Żelazka: specyfikacje, typy, rodzaje

- Domowy. Zwykłe żelazka przeznaczone do codziennego użytku domowego. Mogą mieć różne pojemności i rozmiary, co pozwala łatwo dobrać urządzenie do niemal każdej potrzeby, od bezpretensjonalnego życia kawalerskiego po dużą rodzinę.

- Drogowy (kompaktowy). Jak sama nazwa wskazuje, są to żelazka podróżne zaprojektowane do przewożenia przez cały czas. Są kompaktowe, lekkie, często wyposażone w składany uchwyt. Moc takich żelazek zwykle jest niska (rzadko przekracza 1500 W) i słabo nadają się do stałego użytku domowego.

- Z generatorem pary. Różnorodne żelazka domowe, wyposażone w specjalne urządzenie - generator pary. Takie urządzenie jest połączone z żelazkiem za pomocą specjalnego węża i pozwala na ciągłe prasowanie parą przez długi czas - do kilku godzin. Główną wadą generatorów pary jest ich nieporęczność.

- System do prasowania. Zestawy, zawierające co najmniej żelazko, generator pary i własną deskę do prasowania. Jednocześnie generator pary wraz z żelazkiem mocowany jest bezpośrednio na desce, co sprawia, że cała konstrukcja jest tak wygodna i bezpieczna w użytkowaniu, jak to tylko możliwe. A sama deska zapewnia skuteczne usuwanie dużej ilości wilgoci i często jest wyposażona w dodatkowe funkcje - ssanie, dociskanie i/lub ogrzewanie (więcej szczegółów w rozdziale "Deska do prasowania"). Główną wadą systemów pr...asowania jest ich wysoki koszt. Dlatego nie ma sensu kupować takiej konstrukcji do użytku domowego; ale na polu zawodowym (na przykład, w pralni lub sklepie krawieckim) system prasowania może być niezbędny.

- Prasowalnica. Prasa klasyczna - to konstrukcja z dwóch powierzchni, które można mocno do siebie docisnąć. W tym przypadku dolna powierzchnia pełni rolę deski do prasowania, a górna odpowiada za samo prasowanie; może nagrzać się tak szybko, jak górna połowa prasy i obie naraz, w zależności od modelu. W każdym razie kluczowa różnica między takimi systemami a tradycyjnymi żelazkami polega na tym, że powierzchnia robocza nie porusza się względem obrabianej tkaniny - w związku z tym sama tkanina nie rozciąga się ani nie przesuwa. Dodatkowo dzięki dużej powierzchni roboczej prasy zapewniają dużą prędkość pracy i są w stanie obsłużyć nawet dość duże przedmioty (np. pościel). Z drugiej strony, dla takich modeli nie są dostępne niektóre specyficzne rodzaje pracy - w szczególności zaciąganie i rozciąganie tkaniny z powodu nagrzewania, a także praca z dużymi ubraniami. W związku z tym, prasy prasowalnicze można polecić przede wszystkim do klasycznego prasowania w dużych ilościach, a także do obróbki dużej ilości dużych przedmiotów; jednostki takie mogą być przydatne np. w pralniach hoteli i sanatoriów.
Zwróć uwagę, że prasy prasowalnicze w naszym katalogu obejmują również różne urządzenia, które nie pasują do żadnej z pozostałych kategorii - na przykład, przemysłowe systemy do prasowania. Jednak takie urządzenia są stosunkowo rzadkie.

Obecność składanej rączki umożliwia złożenie urządzenia bardziej kompaktowo do przechowywania lub podróży. Rozwiązanie to jest bardzo popularne w żelazkach podróżnych. W niektórych rączka obraca się nawet w przeciwnym kierunku, zamieniając w ten sposób żelazko na parownik.

Moc pobierana przez urządzenie podczas pracy.

Ogólnie rzecz biorąc, bardzie potężne modele są uważane za bardziej zaawansowane - przynajmniej dlatego, że duża moc przyspiesza czas nagrzewania do temperatury roboczej i pozwala na wyższą wydajność pary. Z drugiej strony, taka moc ma zauważalny wpływ na wymiary, wagę i cenę.

