Wiertarki i wkrętarki: specyfikacje, typy, rodzaje

Ogólny rodzaj narzędzia.

Obecnie kilka innych odmian narzędzi ręcznych o podobnej konstrukcji i zasadzie działania jest również połączonych w tę samą kategorię z tradycyjnymi wiertarkami: wiertarko-wkrętarki, klasyczneśrubokręty , klucze udarowe i śrubokręty elektryczne . Oto szczegółowy opis każdej z tych odmian:

- Wiertarka. Tradycyjne wiertarki to elektronarzędzia do wiercenia otworów w różnych materiałach. Ze względu na specjalizację i „kategorię wagową” takie narzędzia obejmują zarówno miniaturowe modele akumulatorowe, jak i ciężkie profesjonalne wiertarki diamentowe (patrz „Przeznaczenie”). W każdym przypadku wiertarki są wyposażone w uchwyty do montażu wierteł, a także silniki zaprojektowane pod kątem znacznego oporu podczas pracy. Zwracamy również uwagę, że wiele z tych jednostek ma tryb udarowy, natomiast wiertło nadal nie jest w stanie zastąpić pełnowartościowej młotowiertarki (więcej szczegółów można znaleźć w sekcji „Funkcje”).

- Śrubokręt. Elektryczny (lub pneumatyczny) odpowiednik ręcznego śrubokręta. Służy przede wszystkim do dokręcania i odkręcania wkrętów, gwintów i innych podobnych elementów mocujących za pomocą bitów - wymiennych nasadek, których kształt imituje różne końcówki śrubokrętów (proste, krzyżowe itp.). Odpowiednio, standardowy rodzaj utrwalenia...dla wiertła w takim narzędziu jest na bit (patrz „Rodzaj uchwytu”). Od wkrętarek z napędem elektrycznym (patrz niżej), wkrętaki różnią się większą mocą, lepszą przydatnością do długotrwałej pracy i dużymi obciążeniami, a także większymi wymiarami i dość znaczną (relatywnie) wagą.

- Wiertarko-wkretaki. Narzędzia (w większości akumulatorowe, patrz „Źródło zasilania”), które łączą w sobie funkcjonalność wiertarki i śrubokręta. Po więcej szczegółów na temat obu, patrz powyżej, a takie „hybrydowe” urządzenia są obecnie niezwykle popularne ze względu na ich wszechstronność. Przełączanie między trybami wiercenia i zakręcania odbywa się w nich poprzez zmianę uchwytu, a także w większości modeli poprzez regulację momentu obrotowego (patrz poniżej). Jednocześnie należy zaznaczyć, że w porównaniu z tradycyjnymi wiertarkami sprawność takich jednostek podczas wiercenia jest raczej niska, nie są one przeznaczone do dużych obciążeń, twardych materiałów i dużych średnic wiercenia. Wynika to z faktu, że aby uzyskać dużą moc, należałoby zwiększyć gabaryty i wagę, co znacznie skomplikowałoby zastosowanie w formacie śrubokręta.

- Klucz udarowy. Rodzaj elektrycznych i pneumatycznych odpowiedników kluczy nasadowych: narzędzia przeznaczone do pracy z nakrętkami i innymi podobnymi elementami złącznymi (na przykład śruby z łbami bez rowka). Klucze udarowe są pod wieloma względami podobne do opisanych powyżej wkrętaków i różnią się głównie rodzajem uchwytu - zwykle jest to kwadrat pod główki nasadowe o różnych rozmiarach.

- Śrubokręt. Elektryczny odpowiednik konwencjonalnego śrubokręta ręcznego (napęd pneumatyczny nie jest używany w takich urządzeniach z wielu powodów). Niektóre z tych modeli mają prosty kształt korpusu (patrz „Budowa”) i wyglądają bardzo podobnie do narzędzi ręcznych; inne przypominają mniejsze i lżejsze śrubokręty (patrz poniżej). Tak czy inaczej, śrubokręty elektryczne są przeznaczone głównie do pracy, w której dokładność i precyzyjność są ważniejsze niż duży wysiłek (lub gdzie ten wysiłek po prostu nie jest wymagany). W związku z tym mała moc takich urządzeń jest nie tyle wadą, co cechą szczególną. Ponadto ta cecha szczególna pozwala na korzystanie z zasilania bateryjnego bez żadnych specjalnych trudności, dzięki czemu narzędzie jest jak najbardziej autonomiczne; w rzeczywistości śrubokręty elektryczne z zasilaniem sieciowym prawie nigdy nie występują w naszych czasach. Z kolei mały rozmiar i waga przyczyniają się do wspomnianej precyzji i dokładności.

Konstrukcja opisuje ogólny układ narzędzia.

Obecnie wśród wiertarek i wkrętarek można znaleźć modele pistoletowe, kątowe , proste , kombinowane pistoletowo-kątowe oraz konstrukcją regulowaną . Oto bardziej szczegółowy opis każdego wariantu:

- Pistoletowe. W modelach o podobnym układzie rękojeść znajduje się prostopadle lub prawie prostopadle do korpusu, dzięki czemu narzędzie trzymane jest w dłoni jak pistolet - stąd pochodzi nazwa. Ogólnie rzecz biorąc, konstrukcja pistoletu łączy w sobie wygodę, bezpieczeństwo, praktyczność i niski koszt. Z tego powodu ten układ jest obecnie najbardziej powszechny oraz szeroko stosowany we wszystkich typach wiertarek i podobnych narzędzi (patrz „Typ urządzenia”). W rzeczywistości jest to tradycyjna konstrukcja dla takich jednostek; inne typy układów są używane głównie w modelach zaprojektowanych do specjalnych warunków i/lub posiadających określone cechy (szczegóły poniżej).

- Kątowa. Ogólny kształt takich narzędzi przypomina literę G: stosunkowo długi, prosty korpus, który służy również jako rękojeść, oraz uchwyt wygięty pod kątem 90° względem korpusu. Ten wariant konstrukcji jest szczególnie wygodny podczas pracy w ciasnych warunkach: za pomocą narzędzia kątowego można przenikać w wąskie szczeliny niedostępne dla jednostek o tradycyj...nym układzie pistoletu. Z drugiej strony, układ kątowy nieco pogarsza dokładność; słabo nadaje się również do prac wymagających silnego nacisku wzdłuż osi obrotu uchwytu.

- Prosta. Narzędzia o tej konstrukcji mają wydłużony korpus, część którego pełni rolę rękojeści; a oś obrotu uchwytu w nich pokrywa się z podłużną osią korpusu. Ten wariant można spotkać w dwóch typach narzędzi. Pierwszy typ to małe narzędzia o małej mocy (głównie wkrętarki, klucze udarowe i śrubokręty, a także pojedyncze modele wiertarek, które cechują się małą mocą). W takich przypadkach prosty korpus zapewnia przede wszystkim zwartość - rękojeść pistoletowa zwiększyłaby rozmiar poza rozsądne granice. Drugim typem agregatów prostych są wybrane wiertarki profesjonalne z funkcją wiercenia diamentowego (patrz „Przeznaczenie”). Takie wiertarki nie są przeznaczone do trzymania w rękach i są używane wyłączenie ze stojakiem (patrz „Wyposażenie”); dla tego formatu użytkowania układ prosty jest również optymalny.

- Pistoletowa/kątowa. W rzeczywistości są to narzędzia o konfiguracji pistoletowej opisanej powyżej, w skład kompletu których wchodzi uchwyt kątowy, który umożliwia obrót nasadki roboczej o 90° względem standardowego położenia. Tym samym takie modele łączą możliwości obu układów, zachowując przy tym główne zalety konstrukcji pistoletowej - wygodę i niezawodność w trzymaniu. Z drugiej strony dodatkowe wyposażenie wpływa na koszt, a taka wszechstronność często nie jest wymagana. Więc ten wariant nie jest zbyt popularny.

- Regulowany. Ta kategoria obejmuje wszystkie modele, w których można zmienić położenie uchwytu i/lub rękojeści względem korpusu. Najpopularniejszą wersją tego wariantu jest rękojeść obrotowa, która pozwala na zmianę formatu narzędzia z pistoletowego na prosty i odwrotnie. Więcej szczegółów na temat tego typu konstrukcji można znaleźć powyżej, lecz zauważamy, że układ pistoletowy jest bardziej niezawodny w trzymaniu i wszechstronny, a prosty lepiej nadaje się do delikatnych prac i trudno dostępnych miejsc. Warto też powiedzieć, że możliwości regulacji rękojeści mogą być różne: w niektórych modelach ma ona tylko dwie pozycje skrajne, w innych można dobrać kąt nachylenia względem korpusu. Drugim, nieco mniej popularnym typem regulowanego narzędzia jest obrotowy uchwyt wiertarski. Tutaj już mówimy o przełączaniu między układem prostym a kątowym - ten ostatni, jak pamiętamy, jest bardzo odpowiedni do pracy w ciasnych warunkach. Jednak uchwyt w takich jednostkach z reguły można zainstalować nie tylko pod kątem 90° względem korpusu, ale także w kilku położeniach pośrednich. To dodatkowo rozszerza możliwości dostosowywania do konkretnej sytuacji.
W każdym razie wszystkie regulowane narzędzia są bardziej wszechstronne niż narzędzia nieregulowane, lecz są one bardziej złożone pod względem konstrukcji i mniej niezawodne. Dlatego ten typ układu występuje wyłącznie w jednostkach o małej mocy, głównie zasilanych bateryjnie (patrz „Zasilanie”).

Specyficzne przeznaczenie narzędzia.

Parametr ten jest określany w przypadku, gdy urządzenie ma specjalizację, która wyraźnie odróżnia je od tego samego typu narzędzi ogólnego przeznaczenia. Może to być główna specjalizacja, która determinuje wszystkie możliwości zastosowania (na przykład wiercenie diamentowe), albo dodatkowa funkcjonalność, która rozszerza ogólne możliwości (na przykład gwintowanie). Oto bardziej szczegółowy opis najbardziej aktualnych przeznaczeń:

- Do wiercenia diamentowego. Wiercenie diamentowe (głównie wiertłami koronowymi) jest stosowane do twardych materiałów, z którymi nie radzą sobie konwencjonalne nasadki. W związku z tym, głównymi cechami narzędzia, dopuszczającego takie zastosowanie jest duża moc i zdolność do przenoszenia znacznych obciążeń. Ponadto wiele wiertarek tej specjalizacji (choć nie wszystkie) jest wyposażonych w stojak (patrz poniżej), do mocowania nasadek zwykle stosuje się nie uchwyt, tylko wrzeciono gwintowane (patrz «Typ uchwytu»), a dodatkowe funkcje często obejmują chłodzenie wodne.

- Do płyt kartonowo-gipsowych . Specjalizacja, mająca miejsce głównie w śrubokrętach (patrz «Typ urządzenia»). Jedną z obowiązkowych funkcji narzędzia tego przeznaczenia jest ogranicznik głębokości - zmniejsza to ryzyko uszkodzenia dość delikatnego materiału, jakim jest płyta gipsowo-kartonowa. Dodatkowo, przy pracy z płytą gipsowo-kartonową częst...o konieczne jest szybkie i sprawne dokręcanie łączników, a dla przyspieszenia pracy śrubokręt można wyposażyć w specjalną przystawkę magazynkową; aby uzyskać więcej informacji, patrz «Zawartość pakietu».

