Słuchawki: specyfikacje, typy, rodzaje

Parametr ten jest podawany tylko dla specjalistycznych modeli, niezwiązanych ze słuchawkami ogólnego użytku. Aktualnie wyodrębnia się następujące rodzaje słuchawek: gamingowe, sportowe, biurowe, monitorowe (studyjne), dla DJ-ów, do snu. Oto bardziej szczegółowy...opis tych odmian:

— Gamingowe. Słuchawki przeznaczone głównie do użytku w grach - głównie z komputerami PC i laptopami (osobna wersja jest produkowana do konsoli, więcej informacji poniżej). Zewnętrznie wyróżniają się przede wszystkim designem - zwykle dość jasnym i agresywnym. Większość z tych modeli ma konstrukcję nauszną, najczęściej w pełnowymiarowym formacie „Over Ear” (patrz „Konstrukcja”) - zapewnia to maksymalne zanurzenie w grze. Istnieją inne opcje projektowania, ale znacznie rzadziej. Niemal obowiązkową częścią jest mikrofon - do komunikacji głosowej w grach online. Dodatkowo do tej kategorii należy większość modeli wielokanałowych (patrz „Dźwięk”) - taki dźwięk jest najważniejszy w grach.

— Sportowe. Słuchawki świetnie nadające się do uprawiania sportu. Takie urządzenia powinny mieć, po pierwsze, dodatkowe mocowanie w uszach lub na głowie, aby nie zmieniać swojego położenia podczas poruszania się; po drugie, nie powinny bać się potu (a najlepiej deszczu, śniegu i innych opadów). Z nielicznymi wyjątkami słuchawki sportowe nie mają przewodu, który mógłby powodować niedogodności podczas poruszania się. Zwyczajowo do słuchawek sportowych zalicza się modele wewnątrzkanałowe, douszne oraz niektóre słuchawki nauszne. Ich wspólnymi kluczowymi cechami są niezawodne dopasowanie i obecność chociaż jakiegoś stopnia ochrony przed wilgocią IP (patrz „Stopień ochrony (IP)”).

— Biurowe. Słuchawki biurowe to słuchawki przeznaczone dla konsultantów, pracowników biura obsługi klienta i innych pracowników, którzy stale mają do czynienia z komunikacją głosową przez telefon lub przez Internet. W związku z tym jedną z głównych cech takich modeli jest obecność mikrofonu. Również wśród słuchawek biurowych dużą popularnością cieszą się modele na jedno ucho (patrz „Dźwięk - mono”), które pozwalają słyszeć jednocześnie rozmówcę na linii i otoczenie. W wielu słuchawkach tego typu stosowano złącze USB (patrz „Połączenie”) - ze względu na to, że niedrogie komputery biurowe mogą w ogóle nie mieć wyspecjalizowanych wyjść audio. Jednocześnie może być przewidziany mały panel sterujący bezpośrednio na wtyczce USB do pracy z telefonią IP, który pozwala w szczególności na przyjmowanie i odrzucanie połączeń. Istnieją również modele bezprzewodowe (najczęściej z łączem radiowym, rzadziej przez Bluetooth), a także specjalistyczne rozwiązania, które podłącza się do aparatów telefonicznych za pomocą określonych złączy.

— Monitorowe (studyjne). Słuchawki przeznaczone do użytku w profesjonalnym nagrywaniu i konfigurowaniu sprzętu audio. Są wykonane tylko przewodowo. Jednak kluczowa cecha takich modeli jest inna: mają one najbardziej równomierną charakterystykę częstotliwościową, co daje prawie taką samą głośność dźwięku ze wszystkich pasm częstotliwości, oraz szeroki zakres działania, często przekraczający granice częstotliwości słyszalnych dla człowieka. Dzięki temu takie słuchawki są w stanie jednoznacznie zidentyfikować wszystkie wady sygnału audio - w tym niuanse niezauważalne na tradycyjnych słuchawkach; takie właściwości są niezbędne w profesjonalnej pracy z dźwiękiem. Z drugiej strony z tego samego powodu nie ma sensu używać modeli monitorowe do codziennego słuchania muzyki: nie tylko ujawniają one różne niedociągnięcia nagrania, ale także nadają dźwiękowi specyficzne zabarwienie, nietypowe, a nawet nieprzyjemne dla przeciętnego użytkownika.