Wśród klasycznych żelazek moc do 1500 W odpowiada poziomowi podstawowemu, jest to typowy wskaźnik dla modeli podróżnych. Wskaźnik 1500 - 2000 W jest uważany za średni, a wartości 2000 W lub więcej są typowe głównie dla urządzeń profesjonalnych. W obecności generatora pary moc znacznie wzrasta, a wśród systemów do prasowania i pras są modele o mocy do 6 - 7 kW.

Powłoka podeszwy żelazka. Powierzchnia ta styka się bezpośrednio z tkaniną, dlatego rodzaj powłoki jest jedną z najważniejszych cech.

— Aluminium. Najprostsza i najtańsza opcja. Zaletą aluminium jest jego mała waga oraz bardzo wysoka szybkość nagrzewania. Z drugiej strony, materiał ten szybko pokrywa się rysami, które pogarszają jakość prasowania, a nawet mogą uszkodzić obrabianą tkaninę. Ponadto po przegrzaniu aluminium łatwo przywiera do tkanin i jest trudny w czyszczenia. W rezultacie „czyste” aluminium jest uważane za przywilej najbardziej przystępnych i / lub kompaktowych żelazek. Jednocześnie wielu producentów stosuje w podeszwach aluminiowych specjalne technologie, mające na celu przynajmniej częściowe skompensowanie opisanych wad.

— Stal nierdzewna. Niedrogi i jednocześnie bardzo praktyczny materiał, najczęściej spotykany wariant metalowej podeszwy w nowoczesnych żelazkach. Zgodnie z nazwą „stal nierdzewna” doskonale jest odporna na korozję, a jednocześnie jest trwała, nie podatna na zarysowania i zadziory, dobrze się ślizga i jest łatwa w czyszczeniu. Spośród istotnych wad tego materiału można zauważyć, że jest on dość ciężki.

— Ceramika. Główną zaletą ceramiki jest to, że ślizga znacznie lepiej niż stal czy aluminium. Ponadto materiał ten jest łatwy w czyszczeniu i prawie pozbawiony zarysowań. Z drugiej strony, podeszwy ceramiczne są do...ść kruche i mogą ulec stłuczeniu lub wyszczerbieniu pod wpływem silnego uderzenia.

— Metaloceramiczna. Materiał ogólnie podobny do ceramiki opisanej powyżej; może być nieco mocniejszy ze względu na dodatek metali, jednak w praktyce wszystko zależy od konkretnego składu.

— Turmalin. Innym rodzajem materiału ceramicznego zawierającego turmalin - naturalny kamień półszlachetny. Cechą podeszwy turmalinowej jest naturalny efekt antystatyczny, który jest szczególnie przydatny podczas prasowania lekkich tkanin: takie tkaniny nie przyklejają się do podeszwy żelazka z powodu ładunku statycznego.

— Tytan/ceramika. Metaloceramika (patrz wyżej), w tym tytan. Metal ten jest bardzo wytrzymały i trwały, co pozytywnie wpływa na ogólną trwałość podeszwy.

— Teflonowe. Teflon (politetrafluoroetylen, PTFE) umożliwia łatwe przesuwanie się żelazka po tkaninie, poza tym ma właściwości zapobiegające przywieraniu: taka powłoka doskonale się czyści, nie przykleja się do ubrań i prawie nie brudzi się nawet przy tak poważnych problemach jako przegrzanie ze spaleniem materiału. Główną wadą teflonu jest jego bardzo duża wrażliwość na zarysowania, co wymaga ostrożności podczas prasowania ubrań z metalowymi guzikami, zapięciami, elementami ozdobnymi itp.

— Nieprzywierające. Kategoria ta obejmuje wszystkie nieprzywierające powłoki teflonowe (patrz wyżej). Specyficzny skład i właściwości takiej powłoki mogą się różnić. Na przykład, w niektórych modelach jest to ten sam PTFE, po prostu nie nazwany Teflon (słowo „Teflon” jest zastrzeżonym znakiem towarowym i nie może być używane bez pozwolenia). Ponadto istnieją inne materiały. Wspólną cechą wszystkich tego typu powłok jest to, że prawie nie przywierają do brudu, co znacznie ułatwia czyszczenie podeszwy.

— Tytan. Jedna z bardziej zaawansowanych opcji. Tytan jest niezwykle wytrzymały i prawie niewrażliwy na odpryski i zarysowania, nawet w przypadku upadków i innych poważnych „wypadków”. Z drugiej strony, nie nagrzewa się bardzo szybko, jednak jest bardzo drogi. Dlatego taka powłoka jest rzadko spotykana, głównie w żelazkach premium.

