Jak złożyć komputer samodzielnie
Niezależnie testujemy rekomendowane przez nas produkty i technologie.
Lista komponentów, narzędzi i materiałów eksploatacyjnych
Proces montażu komputera rozpoczyna się od wyboru komponentów, które muszą być ze sobą kompatybilne pod względem złączy, technologii i właściwości. W skali tego artykułu nie ma sensu szczegółowo rozwodzić się nad tymi punktami, ponieważ mamy osobne przewodniki, do których zostaną podane linki. Będziemy kierować się faktem, że wszystkie elementy zestawu są już pod ręką i musimy wszystko odpowiednio zmontować w jednostce systemowej. Warto zaznaczyć, że lista komponentów może się nieznacznie różnić w zależności od poziomu komputera. Rozważmy dwie opcje szablonów, które są istotne dla zdecydowanej większości złożeń.
| Komputer domowy/biurowy | Komputer do gier |
|---|---|
| Płyta główna | Płyta główna |
| Procesor ze zintegrowaną grafiką i pudełkową chłodnicą | Procesor |
| Pamięć RAM | Pamięć RAM |
| Dysk M.2/SSD/HDD | Dysk M.2/SSD/HDD |
| Zasilacz | Zasilacz |
| Obudowa | Obudowa |
| Wentylatory | Wentylatory |
| Chłodnica wieżowa lub SVO | |
| Dedykowana karta graficzna |
Teraz zdecydujmy, jakie narzędzia i materiały eksploatacyjne mogą być potrzebne do podłączenia i naprawy części:
- Mały śrubokręt krzyżakowy z końcówką magnetyczną (optymalnie PH1 o długości około 20 cm)
- Pasta termoprzewodząca (popularna i uniwersalna jest Arctic Cool MX4)
- Rękawica polietylenowa
- Chłodny umysł, otwarte oczy i pewność w rękach
Procedura instalacji może się nieznacznie różnić w zależności od możliwości obudowy, zastosowanych komponentów i przyzwyczajeń technika. Oferujemy najpopularniejszy algorytm działań, odpowiedni do montażu większości komputerów PC. Wyjmujemy więc płytę główną i kładziemy ją na czystej, płaskiej powierzchni. Zaleca się ułożenie miękkiej warstwy, na przykład pianki polietylenowej.
Osobliwości instalowania procesorów AMD i Intel
Pierwszym krokiem jest instalacja procesora. W tym celu na płycie głównej znajduje się specjalne złącze, zwane także gniazdem. Różne generacje chipów AMD i Intel mają swój własny układ. Jeśli nie zmontowałeś również jądra, zalecamy zapoznanie się z osobliwościami wyboru płyty głównej i procesora, aby uniknąć błędów i zapewnić ich pełną kompatybilność i maksymalną wydajność komputera.
W przypadku AMD i Intel zasada połączenia jest taka sama, jedyną różnicą jest struktura komponentów. Po pierwsze, nóżki stykowe znajdują się bezpośrednio na procesorze, a rowki dla nich znajdują się na płycie głównej. W przypadku Intela wszystko jest dokładnie odwrotnie. Główną zasadą jest ostrożne obchodzenie się z nim. Konieczne jest wykluczenie jakiegokolwiek nacisku i siły, aby uniknąć uszkodzenia styków. Instalacja powinna być łatwa.
Bardzo łatwo jest to wszystko wdrożyć w praktyce. Najpierw musisz odblokować złącze na płycie głównej.
Aby poprawnie określić, którą stroną włożyć procesor, producenci udostępnili specjalne klucze. Są one reprezentowane przez wgłębienia w korpusie i trójkątne znaczniki.
Wystarczy je połączyć i delikatnie opuścić chip na miejsce. Następnie złącze blokuje się w odwrotnej kolejności.
