Pralki: specyfikacje, typy, rodzaje

Sposób ładowania zależy od położenia drzwi, przez które ubrania są ładowane do pralki.

— Od przodu. Ten typ pralek jest wyposażony w drzwi na przednim panelu. Posiadają one z reguły charakterystyczną konstrukcję z przeźroczystą częścią, która pozwala monitorować zawartość bębna bez otwierania drzwi (co byłoby obarczone „zalaniem” podczas procesu prania). Zaletą ładowania od przodu jest to, że górna powierzchnia pralki pozostaje nieużywana; co z kolei pozwala na wykorzystanie pralki jako podstawki (np. na kosz z brudną bielizną), a w przypadku modeli kompaktowych można nawet zamontować urządzenie tuż pod półkę lub zlew. Z drugiej strony, do normalnego otwarcia drzwi wymagana jest wolna przestrzeń przed pralką.

— Od góry. Ten rodzaj załadunku zakłada obecność drzwi w górnej części pralki; występuje nie tylko w klasycznych pralkach automatycznych, wyposażonych w bęben, ale także w półautomatach typu aktywator. W każdym razie modele ładowane od góry mogą być przydatne w ograniczonych przestrzeniach, gdzie może nie być miejsca na normalne otwieranie przednich drzwi (patrz powyżej). Z drugiej strony, przy tym samym koszcie, zwykle mają mniej funkcji niż frontalne i mniejszą pojemność bębna. Ponadto, z oczywistych względów nie mogą służyć jako podstawki.

Maksymalna ilość suchego prania, przy której pralka zapewnia normalną jakość prania i nie jest przeładowana. Dla dwóch osób wystarczająca będzie pralka z pojemnością do 5 kg, dla większej liczby - odpowiednio więcej. Optymalnym wskaźnikiem dla rodzin są modele na 6 i 7 kg. Dla dużych rodzin lub osób z nadwagą i dużym rozmiarem odzieży odpowiednie będą pralki na 8 kg,na 9 kg i nawet10+ kg. W przypadku małych mieszkań warto zwrócić uwagę na wąskie pralki o głębokości do 40 cm, ale obciążenie których jest takie same, jak w pełnowymiarowych pralkach.

Należy pamiętać, że dla różnych programów dopuszczalne obciążenie również może być inne: na przykład w przypadku szybkiego prania wskaźnik ten często jest zauważalnie mniejszy, niż maksimum podane w charakterystykach. Szczegóły te należy sprawdzić w instrukcji obsługi urządzenia.

Wewnętrzna pojemność bębna pralki.

Pojemniejszy bęben może pomieścić więcej prania, lecz nie ma tutaj sztywnej zależności: modele o tej samej pojemności mogą różnić się maksymalnym obciążeniem. Wynika to z faktu, że do pomieszczenia dużej masy rzeczy potrzebny jest nie tylko pojemny bęben, lecz także silnik o odpowiedniej mocy. Jednocześnie należy zauważyć, że w większym bębnie ta sama masa prania zostanie wyprana i wysuszona wydajniej niż w małym. Z drugiej strony, pojemny bęben zajmuje więcej miejsca - a wymiary urządzenia w dużej mierze zależą od rozmiaru bębna.

Maksymalna prędkość obrotowa bębna w trybie wirowania. Im jest ona wyższa, tym intensywniejsze jest wirowanie. Należy jednak pamiętać, że nie dla wszystkich rodzajów tkanin są normalne duże prędkości - prędkość 1000i więcej należy stosować tylko dla szczególnie mocnych tkanin, a delikatne tkaniny należy wirować przy niskich prędkościach, więc pralka, która pozwala wybrać prędkość wirowania jest najlepszym wyborem.

Od maksymalnej prędkości wirowania (1200 obr./min, 1400 obr./min), w szczególności, zależy jej skuteczność (patrz klasa wirowania), ale parametr ten nie jest decydujący - istotną rolę odgrywają również czas wirowania i średnica bębna. Dlatego pralki o tej samej prędkości wirowania mogą mieć różne klasy wydajności.

Ilość wody, pobieranej przez pralkę podczas standardowego cyklu prania. Standardowe, w tym przypadku, jest pranie maksymalnej dla tego modelu ilości bawełnianych ubrań w normalnym programie i przy temperaturze 60 stopni.

Niskie zużycie wody jest szczególnie ważne w przypadkach, gdy planuje się podłączenie pralki do źródła wody przez wodomierzy. Jednak przy ocenie oszczędności warto wziąć pod uwagę nie tylko rzeczywiste zużycie, ale także maksymalne obciążenie. Na przykład, model o maksymalnym załadowaniu 7 kg i zużyciem 49 litrów na kilogram bielizny będzie bardziej ekonomiczny, niż model o pojemności 5 kg przy zużyciu 40 litrów: pierwszy zużywa 49/7 = 7 litrów wody na 1 kg bielizny, drugi 40/5 = 8 litrów na kilogram. Ten punkt jest ważny, przede wszystkim, w przypadku planowania prania w dużych ilościach.

Należy pamiętać, że wiele nowoczesnych pralek automatycznych są wyposażone w inteligentne systemy, które mogą dostosować zużycie wody do rzeczywistego obciążenia i uniknąć nadmiernych wydatków.

Niektóre pralki mogą nie tylko prać, ale także suszyć uprane rzeczy. Suszenie odbywa się za pomocą strumienia ciepłego powietrza (temperatura zależy od rodzaju tkaniny), dostarczanego do bębna. W tym samym czasie sam bęben obraca się, zmieniając kierunek i prędkość, aby zapewnić bardziej równomierne suszenie.

