Pięć lustrzanek cyfrowych dla początkujących fotografów amatorów

Obecny przedstawiciel trzytysięcznej serii prostych i przystępnych cenowo lustrzanek cyfrowych firmy Nikon nie różni się zbytnio pod względem możliwości fotograficznych od swojego poprzednika, aparatu Nikon D3300. Jednak nadal istnieje widoczna różnica między dwiema generacjami lustrzanek.

Nowością w D3400 jest wprowadzenie SnapBridge, dzięki czemu aparat jest mniej zależny od komputera. Znaczenie tej technologii polega na utrzymywaniu stałego połączenia ze smartfonem lub tabletem za pośrednictwem połączenia Bluetooth Low Energy w celu przesyłania materiału filmowego bezpośrednio do mobilnych gadżetów. Po dodaniu kilku kresek w edytorze zdjęć zdjęcia można od razu opublikować w sieciach społecznościowych, co jest dziś bardzo ważne.

Zachowując swoje poprzednie wymiary, aparat zrzucił 40 g nadwagi (do 395 g) i zyskał pojemniejszą baterię, której jedno ładowanie wystarcza na 1200 zdjęć. Jednak matryca 24,2 MP bez filtra antymorowego i procesor obrazu EXPEED 4 trafiły do lustrzanki cyfrowej od jej przodka. W związku z tym szybkostrzelność aparatu (5 kl./s) i praca na wysokich czułościach ISO pozostały na tym samym poziomie (można liczyć na uzyskanie wysokiej jakości wyniku przy fotografowaniu z ISO do 3200 jednostek).

Standardowy obiektyw Nikkor AF-P DX Nikkor 18-55mm f/3.5-5.6G VR firmy Nikon z wbudowaną końcówką optyczną został zaprojektowany do rozwiązywania większości zadań fotograficznych. Jest zoptymalizowany do nagrywania filmów i wyposażony w szybki napęd autofokusa. Z kolei system automatycznego ustawiania ostrości na pokładzie Nikona D3400 zbudowany jest w oparciu o 11 punktów, co wyraźnie nawiązuje do budżetowych korzeni lustrzanki. Autofokus dość dokładnie łapie obiekt, ale w trybie LiveView zwykle działa wolno.

Oprócz tradycyjnego trybu automatycznego, w selektorze programów tematycznych znajdują się pozycje Przewodnik (tryb treningowy dla początkujących) i Efekty (nakładanie filtrów artystycznych na zdjęcie). „Nie podjechali” do aparatu, z wyjątkiem być może nowoczesnego wyświetlacza - 3-calowy ekran w jego wyposażeniu nie obsługuje wprowadzania dotykowego i nie może się obracać. Jednak z punktu widzenia przyrządu do fotografii amatorskiej te „bajery” można całkowicie pominąć, ponieważ aparat najlepiej nadaje się do nauki podstaw fotografii bez nich.

Przez długi czas laury najbardziej kompaktowej lustrzanki należały do aparatu Canon EOS 100D. Jednak 4 lata po jej zapowiedzi (w 2017 r.) światło dzienne ujrzał następca aparatu – model 200D poprawił się na wszystkich frontach, idąc z duchem czasu.

Wewnątrz „dziecka” o skromnych wymiarach 122x93x70 mm kryje się bardzo godne „nadzienie”: matryca 24,2 MP i zaawansowany, markowy system autofokusa Dual Pixel CMOS AF, który zapewnia szybkie i płynne celowanie przy filmowania, a także przy użytkowania jako wyświetlacz wizjera . Obrotowy zawias umożliwia obracanie ekranu we wszystkich płaszczyznach, otwierając nowe perspektywy pod znanymi kątami fotografowania. Dodatkowo do skomponowania ujęcia można użyć wizjera optycznego o 95% pokryciu przyszłego obrazu.

Światłoczułość matrycy aparatu mierzona jest w zakresie od 100 do 25600 ISO w trybie normalnym (możliwość rozszerzenia do 51200 jednostek). Nie zaleca się jednak zwiększania czułości ISO powyżej 1600-3200 jednostek, aby uniknąć pojawienia się dużej ilości szumu na zdjęciu. Podczas „fotografowania” w serii aparat jest w stanie zarejestrować do 5 klatek na sekundę, a przy śledzącym autofokusie jego szybkostrzelność wyniesie około 3,5 kl./s. To prawda, że system automatycznego ustawiania ostrości Canona EOS 200D nie jest pierwszą świeżością – zawiera tylko 9 punktów, które nie pozwalają na pokrycie dużego obszaru kadru.

Dzięki możliwościom wideo aparatu wszystko jest dość standardowe - zapisuje filmy w formacie FullHD (1920x1080 pikseli) z szybkością klatek do 60 kl./s. Zarówno przy robienia zdjęć, jak i nagrywania filmów, możesz zdalnie sterować lustrzanką cyfrową ze smartfona związanego bezprzewodowo. Własny interfejs graficzny aparatu Canon EOS 200D jest przyjazny dla użytkownika – pomoże Ci opanować parametry fotografowania dosłownie na palcach, co jest wymagane od dobrej lustrzanki cyfrowej klasy podstawowej.

Aparat, zaprojektowany w najlepszych tradycjach amatorskich lustrzanek, zastąpił tandem Canon EOS 750D i Canon EOS 760D. Spośród innowacji w wyposażeniu 800, największą uwagę zwraca technologia autofokusa Dual Pixel CMOS AF, której powierzono misję wysokiej jakości i płynnego ustawiania ostrości w trybie LiveView i przy nagrywania wideo.

System autofokusa jako całość ma 45 punktów krzyżowych pokrywających większość pola przyszłego kadru. Wymagany punkt ostrości ustawia się, dotykając ekranu dotykowego, który jest również obrotowy i ma kilka stopni swobody celowania przy fotografowania pod nietypowymi kątami.

