Zalety i wady monitorów do gier

Bez względu na to, że granice między panelami telewizyjnymi a monitorami zacierały się w ostatnich latach, oba formaty zazwyczaj są przeznaczone dla graczy o różnym poziomie. Gra przed monitorem zwykle kojarzy się z siedzeniem w krześle z napiętą miną i próbą zestrzelenia jak największej liczby fragów. Telewizor to raczej doświadczenie kanapowe, które pomaga zrelaksować się podczas gry.

Standardowy monitor to gamingowy klasyk, szczególnie w grach FPS, RTS i MOBA.

Efekt zanurzenia

Większość monitorów do gier ma ekran o przekątnej od 24 do 32 cali i klasycznym współczynniku proporcji 16:9, który jest uważany za optymalny do gier. Dzięki niewielkiej przekątnej zmniejsza się odległość między oczami a ekranem, co z kolei zmniejsza zmęczenie oczu i poprawia sposób siedzenia przed monitorem. Stosunkowo mały monitor jest przydatny w takich gatunkach gier, jak strzelanki, izometryczne gry RPG, sieciowe gry MOBA i symulacje strategiczne, w których gracz musi przez cały czas kontrolować niewielki obszar ekranu. W razie potrzeby efekt immersji można wzmocnić wybierając monitor z zakrzywionym ekranem. Z kolei na dużych panelach telewizyjnych wygodniej jest grać w „konsolowe” projekty typu strzelanki z perspektywy trzeciej osoby, RPG akcji w stylu Wiedźmina, a także bijatyki i symulatory sportowe.

Niskie opóźnienie wejściowe

Większość monitorów do gier ma niski input lag, co oznacza, że obraz na ekranie jest aktualizowany zgodnie z poleceniami użytkownika i nie pojawia się z niewielkim opóźnieniem. Jest to niezwykle ważny wskaźnik dla tak zwanych spinal shooterów, takich jak Titanfall 2 czy stare części Quake'a. Jeszcze kilka lat temu 4-8 ms było normą dla paneli IPS, a szybkie matryce z czasem reakcji rzędu kilku milisekund kosztowały drogo. W 2023 r. wiele monitorów ze średniej półki wykazuje czas reakcji 1-2 ms. Telewizory LCD pod tym względem wciąż pozostają w tyle. W sprzedaży nie ma tak wielu modeli z niskim input lagiem w okolicach 6-7 ms, a telewizory OLED o czasie reakcji poniżej 1 ms, choć tańsze, wciąż są poza budżetem większości graczy.

Częstotliwość odświeżania

Częstotliwość odświeżania ekranu określa, ile razy na sekundę ekran może odświeżyć obraz. Nie wchodząc w szczegóły, im wyższy herc ekranu, tym „czystszy” i płynniejszy jest ruch. Przez długi czas 60 Hz było złotym standardem dla telewizorów i monitorów, ale kilka lat temu monitory dla graczy zrobiły krok naprzód – najpierw do 144 Hz, potem do 240 Hz i dalej. Większość graczy nie widzi różnicy między 144 Hz a 240 Hz, ale dla profesjonalistów w warunkowym CS:GO różnica milisekund może uratować życie zawodnika, wpływając na sukces całej drużyny. W nowoczesnych telewizorach normą jest 60 lub 120 Hz, ale te drugie opcje będą kosztować więcej. Chociaż jest to pozycja obowiązkowa dla monitorów do gier, pokazywanie graczom ich 60 Hz jest teraz wstydem.

Synchronizacja adaptacyjna

Synchronizacja adaptacyjna AMD FreeSync stała się de facto standardem branżowym dla monitorów gamingowych.

FreeSync i G-Sync to dwie konkurujące ze sobą technologie zwane synchronizacją adaptacyjną, które maskują rwanie klatek, zacinanie się i inne artefakty wynikające z różnicy między częstotliwością odświeżania monitora a rzeczywistą liczbą klatek na sekundę w grze. FreeSync firmy AMD działa na poziomie oprogramowania i jest projektem otwartym, do wszystkich rozkoszy G-Sync wymagany jest specjalny konwerter. Bez względu na to, że NVIDIA ostatnio promuje sprzętową wersję G-Sync Compatible. Dla większości monitorów do gier w 2022 roku i później Freesync stał się w pewnym sensie standardem branżowym, droższy G-Sync pozostaje w tyle. Jest też alternatywa w obliczu VESA Adaptive-Sync. W telewizorach te rzeczy są znacznie mniej powszechne. Najczęściej spośród telewizorów spotyka się darmowy analog FreeSync o nazwie VRR, ale wszystkie jego możliwości są w pełni ujawniane przez interfejs HDMI 2.1. Alternatywą jest stary, dobry v-sync, który większość graczy natychmiast wyłącza.

