Przystępny zestaw optyki do bezlusterkowców Nikon Z

Aby dopasować się do aparatu retro Nikon Z fc, wypuszczono także kompaktowy obiektyw 28 mm f/2.8. Przy grubości 43 mm i średnicy 71,5 mm bez problemu zmieści się w kieszeni, a model waży zaledwie 155 g. Obiektyw przeznaczony jest do pełnoklatkowych aparatów i aparatów z matrycą APS-C Nikon Z.

W aparacie pełnoklatkowym Nikon Nikkor Z 28mm f/2.8 jest optymalny do fotografowania krajobrazów i ogólnych planów, natomiast w trybie kadrowania nadaje się do różnorodnych scen z naturalną perspektywą kadru. Przysłona modelu nie jest może powalająca (f/2.8), ale obiektyw potrafi całkiem nieźle rozmyć tło podczas fotografowania z małą głębią ostrości.

Konstrukcja optyczna obiektywu obejmuje 9 elementów w 8 grupach z dwiema soczewkami asferycznymi. W obudowie znalazło się także miejsce na krokowy napęd autofokusa – obiektyw ustawia ostrość już od odległości 19 cm (względem płaszczyzny ogniskowej matrycy aparatu). Dopuszczalne jest mocowanie filtrów o średnicy 52 mm do przedniej ramy modelu.

Z elementów sterujących w obiektywie znajduje się tylko jeden pierścień, który standardowo służy do ręcznego ustawiania ostrości. W menu aparatu można ponownie przypisać funkcję pokrętła, aby zmieniać przysłonę, czułość na światło lub korekcję ekspozycji klatki. Podobna cecha konstrukcyjna cechuje wiele „natywnych” obiektywów systemu Nikon Z – omawiany model nie był tu wyjątkiem.

Pierwszy obiektyw z portretowej ligi optyki do mocowania Nikon Z pojawił się w 2019 roku. To klasyczny stałoogniskowy obiektyw 85 mm z przysłoną f/1.8 i 9-listkową przysłoną. Model ten należy uznać za niedrogi obiektyw portretowy, czego nie można powiedzieć o bardziej zaawansowanym, ale drogim obiektywie Nikon Nikkor Z 85mm f/1.2 S.

Ostrość omawianego obiektywu do fotografii portretowej objawia się spektakularnym rozmyciem tła, które można uzyskać przy otwartych przysłonach. Jednocześnie małe obiekty w strefie rozmycia zamieniają się w gładkie, przyjemne dla oka krążki, tworząc w ten sposób miękki i piękny bokeh. A najważniejsze, że już od przysłony f/1.8 stałoogniskowy obiektyw maluje bardzo ostry obraz.

Formuła optyczna modelu według schematu „12 elementów w 9 grupach” przewiduje dwie soczewki ED wykonane ze szkła niskodyspersyjnego, które umieszczono na osłonie eliminującej aberracje. W obiektywie zastosowano także antyrefleksyjną powłokę Nano Crystal Coat. Z pozostałych wewnętrznych elementów szkoda nie wspomnieć o szybkim i cichym ultradźwiękowym napędzie autofokusa, pozwalającym celować na odległość 80 cm.

Podobnie jak wiele innych obiektywów w tym systemie, obiektyw ma konfigurowalny pierścień elektroniczny. Oprócz ręcznego ustawiania ostrości można go używać do zmiany przysłony lub kompensacji ekspozycji, którą ustawia się w menu aparatu. Model nie ma poważnych wad i zdecydowanie zasługuje na uwagę posiadaczy pełnoklatkowych aparatów z systemem Nikon Z. A w połączeniu z bezlusterkowcami z matrycą APS-C przeznaczonych do tego samego bagnetu, obiektyw może służyć w roli długoogniskowej portretówki z równoważną ogniskową 127,5 mm.

W ofercie firmy Nikon znajduje się kilka szerokokątnych obiektywów zmiennoogniskowych ze stałą przysłoną. To flagowy model 14-24mm f/2.8 S, prostsza opcja 14-30mm f/4 S i tańsza wersja zoomu 17-28mm f/2.8. Ostatni przykład rozważmy bardziej szczegółowo.

Model raczej nie będzie w stanie zadowolić ultraszerokim polem widzenia, ale zakres 17–28 mm w zupełności wystarczy do fotografii krajobrazu, wnętrz i architektury. Dodatkowo jedną z zalet obiektywu jest stała przysłona f/2.8 w całym zakresie ogniskowych — w połączeniu z 9-listkową konstrukcją przysłony, podczas fotografowania z bliska istnieje możliwość uzyskania spektakularnego rozmycia tła.

Co ciekawe, optyczna „formuła” obiektywu jest dokładnie taka sama, jak w Tamron 28-75mm f/2.8 Di III RXD. Zawiera 13 elementów w 11 grupach, w tym trzy soczewki asferyczne, dwie o ultraniskiej dyspersji i jedną soczewkę ED. Zbliżanie i ustawianie ostrości w modelu odbywa się wewnętrznie – Nikon Nikkor Z 17-28mm f/2.8 nie zmienia rozmiaru i nie przesuwa środka ciężkości, co jest przydatne w trybie filmowania ze stabilizatorem. Za autofokus obiektywu odpowiada silnik krokowy STM.

