Z czego wykonane są patelnie: podstawowe materiały

Podstawowymi materiałami, z których wykonane są naczynia na różne powierzchnie do gotowania, są metale i stopy o dobrej przewodności cieplnej. Są to aluminium, stal nierdzewna, żeliwo i miedź.

  • Aluminium. Jeden z najpopularniejszych i najtańszych materiałów na patelnie. W porządku malejącym pod względem właściwości jakościowych modele różnią się od odlewanego, kutego i tłoczonego aluminium. Modele odlewane rozprowadzają ciepło bardziej równomiernie na całej powierzchni. Są one zazwyczaj droższe niż wyroby kute i tłoczone, a różnicę w cenie uzasadnia ich długa żywotność.
  • Stal nierdzewna. Niedrogi i praktyczny materiał, z którego produkty nie odkształcają się podczas pracy i zachowują reprezentacyjny wygląd. W przypadku patelni stalowych bardzo ważna jest grubość metalu, a zwłaszcza dna. Jeśli jest to patelnia z jednowarstwowym dnem, to wysoka temperatura powoduje pojawienie się na jej powierzchni kolorowych smug, a naczynia spalą się. Oczywistym plusem naczyń ze stali nierdzewnej jest ich wysoka odporność na korozję.
  • Żeliwo. Być może najstarszy materiał, z którego wykonane są przybory do smażenia. Wszystkie produkty żeliwne nie wymagają dodatkowej powłoki, ponieważ podczas pracy na wewnętrznej powierzchni tworzy się naturalna warstwa nieprzywierająca. Naczynie żeliwne dobrze przewodzi, długo utrzymuje ciepło i może być podgrzewane do wysokich temperatur. Nie boi się rys i uszkodzeń mechanicznych. Główną wadą patelni żeliwnej jest jej duża waga, a jedną z najważniejszych zalet jest nieograniczona żywotność.
  • Miedź. Metal wyróżnia się spośród wszystkich najlepszych przewodności cieplnej. To wyjaśnia, dlaczego najlepsze tureckie ekspresy do kawy są wykonane z miedzi. Ale patelnia to coś innego. Jeśli nie ma powłoki na wewnętrznej powierzchni, żywność tam gotowana ulegnie utlenieniu. Tak czy inaczej, prawdziwa miedziana patelnia jest ciężka, droga i dostępna w ograniczonych ilościach dla entuzjastów gotowania.

Kiedy „pełne dno” jest dobre

Jakość patelni często decyduje o grubości i wydajności dna. Przyzwoity model nigdy nie będzie za lekki, nawet jeśli jest wykonany ze stopu aluminium. Najlepsze produkty mają nie tylko pogrubioną podstawę, ale wielowarstwową konstrukcję dna składającą się z kilku różnych metali lub zintegrowanej kapsuły. Na przykład spód produktu wykonany jest z 2 zewnętrznych warstw stali nierdzewnej, pomiędzy którymi wciśnięta jest aluminiowa kapsułka.


Technologia ta nazywana jest „kanapką” ze względu na jej podobieństwo do znanej potrawy, w której nadzienie zamknięte jest między 2 kromkami chleba. Takie patelnie są droższe, ale ze względu na różne właściwości fizyczne każdej warstwy lepiej i szybciej rozprowadzają ciepło na całej powierzchni, skracając czas gotowania. W zależności od ilości warstw, która może wynosić do 6, grubość dna może wynosić od 5 do 12 mm. Jednocześnie im większy, tym lepszy efekt oszczędności czasu. Podczas pracy z naczyniami wielowarstwowymi (kapsułkami) wyłącz ogrzewanie na 15 minut przed zakończeniem procesu, a magiczna zdolność utrzymywania ciepła przez długi czas doprowadzi naczynie do pełnej gotowości. Tak więc wraz z pojawieniem się takich potraw w domowej kuchni od razu poczujesz różnicę w komforcie gotowania w porównaniu z tradycyjną patelnią.