Jakie problemy mogą pojawić się na tym etapie? Tak naprawdę jest tylko jeden problem – procesor nie jest zainstalowany w gnieździe. Przyczyną może być źle dobrane gniazdo lub pogięte styki (dotyczy AMD). W pierwszym przypadku konieczna będzie wymiana komponentów, w drugim konieczna będzie kontrola wzrokowa pod różnymi kątami i dokładne ustawienie nóg.
Jak poprawnie zainstalować pamięć RAM
Instalacja pamięci RAM nie powinna być kłopotliwa. Różnica pomiędzy generacjami (DDR3 / DDR4 / DDR5) tkwi jedynie w kluczu, który pomoże w prawidłowym ułożeniu go w złączu.
Ale najpierw musisz zdecydować, których gniazd użyć, aby zwiększyć wydajność montażu. Może być ich 2 lub 4 (standard dla zestawów domowych i gamingowych), o ile oczywiście nie mówimy o specjalistycznych rozwiązaniach serwerowych.
W zależności od ilości modułów pamięci i gniazd na płycie głównej prawidłowy schemat podłączenia wygląda następująco.
Najpierw musisz otworzyć zamki po bokach płyty głównej. Następnie obracamy moduł pamięci tak, aby klawisze pasowały, wkładamy go i dociskamy z niewielką siłą z obu stron, aż zamki automatycznie zatrzasną się na swoim miejscu.
Jeśli ostatecznie komputer uruchomi się i wyświetli czarny ekran, być może źle wybrałeś charakterystykę pamięci RAM, przez co nie jest ona kompatybilna z innymi komponentami. Zalecamy przeczytanie naszego przewodnika po wyborze pamięci RAM.
Podłączanie dysku M.2
Warto od razu zaznaczyć, że obecność dysku w formacie M.2 nie jest warunkiem koniecznym, a niektórzy użytkownicy wciąż rozglądają się za tańszymi dyskami SSD lub nawet dyskami twardymi SATA 2,5”. Ale musisz zrozumieć, że M.2 we wszystkim przewyższa swoich poprzedników, a różnica w cenie jest niewielka, dlatego lepiej od razu dać pierwszeństwo temu napędowi. Więcej na temat wyboru dysku SSD dowiesz się w odpowiednim artykule, a my przejdziemy bezpośrednio do instalacji.
Dla M.2 płyta główna ma specjalny slot, a może i kilka. Znajduje się pomiędzy procesorem a PCIe dla karty graficznej (dodatkowe zwykle znajdują się na dole płyty) i wygląda tak.
Do wyboru był jeden z dwóch typów dysków SSD M.2 – z interfejsem przyłączeniowym PCIe lub SATA.
Podobnie jak w przypadku innych komponentów, tutaj znajdują się klucze, które pomogą prawidłowo umieścić moduły w złączach. Jeśli płyta główna jest wyposażona w radiator chłodzący dla M.2, należy go najpierw usunąć. Teraz wkręcamy stojak do mocowania w otwór odpowiadający rozmiarowi dysku SSD. Standardem jest 80 mm.
Następnie włóż dysk do złącza tak, aby klawisze pasowały (należy to zrobić pod kątem około 30° względem płytki) i wciśnij go. Jeśli był radiator, zdejmij z niego folię ochronną i załóż ją z powrotem, przykręć ją i dysk SSD.
Instalowanie układu chłodzenia procesora
Nadszedł czas na przygotowanie miejsca pod instalację chłodzenia procesora. Jeśli planujesz używać pudełkowej chłodnicy, to płyty/otwory montażowe dla niej zwykle znajdują się już na płycie głównej. Warto dodać, że czerwona ekipa (AMD) zadbała w tej kwestii o maksymalną wygodę dla użytkownika.
Natomiast te niebieskie (Intel) sprawią trochę więcej kłopotów.
Standardowe systemy chłodzenia są dość kompaktowe, więc można je w pełni zainstalować na tym etapie. W przyszłości nie będą przeszkadzać.