Suszenie można przeprowadzić zarówno za pomocą timera (określony czas), jak i wilgotności (gdy urządzenie samo określa, kiedy zakończyć suszenie). Szczególnie zaawansowane modele pozwalają na regulację wilgotności prania od lekko wilgotnego (optymalnego do prasowania) do całkowicie wyschniętego.

Obecność funkcji suszenia prania jest przydatna w przypadkach, gdy w mieszkaniu nie ma miejsca na powieszenie ubrań lub gdy nie ma czasu, aby czekać, aż ono wyschnie. Z drugiej strony, takie pralki intensywnie zużywają energię elektryczną (czasami tak bardzo, że ma sens posiadanie osobnej linii energetycznej dla nich) i są znacznie droższe niż modele bez suszenia. Ponadto intensywne i nierównomierne suszenie często sprawia, że ubrania są zbyt wyschnięte i zużywają się szybciej, niż przy tradycyjnym suszeniu.

Maksymalna ilość prania, jaką można załadować do pralki w trybie suszenia.

Szczegółowe informacje na temat tego trybu patrz "Suszarka". Tutaj warto powiedzieć, że w charakterystykach wskazana jest waga suchego prania, a maksymalne obciążenie dla tego trybu jest zwykle 1,5 - 2 razy niższe, niż w przypadku prania - wynika to ze specyfiki procesu. Innymi słowy, należy być przygotowanym na to, że po praniu z pełnym lub prawie pełnym załadunkiem, pranie będzie suszone w dwóch etapach. Jednak, potrzeba całkowitego wysuszenia takiej ilości rzeczy naraz pojawia się stosunkowo rzadko - w większości przypadków część prania można suszyć w tradycyjny sposób.

Własny zbiornik wody, zwykle montowany z boku lub z tyłu obudowy.

Funkcja ta jest w pralkach automatycznych, przeznaczonych do użytku bez bezpośredniego podłączenia do wodociągu: woda do prania pobierana jest ze zbiornika, który można napełnić podręcznymi rozwiązaniami (na przykład, z węża lub nawet wiadra). Takie jednostki są niezbędne w sytuacjach, gdy półautomatyczna pralka nie jest wystarczająca, jednak nie ma możliwości podłączenia konwencjonalnej „automatycznej" pralki.

W pralkach z napędem bezpośrednim obrót z silnika nie jest przenoszony przez napęd pasowy, ale bezpośrednio, to znaczy, bęben znajduje się bezpośrednio na wale silnika. Taki schemat wytwarza mniej hałasu i wibracji, ponadto jest uważany za bardziej niezawodny - producenci dają gwarancję na bęben i silnik takich pralek do 10 lat.

Obecność silnika inwerterowego w konstrukcji pralki.

Silniki te są również nazywane bezszczotkowymi ze względu na brak szczotek kolektora. Dzięki tej funkcji poziom hałasu, nagrzewanie i zużycie są znacznie zmniejszone, co pozytywnie wpływa na wydajność, niezawodność i trwałość; dodatkowo, zwiększa się dokładność sterowania prędkością obrotową. Drugą stroną medalu jest dość wysoka cena takich pralek.

Materiał, z którego wykonany jest bęben pralki, jest głównym pojemnikiem roboczym, w którym odbywa się pranie (to wewnątrz zbiornika obraca się bęben, a w modelach półautomatycznych - aktywator).

- Plastikowy. Plastik wyróżnia się niskim kosztem i stosunkowo małą wagą. Nie jest uważany za trwały materiał, jak metal, ze względu na jego mniejszą wytrzymałość; jednak producenci biorą to pod uwagę przy tworzeniu zbiorników z tworzyw sztucznych, więc w większości przypadków ta wytrzymałość jest wystarczająca.

- Stal nierdzewna. Główną przewagą zbiorników stalowych nad plastikowymi jest ich wysoka wytrzymałość. Dlatego opcja ta jest uważana za bardziej zaawansowaną i lepiej nadającą się do pralek o dużej pojemności. Z drugiej strony zbiorniki metalowe są znacznie droższe.

Materiał, z którego wykonany jest element grzejny - rurowy grzejnik elektryczny, który podgrzewa wodę w urządzeniu do żądanej temperatury. Jego trwałość i odporność na kamień zależy od materiału elementu grzejnego. Dzisiaj mogą być stosowane:

— Stal nierdzewna. Klasyczny materiał, najczęściej używany, zapewnia dobrą wydajność. Z drugiej strony, stalowe elementy grzejne są podatne na tworzenie się kamienia, który może ostatecznie uszkodzić grzejnik i potrzebna będzie wymiana. Dlatego, jeśli do prania używana jest twarda woda, zaleca się stosowanie specjalnych środków ochronnych.

— Z ceramiczną powłoką. Główną cechą powłoki ceramicznej jest jej wysoka odporność na tworzenie się kamienia, dzięki czemu takie elementy grzejne bez dodatkowego zabezpieczenia wytrzymują znacznie dłużej, niż stalowe, nawet przy „twardej” wodzie. Z drugiej strony, urządzenia z ceramicznymi elementami grzejnymi są droższe, a wszystkie pozostałych elementy są takie same.

