Zasilacze awaryjne (UPS): specyfikacje, typy, rodzaje

— Awaryjny. Najprostszy rodzaj UPS, znany większości zwykłych użytkowników. Jego głównym przeznaczeniem jest możliwość „łagodnego” zakończenia pracy w przypadku problemów z zasilaniem. Gdy poziom napięcia jest normalny, UPS dostarcza do obciążenia zasilanie z sieci, a w przypadku spadku lub zaniku napięcia - przełącza się na własną baterię. Żywotność tej baterii jest zwykle krótka - rzędu kilku minut, co zwykle wystarcza tylko do zapisania danych. Ponadto takie zasilacze UPS potrafią wygładzać krótkotrwałe skoki napięcia, lecz jeśli takie skoki występują stale, spowoduje to zużycie baterii i negatywnie wpłynie na samo źródło. Awaryjne zasilacze UPS są szeroko stosowane w warunkach domowych i biurowych, zwykle mają niską moc.

— Interaktywny. Swego rodzaju rozwinięcie idei awaryjnych UPS; takie źródła nie tylko zapewniają zasilanie w przypadku spadku lub zaniku napięcia w sieci - pełnią również funkcję stabilizatorów napięcia. Konstrukcja takich zasilaczy UPS obejmuje specjalny regulator (zwykle w postaci transformatora), który kompensuje zmiany napięcia na wejściu i dostarcza stabilne napięcie na wyjściu. Pozwala to na dostarczanie do obciążenia stałego napięcia bez użycia baterii, co sprawia, że takie jednostki dobrze nadają się do pracy w sieciach o niestabilnym napięciu - nie tylko chronią obciążenie, lecz też się nie zużywają. Większość interaktywnych zasilaczy UPS ma również niską moc i pojemnoś...ć baterii i służy do ochrony poszczególnych urządzeń.

— Falownikowy (online). Inna nazwa to „z podwójną konwersja”. Najbardziej zaawansowany rodzaj UPS, oferujący najwyższy stopień ochrony. Nazwa pochodzi od falownika - generatora napięcia wyjściowego, który bezpośrednio dostarcza energię do obciążenia. Sam falownik zasilany jest jednocześnie z dwóch źródeł – z sieci oraz z naładowanej baterii. W przypadku krytycznego spadku lub zaniku napięcia w sieci, falownik nadal dostarcza energię tylko z baterii. Taki schemat pozwala uniknąć skoków napięcia podczas przełączania z sieci na baterię (co jest poważną wadą dwóch opisanych powyżej typów UPS i może nawet uszkodzić szczególnie wrażliwą elektronikę do nich podłączoną). Inwerterowe zasilacze UPS mają najwyższą moc (aż po możliwość zasilania całego budynku) i mogą być zaprojektowane do podłączenia trójfazowego (patrz „Napięcie wejściowe”), a niektóre modele pozwalają na dobór baterii o różnej pojemności, w zależności od konkretnych potrzeb. Z drugiej strony, inwerterowe zasilacze UPS mają niską sprawność, są hałaśliwe i drogie, dlatego są używane głównie wtedy, gdy potrzebna jest wysoka moc lub zaawansowana ochrona.

— Niskonapięciowy UPS. Miniaturowe UPS do zasilania niskonapięciowej elektroniki. Mini urządzenia zapewniają niskie napięcie wyjściowe prądu stałego (zwykle 9 V, 12 V, 15 V lub 18 V). Tradycyjne gniazda nie są przewidziane w ich konstrukcji i zwykle można do nich podłączyć jednego użytkownika. Na przykład, w przypadku przerwy w dostawie prądu z zapasowego mini-UPS-a, ustanawiane jest krótkotrwałe autonomiczne zasilanie routera (do jednej godziny), systemów bezpieczeństwa.

— Zwykły (Tower). Zasilacze UPS, przeznaczone do ustawienia na podłodze lub na dowolnej odpowiedniej poziomej powierzchni. Instalacja jest niezwykle prosta, a jednocześnie nadaje się nawet dla najmocniejszych i najcięższych urządzeń, dlatego większość współczesnych zasilaczy UPS (wszystkich rodzajów) jest wykonywana w zwykłej obudowie typu Tower. Domyślnie zakładają pionowy sposób ustawienia.

— Rack (w szafę). Modele do montażu w szafach Rack. Większość podobnych zasilaczy UPS odnosi się do urządzeń klasy profesjonalnej, przeznaczonych do zasilania serwerów i innej podobnej elektroniki (która również często montowana jest w podobny sposób). Najpopularniejszy rozmiar szaf RACK to 19", aczkolwiek istnieją inne rozmiary, dlatego dobrze byłoby z góry sprawdzić kompatybilność UPS-a z konkretną szafą. Zwracamy również uwagę, że modele tego typu często wyposażone są w nóżki, które umożliwiają ustawienie urządzenia na podłodze „bokiem” lub w pozycji pionowej. Dla ułatwienia odczytu parametrów w obu pozycjach wyświetlacz (jeżeli jest obecny) w takich modelach może mieć obrotową konstrukcję.

— Ścienny. Zasilacze UPS, przeznaczone głównie do montażu na ścianie. Powieszenie na ścianie może być najlepszą opcją w ciasnych przestrzeniach. Jednak taki montaż to nie jedyna możliwość – wiele urządzeń dopuszczają ustawienie na podłodze. Należy również pamiętać, że ścienne z...asilacze UPS często wykorzystuje się w parze z kotłami grzewczymi. Główna wada ściennych zasilaczy UPS to konieczność wiercenia otworów w ścianach.

— Płaski. Zasilacze UPS, osadzone w niskiej, płaskiej obudowie. Dana konstrukcja pozwala na różne sposoby ustawienia urządzenia: UPS można postawić poziomo lub pionowo. Dominuje jednak poziomy sposób ustawienia. Tak naprawdę wszystko zależy od miejsca rozmieszczenia UPS i jego wymiarów — nie zaszkodzi ustalić to przed zakupem.

— Przedłużacz. Zasilacze UPS, przypominające wyglądem przedłużacz. Konstrukcyjnie takie UPS-y składają się z zestawu gniazdek w jednej obudowie, przy czym gniazdka znajdują się na górnym panelu UPS. Często obudowa takich urządzeń wyposażona jest w otwory lub elementy mocujące do montażu na ścianie.