— Dla DJ-ów. Słuchawki pierwotnie przeznaczone do użytku przez profesjonalnych DJ-ów podczas miksowania utworów. Pod wieloma względami są podobne do opisanych powyżej słuchawek monitorowych - mianowicie mają bardzo równomierną charakterystykę częstotliwościową, zapewniające najbardziej wiarygodny dźwięk i szeroki zakres częstotliwości. Ponadto słuchawki DJ-skie są zwykle wykonane w zamkniętej konstrukcji akustycznej i ogólnie charakteryzują się wysokim stopniem izolacji akustycznej, co pozwala zachowywać dobrą słyszalność nawet w dość hałaśliwym otoczeniu.

— Do snu. Miniaturowe słuchawki o specjalnym anatomicznym kształcie, który pozwala spokojnie zasnąć leżąc na boku, bez uczucia dyskomfortu w uchu. Aby zmniejszyć poziom hałasu otoczenia, zwykle wyposaża się je w pasywną redukcję hałasu. Słuchawki te mogą służyć zarówno do słuchania muzyki, jak i do transmisji białego szumu, dźwięków natury czy fal. Zaawansowane modele monitorują także jakość snu, a funkcja alarmu włącza melodię pobudki o wyznaczonej godzinie. Takie słuchawki często nazywane są elektronicznymi zatyczkami do uszu.

Powiązanie licencyjne słuchawek z konkretnym modelem konsoli do gier oznacza pełną kompatybilność pomiędzy urządzeniami i daje 100% gwarancję działania wszystkich deklarowanych funkcji. Należy pamiętać, że poza wymienionym dekoderem takie słuchawki mogą być bezpiecznie używane w połączeniu z komputerem, smartfonem i innymi modelami konsol do gier dzięki odpowiednim interfejsom połączeniowym. Jednak pełny potencjał słuchawek ujawnia się dopiero w połączeniu z okr...eśloną konsolą do gier.

Słuchawki pracujące na zasadzie przewodnictwa kostnego.

W takich modelach przetworniki nie są montowane na uchu (ani w nim), ale na głowie w pobliżu ucha (zwykle z przodu), a dźwięk jest przenoszony do błony bębenkowej nie przez kanał słuchowy, ale przez kości czaszki. Główną zaletą tej zasady działania jest to, że uszy pozostają otwarte. Dzięki temu użytkownik dobrze słyszy zarówno muzykę w słuchawkach, jak i dźwięki otaczającego go świata. W wielu...sytuacjach jest to bardzo wygodne (np. w biurze czy na plaży), a w niektórych także krytyczne ze względu na bezpieczeństwo (np. przy jeździe na rowerze). Przy tym słuchawki są kompaktowe, dość wygodne, a dźwięk dość wysokiej jakości i głośny (i prawie niesłyszalny dla innych). Główną wadą takich rozwiązań jest ich dość wysoki koszt.

Innym specyficznym typem słuchawek posiadających tę funkcję są modele dokanałowe i douszne (patrz „Konstrukcja”), w których przetworniki działają w tradycyjnym formacie, a przewodnictwo kostne służy do przenoszenia głosu użytkownika do wbudowanego mikrofonu. Podobną funkcję można znaleźć w niektórych urządzeniach true wireless (patrz „Typ kabla”): mikrofon w takich modelach jest umieszczony z dala od ust i wygodniej jest do niego przekazywać głos przez kości czaszki, a nie w w zwykły sposób, w powietrzu.

