Klawiatury: specyfikacje, typy, rodzaje

Oprócz klawiatur w czystej postaci, na współczesnym rynku dostępne są zestawy „klawiatura + mysz”. Z reguły są to urządzenia bezprzewodowe z połączeniem przez kanał radiowy (patrz „Rodzaj połączenia”), ale istnieją również zestawy przewodowe. W każdym razie zakup zestawu może być wygodniejszy niż kupowanie każdego elementu osobno: na przykład po podłączeniu przez kanał radiowy klawiatura i mysz z jednego zestawu będą korzystać z tego samego adaptera do pracy. Z drugiej strony, mysz z zestawu może być słabo dopasowana i czasami łatwiej jest osobno wybrać „gryzonia”.

- Przewodowa. Podłączenie za pomocą kabla z jednym lub drugim typem złącza - najczęściej USB, rzadziej PS/2 lub firmową wtyczką (patrz „Interfejs połączeniowy”). Klawiatury przewodowe wyróżniają się niskim kosztem i ogólną wygodą - w tym sensie, że nie wymagają akumulatora, a czas pracy jest nieograniczony. Co prawda, przewód ogranicza mobilność; jednak biorąc pod uwagę, że klawiatura jest najczęściej używana w pobliżu komputera, tej wady nie można nazwać krytyczną.

- Radio. Połączenie bezprzewodowe przez kanał radiowy z reguły przez adapter bezprzewodowy podłączany do komputera przez gniazdo USB. Główną zaletą tej opcji jest brak samego przewodu; jednocześnie zasięg komunikacji wynosi zwykle kilkanaście metrów, co daje swobodę ruchów, a nawet pozwala używać klawiatury jako „pilota do komputera”. Z drugiej strony, modele bezprzewodowe są znacznie droższe od przewodowych, a ich działanie wymaga osobnego zasilania z akumulatora lub akumulatorów, których ładowanie jest ograniczone - odpowiednio czas ciągłej pracy jest ograniczony. Osobno zauważamy, że ta opcja jest przeznaczona głównie dla stacjonarnych komputerów; jeśli do laptopa potrzebna jest klawiatura bezprzewodowa, lepiej zwrócić uwagę na modele Bluetooth (patrz poniżej).

- Bluetooth. Inny sposób bezprzewodowego podłączenia klawiatur. Z t...echnicznego punktu widzenia Bluetooth opiera się na falach radiowych, ale technologia ta ma swoje własne cechy, dlatego jest wskazywana oddzielnie od „normalnego” podłączenia przez kanał radiowy (patrz wyżej). Główną z tych cech jest to, że wiele modeli współczesnej elektroniki (prawie wszystkie laptopy i tablety, niektóre komputery stacjonarne itp.) jest wyposażonych we wbudowane moduły Bluetooth, co pozwala na podłączenie takich klawiatur bez użycia dodatkowych adapterów. Dodatkowo zasięg takiego połączenia to oficjalnie co najmniej 10 m (w praktyce oczywiście zależy to od przeszkód, zakłóceń itp.). Ta opcja będzie optymalna, jeśli potrzebna jest klawiatura bezprzewodowa do urządzenia obsługującego technologię Bluetooth.

- Bluetooth / radio. Klawiatury bezprzewodowe, które można łączyć zarówno przez Bluetooth, jak i kanał radiowy. Szczegółowe informacje na temat każdej z tych opcji można znaleźć powyżej. Tutaj zauważamy, że taka klawiatura zwykle łączy się bezpośrednio z urządzeniem Bluetooth (na przykład laptopem), a jeśli komputer nie obsługuje Bluetooth, można podłączyć do niego adapter USB i skorzystać z połączenia przez kanał radiowy. Dzięki temu klawiatura jest tak wszechstronna, jak to tylko możliwe. Jednak taka wszechstronność znacząco wpływa na koszty i nie jest tak często wymagana; w związku z tym ta opcja nie została zbyt rozpowszechniona.

- Bluetooth/radio/przewodowa. Klawiatury obsługujące wszystkie trzy z powyższych sposobów podłączenia. Jest to najbardziej wszechstronna opcja, dająca użytkownikowi swobodę wyboru w różnych sytuacjach. Na przykład podczas grania lub oglądania filmu można usiąść w wygodnym fotelu z dala od ekranu, podłączając urządzenie bezprzewodowo, a podczas pisania lub surfowania po Internecie można poruszać się po stole i używać przewodu, oszczędzając energię akumulatora. Jednocześnie taka wszechstronność nie jest tak często wymagana i nie jest tania, dlatego modele z tego typu podłączeniem również nie są popularne.

Wersja technologii Bluetooth umożliwiająca podłączenie klawiatury bezprzewodowej do innych urządzeń zewnętrznych jako manipulatora. Im wyższy numer seryjny, tym bardziej stabilne i wolne od zakłóceń połączenie. Bluetooth v 5 to obecnie najbardziej zaawansowany standard w klawiaturach.

Obsługa technologii Multi-Device spotyka się wyłącznie w modelach z łącznością Bluetooth. Klawiatury z tą technologią są w stanie jednocześnie sparować przez Bluetooth z kilkoma urządzeniami i przełączać się między nimi dosłownie „za naciśnięciem przycisku”, bez kłopotów z ustawieniami. W związku z tym, funkcja ta będzie bardzo wygodna, jeśli klawiatura jest używana z kilkoma urządzeniami jednocześnie - na przykład do pracy na komputerze stacjonarnym/laptopie oraz wyszukiwania filmów i programów telewizyjnych na telewizorze Smart TV.

Zauważ, że konkretne cechy pracy Multi-device nie zaszkodzi doprecyzować osobno. Przede wszystkim dotyczy to liczby urządzeń, z którymi możesz połączyć się jednocześnie.

Długość kabla, w jaki wyposażona jest klawiatura z możliwością podłączenia przewodowego (patrz „Typ podłączenia”).

Przy wyborze tego parametru należy przede wszystkim wziąć pod uwagę odległość urządzenia od portu przyłączeniowego: za krótki kabel może po prostu nie dosięgnąć złącza, a za długi kabel może się poplątać i stworzyć niedogodność. Jeśli chodzi o konkretne wartości, długość referencyjna to 1,8 m. Istnieją jednak kable zarówno krótsze, jak i dłuższe.

Zasięg połączenia bezprzewodowego zapewnianego przez klawiaturę (patrz „Typ połączenia”).

Prawie wszystkie nowoczesne modele bezprzewodowe działają pewnie w odległości co najmniej 2-3 metrów. Na ten parametr należy więc zwrócić uwagę głównie wtedy, gdy klawiatura ma być używana w większej odległości od komputera. Jednocześnie oceniając zasięg należy mieć na uwadze, że jest on wskazany dla idealnych warunków: brak zakłóceń i przeszkód w torze sygnału, w pełni naładowana bateria itp. W praktyce zasięg komunikacji może być nieco mniej, więc przy wyborze warto wziąć pewien margines. Niemniej jednak, zgodnie z deklarowanym zakresem, całkiem możliwe jest oszacowanie praktycznych możliwości różnych modeli i porównanie ich ze sobą.

— Gamingowa. Klawiatury zaprojektowane do użytku w grach komputerowych. Zewnętrznie wyróżniają się charakterystycznym designem, często dość oryginalnym i agresywnym; niektóre klawisze kluczowe, takie jak WASD, mogą być oznaczone kolorami. Ponadto konstrukcja może przewidywać różne specjalne wyposażenie - dodatkowe klawisze programowalne, gniazda słuchawkowe i mikrofonowe, ekran z możliwością wyświetlania czatu w grze itp. Niektóre z tych modeli są tworzone do określonych popularnych gier. Osobny rodzaj klawiatur do gier stanowią keypad'y (patrz „Format”).