Wygoda

Który z nich jest wygodniejszy do grania, to kwestia zasługująca na osobne omówienie. Chcemy tylko zaznaczyć, że w monitorze do gier dosłownie każdy element zestawu ma na celu zwiększenie wydajności i wygody. W szczególności każdy dobry monitor jest wyposażony w masywną podstawkę, za pomocą której można szybko regulować wysokość i kąt, poprawiając dopasowanie i zmniejszając zmęczenie mięśni i oczu podczas długotrwałego użytkowania. Jednocześnie nikt nie zabrania, jeśli to konieczne, zdjęcia podstawy i zawieszenia monitora na ścianie jak zwykły panel telewizyjny. Ponadto wiele modeli dla graczy jest wyposażonych w małe i wygodne rzeczy, takie jak koncentrator USB do podłączania urządzeń peryferyjnych, osobne wyjście słuchawkowe lub stojak na słuchawki. Ponadto monitor do gier jest zwykle mniejszy niż telewizor, więc łatwiej jest go zainstalować na stole lub w małym pokoju. W przeciwieństwie do powyższego, telewizor jest zasadniczo gigantycznym ekranem, który można postawić na stole lub zawiesić na ścianie za pomocą mocowania i to wszystko.

Projekt

Pomimo faktu, że technologia komputerowa skłania się obecnie ku minimalizmowi, wielu producentów nadal wykorzystuje estetykę gamingową z agresywnym designem, mnóstwem ozdobnych wstawek i podświetleniem. Rynek jest pełen modeli na poziomie AA i AAA ze skromnym podświetleniem logo lub pełnoprawnym podświetleniem RGB, które można nauczyć gry w rytm z innymi komponentami. Takie rzeczy są szczególnie lubiane przez blogerów i streamerów, którzy starają się nadać swojemu komputerowi osobowość. Jak rozumiecie, w przypadku telewizorów projektanci nie mają szału, a na myśl przychodzą tylko telewizory Samsung Frame.

Plusy i minusy telewizora

Telewizor + konsola + sofa = miłość.

Zalety i wady telewizora do gier wydają się leżeć na powierzchni, ale jeśli nie miałeś okazji grać na dużych, nowoczesnych telewizorach i zaawansowanych monitorach do gier, porównując to doświadczenie, możesz spodziewać się niespodzianek. Na szczęście zarówno panele telewizyjne, jak i monitory aktywnie się rozwijają, zauważalnie różniąc się od tego, co było na rynku 7-8 lat temu.

Duża przekątna ekranu

Chyba najbardziej oczywisty plus telewizora dotyczy dużego wyboru przekątnych: w sprzedaży można znaleźć zarówno kompaktowe 24, jak i 27-calowe maluchy, które niewiele różnią się od monitorów, klasyczne telewizory 32-calowe, które jeszcze 10 lat temu uchodziły za złoty standard oraz liczne nowoczesne panele o rozpiętości przekątnych od 45 do 85 cali. Biorąc pod uwagę, że konsole są zdominowane przez liczne gry Action z perspektywy trzeciej osoby, niezależne platformówki, gry wyścigowe, gry sportowe i bijatyki, rozgrywka jest zwykle zaprojektowana tak, aby nie siedzieć bezpośrednio przed ekranem, ale w pewnej odległości od niego. Ale granie w jokery jest nadal niezwykłe, zwykły monitor jest tutaj zdecydowanie wygodniejszy.

Rozdzielczość

Jeśli chodzi o rozdzielczość, większość telewizorów po cichu przeszła z 1080p do pełnego 4K, chociaż gamingowe monitory 2K lub 4K są nadal drogie. Jest to jednak wciąż miecz obosieczny, ponieważ wyższa rozdzielczość zwiększa obciążenie konsoli do gier lub karty graficznej komputera PC, więc nowe generacje PS5 i Xbox mają osobne tryby wyświetlania z różnymi ustawieniami rozdzielczości, ustawieniami graficznymi i częstotliwościami odświeżania. Na rzecz zwiększenia FPS często trzeba poświęcić rozdzielczość, dlatego obraz Full HD na panelu 4K może się komuś wydawać mydlany. Jeśli się rozpływa, możesz pobawić się ustawieniami skalowania w samym telewizorze. Zwiększy to czas opóźnienia, ale w większości gier na konsole z perspektywy trzeciej osoby nie jest to krytyczne.