— Emaliowana. Z reguły, tego typu podeszwy wykorzystują podstawę ze stali nierdzewnej, na którą nakładana jest specjalna emalia. Skład emalii dobrany jest w taki sposób, aby łatwo się ślizgała, a jednocześnie była trwała. W rzeczywistości główną zaletą takiej powłoki jest niezawodność: z reguły ma prawie absolutną odporność na zarysowania, wiele emaliowanych podeszew można czyścić nawet metalowymi szczotkami. Co prawda, takie żelazka odpowiednio kosztują.

W zestawie żelazka jest specjalna nasadka do delikatnych tkanin - jedwab, perkal itp. Taka nasadka ma gładką powierzchnię, a także jest zaprojektowana w taki sposób, aby wykluczyć nagrzewanie powyżej określonej temperatury i przypadkowe krople na tkaninę podczas pracy w trybie parowania. Wszystko to zapobiega uszkodzeniom tkanin oraz pozwala delikatnie i skutecznie je wygładzić.Nasadka do delikatnych tkanin jest zdejmowana i mocowana do podeszwy za pomocą klipsów.

Wiele żelazek ma specjalne tryby dla wrażliwych materiałów, które mogą sprawić, że funkcja ta będzie niepotrzebna. Jeśli jednak często i w dużych ilościach mamy do czynienia z delikatnymi tkaninami, warto wybrać żelazko z nasadką.

Maksymalne ciśnienie pary, zapewniane przez żelazko w trybie ciągłej pary. Im wyższe ciśnienie pary, tym lepiej żelazko radzi sobie z grubymi, słabo przepuszczającymi wilgoć tkaninami. Należy pamiętać, że większość nowoczesnych żelazek posiada funkcję silnego uderzenia pary – w tym trybie ciśnienie pary na krótki czas wzrasta prawie 2-krotnie. Dlatego do użytku domowego w większości przypadków wystarczy ciśnienie 3-4 bar, takie żelazka bez problemu poradzą sobie ze zwykłymi tkaninami, a w przypadku szczególnie grubych można zastosować silne wyrzut pary. Ale w dziedzinie profesjonalnej zaleca się stosowanie modeli z bardziej potężnymi urządzeniami.

Moc wytwarzania pary, zabezpieczanej przez żelazko - zasadniczo jest to ilość pary, dostarczanej przez urządzenie na minutę. W większości nowoczesnych żelazek intensywność parowania można regulować, dlatego ten punkt zwykle wskazuje maksymalną wartość mocy.

Im więcej pary dostarcza żelazko, tym intensywniejszy jest efekt na tkaninie, gęstsze materiały można skutecznie wygładzić bez użycia silnego uderzenia pary (patrz poniżej). Z drugiej strony, wysoka wydajność ma zauważalny wpływ na cenę, wymiary i wagę żelazka. W związku z tym warto wybierać według tego wskaźnika, biorąc pod uwagę planowany sposób aplikacji – zwłaszcza, że nie zawsze wymagana jest pełna moc pary, a w szczególnych przypadkach można zastosować to samo wyrzut pary.

W żelazkach podróżnych i prostych domowych wydajność wynosi około 15 - 30 g/min. Wskaźnik powyżej 30 g/min odpowiada ulepszonemu parowaniu, a najbardziej zaawansowane urządzenia, głównie do celów profesjonalnych, są w stanie wyprodukować 60 g/min lub więcej (tzw. „tryb turbo”).

Moc pary, zapewniana przez żelazko w trybie silnego uderzenia pary.

Wydajność dostarczania pary - to ilość pary, dostarczanej przez żelazko na minutę. Więcej informacji na temat ogólnego znaczenia tego parametru znajduje się powyżej. A tryb silnego uderzenia pary - to tryb silnego uderzenia parą, kiedy żelazko prawie „wystrzela” ładunkiem pary; „strzał” jest zwykle wykonywany przez naciśnięcie specjalnego przycisku. Silne wyrzut pary pozwala osiągnąć intensywny efekt, niedostępny przy konwencjonalnym parowaniu; taki efekt może być przydatny np. do wygładzenia mocno pogniecionych tkanin, z którymi trudno byłoby sobie poradzić w inny sposób.