— Ergonomiczna. Klawiatury ergonomiczne wyróżniają się specyficznym układem, który ma na celu maksymalny komfort długotrwałej pracy z nimi. Klawisze takich klawiatur mogą być umieszczone nie bezpośrednio, ale w łuku, mają kształt rombowy, alfabetyczna część samej klawiatury może być podzielona na dwie części ustawione pod kątem do siebie itp. Takie rozwiązania konstrukcyjne zapewniają bardziej naturalne ułożenie dłoni podczas pracy, co pomaga zmniejszyć zmęczenie.

— Do tabletów. Klawiatury zaprojektowane specjalnie do użytku z tabletami. Mogą mieć specjalne mocowania i pełnić funkcję stacji dokującej - z taką klawiaturą tablet praktycznie zamienia się w netbooka, aż po możliwość złożenia całej konstrukcji w sposób zwykłego laptopa (dla ułatwienia transportu i zabezpieczeni...a wyświetlacza przed uszkodzeniem). Niektóre modele są wstępnie zoptymalizowane pod kątem określonych tabletów. O ile wielkość współczesnych tabletów rzadko przekracza 10 cali, wówczas klawiatury do nich są kompaktowe (patrz „Format”).

— Etui z klawiaturą. Modele łączące w sobie funkcje etui ochronnego i klawiatury do wprowadzania tekstów lub poleceń. Z reguły takie etui są wypuszczane pod określone modele tabletów, rozszerzając w ten sposób ich funkcjonalność. W stanie zamkniętym akcesoria te ściśle przylegają do obudowy tabletu i chronią go przed uszkodzeniami podczas transportu. Ze względu na sposób połączenia, etui z klawiaturą mogą używać połączenia Bluetooth, autorskich złączy lub USB.

— Do telewizora. Klawiatury zaprojektowane do użytku z telewizorami Smart TV. Telewizory te mogą łączyć się z Internetem i korzystać z różnych usług sieciowych, a wiele z nich umożliwia również instalację dodatkowych aplikacji. Obydwie te funkcje mogą wymagać pełnoprawnej klawiatury - na przykład z jej pomocą wygodnie jest wpisywać tekst w Skype, wyszukiwać treści według nazwy lub grać w niektóre gry. Typowe cechy klawiatur „telewizyjnych” to, po pierwsze, kompaktowy format (patrz poniżej), po drugie, połączenie bezprzewodowe (w większości przypadków; patrz „Rodzaj podłączenia”), po trzecie, obecność dodatkowych przycisków i innych elementów sterujących do pracy z poszczególnymi funkcjami TV. Wybierając taki model, warto sprawdzić jego kompatybilność z konkretnym telewizorem.

— Elastyczna. Klawiatury wykonane z materiałów elastycznych i posiadające elastyczną obudowę - najczęściej w postaci gumowej „podkładki” z wystającymi klawiszami. Takie modele są niezwykle wygodne w transporcie: elastyczna konstrukcja pozwala łatwo wcisnąć klawiaturę między inne rzeczy, zgiąć ją, a nawet zwinąć. Kolejna zaleta - klawiaturę można łatwo uczynić odporną na wilgoć (choć nie jest to w tym przypadku konieczne). Jednocześnie pod względem „reakcji” klawiszy klawiatura elastyczna może znacznie różnić się od bardziej tradycyjnych, a przyzwyczajenie do pracy z nią może zająć trochę czasu. Jeśli chodzi o format (patrz poniżej), modele te są najczęściej określane jako kompaktowe.

Kompatybilność etui-klawiatury z konkretnym modelem tabletu. Należy zaznaczyć, że takie akcesoria są kompatybilne tylko z określonymi gadżetami, gdyż początkowo są one przystosowane do cech konkretnego urządzenia: kształtu i wymiarów obudowy, umiejscowienia złączy, przycisków, aparatów itp.

Tradycyjne klawiatury występują w trzech głównych odmianach - standardowe, kompaktowej i ultrakompaktowej. Główną różnicą między nimi jest to, że standardowe modeli są pełnowymiarowymi oraz mają Num - dodatkowy blok z klawiszami numerycznymi i znakami operacji arytmetycznych. Modele kompaktowe odpowiednio bloku numerycznego nie mają, a w modelach ultrakompaktowych nawet blok strzałek umieszczony jest pod klawiszem Enter w postaci bardzo małych klawiszy.

Pełnowymiarowe, kompaktowe i ultrakompaktowe klawiatury mogą mieć różne typy układów. Jednocześnie położenie liter i cyfr nad literami we wszystkich typach układów jest takie samo, różnice dotyczą kształtu i położenia dodatkowych klawiszy (znaki specjalne, takie jak ukośnik odwrotny, sterowanie systemem, modyfikatory, takie jak Shift i Alt itp.). Najpopularniejsze opcje to:

- ANSI. „Amerykański” format układu, którego charakterystycznymi cechami są w szczególności taka sama szerokość obu klawiszy Shift, to samo oznaczenie i przeznaczenie klawiszy Alt, jednorzędowy klawisz Enter i umieszczony nad nim ukośnik odwrotny (który często jest nieco dłuższy niż standardowy klawisz).

- ISO. „Europejski” format układu. Klawisz Enter zajmuje dwa rzędy, podczas gdy góra jest nieco dłuższa niż dół; lewy Shift jest krótszy niż prawy, obok niego...znajduje się ukośnik odwrotny; u dołu klawisza Enter może znajdować się drugi ukośnik odwrotny lub inny klawisz znaku specjalnego; prawy Alt jest oznaczony jako Alt Gr i służy do wprowadzania dodatkowych znaków w językach europejskich.

- KS. „Koreański” układ klawiatury zapewnia dwurzędowy klawisz Enter, jak w opisanym powyżej ISO, ale w tym przypadku dłuższa jest dolna część klawisza Enter, a nie górna. Ukośnik odwrotny znajduje się nad klawiszem Enter, obok klawisza Backspace, a sam Backspace ma taką samą długość jak klawisze standardowe (to znaczy jest zauważalnie krótszy niż w innych układach).

- JIS. Klawiatury z „japońskim” układem mają dwurzędowy klawisz Enter ze zwiększoną długością górnej połowy - podobnie jak opisane powyżej ISO. Jednak w tym przypadku ukośnik odwrotny znajduje się nie po lewej stronie klawiatury, ale po prawej stronie, obok Enter (gdzie w ISO można umieścić dodatkowy klawisz znaku). Mogą być stosowane dodatkowe klawisze z symbolami - obok Backspace (jak w KS) i/lub po lewej stronie prawego Shift. Ponadto prawy Alt może być w formacie Alt Gr.

Oprócz kompaktowych i pełnowymiarowych, istnieją również nietradycyjne formaty klawiatur:

- Blok numeryczny. Oddzielnie wykonywany blok klawiszy numerycznych. Przy pomocy takiego urządzenia można w szczególności przekształcić klawiaturę kompaktową w pełnowymiarową. Kombinacja ta może być przydatna między innymi w podróży: spakowanie bloku numerycznego oddzielnie od klawiatury jest łatwiejsze niż znalezienie miejsca na pełnowymiarową klawiaturę. Inną opcją użycia bloku numerycznego jest podłączenie do kasy fiskalnej, terminala itp. w celu pracy jako klawiatura kalkulatora lub podobnym.