— Niklowana powłoka. Inna opcja, zaprojektowana w celu zmniejszenia tworzenia się kamienia na elementach grzejnych. Taka powłoka zapewnia trwałość elementu grzejnego, a jednocześnie jest uważana za bardziej wydajną i energooszczędną niż ceramika, ponieważ nikiel ma wysoką przewodność cieplną

— Brak elementu grzejnego. Brak elementu grzejnego w konstrukcji maszyny. Ta cecha jest typowa dla pralek typu aktywatora, czyli modeli półautomatycznych, w których trzeba ręcznie nalać wodę. Takie urządzenia są zaprojektowane do stosunkowo łatwego prania; mają minimum możliwości i są odczuwalnie gorsze od modeli automatycznych pod względem wydajności prania - z drugiej strony są dużo wygodniejsze w przenoszeniu i świetnie sprawdzają się w warunkach, w których nie ma możliwości podłączenia pełnowymiarowej pralki do wodociągu. Również ta odmiana nazywana jest „dla domków letniskowych”, jednak ich zastosowanie nie ogranicza się do domków letniskowych - „urządzenie półautomatyczne” może przydać się w małym mieszkaniu w mieście.

Wybierając według liczby programów, należy pamiętać, że ogólnie 12-16 trybów wystarcza na pralkę. Jeśli jest ich więcej (w niektórych modelach – 25 lub więcej) – oznacza to zazwyczaj, że poszczególne programy standardowe mają kilka wariantów różniących się poszczególnymi parametrami (czas trwania, temperatura, prędkość wirowania itp.) i wcale nie gwarantuje obfitego różnorodność zupełnie różnych programów (na przykład może być 16 trybów i tylko 6 - 8 programów). Tak szeroka funkcjonalność zwiększa możliwości wyboru optymalnego trybu, ale znacząco zwiększa koszt. Należy również pamiętać, że modele z taką samą liczbą trybów mogą różnić się określonym zestawem tych trybów; tę kwestię należy wyjaśnić osobno.

Całkowita liczba programów pracy przewidzianych w konstrukcji pralki. Również w tym akapicie może być wskazana lista programów.

Wybierając według liczby programów, należy pamiętać, że ogólnie dla pralki wystarczy 12-16 trybów. Jeśli jest ich więcej (w niektórych modelach – 25 lub więcej), oznacza to zwykle, że poszczególne programy standardowe mają kilka odmian różniących się poszczególnymi parametrami (czas trwania, temperatura, prędkość wirowania itp.)i wcale nie gwarantuje dużej różnorodności zupełnie różnych programów (na przykład, może być 16 trybów i tylko 6-8 programów). Taka obfitość funkcji rozszerza możliwości wyboru optymalnego trybu, jednak znacznie zwiększa koszt. Należy również pamiętać, że modele z tą samą liczbą trybów mogą różnić się w określonym zestawie tych trybów; punkt ten warto wyjaśnić osobno.

Jeśli chodzi o konkretne opcje, warto zauważyć, że programy „bawełna”, „syntetyki”, „wełna”, „płukanie”, „odpompowanie” i „wirowanie” są obowiązkowe dla prawie każdej pralki i nie ma potrzeby szczegółowego określania ich obecności. Dlatego tutaj podawane są tylko rzadkie i bardziej specyficzne tryby: program własny, szybkie pranie, delikatne pranie, higiena (ubrania niemowlęce), ubrania sportowe, ciemne ubrania, ubrania dżinsowe..., ubrania wierzchnie, puchowe rzeczy, odświeżenie (bez prania) i samooczyszczanie itp. Oto opis tych i kilku innych popularnych trybów:

- Program własny. Program, którego wszystkie parametry można regulować ręcznie: według własnego uznania, ustaw temperaturę, czas trwania, prędkość wirowania, dodatkowe funkcje itp. Znacznie to rozszerza możliwości pracy pralki i pozwala wybrać optymalny tryb dla specjalnych okazji, kiedy tryby z listy nie są odpowiednie. W najprostszych modelach „program własny” tworzony jest na podstawie jednego ze standardowych trybów, w którym użytkownik dokonuje własnych zmian; w przyszłości, aby taki program działał, wystarczy wybrać go na panelu sterowania bez ponownej zmiany ustawień. W bardziej zaawansowanych jednostkach możliwe jest jednoczesne zapisanie w pamięci kilku unikalnych programów.

- Szybkie pranie. Program szybkiego prania jest szczególnie przydatny w przypadku lekko zabrudzonych rzeczy, które nie wymagają dokładnego czyszczenia (np. codzienne ubrania po upalnym dniu). Oprócz czasu program ten pozwala również znacznie zaoszczędzić wodę i energię elektryczną. I oczywiście może być prawdziwym zbawieniem, jeśli czas na pranie jest ograniczony, jednak bez niego nie można się obejść. Często konstrukcja przewiduje więcej niż jeden tryb szybkiego prania - na przykład, na 15 i 30 minut; pozwala to wybrać opcję, która jest optymalna pod względem szybkości/oszczędności i dokładności.

- Delikatne pranie. Tryb przeznaczony do delikatnych tkanin - delikatnego jedwabiu, batystu, koronek, niektórych rodzajów nylonu i poliestru itp. Z reguły pranie w tym trybie odbywa się przy zwiększonej ilości wody, a dopuszczalne obciążenie nie przekracza 2 kg - wszystko to zmniejsza tarcie ubrań o siebie, a duże ilości wody pozwalają również na skuteczne wypłukiwanie tkanin „bez zbędnych ruchów”. Wirowanie odbywa się zwykle ze zmniejszoną prędkością (lub całkowicie pomijane). A w niektórych modelach mogą być zapewnione inne opcje delikatnego prania, warto je osobno wyjaśnić. Jednak w każdym przypadku, jeśli planujesz prać ubrania, które wymagają wyjątkowo ostrożnego obchodzenia się, nie możesz się obejść bez tego programu.