Uważa się, że wydajność uderzenia pary wynosząca 100 g/min lub więcej jest wystarczająca do obsługi większości gęstych i „zgniecionych materiałów. A modele z silnym uderzeniem pary od 200 g/min na pewno nie zostawią zgniecioną nawet najgęstszą tkaninę. Istnieją jednak modele o skromniejszych wskaźnikach - są odpowiednie dla tych, którzy potrzebują żelazka do zwykłego prasowania w domu. Co więcej, duża moc z reguły wpływa na koszt. Nie zapomnij o żelazkach z generatorem pary, gdzie wartości wydajności są wyższe, ponieważ przeznaczenie żelazka jest nieco inne.

Objętość pojemnika na wodę, zainstalowanego w żelazku.

Woda z tego pojemnika służy do wytwarzania pary podczas parowania tkanin. We współczesnych modelach żelazek zbiorniki są wykonane z przezroczystych materiałów i wyposażone w pokrywę przy otworze, przez który wlewa się wodę. Jeśli chodzi o pojemność, to duża pojemność z jednej strony pozwala na dłuższą pracę bez tankowania, z drugiej strony - znacznie obciąża całe urządzenie. Dlatego w klasycznych modelach, gdzie zbiornik znajduje się na samym żelazku, pojemność jest zwykle niewielka – około 80 ml do podróży i 300 ml do modeli domowych. Ale są też żelazka z dużym zbiornikiem na wodę, w którym pojemność może sięgać 500 ml. Ale w przypadku zaawansowanych generatorów pary i systemów do prasowania (patrz „Rodzaj”) zbiornik jest wykonywany osobno i w takich przypadkach jego objętość może wynosić 1 litr, a dla modeli z dużym zbiornikiem liczby przekraczają 1,5 litra.

Czas potrzebny do podgrzania wody w kotle. To on pokazuje gotowość żelazka z wytwornicą pary do pracy.

Zwracamy również uwagę, że w niektórych sytuacjach rzeczywisty czas grzania może okazać się krótszy od deklarowanego - np. jeśli zbiornik główny (kocioł) nie jest całkowicie napełniony, a w projekcie nie ma dodatkowej pojemności na zimną wodę. Jednak, aby uzyskać pełną gwarancję, nadal warto skoncentrować się na wartości podanej bezpośrednio w charakterystyce.

Siła, z jaką prasa prasująca (patrz „Rodzaj”) ściska prasowany materiał. Optymalna wartość tego parametru zależy od rodzaju tkaniny i niektórych cech aplikacji. Tak więc, w przypadku większości prostych prac ciśnienie 45 kg jest uważane za wystarczające. Jednocześnie bardziej solidne wskaźniki (w niektórych modelach sięgające 60 kg) pozwalają poradzić sobie z ubraniami złożonymi w kilka warstw - jest to ważne przede wszystkim przy prasowaniu pościeli. Natomiast w przypadku delikatnych tkanin zaleca się niskie ciśnienie - do 35 kg.

Wymiary powierzchni roboczej prasy prasującej (patrz "Typ").

Większa powierzchnia ułatwia pracę z dużymi przedmiotami, takimi jak prześcieradła i poszwy na kołdry. Z drugiej strony, znacząco wpływa na gabaryty prasy, a także jej koszt, wagę i energochłonność. Dlatego nie zawsze ma sens ściganie największej powierzchni roboczej - przy wyborze należy wziąć pod uwagę cechy planowanego używania.

Należy również pamiętać, że dane dotyczące rozmiaru pozwalają oszacować proporcje i kształt powierzchni roboczej. Tak więc krótkie i szerokie prasy dobrze nadają się do wspomnianej pościeli, T-shirtów, podkoszulek itp.; ale w przypadku spodni zaleca się stosowanie wydłużonych modeli.

— Dopływ pary. Możliwość dostarczania pary do miejsca prasowania bezpośrednio przez podeszwę żelazka. Parowanie pozwala skuteczniej wygładzić zagniecenia, może być przydatne do niektórych innych zadań, a także działa bakteriobójczo. Najczęściej współczesne żelazka zapewniają dwa sposoby dostarczania pary: automatyczny ze stałą prędkością i ręczny, w trybie „parowego uderzenia” - krótkie i mocne wypuszczanie pary za naciśnięciem przycisku.