Czas ciągłej pracy UPS z całkowicie naładowanej baterii, gdy podłączone jest do niego obciążenie o mocy równej mocy wyjściowej UPS (maksymalna lub efektywna w zależności od rodzaju obciążenia, więcej szczegółów w odpowiednich punktach). W przypadku zasilaczy UPS zaprojektowanych do pracy z komputerem domowym lub biurowym, czas około 10-15 minut jest uważany za wystarczający, wystarczy do zapisania danych i wyłączenia. Do zasilania serwerów warto wykorzystywać urządzenia o czasie pracy 20 minut lub więcej.

Czas ciągłej pracy UPS z całkowicie naładowanej baterii, gdy podłączone jest do niego obciążenie o mocy równej mocy wyjściowej UPS (maksymalna lub efektywna w zależności od rodzaju obciążenia, więcej szczegółów w odpowiednich paragrafach). Czas pracy przy takim obciążeniu jest znacznie dłuższy niż przy pełnym, a nawet w najprostszych modelach może sięgać 20-30 minut.

Czas wymagany do przełączenia obciążenia z zasilania sieciowego na zasilanie bateryjne. W zasilaczach awaryjnych i interaktywnych(patrz "Rodzaj") w tym momencie występuje krótkotrwały zanik napięcia - odpowiednio im krótszy czas transferu na baterię, tym bardziej równomierną moc zapewnia źródło w przypadku awarii zasilania. Idealnie, czas transferu dla konwencjonalnej częstotliwości 50 Hz AC nie powinien przekraczać 5 ms (ćwierć jednego cyklu sinusoidalnego). Zasilacze inwerterowe UPS mają z definicji zerowy czas transferu.

Systemy energetyczne zasilane energią słoneczną pozwalają na odbiór „darmowego” prądu, jednak same ogniwa słoneczne pracują bardzo nierównomiernie – napięcie zmienia się nawet w ciągu dnia, w zależności od oświetlenia otoczenia (słońce, zachmurzenie lub zła pogoda), a w nocy w ogóle go brak. W takich systemach energetycznych z możliwością przywracania poziomu naładowania ze światła słonecznego należy stosować akumulatory, które łagodzą opisane nieprawidłowości i gromadzą zapas energii na ciemną porę dnia. Z tego samego powodu do ładowania takich akumulatorów muszą być stosowane specjalne urządzenia sterownicze – kontrolery, które odpowiadają za regulację parametrów procesu. Rolę kontrolerów pełnią zazwyczaj interaktywne zasilacze UPS (patrz „Rodzaj”) o specjalnej konstrukcji, oryginalnie zaprojektowane do tego zadania. Istnieją dwa główne rodzaje takich zasilaczy UPS i są one klasyfikowane zgodnie z typem zastosowanego kontrolera:

- PWM. Urządzenia obsługujące tzw. szerokopulsową modulację prądu ładowania, podstawowy typ sterowników słonecznych. Wspomniana modulacja służy do utrzymania stałego napięcia na wejściu ładowanego akumulatora poprzez zmianę natężenia prądu – ten tryb jest optymalny do ładowania. Po zakończeniu ładowania głównego sterownik przechodzi w tryb niskoprądowy, co zapobiega samorozładowaniu akumulatora i utrzymuje jego naładowanie na poziomie 100%. Urządzenia typu PWM wykorzystują najprostsze algorytmy działania, dzięki czemu same w sobie są pro...ste i niedrogie, lecz mało efektywne; ich stosowanie jest uzasadnione tylko w regionach o dużej liczbie dni słonecznych.

- MPPT. Sterowniki z funkcją MPPT - wyszukiwanie maksymalnego punktu mocy modułu fotowoltaicznego. Takie urządzenia są znacznie bardziej skomplikowane i droższe niż PWM, lecz bardziej optymalnie wykorzystują energię dostarczaną z baterii słonecznej – pod tym względem sterowniki MPPT są o 25 – 30% wydajniejsze. W rezultacie zainwestowane pieniądze szybko się zwracają, poza tym taki sprzęt może być używany nawet w regionach o niskiej aktywności słonecznej.

Napięcie wejściowe, dla którego zaprojektowano UPS. Parametr ten również prawie określa rodzaj sieci - różne napięcia odpowiadają różnej liczbie faz:

- 1 faza (230 V). Podłączenie ze zwykłymi sieciami domowymi o napięciu 230 V. Z tych sieci korzysta większość urządzeń zasilanych z zasilaczy awaryjnych: komputery, sprzęt wideo i audio, kotły gazowe, klimatyzatory, sprzęt medyczny itp. Dlatego przeważająca większość nowoczesnych zasilaczy UPS jest zaprojektowanych specjalnie na napięcie 230 V. Jednocześnie modele o stosunkowo małej mocy mogą pracować bezpośrednio z gniazdka, lecz w przypadku urządzeń o wysokiej maksymalnej mocy wyjściowej - od 3,5 kVA - może być wymagany specjalny format podłączenia (bezpośrednio do rozdzielnicy).

- 3 fazy (400 V). Podłączenie do sieci trójfazowych 400 V. Takie sieci służą do zasilania potężnych urządzeń przemysłowych, a także do dostarczania energii z podstacji na całe segmenty sieci elektrycznej (na przykład cały budynek). W związku z tym, w przypadku zasilacza UPS sensowne jest stosowanie takiego napięcia wejściowego tylko w najmocniejszych modelach zaprojektowanych do dużych obciążeń - na przykład całe centrum danych lub warsztat przemysłowy o wysokich wymaganiach dotyczących ciągłości procesu. Moc skuteczna takich zasilaczy awaryjnych wynosi od 4 kW, a napięcie wyjściowe (patrz poniżej) może być jedno- lub trójfazowe.

- 1 faza (230 V)/3...fazy (400 V). Urządzenia bezprzerwowe, które umożliwiają podłączenie do dowolnego z typów sieci opisanych powyżej. Większość z tych urządzeń to w rzeczywistości modele na trzy fazy, uzupełnione o możliwość pracy od 230 V. Należy pamiętać, że do pracy z sieci jednofazowej takie modele zwykle wymagają bezpośredniego podłączenia do rozdzielnicy, a moc wyjściowa przy takim połączeniu może być niższa od deklarowanego maksimum (ten wątek nie zaszkodzi wyjaśnić osobno).

W danym przypadku chodzi o zakres napięcia wejściowego, w którym UPS jest w stanie dostarczyć do obciążenia stabilne napięcie tylko dzięki własnym regulatorom, bez przełączania się na baterię. W przypadku zasilaczy awaryjnych UPS (patrz "Rodzaj") ten zakres jest dość mały, od 190 do 260 V; w przypadku zasilaczy interaktywnych, a zwłaszcza inwerterowych - jest znacznie szerszy. Niektóre modele zasilaczy UPS umożliwiają ręczne ustawienie zakresu napięcia wejściowego.