- Klawiatura pomocnicza (Keypad). Specjalistyczne urządzenie w postaci małej (około 15 - 20 klawiszy) klawiatury na jedną rękę; uzupełnieniem jest z reguły podstawka pod rękę, a często także boczne guziki pod kciuk. Takie urządzenia są szczególnie wygodne w grach i są głównie w nich używane - można przypisać określone akcje gry do przycisków klawiatury (w tym te, które są zwykle realizowane przez menu lub kombinację klawiszy na standardowej klawiaturze). Klawiatura pomocnicza (Keypad) może uzupełniać klawiaturę główną lub służyć jako całkowicie oddzielny pad do gier.

- Niestandardowa. Klawiatury niestandardowe, które nie należą do żadnej z powyższych odmian. Konkretna konstrukcja i zastosowanie takich urządzeń może się różnić. Mogą to być więc modele do gier w postaci lewej połowy standardowej klawiatury (ta część jest używana głównie w grach); ultrakompaktowe modele do tabletów (patrz „Przeznaczenie”); klawiatury do telewizorów, uzupełnione specjalnymi przyciskami i przystosowane do trzymania w dwóch rękach na kształt gamepada itp.

Odległość, jaką pokonuje klawisz po naciśnięciu - od pozycji wyjściowej do dotknięcia styków i wysłania „polecenia”. Wskazywany jako wysoki lub niski. Klawiatury z niskim skokiem klawiszy (3 mm lub mniej) są uważane za wygodniejsze do szybkiego wprowadzania informacji (na przykład szybkiego pisania). Jednak najlepsza opcja w dużej mierze zależy od przyzwyczajeń i preferencji konkretnego użytkownika.

- Klasyczny. Klawiatura z klawiszami o zwykłym kształcie kwadratowym i prostokątnym, z niewielką odległością między nimi. Takie klawisze zwykle rozszerzają się w dół, aby odstępy między nimi były jak najmniejsze.

- Wyspowy. Znany również jako chiclet. To klawiatura, w której każdy klawisz jest zainstalowany w osobnym otworze w niewielkiej odległości od pozostałych. Modele wyspowe są wygodniejsze niż klasyczne, ponieważ mają mniejsze prawdopodobieństwo przypadkowego naciśnięcia następnego klawisza. Z drugiej strony, są one trudniejsze do oczyszczenia: zanieczyszczenia, które dostały się do szczeliny między klawiszem a samą klawiaturą, są dość trudne do wyczyszczenia, podczas gdy zanieczyszczenie może powodować problemy w działaniu.

Z praktycznego punktu widzenia wybór konkretnego rodzaju klawiszy zależy przede wszystkim od osobistych preferencji użytkownika.

- Membranowa. Nazwa tego typu zawdzięcza temu, że styki pod każdym klawiszem wykonane są w postaci dwóch membran - przewodzących krążków na elastycznej folii. Powrót klawiszy do ich pierwotnego położenia po wciśnięciu jest zapewniony dzięki elastyczności membran. Ta konstrukcja wyróżnia się niskim kosztem i niskim poziomem hałasu; ponadto takie klawiatury są dość odporne na zalanie (choć nadal nie jest to zalecane). Wśród niedociągnięć warto zwrócić uwagę na stosunkowo niską trwałość - 3-4 razy mniejszą niż mechanicznych. Dodatkowo, w miarę zużywania się klawiszy tego typu, zmniejsza się siła potrzebna do naciśnięcia, zaczynają one „wpadać” pod palce („efekt zmęczenia”).

- Mechaniczna. Ta konstrukcja wykorzystuje sprężyny, aby przywrócić klawisz do pierwotnego położenia po naciśnięciu. Klawiatury mechaniczne są uważane za bardziej zaawansowane niż membranowe: są bardziej niezawodne i trwałe, prawie nie tracą swoich właściwości wraz ze zużyciem i dają wyraźną reakcję dotykową. Ogólny poziom hałasu jest często wyższy niż w przypadku membranowych, jednak wiele osób przypisuje charakterystyczne kliknięcie przy każdym naciśnięciu zaletom takich modeli; dodatkowo dostępne są całkowicie ciche przełączniki mechaniczne. Ale jednym z jednoznacznych niedociągnięć można nazwać wysoki koszt i wrażliwość na wycieki płynów (chociaż klawiatura mechaniczna może być również wodoodporna).

- Optyczno-mechaniczna. Odmiana opisanych powyżej klawiatur mechanicznych, w której każdy klawisz jest wyposażony nie w tradycyjną parę styków, ale w przełącznik optyczny w postaci czujnika, który odbiera wiązkę podczerwieni; po naciśnięciu klawisza wiązka ta jest blokowana, co służy jako sygnał do zadziałania. Jedną z kluczowych zalet takich przełączników jest bardzo duża szybkość reakcji (ułamki milisekundy); ten punkt nie jest krytyczny w codziennym użytkowaniu, ale może się okazać fundamentalny dla entuzjastów gier oraz e-sportowców. Ponadto brak styków elektrycznych, które mają tendencję do zużywania się i utleniania, ma pozytywny wpływ na trwałość. I choć początkowo „optyka” jest bardziej skomplikowana niż klasyczne układy ze stykami, to jednak w klawiaturach do gier przełączniki optyczno-mechaniczne są często nawet tańsze niż czysta „mechanika”. A to, że ta opcja jest stosunkowo rzadka, wynika przede wszystkim z faktu, że technologia optyczna pojawiła się nie tak dawno temu i dopiero zyskuje na popularności.

- Membranowa + mechaniczna. Układ, w którym większość klawiszy ma konstrukcję membranową, a niektóre, najbardziej „odpowiedzialne” - mechaniczną. Aby zapoznać się z funkcjami obu opcji, zobacz powyżej, a podobną kombinację można znaleźć głównie w klawiaturach do gier. Przy tym „mechanika” jest zwykle używana w tradycyjnej kombinacji WASD i otaczających klawiszach Q, E, R i F.

- Mechaniczno-membranowa. Konstrukcja hybrydowa, która łączy w sobie elementy klawiatury mechanicznej i membranowej (więcej szczegółów na temat obu podano powyżej). W takim przypadku funkcje te są połączone w każdym klawiszu. Z reguły pod każdym przyciskiem w takich klawiaturach znajduje się membrana, ale wewnątrz tej membrany znajduje się nie tylko para styków, ale mechaniczny system sprężynowy. Tak więc ta konstrukcja łączy zalety obu opcji. Jednocześnie mechaniczne systemy membranowe są bardzo drogie. Dlatego głównym obszarem ich zastosowania są wysokiej klasy klawiatury do gier, a nawet wśród takich urządzeń opcja ta jest dość rzadka.

- Nożycowa. Nieco zmodyfikowana wersja klawiatur membranowych (patrz odpowiedni punkt), w której elastyczna membrana na każdym klawiszu jest uzupełniona mechanizmem z dwóch części, zapinanych w postaci nożyczek. Jedną z głównych cech klawiatur nożycowych jest niski skok klawiszy (zauważalnie mniejszy niż w przypadku klawiatur membranowych). Ponadto ta konstrukcja jest mniej wymagająca pod względem dokładności, pozwala uzyskać wyraźne naciśnięcie niezależnie od tego, czy palec znajduje się w środku, czy na krawędzi klawisza. Żywotność „nożyczek” jest długa; są trudniejsze do czyszczenia, jednak brudzą się znacznie wolniej niż „membrany”. Wśród wad tej opcji możemy zauważyć nieco zwiększony poziom hałasu podczas pracy - z powodu kliknięcia mechanizmów nożycowych.