Kompatybilny z różnymi kuchenkami

Pojawienie się pieców o różnych technologiach grzewczych wpłynęło na podział naczyń według kryterium przydatności do użytku z takim lub innym rodzajem wyposażenia kuchennego.

  • Kuchenka gazowa. Aby z nim pracować, możesz użyć dowolnej patelni, ale lepiej jest wziąć modele z wielowarstwowym dnem o średnicy od 16 do 26 cm;
  • Kuchenka elektryczna (zwykła, z palnikami żeliwnymi i High-Ligt). Najlepiej używać patelni z grubym, pełnym dnem, a ich średnica powinna odpowiadać średnicy palnika elektrycznego;

  • Płyta indukcyjna. Wraz z takimi płytami nadają się do użytku patelnie wykonane z metalu o właściwościach magnetycznych (stal nierdzewna, żeliwo). Szybkie nagrzewanie powierzchni szklano-ceramicznej wymaga wielowarstwowego dna o grubości min. 5 mm. Na taką powierzchnię najlepiej wybrać naczynia z płaskim lub lekko wklęsłym dnem, które spłaszcza się podczas rozszerzalności cieplnej;
  • Piec halogenowy. Gorszy pod względem mocy grzewczej do indukcji, ale może współpracować z naczyniami niemagnetycznymi;
  • Otwarty ogień. Najlepiej nadaje się do grilla i patelni do woka;
  • Piekarnik (dowolny). Produkt musi mieć krótkie uformowane lub zdejmowane uchwyty.

Bardziej szczegółowa analiza zasługuje na wybór odpowiednich naczyń do kuchenek indukcyjnych, które mają specjalne wymagania. W kuchence indukcyjnej prąd elektryczny jest doprowadzany do uzwojenia miedzianej cewki ukrytej pod szkłem powierzchni roboczej. Cewka wytwarza prądy wirowe z ferromagnetycznym materiałem patelni, natychmiast podgrzewając załadowane do niej produkty. Taki piec sam w sobie nie nagrzewa się bez naczyń, a warunkiem jego działania jest obecność na patelni metalu o właściwościach magnetycznych.


Dlatego produkty wykonane z miedzi lub zwykłego stopu aluminium nie nadają się do pracy z kuchenką indukcyjną. Najlepszą opcją dla płyty indukcyjnej byłaby patelnia żeliwna lub ze stali nierdzewnej. Aby rozszerzyć zastosowanie naczyń aluminiowych z takimi płytami, spód tych produktów zaczął być wielowarstwowy ze zintegrowaną płytą zawierającą żelazo w dolnej części.



Kolejnym ważnym warunkiem udanej współpracy naczyń kuchennych z piecem jest jego absolutnie płaskie dno, które jest wymagane do prawidłowego współdziałania z induktorem. Aby dokładnie wiedzieć, czy patelnia nadaje się do piekarnika indukcyjnego, należy sprawdzić jej właściwości u sprzedawcy lub spojrzeć na spód produktu, gdzie czołowi światowi producenci zaznaczają symbolami lub zwykłym tekstem możliwość współpracy z różne rodzaje pieców. A najłatwiejszym sposobem sprawdzenia, czy możesz użyć patelni indukcyjnej, jest sprawdzenie za pomocą zwykłego magnesu na lodówkę. Jeśli pozostanie na dnie, naczynie nadaje się do pracy z indukcją.



Istnieje inny powszechny sposób na „oszukanie” kuchenki indukcyjnej za pomocą konwencjonalnej niemagnetycznej patelni. Wystarczy dokupić adapter do kuchenki indukcyjnej, czyli stalowy stojak na talerze z uchwytem, na którym mocowane są naczynia.