— Pionowe parowanie. Możliwość doprowadzenia pary przy pionowej pozycji żelazka. Funkcja ta pozwala „odświeżyć” i wyprasować ubrania bezpośrednio na wieszaku – jest to często wygodniejsze i bardziej odpowiednie niż pełnoprawne prasowanie na desce (np. szybkie usunięcie zagnieceń tuż przed założeniem i wyjściem z domu).

— Automatyczny dobór temperatury. Obecność w żelazku funkcji automatycznego doboru temperatury dla rodzaju prasowanej tkaniny. Niezależnie od tego, czy są to delikatne ubrania, czy dżinsy, żelazko samo dostosuje ustawienia. To rozwiązanie generalnie wyklucza jakiekolwiek regulacje na korpusie żelazka i pozwala na prasowanie absolutnie wszystkiego w jednym trybie.

— Automatyczne wyłączanie. W takim przypadku oznacza to całkowite wyłączenie zasilania, jeśli żelazko jest nieruchome przez pewien czas. Jednocześnie dla pozycji poziomej, gdy podeszwa styka się z tkaniną..., deską itp., czas wyłączenia jest zwykle bardzo krótki (około 20-30 sekund) - minimalizuje to ryzyko uszkodzenia tkaniny i pożary. A dla pozycji pionowej ten czas może wynosić kilka minut - tak, abyś mógł spokojnie wyjść na chwilę, bez obawy, że żelazko się wyłączy.

— Praca bezprzewodowa. Żelazka, które mogą pracować samodzielnie, bez przewodowego podłączenia do sieci. W tym celu konstrukcja zwykle zapewnia specjalną podstawkę ze stykami i zatrzaskiem: przy nagrzewaniu żelazko znajduje się na stojaku, a po osiągnięciu pożądanej temperatury można je wyjąć. Zaletą modeli bezprzewodowych jest możliwość pracy nawet w tych miejscach, w których nie ma możliwości dotarcia przewodu do gniazdka. Oczywiście, aby utrzymać temperaturę, żelazko trzeba będzie okresowo zwracać na podstawkę, jednak nie można tego nazwać poważną wadą. Ponadto podstawki można zaprojektować tak, aby żelazko można było używać w zwykły sposób przewodowy.

— Tryb Eco. Specjalny tryb przeznaczony przede wszystkim do oszczędzania energii. W tym trybie zmniejsza się intensywność tworzenia pary, co sprzyja oszczędności; jednocześnie dzięki specjalnym rozwiązaniom konstrukcyjnym jakość prasowania prawie nie ucierpi. Jednocześnie należy zauważyć, że tryb ekologiczny nie jest odpowiedni dla wszystkich materiałów: na przykład, w niektórych żelazkach można go używać tylko podczas prasowania wełny. Szczegóły te warto wyjaśnić zgodnie z instrukcją.

— Samoodkamienianie. Funkcja, która automatycznie czyści żelazko z kamienia. Kamień – nierozpuszczalne zanieczyszczenie wapieniem – zatyka rury i zawory w systemie parowym, zmniejszając wydajność i prowadząc do nieszczelności. Ponadto takie zanieczyszczenia mogą również przedostać się na obrabianą tkaninę. Z drugiej strony samooczyszczanie pozwala uniknąć tych problemów. Zwykle odbywa się to w następujący sposób: do żelazka wlewa się wodę, nagrzewa się do maksymalnej temperatury, po czym należy włączyć tryb czyszczenia, trzymając urządzenie nad zlewem lub innym pojemnikiem. W takim przypadku wapień zostaje zniszczony przez działanie gorącej pary i wydostaje się przez otwory w stopie żelazka.
Automatyczne czyszczenie będzie szczególnie przydatne, jeśli używasz twardej wody - to właśnie twardość wody prowadzą do tworzenia się kamienia. Warto również powiedzieć, że jako dodatek lub alternatywę dla samooczyszczania w żelazkach można zapewnić inne metody zwalczania kamienia – wymienny wkład, pojemnik lub pręt odwapniający; wszystkie opcje są opisane poniżej.