Uczciwy HDR i Dolby Vision

Porównanie zwykłego obrazu SDR z HDR: oczywista różnica.

Technologia HDR (High Dynamic Range) rozszerza zakres między najjaśniejszymi i najciemniejszymi punktami na ekranie. Innymi słowy, na wyświetlaczu obsługującym HDR biel wydaje się jaśniejsza, a czerń głębsza. Szczególnie fajne jest to, że jakość HDR zależy od poziomu ekranu i nie wpływa w żaden sposób na ładowanie karty graficznej, to znaczy HDR może sprawić, że obraz będzie piękniejszy i soczysty, ale bez SMS-ów, rejestracji i suwaka gammy obróconego się o 200%. W tej chwili na PC jest mnóstwo świetnych tytułów obsługujących HDR, a Sony i Microsoft aktywnie rozwijają obsługę tych formatów, kopiąc programistów po drodze, aby o tym nie zapomnieli.

Aby poczuć różnicę między standardowym a rozszerzonym zakresem dynamicznym, potrzebny jest odpowiedni wyświetlacz z marginesem jasności w okolicach 1000 - 1400 cd/m². Panele TV z matrycami OLED lub dowolne inne rodzaje ekranów z wygaszaniem full-array (Full-array local dimming) szczególnie dobrze radzą sobie z tymi formatami. Z kolei producenci monitorów wymyślili własne standardy, takie jak HDR 400 i HDR 600, które pod względem parametrów technicznych nie do końca dorównują klasycznemu HDR. Jedynymi wyjątkami są drogie i nieliczne monitory QLED i mini-LED z obsługą HDR 1000 i HDR 1400.

Wygodne sterowanie

Jest mało prawdopodobne, aby ktoś podjął się zakwestionowania wygody pilota. Za pomocą starego pilota można było przełączać kanały w telewizorze, regulować głośność i wyczarowywać w menu. Nowoczesne piloty są zaprojektowane do sterowania złożonym ekosystemem telewizyjnym z aplikacjami podobnymi do smartfonów, wyszukiwarką, usługami Google i innymi ustawieniami. Dlatego często są wyposażone w wygodne rzeczy, takie jak panel dotykowy lub mikrofon do wyszukiwania i sterowania głosowego. Szkoda, że pilot ciągle się gubi, ale to kwestia życiowa. W monitorach piloty są rzadko spotykane, a za sterowanie odpowiada zwykle zestaw przycisków lub joystick, który jest schowany gdzieś w montażu lub na tylnym panelu. Nie trzeba dodawać, że pilot jest dziesięć razy wygodniejszy.

Liczba złączy

Telewizor to nie tylko ekran do gier, ale wielofunkcyjne urządzenie, które pozwala na podłączenie wielu domowych gadżetów, w tym amplitunera kina domowego, wielokanałowego systemu audio, routera, konsoli do gier i wielu innych. Dlatego każdy nowoczesny telewizor jest wyposażony w dużą liczbę różnorodnych portów, w tym USB, LAN, HDMI, RCA, AUX i optykę. Niewiele monitorów może pochwalić się taką obfitością interfejsów.

Więc co jest wygodniejsze?

Telewizor czy monitor? Różnica tkwi w szczegółach.

Podsumowując, pomimo zacierania się formatów i rosnącej popularności telewizorów wśród graczy pecetowych, tak naprawdę nic się znacząco nie zmieniło. Naszym zdaniem telewizor jest nadal preferowany dla konsoli i osób, które lubią grać w towarzystwie lub wolą grać w konwencjonalnego Wiedźmina 3, Last Of Us i Hogwarts Legacy, wylegując się na sofie lub pufie. Z kolei monitor z niskim input lagiem i wysoką częstotliwością odświeżania lepiej sprawdzi się dla doświadczonych graczy FPS, RTS i MOBA, którzy potrzebują maksymalnej kontroli i błyskawicznej reakcji.