Rodzaje powłok nieprzywierających, ich zalety i wady

Przez długi czas przybory kuchenne do gotowania nie miały wszelkiego rodzaju powłok. Do tej pory producenci produkują patelnie, które nie mają powłok wewnętrznych i zewnętrznych, choć nie dominują na rynku. Są to prawie wszystkie produkty żeliwne, naczynia wykonane ze stopów aluminium, a także wystarczająca liczba modeli ze stali nierdzewnej. Niewątpliwą zaletą takich patelni jest prostszy proces produkcji i odpowiednio niska cena. A do tego są bezpretensjonalne podczas pracy z metalowymi akcesoriami kucharskimi, bo w tym przypadku nie boimy się uszkodzić delikatnej i cienkiej warstwy nieprzywierającej.

Po raz pierwszy poważnie myślano o powlekaniu metalowych przyborów we Francji pod koniec XVIII wieku, a technologia emaliowania trafiła do mas dopiero pół wieku później. Był to pierwszy skuteczny sposób ochrony wewnętrznej powierzchni przyborów kuchennych przed reakcjami chemicznymi. W tamtych latach emalią najczęściej używano do pokrywania naczyń wykonanych z żeliwa i stali, a legendarne kubki emaliowane są nadal produkowane w naszym kraju. Wraz z uruchomieniem produkcji aluminium, a przede wszystkim obniżeniem kosztów procesu pozyskiwania tego metalu, pojawiła się łatwa alternatywa dla masywnych wyrobów ze stali i żeliwa. Z biegiem czasu naukowcy znaleźli sposób na nałożenie powłoki na powierzchnię aluminiową.


Jednak główna rewolucja w tej dziedzinie miała miejsce w 1949 r., kiedy amerykańska firma chemiczna DuPont stała się właścicielem patentu na politetrafluoroetylen (PTFE), który stał się znany na całym świecie pod handlową nazwą Teflon. Rzadkie właściwości fizyczne i chemiczne tego polimeru umożliwiły szerokie zastosowanie w technologii i życiu codziennym. A jednym z głównych sukcesów teflonu było jego zastosowanie jako nieprzywierającej powłoki do naczyń kuchennych. Obecnie teflon i jego analogi stały się najpopularniejszym rodzajem powłoki do patelni.

Nowoczesny przemysł oferuje wiele opcji powłok o obojętności chemicznej, które pozwolą Ci gotować i przechowywać żywność przez długi czas. Jednocześnie neutralna powierzchnia powłoki nie wpływa na smak i jakość gotowej żywności. Warstwa nieprzywierająca jest odporna na wysokie temperatury, kwasy i zasady. Naczynia z takimi powłokami nie powodują trudności w użytkowaniu i pielęgnacji, a także nie wymagają dodatkowego przygotowania do pierwszego użycia. Wymaga minimalnego dodatku oleju i jest łatwy do czyszczenia zwykłą miękką gąbką.

Oprócz teflonu przemysł naczyń kuchennych oferuje kilka innych rodzajów powłok. Patelnie z różnymi rodzajami powłok nieprzywierających mają swoje wady i zalety. Proponujemy rozważenie wszystkich zalet i wad tkwiących w najczęstszych rodzajach powłok nieprzywierających, co dodatkowo pomoże w wyborze odpowiedniego produktu.