Maksymalny prąd pobierany przez UPS. W praktyce maksymalne natężenie prądu osiągane jest tylko wtedy, gdy UPS pracuje na zasilaniu sieciowym z maksymalną obciążalnością i całkowicie rozładowaną baterią. Nie mniej jednak, przy obliczaniu obciążenia sieci elektrycznej należy wziąć pod uwagę parametr ten.

Częstotliwość robocza prądu zmiennego dostarczanego na wejście UPS - a dokładniej zakres częstotliwości tego prądu, w którym urządzenie może dostarczać wymaganą moc do obciążenia dzięki własnym regulatorom, bez użycia baterii. Poza tym zakresem UPS przełącza się w tryb bateryjny. Najmniejszy zakres napięć wejściowych mają zasilacze awaryjne UPS (patrz „Rodzaj”), największy - zasilacze inwerterowe.

Bypass(by-pass) oznacza tryb pracy UPS, przy którym zasilanie jest dostarczane do obciążenia bezpośrednio ze źródła zewnętrznego - sieci elektrycznej, generatora diesla itp. - z niewielkim przetwarzaniem lub bez przetwarzania w samym UPS. Ten tryb można aktywować zarówno automatycznie, jak i ręcznie.

— Automatyczny bypass jest rodzajem środka bezpieczeństwa. Włącza się, gdy UPS w trybie normalnym nie może zasilać obciążenia - na przykład, gdy UPS jest przeciążone z powodu gwałtownego wzrostu poboru mocy obciążenia.

— Ręczny bypass umożliwia włączenie tego trybu na żądanie użytkownika, niezależnie od parametrów pracy. Może to być konieczne, na przykład, w celu wymiany baterii "na gorąco" (więcej szczegółów poniżej) lub w celu uruchomienia sprzętu, którego moc rozruchowa przekracza moc UPS. Z technicznego punktu widzenia może on również pełnić rolę środka bezpieczeństwa, lecz systemy automatyczne są pod tym względem bardziej niezawodne.

Niektóre zasilacze UPS są zdolne do przełączania się między dwoma wariantami bypassu.

Napięcie dostarczane przez UPS do głównych wyjść zasilania.

- 1 faza (230 V). Napięcie robocze stosowane w większości typów urządzeń zasilanych przez UPS: komputerach, serwerach, sprzęcie medycznym, domowych klimatyzatorach i lodówkach, kotłach gazowych itp. W związku z tym, przytłaczająca większość współczesnych zasilaczy awaryjnych ma na wyjściu dokładnie 230 V.

- 3 fazy (400 V). Napięcie stosowane w mocnych jednostkach przemysłowych, a także przy zasilaniu dużej liczby odbiorców - na przykład całego centrum danych. W związku z tym, takie napięcie wyjściowe jest charakterystyczne głównie dla najmocniejszych zasilaczy UPS; takie urządzenia również wymagają zasilania trójfazowego na wejściu.

- DC (stałe napięcie). Stałe napięcie jest stosowane do zasilania różnorodnej niskonapięciowej elektroniki. Jest ono typowe głównie dla rezerwowych mini-UPS.

Maksymalna moc wyjściowa dostarczana przez UPS, innymi słowy, maksymalna pozorna moc obciążenia, jaką model może obsłużyć.

Wskaźnik ten jest mierzony w woltoamperach (ogólne znaczenie tej jednostki jest takie samo jak wat, a różne nazwy są używane do wyszczególnienia). Całkowity pobór mocy obciążenia, implikowany w tym przypadku, jest sumą dwóch mocy – czynnej i biernej. Moc czynna jest w rzeczywistości mocą efektywną (w charakterystyce urządzeń elektrycznych jest ona określana w watach). Moc bierna nazywana jest mocą daremnie zużywaną przez cewki i kondensatory w urządzeniach prądu przemiennego; przy dużej liczbie cewek i/lub kondensatorów, moc ta może stanowić dość znaczną część całkowitego zużycia energii. Zwróć uwagę, że do prostych zadań można posługiwać się danymi o mocy efektywnej (często jest ona podawana dla UPS - patrz niżej); lecz dla dokładnych obliczeń elektrotechnicznych należy użyć mocy czynnej.

Najprostsza zasada wyboru w oparciu o wskaźnik ten jest następująca: maksymalna moc wyjściowa zasilacza UPS w woltoamperach musi być co najmniej 1,7 razy większa niż całkowita moc obciążenia w watach. Istnieją również bardziej szczegółowe wzory obliczeniowe, które uwzględniają specyfikę różnych rodzajów obciążenia; można je znaleźć w dedykowanych źródłach. Jeśli chodzi o konkretne wartości, najskromniejsze współczesne zasilacze UPS wytwarzają 700 - 1000 VA, a nawet mniej - to wystarc...za do zasilania komputera o średniej wydajności; a w najbardziej zaawansowanych modelach wskaźnik ten może wynosić 8–10 kVA i więcej.

Moc skuteczna UPS to w rzeczywistości maksymalna moc czynna obciążenia, które można podłączyć do urządzenia.

Moc czynna jest zużywana bezpośrednio na pracę urządzenia; jest określana w watach. Pomimo niej, większość urządzeń prądu przemiennego pobiera również moc bierną, która daremnie (relatywnie rzecz biorąc) jest zużywana przez cewki i kondensatory. Całkowita moc (wyrażona w woltoamperach) jest akurat sumą mocy czynnej oraz biernej; to właśnie tę cechę należy wykorzystywać do dokładnych obliczeń elektrotechnicznych. Zobacz „Maksymalna moc wyjściowa”, aby uzyskać szczegółowe informacje; tutaj zauważamy, że wybierając UPS do stosunkowo prostego zastosowania, całkiem możliwe jest posługiwanie się tylko samą mocą efektywną. Jest to co najmniej łatwiejsze niż przeliczanie watów, zadeklarowanych w charakterystyce podłączonych urządzeń na woltampery pełnej mocy.

Najskromniejsze współczesne zasilacze UPS wytwarzają nie więcej niż 500 W. 501 - 1000 W można uznać za wartość średnią, 1,1 - 2 kW -powyżej średniej, a w najmocniejszych modelach wskaźnik ten przekracza 2 kW i może osiągać bardzo imponujące wartości (do 1000 kW lub więcej w poszczególnych UPS klasy przemysłowej).