— Wymienny wkład. Specjalny wkład przeznaczony do „zmiękczania” używanej wody i ochrony żelazka przed osadzaniem się kamienia. Taki wkład zazwyczaj działa na zasadzie wymiany jonowej: zawarte w wodzie sole wapniowe i magnezowe (twardość wody) zastępowane są solami sodowymi, które nie wpływają na twardość i nie prowadzą do powstawania nierozpuszczalnych osadów. W ten sposób tworzenie się kamienia jest prawie zredukowane do zera. Głównymi wadami wymiennych wkładów są ograniczone zasoby i odpowiednio konieczność regularnej wymiany. Ponadto nie zapewniają stuprocentowej ochrony przed osadzaniem się kamienia; dlatego niektóre modele łączą tę funkcję z opisanym powyżej samooczyszczaniem.

— Kolektor (pojemnik) do zbierania kamienia. Innym sposobem zwalczania kamienia jest specjalny pojemnik, w którym zatrzymywane są nierozpuszczalne osady wapienne. Metoda ta nie wymaga skomplikowanych procedur i dodatkowych kosztów na materiały eksploatacyjne - wystarczy okresowe wyjmowanie i płukanie pojemnika. Jednocześnie skuteczność takiego sprzętu jest stosunkowo niska: pojemnik nie wpływa na kamień powstały w systemie wytwarzania pary, zatrzymuje jedynie drobinki kamienia, wydobywające się z żelazka (zapobiegając w ten sposób zanieczyszczeniu tkanin). Dlatego funkcja ta często jest łączona z innymi rozwiązaniami, przeznaczonymi do zwalczania kamienia - samooczyszczanie (patrz wyżej), pręt odwapniający itp.

— Pręt odwapniający. Urządzenie zapobiegające tworzeniu się kamienia (wapienia) w systemie dostarczania pary. Wygląda jak pręt wykonany ze specjalnego materiału; skład takiego materiału dobierany jest w taki sposób, aby „przyciągał” sole wapnia. W rezultacie większość kamienia osadza się na pręcie, a nie na zaworach, rurach i innych elementach roboczych żelazka. W takim przypadku sam pręt jest wielokrotnego użytku, wystarczy okresowo wyjmować go z żelazka i zmywać osad. Jednocześnie w ten sposób usuwana jest tylko część kamienia (choć duża); dlatego funkcja ta jest najczęściej łączona z systemem samooczyszczania (patrz wyżej).

— Blokada kapania. Funkcja zapobiegająca przedostawaniu się kropel wody przez otwory w stopie żelazka, służące do dozowania pary. Przyczyną pojawienia się kropli mogą być zarówno awarie żelazka, jak i zbyt niska temperatura podczas parowania, gdy woda nie ma czasu na zamienienie się w parę. W każdym razie kropelki są niepożądane. z ich powodu na tkaninie mogą pojawić się plamy i smugi; dlatego przy regularnym prasowaniu parowym bardzo pożądana jest obecność systemu zapobiegającego kapaniu.

— Wskaźnik czyszczenia. Obecność w konstrukcji żelazka wskaźnika odkamieniania - nierozpuszczalnych osadów wapiennych, które zmniejszają wydajność systemu dostarczania pary. Wygląd takiego wskazania może się różnić w zależności od modelu żelazka i producenta, ale często jest to dioda LED lub jakiś symbol na panelu sterowania - wskaźnik włącza się, gdy żelazko wymaga odkamieniania.

— Sygnalizacja dźwiękowa. Obecność w konstrukcji żelazka systemu, który podaje sygnały dźwiękowe. Konkretny zestaw takich sygnałów i ich zastosowanie może być różne: na przykład, niektóre modele emitują dźwięk, informujący o nagrzaniu do temperatury roboczej, inne — o automatycznym wyłączeniu (patrz wyżej) itp. W każdym razie powiadomienia dźwiękowe pozwalają otrzymywać sygnały z żelazka, nawet gdy jest on poza zasięgiem wzroku.

— Wyświetlacz. Własny wyświetlacz LCD dostarcza dodatkowych informacji, może wyświetlać różne powiadomienia o pracy żelazka: aktualna temperatura, tryb parowania, ostrzeżenie o usterkach itp. W porównaniu do klasycznych lampek sygnalizacyjnych wyświetlacz jest bardziej uniwersalny, jednak też droższy.