W tym punkcie określono przede wszystkim sposób mocowania na uszach; ze względu na ten parametr współczesne słuchawki dzielą się na nauszne, dokanałowe, douszne, okulary i opaski na głowę. W przypadku modeli nausznych może być również określona konstrukcja słuchawek (zamknięte, półotwarte, otwarte), a także obecność takich funkcji, jak konstrukcja pełnowymiarowa nauszna zamknięta (over-ear)...(w przypadku braku tej funkcji takie słuchawki nazywane są „nausznymi (on-ear)” lub po prostu „nausznymi”), obrotowe muszle, pałąk z automatyczną regulacją lub nawet popularny w połowie 2021 roku trend - kocie uszy Cat Ear (słuchawki z uszami). Szczegóły, takie jak sztywny pałąk, zaczep zauszny, uchwyt na szyję i możliwość składania, mogą łączyć się z prawie każdym sposobem zakładania na uszy (z pewnymi wyjątkami - na przykład modele nauszne nie są mocowane na szyję).

Oto bardziej szczegółowy opis różnych sposobów umieszczania na uszach:

- Nauszne. Słuchawkami nausznymi nazywane są słuchawki, które znajdują się na zewnątrz małżowiny usznej, zakrywając ucho z boku („zwykłe” modele nauszne) lub całkowicie (pełnowymiarowe słuchawki nauszne (Over-Ear) - szczegóły poniżej). W każdym razie takie modele są dość duże. To z jednej strony upraszcza tworzenie słuchawek o zaawansowanej charakterystyce dźwięku, a także pozwala bez większych trudności korzystać z pewnych specyficznych sztuczek - na przykład kilku przetworników czy obsługi wielokanałowego dźwięku przestrzennego. Z drugiej strony rozmiar słuchawek utrudnia transport i używanie w ruchu. Ponadto należy pamiętać, że większość modeli nausznych ma opaskę, dlatego są słabo kompatybilne ze złożonymi fryzurami i niektórymi nakryciami głowy. Modele ze sztywnymi pałąkami i pałąkami zausznymi są pozbawione tej wady, ale one mają też swoją specyfikę (patrz poniżej).
Słuchawki nauszne mogą mieć różne konstrukcje akustyczne:

• Zamknięte. Modele o wysokim stopniu izolacji akustycznej, maksymalnie chroniące użytkownika przed obcymi dźwiękami. Taka konstrukcja przyczynia się do uzyskania bogatego dźwięku (szczególnie w zakresie basów), a także zapewnia bardzo potężny efekt zanurzenia, dzięki czemu doskonale nadaje się do użytku domowego (w tym gier komputerowych) oraz w głośnym otoczeniu. Nie zaleca się jednak używania takich "nauszników" na ulicy: całkowita izolacja od dźwięków otoczenia w takich warunkach może być niebezpieczna. Ponadto uważa się, że całkowicie zamknięta konstrukcja nieznacznie pogarsza wierność dźwięku.
• Otwarte. Słuchawki o minimalnym stopniu izolacji akustycznej, przepuszczające większość dźwięków zewnętrznych. Są gorsze od zamkniętych pod względem mocy akustycznej i bogactwa dźwięku, a także wydajności w hałaśliwym otoczeniu; poza tym dźwięk z takich słuchawek jest dobrze słyszalny przez innych. Z drugiej strony, modele otwarte generalnie zapewniają wierniejszy dźwięk i lepiej sprawdzają się w sytuacjach, w których trzeba kontrolować otoczenie - na przykład do użytku na zewnątrz.
• Półotwarte. Rodzaj kompromisu pomiędzy opcjami opisanymi powyżej: słuchawki o wyższym stopniu izolacji akustycznej niż w modelach otwartych, ale wciąż nie sięgających do zamkniętych „nauszników” pod tym względem. Dla niektórych użytkowników ta pośrednia opcja może być wygodniejsza. Ponadto słuchawki półotwarte doceniane są również w profesjonalnej pracy z dźwiękiem: zachowują bogactwo basów, a jednocześnie nie tworzą zniekształceń charakterystycznych dla konstrukcji całkowicie zamkniętej.
• Ze sztywnym pałąkiem. Sztywny pałąk pozwala bezpiecznie zamocować nauszniki na małżowinach usznych. Bliskim odpowiednikiem sztywnego pałąka jest opaska pełnowymiarowych słuchawek, ale w odróżnieniu od niej pałąk nosi się z tyłu głowy, a nie na czubku. Z tego powodu sztywne pałąki są w większości wykonane z gołego plastiku/metalu bez wyściółki. Słuchawki ze sztywnym pałąkiem najczęściej mają sportową orientację, ponieważ umieszczone z tyłu głowy słuchawki nie będą wiercić się na głowie nawet przy intensywnym biegu. Słuchawki nauszne są mocno dociśnięte do małżowin usznych, ale same głośniki znajdują się na zewnątrz przewodów słuchowych.
• Cat Ear („słuchawki z uszami”). Słuchawki nauszne w ciekawym designie - z imitacją kocich uszu na pałąku. Ten dodatek nie wpływa na wydajność, ale uszy wyglądają niecodziennie i mogą być świetnym dodatkiem do jasnego, oryginalnego stylu właściciela. Słuchawki Cat Ear są szczególnie popularne wśród nastolatków.