Możliwość zmiany napięcia wyjściowego UPS na życzenie użytkownika. Sieci elektryczne w różnych krajach mają różne napięcia: na przykład w przestrzeni postsowieckiej standardem jest 230 V, w krajach europejskich - 230 V. Niewielkie różnice w wyglądzie mogą nie odgrywać znaczącej roli, jednak rozbieżność napięć może niekorzystnie wpływać na wydajność i trwałość urządzeń elektrycznych. Regulacja napięcia pozwala dobrać optymalną wartość, zapewniając w ten sposób najlepsze warunki dla pracy elektroniki.

Parametr ten charakteryzuje stopień różnicy między napięciem przemiennym na wyjściu UPS a napięciem idealnym, którego wykres ma postać prawidłowej sinusoidy. Idealne napięcie jest tak nazywane, ponieważ jest najbardziej równomierne i powoduje najmniej niepotrzebnego obciążenia podłączonych urządzeń. Zniekształcenie napięcia wyjściowego jest więc jednym z najważniejszych parametrów określających jakość odbieranego przez obciążenie zasilania. Poziom zniekształceń 0% oznacza, że UPS dostarcza idealną sinusoidę, do 5% - niewielkie zniekształcenia sinusoidy, do 18% - silne zniekształcenia, od 18% do 40% - sygnał trapezopodobny, ponad 40% - sygnał prostokątny.

Sprawność (efektywność) w przypadku UPS to stosunek jego mocy wyjściowej do mocy pobieranej z sieci. Jest to jeden z głównych parametrów określających ogólną sprawność urządzenia: im wyższa sprawność, tym mniej energii traci UPS (z powodu nagrzewania się elementów, promieniowania elektromagnetycznego itp.). We współczesnych modelach wartość sprawności może sięgać 99%.

Kształt wykresu opisującego zmianę napięcia na wyjściu UPS.

- Sinusoida czysta. Klasyczny wykres napięcia AC, właśnie tak zmienia się w sieci AC; wyjście sinusoidalne oznacza, że UPS prawie nie ma zniekształceń sygnału w porównaniu do sieci zasilającej. W rezultacie taki zasilacz nadaje się do każdej technologii prądu przemiennego, a niektóre urządzenia (na przykład sprzęt audio) generalnie wymagają niezwykle czystej fali sinusoidalnej. Wymaga to jednak dość skomplikowanych rozwiązań technicznych, dlatego taki kształt sygnału można spotkać w drogich interaktywnych i inwerterowych zasilaczach UPS.

- Sinusoida modyfikowana (przybliżona, aproksymowana). Sygnał ten ma kształt zbliżony do sinusoidy, lecz linia wykresu w tym przypadku nie jest gładka, a składa się z oddzielnych prostokątnych „stopni”. Większość niedrogich zasilaczy UPS zapewnia taki kształt sygnału; takie urządzenia są niedrogie i nadają się do zasilania sprzętu komputerowego.

Częstotliwość (zakres częstotliwości) napięcia AC dostarczanego przez UPS na wyjście. W przypadku sprzętu komputerowego zakres częstotliwości 47-53 Hz jest uważany za normalny, chociaż im mniejsze odchylenie od standardu 50 Hz, tym lepiej. Z drugiej strony, w niektórych modelach UPS częstotliwość ta może automatycznie synchronizować się z częstotliwością sieci, dzięki czemu moc dostarczana do obciążenia nie będzie się różnić, niezależnie od tego, czy obciążenie jest zasilane z sieci, czy z baterii. W tym przypadku bardziej pożądany jest szerszy zakres częstotliwości.

Liczba gniazd podłączonych do zasilania rezerwowego (baterii), przewidziana w konstrukcji UPS. Aby zasilacz UPS działał zgodnie ze swoim przeznaczeniem (zapewniał zasilanie rezerwowe w przypadku przerw w dostawie prądu), odpowiednie urządzenia elektryczne muszą być podłączone do tych gniazd. Gniazda mają standardowy kształt i są kompatybilne z większością popularnych wtyczek na 230 V.

Minimum przewidziany w UPS to 1 lub 2 gniazda, a w bardziej zaawansowanych 3 lub więcej.

Liczba gniazd bez podłączenia do zasilania rezerwowego, przewidzianych w konstrukcji UPS. Dla urządzeń podłączonych do takich gniazd, UPS pełni jedynie funkcję listwy przeciwprzepięciowej - wygładza wahania napięcia; w przypadku przerwy w dostawie prądu zasilanie tych gniazd również jest wyłączane. Gniazda mają standardowy kształt i są kompatybilne z przeważającą większością popularnych wtyczek na 230 V. Obecność gniazd bez rezerwy pozwala na podłączenie do jednego UPS urządzeń o różnych wymaganiach dotyczących zasilania bezprzerwowego. Na przykład do gniazda z rezerwą (patrz wyżej) można podłączyć jednostkę systemową i monitor, a drukarkę można podłączyć do gniazda bez rezerwy. Dzięki temu w przypadku zaniku napięcia komputer będzie działać, umożliwiając zapisanie danych, a drukarka wyłączy się, oszczędzając w ten sposób energię baterii i zapewniając dłuższy czas pracy zasilacza UPS.

Gniazdko pod określony rodzaj wtyczki w konstrukcji zasilacza UPS.

— Typ F (Schuko). Tradycyjne europejskie gniazdko z dwoma okrągłymi otworami w środku i stykami uziemiającymi w postaci dwóch metalowych wsporników (góra i dół gniazda). Termin Schuko przylgnął do tego typu gniazdka dzięki skrótowi od niemieckiego Schutzkontakt - styk ochronny.

— Typ E (francuski). Gniazdko w stylu francuskim ma dwa okrągłe otwory i wystający kołek uziemiający tuż nad nimi pośrodku. Standard rozpowszechnił się we Francji, Polsce i Belgii (wraz z tradycyjnym gniazdkiem typu F).

— Typ G (brytyjski). Wtyczka do takich gniazdek składa się z dwóch płaskich kołków poziomych i jednego płaskiego kołka pionowego do uziemienia. Standard występuje głównie w krajach Wielkiej Brytanii, Malty, Cypru, Singapuru i Hongkongu.

— Typ B (amerykański). Gniazda typu amerykańskiego przeznaczone do wtyczek z dwoma płaskimi bolcami i półokrągłym stykiem uziemiającym. Typ B jest szeroko stosowany w krajach o napięciu 110 — 127 V — USA, Japonii, Arabii Saudyjskiej itp.