Model zastosowanych w klawiaturze przełączników - mechanizmów przełączających, zainstalowanych pod każdym pojedynczym klawiszem. Te szczegóły są podane, jeśli konstrukcja wykorzystuje zaawansowaną mechanikę (patrz „Konstrukcja klawiszy”), pozycjonowaną jako bardziej zaawansowaną opcję niż tradycyjne przełączniki. Większość klawiatur gamingowych jest wyposażona w taką mechanikę.

Najpopularniejszymi markami przełączników są dziś Cherry MX, uważany za „klasykę gatunku” dla mechaniki wysokiej jakości; Gateron, praktycznie nie gorszy od niego; nie tak zaawansowane, ale tańsze Kailh i Razer, a także ultrabudżetowe Outemu. Wszystkie te marki mają różne typy przełączników z różnymi kolorami trzpienia, które mogą służyć do określania właściwości klawiatury. Najpopularniejsze kolory to Red, Blue, Brown, Black i Silver, oto ich bardziej szczegółowy opis:

- Red. Przełączniki liniowe: ruch klawisza jest równomierny na całej wysokości skoku, brak sprzężenia zwrotnego dotykowego, opór jest minimalny. Ta opcja jest bardzo popularna wśród graczy, ponieważ jest wygodna w przypadku szybkich i częstych kliknięć; z drugiej strony, mały wysił...ek zwiększa prawdopodobieństwo przypadkowego naciśnięcia niepotrzebnego przycisku.

- Black. Inny rodzaj przełączników liniowych. Mają mocniejszy skok w porównaniu do Red, który, z jednej strony, wymaga nieco większego wysiłku, z drugiej - minimalizuje prawdopodobieństwo przypadkowego naciśnięcia niewłaściwego klawisza. Zaprojektowany również głównie dla graczy.

- Blue. Przełączniki z dotykowym sprzężeniem zwrotnym i „kliknięciem”: ciśnienie rośnie wraz z naciśnięciem, ostrzegając użytkownika o zbliżaniu się do punktu aktywacji, a uruchomieniu towarzyszy kliknięcie. Zarówno dźwięk, jak i dotyk takiej klawiatury przywodzą na myśl maszynę do pisania, co sprawia, że mechanika Blue jest szczególnie doceniana przez tych, którzy często zajmują się pisaniem. Uważa się, że przełączniki te są mniej wrażliwe na częste, szybkie kliknięcia niż mechanizmy liniowe, takie jak Red, co czyni je mniej odpowiednimi do gier; jednak ten punkt jest w dużej mierze subiektywny i wielu graczy używa klawiatur z Blue bez żadnych problemów. Ale jednoznaczną wadą tego rozwiązania można nazwać dość głośny dźwięk po uruchomieniu, co może powodować niedogodności w niektórych sytuacjach (na przykład w pracowni lub w domu w późniejszym czasie).

- Brown. Przełączniki z dotykowym sprzężeniem zwrotnym, ale bez „kliknięcia”: pozwalają wyraźnie wyczuć zbliżanie się do punktu aktywacji, ale nie wydają kliknięcia. Jak wszystkie podobne modele przeznaczone są głównie do pisania, choć w praktyce wszystko zależy od preferencji użytkownika. Tak czy inaczej, mechanika Brown świetnie sprawdza się w sytuacjach, w których potrzebujesz klawiatury z dotykowym sprzężeniem zwrotnym, a jednocześnie musisz unikać niepotrzebnego hałasu (chociaż dźwięk jest nadal głośniejszy niż na klawiaturze membranowej). Ponadto jest uważana za dobrą opcję dla tych, którzy dopiero zaczynają przygodę z klawiaturami mechanicznymi.

- Silver. Przełączniki liniowe (z równomiernym skokiem klawisza) zaprojektowane z myślą o maksymalnej czułości. Mają bardzo niski skok - rzędu 1 - 1,2 mm - oraz bardzo małą siłę nacisku, co przyczynia się do dużej prędkości roboczej. Jednocześnie korzystanie z takiej klawiatury wymaga pewnych umiejętności, ponieważ nawet niewielki wysiłek spowodowany przypadkowym dotknięciem zwykle prowadzi do działania klawisza.

Trwałość przełącznika klawiatury mierzy się liczbą naciśnięć, jakie klawisze mogą wytrzymać, zanim zaczną wykazywać oznaki zużycia lub nieprawidłowego działania. Przełączniki mogą mieć żywotność od kilku milionów do dziesiątek milionów kliknięć. W warunkach laboratoryjnych parametr ten sprawdza się za pomocą specjalnych maszyn testujących, które sumiennie naciskają klawisze wymaganą liczbę razy, na podstawie czego ocenia się przybliżoną żywotność przełączników.

Możliwość szybkiej wymiany przycisków klawiatury bez jej demontażu. Takie rozwiązanie pozwala w ciągu kilku sekund wymienić jeden przełącznik na drugi. Wygodne zarówno w przypadku awarii i wymiany, jak i podczas używania klawiatury w różnych sytuacjach.

Liczba dodatkowych klawiszy przewidzianych w konstrukcji klawiatury.

Takie klawisze nie należą do standardowego układu i są przeznaczone do szybkiego dostępu do określonych funkcji lub poszczególnych aplikacji - na przykład do sterowania odtwarzaczem multimedialnym lub otwierania poczty za naciśnięciem jednego przycisku. Funkcja ta jest wygodna, ponieważ polecenia z dodatkowych klawiszy są zwykle rozpoznawane przez system niezależnie od tego, co jest na ekranie - dzięki temu np. nie trzeba zamykać edytora tekstu, aby przełączać ścieżki w odtwarzaczu.

Zwróć uwagę, że w tym przypadku mówimy o pojedynczych klawiszach, które mają ściśle określony cel i odpowiednie oznaczenie. W tym punkcie nie uwzględniono przycisków programowalnych, klawisza Fn (patrz poniżej) ani funkcji głównych klawiszy dostępnych za pośrednictwem klawisza Fn.

Liczba programowalnych klawiszy przewidzianych w konstrukcji klawiatury. Podobnie jak opisane powyżej dodatkowe, takie klawisze znajdują się poza standardowym układem. Nie mają przy tym ściśle określonego przeznaczenia - każdą indywidualną funkcję może ustawić sam użytkownik, stąd nazwa. Jednak niektórzy producenci mogą początkowo zaprogramować te klawisze, ale ten program można wszystko jedno zmienić w razie potrzeby.

Zaleta tego sprzętu jest oczywista: dodatkowe możliwości klawiatury można łatwo dostosować do swoich potrzeb. Funkcja ta jest szczególnie ceniona przez graczy, dlatego programowalne klawisze często znajdują się w modelach do gier. Z drugiej strony, same klawisze mają zwykle neutralne oznaczenia (np. P1, P2…), a użytkownik musi pamiętać, która funkcja do którego klawisza jest „przypisana”; może to być mylące.

Technologia mająca na celu neutralizację naciśnięć klawiszy duchów w klawiaturach z ambicjami gamingowymi. Funkcja pozwala na jednoczesne naciśnięcie dużej liczby klawiszy bez fałszywego wyzwalania sąsiednich przycisków - podobna sytuacja często występuje w klawiaturach membranowych ze względu na specyfikę ich konstrukcji.