- Higiena (odzież dziecięca). Tryb, który przewiduje zwiększoną dokładność prania; ma za zadanie usunąć jak najwięcej z ubrań zanieczyszczeń, bakterii chorobotwórczych itp. Tak skuteczna obróbka jest szczególnie ważna w przypadku odzieży przeznaczonej dla małych dzieci; dlatego najczęściej ten program nazywa się po prostu „odzieżą dziecięcą”. Ten tryb ma dwie główne cechy. Po pierwsze, domyślnie pranie odbywa się w podwyższonej temperaturze – zapewnia to skuteczne usuwanie zabrudzeń i niszczenie zarazków. Po drugie, płukanie po praniu odbywa się ze szczególną starannością – tak, aby nawet najtrudniej dostępne zagięcia nie pozostawiały śladów detergentu. Niektóre maszyny zapewniają inne opcje, warto je osobno wyjaśnić.

- Odzież sportowa. Specjalny program do obróbki odzieży sportowej między treningami. Takie ubrania są zwykle przesiąknięte potem, jednak nie ma na nich wielu innych zanieczyszczeń; jest dość odporna na naprężenia mechaniczne, jednak nie zawsze pozwala na wysokie temperatury; a treningi mogą odbywać się codziennie, więc spędzanie dużej ilości czasu na pranie może być nieopłacalne – w końcu ubrania muszą też wysychać. Jest to brane pod uwagę w tym trybie: pranie „sportowe” zwykle wiąże się z małym wsadem i niską temperaturą, można również zapewnić niższą prędkość wirowania. Jednak specyficzne cechy tego programu warto wyjaśnić osobno.

- Ciemne ubrania. Kluczową cechą ciemnych tkanin jest to, że nawet najmniejsze pozostałości detergentu są na nich wyraźnie widoczne. Dlatego niezbędną cechą programu do ciemnych ubrań jest dokładne płukanie. Ponadto ten tryb często zapewnia delikatną obróbkę - dzięki czemu ubrania dłużej zachowują swój pierwotny kolor i nie tworzą na nich fałdy.

- Odświeżający (bez prania). Specjalny tryb obróbki ubrań, które nie wymagają pełnego prania, jednak wymagają oczyszczenia. Typowym przykładem takich rzeczy są ubrania, które były „nie ubierane” przez długi czas, kumulując kurz i nieprzyjemne zapachy lub rzeczy noszone raz i przez krótki czas. W trybie odświeżania pralka nie wykorzystuje wody, jednak inne metody obróbki tkanin. Jedną z najpopularniejszych opcji jest intensywny przepływ gorącej pary: usuwa lub niszczy substancje odpowiedzialne za nieprzyjemny zapach, „zdmuchuje” kurz z tkanin, który mógł się tam nagromadzić, a także ułatwia usuwanie fałd na „problematycznych” tkaninach, które trudno jest wygładzić, gdy wyschną. Inną opcją odświeżającą jest dmuchanie aktywnym tlenem; metoda ta nie jest tak skuteczna w usuwaniu kurzu, jednak doskonale eliminuje nieprzyjemne zapachy. W każdym razie podczas odświeżania nie używa się detergentów, a ubrania nie są zwilżane wodą, jednak w skrajnych przypadkach są lekko zwilżone; często ubrania mogą być używane niemal natychmiast po wyjęciu ich z bębna.

- Samooczyszczanie. Program narzędziowy do czyszczenia "wnętrza" maszyny z różnych zanieczyszczeń, które mogą gromadzić się podczas pracy. W tym trybie ubrania nie są ładowane, a bęben jest intensywnie myty gorącą wodą, co pozwala skutecznie go wyczyścić i zniszczyć chorobotwórcze bakterie. Należy jednak zauważyć, że w wielu modelach program ten prawie nie różni się od zwykłego prania w wysokiej temperaturze (około 90 ° C). Tak więc nawet w przypadku braku specjalnego trybu samooczyszczania podobne wyniki można osiągnąć, uruchamiając pranie w wysokiej temperaturze z pustym bębnem bez wirowania.

- Dżinsy (dżinsy i koszule). Pomimo ogólnej trwałości i niezawodności dżins jest dość wrażliwy na intensywne pranie. Dlatego w pralkach do takich rzeczy można zapewnić specjalny delikatny tryb z niską temperaturą i zmniejszoną prędkością obrotową bębna. Tryb ten dobrze sprawdza się również w przypadku cienkich koszul, dlatego w niektórych modelach jest odpowiednio nazywany – na przykład „koszule/dżinsy”.

- Kurtki puchowe (ubrania puchowe). Naturalny puch łatwo gromadzi wodę i bardzo niechętnie ją „zwraca”. Dlatego jedną z cech tego programu są zwykle długie przerwy w obrotach bębna, aby zgromadzona w ubraniu woda miała czas na sprawne odprowadzenie.

— Ubrania wierzchnie. Specjalny program do prania kurtek całorocznych i zimowych z naciskiem na poszanowanie wypełniacza. Tryb polega na zastosowaniu niskiej temperatury, niskiej prędkości obrotowej bębna i delikatnego wirowania. Program pomaga również tkaninom ubrań wierzchnich zachować ich właściwości wodoodporne.

Funkcja pozwalająca odłożyć pranie na pewien czas - np. załadować pralkę przed wyjściem do pracy i powiesić świeżo uprane rzeczy po powrocie. W takim przypadku, timer jest ustawiany nie na początku prania, ale w momencie, w którym ma się zakończyć, a pralka automatycznie wybiera czas rozpoczęcia programu, biorąc pod uwagę jego czas trwania. Na przykład, jeśli ustawisz timer na dwie godziny, a wybrany program trwa pół godziny, to pranie rozpocznie się po półtorej godzinie i zakończy się dokładnie o określonej godzinie. Dzięki temu możesz wygodnie rozplanować swój czas.