— Sterowanie ze smartfona. Obecność w żelazku możliwości połączenia z siecią Internet, dzięki czemu można zdalnie monitorować jego stan. A myśli o tym, czy wyłączyłem żelazko, czy nie, nie będą przeszkadzać, bo w każdej chwili można to zrobić zdalnie. Jednak głównym celem tej funkcji jest możliwość włączania/wyłączania żelazka na odległość.

- Tryb zasysania. Funkcja występująca wyłącznie w systemach do prasowania. W trybie ssania powierzchnia deski do prasowania wciąga powietrze, dzięki czemu tkanina „przykleja się” do niej i nie porusza się podczas prasowania. Jest to szczególnie przydatne, gdy potrzebne jest intensywne prasowanie - na przykład, do tworzenia strzał na spodniach. Dodatkowo ssanie skutecznie usuwa nadmiar pary i zapewnia wysuszenie gładzonych tkanin.

- Nadmuch. Możliwość obsługi systemu prasującego w trybie wietrzenia lub nadmuchu. W tym trybie powietrze jest wydmuchiwane przez powierzchnię deski do prasowania, tworząc swego rodzaju „poduszkę powietrzną”, która utrzymuje wiszący materiał. Funkcja ta wykorzystywana jest głównie do pracy z delikatnymi materiałami, w tym „puszystych” - pozwala na skuteczne odparowanie produktu bez dociskania go do powierzchni roboczej i bez zgniatania włosia.

- Podgrzewanie powierzchni do prasowania. W systemach do prasowania z tą funkcją można podgrzewać nie tylko żelazko, jednak również powierzchnię deski do prasowania. Wpływa to pozytywnie na wydajność prasowania, zapobiega tworzeniu się skroplin na powierzchni roboczej oraz przyspiesza odparowywanie wilgoci z prasowanych wyrobów.

- Pedał sterowania. Funkcja stosowana w systemach prasowania (patrz „Rodzaj”). Pedał zwykle jest używany do włączan...ia i wyłączania pary, co często jest wygodniejsze niż używanie ręcznych przełączników na żelazku lub pojemniku na parę.

- Podstawka pod żelazko. Obecność żelaznej podstawki w systemie prasowania. Podstawka zwykle wygląda jak półka, wykonana z metalu lub innego żaroodpornego materiału; umieszcza się go na szerokim końcu deski do prasowania, po przeciwnej stronie części się zwęża. Na takiej półce można bezpiecznie postawić rozgrzane żelazko podeszwą w dół.

- Uchwyt do kabla. Obecność uchwytu do kabla w systemie do prasowania. Taki uchwyt zwykle jest wykonany w postaci pionowego metalowego pręta z pierścieniem u góry. Kabel przechodzi przez kółko - dzięki uchwytowi leży schludniej i nie plącze się pod rękami podczas pracy.

- Rękawnik. Rękawnik w systemie do prasowania. Rękawnik to niewielka wąska deska, uniesiona nad główną powierzchnię roboczą i przeznaczona do prasowania rękawów. Taka deska może być zdejmowana lub składana.

- Półka na ubrania. Obecność półki na ubrania w systemie do prasowania). Taka półka zwykle znajduje się pod główną powierzchnią roboczą i jest przeznaczona głównie na ubrania już wyprasowane. Jest to wygodne, ponieważ jest pod ręką, użytkownik nie musi szukać, gdzie umieścić już wyprasowane ubrania.

- Schowek na żelazko. Obecność schowku na żelazko w systemie prasowania. Takie urządzenie ułatwia przechowywanie i transport kompletnego żelazka: można je przechowywać bezpośrednio w systemie do prasowania bez obaw o jego zgubienie i bez szukania dla niego osobnego opakowania.

- Parownica. Obecność parownicy w systemie prasowania. Parownica - to urządzenie do dostarczania pary; jej kluczowa różnica w porównaniu z żelazkiem polega na tym, że efekt jest realizowany tylko przez parę, bez ciśnienia. Funkcja ta jest wskazana tylko w modelach oryginalnie wyposażonych w parownicę; niektóre systemy do prasowania pozwalają na zakup tych narzędzi osobno, jednak nie są one uwzględnione w tej kategorii.