Parametr określający maksymalną liczbę jednocześnie wciskanych klawiszy, sygnał, z którego klawiatura może przetwarzać i przesyłać do komputera. Skrót KRO zamiast symbolu krzyżyka zawiera liczbę oznaczającą liczbę klawiszy, które można nacisnąć jednocześnie. Większość klawiatur membranowych jest dostępna w klasie 2KRO i 3KRO, modele mechaniczne zwykle zaczynają się od 6KRO. Oznaczenie NKRO oznacza, że możliwe jest wydanie sygnału z nieograniczonej liczby kluczy w jednym posiedzeniu.

Obecność na klawiaturze klawisza Fn (skrót od function). Odnosi się do modyfikatorów, podobnych do Shift lub Ctrl: sam z siebie nie wykonuje żadnej akcji, ale naciśnięty jednocześnie z innym klawiszem zmienia swoje pierwotne przeznaczenie. Fn jest często spotykany w kompaktowych klawiaturach (patrz „Format”), ale można go również ustawić w pełnowymiarowych klawiaturach. Możliwości, jakie daje, to szybka zmiana jasności ekranu czy głośności dźwięku bezpośrednio z klawiatury, używanie klawiszy centralnych jako bloku numerycznego, uruchamianie poszczególnych aplikacji itp. Konkretne użycie klawisza Fn zależy od modelu klawiatury.

Klawisz CMD (command) jest nieodłącznym atrybutem klawiatur zaprojektowanych pod systemy Mac OS. Pełni on rolę klawisza do skrótów klawiaturowych. Tak więc, w kombinacji z innymi klawiszami CMD umożliwia otwieranie wiersza poleceń i wykonywanie wielu innych czynności ważnych dla administratora systemu. Jeśli porównamy klawiatury do systemów Mac OS i Windows, klawisz „CMD” jest analogiczny do „WIN” (z logo Windows), którego naciśnięcie otwiera menu „Start”.

Podobne zadania wykonuje klawisz OPT (option). Jest on przeznaczony do stosowania w kombinacji z innymi klawiszami w celu tworzenia skrótów klawiszowych aktywujących szereg dodatkowych funkcji w systemach Mac OS. Nawiązując do klawiatur Windows, klawisz „OPT” jest analogiczny do klawisza „Alt”. Zazwyczaj klawisz ten ma dodatkowe oznaczenie „⌥”.

Rolka do przewijania obrazu na ekranie, podobna do tej używanej we współczesnych myszkach komputerowych. Obecność takiej rolki na klawiaturze eliminuje konieczność przesuwania ręki do myszki i z powrotem w celu przewinięcia obrazu, co może być szczególnie przydatne przy pracy z dużą ilością tekstu. Również rolka przydaje się, jeśli myszka nie posiada owej (chociaż takie warianty występują coraz rzadziej) lub jest w ogóle jej brak (na przykład, jeśli klawiatura jest podłączona do laptopa).

Kolor liter cyrylicy nadrukowanych na klawiaturze.

Ten kolor jest zwykle wybierany tak, aby litery były dobrze widoczne. Ten szczegół nie wpływa na funkcjonalność klawiatury, a wybór w tym przypadku zależy głównie od osobistych preferencji. Jest jednak również praktyczny moment: dla niedoświadczonych użytkowników, którzy nie opanowali pisania na ślepo, pożądane jest, aby litery wyróżniały się jak najbardziej na tle klawiszy.

Szczególny przypadek stanowią litery przezroczyste - stosuje się je w klawiaturach wyposażonych w podświetlenie (patrz poniżej), dzięki czemu takie znaki są widoczne nawet w ciemności przy włączonym podświetleniu.

Sposób regulacji głośności w klawiaturze (o ile w ogóle istnieje taka możliwość).

- Za pomocą Fn. Regulacja za pomocą klawisza Fn (patrz wyżej): zwiększanie i zmniejszanie głośności odbywa się poprzez jednoczesne naciśnięcie Fn i jednego z głównych klawiszy klawiatury (najczęściej z serii F1 - F12). Główną zaletą takiego sterowania jest to, że pozwala nie przeciążać klawiatury dodatkowymi organami sterującymi - to z kolei ma pozytywny wpływ na wielkość i koszt. Wadą jest konieczność jednoczesnego naciśnięcia dwóch klawiszy, co nie zawsze jest wygodne.

- Dodatkowe klawisze. Sterowanie za pomocą dodatkowych klawiszy specjalnie zaprojektowanych do pracy z głośnością. Bardzo wygodna i praktyczna opcja: dodatkowe klawisze mają przeważnie dość jednoznaczne oznaczenia, natomiast zajmują mniej miejsca i są tańsze od kółka czy suwaka dotykowego (patrz poniżej).

- Kółko. Sterowanie za pomocą mechanicznego kółka, którego obrót góra-dół lub lewo-prawo zapewnia zmianę głośności. Dość wygodna z punktu widzenia użytkownika opcja - jest przejrzysta, intuicyjna i dostępna nawet na ślepo. Jednocześnie kółko może zajmować dużo miejsca i znacząco wpływa na koszt klawiatury.

- Suwak dotykowy. Sterowanie za pomocą powierzchni dotykowej, poruszając palcem w jednym lub drugim kierunku. Czujnik zajmuje niewiele miejsca, wyg...ląda schludnie i ogólnie dobrze pasuje do ogólnego projektu klawiatury, ale jest drogi. Dlatego ta opcja jest niezwykle rzadka, głównie w high-endowych klawiaturach gamingowych lub multimedialnych.

Obecność w konstrukcji klawiatury touchpada - panelu dotykowego, który śledzi dotknięcia (jak te urządzenia, które są szeroko stosowane we współczesnych laptopach). Funkcja ta umożliwia pracę na komputerze bez użycia myszy w ogóle i sterowanie kursorem poprzez przesuwanie palcami po panelu. Oczywiście takie sterowanie nie jest pełnoprawnym zamiennikiem myszy (np. słabo nadaje się do gier), ale w niektórych przypadkach wygodniej jest korzystać z touchpada - w szczególności dlatego, że jest bliżej i nie trzeba zdejmować rąk z klawiatury, aby z niego skorzystać. Ponadto mogą być zapewnione dodatkowe funkcje - na przykład skalowanie lub obracanie obrazu dwoma palcami.

Należy również pamiętać, że touchpad można łączyć z blokiem numerycznym, gdy odpowiednie klawisze są zaznaczone na powierzchni dotykowej. Przełączanie między trybami pracy (klawisze/touchpad) odbywa się zwykle za pomocą osobnego przycisku.

Obecność dodatkowej podpórki pod nadgarstek w konstrukcji klawiatury. Podpórka taka znajduje się w dolnej (najbliżej użytkownika) części urządzenia i stanowi swoistą kontynuację „deski”, zapewniając dodatkowe podparcie i zwiększając komfort użytkowania. Jednak wygoda jest w dużej mierze kwestią osobistych preferencji i nie wszyscy użytkownicy lubią podpórki; dlatego najczęściej są one zdejmowane.

Klawiatura ma własną wbudowaną pamięć .

Funkcja ta występuje głównie w zaawansowanych modelach gamingowych (patrz „Rodzaje”). Pamięć wbudowana w takich klawiaturach służy przede wszystkim do przechowywania ustawień użytkownika - na przykład predefiniowanych funkcji klawiszy programowalnych - oraz makr (sekwencji poleceń uruchamianych naciśnięciem jednego lub dwóch przycisków). W każdym razie obecność własnej pamięci oznacza rozszerzone możliwości dostosowywania klawiatury.

Obecność specjalnego trybu gry na klawiaturze.