System automatycznego dozowania detergentu. W modelach z taką funkcją detergent jest „ładowany” do specjalnego pojemnika, skąd jest odbierany przy każdym praniu. W tym przypadku objętość pojemnika jest wystarczająca na kilka cykli, a urządzenie za każdym razem automatycznie dobiera określoną ilość detergentu w zależności od ilości i rodzaju prania, wybranego programu oraz innych parametrów pracy. Zapewnia to oszczędność bez zmniejszania wydajności. Z drugiej strony, w większości przypadków automatyczne dozowanie jest dostępne tylko przy pracy z płynnymi detergentami, podczas gdy proszek należy dodawać ręcznie; są wyjątki, jednak takie modele są drogie.

System pomocniczy, przeznaczony do równomiernego i intensywnego kontaktu detergentu z praną bielizną.

W urządzeniach bez wtrysku bezpośredniego kontakt następuje tylko w najniższym punkcie bębna; uważa się, że nie zawsze zapewnia to wystarczającą jednorodność. Aby wyeliminować tę wadę stworzonosystem bezpośredniego wtrysku : specjalna pompa dostarcza detergent przez dyszę w górnej części bębna. Poprawia to skuteczność prania, a także przyczynia się do oszczędności - przy tym samym wyniku zużywa się mniej proszku.

Pranie inteligentne (adaptacyjne) pozwala na włączenie urządzenia bez ustawiania określonych parametrów. Pralka zrobi wszystko za Ciebie. Tak w niektórych modelach rodzaj tkaniny jest określany automatycznie i na podstawie ustawionych programów włączany jest odpowiedni tryb pracy. W innych modelach analizowana jest częstotliwość korzystania z danego trybu przez użytkownika i pralka dopasowuje się do Twoich preferencji. W każdym razie, takie rozwiązanie pozwala bez wahania włączyć pranie - pralka sama dostosuje tryb.

Specjalny tryb prania, kiedy gorąca para jest dostarczana do bębna pralki zamiast wody. Para lepiej wnika między włóknami tkaniny, co pozwala zwiększyć wydajność prania w porównaniu do prania w gorącej wodzie. Jednocześnie, dzięki wysokiej temperaturze pary - powyżej 100 stopni - uzyskuje się najlepszy efekt antybakteryjny, ponieważ woda w stanie płynnym rzadko nagrzewa się w pralkach powyżej 95 stopni. Ponadto pranie parowe oszczędza wodę i energię, jednak te pralki są dość drogie.

Pralki z technologią tą tworzą podczas prania drobne bąbelki powietrza w bębnie. Według producentów, znacznie zwiększa to efektywność prania, w tym starych zabrudzeń, a jednocześnie zmniejsza tarcie zarówno między rzeczami, jak i między rzeczami a bębnem, co zapewnia lepszą ochronę delikatnych tkanin. W niektórych modelach pralek bęben może w ogóle się nie obracać podczas prania bąbelkowego. Technicznie, w pralkach z tą funkcją można prać w ogóle bez użycia proszku, jednak skuteczność takiego prania będzie, oczywiście, niższa. Należy pamiętać, że do prania bąbelkowego potrzebna jest miękka woda - w twardej wodzie bąbelki są słabo formowane i efekt słabnie.

Obecność funkcji płukania strumieniem w pralce. Takie płukanie, zgodnie z nazwą, odbywa się za pomocą silnych strumieni wody rozpylanych ze specjalnych dysz. Dzięki temu uzyskuje się wyższą wydajność niż przy tradycyjnej metodzie, zmniejsza się zużycie wody i czas prania.

Ochrona przed przepięciami automatycznie wyłącza pralkę w przypadku skoków napięcia. Chroni to elektronikę urządzenia przed niebezpiecznymi obciążeniami i przedłuża ich żywotność. Przy tym, z reguły, program działający w momencie wyłączenia jest zapisywany, a po przywróceniu zasilania pranie trwa od momentu zatrzymania.

Automatyczne zabezpieczenie, które monitoruje integralność systemu doprowadzania i odprowadzania wody do pralki oraz zatrzymuje dopływ wody w przypadku wycieku. Zabezpieczenie można zamontować na wężach, na korpusie lub zarówno i tam, i tam (pełna ochrona).

Węże wyposażone są w specjalne czujniki i elektrozawory na obu końcach, które odcinają dopływ wody w przypadku pęknięcia węża. Mogą być używane zarówno do pobierania, jak i do odprowadzania wody. Należy zauważyć, że w przypadku większości pralek węże z zabezpieczeniem przed zalaniem można kupić osobno, nawet jeśli nie są zawarte w oryginalnym zestawie.

Ochrona korpusu pralki odbywa się za pomocą czujników, zainstalowanych na odizolowanym od wody, dnie urządzenia . Jeśli woda dostanie się na dno, dopływ wody do pralki zostaje odcięty. Obecność zabezpieczeń przed zalaniem pozwala uniknąć kłopotów, takich jak zwarcie czy „powódź” w domu (ze wszystkimi konsekwencjami, takimi jak zalane mieszkania poniżej). Jednak pralki z zabezpieczeniem przed zalaniem są droższe niż pralki konwencjonalne, przy wszystkich innych jednakowych wskaźnikach.

System kontrolujący ilość piany w bębnie pralki.

Nadmiar piany może powstać zarówno z powodu nieodpowiedniego proszku, jak i z powodu nadmiernej ilości detergentu lub z powodu awarii samej pralki. W każdym razie, taka sytuacja pogarsza jakość prania, a nawet może doprowadzić do uszkodzenia urządzenia. Kontrola piany pomaga uniknąć tych problemów: w razie potrzeby pralka automatycznie wypompowuje nadmiar piany z bębna, zlewa wodę mydlaną i napełnia czystą wodą. Zmniejsza to również zużycie wody podczas ostatniego płukania.