- Rolki transportowe. Ponieważ system prasowania nie jest urządzeniem do ciągłego użytkowania i często wędruje z miejsca pracy do niszy, szafy lub innego miejsca do przechowywania, obecność kółek uprości ten proces. A biorąc pod uwagę wykorzystanie przeważnie przez kobiety, rozwiązanie to stanie się bardzo odpowiednie i doda komfortu użytkowania.

Wielkość powierzchni roboczej systemu prasowania (patrz „Rodzaj”).

Parametr ten pozwala określić nie tylko wymiary, ale także proporcje powierzchni roboczej. Jednak w większości przypadków jest wydłużony - jest to uważane za najlepszą opcję.

Najmniejsza wysokość, na której można ustawić deskę do prasowania (patrz „Rodzaj”). Wskazany tylko dla modeli z regulacją wysokości; jednak takie urządzenia są dość powszechne wśród systemów do prasowania.

Niska wysokość montażu może być przydatna dla osób niskiego wzrostu lub dla tych, którzy planują prasować siedząc.

Największa wysokość, na której można ustawić deskę do prasowania (patrz „Rodzaj”). Zwykle waha się od 90 do 110 cm, co jest dość wygodne dla większości użytkowników. A przy niskim wzroście możesz wybrać system, w którym deska ma regulowaną wysokość (w takich modelach wskazana jest nie tylko maksymalna, ale także minimalna wysokość instalacji).

Możliwość przełączania napięcia roboczego żelazka, zwykle od 110 do 230 V. W różnych częściach świata sieci elektryczne mają różne napięcia robocze: na przykład w WNP i Europie - 230 V, w Ameryce Północnej - 110 V Dlatego funkcja ta przyda się w przypadku żelazek podróżnych. Przełączanie tego samego napięcia w większości przypadków odbywa się ręcznie. Dlatego przed włączeniem należy upewnić się, że ustawione napięcie jest prawidłowe.

Długość węża parowego od generatora pary do żelazka.

Im dłuższy jest wąż, tym dalej można sięgnąć bez przesuwania samego urządzenia. Z drugiej strony, długie węże mogą być niewygodne podczas przechowywania i transportu, a także podczas pracy na krótkich dystansach.

Długość kabla sieciowego, przewidzianego w żelazku.

Producenci wybierają długość kabla, biorąc pod uwagę ogólną specjalizację żelazka i specyfikę jego zastosowania - tak, aby kabel był wystarczający w większości przypadków, a jednocześnie nie był zbyt długi i nieporęczny. Dlatego w większości przypadków parametr ten można zignorować; wyjątki - to tylko kilka konkretnych sytuacji. Na przykład, jeśli wybierzesz żelazko podróżne, a kompaktowość jest kluczowym kryterium, warto wybrać krótszy drut. Z kolei długi kabel przyda się, gdy jest spora odległość od gniazd i nie ma przedłużaczy.

Dla jasności zauważamy, że w przypadku żelazek domowych średnia długość kabla wynosi 1,5 m.

Całkowita waga żelazka. Z reguły parametr ten jest oznaczony „na sucho”, bez wody; natomiast w przypadku generatorów pary i systemów do prasowania (patrz „Rodzaj”) waga podana jest tylko dla samego żelazka, bez dodatkowego wyposażenia.

Początkowo uważano, że im cięższe jest żelazko, tym sprawniej wykonuje swoje zadanie. Jednak we współczesnych modelach stosuje się różne sztuczki techniczne, aby uzyskać dobrą jakość prasowania przy niskiej wadze. Jednocześnie lżejsze żelazko okazuje się bardziej „manewrowe” i łatwiejsze w obsłudze, można z nim pracować przez długi czas bez zmęczenia. Dlatego sensowne jest szukanie masywnego modelu tylko w przypadkach, gdy często planujesz pracować z trudnymi do prasowania tkaninami - na przykład, z naturalnym płótnem: większa waga zapewni dodatkową wydajność podczas pracy.

Całkowita waga żelazka z generatorem pary lub systemem do prasowania (patrz Typ). Z reguły cechy wskazują suchą masę, nie licząc wody.

Warto zwrócić uwagę na parametr ten, jeśli ważna jest dla Ciebie wygoda transportu: im mniejsza jest waga, tym łatwiej jest przenosić konstrukcję z miejsca na miejsce. Z drugiej strony, lżejsze modele zwykle kosztują więcej niż ciężkie lub mają mniejszą pojemność zbiornika na wodę.