- Dokanałowe. Miniaturowe słuchawki, które podczas używania wkłada się bezpośrednio do kanałów słuchowych. Dla wygody noszenia dostarczane są gumowe lub silikonowe nakładki, często zestaw zawiera kilka takich nakładek, aby dopasować się do konkretnego rozmiaru ucha. Konstrukcja ta łączy w sobie zwartość i zaawansowane właściwości użytkowe: pod względem głośności i bogactwa basów słuchawki douszne są często porównywalne do nausznych, a stopień izolacji akustycznej jest bardzo wysoki (wiele modeli można nawet używać jako improwizowanych zatyczek do uszu). Z drugiej strony, całkowite odizolowanie od dźwięków zewnętrznych może czasami być wadą - na przykład podczas jazdy na rowerze lub spaceru po ruchliwej ulicy.

- Dokanałowe ze sztywnym pałąkiem. Słuchawki dokanałowe wkłada się wewnątrz kanałów słuchowych, co pozwala na jak najbezpieczniejsze zamocowanie ich w uchu i zapobieganie wypadaniu. Obecność sztywnego pałąka dodatkowo zwiększa niezawodność mocowania słuchawek. Ten typ słuchawek świetnie nadaje się do uprawiania sportu. Sztywny pałąk i konstrukcja dokanałowa emiterów dźwięku pozwala słuchawkom bezpiecznie pozostawać na miejscu, nawet podczas intensywnego biegania.

- Douszne. Nazywane również potocznie „tabletkami”. Podobnie jak dokanałowe, takie słuchawki są małe i umieszczone są w małżowinie usznej - jednak nie głęboko w kanale słuchowym, a na samym jego początku prawie na zewnątrz. To sprawia, że słuchawki douszne są nieco prostsze w konstrukcji i tańsze, ale trudniej jest uzyskać bogaty dźwięk i zaawansowane parametry akustyczne. Takie modele zapewniają raczej niską izolację akustyczną, ale w zależności od sytuacji może to być zarówno wadą, jak i zaletą. A niektóre słuchawki tego typu mają wydłużony kształt, dzięki czemu siedzą głębiej w uszach i swoimi właściwościami mogą zbliżać się do modeli dokanałowych.

Osobno należy zaznaczyć, że w modelach dokanałowych i dousznych nie używa opasek - słuchawki są wykonane albo całkowicie osobno, albo połączone za pomocą urządzenia takiego jak sztywny pałąk lub uchwyt na szyję. Dzięki temu te słuchawki można bez problemu nosić z prawie każdą fryzurą lub nakryciem głowy.

