Aparaty z migawką mechaniczną
Migawka mechaniczna
— istnieje wiele rodzajów migawek mechanicznych, jednak we współczesnych aparatach cyfrowych występują głównie systemy w postaci pary lamelek. Gdy migawka jest otwarta, jedna z lamelek porusza się, a następnie druga „łapie” ją, zasłaniając matrycę. Główną zaletą mechanicznych migawek jest to, że podczas ich użytkowania matryca pozostaje zamknięta i otwiera się dopiero w momencie fotografowania na czas odpowiadający ustawionemu czasowi naświetlania (podobnie jak to ma miejsce w aparatach filmowych). Dzięki temu można uniknąć nagrzewania się czujnika i związanego z tym wzrostu szumu na obrazie. Dodatkowe mechanizmy jednak odczuwalnie wpływają na wagę, wymiary, koszt i pobór mocy aparatu, podczas fotografowania szybko poruszających się obiektów mogą wystąpić zniekształcenia, a w niskich temperaturach zakłócenia i nawet awarie. Ponadto aparaty z mechaniczną migawką są przeznaczone przede wszystkim do działania za pomocą wizjera optycznego. W przypadku wizjera elektronicznego lub trybu Live View trzeba albo zainstalować dodatkową matrycę (co dodatkowo komplikuje i zwiększa koszt projektu), albo całkowicie otworzyć lamelki i faktycznie fotografować w trybie migawki elektronicznej, co sprawia, że sama idea „mechaniki” traci na znaczeniu. Ale to rozwiązanie znalazło zastosowanie w sparowanym typie migawki, który łączy mechanikę i elektronikę.| mechaniczna migawka | wyczyść filtry | Zapisz listę |
Sortowanie