  • Teflon lub PTFE. Posiada doskonałe właściwości zapobiegające przywieraniu, a patelnie z powlekanego aluminium są lekkie. Jeśli chodzi o wielowarstwową konstrukcję patelni, teflon staje się warstwą zewnętrzną, która pokrywa zewnętrzną i wewnętrzną powierzchnię patelni. Aby wyeliminować przypalanie naczyń, dno patelni jest wyposażone w wzór reliefowy, który zmniejsza obszar kontaktu żywności z dnem. Dlatego markowe powłoki nieprzywierające mają zazwyczaj lekko chropowatą powierzchnię, podczas gdy produkty nieznanych producentów są często gładkie. Patelnia teflonowa jest łatwa w użyciu i prawie nie wymaga oleju do gotowania. Poważną wadą powłoki jest konieczność ostrożnego obchodzenia się z cienką warstwą powierzchniową, którą łatwo zarysować metalowymi łyżkami i szpatułkami. Dlatego producenci sugerują, aby podczas gotowania używać akcesoriów kuchennych wykonanych z drewna, tworzywa sztucznego lub z miękką powłoką silikonową, a do czyszczenia nie używać proszków ściernych. Wady teflonu to możliwość uwalniania substancji rakotwórczych w przypadku uszkodzenia powłoki, a ze względu na ograniczoną temperaturę nagrzewania (200°C) lepiej nie używać produktów z piecami elektrycznymi, które dają dużo ciepła (do 300 ° C). Zaszkodzić zdrowiu może również obecność kwasu perfluorooktanowego (PFOA), który w ostatnich latach został zaniechany przez wiodących producentów. Najlepsze produkty powlekane teflonem są produkowane przez Tefal, a oferowane modele różnią się znacznie trwałością i ceną. Jakość i żywotność warstwy wierzchniej zależy od jej grubości. W przypadku modeli podstawowych wynosi 25 μm, a dla produktów premium - do 45 μm. Modele z najlepszą powłoką Teflon Platinum Plus wytrzymują do 30 000 cykli zmywania, podczas gdy zwykła warstwa Teflon Classic nie przetrwa więcej niż 400 zabiegów. Żywotność patelni teflonowej wynosi od 1 do 5 lat, w zależności od jakości produktu. Po tym czasie zaleca się wymianę naczyń w celu wykluczenia negatywnego wpływu na zdrowie;


  • Ceramika. Zaletą powłoki ceramicznej jest bezpieczeństwo materiału i jego 100% przyjazność dla środowiska, dzięki obecności w składzie naturalnych składników - gliny i piasku. Błyszcząca ceramika prezentuje się bardzo reprezentacyjnie, co zaspokoi potrzeby estetów. Na gładkiej powierzchni ceramiki nie ma porów, więc naczynia na takiej patelni nie przypalają się, a jedzenie może mieć chrupiącą złotą skórkę. Patelnie ceramiczne można bez problemu rozgrzać do 400 - 500 °C, dzięki czemu można ich używać z "najgorętszymi" płytami grzewczymi. Ceramika jest dość odporna na uszkodzenia mechaniczne, dzięki czemu produkty można mieszać metalową łyżką lub szpatułką. Jakość powłoki ceramicznej w dużym stopniu zależy od metody aplikacji. Tak więc tańsze produkty uzyskuje się przez moletowanie, a natrysk zapewnia większą trwałość. Jednak ten zasięg ma również swoje wady. Ceramika nie lubi obciążeń udarowych, w wyniku których mogą pojawiać się wióry. Gorącą patelnię przed myciem należy schłodzić, aby nie powstały mikropęknięcia pod wpływem różnic temperatur. Wysokiej jakości patelnia z dobrą powłoką ceramiczną będzie dużo kosztować, ale przy odpowiedniej pielęgnacji wytrzyma dłużej niż teflon;


  • Szkliwo. Rzadko spotykany dziś rodzaj powłoki. Pomimo pewnych podobieństw do ceramiki, jest od niej gorszy pod względem właściwości nieprzywierających ze względu na bardziej porowatą strukturę, która pochłania dużo oleju kuchennego. Emalia nie boi się zadrapań od metali, ale jest dość delikatna i podatna na odpryski. Jednocześnie zaletą patelni emaliowanej jest to, że ta powłoka nie utlenia się, więc żywność jest tutaj przechowywana przez długi czas;