- Słuchawki douszne ze sztywnym pałąkiem. Słuchawki douszne są po prostu wkładane do kanału słuchowego bez głębokiego wnikania. Nie jest to najbardziej niezawodny sposób mocowania słuchawek, ale ze względu na obecność sztywnego pałąka słuchawki douszne są dobrze i bezpiecznie dopasowane. Same słuchawki mają konstrukcję otwartej ścieżki dźwiękowej, dzięki czemu odtwarzają dźwięk z zauważalnymi zniekształceniami oryginalnego sygnału dźwiękowego. Ale jednocześnie otwarty obwód akustyczny pozwala wyraźnie usłyszeć, co dzieje się w otaczającej przestrzeni.

Jeśli chodzi o dodatkowe cechy konstrukcyjne, mogą one wyglądać następująco:

- Pełnowymiarowe słuchawki nauszne Over-Ear. Słuchawki nauszne (patrz wyżej), w których każda muszla całkowicie zakrywa ucho i ściśle przylega do głowy. Same muszle w takich modelach są dość duże i wyposażone są w charakterystyczne miękkie krawędzie na obwodzie wewnętrznej strony - krawędzie te przylegają do głowy, tak że małżowina uszna faktycznie znajduje się wewnątrz muszli. Główną zaletą te konstrukcji jest to, że słuchawki (o odpowiednim rozmiarze) praktycznie nie dotykają uszu użytkownika i nie cisną na nie - jest to szczególnie wygodne podczas długotrwałego użytkowania. Ponadto w modelach Over-Ear łatwiej jest uzyskać dobrą izolację akustyczną (chociaż wśród nich można znaleźć modele o półotwartej, a nawet całkowicie otwartej konstrukcji akustycznej). Główną wadą takich urządzeń jest ich nieporęczność oraz uciążliwość w transporcie i użytkowaniu „w biegu”. Ponadto podczas noszenia okularów muszle Over-Ear zwykle cisną na zauszniki z boków - może to powodować dyskomfort.

- Pałąk z automatyczną regulacją. Pałąk automatycznie dopasowuje się do wielkości głowy użytkownika. Taki pałąk zwykle składa się z dwóch części - twardej, najczęściej metalowej podstawy, oraz miękkiej części wewnętrznej, która przylega bezpośrednio do głowy. To wewnętrzna część jest w stanie się rozciągać, a użytkownik musi jedynie założyć muszle na uszy, aby było wygodnie, a sam pałąk powiększy się do pożądanego rozmiaru.

- Sztywny pałąk. Sztywny pałąk, który łączy obie słuchawki i jest noszony z tyłu głowy; w niektórych modelach może również pełnić funkcję uchwytu na szyję (patrz poniżej). Zaletą takiego urządzenia nad klasyczną opaską jest to, że pałąk można zakładać do niemal każdej fryzury i nakrycia głowy. Z drugiej strony w modelach dokanałowych i dousznych (patrz powyżej) funkcja ta sprawia, że słuchawki są bardziej nieporęczne, a w modelach nausznych sensowne jest używanie jej tylko z konwencjonalnymi modelami, które nie należą do pełnowymiarowych słuchawek Over Ear. Dlatego, a także z wielu innych powodów, pałak nie jest obecnie zbyt popularny.

- Zaczep zauszny. Zaczep umożliwiający zamocowanie każdej słuchawki bezpośrednio na małżowinie usznej; z reguły wygląda jak charakterystyczny pałąk. Ta cecha występuje we wszystkich typach współczesnych słuchawek, z wyjątkiem Over Ear (patrz wyżej), a jej specyficzne znaczenie zależy przede wszystkim od głównego sposobu umieszczenia słuchawki na uchu. Tak więc w przypadku modeli dokanałowych i dousznych zaczep zauszny zapewnia dodatkową niezawodność trzymania: prawdopodobieństwo, że słuchawka wypadnie z ucha, jest praktycznie zmniejszone do zera dzięki takiemu ustalaczowi. W słuchawkach nausznych ta cecha jest znacznie mniej powszechna, a jej główną ideą jest obejście się bez opaski lub sztywnego pałąka - w niektórych przypadkach te elementy konstrukcyjne są zbędne.