Liczba złączy C13/C14 z zasilaniem rezerwowym przewidziana w konstrukcji UPS.

Urządzenia elektryczne podłączone do złączy z rezerwą są zabezpieczone od zaniku napięcia w sieci - w tym przypadku przełączają się na baterię. Samo złącze C13/C14 jest również znane jako „gniazdo komputerowe”; wytwarza takie samo napięcie 230 V jak zwykła sieć, jednak nie jest kompatybilne z wtyczkami do tradycyjnych gniazd, gdyż wykorzystuje trzy płaskie piny. Jednakże, istnieją adaptery pomiędzy tymi standardami.

Minimalnie dla jednego stanowiska roboczego w zasilaczu UPS przewidziano 1, 2 lub 3 złącza C13/C14. W bardziej zaawansowanych modelach typu "biurowego" liczba złączy C13/C14 może być większa - 4 porty, 6 złączy, 8 i nawet więcej.

Liczba gniazd C13/C14 bez podłączenia do zasilania rezerwowego, przewidzianych w konstrukcji UPS.

W przeciwieństwie do gniazd z rezerwą, takie gniazda nie chronią przed zanikiem napięcia w sieci - dla podłączonych do nich urządzeń UPS działa jedynie jako zabezpieczenie przeciwprzepięciowe, niwelując przepięcia. Pozwala to na podłączenie do UPS urządzeń, które nie wymagają ciągłego zasilania i nie boją się przestojów – na przykład głośników czy drukarek. W przypadku awarii zasilania, takie urządzenia nie będą zużywać baterii, a UPS będzie w stanie dłużej zasilać urządzenia, dla których wręcz przeciwnie, nieprzerwane zasilanie jest niezbędne.

Złącze C13/C14 potocznie nazywane jest „gniazdem komputerowym”; wytwarza takie samo napięcie 230 V jak zwykła sieć domowa, jednak nie jest kompatybilne z wtyczkami do tradycyjnych gniazd, gdyż wykorzystuje trzy płaskie piny. Jednakże istnieją adaptery pomiędzy tymi standardami.

Liczba złączy z rezerwą C19/C20, przewidziana w konstrukcji zasilacza UPS.

„Z rezerwą zasilania” oznacza, że przy zaniku napięcia w sieci, do takiego złącza zaczyna płynąć energia z zasilacza awaryjnego. A C19/C20 to złącze zasilania, które pozwala na wyższy prąd niż konwencjonalne gniazda elektryczne - do 16 A. Wtyczki i gniazda tego typu są prostokątne i mają trzy piny (dwa piny zasilania plus uziemienie); i służą głównie do zasilania urządzeń o zwiększonym zapotrzebowaniu na moc – w szczególności klastrów serwerowych.

Liczba złączy USB A przewidzianych w UPS, przeznaczonych do ładowania urządzeń zewnętrznych, takich jak smartfony czy tablety.

Liczba ta odpowiada liczbie gadżetów, które można jednocześnie ładować. Co prawda warto wziąć pod uwagę, że nie każdy UPS z tą funkcją jest w stanie ładować urządzenia USB z własnej baterii, bez zewnętrznego zasilania - lepiej doprecyzować taką możliwość przed zakupem.

Liczba symetrycznych portów USB C w konstrukcji UPS, które służą do ładowania gadżetów. Często zasilacze UPS z takim interfejsem wyposażone są w jedno wyjście USB C, rzadziej w dwa.

Zaciski służą do podłączenia przewodów do UPS - bezpośrednio, bez użycia wtyczek. W przypadku modeli o stosunkowo małej mocy, taka możliwość nie jest potrzebna, lecz w przypadku potężnych urządzeń o mocy co najmniej kilku kilowatów (stosowanych w szczególności w szafach serwerowych) ten typ połączenia jest często optymalny, jeśli nie jedyny akceptowalny. Blok zaciskowy to zestaw kilku zacisków ułożonych w rzędzie. Należy pamiętać, że liczba i przeznaczenie takich zacisków może być różne, kwestię tę należy wyjaśnić zgodnie z oficjalną dokumentacją.

Obecność złącza DC (lub kilku takich wyjść) w urządzeniu do zasilania urządzeń zewnętrznych prądem stałym. Standardowe gniazdo prądu stałego ma okrągły kształt i ma bolec pośrodku. Jednak jego wymiary mogą różnić się głębokością i średnicą. Napięcia wyjściowe na wyjściu DC mogą się różnić.

Brak akumulatora w zestawie z UPS - aby wykorzystać takie urządzenie zgodnie z jego głównym przeznaczeniem, bateria będzie musiała zostać dokupiona osobno. Wiąże się to z dodatkowymi kłopotami, jednak daje istotną zaletę w postaci możliwości samodzielnego doboru pojemności i liczby akumulatorów, bez polegania na wyborze producenta i bez ryzyka przepłacenia za nieodpowiedni wariant.

Należy pamiętać, że w tej konfiguracji mogą być dostarczone tylko modele, które nie mają wewnętrznych baterii i są przeznaczone do korzystania z zewnętrznych akumulatorów (patrz poniżej). Mogą to być zarówno profesjonalne modele z falownikami (patrz „Rodzaj”), jak i niedrogie modele rezerwowe.

- Kwas ołowiowy. Konstrukcyjnie akumulatory kwasowo-ołowiowe oparte są na kombinacji elektrod wykonanych ze związków ołowiu zanurzonych w ciekłym elektrolicie, którego rolę pełni wodny roztwór kwasu siarkowego. Zaletami tego typu są prostota i niski koszt, niskie samorozładowanie, brak „efektu pamięci” oraz zachowanie wydajności w szerokim zakresie temperatur. Jednocześnie im mniej ładunku pozostaje w takich bateriach, tym mniej wytwarzają prądu. Również akumulatory kwasowo-ołowiowe boją się głębokich rozładowań, długo się ładują, mają duże gabaryty i wagę w porównaniu z innymi typami.

- Kwas ołowiowy (AGM). Zaawansowany typ akumulatora kwasowo-ołowiowego z elektrolitem w stanie galaretowatym. Elektrolit w żelu zapewnia maksymalny kontakt z płytkami ujemnymi i dodatnimi przy zachowaniu jednolitej konsystencji w całej objętości. Akumulatory AGM przekonują wysoką niezawodnością, niskim samorozładowaniem, odpornością na głębokie rozładowanie i długą żywotnością. Są jednak wrażliwe na jakość ładowania, zwarcia i ujemne temperatury.