Funkcja automatycznego wyważania bębna podczas wirowania. Jeśli pranie jest nierównomiernie rozłożone w bębnie podczas prania, następuje brak równowagi, który podczas wirowania z dużą prędkością zwiększa wibracje, zwiększa zużycie pralki, a nawet może doprowadzić do jej awarii. Aby tego uniknąć, pralki z kontrolą niewyważenia automatycznie wykrywają nierównomierne rozłożenie prania i, jeśli to konieczne, próbują to skorygować, obracając bęben w przeciwnym kierunku. Jeśli po kilku próbach nierównowaga nie zostanie wyeliminowana, dalsze wirowanie będzie prowadzone ze zmniejszoną prędkością lub wcale.

Zabezpieczenie przed dziećmi umożliwia zablokowanie panelu sterowania pralki - dzięki temu dziecko nie będzie mogło zmienić trybu pracy, przedwcześnie zakończyć wykonanie programu, uruchomić pralkę bez załadowania itp.

Jakość pracy pralki w trybie wirowania. Klasa wirowania zależy od wilgotności prania po zakończeniu programu prania i jest oznaczona łacińską literą od A do G, gdzie A - to najlepsza wydajność, B i C - dobra, D, E - średnia, F, G - bardzo słaba. Jakość wirowania jest ściśle związana z maksymalną liczbą obrotów bębna w tym trybie. Oczywiście, pralki o lepszej jakości wirowania są droższe przy wszystkich innych takich samych wskaźnikach.

Parametr ten charakteryzuje efektywność zużycia energii elektrycznej przez pralkę. Klasy są oznaczone literami łacińskimi od A do G, w porządku rosnącym zużycia energii. Jednocześnie w klasie A występują podklasy „A+”, „ A++ ” i „A+++”; więcej plusów oznacza mniejsze zużycie energii, a najbardziej ekonomiczna jak dotąd opcja - A+++ - przewyższa klasę A o prawie jedną trzecią.

Pralki klas A + i wyższych są dziś uważane za ekonomiczne, klasa A - średnia, niższa klasa - "żarłoczna". Jednak wskaźniki poniżej A są typowe głównie dla budżetowych modeli półautomatycznych, a także dla jednostek z suszarkami (patrz wyżej), w których wysokie zużycie energii jest po prostu nieuniknione.

Parametr ten charakteryzuje oszczędność zużycia energii elektrycznej przez pralkę. Klasy są oznaczone literami łacińskimi od A do G, uporządkowane według ilości zużycia energii. Właściwie taki był zamysł od początku, dopóki bardziej energooszczędne modele nie zostały przeniesione do klasy A, które ostatecznie otrzymały oznaczenie A +, A ++, A +++. Dalszy rozwój technologii pozwolił pójść jeszcze dalej i aby nie zwiększać ilość plusów w etykietowaniu efektywności energetycznej, w marcu 2021 roku producenci powrócili do poprzednich wskaźników od G do A, gdzie A jest najbardziej energooszczędną pralką. W związku z tym modele z 2021 roku będą miały nowoczesne oznaczenia, a stare modele będą oznaczane w ten sam sposób.

Pozwala odczytać wskaźniki poziomu hałasu w decybelach. Jest oznaczony, podobnie jak inne klasy, literami łacińskimi, gdzie A - to najcichsza klasa pralek.

Rodzaj sterowania przewidziany w pralce.

- Pokrętło. Sterowanie realizowane za pomocą tylko jednego lub kilku pokręteł, bez przycisków i innych dodatkowych elementów. Opcja ta występuje wyłącznie w pralkach półautomatycznych (aktywatorowych) o minimalnej funkcjonalności. W najprostszych z tych modeli jest tylko jeden uchwyt (ustawia czas prania), w bardziej zaawansowanych - dwa lub trzy (timer prania, timer wirowania, wybór programu). W takim przypadku uchwyt timera działa jednocześnie jako przełącznik, włączając urządzenie podczas obracania.

- Pokrętło + przyciski. Rodzaj sterowania stosowany w większości pralek automatycznych. Główne pokrętło w takich modelach odpowiada za wybór programu, można je uzupełnić o pokrętła pomocnicze do ustawiania poszczególnych parametrów (np. temperatury wody i prędkości wirowania), a pozostałymi parametrami i dodatkowymi funkcjami steruje się za pomocą przycisków. Takie sterowanie jest dość funkcjonalne i niedrogie, dlatego jest popularne.

- Pokrętło + sensor. Sterowanie, umożliwiające połączenie pokrętła z panelem dotykowym; pierwszy odpowiada za wybór programu głównego, drugi - za dodatkowe funkcje i parametry. Takie sterowanie jest nieco droższe, niż kombinacja „pokrętło + przyciski” (patrz wyżej), jednak ten punkt nie jest krytyczny. Jednocześnie panel dotykowy nadaje urządzeniu stylowy i technologiczny wygląd, a z praktycznego punktu wid...zenia jest wygodniejszy dla niektórych użytkowników, ponieważ nie wymaga wysiłku dla naciskania. Ponadto, oczyszczanie czujników z zanieczyszczeń jest znacznie łatwiejsze niż oczyszczanie przycisków.