- Uchwyt na szyję. Funkcja, która występuje wyłącznie w modelach bezprzewodowych i kombinowanych (patrz „Typ połączenia”) - i tylko w słuchawkach dokanałowych i dousznych (patrz powyżej). Obydwie słuchawki w takich modelach łączą się ze sobą albo zwykłym kablem, albo specjalną obręczą w kształcie podkowy (każda słuchawka łączy się z każdym końcem takiej obręczy za pomocą kabla). W każdym razie taki kabel lub obręcz podczas noszenia znajduje się z tyłu szyi użytkownika, co zapewnia dodatkową wygodę: słuchawki wyjęte z uszu (lub wypadłe) nie spadają na ziemię, tylko pozostają zawieszone na uchwycie. A w niektórych modelach są też specjalne magnesy, za pomocą których można „przykleić” wyjęte z uszu słuchawki do siebie, zamieniając całą konstrukcję w pierścień - to dodatkowo zmniejsza ryzyko upuszczenia urządzenia.

- Możliwość składania. Słuchawki można złożyć do niewielkich rozmiarów w celu przechowywania i transportu. Warto zaznaczyć, że funkcja ta jest wskazana tylko w modelach nausznych (patrz wyżej) - słuchawki dokanałowe i douszne są dość przenośne, nie ma potrzeby stosowania specjalnej konstrukcji składanej.

- Obrotowe muszle. Cecha konstrukcyjna występująca w słuchawkach nausznych (patrz powyżej). W tym przypadku obrotowe oznaczają muszle, które w trybie roboczym mogą obracać o pewien kąt wokół osi pionowej. Pozwala to na dalsze dopasowanie słuchawek do rozmiaru i kształtu głowy użytkownika - co z kolei poprawia komfort, zwłaszcza podczas noszenia przez dłuższy czas. Z drugiej strony obrotowe mocowanie nieco komplikuje konstrukcję słuchawek, zwiększa ich koszt i nieco zmniejsza niezawodność.

- Okulary. Słuchawki w postaci okularów. Dźwięk takich modeli jest przekazywany albo przez głośniki kierunkowe wbudowane w skronie, albo bezpośrednio do ucha poprzez przewodzenie przez kości czaszki. Oprócz muzyki okulary na przewodnictwo kostne zapewniają słyszalność tego, co dzieje się wokół.

- Opaska na głowę. Opaski na głowę z wbudowanymi słuchawkami. W podobnym formacie produkowane są dziecięce modele opasek z jasnymi nadrukami postaci z kreskówek i postaci z bajek, a także opaski dla fanów sportowego stylu życia. Słuchawki w takich modelach są zwykle zdejmowane, co pozwala na wypranie opaski.

Lokalizacja mikrofonu, w który wyposażone są słuchawki (oczywiście jeśli jest dostępny).

- Na kablu. Mikrofon zainstalowany na przewodzie słuchawkowym (lub na kablu połączeniowym w słuchawkach bezprzewodowych innych niż TWS). Może łączyć się z regulatorem głośności. Ten rodzaj pozwala oddzielić mikrofon od słuchawek, zmniejszając wagę i wymiary samych słuchawek; z drugiej strony mikrofon jest często noszony raczej dalek...o od twarzy, co może być niewygodne. Dlatego konstrukcja ta jest wykorzystywana głównie w słuchawkach dousznych i dokanałowych, w których rozmiar słuchawek ma duże znaczenie.