  • Tytan. Tytan to mocny i lekki metal, który jest odporny na wysokie temperatury i korozję. Jeśli chodzi o patelnię tytanową, nie oznacza to, że jest ona w całości wykonana z tego metalu. Ponieważ po pierwsze jest zbyt drogi, a po drugie przeszkodą dla produktów całkowicie metalowych jest niska przewodność cieplna materiału. Całkowicie tytanowa patelnia nagrzewałaby się tak wolno, że negowałaby wszystkie inne korzyści. Ale tytanowa powłoka nałożona na metal podstawowy nadaje produktowi doskonałe właściwości nieprzywierające i odporność na zużycie, a gotowane jedzenie w takich naczyniach długo utrzymuje ciepło. Patelnie tytanowe podczas procesu podgrzewania nie wydzielają substancji szkodliwych dla człowieka i nie podlegają odkształceniom termicznym, a odporność na ciepło pozwala na stosowanie ich w piekarniku do pieczenia. Wśród minusów należy zauważyć wysoki koszt produktów oraz fakt, że ten rodzaj naczyń bez warstwy magnetycznej nie nadaje się do pracy z kuchenką indukcyjną. Pomimo wysokiej wytrzymałości powłoki jest bardzo cienka, dlatego aby przedłużyć żywotność podczas gotowania, lepiej nie używać metalowych przedmiotów;


  • Kamień (granit i marmur). Kamienne powłoki patelni zawierają kompozyty polimerowe składające się z wiórów kamiennych i kompozycji wiążącej. Ogólnie jest bardzo podobny do zlewozmywaków kuchennych z powłoką kamienną, która na zewnątrz wyróżnia się kolorowym tłem przeplatanym kropkami z granitu lub marmuru, a także innych minerałów, w tym pochodzenia sztucznego. Baza spajająca może składać się ze specjalnej żywicy epoksydowej lub znanego nam teflonu, co poprawia właściwości zapobiegające przywieraniu. Grubość powłoki kamienia jest znacznie większa niż teflonu czy tytanu, ponieważ nakładana jest w kilku warstwach. Jest to droga technologia, więc minusem modeli z odpryskami kamieni jest ich wysoka cena. Podczas korzystania z patelni pokrytej kamieniem należy unikać metalowych szpatułek, a podczas czyszczenia należy wyrzucić materiały ścierne i szczotki z twardego metalu. Pozytywnym plusem naczyń z „kamiennym sercem” była możliwość prostego mycia w zmywarce;

  • Diament. Kolejny wytrzymały rodzaj powłoki nanokompozytowej, która umożliwia smażenie na patelni bez oleju. Powłoka charakteryzuje się dużą twardością i odpornością na ciepło, a wysokiej jakości patelnie szwajcarskiej firmy Swiss Diamond należą do segmentu premium i kosztują dużo pieniędzy.

Jak widać na podstawie oceny naczyń kuchennych z różnymi rodzajami powłoki zapobiegającej przywieraniu, każda opcja wymaga szczególnej ostrożności. Ale możesz ustalić ogólną zasadę: brak wysokich temperatur i nagłych zmian temperatury. Każdy proces gotowania powinien rozpocząć się od średniego ciepła, które należy zmniejszyć, gdy jest gotowy. Aby wydłużyć żywotność produktów nieprzywierających, zaleca się stosowanie szpatułek silikonowych, drewnianych lub plastikowych. To gwarancja, że nie uszkodzisz powłoki, a patelnia wytrzyma wyznaczony czas.

Cechy powłok nieprzywierających różnych marek

Każdy producent naczyń kuchennych ma inne nazwy handlowe powłok nieprzywierających. Dotyczy to zwłaszcza produktów z chronionym patentem teflonem. I tylko ci producenci, którzy nabyli licencję od DuPont, mogą nazywać powłokę oryginalną nazwą. Inne firmy stosują bardziej przystępne cenowo powłoki nieprzywierające na bazie PTFE z własną nazwą. Najczęściej są to powłoki opracowane przez koncern chemiczny Whitford, który specjalizuje się w ochronie nieprzywierającej. Na przykład firmy Rondell i Bergner stosują w swoich czaszach dwuwarstwowe powłoki fotopolimerowe Xylan/Xylan Plus o grubości 18–35 μm, a ich analogowa Scandia o podobnych właściwościach, stosowana do czasz stemplowanych, jest popularna wśród krajowych producentów . W przeciwieństwie do powłok Xylan, które są nakładane rolką, Scandia jest czystą powłoką natryskową i ma nieco dłuższą trwałość. Naczynia kuchenne z powłokami podstawowymi są zalecane do sporadycznego użytku, aby dłużej utrzymać warstwę ochronną.