Funkcja ta występuje wyłącznie w modelach odpowiedniej specjalizacji (patrz „Rodzaje”). Włączenie trybu gry dezaktywuje niektóre klawisze i skróty klawiaturowe używane w systemie - na przykład przycisk Windows do wywoływania menu Start i przycisk menu kontekstowego. Dzięki temu nie musisz się martwić, że przypadkowe naciśnięcie klawisza uruchomi funkcję systemową i przerwie grę.

W wielu modelach można dostosować określony zestaw klawiszy, które są dezaktywowane w trybie gry.

Liczba natywnych portów USB w konstrukcji klawiatury.

Obecność tych portów faktycznie umożliwia wykorzystanie klawiatury jako huba USB - do podłączenia różnych urządzeń peryferyjnych do komputera. Takie podłączenie jest wygodne, ponieważ złącza są dosłownie pod ręką, nie ma potrzeby sięgania po jednostkę systemową. Liczba portów odpowiada liczbie urządzeń USB, które można jednocześnie podłączyć do klawiatury bez stosowania rozgałęźników lub innego dodatkowego wyposażenia.

Rodzaj złącza audio przewidzianego w konstrukcji klawiatury (jeśli w ogóle ma taką funkcję).

Złącze audio na klawiaturze jest często wygodniejsze niż gniazdo w obudowie komputera: jest bezpośrednio na wyciągnięcie ręki użytkownika; aby podłączyć urządzenia audio (słuchawki, mikrofony itp.), nie ma potrzeby sięgania po jednostkę systemową. Konkretne typy złączy mogą być następujące:

- Mini-Jack (2x3,5 mm). Zestaw dwóch gniazd mini-Jack 3,5 mm. To do takich złączy wykonuje się wtyczki w większości współczesnych słuchawek, a także w specjalistycznych głośnikach komputerowych i mikrofonach. Zwróć uwagę, że każde z gniazd ma swoją własną specjalizację: jedno (zwykle zielone) to wyjście słuchawkowe/głośnikowe, drugie (czerwone) to wejście mikrofonu (lub wtyczki mikrofonu zestawu słuchawkowego). Ta sama zasada podłączania urządzeń audio jest stosowana w większości współczesnych kart dźwiękowych, więc ta opcja jest również najbardziej popularna w klawiaturach.

- Mini-Jack (4-pin 3,5 mm). Specyficzny rodzaj złącza mini-Jack 3,5 mm z 4 pinami (zamiast standardowych 3). Przeznaczony jest głównie do podłączenia przenośnych zestawów słuchawkowych: takie zestawy słuchawkowe, w przeciwieństwie do komputerowych, mają jedną wtyczkę, przez którą pracują zarówno słuchawki, jak i mikrofon. Jednak zwykłe słuchawki można też podłączyć do gniazda 4-pinowego - taką możliwość pozwala konstrukcja. Złącza tego typu występują głównie w klawiaturach do tabletów, a także w niektórych modelach gamingowych.

Kolor podświetlenia zastosowany w konstrukcji klawiatury.

Generalnie podświetlenie pełni dwie funkcje: praktyczną (sprawia, że klawisze są lepiej widoczne przy słabym oświetleniu) i estetyczną (sprawia, że klawiatura ładnie wygląda). Nie można jednak powiedzieć, że klawiatury bez podświetlenie będą bezużyteczne w ciemności, światło z monitora mimo wszystko będzie podświetlało przyciski. Najprostszą opcją podświetlenie jest monochromatyczne. W tym przypadku określone kolory mogą być różne: na przykład biały dobrze pasuje do klawiatur ogólnego przeznaczenia (do pracy lub domu), a inne odcienie można znaleźć w modelach gamingowych lub designerskich, na przykład czerwony, zielony, niebieski, fioletowy lub pomarańczowy. Jeśli dla klawiatury są określone dwa lub trzy kolory, może to oznaczać albo możliwość przełączania się między tymi kolorami, albo to, że ten model jest dostarczany w kilku wersjach różniących się odcieniem podświetlenie; te niuanse należy wyjaśnić osobno.

Najbardziej zaawansowane opcje to wielokolorowe i RGB. Systemy wielokolorowe to systemy, w których dostępnych jest więcej niż trzy opcje kolorystyczne, czase...m z odcieniami pośrednimi. Podświetlenie RGB pozwala na wybór niemal każdego odcienia na życzenie użytkownika; ponadto możliwość synchronizacji (patrz „Efekty podświetlenia”) występuje głównie w takich systemach, chociaż w inne efekty mogą być również wyposażone klawiatury jednokolorowe.

Obecność dodatkowych efektów w podświetleniu dostępnym w klawiaturze (patrz wyżej). W przypadku modeli z funkcją synchronizacji podświetlenie ta pozycja wskazuje technologię synchronizacji.

Dodatkowe efekty podświetlenie mogą być różne: wielokolorowe podświetlenie poszczególnych stref klawiatury, płynne „przechodzenie” jednego koloru w inny, reakcja na zdarzenia systemowe lub w grze itp.; specyficzne cechy należy wyjaśniać osobno dla każdego modelu. Jeśli chodzi o synchronizację, pozwala ona dopasować podświetlenie różnych elementów systemu - klawiatury, myszy, karty graficznej itp.; możliwość tę doceniają szczególnie właściciele wysokiej klasy stacji gamingowych. Dopasowanie wymaga, aby wszystkie podświetlane komponenty obsługiwały tę samą technologię; z reguły każdy producent ma swoją - Aura Sync firmy Asus, RGB Fusion firmy Gigabyte itp.

Interfejs używany w klawiaturze przewodowej (patrz „Rodzaj podłączenia”).

- USB. Standardowe uniwersalne złącze do podłączania urządzeń peryferyjnych, które występuje w prawie wszystkich współczesnych komputerach - od komputerów stacjonarnych po mikrokomputery. Klawiatury USB są najbardziej wszechstronne, więc ta opcja jest obecnie najpopularniejsza. Główną wadą tej opcji jest to, że złącze USB zajmowane przez klawiaturę może być potrzebne dla innego urządzenia peryferyjnego; jednak problem ten można łatwo rozwiązać - na przykład używając koncentratora USB lub kupując klawiaturę z własnym koncentratorem (patrz poniżej).

- PS/2. Specjalistyczne złącze o charakterystycznym okrągłym kształcie, służące do łączenia klawiatur i myszy; współczesne komputery stacjonarne mogą zapewniać tak oba porty, dla obu, jak i jeden uniwersalny. W każdym razie ta metoda podłączenia jest wygodna, ponieważ wszystkie porty USB pozostają wolne; może to być ważne w przypadku korzystania z dużej liczby urządzeń peryferyjnych USB. Jednocześnie samo złącze PS/2 jest dość duże i słabo nadaje się do laptopów i innego kompaktowego sprzętu, dlatego znajduje się tylko w komputerach stacjonarnych. I nawet w tych ostatnich przypadkach nie zaszkodzi sprawdzić dostępność PS/2 przed zakupem klawiatury z taką wtyczką.

- USB lub PS/2. Z reguły w tym przypadku chodzi o klawiatury USB wyposażone w przejściówkę na port PS/2.... Cechy obu interfejsów opisano powyżej; tutaj zauważamy, że ta opcja jest najbardziej wszechstronna, pozwala wybrać metodę podłączenia w zależności od sytuacji. Ponadto jest to wygodna, ponieważ modeli PS/2 jest stosunkowo niewiele, a odpowiednią klawiaturę USB wyposażoną w przejściówkę łatwiej znaleźć. Same przejściówki są niedrogie i nie wpływają szczególnie na cenę urządzenia; są one oczywiście sprzedawane osobno, ale często preferowaną opcją jest zestaw.