- Wbudowany w obudowę. Mikrofon umieszczony w obudowie jednej ze słuchawek. Takie ustawienie jest wygodne, ponieważ na zewnątrz nie ma żadnych dodatkowych wystających części (jak w słuchawkach bez mikrofonu), podczas gdy mikrofon nie jest daleko od twarzy, a w niektórych modelach może odbierać dźwięk zgodnie z zasadą przewodnictwa kostnego. Jednak instalacja w bliskiej odległości od głośnika powoduje dodatkowe zakłócenia i może pogorszyć jakość nadawania mowy. Te niedociągnięcia nie są jednak krytyczne: zakłócenia można skompensować, a idealna dokładność przekazu dźwięku do wbudowanych mikrofonów słuchawek w rzeczywistości nie jest potrzebna. Dlatego ta opcja jest dość popularna w naszych czasach i występuje nie tylko w miniaturowych modelach, dla których ważny jest brak zbędnych detali z zewnątrz, ale także w dość dużych słuchawkach nausznych.

- Na ramieniu. Mikrofon zamontowany na małym wysięgniku przymocowanym do jednej ze słuchawek. Mikrofon na ramieniu jest najpopularniejszy wśród słuchawek nausznych: dużą muszlę można uzupełnić wysięgnikiem bez utraty wygody, natomiast sam mikrofon znajduje się daleko od słuchawek, co pozytywnie wpływa na wyrazistość dźwięku. Wysięgnik często ma obrotowy lub odpinany uchwyt, co pozwala na odsunięcie mikrofonu od twarzy, dopóki on nie jest potrzebny (podnosząc wysięgnik pionowo wzdłuż pałąka).

- Wysuwany na ramieniu. Mikrofon na ramieniu (patrz powyżej), który ma wysuwaną konstrukcję: w razie potrzeby ramię wyciąga się z muszli, a poza godzinami pracy można je schować z powrotem do środka. Te słuchawki są bardziej kompaktowe i mają schludniejszy wygląd niż modele z ramieniem na obrotowym uchwycie: w pozycji ukrytej mikrofon prawie nie zajmuje miejsca na zewnątrz. Wysuwana konstrukcja mikrofonu jest szczególnie popularna w modelach do gier (patrz „Przeznaczenie”): w grach dla jednego gracza, w których nie ma potrzeby komunikować się z kolegami, mikrofon można złożyć do niewielkich rozmiarów.

- Odpinany na ramieniu. Mikrofon na ramieniu (patrz wyżej), który w razie potrzeby można całkowicie odłączyć od słuchawek. Taka konstrukcja może się przydać na przykład wtedy, gdy słuchawki są używane zarówno do gier, jak i do słuchania muzyki "w terenie”: w grze wieloosobowej mikrofon jest niezbędny, a do słuchania muzyki poza domem można go wyjąć, aby nie nosić zbędnego sprzętu (który poza tym można zgubić).

- W odbiorniku. Opcja używana w słuchawkach bezprzewodowych z oddzielnym odbiornikiem. Pod względem konstrukcji i zastosowania jest podobny do mikrofonu do opisanego powyżej mikrofonu na kablu: z jednej strony same słuchawki mogą być bardzo lekkie i miniaturowe, z drugiej strony mikrofon może nie znajdować się dostatecznie blisko twarzy, a do rozmowy trzeba będzie go przybliżyć.

- Na uchwycie. W tym przypadku najczęściej mamy na myśli mikrofon zamontowany w uchwycie na szyję (patrz poniżej). Ta opcja występuje głównie wśród słuchawek bezprzewodowych, które również posiadają odbiornik sygnału w tym samym uchwycie. Taki mikrofon znajduje się blisko szyi, co pozwala uzyskać dobrą zrozumiałość mowy i jednocześnie odciąć obce dźwięki, nawet bez specjalnych dodatkowych poprawek.