- Do gwintowania. Opcja, spotykana w niektórych narzędziach o stosunkowo niskiej mocy, głównie w formacie wiertarko-wkrętarki. Dlatego przewidziano specjalny tryb pracy: najpierw uchwyt z odpowiednią nasadką obraca się zgodnie z ruchem wskazówek zegara, nacinając gwint, a następnie - w przeciwnym kierunku, aby usunąć nasadkę. Ponadto podczas suwu powrotnego zęby nasadki przechodzą przez świeże rowki, usuwając z nich wióry.

- Do precyzyjnej pracy. Narzędzie pierwotnie zaprojektowane do prac wymagających precyzji i dokładności. Większość z tych modeli to śrubokręty (patrz «Typ urządzenia»), które mają bardzo cienki i lekki korpus wygodny w trzymaniu w dłoni i pozwalający na wykonywanie najbardziej precyzyjnych ruchów. Należy zauważyć, że tej wygodzie towarzyszy bardzo mała moc; w rzeczywistości, takie narzędzie zwykle nie jest przeznaczone do "ciężkiej” pracy.

- Motoryzacyjne. Narzędzie przeznaczone do użytku w samochodzie - zarówno do naprawy samego samochodu (np. wymiana koła), jak i do innych prac w «terenie», gdzie najwygodniejszym (lub wręcz jedynym dostępnym) źródłem zasilania jest sieć pokładowa samochodu. W związku z tym wszystkie modele samochodów mają możliwość podłączenia się do takiej sieci - przeważnie przez standardowe gniazdo zapalniczki, chociaż w zestawie mogą być dostarczone zaciski do obsługi bezpośrednio z akumulatora. Niektóre narzędzia samochodowe są wyposażone w własne baterie; więcej szczegółów patrz w «Zasilanie»

- Do zgrzewania punktowego. Specyficzny rodzaj wiertarek przeznaczony do wiercenia punktów połączeń między częściami złączonymi zgrzewanymi punktami. Takie wiertarki są szczególnie popularne w warsztacie samochodowym - w przypadku gdy trzeba usunąć osobną część, spawaną „punkt po punkcie”, a najłatwiej to zrobić, wiercąc poszczególne punkty. Specyfika takich prac polega na tym, że punkt styku nie można przewiercić - nasadka robocza (wiertło lub korona) powinna przechodzić jedynie przez górną warstwę metalu, prawie nie dotykając tej dolnej. Oznacza to, że głębokość wiercenia musi być bardzo precyzyjnie kontrolowana. W tym celu w wiertarkach do zgrzewania punktowego stosuje się specjalne ograniczniki, które wyglądają jak zaciski i pozwalają ustawić głębokość wiercenia z dokładnością do ułamków milimetra.

Użyteczna moc narzędzia to najwyższa moc, jaką może dostarczyć do nasadki roboczej. Ta moc jest zawsze mniejsza niż zużywana (patrz poniżej), ponieważ część energii elektrycznej nieuchronnie przechodzi na ogrzewanie i tarcie w mechanizmach narzędzia. Ponadto parametr ten nie jest podawany dla każdego modelu; często informacje w specyfikacji są ograniczone poborem mocy. Rzeczywiste możliwości narzędzia zależą bezpośrednio od mocy użytecznej: im jest ona wyższa, tym wyższa prędkość i/lub moment obrotowy dany model jest w stanie osiągnąć, tym łatwiej poradzi sobie z zadaniami wymagającymi dużego wysiłku. Aby więc porównać ze sobą różne urządzenia, najlepiej jest użyć tego konkretnego parametru (oczywiście można porównać tylko modele tego samego typu lub podobnego typu).

Zwracamy również uwagę, że duża moc robocza nie zawsze jest zaletą: odpowiednio wpływa na wymiary, wagę i cenę narzędzia, podczas gdy w praktyce duże prędkości i wysiłek nie zawsze są konieczne. Szczegółowe zalecenia dotyczące optymalnych wartości dla różnych narzędzi i różnych rodzajów pracy można znaleźć w źródłach specjalnych.

Całkowita moc pobierana przez narzędzie zasilane z sieci (patrz "Źródło zasilania"). Jest uważana za główny kryterium oceny ogólnych możliwości konkretnego modelu: wyższa moc pozwala na osiągnięcie większej prędkości i/lub momentu obrotowego. Prawdą jest, że bardziej poprawnym parametrem do takiej oceny jest moc użyteczna (robocza), ale nie zawsze jest ona wskazana, a przyrządy tego samego typu o podobnym zużyciu energii zwykle nie różnią się znacznie mocą roboczą. Ponadto dane dotyczące zużycia energii pozwalają również oszacować obciążenie sieci lub innego źródła zasilania; w niektórych przypadkach jest to przydatne.

Jeśli chodzi o konkretne wartości, dla różnych typów narzędzi i charakterystycznych wartości mocy będą się różnić. Na przykład moc od 750 do 1000 W jest uważana za bardzo solidny wskaźnik dla śrubokręta, podczas gdy dla klasycznych wiertarek jest to wartość średnia, wśród takich urządzeń są modele nawet na 1,5 kW lub więcej. Szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru narzędzia według tego parametru można znaleźć w specjalnych źródłach. Należy nadmienić, że gonienie za maksymalnymi wartościami nie zawsze ma sens - duża moc odczuwalnie wpływa na wymiary, wagę i cenę urządzenia, choć nie zawsze jest wymagana.

Nominalne ciśnienie powietrza dla narzędzia zasilanego sprężarką (patrz "Zasilanie"). Jest to wartość optymalna, dla której urządzenie zostało pierwotnie zaprojektowane. Rzeczywista wydajność podłączonej sprężarki może się różnić, ale jest to niepożądane: jeśli ciśnienie jest zbyt wysokie, narzędzie ulegnie obciążeniom niezgodnym z projektem i może ulec awarii (a w najgorszym przypadku nawet zranić użytkownika), natomiast jeśli ciśnienie jest zbyt niskie, urządzanie nie będzie w stanie dostarczyć mocy, niezbędnej do normalnej pracy.

Prędkość obrotowa nasadki roboczej zapewniana przez narzędzie.

Jeżeli w tym punkcie wskazywana jest jedna liczba (na przykład 1800), może to być standardowa, niezmienna lub maksymalna prędkość obrotowa. Maksymalna prędkość ma miejsce w przypadku, gdy narzędzie posiada więcej niż jedną prędkość (patrz „Liczba prędkości”) i/lub regulator prędkości (patrz „Funkcje”). Z kolei dwie lub trzy liczby z ukośnikiem (na przykład 1100/2300/3400) wskazują na modele z odpowiednią liczbą oddzielnych prędkości. Każda z tych liczb oznacza standardową (przy obecności regulatora prędkości - maksymalną) liczbę obrotów przy jednej z prędkości.

W każdym razie, wybierając narzędzie według liczby obrotów, warto wziąć pod uwagę zarówno jego ogólny typ (patrz „Typ urządzenia”), jak i specyfikę planowanej pracy. Szczegółowe zalecenia w tej kwestii są dość obszerne, nie ma sensu przytaczać ich tutaj w całości – lepiej odwołać się do źródeł specjalnych. Wskażmy tylko kilka ogólnych punktów. Tak więc, wiertarki zdolne do wykonania ponad 3000 obr./min są w naszych czasach uważane za szybkie. Ogólnie rzecz biorąc, duża prędkość przyczynia się do wysokiej wydajności, jednak jest też minus: zwiększenie prędkości (przy tej samej mocy) zmniejsza moment obrotowy - odpowiednio zmniejsza się wydajność pracy z opornymi materiałami i nasadkami o dużej średnicy. Dlatego sensowne jest szukanie „szybkiego” narzędzia tylko wtedy, gdy prędkość ma zasadnicze znacze...nie; nie zaszkodzi upewnić się, że wybrany model jest w stanie zapewnić wymaganą wydajność pod względem momentu obrotowego.

Liczba uderzeń na minutę zapewniana przez narzędzie z obsługą odpowiedniego trybu.

Aby uzyskać więcej informacji na temat tego trybu, patrz «Funkcje», należy zauważyć, że może on być dostępny zarówno w wiertarkach, jak i w śrubokrętach oraz kluczach udarowych (patrz «Rodzaj»), a znaczenie trybu udarowego w tych odmianach jest nieco inne. Dlatego prędkości są różne: wiele wiertarek jest w stanie zapewnić około 48 000 uderzeń/min, a nawet 64 000 uderzeń/min, podczas gdy w śrubokrętach i kluczach udarowych 3200 uderzeń/min jest uważana za standardową, a wartości powyżej 3500 uderzeń/min są praktycznie niespotykane.

Ogólne znaczenie tego wskaźnika jest również bezpośrednio związane z rodzajem. Tak więc wśród wiertarek różnica w prędkości dłutowania może być dość duża. W takich narzędziach większa liczba uderzeń ma pozytywny wpływ na ogólną wydajność i efektywność, podczas gdy mniejsza liczba sprzyja dokładności i zmniejsza ryzyko uszkodzenia delikatnych materiałów. W śrubokrętach i kluczach udarowych duża prędkość również przyczynia się do ogólnej wydajności, ale w przypadku większości tych narzędzi różnice w tym wskaźniku nie są na tyle znaczące, aby być zauważalnymi w praktyce.

Moment obrotowy to maksymalna siła, z jaką model jest w stanie obracać osprzęt roboczy.

Większy moment obrotowy daje większe możliwości, pozwala poradzić sobie z trudnymi zadaniami jak wiercenie w twardych materiałach, odkręcanie zaklejonych śrub i nakrętek itp. Z drugiej strony duży wysiłek wymaga odpowiedniej mocy - a to z kolei wpływa na rozmiar, wagę i koszt samego narzędzia, a także stawia zwiększone wymagania dotyczące mocy (moc sieci, pojemność akumulatora lub ciśnienie/wydajność sprężarki). W przypadku niektórych zadań nadmierny moment obrotowy jest w zasadzie niedopuszczalny, więc dla maksymalnej wszechstronności pożądane jest posiadanie kontroli momentu obrotowego - co dodatkowo wpływa na koszt. A im więcej jest stopni, tym optymalniej narzędzie można ustawić do wykonywania tego lub innego rodzaju pracy. Ogólna zasada jest więc taka: przy wyborze warto wziąć pod uwagę specyfikę planowanej pracy, a nie gonić za największą wydajnością.

Szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru optymalnego momentu obrotowego dla różnych typów narzędzi (patrz „Typ urządzenia”) można znaleźć w specjalnych źródłach. Tutaj zaznaczamy, że ma on kluczowe znaczenie przede wszystkim dla wkrętaków, choć jest podawany również dla innych rodzajów narzędzi. Jednocześnie w „najsłabszych” modelach maksymalna siła robocza nie przekracza 15 Nm, w najmocniejszych ponad 150 Nm.

Typ skrzyni biegów przewidzianej w konstrukcji narzędzia.

Skrzynię biegów można po prostu opisać jako mechanizm przenoszący obrót z silnika elektrycznego na uchwyt. Przy tym, z reguły prędkość obrotowa jest zmniejszona, dzięki czemu wzrasta moment obrotowy. Różne typy skrzyń biegów różnią się dokładnie liczbą prędkości, które można uzyskać. Najprostszym rodzajem takich mechanizmów są mechanizmy jednobiegowe, są one tak proste, jak to tylko możliwe, kompaktowe i niezawodne. Jednocześnie w narzędziu z 1-biegową skrzynią może być wdrożona kontrola prędkości - dzięki obwodom elektronicznym, które pozwalają regulować prędkość obrotową silnika. Z drugiej strony zmniejszenie rzeczywistej prędkości spowodowane elektronicznym sterowaniem nie prowadzi do zwiększenia, ale do zmniejszenia momentu obrotowego.