Powłoki 2-3-warstwowe Quantum 2 i Quantum Titan posiadają wyższą klasę ochrony, posiadają wzmocnienie w postaci wtrąceń odpowiednio kompozytu i tytanu. Grubość takich warstw to 25 - 35 μm, dzięki czemu nadaje się do codziennego użytku. A marki powłok ochronnych, takie jak HALO, Eclipse i Excalibur, już należą do segmentu premium z wielowarstwową ochroną o grubości 35 μm lub więcej, ale z naciskiem na inne właściwości. HALO słynie więc z wysokiej przewodności cieplnej, dzięki czemu patelnia z taką powłoką nagrzewa się szybciej i bardziej równomiernie. Excalibur najlepiej nadaje się do powierzchni ze stali nierdzewnej, a Eclipse zapewnia doskonałą odporność na zarysowania. Kolejna powłoka wierzchnia Eterna, znajdująca się na najwyższej klasy patelniach, ma ulepszone właściwości zapobiegające przywieraniu, które pozostają niezmienione podczas długotrwałego użytkowania. Powłoki Premium wytrzymują długotrwałe intensywne użytkowanie bez utraty właściwości nieprzywierających przez kilka lat.

Tefal w swoich produktach masowych stosuje powłoki nieprzywierające PowerGlide, Titanium Force i Titanium Pro, które są stopniowo zastępowane przez nowsze rozwiązania. Tak więc nowa powłoka Titanium Mineralia+ została zaprojektowana tak, aby wytrzymać dwa razy dłużej niż Titanium Force, a powłoka z wysokiej jakości warstwą tytanu Titanium Excellence stała się od niej trzykrotnie dłuższa.

Patelnie szwajcarskiej firmy Swiss Diamond słyną z wysokiej jakości powłok, których produkty mogą kosztować kilkaset dolarów. 3-warstwowa powłoka Swiss Diamond XD jest uważana za najlepszą wielowarstwową powłokę ze sztucznego diamentu, która może wytrzymać do 12 tysięcy cykli czyszczenia ściernego. Powłoka jest nakładana na podłoże wykonane metodą osadzania plazmowego, co tworzy silne wiązanie adhezyjne pomiędzy aluminiowym korpusem a zabezpieczeniem nieprzywierającym. Na drugim miejscu pod względem trwałości jest powłoka Swiss Diamond HD z 8,5 cyklami ściernej obróbki powierzchni. Ze względu na wysoką cenę naczyń Swiss Diamond jest bardziej zalecane do użytku profesjonalnego, ale jeśli pozwala na to budżet, nie zawiedziesz się: taka patelnia wystarczy na dziesięciolecia.

Spośród marek powłok ceramicznych największą popularność na rynku krajowym zdobyła marka FernoGreen firmy BergHOFF, która zastąpiła dotychczasowy rozwój FernoCeramic. Jest to wielowarstwowa powłoka, która ma dobre właściwości nieprzywierające, a także odporność na tarcie, zużycie i zarysowania. Dobrze sprawdziła się również powłoka ceramiczna typu Sol-Gel (sol-gel), zwana Greblon. Ta markowa powłoka nieprzywierająca, stworzona w laboratoriach niemieckiej firmy Weilburger Coatings, jest obecnie używana przez kilkunastu producentów naczyń kuchennych. Natomiast południowokoreańska powłoka Thermolon 7. generacji, opracowana przez firmę o tej samej nazwie, jest stosowana w patelniach najstarszej niemieckiej marki naczyń kuchennych Zwilling JA Henckels oraz w popularnych produktach belgijskiej firmy GreenPan. Ceramiczna warstwa ochronna marki Fusion, która również występuje na rynku, ma bardzo niejednoznaczne właściwości. Powłoka ta ma wysoki poziom antyadhezji na początku eksploatacji, który z czasem ulega znacznej utracie. Fusion wyróżnia się jednak zwiększoną odpornością na zużycie, co pozwala na zastosowanie metalowych akcesoriów.