- Dotykowe. Sterowanie, realizowane wyłącznie za pomocą panelu dotykowego, jest znacznie droższe niż połączenie „pokrętło + sensor”, dlatego stosowane jest głównie w zaawansowanych pralkach. Jednostki z takim sterowaniem nie posiadają zbędnych wystających części na panelu przednim, co zapewnia nie tylko schludny i przyjemny wygląd, jednak także łatwość oczyszczania z brudu. A w niektórych modelach panel dotykowy może być przeniesiony na pokrywę bębna, co pozwala zwiększyć jego średnicę i pojemność bez zwiększania wysokości samej maszyny. Jednocześnie w niektórych przypadkach (np. przy wyborze programu) czujniki są mniej czytelne i intuicyjne niż pokrętło, więc opcja ta jest używana stosunkowo rzadko.

- Przyciski. Sterowanie samymi przyciskami jest dość funkcjonalne, jednak generalnie jest mniej wygodne i intuicyjne niż połączenie przycisków z pokrętłem. Dlatego opcja ta nie jest popularna w nowoczesnych pralkach.

Możliwość sterowania pralką ze smartfona, tabletu lub innego podobnego gadżetu. Aby to zrobić, musisz zainstalować specjalną aplikację na gadżecie, a połączenie odbywa się najczęściej za pomocą technologii NFC, gdy gadżet jest zbliżony do pralki. Specyficzne możliwości aplikacji mogą się różnić; Jednak funkcja ta w każdym przypadku pozwala używać smartfona, jako pilota i obsługiwać urządzenie na odległości. Jednocześnie, aplikacja często jest wygodniejsza, bardziej zrozumiała i intuicyjna w obsłudze, niż własny panel sterowania. Dodatkowym atutem jest to, że gadżet sterujący może odbierać różne komunikaty od pralki: o rozpoczęciu, zakończeniu i ogólnym przebiegu prania, o błędach i awariach itp.

Możliwość sterowania pralką przez Internet.

Funkcja ta umożliwia dostęp do sterowania urządzeniem z dowolnego miejsca na świecie, gdzie jest możliwość połączenia z siecią WWW. Samo sterowanie może odbywać się albo poprzez specjalną aplikację, albo przez zwykłą przeglądarkę internetową, w zależności od modelu pralki. W tym przypadku zwykle dostarczana jest również informacja zwrotna, pralka może wysyłać różne powiadomienia do użytkownika (o aktualnym stanie, o postępie prania, o błędach i awariach itp.). Oczywiście pralką można sterować w ten sposób będąc w domu - zwłaszcza, że aplikacja czy strona w przeglądarce może być nawet bardziej wygodna i intuicyjna niż własny panel sterowania urządzeniem.

Połączenie samego urządzenia z Internetem odbywa się najczęściej przez Wi-Fi.

Kompatybilność pralki z jednym lub drugim asystentem głosowym. Może to być usługa uniwersalna, taka jak Asystent Google lub specjalistyczne rozwiązanie, takie jak Hoover Talks; często zdarza się, że obsługuje się kilka odmian jednocześnie.

Taka kompatybilność pozwala sterować pralką za pomocą poleceń głosowych. Często jest to wygodniejsze niż korzystanie z tradycyjnego panelu sterowania – zwłaszcza, że współcześni asystenci głosowi stają się coraz bardziej „inteligentni”, potrafią rozpoznawać złożone żądania, a nawet przewidywać intencje użytkownika (na podstawie jego wcześniejszych działań). Co prawda, trzeba pamiętać, że do korzystania z tej funkcji potrzebny jest smartfon, tablet lub inny gadżet z zainstalowanym asystentem głosowym. To właśnie ten gadżet jest „mózgiem” sterowania głosowego, a pralka tylko odbiera z niego i przetwarza polecenia. Z drugiej strony, ten format pracy ma też swoje zalety: jednostką można sterować na odległość, urządzenie z asystentem głosowym faktycznie pełni rolę pilota.

Specyficzne możliwości asystentów głosowych (w tym obsługiwane języki) warto wyjaśnić osobno.

Obecność lampy lub zestawu diod LED w pralce do podświetlania zawartości bębna. Nawet przy jasnym świetle otoczenia, zawartość bębna często pozostają w cieniu, co zwiększa ryzyko przeoczenia małych przedmiotów (skarpetki, szalik) i zapomnienia o nich w pralce. Podświetlenie poprawia widoczność wewnątrz bębna i znacznie zmniejsza to ryzyko. Dodatkowo może pełnić rolę dekoracyjną.

Rodzaj wyświetlacza, przewidzianego w konstrukcji pralki.

Dodatkową wygodę zapewnia ekran umieszczony na panelu sterowania: może wyświetlać różne informacje o pracy pralki. Przy tym, specyficzna funkcjonalność ekranu zależy od jego typu. Tak więc, w przeważającej większości przypadków stosowane są najprostsze wyświetlacze LED. Mogą wyświetlać tylko cyfry i niektóre znaki specjalne, ale nawet to zwykle jest wystarczające. W niektórych modelach mogą być zainstalowane ekrany TFT - takie jak te, które są używane w smartfonach. Taki wyświetlacz może wyświetlać nie tylko informacje tekstowe, ale także różne grafiki, a czasami nawet są dotykowe; jednak takie ekrany warto stosować tylko w pralkach wysokiej klasy z dużą ilością funkcji.

Obecność dodatkowych drzwi w pralce, przeznaczonych do dodawania prania bezpośrednio podczas cyklu prania (chociaż w tym celu należy wstrzymać program). Taki właz zwykle wygląda jak małe „drzwiczki” na głównych drzwiach pralki; otwierając te „drzwiczki”, można włożyć potrzebne rzeczy do specjalnego przedziału, a po zamknięciu zostaną „wyładowane” do wnętrza bębna.