Bardziej zaawansowane są skrzynie wielobiegowe , zwykle mające od 2 do 4 biegów. Takie mechanizmy są analogiczne do skrzyni biegów w samochodzie: prędkość w nich jest regulowana poprzez zmianę przełożenia, tak aby zmniejszenie prędkości prowadziło do wzrostu momentu obrotowego i odwrotnie. Taka regulacja jest uważana za bardziej praktyczną niż opisane powyżej elektroniczna; Wadą jest złożoność i wysoki koszt wielobiegowych skrzyń biegów.

Liczba prędkości przewidziana w konstrukcji narzędzia.

Przede wszystkim doprecyzujmy, że przez „prędkość” w danym przypadku rozumie się ograniczenie prędkości. Liczba obrotów przy każdej „prędkości” może być stała lub regulowana (jeśli istnieje odpowiedni regulator – patrz „Funkcje”). W związku z tym, obecność kilku prędkości może mieć różne znaczenie. W niektórych modelach zmiana trybu prędkości jest jedyną opcją dostosowania prędkości; w innych (jeśli jest osobny regulator prędkości) zmiana trybu reguluje tylko maksymalną prędkość obrotową nasadki, a jej rzeczywista prędkość jest płynnie zmieniana przez regulator (który może mieć również własny, dodatkowy ogranicznik prędkości).

Jeśli chodzi o konkretną liczbę trybów prędkości, w wielu modelach jest ontylko jeden. W związku z tym, obroty w takim narzędziu albo wcale się nie zmieniają, albo są sterowane tylko przez wspomniany regulator; często wystarcza to do prostych zadań. Jednak narzędzia 2-biegowe również stały się bardzo rozpowszechnione - taka konstrukcja zapewnia dodatkowe opcje dostosowywania, a jednocześnie pozostaje stosunkowo prosta i niedroga. A w dość zaawansowanych modelach mogą występować trzy, a nawet cztery lub więcej trybów prędkości; w niektórych przypadkach liczba ta sięga 8 lub nawet więcej, co umożliwia wykorzystanie przełącznika prędkości jako pe...łnowartościowego regulatora prędkości.

Wybierając według tej cechy, należy pamiętać, że przy wszystkich pozostałych parametrach równych, większa liczba prędkości daje większe możliwości dostosowywania parametrów pracy, lecz komplikuje konstrukcję i zwiększa jej koszt.

Rodzaj rewersu przewidzianego w konstrukcji narzędzia.

Rewers pozwala na zmianę kierunku obrotów nasadki; szczegółowe informacje można znaleźć w «Funkcje». Tutaj również wskazany jest typ przełącznika odpowiedzialnego za tę funkcję. Odmiany takich przełączników w naszych czasach są bardzo różnorodne: suwakowe, dźwigniowe< / a>, szczotkowane na silniku, na przycisku start < / a>, żyroskopowe , na przełączniku kołyskowym , a także w połączeniu z przełącznikiem przepływu lub mechanizmem zapadkowym . Oto szczegółowy opis każdej z tych odmian:

- Suwakowy. Łącznik elektryczny suwakowy z dwoma przeciwnymi położeniami. Zwykle przesuwa się w kierunku przód-tył względem uchwytu narzędziowego - ten format jest uważany za najbardziej praktyczny. Suwaki są dość proste, a jednocześnie wygodne i intuicyjne, szczególnie przy zastosowaniu w śrubokrętach i kluczach udarowych: przesuwając suwak do przodu (od siebie), kierunek obrotów ustawia się na skręcanie, cofając (do siebie) - odpowiednio, do odkręcania. Jednak takie przyrządy są szeroko stosowane w innych typach narzędzi (patrz «Typ urządzenia») i są generalnie najpopularniejszym wariantem w naszych czasach.
...r> - W połączeniu z przełącznikiem przepływu. Najpopularniejszy typ rewersu w narzędziach pneumatycznych (patrz «Zasilanie»); nie występuje w innych modelach. Sam łącznik elektryczny przepływu jest właściwie regulatorem prędkości, najczęściej w postaci charakterystycznego pokrętła lub dźwigni. A jeśli ten regulator zostanie połączony z rewersem, oznacza to, że może odchylać się od położenia neutralnego w dwóch kierunkach, a kierunek obrotu będzie zależał od tego, po której stronie zostanie przesunięty łącznik elektryczny przepływu.

- Dźwigniowy. Łącznik elektryczny w postaci dźwigni, zwykle instalowany nad przyciskiem start i obracany w lewo i w prawo. Jedną z zalet dźwigni jest dostępność na wyciągnięcie ręki, można ją przełączać prawie bez zbędnych ruchów (co nie zawsze jest dostępne w przypadku suwaka). Z drugiej strony ten wariant nadaje się głównie do wiertarek, a w śrubokrętach i kluczach udarowych łącznik elektryczny dźwigniowy nie jest tak intuicyjnie zrozumiały, jak w przypadku suwaka. Ogólnie rzecz biorąc, ten typ rewersu jest znacznie mniej powszechny z wielu powodów.

- Szczotkowy (na silniku). Łącznik elektryczny rewersu, zamontowany bezpośrednio w silniku narzędzia i oparty na zastosowaniu specjalnego ruchomego uchwytu szczotki. Poprzez zmienianie położenia szczotek w silniku za pomocą tego mechanizmu można zmienić kierunek jego obrotu. Jedną z kluczowych zalet tej metody jest to, że pozwala ona na osiągnięcie maksymalnej mocy w dowolnym kierunku obrotu bez żadnych specjalnych sztuczek. Ponadto taka regulacja ma pozytywny wpływ na zasoby silnika. Z drugiej strony przełączniki szczotkowe są złożone i drogie w montażu, dlatego stosują się one głównie w potężnych profesjonalnych narzędziach.

- Na przycisku start. Łącznik elektryczny rewersu połączony z przyciskiem start. Taki kombinowany przycisk jest zwykle wykonany w postaci «wahacza», a kierunek obrotu zależy od tego, po której stronie wahacza nacisnął użytkownik; tym samym silnik uruchamia się natychmiast. Taka konstrukcja umożliwia łatwą i szybką zmianę kierunku obrotu - do tego nie trzeba rozpraszać się pojedynczymi przełącznikami, wystarczy lekko przesunąć palcem i wcisnąć drugą połowę spustu. Jest to szczególnie przydatne w przypadku śrubokrętów, kluczy udarowych i wkrętaków; właśnie do tych typów z tego typu rewersem odnosi się większość modeli.

- Na przełączniku kołyskowym. Sposób sterowania jest pod wieloma względami podobny do opisanego powyżej rewersu na przycisku start - wykorzystuje się również łącznik elektryczny kołyskowy. Kluczowa różnica polega na tym, że w tym przypadku łącznik elektryczny kierunku jest oddzielony od przycisku start - to znaczy użytkownik musi najpierw wybrać kierunek ruchu, a następnie nacisnąć przycisk „start”. Ten wariant nie ma szczególnych wad, ale nie różni się też wygodą, dlatego jest niezwykle rzadka.

- Żyroskopowe. Dość rzadki i specyficzny typ rewersu, występujący tylko w śrubokrętach (patrz «Typ»). W rzeczywistości w takim narzędziu nie ma zewnętrznych przełączników - zamiast tego do śledzenia obrotów korpusu używany jest wbudowany żyroskop. Aby wybrać kierunek ruchu, należy dość ostro obrócić narzędzie wokół osi podłużnej w odpowiednim kierunku i płynnie powrócić do pierwotnego położenia (obroty można regulować w ten sam sposób - np. im dalej obrót, tym wyższa prędkość). Ten sposób sterowania jest bardzo prosty i intuicyjny, lecz jest uważany za dość skomplikowany pod względem technicznym i wymaga zwiększonej dokładności w obsłudze narzędzia. Dlatego rewers żyroskopowy jest obecnie niezwykle rzadki.

- W połączeniu z mechanizmem zapadkowym. Jeszcze jeden dość rzadki wariant, spotykany wyłącznie we wkrętakach - głównie pneumatycznych, rzadziej akumulatorowych (patrz «Zasilanie»). Przypominamy, że mechanizm zapadkowy jest odpowiedzialny za zapewnienie tego, aby część robocza narzędzia obracała się tylko w jednym kierunku. A sterowanie rewersem odbywa się za pomocą przełącznika mechanicznego, który jest bezpośrednio połączony z tym mechanizmem i zmienia jego ustawienia, ustawiając jeden lub inny kierunek obrotu.

Nominalne zużycie powietrza dla narzędzia napędzanego sprężarką (patrz "Zasilanie"). Zwykle w tym przypadku chodzi o zużycie podczas normalnej pracy przy ciśnieniu nominalnym (patrz wyżej). Do normalnej pracy narzędzia konieczne jest, aby podłączona do niego sprężarka była w stanie dostarczyć nie mniej powietrza niż podano w specyfikacji - w przeciwnym razie urządzenie nie będzie w stanie zapewnić wymaganej mocy, a nawet w ogóle się nie uruchomi.

Rozmiar króćca wlotowego — mocowania do podłączania węża powietrznego, w który jest wyposażone narzędzie zasilane sprężarką (patrz «Zasilanie»). Parametr ten jest tradycyjnie podawany w ułamkach cala; najpopularniejsze rozmiary to 1/4", 3/8" i 1/2".

Teoretycznie im większy króciec wlotowy, tym wyższa jego przepustowość i tym lepiej nadaje się do jednostek o dużym natężeniu przepływu powietrza (patrz wyżej). W praktyce istnieją wyjątki od tej reguły (na przykład dość «żarłoczne» jednostki z mocowaniem 1/4”), natomiast są one dość rzadko spotykane.

Aby zapewnić normalną kompatybilność sprężarki, króciec wlotowy musi pasować do mocowania węża powietrznego. Jednak problemy z niekompatybilnością można najczęściej rozwiązać za pomocą adapterów (chociaż powoduje to pewne niedogodności).

Średnica nominalna węża napędowego używanego podczas pracy z narzędziem napędzanym sprężarką (patrz «Typ zasilania»). Powietrze niezbędne do pracy dostaje się przez wąż napędowy; wyraz "nominalna" oznacza zwykle najmniejszą średnicę zalecaną przez producenta w celu uniknięcia nagłych zmian rozmiaru przewodu powietrznego i związanych z tym problemów, takich jak wstrząsy pneumatyczne.

Teoretycznie grubsze węże zapewniają więcej powietrza i lepiej nadają się do modeli o dużym przepływie (patrz wyżej); jednocześnie w praktyce nie ma wyraźnej zależności między tymi dwoma parametrami, a rozmiar węża napędowego jest raczej powiązany ze specyfiką techniczną każdego konkretnego narzędzia.

Długość przewodu, w który wyposażone jest narzędzie zasilane z sieci (patrz «Źródło zasilania»).

Im dłuższy przewód, tym dalej od gniazdka można używać narzędzia bez jego przełączania, tym większą swobodę ma użytkownik. Z drugiej strony niepotrzebnie długi kabel stwarza uciążliwości podczas przechowywania i transportu, a podczas pracy może zaplątać się pod nogami (a nawet rękami). Biorąc to pod uwagę, w większości przypadków producenci wyposażają swoje produkty w kable sieciowe o długości od 2 do 4 m. Daje to wystarczającą swobodę bez stwarzania niedogodności, a w sytuacjach, gdy długość przewodu nie wystarcza, stosuje się przedłużacze. Oczywiście w tym zakresie można wybrać kabel do konkretnej sytuacji: na przykład w mieszkaniu miejskim wystarczy 2-2,5 m, ale na placu budowy pożądane jest posiadanie dłuższego przewodu.