Istnieje wiele opcji instalacji bardziej zaawansowanych systemów chłodzenia, w zależności od gniazda i typu (wieża lub SVO). Przede wszystkim należy postępować zgodnie z instrukcją dostarczoną przez producenta chłodnicy. Na przykład oto sekwencja instalacji popularnej wieży Deepcool GAMMAXX 400K (https://www.deepcool.com/download/pdf/GAMMAXX400Series.pdf). Ważne jest, aby wybrać odpowiedni system chłodzenia. Zwróć uwagę na opakowanie dostawy, aby zawierało elementy złączne dla różnych gniazd. Odpowiedni przewodnik pomoże Ci dokonać wyboru.
Należy pamiętać, że nie wszystkie obudowy posiadają okienko na backplate (metalową płytkę wzmacniającą mocowaną z tyłu płyty), dlatego jego montaż należy zakończyć przed instalacją płyty głównej. Nie zaciskaj części zbyt mocno, aby uniknąć uszkodzenia płytki drukowanej.
Nie zapominaj również o znaczeniu stosowania pasty termoprzewodzącej. Zapewni to lepsze odprowadzanie ciepła i normalną temperaturę pracy. Wyciśnij niewielką ilość, załóż rękawiczkę i palcem rozprowadź równomiernie mieszaninę na powierzchni procesora. Podczas montażu chłodnicy pasta wypełni wszystkie pory, a nadmiar zostanie wyciśnięty. W niektórych przypadkach producent nałożył już pastę termoprzewodzącą na podstawę chłodnicy i pozostaje tylko ją zamontować i podłączyć do płytki.
Montaż płyty głównej w obudowie
Następnym krokiem jest zainstalowanie zmontowanej płyty głównej w obudowie. Zacznij od zainstalowania platform montażowych, aby dopasować je do otworów w płycie.
Następnie zainstaluj metalową zatyczkę w tylnej ściance obudowy. W segmencie średniej i wyższej półki można go wbudować w płytkę.
Teraz pozostaje już tylko włożyć płytę główną i wkręcić śrubokrętem wszystkie śruby mocujące.
Podłączenie dysku SSD i HDD
Jeśli mimo to zrezygnowałeś z M.2 lub zdecydowałeś się na dodatkowy dysk, to musisz zdecydować się na miejsce na dysk SSD 2,5” lub dysk twardy 3,5”. Aby to zrobić, będziesz musiał zwrócić uwagę na osobliwości obudowy, ponieważ nie ma konkretnego szablonu, a układ wewnętrzny może być bardzo różnorodny. Do mocowania można zastosować szybkozłącza lub standardowe śruby.
W przypadku dysków twardych w nowoczesnych obudowach na dole znajduje się oddzielny kosz. Może być zdejmowany lub stacjonarny. Wystarczy włożyć i zabezpieczyć śrubami po bokach.
Miejsca na dysk SSD 2,5” mogą wyglądać tak.
Zalecenia ogólne: do pracy z dyskiem twardym i dyskiem SSD konieczne będzie podłączenie przewodów zasilających i do transmisji danych, dlatego należy je umieścić w obudowie, aby w przyszłości wygodnie było wykonać okablowanie.
Montaż zasilacza i okablowania
Miejsce montażu zasilacza jest standardowe i wymaga 4 śrub.
Jeżeli masz kable na stałe to zasilacz można bezpiecznie zamontować. Większość nowoczesnych obudów jest zorientowana na dolne miejsce zasilacza, ale zdarzają się modyfikacje z górnym.
W przypadku modeli z połączeniem modułowym można zrobić to samo, pod warunkiem, że jest duża obudowa (Full lub Midi Tower), w której jest wystarczająco dużo miejsca na manewry. Jeśli montaż jest kompaktowy (Mini Tower), to najpierw trzeba będzie oddzielić wszystkie kable, podłączyć je do zasilacza, a następnie zabezpieczyć w obudowie. Wentylator powinien być umieszczony na dole, aby zapewnić niezakłócony dostęp powietrza.