Główny cel tej funkcji jest oczywisty: „ładowanie” pralki rzeczami, o których użytkownik przypomniał sobie po rozpoczęciu prania. Dodatkowe ładowanie eliminuje potrzebę uruchamiania oddzielnego cyklu prania dla tych rzeczy (lub zatrzymania bieżącego programu, spuszczenia wody i rozpoczęcia od nowa). Zwracamy również uwagę, że funkcja ta może być przydatna w innych sytuacjach: na przykład, można najpierw załadować rzeczy dla prania wstępnego, a po zakończeniu programu wstępnego - dodać ubrania, które nie wymagają takiego prania.

Kierunek, w którym otwierają się drzwi (właz) pralki.

Parametr ten dotyczy tylko modeli ładowanych od przodu (patrz „Typ ładowania”). W większości urządzeń klapa otwiera się w lewo, ponieważ użytkownicy są głównie praworęczni, a taki układ jest dla nich optymalny: najwygodniej jest otwierać i zamykać klapę lewą ręką oraz wyjmować lub ładować pranie prawą ręką. Otwieranie prawostronne jest znacznie mniej powszechne; takie maszyny są przydatne dla osób leworęcznych, a także mogą być przydatne w ograniczonych przestrzeniach, gdzie są pewne przeszkody dla lewostronnego włazu. Istnieją również uniwersalne włazy, które można otwierać w dowolnym kierunku; jednak taka konstrukcja jest złożona i droga, dlatego występuje tylko w kilku modelach klasy premium.

Kąt otwarcia drzwi w pralkach ładowanych od przodu. Im szerzej otwiera się klapa, tym łatwiej jest załadować i wyjąć pranie z bębna urządzenia. Najwygodniejszą opcją jest otwarcie drzwi o 180°. W prostszych modelach pralek klapa otwiera się pod mniejszym kątem (zwykle w zakresie od 120° do 180°).

Maksymalny poziom hałasu, wytwarzany przez pralkę podczas pracy. Najczęściej jest wskazany dla wirowania - to najgłośniejszy tryb pracy; w przypadku urządzeń bez wirowania (takich, jak pralki półautomatyczne) w tym punkcie wskazana jest ogólna głośność lub głośność w najgłośniejszym trybie.

Im ciszej pracuje pralka - tym bardziej komfortowe jest to dla innych; ten szczegół jest szczególnie krytyczny, jeśli w domu są małe dzieci. Przy tym decybele, używane do pomiaru głośności, są jednostką nieliniową, a rzeczywisty poziom hałasu najlepiej oszacować według porównawczych tabeli w specjalnych źródłach.

Średnica przednich drzwi pralki. Z jednej strony im większe drzwi, tym wygodniejsze będzie załadowanie prania, zwłaszcza dużych przedmiotów, takich jak pościel. Z drugiej strony, duży właz wymaga odpowiedniej przestrzeni przed pralką.

Ogólne wymiary pralki w wysokości, szerokości i głębokości.

Od wielkości urządzenia zależy nie tylko wielkość przestrzeni potrzebnej do instalacji, ale także możliwość wniesienia jej do konkretnego pomieszczenia. Jednocześnie nawet stosunkowo niewielka wystająca część (jak zatrzask włazu) może stwarzać problemy z przejściem przez otwór drzwiowy. Dlatego w naszym katalogu staramy się, w miarę możliwości, wskazać maksymalne dokładnie wymiary pralki– biorąc pod uwagę wszystkie wystające części. Z drugiej strony, nie wszyscy producenci udostępniają takie dane; więc w razie wątpliwości warto ocenić produkt po rozmiarze z pewną marżą. A szczegółowe informacje o tym, jak mierzono wymiary, zwykle można znaleźć w dokumentacji producenta (w większości przypadków jest ona dostępna online).

Na koniec porozmawiajmy o specyfice poszczególnych wymiarów. Tak więc w przypadku pralek ładowanych od przodu należy pamiętać, że do otwarcia włazu nieuchronnie wymagana będzie dodatkowa przestrzeń z przodu. Jednostki, których głębokość nie przekracza 40 cm, uważa się za wąskie; mogą być prawdziwym ratunkiem w ciasnych warunkach, zwłaszcza jeśli konstrukcja przewiduje obciążenie pionowe. A wysokość 120 cm lub więcej to prawie nieomylny znak pralki z 2 bębnami, które znajdują się jeden nad drugim. To nie tylko zwiększa pojemność, ale także pozwala na jednoczesne pranie dwóch zestawów ubrań w różnych trybach; Odwrotna...strona tych zalet jest tradycyjna - wysoki koszt.

Kraj, w którym pralka została wyprodukowana (wg oświadczenia producenta). Pomimo tego, że zakłady produkcyjne w Chinach są często wykorzystywane do montażu sprzętu AGD, wiele produktów montowanych jest w Europie ( Niemcy, Włochy, Polska, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Turcja) czy w przestrzeni poradzieckiej ( Białoruś, Rosja, Ukraina).

Istnieje wiele stereotypów na temat tego, jak jakość wykonania zależy od konkretnego „domu” urządzenia. Jednak większość z nich nie jest uzasadniona: dokładność kontroli jakości nie zależy bezpośrednio od lokalizacji produkcji. A w ramach poszczególnych marek sytuacja w tym zakresie może być zupełnie odwrotna: na przykład, pralki jednej firmy montowane w Polsce mogą być uważane za bardziej niezawodne, niż rumuńskie, a innej - na odwrót. W dodatku takie informacje (o tym, która fabryka dla danej marki jest lepsza) często okazują się niepotwierdzonymi plotkami. W związku z tym warto zwrócić uwagę na kraj produkcji, przede wszystkim, jeśli zasadniczo chcesz (lub nie chcesz) wspierać określone państwo, kupując produkowane w nim urządzenia.