Całkowita waga narzędzia to zwykle samo urządzenie, bez nasadek. W przypadku modeli akumulatorowych (patrz „Źródło zasilania”) z reguły waga jest wskazywana wraz z zainstalowaną baterią standardową; w przypadku modeli z bateriami wagę można być wskazana zarówno z nimi jak i bez, chociaż, w tym przypadku ten punkt nie jest szczególnie ważny.

Jeżeli pozostałe parametry są równe względem siebie, mniejsza waga ułatwia pracę, poprawia dokładność ruchów i pozwala na dłuższe użytkowanie narzędzia bez zmęczenia. Należy jednak pamiętać, że duża moc i wydajność nieuchronnie zwiększają masę narzędzia; a różne sztuczki odchudzające podnoszą koszty i mogą zmniejszyć niezawodność. Ponadto w niektórych przypadkach preferowana jest masywna konstrukcja. Przede wszystkim dotyczy to pracy z dużym obciążeniem - na przykład wiercenie otworów o dużej średnicy, czy wykonywanie wgłębień z uderzeniem: ciężkie narzędzie jest bardziej stabilne, mniej podatne na szarpnięcia i przesunięcia z powodu nierównego materiału, wibracji mechanizmów itp.

Warto również zauważyć, że konkretne wartości wagi są bezpośrednio związane z rodzajem narzędzia (patrz „Rodzaj urządzenia”). Najlżejsze to śrubokręty - w większości z nich ta liczba nie przekracza 500 g .Wkrętaki i śrubokręty są bardziej „ciężkie”: ich średnia waga wynosi 1,1 - 1,5 kg , chociaż jest wiele lżejszych ( 0,6 - 1 kg ) i cięższy...ch (1, 6 - 2 kg i więcej) modeli. Natomiast klasyczne wiertarki i klucze udarowe mają największą wagę: takie narzędzie powinno być dość mocne, więc dla nich 1,6 - 2 kg to średni wskaźnik, 2,1 - 2,5 kgpowyżej średniego, a wiele jednostek waży więcej niż 2,5 kg.

Od typu uchwytu zależy dwie rzeczy: rodzaje narzędzi roboczych (wiertarki, śrubokręty itp.), z którymi ten lub inny model jest kompatybilny oraz sposób ich montażu/demontażu.

— Kluczowy. Jak sama nazwa wskazuje, do pracy z tym uchwytem potrzebny jest specjalny klucz. Samo mocowanie jest zwykle przeznaczone do narzędzi z okrągłym chwytem (głównie wierteł) i zawiera trzy szczęki, które po zaciśnięciu zbiegają się w kierunku środka, zaciskając narzędzie zainstalowane w uchwycie na osi obrotu. Główną wadą tego typu uchwytów jest konieczność użycia klucza: można go zgubić, a uchwyt stanie się bezużyteczny. Ponadto instalacja i usuwanie narzędzia roboczego może być dość czasochłonne. Jednak uchwyt kluczowy jest uważany za nieco bardziej niezawodny niż uchwyt bez kluczowy i bardziej odpowiedni do trudnych zadań.

— Szybkozaciskowy.Podobnie jak opisany powyżej uchwyt kluczowy, ten rodzaj uchwytu jest przeznaczony przede wszystkim do wierteł z okrągłym chwytem. Główną różnicą to brak klucza - wiertło można naprawić lub usunąć za pomocą wysiłku dłoni, bez żadnych dodatkowych narzędzi. Takie uchwyty są nieco mniej odpowiednie do pracy z dużymi obciążeniami (na przykład na twardych materiałach i/lub wiertłami o dużej średnicy), ale poza tym nie przegrywają z kluczowymi, a pod względem łatwości użytkowania są znacznie lepsze.

— Na bit. Bity to są narzędzia ro...bocze używane w śrubokrętach i wkrętarkach (patrz „Rodzaj urządzenia”). Robocza strona bita może mieć kształt płaski, krzyżowy lub inny (gwiazda, trójkąt itp.), ale trzonek, za pomocą którego jest on mocowany w uchwycie, jest zwykle wykonany jako sześciokąt. Odpowiednio, uchwyt na bit ma wgłębienie na taki trzonek. Mocowanie można przeprowadzić mechanicznie, w postaci prostego zatrzasku lub za pomocą magnesu; w obu przypadkach mocowanie jest wystarczająco bezpieczne do bezpiecznej pracy, a narzędzie można wyjąć bez większego wysiłku.

— Na stożek Morse'a. Uchwyt do jednej z odmian stożka narzędziowego - tzw. Stożek Morse'a. Jak sama nazwa wskazuje, ten rodzaj mocowania zakłada stożkowy trzon i odpowiedni dla niego otwór (często z dodatkowym rowkiem na występ na trzpieniu - do bezpiecznego mocowania i zapobiegania skręcaniu). Rodzaj ten występuje głównie w wiertarkach (patrz „Rodzaj urządzenia”). Warto zaznaczyć, że stożek Morse'a jest dostępny w kilku rozmiarach, które są ze sobą niekompatybilne.

— Kwadrat. Rodzaj uchwytu używany w kluczach udarowych. W przeciwieństwie do wszystkich innych odmian, „kwadratowe” narzędzie robocze nie jest instalowane wewnątrz uchwytu, ale jest nakładane na niego od zewnątrz. Kwadraty mogą mieć kilka standardowych rozmiarów, ale te rozmiary są takie same dla narzędzi elektrycznych i ręcznych. W praktyce oznacza to, że nasadki z kluczy ręcznych mogą być używane w modelach elektrycznych, jeśli rozmiar lądowania jest taki sam (a jeśli nie taki sam, można użyć adaptera, chociaż jest to mniej wygodne).

— Brak (wrzeciono gwintowane). Brak uchwytu jako takiego: gwint znajdujący się bezpośrednio na wrzecionie służy do mocowania nasadek roboczych. Prawie wszystkie modele z tą funkcją to wydajne profesjonalne narzędzia przeznaczone do wiercenia diamentowego (patrz „Przeznaczenie”) - z wielu powodów to właśnie gwintowane wrzeciono jest uważane za optymalny sposób mocowania nasadek do takiego wiercenia. Należy pamiętać, że gwint na nasadce może być zarówno zewnętrzny, jak i wewnętrzny; większość wrzecion jest kompatybilna z obydwoma typami, są jednak wyjątki. Więc ten niuans nie zaszkodzi wyjaśnić osobno.

Warto zwrócić uwagę, że w niektórych modelach można łączyć dwa rodzaje uchwytów - na przykład na bity i bezkluczowy. Zwykle w tym celu zestaw zawiera dwa różne uchwyty, które można zmienić w razie potrzeby, lecz są inne warianty - na przykład wrzeciono, w które można włożyć zarówno wiertło, jak i uchwyt wiertarski (kluczowy lub bezkluczowy). W każdym razie sprawia to, że narzędzie jest bardziej wszechstronne i umożliwia pracę z dużą liczbą narzędzi roboczych.

Nominalna średnica uchwytu, z którym dostarczane jest narzędzie.

Wymiar ten jest określany przez maksymalną średnicę wiertła (lub trzonka wiertła), które można zainstalować w uchwycie. Istnieje kilka standardowych rozmiarów; najpopularniejsze obecnie to uchwyt 10 mm i uchwyt 13 mm; wiertła z uchwytem 16 mm i miniaturowe mocowania mniej niż 10 mm (zwykle 8 mm lub 6 mm).

Im większa wiertarka, tym więcej mocy potrzeba do jej efektywnego wykorzystania; w związku z tym większe uchwyty są charakterystyczne dla cięższych i mocniejszych narzędzi. Jednocześnie całkiem możliwe jest zainstalowanie mniejszego uchwytu na wiertarce, jeśli możliwość wymiany została przewidziana technicznie. Ale możliwość pracy z większymi mocowaniami (i wiertłami do nich) należy wyjaśnić osobno: nie każde narzędzie ma do tego wystarczającą rezerwę mocy.

Rozmiar uchwytu czworokątnego, przewidzianego w konstrukcji narzędzia.

Aby uzyskać dodatkowe informacje o samym uchwycie, patrz "Rodzaj uchwytu", należy zaznaczyć, że uchwyty czworokątne są stosowane głównie w kluczach udarowych do montażu nasadek. Natomiast w przypadku większych akcesoriów z reguły stosuje się większe mocowania. Rozmiary uchwytów czworokątnych są tradycyjnie podawane w ułamkowych częściach cala. Najpopularniejszy wariant rozmiaru to czworokąt 1/2", jest najbardziej uniwersalny. Nieco rzadziej spotyka się większe rozmiary (czworokąt 3/4" i czworokąt 1"), jak i mniejsze (czworokąt 3/8" i czworokąt 1/4").

Warto zaznaczyć, że istnieją adaptery, które umożliwiają zamontowanie na uchwyt czworokątny akcesoriów o niefabrycznym rozmiarze. Jednak możliwość stosowania akcesoriów większych niż fabryczne należy wyjaśnić osobno: narzędzie może nie mieć wystarczającej do tego mocy. Dodatkowo wypuszczane są pojedyncze modele kluczy udarowych, początkowo zakładające możliwość wymiany uchwytu czworokątnego oraz wyposażone w wymienne mocowania — zwykle 1/4 "i 3/8", lecz możliwe są również inne rodzaje.

Możliwość szybkiego usunięcia uchwytu i zastąpienia go innym, z reguły w sposób ręczny, bez użycia dodatkowych narzędzi. Szybka wymiana uchwytu występuje głównie w wiertarko-wkrętarkach (patrz „Typ urządzenia”): w różnych trybach takie urządzenia wymagają różnych typów uchwytów (jeden do wiertarki, inny do wiertła), a możliwość szybkiej zmiany jednego typu na inny w niektórych sytuacjach jest niezwykle przydatna.

Największa średnica otworów, jakie narzędzie jest w stanie wykonać podczas wiercenia konwencjonalnym wiertłem w drewnie.

Im większa średnica otworu, tym większy opór materiału, tym więcej mocy musi zapewnić narzędzie i tym większe obciążenie. Dlatego nie można przekroczyć maksymalnej dopuszczalnej średnicy wiercenia, nawet jeśli uchwyt umożliwia montaż grubszego wiertła - może to prowadzić do złamania narzędzia, a nawet zranienia innych osób.

Warto zauważyć, że niektóre rodzaje drewna mogą mieć dość dużą gęstość, a dla nich rzeczywista dopuszczalna średnica wiertła będzie odpowiednio mniejsza niż podana. Dotyczy to jednak głównie ras egzotycznych, które na naszym terenie są niezwykle rzadkie.

Największa średnica otworów, jakie narzędzie może wykonać podczas wiercenia w metalu zwykłym wiertłem.

Im większa średnica otworu, tym większy opór materiału, tym więcej mocy musi zapewnić narzędzie i tym większe obciążenie. Dlatego nie można przekroczyć maksymalnej dopuszczalnej średnicy wiercenia, nawet jeśli uchwyt umożliwia montaż grubszego wiertła - może to prowadzić do złamania narzędzia, a nawet zranienia innych osób.