— Litowo-jonowy. Akumulatory litowo-jonowe charakteryzują się dużą pojemnością przy niewielkich wymiarach i wadze. Nie podlegają „efektowi pamięci”, są w stanie ładować się dość szybko, mogą pochwalić się znakomitą rezerwą na cykle ładowania-rozładowania. Baterie Li-Ion mają też wady – przede wszystkim to wrażliwość na niskie lub wysokie temperatury, a przy przeciążeniu taka bateria może się zapalić, a nawet eksplodować. Jednak...ze względu na zastosowanie wbudowanych kontrolerów prawdopodobieństwo wystąpienia takich „wypadków” jest niezwykle małe i generalnie zalety tej technologii znacznie przeważają nad wadami.

Napięcie znamionowe baterii zewnętrznych, które mogą być zastosowane w zasilaczu UPS.

Więcej szczegółów na temat takich baterii patrz „ Podłączenie akumulatora zewnętrznego ”, lecz tutaj warto powiedzieć, że napięcie akumulatora zewnętrznego musi odpowiadać napięciu, dla którego zaprojektowane jest zasilanie awaryjne. Jeśli te parametry różnią się - w najlepszym przypadku UPS po prostu nie uruchomi się, a w najgorszym możliwe są przeciążenia, a nawet pożar.

Ogólnie rzecz biorąc, im mocniejszy zasilacz UPS, tym wyższe napięcie baterii zewnętrznych, dla których jest przeznaczony. Nie ma tu jednak sztywnej zależności. Niektóre modele dopuszczają nawet kilka wariantów napięcia, na przykład 96/108/120 V. Należy również pamiętać, że ogniwo zasilające o wymaganym napięciu można złożyć z kilku baterii o mniejszej liczbie woltów połączonych szeregowo: na przykład dla 36 V , możesz użyć 3 akumulatora po 12 V.

Osobno należy podkreślić, że standardowe napięcia dla większości współczesnych zasilaczy awaryjnych to wielokrotności 12 V, jednak w takich urządzeniach nie można stosować akumulatorów samochodowych. Pomimo identycznego napięcia, takie akumulatory są zaprojektowane do zasadniczo innego formatu pracy, a ich zastosowanie w UPS jest w najlepszym przypadku obarczone nieprawidłową obsługą urządzenia, w najgorszym - pożarami, a nawet wybuchami.

Pojemność baterii zainstalowanej w UPS. W przypadku modeli z kilkoma akumulatorami jest to zarówno całkowita pojemność użyteczna, jak i pojemność każdego pojedynczego akumulatora: akumulatory w takich urządzeniach są zwykle połączone szeregowo, tak aby ich łączna pojemność odpowiadała pojemności każdego pojedynczego ogniwa.

W teorii większa pojemność baterii oznacza możliwość dłuższego zasilania obciążenia o określonej mocy. Jednak w praktyce parametr ten ma raczej charakter referencyjny niż praktyczny. Faktem jest, że rzeczywista ilość energii zgromadzonej przez baterię zależy nie tylko od pojemności w amperogodzinach, lecz także od napięcia w woltach; napięcie to często nie jest określone w charakterystyce, a jego znajomość jest niezbędna do dokładnych obliczeń. Dlatego przy wyborze należy skupić się na bardziej realistycznych cechach – przede wszystkim na deklarowanym bezpośrednio czasie pracy w różnych trybach (patrz wyżej).

Wartość napięcia roboczego jednej kompletnej baterii. W większości przypadków jest to 12 V, UPS z akumulatorami 24 V jest nieco mniej powszechny.

Liczba baterii, przewidzianych w standardowej konfiguracji UPS.

Generalnie jest to parametr bardziej orientacyjny niż praktyczny: liczba baterii dobierana jest w taki sposób, aby zapewnić pożądaną charakterystykę pracy – przede wszystkim czas ciągłej pracy. Przy wyborze warto zwrócić skupić uwagę na tych cechach.

Liczba komór w obudowie UPS, które mogą pomieścić dodatkowe baterie. Obecność dodatkowych komór pozwoli w razie potrzeby zakupić wymaganą liczbę baterii, jeśli pojemność kompletnej baterii okaże się niewystarczająca.

Czas potrzebny do pełnego naładowania baterii UPS. Należy pamiętać, że w danym przypadku czas ten jest liczony według specjalnych zasad: nie od 0 do 100%, lecz od stanu, w którym nie można podtrzymywać połowicznego obciążenia, do 90% ładunku. Oczywiście pełne naładowanie zajmie trochę więcej czasu. Jednak te dane są bliższe praktyce niż liczenie „od 0 do 100%”: brak możliwości pracy z połowicznym obciążeniem sprawia, że UPS jest prawie bezużyteczne, a stan ten można przyjąć jako zero, a 90% akumulatora jest już w stanie zapewnić gwarancję w przypadku awarii zasilania.

Regulacja prądu ładowania zapewnia optymalne warunki uzupełniania zapasów energii w ogniwach akumulatorów UPS. W modelach zasilaczy bezprzerwowych o podobnej funkcji instalowany jest kontroler ładowania z możliwością zmiany prądu wyjściowego w zależności od zastosowanego akumulatora. A w niektórych systemach UPS automatyka może nie tylko wstępnie wybrać optymalną siłę prądu, ale także regulować ją podczas procesu ładowania w zależności od stanu akumulatora, zapewniając najdelikatniejszy tryb ładowania. Zwiększa to efektywność procesu ładowania, pomaga wydłużyć żywotność baterii i uniknąć uszkodzeń.

Możliwość włączenia zasilacza awaryjnego w trybie „zimny start”.

Zimny start nazywany jest trybem włączania, w którym nie ma zewnętrznego źródła zasilania, a obciążenie podłączone do UPS jest zasilane natychmiast z baterii zasilacza (którą oczywiście należy naładować). Ten tryb jest szczególnie przydatny w sytuacjach awaryjnych – na przykład, gdy potrzebujesz pilnie wydrukować dokument, ale nie ma światła.

Możliwość zastosowania zewnętrznego akumulatora jako uzupełnienia do własnych baterii UPS. Taki akumulator przedłuża nieprzerwaną pracę UPS z baterii, a jego podłączenie jest często wygodniejsze niż instalowanie dodatkowych baterii (dla których trzeba otworzyć obudowę UPS); z drugiej strony akumulator sprawia, że urządzenie jest bardziej nieporęczne, gdyż zajmuje dodatkową przestrzeń na zewnątrz.