- Na kablu i w obudowie. Słuchawki wyposażone w dwa mikrofony - jeden w obudowie, drugi na kablu. Cechy tych opcji opisano szczegółowo powyżej. Tutaj zauważmy, że ich połączenie jest niezwykle rzadkie, głównie wśród wysokiej jakości słuchawek z połączeniem kombinowanym (patrz „Typ podłączenia”). Te modele wykorzystują mikrofon w obudowie do pracy bezprzewodowej, a przy podłączeniu przewodu - mikrofon na kablu, który jest mniej podatny na zakłócenia.

- Na kablu i odpinany. Inny rodzaj słuchawek z dwoma mikrofonami jest również dość rzadki. W takich modelach jeden mikrofon umieszcza się na kablu, drugi - na odpinanym ramieniu. Szczegóły dotyczące tych rodzajów znajdują się wyżej, a ich połączenie pozwala dopasować słuchawki do konkretnej sytuacji. Na przykład ramię jest bardzo wygodne do komunikacji głosowej na komputerze w domu lub w biurze, ale na ulicy i w transporcie lepiej je zdjąć i użyć mikrofonu na kablu.

- W obudowie i odpinany. Dość rzadką i niestandardową opcją jest połączenie mikrofonu w obudowie i mikrofonu na odpinanym ramieniu. Więcej informacji na temat każdej z tych opcji znajduje się powyżej, a ich połączenia używa się dość rzadko - w niektórych modelach gamingowych o klasie premium z połączeniem kombinowanym. Chodzi przede wszystkim o to, że odpinany mikrofon jest wygodniejszy w użyciu w jednym miejscu, przy połączeniu przewodowym, a w „mobilnym” trybie bezprzewodowym lepiej go zdjąć i skorzystać z wbudowanego mikrofonu. Jednak takie cechy mają fundamentalne znaczenie głównie dla najbardziej wymagających użytkowników, dlatego opcja ta nie zyskała popularności.

Ogólny rodzaj połączenia używany przez słuchawki.

- Przewodowe. Słuchawki podłączane do źródła sygnału za pomocą kabla. Takie połączenie jest wysoce niezawodne i odporne na zakłócenia, zapewnia minimalne zniekształcenia; same słuchawki są proste, stosunkowo niedrogie, lekkie, ponadto nie wymagają własnego zasilania i mają nieograniczony czas pracy. Główną wadą tego typu jest obecność kabla, który ogranicza zasięg i może powodować różne niedogodności....

- Bezprzewodowe. Słuchawki korzystające z połączenia Bluetooth, na fale radiowe lub na podczerwień. Najbardziej oczywistą zaletą takich modeli jest brak kabla, co czyni je bardzo wygodnymi w użyciu; a zasięg wynosi zwykle co najmniej kilka metrów. Z drugiej strony modele bezprzewodowe są znacznie droższe od odpowiedników przewodowych, mają ograniczony czas działania i wymagają regularnego doładowania, a uzyskanie wysokiej jakości dźwięku w takich urządzeniach jest trudniejsze (istnieją specjalne technologie, takie jak aptX, ale one jeszcze bardziej podnoszą koszt). Ponadto tradycyjne słuchawki bezprzewodowe są również cięższe i nieporęczne niż słuchawki przewodowe; modele True Wireless nie mają tych wad, ale mają swoje własne niuanse.

- Kombinowane. Słuchawki, które akceptują obie powyższe opcje połączeń. Najpopularniejszym typem takich słuchawek są modele bezprzewodowe z odłączanym kablem(patrz odpowiedni punkt); innym typem są słuchawki przewodowe ze standardową wtyczką, w komplecie z adapterem bezprzewodowym. W każdym razie, posiadając taki model, użytkownik może według własnego uznania wybierać sposób podłączenia: np. z komputera można słuchać muzyki za pomocą kabla, a wychodząc z domu podłączyć słuchawki do smartfona przez Bluetooth. Jednocześnie urządzeniom kombinowanym nie grozi rozładowany akumulator: wystarczy przełączyć słuchawki na kabel i dalej z nich korzystać. Główną wadą tego typu słuchawek jest ich dość wysoki koszt.