Należy również pamiętać, że średnica wiercenia w metalu jest zwykle wskazywana na podstawie stali średniej twardości i innych podobnych materiałów. W przypadku metali i stopów o znacznie większej twardości i gęstości dopuszczalna grubość wiertła będzie mniejsza; Jednak takie sytuacje rzadko się zdarzają, a jeśli jest to pożądane, można dowiedzieć się o cechach pracy z różnymi stopami x w specjalnych źródłach.

Największa średnica otworów, które narzędzie może wykonać podczas wiercenia w betonie wiertłem zwykłym. Warto wziąć pod uwagę, że żelbet w tym przypadku nie wchodzi w rachubę - materiał ten wymaga specjalnych metod naświetlania (najlepiej użycia koron diamentowych).

Im większa średnica otworu, tym większy opór materiału, tym więcej mocy musi zapewnić narzędzie i tym większe jest obciążenie. Dlatego nie można przekroczyć maksymalnej dopuszczalnej średnicy wiercenia, nawet jeśli uchwyt umożliwia montaż grubszego wiertła - może to prowadzić do złamania narzędzia, a nawet zranienia innych osób.

Największa średnica otworów, które narzędzie może wykonać podczas wiercenia konwencjonalnym wiertłem w murze.

Im większa średnica otworu, tym większa odporność materiału, tym większą moc musi dostarczyć narzędzie i tym większe jest na nie obciążenie. Dlatego nie wolno przekraczać maksymalnej dopuszczalnej średnicy wiercenia, nawet jeśli uchwyt pozwala na zamontowanie grubszego wiertła - może to doprowadzić do złamania narzędzia, a nawet zranienia innych osób.

Należy pamiętać, że w przypadku gęstszego muru rzeczywista dopuszczalna średnica wiertła może być mniejsza niż deklarowana. Jest to jednak często wskazane w charakterystyce odpowiedniego narzędzia w osobnej linii.

Największa średnica otworów, jakie narzędzie może wykonać podczas używania koronki. Zwykle mówiąc o koronkach, chodzi o wiercenie w betonie; w przypadku innych materiałów szczegóły te zwykle określa się osobno.

Parametr ten jest najbardziej istotny w przypadku narzędzi do wiercenia diamentowego (patrz „Przeznaczenie”), jednak wiertła mogą być używane w bardziej tradycyjnych wiertarkach. Przypomnijmy, że taka nasadka wygląda jak wydrążony cylinder i nie wycina gotowego otworu, a jedynie jego obwód - co oznacza, że napotyka znacznie mniejszy opór niż wiertło. Dlatego w ten sposób można zrobić znacznie większy otwór: na przykład wiertarka, które nie jest w stanie użyć wierteł większych niż 20 mm z betonem, pozwala na użycie koronek 100, a nawet 150 mm.

Wracając do średnicy maksymalnej przypominamy, że w żadnym wypadku nie należy jej przekraczać - może to doprowadzić do uszkodzenia narzędzia i obrażeń ciała.

- Tryb udarowy . Możliwość pracy w tzw. Trybie udarowym. Z reguły tryb ten jest włączany i wyłączany na żądanie użytkownika, a jego znaczenie i funkcje mogą być różne w zależności od typu narzędzie (patrz „Rodzaj urządzenia”). Tak więc, w wiertarkach udary są wykonywane wzdłuż osi wiertła, a ich częstotliwość wynosi zwykle kilka tysięcy na minutę - ma to pozytywny wpływ na produktywność i pozwala skuteczniej radzić sobie z solidnymi gęstymi materiałami (chociaż takiego wiertła nadal nie można zastąpić pełnowartościową młotowiertarką). Z kolei w śrubokrętach i kluczach udarowych poprawniejsze byłoby określenie "wywołanie impulsu w trybie udarowym": w tym formacie pracy końcówka narzędzia nie obraca się równomiernie, ale w osobnych szarpnięciach, zwykle z częstotliwością około 3 tys. na minutę. Poprawia to efektywność pracy, co jest szczególnie przydatne przy wkręcaniu wkrętów w gęsty materiał oraz odkręcaniu starych, „zaklejonych” łączników.

- Hamulec silnikowy. Urządzenie, które dodatkowo hamuje silnik, gdy narzędzie jest wyłączone. Sam silnik (i odpowiednio nasadka robocza) po wyłączeniu może jeszcze dość długo obracać się przez bezwładność; hamulec zatrzymuje ten obrót niemal natychmiast, dzięki czemu nie musisz spędzać zbyt wiele czasu czekając na zatrzymanie nasadki.

- Blokada przycisku zasilania. Funkcja umożliwiająca unieruchomienie przycisku zasilania...w pozycji wciśniętej. Z reguły wygląda to na dodatkowy przycisk zainstalowany albo na samym klawiszu start, albo niedaleko niego. Funkcja ta jest bardzo wygodna w sytuacjach, w których narzędzie ma być używane przez długi czas bez przerwy - na przykład przy wierceniu kilkudziesięciu otworów na raz: łatwiej jest ustawić przycisk startu w pozycji włączonej, niż trzymać go ciągle wciśniętym, dodatkowo nadwyrężając palec na pracującej dłoni. A blokowanie jest z reguły wyłączane w najprostszy sposób - na przykład przez krótkie naciśnięcie tego samego przycisku start.

- Regulator obrotów. Możliwość dodatkowego ograniczenia prędkości narzędzia. Sama w sobie płynna regulacja jest obecna w prawie wszystkich nowoczesnych modelach: im mocniej naciskasz przycisk start, tym wyższa prędkość. Pozwala to na bieżąco dostosowywać tryb pracy narzędzia do specyfiki sytuacji. A ten regulator pozwala ustawić maksymalną prędkość obrotową, dzięki czemu nawet po naciśnięciu przycisku „do końca” prędkość nasadki roboczej nie przekroczy ustawionej wartości. Funkcja ta może być nieodzowna przy niektórych zadaniach wymagających dokładności - w szczególności przy obróbce delikatnych materiałów, dla których zbyt duża prędkość jest obarczona uszkodzeniami.
Należy podkreślić, że obecność kontrolera obrotów nie ma nic wspólnego z liczbą prędkości (patrz wyżej). Na przykład narzędzie może mieć kilka trybów prędkości, w każdym z których obroty można dodatkowo ograniczać za pomocą regulatora.

- Podtrzymanie obrotów. Funkcja pozwalająca na utrzymanie stałej prędkości obrotowej nasadki niezależnie od jej obciążenia. Bez specjalnej regulacji, przy stałej mocy silnika, prędkość obrotowa nieuchronnie spada wraz ze wzrostem obciążenia i rośnie wraz ze spadkiem. System kontroli prędkości monitoruje opór nasadki, i jeśli to konieczne, zmienia moc, tak aby prędkość obrotowa pozostała stała. Ma to pozytywny wpływ zarówno na jakość pracy, jak i żywotność nasadek i całego narzędzia.

- Elektroniczna ochrona silnika . System, który chroni silnik przed krytycznymi przeciążeniami - na przykład w przypadku zakleszczenia się wiertła lub przegrzania. Jeśli obciążenie silnika lub temperatura zostaną przekroczone, zasilanie narzędzia jest automatycznie wyłączane, aby uniknąć jego uszkodzenia.

- Silnik bezszczotkowy . Obecność bezszczotkowego silnika w elektronarzędziu. Takie silniki są zauważalnie lepsze od tradycyjnych silników szczotkowych pod względem wydajności, co może znacznie zmniejszyć zużycie energii bez poświęcania mocy; jest to szczególnie ważne w przypadku narzędzi bezprzewodowych (patrz Zasilanie), gdzie funkcja ta występuje najczęściej. Ponadto silniki bezszczotkowe są cichsze i praktycznie nie generują iskier podczas pracy, co czyni je idealnymi do pracy w środowiskach o dużym zagrożeniu pożarowym. Ich główne wady to tradycyjność - złożoność konstrukcji oraz wysoka cena.

- Sprzęgło bezpieczeństwa . Urządzenie chroniące silnik przed uszkodzeniem podczas nagłego wzrostu obciążenia (na przykład z powodu zakleszczonego wiertła). W takich przypadkach sprzęgło przeciążeniowe odłącza wał silnika od uchwytu narzędziowego, unikając przeciążenia. Pamiętaj, że takie osprzęty mogą być zarówno wielokrotnego użytku, jak i jednorazowego - te ostatnie są niszczone po uruchomieniu, dlatego aby kontynuować pracę, musisz zainstalować nowe sprzęgło.

- Podświetlenie . Wbudowane światło do oświetlania miejsca pracy. Funkcja ta może przydać się zarówno wieczorem/w nocy, jak i w trudno dostępnych miejscach, gdzie światło zewnętrzne słabo dociera, a także w sytuacjach, gdy oświetlenie to jest zbyt słabe. Należy pamiętać, że oprócz wbudowanych źródeł światła, nowoczesne narzędzia mogą być również wyposażone w oddzielne latarki; Aby uzyskać więcej informacji, zobacz „Wyposażenie”.

- Wyświetlacz . Wbudowany ekran, który może wyświetlać różne informacje o pracy i stanie urządzenia - na przykład o ustawionym momencie obrotowym lub prędkości, a w modelach akumulatorowych - także wskaźnik naładowania akumulatora. Taki wyświetlacz zapewnia dodatkową wygodę i przejrzystość, jednak generalnie jest to dość specyficzna funkcja, która jest niezwykle rzadka w nowoczesnym elektronarzędziu - na przykład wskaźnik prędkości lub momentu obrotowego można umieścić bezpośrednio na regulatorze, a jako wskaźnik ładowania sprawdziłaby się zwykła dioda LED, która sygnalizuje miganiem lub zmianą koloru.

- Synchronizacja ze smartfonem . Możliwość podłączenia narzędzia do smartfona lub innego gadżetu (np. Tabletu) przez Wi-Fi lub Bluetooth. Takie połączenie jest zwykle używane do regulacji parametrów pracy, takich jak prędkość lub moment obrotowy; robienie tego za pomocą aplikacji mobilnej jest często wygodniejsze niż za pomocą elementów sterujących na samym narzędziu. Niektóre modele z tą funkcją umożliwiają również ustawienie dostępu za pomocą hasła: narzędzie po prostu nie zareaguje na przycisk spustu, dopóki poprawne hasło nie zostanie wprowadzone w gadżecie sterującym.

- Wbudowana poziomnica . Wbudowany przyrząd do kontrolowania kąta pod jakim narzędzie znajduje się do horyzontu. Podobnie jak w zwykłych poziomnicach, rolę wagi w takich urządzeniach pełni szczelnie zamknięta kolba z naniesionymi na nią oznaczeniami, zawierająca jasno zabarwioną ciecz i pęcherzyk powietrza. Dzięki położeniu tego pęcherzyka względem znaków określa się położenie całego instrumentu - a mianowicie jego zgodność z pionowym, poziomym lub zadanym kątem pochylenia (ta ostatnia opcja jednak prawie nigdy nie występuje w wbudowanych poziomnicach). Jednocześnie narzędzia czysto ręczne zapewniają zwykle poziom jednoosiowy, który reaguje tylko na odchylenia od poziomu do przodu lub do tyłu, a modele z możliwością montażu na stelażu (patrz poniżej) mogą mieć również poziomnicę kołową, która kontroluje zgodność pionu i określa odchylenia od niej w każdym kierunku.