Zasilacze UPS z tą funkcją mogą być dostarczane z dołączonymi bateriami wewnętrznymi lub bez nich. Należy również pamiętać, że istnieją modele zaprojektowane do korzystania tylko z baterii zewnętrznych, nie mające komór na baterie wewnętrzne.

Możliwość ładowania akumulatorów litowo-żelazowo-fosforanowych w oparciu o technologię LiFePO4 o tej samej nazwie. Przypomnijmy, że odpowiednie akumulatory charakteryzują się dużą liczbą cykli pracy ładowania/rozładowania, stabilnością chemiczną i termiczną, tolerancją na niskie temperatury, krótkim czasem ładowania (w tym dużymi prądami) oraz bezpieczeństwem eksploatacji. Ogólnie rzecz biorąc, takie akumulatory bez problemu radzą sobie z wysokimi obciążeniami szczytowymi i utrzymują napięcie robocze prawie do momentu rozładowania.

Możliwość wymiany akumulatora bezpośrednio podczas pracy UPS, bez odłączania go od sieci i obciążenia. W tym celu urządzenie przechodzi w tryb bypassu (patrz „Bypass (bezpośrednie włączenie)”) lub, jeśli jest więcej niż jeden akumulator, przełącza się na inną baterię. Opcja wymiany akumulatora "na gorąco" przydaje się np. w przypadku awarii akumulatora lub wymiany rozładowanych baterii na nowe, gdy nie ma czasu na ładowanie.

Funkcje zabezpieczające przewidziane w konstrukcji zasilacza UPS.

— Zabezpieczenie przed zwarciem. Zwarcie to gwałtowny spadek rezystancji obciążenia do krytycznie małych wartości, przez co zwiększa się natężenie prądu i zasilacz UPS doświadcza znacznych przeciążeń, które mogą uszkodzić urządzenie, a nawet spowodować pożar. Może to być spowodowane awarią podłączonego urządzenia, słabą izolacją, ciałami obcymi itp. W takiej sytuacji system przeciwzwarciowy wyłącza UPS, zapobiegając nieprzyjemnym konsekwencjom.

— Zabezpieczenie przed przeciążeniem. Przeciążenie w danym przypadku nazywane jest nadwyżką poboru mocy obciążenia nad mocą wyjściową UPS. Praca w tym trybie może również prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji, aż do awarii i pożaru; aby tego uniknąć, zainstalowany jest system zabezpieczający, który wyłącza UPS w przypadku przeciążenia.

— Zabezpieczenie przed przeładowaniem akumulatora zewnętrznego. Funkcja zabezpieczająca przed przeładowaniem zapobiega gromadzeniu się nadmiaru energii w akumulatorze, z którego UPS pracuje w trybie autonomicznym. Przeładowanie jest wysoce niepożądane w przypadku każdego rodzaju akumulatora. Może to prowadzić do różnych nieprzyjemnych konsekwencji — od pogorszenia wydajności po przegrzanie i pożar akumulatora. Zabezpieczenia znajdujące się w zasilaczu UPS odcinają zasilanie po całkowitym naładowaniu akumulat...ora. Zapobiega to przedostawaniu się „dodatkowego” prądu do akumulatora, co mogłoby go uszkodzić. Jest to wygodne, gdyż akumulator można pozostawić na ładowaniu przez długi czas bez obawy o jego przeładowanie.

— Filtracja zakłóceń. System, który tłumi zakłócenia o wysokiej częstotliwości w sieci elektrycznej - mogą to być zarówno pojedyncze skoki napięcia podczas włączania i wyłączania potężnych urządzeń elektrycznych, jak i długotrwałe zakłócenia ze stałych źródeł, takich jak silniki elektryczne. Zakłócenia te mogą niekorzystnie wpłynąć na działanie elektroniki podłączonej do sieci (aż do widocznych usterek); System filtrowania pozwala temu zapobiec. Takie systemy są dość proste, dlatego jest w nie wyposażana większość współczesnych zasilaczy UPS.

— Ochrona linii transmisji danych. System ochrony przed zakłóceniami o wysokiej częstotliwości, podobny do filtrowania zakłóceń (patrz wyżej) - stosowany zaś nie w sieci elektrycznej, tylko w sieci telefonicznej lub przewodowej sieci komputerowej (LAN). Takie sieci są również podatne na zakłócenia pochodzące z różnych źródeł promieniowania elektromagnetycznego, które mogą powodować nieprawidłowe działanie podłączonych do nich urządzeń: komputerów PC, drukarek, faksów itp. Zasilacze UPS z tą funkcją mają co najmniej dwa złącza LAN (wejście i wyjście), które umożliwiają podłączenie odpowiednich kabli sieciowych lub telefonicznych (LAN zgodnych z RJ-11).

— Złącze wyłączania awaryjnego. To złącze umożliwia podłączenie zasilacza UPS do systemu awaryjnego wyłączania. Tak więc, w sytuacji awaryjnej (na przykład w przypadku pożaru) całe pomieszczenie, w tym z rezerwą zasilania, może być całkowicie odłączone od zasilania poprzez wciśnięcie jednego przycisku. Bez tego zasilacz UPS po prostu przełączyłby się na akumulator podczas przerwy w dostawie prądu i pozostawiłby sprzęt pod napięciem, co mogłoby prowadzić do katastrofalnych konsekwencji.

— Alarm dźwiękowy. System, który emituje sygnały dźwiękowe w różnych ważnych sytuacjach. Najczęściej służy do zgłaszania awarii zasilania i przełączania UPS na zasilanie bateryjne. Bez sygnału dźwiękowego w ogóle nie dałoby się tego zauważyć (światło w pomieszczeniu nie zawsze jest włączone i gaśnie w przypadku awarii sieci, może zniknąć prąd w samym gniazdku itp.), co jest obarczone nagłym wyłączeniem sprzętu, utratą danych i awariami. Alarm dźwiękowy może być również używany do innych zdarzeń - niski poziom naładowania baterii, koniec ładowania, włączenie/wyłączenie bypassu itp.

Bezpieczniki służą do ochrony UPS przed krytycznym wzrostem natężenia prądu: we właściwym czasie otwierają obwód, zapobiegając nieprzyjemnym konsekwencjom. Obecnie są używane następujące typy bezpieczników:

- Topliwy. Przy krytycznym natężeniu prądu element przewodzący w takim bezpieczniku topi się i otwiera obwód. Zabezpieczenie topliwe jest jednorazowe, po zadziałaniu taki bezpiecznik należy wymienić.