Producenci ultra-budżetowej zastawy stołowej często nie podają nazwy handlowej powłoki, odnosząc się po prostu do jej rodzaju. Pozwala im to nie trzymać się ściśle technologii powlekania, a rzeczywista grubość warstw ochronnych naczyń często nie odpowiada deklarowanej. Kupowanie takiej patelni nie usprawiedliwia się nawet w najniższej cenie, ponieważ nieprzywierająca powłoka jest bardzo szybko usuwana.

Wnioski: którą patelnię lepiej wybrać?

Praktyka gotowania w domu pokazuje, że musisz mieć w swoim arsenale zestaw kilku patelni do różnych celów, typów i rozmiarów. Obecność nieprzywierającej powłoki na naczyniach jest pożądana, ale nie jest wymagana. Jest to bardziej podyktowane warunkami procesów kulinarnych.


Naczynia z powłoką zapobiegającą przywieraniu zmniejszą zużycie oleju, skrócą czas przebywania przy kuchence i ułatwią czyszczenie po gotowaniu. Przy wyborze takich produktów należy zwrócić szczególną uwagę na wytrzymałość mechaniczną, grubość i trwałość powłoki. Dobra patelnia ma grubość warstwy ochronnej co najmniej 20 μm (wartość musi być podana na opakowaniu). A modele najwyższej jakości mają co najmniej 3 warstwy, składające się z powłoki głównej, warstwy termicznej i utrwalacza. Przede wszystkim na rynku lepiej prezentują się na rynku naczynia z powłoką teflonową, która ma najlepsze właściwości zapobiegające przywieraniu, oraz naczynia z warstwą ochronną na bazie emalii, ceramiki, marmuru czy granitu. Bez względu na powłokę jest podatna na uszkodzenia mechaniczne. Przez przypadkowe zadrapanie tłuszcz, zasady i kwasy wnikają w metal patelni i ostatecznie prowadzą do złuszczania się zabezpieczenia. Dlatego takie naczynia wymagają ostrożnego obchodzenia się. Jeśli gotowałeś wcześniej na niepowlekanej patelni i twoja ręka sięga po stalową łyżkę, będziesz musiał przyzwyczaić się do delikatnego obchodzenia się z powierzchnią i zmusić się do manipulowania drewnianą lub plastikową szpatułką. Oprócz ciężkich i praktycznie wiecznych produktów wykonanych z żeliwa, wszystkie patelnie z warstwą nieprzywierającą mają ograniczoną żywotność związaną z naturalnym niszczeniem powłoki. W przypadku teflonu dalsze użytkowanie naczyń będzie niebezpieczne, a inne rodzaje powłok po prostu z czasem tracą swoje właściwości zapobiegające przywieraniu, dlatego naczynia zaczynają przyklejać się do dna patelni.

Obecnie wybór przyborów do gotowania jest dość obszerny, ale różni się znacznie pod względem jakości i ceny. Naprawdę dobrym produktem będzie znana marka, która spełnia deklarowane właściwości. Lista najlepszych producentów patelni obejmuje francuski Tefal (Teflon) i De Buyer (stal nierdzewna), American Lodge (żeliwo), belgijski BergHOFF, włoski TVS, Ballarini i Risoli, niemiecki AMT Gastroguss (tytan), Gipfel, Woll, Krauff i Rondell, czeska Nadoba, Swiss Diamond (diament, marmur), a także rodzime Biol, Seaton (oba żeliwo) i Neva-metalowa zastawa stołowa .