- Obrotowy mechanizm na bity. Mechanizm przechowywania i szybkiej wymiany końcówek stosowanych w narzędziach do odpowiedniego celu - głównie śrubokrętach, a także niektórych wkrętarkach (patrz „Urządzenie”). Jak sama nazwa wskazuje, główną częścią mechanizmu jest obracający się bęben, w komorach, w których przechowywane są bity. Mechanizm znajduje się za uchwytem, a wiertło zazwyczaj dobiera się w następujący sposób: należy odciągnąć specjalną obudowę lub uchwyt (jeśli w tym momencie w uchwycie znajdowało się inne wiertło to wróci do bębna), obracając bęben, wybierz komorę z żądaną nasadką, a następnie przesuń obudowę/uchwyt do pierwotnego położenia, wypychając nasadkę z bębna do uchwytu. Funkcja ta znacznie przyspiesza i upraszcza wymianę nasadek, a także zmniejsza ryzyko ich zgubienia. Z drugiej strony mechanizm rewolwingowy znacząco wpływa na cenę i wagę narzędzia, a jego pojemność jest zwykle ograniczona do 6 - 8 nasadek. W związku z tym takie narzędzie jest zwykle również wyposażone w przejściówkę do montażu bitów w tradycyjny sposób, od zewnętrznej strony uchwytu.

- Chłodzenie wodne (chłodziwo). Narzędzie ma chłodziwo - układ chłodzenia z cieczą (najczęściej zwykłą wodą) dostarczaną do nasadki roboczej za pomocą wbudowanej pompy. Taki system spełnia jednocześnie kilka funkcji. Po pierwsze, faktycznie chłodzi końcówkę, zapobiegając uszkodzeniom spowodowanym przegrzaniem. Po drugie, ciecz nieco zmniejsza tarcie w miejscu styku, dodatkowo zmniejszając obciążenie nasadki i zwiększając jej trwałość. Po trzecie, woda pochłania pył powstający podczas wiercenia, pył ten nie unosi się w powietrze i nie wpada do płuc ludzi wokół; a sprzątanie po pracy jest dużo łatwiejsze. Z drugiej strony systemy chłodzenia wodą są dość drogie i nieporęczne, a przy stosunkowo prostej pracy i niewielkich obciążeniach można obejść się bez chłodziwa.

- Miękki start. Funkcja zapewniająca płynny rozruch silnika narzędzia przy stosunkowo niewielkim przyspieszeniu. Osiąga się to poprzez ograniczenie prądu rozruchowego. Bez takiego ograniczenia prąd pobierany przez silnik w momencie rozruchu może być dość duży, powodując bardzo gwałtowne uruchomienie silnika, co zwiększa ryzyko wypadnięcia narzędzia z rąk. Ponadto skoki prądu mogą prowadzić do przeciążeń w sieci zasilającej. Płynny rozruch pozwala w pewnym stopniu wyeliminować te zjawiska. Zauważ, że jest on używany tylko w modelach z zasilaniem sieciowym - silniki w narzędziach bezprzewodowych nie są tak mocne, zatem opisane powyżej "kłopoty" ich nie dotyczą.

— Przystawka kątowa. Przystawka umożliwiająca obrót uchwytu o 90° względem jego pierwotnego położenia. Takie wyposażenie jest niezastąpione przy wykonywaniu otworów oraz zakręcaniu i odkręcaniu elementów montażowych w niektórych trudno dostępnych miejscach (np. w wąskich rowkach lub profilu).

— Przystawka mimośrodowa. Wymienna przystawka, przeznaczona do lekkiego przesunięcia osi obrotu uchwytu od jego pierwotnego położenia. Przy tym kierunek osi pozostaje taki sam. Podobnie jak przystawka kątowa, wyposażenie takie przeznaczone jest głównie do pracy w niektórych trudno dostępnych miejscach (w szczególności w pobliżu ścian i krawędzi obrabianych przedmiotów).

— Rękojeść dodatkowa. Nowoczesne narzędzie, o stosunkowo małej mocy, może być dość masywne, a dla maksymalnej dokładności i niezawodności może być konieczne trzymanie go obiema rękami. Użycie do tego dodatkowego uchwytu jest wygodniejsze i bezpieczniejsze niż szukanie miejsca do uchwycenia na korpusie. Same uchwyty są zwykle instalowane w pobliżu uchwytu prostopadle do osi obrotu i mogą mieć różne cechy konstrukcyjne.

— Ogranicznik głębokości. Przyrząd, który pozwala ograniczyć głębokość wiercenia. Najpopularniejszą wariantem takiego ogranicznika - pręt w specjalnym mocowaniu, instalowany równolegle do wiertła. Przed rozpoczęciem pracy pręt ten jest przesuwany w taki sposób, że po osiągnięciu żądanej głębokości jego koniec...opiera się o powierzchnię materiału, uniemożliwiając dalsze posuwanie się wiertła.

— Nasadka z magazynkiem. Wygląda podobnie do magazynku lub dysku, do którego „ładuje się” taśma z wkrętami samogwintującymi; a przed uchwytem jest zainstalowany specjalny blok, przeznaczony do podawania wkrętów samogwintujących. Taka konstrukcja pozwala na jak najszybsze dokręcenie śrub bez zbędnych ruchów: wystarczy załadować taśmę z magazynka do podajnika, uruchomić silnik i naprzemiennie dociskać część roboczą narzędzia do żądanych punktów na materiale.

— Latarnia. Klasyczna latarnia do oświetlenia w warunkach słabego oświetlenia, w odróżnieniu od wbudowanego systemu oświetlenia, jest osobnym urządzeniem. Takie oddzielne urządzenie nie jest zbyt wygodne do trzymania w dłoni podczas pracy - w takich przypadkach nie można chwycić narzędzia obiema rękami, co w niektórych sytuacjach stwarza problemy. Z drugiej strony sytuacja często pozwala na postawienie lub powieszenie latarni bez odrywania rąk; a czasami w ten sposób można nawet lepiej zorganizować oświetlenie niż przy wbudowanym podświetleniu. Ponadto latarnia może być używana samodzielnie.

— W zestawie walizka (torba). Obecność walizki lub torby dołączonej do wiertarki. Torby w przeciwieństwie do walizek są miękkie, co pozwala na ściślejsze upakowanie ich razem z innymi rzeczami, ale obniża poziom ochrony. W każdym razie ta cecha sprawia, że narzędzie jest wygodniejsze do przechowywania i przenoszenia: torba lub walizka jest optymalna do tego modelu, a ponadto może pomieścić wiertarki, zapasowe baterie i inne dodatkowe akcesoria.

— Stojak. W stojaki wyposażone są głównie profesjonalne wiertarki do wiercenia diamentowego (patrz „Przeznaczenie”). Ta konstrukcja składa się ze stojaka (podstawy) z zamocowaną na niego prowadnicą, po której narzędzie może się poruszać za pomocą specjalnego mechanizmu. Pod względem mocowań prowadnice dzielą się na dwa typy:

• Nie nachylony stojak. Konstrukcja z sztywnie zamocowaną prowadnicą, która znajduje się zwykle w pozycji pionowej, prostopadła do podstawy; w związku z tym oś obrotu zainstalowanego narzędzia również pozostaje zawsze pionowa. Takie stojaki mają bardziej ograniczone możliwości niż stojaki nachylane. Z drugiej strony są one prostsze, tańsze i bardziej niezawodne (w konstrukcji nie ma ruchomego mocowania, które mogłoby się poluzować); a do większości prac pionowa pozycja narzędzia jest odpowiednia.
• Nachylony stojak. Stojaki, w których prowadnica jest zamocowana na uchwycie obrotowym i może odchylać się od pionu o określony kąt. W związku z tym takie urządzenie pozwala prowadzić koronkę nie tylko pionowo, ale także ukośnie; jest to ważne w przypadku niektórych niestandardowych zadań. Z drugiej strony ruchoma konstrukcja jest bardziej skomplikowana, droższa i mniej trwała niż nieruchoma; dlatego warto zwrócić uwagę na tę odmianę, jeśli możliwość wiercenia ukośnego jest dla Ciebie zasadnicza.

— Zestaw wierteł . Obecność wierteł w zestawie eliminuje konieczność ich osobnego zakupu i umożliwia korzystanie z wiertarki (lub innego narzędzia z funkcjami wiertarki) zaraz po wyjęciu z pudełka. Co prawda ​​konkretny asortyment wierteł może być inny - co więcej, często jest to zestaw 5-7 przyrządów dla początkujących do najprostszych zadań, takich jak wiercenie w drewnie. Jednak nawet taki zestaw przyda się, jeśli narzędzie jest kupowane do użytku domowego lub do prostych prac, które nie wymagają specjalistycznych przystawek. Zwracamy również uwagę, że taki zestaw jest szczególnie wygodny przy zakupie „pierwszego narzędzia dla początkującego”, gdy w posiadaniu nie ma jeszcze wierteł i trzeba je będzie kupić w taki czy inny sposób.

— Zestaw bitów. Dla przypomnienia - bity to nasadki w postaci końcówek śrubokrętowych, które są również stosowane w śrubokrętach. Podobnie jak w przypadku wierteł, obecność takich końcówek w zestawie eliminuje konieczność ich osobnego zakupu i umożliwia korzystanie z narzędzia zaraz po zakupie. Konkretny zestaw bitów należy dodatkowo doprecyzować, lecz najczęściej zawiera on przynajmniej bity płaskie i krzyżowe w dość szerokiej gamie rozmiarów. I generalnie takie zestawy są dość obszerne – nawet w stosunkowo niedrogich narzędziach liczbę kompletnych bitów można mierzyć w dziesiątkach.

— Oprzyrządowanie. Pod pojęciem „oprzyrządowanie” rozumie się co najmniej kilka rodzajów nasadek roboczych, a czasem i dodatkowe akcesoria. Na przykład, jeśli takie wyposażenie wskazano dla wiertarko-wkrętarki, to prawie gwarantuje się, że dany model będzie wyposażony zarówno w wiertła, jak i bity (i ewentualnie bardziej szczegółowe akcesoria). Konkretny zestaw wyposażenia należy określić osobno.

— Przedłużacz. Przeznaczenie takiego akcesorium wynika z nazwy: pozwala zwiększyć długość roboczą narzędzia. Innymi słowy, podczas montażu przedłużenia bitu albo innego oprzyrządowania znajduje się dalej od korpusu; sam przedłużacz przy tym jest robiony dość cienkim. To akcesorium jest używane głównie w modelach z funkcją wkrętaka lub klucza udarowego: pozwala dotrzeć do głęboko położonych elementów złącznych, które nie są dostępne w konwencjonalnej konfiguracji. W wielu modelach przedłużacz jest również elastyczny, co dodatkowo rozszerza jego możliwości.

— Magnetyzer. Urządzenie do magnesowania śrub, wkrętów i innych podobnych elementów złącznych. Spotyka się w poszczególnych śrubokrętach; osprzęt roboczy takich narzędzi jest również wykonany z materiału magnetycznego, dzięki czemu namagnesowany łącznik skutecznie „przykleja się” do narzędzia i nie wymaga przytrzymywania.

— Wkład do walizki. Wymienny wkład (lub kilka wkładów) dla dostosowania kompletnej walizki do konkretnej sytuacji. Na przykład standardowy wkład może mieć miejsce tylko na narzędzie i ładowarkę, a ten wymienny - może mieć również miejsce na drugi zapasowy akumulator. Konkretne cechy szczególne należy wyjaśnić osobno.