- Automatyczny. Taki bezpiecznik ma czujnik, który monitoruje natężenie prądu i otwiera styki we właściwym czasie. Jego główną różnicą w stosunku do bezpiecznika topliwego jest możliwość ponownego użycia: po uruchomieniu obwód można ponownie zamknąć dosłownie jednym naciśnięciem przycisku na bezpieczniku.

Maksymalna energia impulsu elektrycznego w sieci zasilającej, którą UPS potrafi skompensować. Krótkie impulsy o wysokiej energii od czasu do czasu mogą występować w prawie wszystkich sieciach - na przykład z powodu zakłóceń pochodzących od silnych źródeł promieniowania lub z powodu złej jakości działania ochrony odgromowej na liniach energetycznych; w przypadku przyrządów niezabezpieczonych takie wahania mogą być bardzo szkodliwe. Im większa ilość pobranej energii, tym odpowiednio wyższy poziom ochrony przed impulsami zapewniany przez UPS.

Wiele współczesnych zasilaczy UPS można podłączyć do komputera lub innych specjalnych urządzeń. Daje to zaawansowane możliwości monitorowania parametrów zasilacza UPS i zarządzania jego funkcjami: bez odchodzenia od komputera można monitorować stan baterii, parametry sieci, obciążenie, włączać tryby specjalne, stosować automatyczną regulację itp. Takie podłączenie może byc realizowane zgodnie z następującymi normami:

- RS-232. Jest również nazywany portem COM. Pierwotnie zaprojektowany do podłączania różnych urządzeń peryferyjnych do komputera. Dziś również jest dość rozpowszechniony, jednak ze względu na stosunkowo duże wymiary jest instalowany głównie w komputerach stacjonarnych.

- USB. Uniwersalny port do podłączania różnych urządzeń peryferyjnych do komputera, obecnie najpopularniejszy tego typu interfejs – zdecydowana większość komputerów i laptopów posiada przynajmniej jeden port USB.

- LAN. Port używany do łączenia się z przewodowymi sieciami komputerowymi. Modele z tym interfejsem często można podłączyć jako urządzenie sieciowe, co pozwala w razie potrzeby sterować nimi z dowolnego komputera w tej samej sieci.

- SmartSlot. Gniazdo w obudowie UPS, przeznaczone do instalacji kart rozszerzeń (SmartSlot cards). Opracowanie firmy APC stosowane jest głównie w urządzeniach jej produkcji. Takie karty...mogą oferować bardzo zróżnicowany zestaw możliwości: dodatkowe porty połączeń poza standardowymi (np. port zarządzania LAN), interfejs zarządzania oparty na sieci WWW, obsługa protokołów SNMP, Secure HTTP i innych protokołów, podłączenie czujników temperatury/wilgotności i wiele więcej. Obecnie produkowana jest szeroka gama kart, która pozwala w łatwy sposób dobrać zestaw dodatkowych funkcji w zależności od konkretnej sytuacji. Większość modeli UPS posiada jeden SmartSlot, jednak w razie potrzeby można użyć specjalnego adaptera i zainstalować dwie karty, a największe pod kątem wymiarów modele mogą standardowo posiadać dwa gniazda.

- Styk bezprądowy. W zasilaczach UPS termin „styk bezprądowy” oznacza profesjonalny interfejs służący do przesyłania danych o pracy UPS do wyspecjalizowanego sprzętu zewnętrznego. Taki interfejs ma zwykle cały zestaw styków (około 10), często w postaci zacisków. A schemat jego działania można opisać w następujący sposób: po osiągnięciu określonych parametrów, przekaźnik sterujący zamyka lub otwiera określony zestaw „styków bezprądowych”, na podstawie których urządzenie sterujące otrzymuje informację o konkretnym parametrze pracy zasilacza UPS.

Obecność w UPS własnego wyświetlacza, sprawia, że sterowanie jest wygodniejsze. Zewnętrzny ekran może wyświetlać różne charakterystyki pracy: napięcie i częstotliwość prądu w sieci, tryb pracy, poziom obciążenia, stan naładowania baterii, stan bypassu itp.

Dostępność kół do transportu w konstrukcji UPS. Ten sprzęt jest zwykle dostarczany w masywnych urządzeniach: ręczne przenoszenie takiego UPS może być dość problematyczne, podczas gdy koła pozwalają na toczenie nawet bardzo nieporęcznego urządzenia po podłodze bez większego wysiłku.

Obecność uchwytu na obudowie UPS, co ułatwia ręczne przenoszenie urządzenia. Najczęściej przenośne stacje zasilania wyposażone są we wbudowany uchwyt, którego istotą jest mobilne korzystanie ze sprzętu.

Zakres temperatur otoczenia, w którym gwarantuje się, że UPS pozostanie w dobrym stanie roboczym.

Wszystkie nowoczesne zasilacze awaryjne z łatwością tolerują temperatury typowe dla pomieszczeń mieszkalnych i biurowych. Dlatego warto zwrócić uwagę na parametr ten, jeśli urządzenie ma być używane w bardziej ekstremalnych warunkach - na przykład w nieogrzewanym pomieszczeniu lub odwrotnie, w warsztacie produkcyjnym o wysokiej temperaturze powietrza. Jednocześnie nie zaszkodzi uwzględnić margines temperatury: da to gwarancję w przypadku nieprzewidzianych sytuacji, ponadto im szerszy zakres temperatur, tym wyższa ogólna odporność na niekorzystne warunki.

Maksymalny poziom hałasu, wytwarzany przez UPS podczas pracy. Hałas 30 dB odpowiada w przybliżeniu głośnemu szeptowi, 40 dB - rozmowie na odległość kilku metrów ( za ciche UPS można uznać modele do 40 dB), 50 dB jest uważane za maksymalny poziom hałasu, który nie powoduje dyskomfortu. Najmniej hałasu wytwarzają zasilacze typu awaryjnego, a najwięcej - inwerterowe (patrz „Rodzaj”). Ogólnie rzecz biorąc, im niższy poziom hałasu, tym wygodniej jest korzystać z UPS, jednak w przypadku urządzeń instalowanych w pomieszczeniach biurowych, w których ludzie nie przebywają w sposób ciągły (np. serwerownie), parametr ten nie jest decydujący.

Wysokość UPS wyrażona w jednostkach unit. Ta jednostka służy do pomiaru wysokości urządzeń montowanych w stojakach (patrz "Rodzaj montażu") i umożliwia łatwe oszacowanie, ile miejsca w stojaku potrzeba na urządzenie. Wysokość w unit jest zawsze wyrażona w liczbach całkowitych, 1 jednostka to około 44,5 mm.