Teraz ważne jest, aby zrozumieć, co i dokąd prowadzić. Producenci maksymalnie uprościli ten proces, udostępniając różne kształty złączy i zamków. Nie da się czegoś pomylić, ani ułożyć w niewłaściwy sposób.
Złącze zasilania procesora znajduje się w górnej części płyty głównej. Jego konfiguracja może się różnić, ponieważ różne poziomy procesora wymagają określonej mocy do działania. Na poniższym obrazku widać popularne opcje układu pinów, otwór u góry do wprowadzenia kabla oraz blokady umożliwiające prawidłową orientację i zamocowanie.
Odpowiednie wyjścia na zasilaczu wyglądają tak.
Połączenie zostaje nawiązane do momentu kliknięcia, które powiadomi Cię o zamknięciu zamka.
Następnym krokiem jest podłączenie zasilania do płyty głównej. Wykorzystuje się do tego złącze 24 PIN, które pokazano poniżej wraz z otworem w obudowie umożliwiającym wprowadzenie kabla.
Znajdujemy odpowiedni moduł na zasilaczu, wyciągamy go i naciskamy, aż kliknie.
Teraz czas na zasilanie dysków HDD/SSD, jeśli takie są. Złącze na zasilaczu wygląda tak, nazywa się SATA (zwykle jest ich co najmniej 4).
Ma coś w rodzaju wycięcia na jednej krawędzi, które tworzy kąt. Podobna realizacja jest dostępna na dyskach, więc nie da się je pomylić.
Długie złącze służy do podłączenia zasilania z zasilacza, a krótkie do kabla danych SATA. Ten ostatni nie należy do zasilacza i jest synchronizowany z płytą główną.
Nie zapomnij wyciągnąć pozostałych przewodów z powrotem, aby się nie splątały i nie zepsuły estetyki montażu.
Wszystkie urządzenia są teraz zasilane. Jeśli korzystałeś z zasilacza modułowego, to czas podłączyć do niego wszystkie kable i zainstalować go w obudowie.
Instalowanie wentylatorów obudowych
Dodatkowe wentylatory nie są wymagane, ale zaleca się posiadanie co najmniej kilku. Przeznaczone są do cyrkulacji powietrza wewnątrz jednostki systemowej i efektywnego chłodzenia. Dostępność gniazd i ich liczba w obudowie różni się w zależności od modelu, ale ogólną zasadę prawidłowego montażu pokazano na poniższym rysunku.
Panele przedni, dolny i boczne służą do wlotu powietrza, a panele górny i tylny do wydmuchu. Nawet w kompaktowych obudowach za zdejmowanym panelem przednim można z łatwością umieścić dwa gramofony 120/140 mm. Wystarczy określić kierunek przepływu i zabezpieczyć wentylatory śrubami.
Następnie musisz podłączyć sprzęt. Dostępne są 3 opcje złączy: 3 PIN, 4 PIN i Molex. Ten ostatni jest najbardziej prymitywny i nie obsługuje żadnych regulacji; prąd jest dostarczany bezpośrednio z zasilacza poprzez styk o tej samej nazwie.
Różnica między 4 PIN a 3 PIN polega na obecności dodatkowego kanału sterującego, który pozwala na automatyczną regulację prędkości. W praktyce oba złącza płyty głównej dla wentylatorów w obudowie są oznaczone jako SYS_FAN i są wzajemnie kompatybilne, a schemat podłączenia wygląda następująco.
Jeśli masz komputer do gier z najwyższej klasy procesorem, bardziej praktyczne jest zastosowanie układu chłodzenia cieczą, którego instalację najlepiej wykonać przed zainstalowaniem płyty głównej w obudowie.
Podłączenie panelu sterowania obudowy
Typowy zestaw złącz centrali wygląda tak.
Jeśli spojrzeć z prawa na lewo, pierwszym jest kabel audio, dla którego jest osobne miejsce na płycie głównej.