— Ładowarka. Ładowarka do baterii stosowanych w elektronarzędziach z odpowiednim typem zasilania. W przypadku modeli dostarczanych z takim urządzeniem, model ładowarki może być dodatkowo określony w specyfikacji. Informacja ta może być przydatna nie tylko do wyszukania zapasowej lub zamiennej ładowarki, lecz także w przypadku, gdy w posiadaniu są inne narzędzia bezprzewodowe i/lub baterie do nich. Faktem jest, że obecnie wielu producentów używa uniwersalnych baterii, które są kompatybilne z całym zestawem narzędzi tej samej marki; więc na przykład kompletna ładowarka do wiertarki może być odpowiednia dla bezprzewodowej szlifierki tego samego producenta.
Z drugiej strony, całkiem sporo współczesnych narzędzi bezprzewodowych jest dostarczanych bez ładowarki. Ten wariant będzie optymalny przede wszystkim pod warunkiem, że masz już kompatybilną ładowarkę i po prostu nie ma potrzeby przepłacania za drugie urządzenie. Co więcej, brak ładowarki docenią ci, którzy chcą wybrać to akcesorium osobno, nie zdając się na decyzję producenta.


Pamiętaj, że powyższa lista nie jest kompletna - inne dodatkowe przedmioty mogą wchodzić w skład współczesnych narzędzi, między innymi bardzo nieoczekiwane i oryginalne, takie jak bransoletka fitness, a nawet samochód sterowany radiowo.

— Sieć. Zasilanie z sieci domowej 230 V. Takie narzędzie może mieć prawie każdą moc, a kosztuje taniej i waży mniej niż akumulator o podobnych parametrach. Z drugiej strony swobodę ruchów przy pracy z takimi wiertarkami ogranicza dostępność gniazdek oraz długość przewodu zasilającego i przedłużaczy, a sam przewód może być niewygodny.

— Sieć elektryczna (110 V). Narzędzia zasilane na sposób amerykański i japoński - z sieci elektrycznych 110 V. Wiertarki i wkrętarki o takim napięciu roboczym produkowane są na rynek Ameryki Północnej i Środkowej, Kraju Kwitnącej Wiśni, Arabii Saudyjskiej. Również w Wielkiej Brytanii znajdują się sieci elektryczne 110 V. Aby uniknąć awarii narzędzia po podłączeniu do standardowych sieci domowych 230 V, potrzebne będzie dodatkowe ogniwo w postaci transformatora obniżającego napięcie lub specjalnej przetwornicy 110 V.

— Akumulator. Obecność akumulatora pozwala uniknąć wielu problemów - przenosząc się do innej części pomieszczenia nie trzeba już przełączać przewodu. Ponadto narzędzie można używać w miejscach, w których w ogóle nie ma zasilania - na przykład w odległym końcu domku letniskowego. Jednocześnie przy podobnej mocy takie modele są dużo cięższe i droższe od narzędzi z zasilaniem sieciowym, a czas pracy na baterii jest ograniczony - gdy ładunek się wyczerpie, baterię trzeba będzie naładować lub wymienić na nową. Na szczę...ście do wielu wiertarek dołączone są dwie lub więcej akumulatora; szczegółowe informacje można znaleźć patrz "Cechy dodatkowe".

— Pneumo (kompresor). Modele zasilane powietrzem sprężonym z kompresora. Taki zasilacz zasadniczo różni się od elektrycznego, w wyniku czego ma on szereg zalet. Przy podobnej charakterystyce działania narzędzia pneumatyczne są prostsze i bardziej kompaktowe, co znacznie zwiększa zarówno ogólną wygodę pracy, jak i możliwość dostania się do trudno dostępnych miejsc. Mogą one być stosowane wszędzie tam, gdzie elektronarzędzie jest niedopuszczalne ze względu na wymogi bezpieczeństwa - w miejscach o dużej wilgotności lub dużym zapyleniu metalowym itp.; na przykład, jednym z tradycyjnych obszarów stosowania narzędzi pneumatycznych jest warsztat. Ponadto modele te lepiej nadają się do pracy ciągłej. Wśród wad tego wariantu warto zwrócić uwagę na trudności w podłączeniu oraz wysoki koszt eksploatacji: do pracy wymagana jest sprężarka, a sprawność całego układu jest raczej niska, co zwiększa koszty.

— Sieć elektryczna (12 V). Zasilanie z pokładowej sieci elektrycznej samochodu lub innego podobnego transportu - standardowe napięcie takich sieci wynosi dokładnie 12 V. Ten wariant spotyka się jedynie w narzędziu odpowiedniej specjalizacji (patrz „Przeznaczenie”); takie narzędzie jest podłączone do gniazda zapalniczki lub gniazda samochodowego o podobnym formacie, a jego moc jest zwykle bardzo niska - sieci pokładowe samochodu w zasadzie nie są zaprojektowane do dużych obciążeń.

— Akumulator/sieć elektryczna (12V). Narzędzia, które mogą pracować zarówno z własnego akumulatora, jak i z zasilacza samochodowego 12 V (innymi słowy z gniazda zapalniczki). Cechy każdego rodzaju zasilania zostały szczegółowo opisane powyżej. W tym miejscu zwracamy uwagę, że pomimo obecności akumulatora i możliwości pracy autonomicznej, narzędzia o tym formacie mocy są nadal najczęściej określane jako narzędzia samochodowe (patrz „Przeznaczenie”) - przede wszystkim dlatego, że zwykle zakłada się, że rozładowana bateria jest ładowana z zapalniczki.

— Baterie typu "paluszki". Zasilanie od ogniw wymiennych o standardowym rozmiarze AA lub AAA. Konkretny rodzaj i liczba takich elementów uzależniona jest od „kategorii wagowej” narzędzia, jednak w każdym przypadku nie pozwalają one na uzyskanie dużej mocy, dlatego stosowane są głównie w urządzeniach kompaktowych o małej mocy - głównie wkrętakach (patrz „Rodzaj”), w tym również używanych do precyzyjnej pracy (patrz „Przeznaczenie”). W przypadku podobnych modeli ten rodzaj zasilania jest dobrze dostosowany ze względu na stosunkowo niewielką wagę i rozmiar akumulatorów. Ponadto, gdy ładunek się wyczerpie, akumulator można szybko wymienić bez tracenia czasu na ładowanie (w przeciwieństwie do akumulatorów wbudowanych). Co prawda same elementy zwykle nie są dołączane do zestawu, trzeba je dokupić osobno - z drugiej strony istnieje możliwość wybrania konkretnej marki baterii według własnego uznania. Należy nadmienić, że oprócz baterii jednorazowych, w danym formacie produkuje się również baterie ładowalne - są one znacznie droższe, lecz są wygodniejsze i lepiej się sprawdzają w perspektywie długoterminowej; ogniwa jednorazowe z kolei najlepiej nadają się do rzadkiego, okazjonalnego użytku.

Liczba akumulatora, dostarczanych z odpowiednim narzędziem (patrz «Zasilanie»). W danym rozdziale może być podawana obecność wbudowanego akumulatora.

Najpopularniejsza obecnie konfiguracja akumulatora to 2 baterie. Daje to dodatkowe korzyści, które są szczególnie wygodne, gdy narzędzie jest używane przez długi czas. Tak więc, gdy ładunek jednej akumulatora się wyczerpie, możesz szybko zmienić ją na inną; gdy używany jest jeden akumulator, drugi można ładować. Pozwala to zminimalizować lub wyeliminować przerwy w ładowaniu. Niektóre narzędzia z tych samych powodów można wyposażyć w trzy akumulatory, lecz takie zestawy są znacznie mniej powszechne, ponieważ są droższe i nie mają fundamentalnych zalet. Ponadto zestawy z jednym akumulatorem nie są szczególnie powszechne: są to głównie narzędzia podstawowe przeznaczone do niewielkich ilości pracy, gdy przerwy w ładowaniu są całkiem do przyjęcia.

Ponadto wiele nowoczesnych narzędzi akumulatorowych jest dostarczanych bez akumulatora. Taki kompletny zestaw zakłada, że użytkownik dokupi dodatkowe baterie według własnego uznania (wiele modeli jest kompatybilnych jednocześnie z kilkoma markami akumulatora). Ponadto ta opcja może się przydać, w przypadku posiadania własnego akumulatora. Zdarza się to dość często, pon...ieważ wielu znanych producentów używa uniwersalnych akumulatorów, które są odpowiednie dla różnych typów markowych elektronarzędzi. Czyli akumulator, na przykład z wcześniej zakupionej wyrzynarki lub szlifierki, może równie dobrze pasować do śrubokręta tej samej firmy.

Jeśli chodzi o baterie niewymienne , jest to raczej rzadki i specyficzny wariant. Takie narzędzia są jak najbardziej kompaktowe, ale samych akumulatorów nie da się szybko wymienić - więc podczas pracy nieuchronnie będziesz musiał robić przerwy na ładowanie. Dlatego ten sposób zasilania jest typowy dla elektronarzędzi o małej mocy - głównie wkrętarek (patrz „Rodzaj”). W nich małe wymiary są ważniejsze niż długi okres pracy ciągłej, poza tym mała pojemność pozwala osiągnąć dobrą autonomiczność nawet przy niewielkich rozmiarach (i odpowiednio pojemności) akumulatorów.

Nazwa platformy akumulatorowej obsługiwanej przez urządzenie. Zjednoczona platforma akumulatorowa służy do łączenia różnych elektronarzędzi tej samej marki w jednej linii (śrubokręt, szlifierka, piła tarczowa itp.). Urządzenia na tej samej platformie używają wymiennych akumulatora i ładowarek. Dzięki temu np. nie ma potrzeby dobierania akumulatora do każdego modelu elektronarzędzia z osobna, ponieważ jeden taki akumulator może być używany w różnych elektronarzędziach jako akumulator zapasowy w zależności od sytuacji lub w razie potrzeby. Baterie jednej platformy zasadniczo różnią się od siebie, z wyjątkiem pojemności.

Nominalne napięcie akumulatora, do którego przeznaczone jest narzędzie akumulatorowe (patrz "Źródło zasilania").

Producenci dobierają napięcie akumulatora uwzględniając wydajność narzędzia oraz mocy zasilania wymaganej do uzyskania tych parametrów. W praktyce oznacza to, że najczęściej parametr ten można całkowicie zignorować przy wyborze. Wyjątkami są sytuacje szczególne - np. jeśli masz już akumulator tej samej firmy i chcesz ocenić jego kompatybilność z wybranym modelem, jeśli wybrane narzędzie jest dostarczane bez akumulatora i chcesz od razu zamówić do niego źródło zasilania, lub do dokładnego porównania akumulatora pod kątem pojemności (szczegóły poniżej). Natomiast po zakupie dane o napięciu mogą być również przydatne do wyszukania ładowarek dodatkowych bądź do wymiany kompletnej ładowarki.

Jeśli chodzi o konkretne wartości, w wielu modelach napięcie nie przekracza 10 V - często to wystarcza. Jednak bardziej popularne warianty to 11 do 15 V i 16 do 20 V. Spotykane są również wyższe napięcia , lecz znacznie rzadziej.

Rodzaj baterii zainstalowanej w narzędziu z zasilaniem akumulatorowym (patrz "Źródło zasilania").

- Ni-Cd (niklowo-kadmowa). Najbardziej „stary” wariant spotykany w nowoczesnych elektronarzędziach. Różni się wysoką niezawodnością, odpornością na skrajne temperatury i dobrą szybkością ładowania nawet przy dużej pojemności (co jest ważne, biorąc pod uwagę „obżarstwo” elektronarzędzia). Główną wadą tego typu akumulatora można nazwać wyraźny „efekt pamięci” - spadek pojemności akumulatora w przypadku, gdy postawiona została ona na ładowanie bez całkowitego rozładowania. Ponadto ogniwa Ni-Cd są uważane za niebezpieczne dla środowiska. Niemniej jednak nadal są szeroko stosowane w narzędziach - nie tylko ze względu na niski koszt i przyzwoitą charakterystykę wydajności.