- Markowy. Podłączenie za pomocą określonego złącza, które nie należy do standardowych (opisanych powyżej) interfejsów i jest wykorzystywane głównie w sprzęcie określonej marki, czasami - w niektórych urządzeniach innych producentów. Ta opcja może być bardzo wygodna w przypadku akcesoriów do tabletów (patrz „Przeznaczenie”).

Rodzaj zasilania, stosowany w klawiaturach bezprzewodowych. Może to być wymienne ogniwo zasilające lub wbudowany akumulator własny.

Jako wymienne ogniwa we współczesnych klawiaturach mogą być używane baterie AA („paluszki”) lub AAA („mini paluszki”). Główną zaletą takiego zasilania jest możliwość szybkiej wymiany rozładowanych baterii na nowe - jeśli owe są w zapasie, wystarczy kilka sekund i klawiatura jest ponownie gotowa do pracy. Jednak baterie często nie są dołączone i należy je dokupić osobno. Ponadto tak czy inaczej musisz kupować nowe baterie w miarę zużywania się starych - lub sypnąć groszem na dość drogie akumulatory i ewentualnie ładowarkę.

Wbudowany akumulator eliminuje z kolei konieczność zakupu ogniwa zasilające. Z drugiej strony, w przypadku rozładowania takiego akumulatora nie da się szybko wymienić, a jedyną opcją kontynuowania pracy jest jego naładowanie, co może zająć dość dużo czasu.

Czas pracy w tym przypadku jest dość przybliżony: jest wskazywany dla pewnego przeciętnego trybu użytkowania, a rzeczywista autonomia może być mniejsza lub większa niż podano, w zależności od specyfiki stosowania. Niemniej jednak jest to dość wiarygodny wskaźnik, według którego całkiem możliwe jest ocenianie różnych modeli z możliwością ładowania i porównywanie ich ze sobą: różnica w deklarowanym czasie pracy jest zwykle dość zgodna z różnicą rzeczywistej autonomii.

Oddzielnie zauważamy, że czas działania klawiatur z możliwością ładowania jest na ogół krótszy niż w przypadku modeli z bateriami, więc parametr ten jest podawany w dniach, a nie miesiącach.

Czas pracy w tym przypadku jest dość przybliżony: jest wskazywany dla pewnego przeciętnego trybu użytkowania. Rzeczywista autonomia może być mniejsza lub większa niż deklarowana - w zależności od cech stosowania; ponadto jakość baterii tej lub innej marki silnie wpływa na czas pracy. Niemniej jednak jest to dość wiarygodny wskaźnik, dzięki któremu można ocenić różne modele i porównać je ze sobą: różnica w deklarowanym czasie pracy jest zwykle dość zgodna z różnicą rzeczywistej autonomii przy użyciu baterii o podobnej jakości.

Warto powiedzieć, że nowoczesne klawiatury zasilane bateryjnie mają dość solidny czas pracy na baterii, mierzony w miesiącach; w najbardziej „długo żyjących” modelach czas pracy wynosi około 36 miesięcy (czyli 3 lata).

Klawiatury, wykonane w obudowie typu Skeleton.

Główna różnica między takimi obudowami a klasycznymi polega na tym, że mechanizm każdego klawisza nie jest ukryty w podstawie klawiatury, a raczej unosi się nad nią. Dzięki temu klawisze można łatwo wyjąć i włożyć z powrotem na miejsce, co znacznie ułatwia czyszczenie z kurzu i brudu. A w tego typu klawiaturach gamingowych zestaw często zawiera wymienne przyciski, które różnią się kolorem i teksturą od głównych. Właściwie prawie wszystkie modele z tą funkcją należą do gamingowych (patrz „Przeznaczenie”).

Klawiatura posiada własny wyświetlacz. Taki ekran może wyświetlać różne istotne informacje - od danych o włączonym układzie klawiszy po kalkulator, czat w grze (w klawiaturach gamingowych), a nawet dane, takie jak temperatura powietrza. Oczywiście specyficzne możliwości i specyfikacja wyświetlacza mogą być różne, w każdym przypadku warto je wyjaśnić osobno; jednakże funkcja ta tak czy inaczej zapewnia dodatkową wygodę.

Obecność odłączanego kabla w konstrukcji klawiatury.

Cecha ta zapewnia przede wszystkim dodatkową wygodę w przechowywaniu i transporcie: pakowanie odłączonego kabla jest łatwiejsze niż zwijanie i układanie kabla przymocowanego do klawiatury. Kolejną zaletą jest to, że w razie potrzeby cały kabel można wymienić bez zmiany całej klawiatury - na przykład, jeśli jest uszkodzona lub potrzebny jest dłuższy kabel. Jednak te momenty nie są tak często znaczące, więc nie ma tak wielu klawiatur z odłączanymi kablami.

Obecność oplotu w konstrukcji standardowego kabla klawiatury.

Przewód w oplocie jest trwalszy i bardziej niezawodny niż kabel bez oplotu: trudniej go uszkodzić i lepiej znosi ostre zakręty. Z drugiej strony, ta cecha wpływa na ogólny koszt klawiatury, a wspomniane zalety nie wpływają na główną funkcjonalność modelu. Dlatego warto wybierać klawiaturę z oplotem tylko wtedy, gdy martwimy się o niezawodność przewodu lub planuje się go obsługiwać w niekorzystnych warunkach, z częstym ściskaniem i zginaniem.

Ochrona klawiatury przed rozlaniem na nią płynów. Większość klawiatur wodoodpornych nie ma pełnowartościowej, szczelnej obudowy i jest tak zaprojektowana, aby działała nawet w przypadku przypadkowego rozlania stosunkowo niewielkiej ilości płynu (do 200 ml) - na przykład w klasycznym przypadku rozlania kawy na klawiaturę.

Klawiatury, których obudowa lub niektóre elementy są wykonane z metalu. Może to być zarówno cała obudowa, jak i jej części — na przykład metalowa płytka jako podstawa dla klawiszy. Należy pamiętać, że jeśli chodzi o metalową konstrukcję klawiatury, częściej spotykany jest drugi wariant.

W porównaniu z tworzywem sztucznym — najczęściej używanym materiałem na obudowy klawiatur - metal jest znacznie mocniejszy, trwalszy i bardziej niezawodny. Ma sporą wagę, ale w tym przypadku można to również zapisać co do jego zalet - masywność przyczynia się do stabilności i zmniejsza prawdopodobieństwo, że klawiatura będzie „wiercić się” pod palcami. Poza tym metalowe obudowy wyglądają stylowo i solidnie. Z drugiej strony, są znacznie droższe od plastikowych, a wspomniane zalety są nie tyle praktyczne, co psychologiczne. Dlatego funkcja ta występuje głównie w zaawansowanych modelach gamingowych (patrz „Przeznaczenie”), dla których solidny wygląd jest nie mniej ważny niż funkcjonalność.

Wymienne klawisze - a dokładniej nakładki („keycaps'y”) - są zawarte w zestawie dostawy klawiatury.

Funkcja ta występuje głównie w klawiaturach gamingowych (patrz „Przeznaczenie”). Zwykle wymienne są w nich tylko pojedyncze klawisze, które są najbardziej istotne w grach - w szczególności WASD i strzałki. W przypadku takich klawiszy istnieją dwa zestawy keycaps'ów - zwykłe, które pasują do pozostałych przycisków, oraz gamingowe, które wyróżniają się na tle ogólnym. Dzięki temu można dopasować klawiaturę do aktualnego formatu użytkowania: np. w grach wyróżniające się kolorem klawisze są bardzo wygodne, a podczas pisania mogą być mylące.