Drugi to USB 3.0, którego złącze wygląda tak.
Następnie widzimy USB-C i musisz go zainstalować w tym złączu.
Panel sterowania niemal we wszystkich obudowach jest standardowo wyposażony w przestarzały również port USB 2.0, który podłącza się do odpowiedniego złącza.
Teraz czas dać radę najnowszym kablom, które dezorientują wielu nowicjuszy. Mówimy o łączeniu przycisków i wskaźników.
Tak naprawdę wszystko jest bardzo proste, a instrukcje dotyczące pinów dla każdej płyty głównej dostarczane są przez producenta. Kolejność połączeń nie ma znaczenia, blok jest oznaczony jako F_Panel, a schemat wygląda tak.
Należy pamiętać, że złącza Power SW i Reset nie mają polaryzacji, więc można je wkładać dowolnie. Jeśli chodzi o wskaźniki LED zasilania i LED dysku twardego, konieczne jest prawidłowe umieszczenie „plus” i „minus”.
Instalowanie dedykowanej karty graficznej
Dedykowana karta graficzna jest instalowana w gnieździe PCIe x16. Warto zaznaczyć, że może być ich kilka, dlatego trzeba wybrać to najwyższe. Znajduje się pod procesorem i zazwyczaj obsługuje nowoczesne standardy i technologie, gwarantując wysoką wydajność sprzętu.
Najpierw musisz usunąć dodatkowe wtyczki z tylnej ściany. Liczba zależy od wybranej karty graficznej; producenci wskazują liczbę zajętych gniazd w specyfikacji.
Kolejnym krokiem jest otwarcie zamka znajdującego się po prawej stronie złącza.
Teraz bierzemy kartę graficzną, wkładamy ją dokładnie do gniazda, bez przechylania i delikatnie dociskamy, aż usłyszymy kliknięcie zamkniętego zamka. Przymocujemy urządzenie za pomocą śrub.
Trzeba znaleźć odpowiednie kable na zasilaczu i podłączyć je do normalnego zasilania.
Ważne jest, aby wiedzieć, że wydajne karty graficzne mogą wymagać podłączenia kilku faz jednocześnie. Aby zapobiec przegrzaniu i przeciążeniu zasilacza, zaleca się stosowanie linii oddzielnych, a nie łączonych, jak pokazano na schemacie.
Jeśli korzystasz ze zintegrowanej karty graficznej i dopiero planujesz zakup dedykowanej karty graficznej, zalecamy zapoznanie się z praktycznym przewodnikiem dotyczącym wyboru najlepszej opcji.
Zarządzanie kablami
Nie każdemu zależy na wewnętrznym pięknie jednostki systemowej, ale jeśli jest okno podglądu w wydajnych komputerach PC, zarządzanie kablami jest oznaką dobrej kondycji. Co więcej, odpowiednie okablowanie pomaga zapewnić wydajne chłodzenie wszystkich podzespołów komputera. Każdy mistrz widzi ten proces na swój sposób, a wiele punktów zależy od projektu obudowy. Jeśli istnieje osobna nisza na ukryte prowadzenie kabli, wynik może wyglądać następująco.
Generalnie łatwość montażu w dużej mierze zależy od odpowiednio dobranej obudowy. Odpowiedni artykuł pomoże Ci dokonać właściwego wyboru.
Wnioski
Jak widać złożenie komputera PC jest dość proste, ale tylko pod warunkiem prawidłowego doboru komponentów. Kolejność instalowania komponentów jest również ważna, jeśli nie chcesz ich wielokrotnie usuwać i instalować. W artykule nie uwzględniono niektórych punktów, które dotyczą profesjonalnych gamingowych buildów, które często wykorzystują system chłodzenia cieczą, stylizowane oświetlenie i optymalizację przestrzeni wewnętrznej.
Artykuły, recenzje, przydatne porady
Wszystkie materiały