- Ni-Mh (niklowo-wodorkowa). Takie baterie powstały wskutek ewolucji opisanych powyżej baterii niklowo-kadmowych. Zachowując wszystkie główne zalety swoich poprzedników, jednocześnie pozbawione są one większości niedociągnięć - w szczególności prawie nie podlegają efektowi pamięci. Ten wariant ma swoje wady, np. nieco niższą trwałość i wyższy koszt niż oryginalne Ni-Cd.

- Ni-Zn. Podobnie jak wszystkie baterie niklowe, baterie niklowo-cynkowe są dobrze przystosowane do wysokich prądów rozładowania. Jednocześnie w porównaniu z Ni-Mh i Ni-Cd wariant ten ma dwie zalety: dużą pojemność i możliwość utrzymania napięci...a znamionowego do prawie całkowitego rozładowania. Z drugiej strony baterie Ni-Zn zwykle wytrzymują tylko kilkaset cykli ładowania (gdy większość baterii liczy tysiące).

- Li-Ion (litowo-jonowa). Rodzaj baterii pierwotnie zaprojektowanyj do użytku w urządzeniach przenośnych; Jednak wraz z rozwojem technologii Li-Ion, znalazła ona zastosowanie również w elektronarzędziach. Główną zaletą takich akumulatorów w tym przypadku można nazwać dużą pojemność przy niewielkich wymiarach i wadze. Warto też zaznaczyć, że nie podlegają one efektowi pamięci i dość szybko się ładują. Z drugiej strony wariant ten nie jest pozbawiony wad - chodzi przede wszystkim o wrażliwość na zbyt niskie lub wysokie temperatury, a także wysoką cenę.

Należy pamiętać, że urządzenie może współpracować z innymi typami akumulatorów - na przykład zastępując baterię Ni-Mh bardziej zaawansowaną baterią Li-Ion. Jednak taka możliwość musi być bezpośrednio określona w dokumentacji, w przeciwnym razie nie można zagwarantować poprawnego działania (a w najgorszym przypadku możliwe są nawet awarie i pożary).

Pojemność akumulatora, z którym dostarczane jest odpowiednie narzędzie (patrz "Źródło zasilania"). Najbardziej skromne wartości pojemności w nowoczesnych elektronarzędziach nie sięgają nawet 1 Ah, takie akumulatory spotyka się głównie w wkrętarkach elektrycznych (patrz „Typ urządzenia”). A w mocnych profesjonalnych modelach można spotkać akumulatory o pojemności 3 - 4 Ah i nawet więcej.

Teoretycznie im większa pojemność, tym dłużej przyrząd może działać na jednym ładowaniu akumulatora. Jednak w praktyce wszystko nie jest takie proste. Po pierwsze, amperogodzina to raczej specyficzna jednostka; jej cechy są takie, że tylko akumulatory o tym samym napięciu mogą być bezpośrednio porównywane według liczby amperogodzin. Przy różnicy napięć konieczne jest przeliczenie pojemności na watogodziny i wykorzystanie właśnie ich do porównania. Po drugie, rzeczywista autonomiczność narzędzia zależy nie tylko od właściwości akumulatora, lecz również od zużycia energii i innych cech wydajności. Dzięki temu możliwe jest porównywanie różnych modeli pod względem pojemności akumulatora wyłącznie przy tym samym napięciu zasilania oraz podobnych możliwościach.

Model standardowego akumulatora pozwala bardziej szczegółowo poznać jego cechy, a także zrozumieć, do jakich urządzeń on pasuje i jaki należy kupić w przypadku wymiany z powodu awarii lub w razie potrzeby dokupić drugi akumulator.

Modele baterii kompatybilne z narzędziem.

Przy wyborze narzędzia te informacje dotyczą głównie modeli bez akumulatora w zestawie (patrz „Kompletny akumulator”). W przypadku narzędzi dostarczanych z bateriami, model baterii jest bardziej punktem odniesienia - jest wskazywany głównie "na przyszłość", jeśli wymagana jest bateria zapasowa lub zamienna. Jednak dane te mogą być również przydatne w trakcie wyboru – np. do oceny kompatybilności z posiadaną baterią, czy do wyszukania szczegółowych danych na temat kompatybilnych baterii i ustalenia, na ile spełniają one Twoje wymagania (w szczególności istnieją wzory które pozwalają określić czas ciągłej pracy na określonej baterii (wzory te można znaleźć w specjalnych źródłach).

Czas pełnego naładowania akumulatora dostarczanego z narzędziem od standardowej ładowarki (przy używaniu innych akumulatorów lub obcej ładowarki, ten czas może się różnić w jednym lub drugim kierunku).

Aby dowiedzieć się więcej Informacji na temat bezprzewodowych narzędzi, patrz "Źródło zasilania". Dane dotyczące czasu ładowania dają wyobrażenie o tym, jak trzeba będzie zorganizować proces roboczy i jak długie przerwy będą potrzebne do ładowania akumulatorów. Dokładny czas trwania procesu będzie zależał zarówno od pojemności akumulatora (jeżeli pozostałe cechy są podobne - ładowanie bardziej pojemnego modelu trwa dłużej), jak i zastosowanych przez producenta technologii zwiększających efektywność ładowania. Jednak modele, w których ta procedura trwa nie dłużej niż 45 minut, są zwykle określane jako narzędzia z dobrą prędkością ładowania.

Należy również pamiętać, że konkretne znaczenie tego parametru zależy również od liczby akumulatorów w zestawie. Należy nadmienić, że często jest ich kilka (patrz "Akumulator w zestawie”), gdy jeden akumulator jest używany, drugi może być ładowany. Pozwala to ograniczyć przerwy do minimum lub całkowicie je wyeliminować. Natomiast jeżeli akumulator tylko jeden — przerwy na ładowanie są wówczas nieuniknione. Dotyczy to zwłaszcza narzędzi z wbudowanym źródłem zasilania (w modelach z wymiennymi bateriami sytuację można poprawić kupując dodatkowe akumulatory).

Możliwość obsługi urządzenia w trybie power bank. Ten tryb występuje tylko w modelach z własnymi bateriami: pozwala na użycie akumulatora do ładowania/zasilania smartfona lub innego zewnętrznego gadżetu. Dzięki temu wiertarko-wkrętarka z funkcją Power Bank może pełnić rolę dodatkowej baterii zewnętrznej, co ma znaczenie w sytuacjach, gdy nie ma możliwości naładowania urządzenia przenośnego na czas.

Narzędzie akumulatorowe (patrz «Zasilanie») ma standardowe złącze do ładowania.

Funkcja ta występuje głównie w modelach o niskim poborze mocy z niewymienialnymi bateriami (patrz „Kompletny akumulator”). Takie narzędzie jest zwykle dostarczane z kablem przejściowym ze złącza ładowania do standardowego USB. Pozwala to na zastosowanie nie tylko standardowego urządzenia do takiej baterii, ale także wielu innych akcesoriów - ładowarek do smartfonów, tabletów i innych gadżetów, uniwersalnych adapterów do gniazdek i zapalniczek samochodowych, złączy USB w komputerach, laptopach i innym sprzęcie, przenośnych akumulatorów, powerbanków itp. W szczególności złącza w elektronarzędziach mogą wyglądać następująco:

— microUSB. Jedna z miniaturowych wersji złącza USB, wciąż popularna w gadżetach przenośnych, pomimo pojawienia się bardziej zaawansowanego USB C. Ma stosunkowo skromne możliwości (w szczególności ustępuje USB C pod względem maksymalnej możliwej mocy ładowania), ale ta wada rzadko okazuje się być krytyczny. Jednocześnie istnieje bardzo dużo kabli i ładowarek do microUSB.

— USB C. Stosunkowo nowy typ złącza USB. Podobnie jak microUSB ma miniaturowy rozmiar, ale cechuje się wygodniejszą dwustronną konstrukcją i rozszerzonymi możliwościami. W przypadku elektronarzędzia główną zaletą USB C jest możliwość zapewnienia dość dużej mocy ładowania i skrócenia czasu trwania (chociaż konkret...na obsługiwana moc może się różnić w zależności zarówno od ładowarki, jak i samego narzędzia). Akcesoriów do USB C jest nieco mniej niż do microUSB, ale zazwyczaj nie ma problemów z ich odnalezieniem; a wraz z dalszym rozwojem tego standardu sytuacja może się diametralnie zmienić.

Narzędzie jest zasilane jednocześnie dwoma akumulatorami.

Ogólne informacje na temat modeli akumulatorowych, patrz «Zasilanie». A ta cecha sprawia, że narzędzie jest ciężkim, profesjonalnym urządzeniem o wysokim momencie obrotowym, do którego nie wystarczy jeden standardowy akumulator. Jeśli więc zarówno duża moc, jak i niezależność od sieci są dla Ciebie fundamentalne, najlepszym rozwiązaniem może być model z dwoma akumulatorami.

Wskaźnik wskazujący poziom naładowania baterii w odpowiednim narzędziu (patrz „Zasilanie”).

Konstrukcja i możliwości takiego wskaźnika mogą być różne - od „światła” LED dającego najprostsze sygnały poprzez zmianę koloru i/lub częstotliwości migania, po szczegółowe dane na własnym wyświetlaczu przyrządu (patrz „Funkcje”). Jednak w każdym przypadku wskaźnik poziomu naładowania baterii ułatwia monitorowanie stanu baterii i zmniejsza prawdopodobieństwo pojawienia się „pustej” baterii w niewłaściwym momencie.

Sposób mocowania akumulatora do narzędzia.

- Magazynek. Przy takim mocowaniu bateria jest w całości lub częściowo włożona do rękojeści narzędzia - jak magazynek pistoletowy, stąd nazwa. Ten sposób jest wygodny, ponieważ podczas instalowania baterii na zewnątrz znajduje się minimum niepotrzebnych części; a małe baterie o małej mocy można całkowicie schować wewnątrz obudowy, bez wpływu na wymiary narzędzia. Z drugiej strony, w przypadku mocnych i pojemnych źródeł zasilania o znacznych wymiarach i wadze, magazynkowy sposób mocowania jest z wielu powodów źle się sprawdza. Dlatego ta odmiana jest znacznie mniej powszechna niż suwaki, występuje głównie wśród narzędzi o małej mocy.

- Suwak. Ten sposób polega na użyciu specjalnych prowadnic - po których porusza się bateria podczas instalacji i demontażu; takie prowadnice są zwykle umieszczane na dole, na końcu rękojeści. Suwak nadaje się do akumulatorów o niemal dowolnym rozmiarze i wadze, w tym najmocniejszych i najcięższych baterii stosowanych w elektronarzędziach. Ponadto nie ma tak rygorystycznych ograniczeń dotyczących kształtu baterii, jak w przypadku mocowania typu magazynek. Dlatego większość nowoczesnych narzędzi bezprzewodowych wykorzystuje suwaki, a ta odmiana jest prawie standardem dla jednostek o średniej i dużej mocy. Do jej wad można zaliczyć tylko to, że zainstalowana bateria znajduje się na zewnątrz narzędzia i nieco zwiększa...jego wymiary. Jednak ta rzecz najczęściej okazuje się nieistotna – zwłaszcza w przypadku potężnych i ciężkich urządzeń, które oryginalnie są wystarczająco duże.