Zasada działania myszki komputerowej, dostarczanej w zestawie z klawiaturą.

- Optyczna. Zasada działania myszki optycznej polega na wykorzystaniu diody LED podświetlającej powierzchnię pod myszką oraz fotoczujnika, który „obserwuje” podświetlaną powierzchnię i śledzi ruch. Ta technologia jest dość niezawodna i niedroga; jednocześnie tradycyjne myszki optyczne, choć gorsze od laserowych i BlueTrack pod względem dokładności, ale na standardowych powierzchniach (mata dla "gryzonia", blat) działają więcej niż zadowalająco. Ponadto konstrukcja może wykorzystywać różnorodne specyficzne technologie w celu zwiększenia dokładności i umożliwienia pracy na nietypowych powierzchniach.

- Laserowa. Rozwój idei myszki optycznej opisanej powyżej: zasada działania jest taka sama, jednak do podświetlenia, zgodnie z nazwą, zastosowano bardziej intensywne źródło światła - laser. Dzięki temu myszki laserowe charakteryzują się zwiększoną dokładnością i lepiej zachowują się w niestandardowych warunkach - na wełnistych, wypolerowanych powierzchniach itp. - są jednak droższe.

- BlueTrack. Firmowa technologia Microsoftu (jednak jest również używana przez innych producentów), która zapewnia szereg ulepszeń dla myszek optycznych (patrz wyżej): jasnoniebieska dioda LED (stąd nazwa), wysokiej jakości powlekane soczewki, duży czujnik itp. Dzięki temu takie myszki znacznie przewyższają konwencjonalne optyczne zarówno pod względem dokładności,...jak i różnorodności powierzchni, z którymi są kompatybilne. Wada tej opcji jest tradycyjna - wysoki koszt.

Liczba przycisków w konstrukcji myszki standardowo zawartej w zestawie. Minimalna liczba takich przycisków do pracy w większości współczesnych systemów operacyjnych wynosi dwie, a większa liczba z reguły oznacza, że myszka ma dodatkowe funkcje. Na przykład trzeci klawisz może służyć do zmiany rozdzielczości sensora myszy „w locie”, do funkcji podwójnego lub potrójnego kliknięcia (to ostatnie jest używane w grach do strzelania w krótkich seriach); para przycisków z boku na kciuk jest zwykle skonfigurowana do funkcji „cofnij” i „do przodu” w przeglądarce itp. A w myszkach do gier może być kilkanaście dodatkowych przycisków zapewniających jak najszybszy dostęp do różnych funkcji gry.

Liczba rolek w konstrukcji myszki z zestawu. Najbardziej tradycyjną opcją jest jedna rolka, która zapewnia ruch w górę i w dół (a w niektórych myszkach - we wszystkich kierunkach), ale czasami można ją uzupełnić drugą - do przewijania w poziomie. Ta ostatnia przydaje się podczas pracy z materiałami wielkoformatowymi - np. w zakresie projektowania czy poligrafii.

Obecność programowalnych przycisków w konstrukcji myszy z zestawu.

Programowalne najczęściej są dodatkowe przyciski, które nie są związane ze standardowym zestawem trzech klawiszy (lewy, prawy, kółko); jednak są wyjątki. W każdym razie taki przycisk można „powiązać” nie tylko z oddzielną funkcją, ale także z makrem - sekwencją poleceń określoną przez użytkownika. Jest to szczególnie przydatne w grach; w rzeczywistości programowalne przyciski znajdują się głównie w zestawach do gier (patrz „Rodzaj”).

Obecność przycisku przełączania DPI w konstrukcji myszy.

Ten przycisk umożliwia zmianę rzeczywistej rozdzielczości czujnika - innymi słowy szybkości ruchu kursora po ekranie - „w locie” bez wchodzenia do ustawień oprogramowania komputera. Funkcja ta jest przydatna przede wszystkim w przypadkach, gdy różne wartości DPI są wymagane do różnych zadań - na przykład, jeśli w niektórych sytuacjach w grach potrzebujesz zwiększonej dokładności ruchów, dla której możesz poświęcić szybkość, lub jeśli czułości myszy w grze nie można regulować, a opcja domyślna nie jest zadowalająca.

Rozdzielczość sensora optycznego zastosowanego w myszy z zestawu. Podobnie jak matryca aparatu, taki sensor składa się z wielu pojedynczych punktów światłoczułych; parametr ten wskazuje, ile punktów sensora przypada na każdy cal powierzchni, po której porusza się mysz.

Chociaż wysokie wartości DPI są często uważane za wskaźnik dobrej dokładności myszy, w praktyce ten szczegół wpływa tylko na szybkość przesuwania kursora po ekranie (przy czym nie na rzeczywistą, ale na maksymalną możliwą — „robocza” wartość DPI w ustawieniach jest często zmniejszana, w przeciwnym razie korzystanie z myszy byłoby niewygodne). Dlatego wysokie rozdzielczości sensorów są ważne głównie przy pracy na dużych monitorach, a nawet w takich przypadkach wskaźniki 1000 – 3000 DPI są uważane za całkiem wystarczające, wyższe wartości są bardziej chwytem reklamowym niż naprawdę uzasadnioną koniecznością.

Rodzaj zasilania, stosowanego w myszkach bezprzewodowych, dołączonych do niektórych klawiatur. Może to być wymienne ogniwo zasilające lub własna wbudowana bateria.

Baterie lub akumulatory w formacie AA („paluszki”) lub AAA („paluszki mini”) mogą być używane jako ogniwa wymienne. Główną zaletą takiego zasilania jest możliwość szybkiej wymiany rozładowanych baterii na nowe - jeśli owe są, wystarczy kilka sekund, a myszka jest znów gotowa do pracy. Jednak baterie często nie są dołączone do zestawu i należy je dokupić osobno. Co więcej, tak czy inaczej musisz zakupić nowe baterie w miarę zużywania się starych - lub sypnąć groszem na dość drogie baterie i ewentualnie ładowarkę.

Z kolei wbudowana bateria odciąża użytkownika od konieczności zakupu baterii i ich wymiany w miarę ich wyczerpania. Do wad takiego zasilania często przypisuje się to, że wbudowanej baterii nie da się szybko wymienić, a ładowanie jest jedyną opcją. Jednak ta procedura nie zajmuje dużo czasu, a ponadto wiele modeli jest w stanie kontynuować pracę w trakcie ładowania. Jednak jednoznaczną wadą jest niska autonomia: jeśli dla baterii wymiennych czas pracy jest liczony w miesiącach, to dla akumulatora są to dni.

Obecność podświetlenie obudowy myszy z zestawu. Cecha ta nie wpływa na funkcjonalność „gryzonia”, ale nadaje mu oryginalny i stylowy wygląd, co jest szczególnie ważne w przypadku akcesoriów do gier; w rzeczywistości to w zestawach do gier najczęściej spotyka się myszy z podświetleniem. Funkcja ta ma jednak również bardzo praktyczną rolę - podświetlenie służy przynajmniej jako wskazówka, że mysz jest normalnie podłączona do komputera i nie ma problemów z kablem czy wtyczką. W niektórych modelach z przyciskiem przełączania DPI (patrz wyżej) kolor podświetlenia może się zmieniać w zależności od ustawionej rozdzielczości czujnika.