Zgodnie z nową tradycją obiektyw zmiennoogniskowy wyposażony jest w programowalny pierścień na obudowie. Domyślnie przypisana jest mu funkcja ręcznego ustawiania ostrości, ale można ją zmienić na przysłonę, regulację ISO czy kompensację ekspozycji. Średnica filtrów w tym modelu wynosi 67 mm, co więcej jest zgodna ze średnicą jego „krewnego” 28–75 mm f/2.8, co jest wygodne przy częstym przestawianiu obiektywów. Jako bonus, szerokokątny zoom ma obudowę odporną na kurz i wilgoć. Na koniec warto wspomnieć o zastosowaniu obiektywu z aparatami formatu Nikon Z DX — model zmienia się w szerokokątny o równoważnym polu widzenia około 25-42 mm.

Model z zestawem ogniskowych 28–75 mm i stałą przysłoną w całym zakresie ogniskowych f/2.8 idealnie sprawdzi się w roli standardowego, codziennego zoomu do bezlusterkowców systemu Nikon Z.

Obiektyw okazał się bardzo kompaktowy i lekki jak na wielofunkcyjny uniwersalny model o dużej aperturze. Wymiary jego obudowy to 75x121 mm, a waga 565 g. Na przednim obiektywie modelu można zamontować filtry o średnicy 67 mm. Najbliższym analogiem tego zoomu jest Nikon Nikkor Z 24-70mm f/2.8 S — duży i drogi model premium. Jednak jego cena jest dwukrotnie wyższa.

Obiektyw ten ustępuje swojemu odpowiednikowi o cztery milimetry ogniskowej w pozycji szerokokątnej. Jednak przy pracy ze średnimi i dużymi zbliżeniami brak kąta widzenia w ogóle nie jest odczuwalny, ale do fotografowania krajobrazów i wnętrz nadal lepiej jest zaopatrzyć się w optykę o szerszym kącie. Na dłuższym końcu model pozwala uzyskać pięć dodatkowych milimetrów ogniskowej. Przysłona f/2.8 pracuje modelowi w całym zakresie ogniskowych, z tą różnicą, że przy otwartych przysłonach obraz może być lekko zepsuty przez winietowanie (poprawiane w postprodukcji) i spadek ostrości na brzegach kadru. Wystarczy przymknąć do okolic f/4 i problemy znikają.

Konstrukcyjnie obiektyw ma konstrukcję optyczną złożoną z 15 elementów w 12 grupach, w tym trzech soczewek asferycznych i jednej soczewki Super ED. Obfitość „asferyki” może powodować niedoskonały bokeh, ale w przypadku uniwersalnego zoomu niewielka niejednorodność rozmycia jest całkiem akceptowalna. Wewnątrz obiektywu znajduje się także silnik krokowy układu automatycznego ustawiania ostrości, który zapewnia szybki i cichy autofokus (od 19 cm przy szerokim kącie i od 39 cm przy teleobiektywie zmiennoogniskowym).

Na zewnętrznej części obudowy modelu znajdują się pierścienie zmiany ogniskowej i ręcznego ustawiania ostrości. Ostatni pierścień można przeprogramować z menu aparatu na inne funkcje – przysłonę, zmianę ISO czy kompensację ekspozycji. Obiektyw przeznaczony jest do współpracy zarówno z pełnoklatkowymi bezlusterkowcami Nikon Z, jak i z aparatami z matrycą APS-C — w tym przypadku zoom zapewnia pokrycie równoważnych ogniskowych od około 42 do 112,5 mm.

Obiektyw Nikkor Z 70-180mm f/2.8 zaspokaja potrzeby posiadaczy pełnoklatkowych bezlusterkowców i aparatów z matrycą APS-C firmy Nikon w zakresie ogniskowych teleobiektywów. Co więcej , model może pochwalić się stałą, wysoką przysłoną f/2.8.

Teleobiektyw jest niemal kompletną kopią modelu Tamron 70-180mm F/2.8 Di III VXD, wyprodukowaną do bagnetu Sony E. Podobieństwo przejawia się w konstrukcji optycznej — 19 elementów w 14 grupach, w tym trzy asferyczne, pięć ED i jeden obiektyw Super ED. Ale silnik autofokusa Nikona nie jest liniowy, ale krokowy. Ustawianie ostrości jest możliwe od 27 cm w pozycji szerokokątnej od 85 cm przy maksymalnym przybliżeniu.

Obiektyw wyposażony jest w szeroki gumowany pierścień zmiany ogniskowej oraz programowalny pierścień do ręcznego ustawiania ostrości. W razie potrzeby do ostatniego pierścienia można przypisać inne funkcje takie jak przysłona, zmiana ISO czy kompensacja ekspozycji, czego dokonuje się z poziomu menu aparatu. Model posiada także funkcję tłumienia „efektu oddychania” podczas nagrywania wideo oraz jest kompatybilny z konwerterami Nikon TC-1.4x i TC-2.0x.

Zasięg teleobiektywu wspiera wspomniana wcześniej stała przysłona f/2.8 i 9-listkowa konstrukcja przysłony. Fotografując z małą głębią ostrości, można całkiem liczyć na uzyskanie spektakularnego efektu bokeh, który przyda się w gatunku fotografii portretowej. Dodatkowymi zaletami modelu jest ochrona obudowy przed kurzem i wilgocią. Najbliższym analogiem teleobiektywu z floty oryginalnej optyki jest topowe rozwiązanie Nikon Nikkor Z 70-200mm f/2.8 S VR, tyle że kosztuje znacznie więcej, jest prawie dwukrotnie większy i jest znacznie cięższy.