Matryca formatu APS-C została odziedziczona po poprzednich generacjach lustrzanek cyfrowych firmy Canon. Jednak w połączeniu ze zaktualizowanym procesorem obrazu DIGIC 7 aparat nauczył się fotografować w szerszym zakresie ISO – od 100 do 25600 jednostek w trybie standardowym. W rzeczywistości zdjęcia o akceptowalnej jakości z niskim poziomem szumów są nadawane lustrzance cyfrowej przy wartościach ISO do 3200-6400 jednostek. Nowy procesor zwiększył też szybkostrzelność aparatu – w przypadku zdjęć seryjnych jest w stanie zrobić do 6 klatek na sekundę z buforem na 27 zdjęć w formacie RAW lub nieograniczonej liczbie plików JPEG.

Nowicjuszy w świecie fotografii zainteresuje nie tyle parametry techniczne Canona EOS 800D, ile przyjazny dla początkujących interfejs menu. Aparat wyświetla na ekranie interaktywne wskazówki i ikony, które dają wyobrażenie o tym, jak zmiany czasu otwarcia migawki, przysłony i innych ustawień fotografowania wpływają na zdjęcie. Osobom obeznanym z fotografią wystarczy przełączyć się na klasyczną wersję wyświetlacza menu, dostosowaną do całej rodziny aparatów Canona.

Wiele „rekinów” branży fotograficznej przeszło modernizację istniejących linii aparatów, w wyniku czego wiele modeli lustrzanek cyfrowych można nazwać aktualizacją tylko dla samej aktualizacji. Uderzającym tego przykładem jest aparat Nikon D5600, któremu należałoby przypisać indeks D5500 z dodatkową literą w nazwie.

Wraz ze swoim poprzednikiem w obliczu Nikona D5500, lustrzanka cyfrowa posiada matrycę 24,2 MP bez filtra antymorowego, co pozytywnie wpływa na ostrość uzyskiwanych zdjęć, czip EXPEED 4 oraz 39-punktową automatyczną regulację ostrości system z 9 punktami krzyżowymi. System ustawiania ostrości celuje szybko i dokładnie w niemal każdych warunkach fotografowania, a lampka wspomagająca autofokus pomaga w ciemności.

Więc co nowego w D5600? Przede wszystkim jest to technologia SnapBridge do organizowania stałej komunikacji z gadżetami mobilnymi z wykorzystaniem protokołu Bluetooth low energy. Korzystając z tej technologii, możliwe staje się przesyłanie obrazów z aparatu bezpośrednio do smartfona bez narażania żywotności baterii obu podłączonych urządzeń. Lustrzanka cyfrowa dodała też funkcję wykonywania zdjęć poklatkowych – seria wykonanych przez aparat zdjęć jest programowo łączona w jedną sekwencję wideo.

Wady modelu przypisuje się wolnemu ustawianiu ostrości w trybie LiveView, tj. gdy jest używany do obserwacji przy kręcenia 3,2-calowego wyświetlacza. Nikon nadal nie potrafi pozbyć się tego niedociągnięcia w podstawowych lustrzankach cyfrowych firmy Nikon. Jednocześnie ekran jest mocny w inny sposób – jest wrażliwy na dotyk i może obracać się we wszystkich osiach, co pozwala spojrzeć na sytuację pod innym kątem, zmieniając zwykły kąt. Dla posiadaczy dwóch poprzednich wersji serii „5000.” aktualizacja do modelu D5600 nie ma sensu, a dla entuzjastycznych fotografów-amatorów lustrzanka cyfrowa najlepiej wpasuje się w rolę głównego narzędzia pracy.

Lustrzanka cyfrowa Canon EOS 77D to pośrednie ogniwo między aparatami z wymiennymi obiektywami dla początkujących w świecie fotografii a poważnymi narzędziami roboczymi lub kreatywnymi. Bezpośrednio w gamie modeli japońskiego producenta lustrzanka cyfrowa zajmuje pozycję pomiędzy prostym Canonem EOS 800D a aparatem dla entuzjastów Canona EOS 80D.

Z aparatów klasy podstawowej badany egzemplarz zapożyczył kompaktowe wymiary, łatwość obsługi i funkcje automatyczne. A z rodziny zaawansowanych lustrzanek, model otrzymał zaawansowaną ergonomię, w szczególności dodatkowy monochromatyczny wyświetlacz informacji na górnej krawędzi (pozwala na zmianę parametrów bez rozpraszania się głównym ekranem), a także drugie kółko przewijania ułatwiające regulacja czasu otwarcia migawki i przysłony.

Aparat oparty jest na matrycy 24,2 MP z obsługą technologii Dual Pixel CMOS AF. Odpowiada za szybkie i dokładne ustawianie ostrości w trybie LiveView oraz przy kręcenia wideo. W tym drugim przypadku technologia pomaga również uzyskać „kinowy” efekt płynnego przesuwania ostrości. Podczas obserwacji przez wizjer optyczny obiekt jest niezawodnie uchwycony i utrzymywany przez 45 fazowych punktów ostrości.

Sterowanie zapożyczone od grupy profesjonalistów w połączeniu z obrotowym wyświetlaczem dotykowym sprawiają, że lustrzanka cyfrowa jest świetną opcją do nauki i wykonywania poważnych, kreatywnych zadań. Wraz z aparatem jest miejsce na dalszy rozwój, dla którego w przyszłości trzeba będzie wymienić obiektyw wieloryba 18-55 mm na coś bardziej wszechstronnego lub szybkiego. Około pięciu opcji wymiany standardowej optyki opisaliśmy w artykule „W celu zastąpienia „wieloryba”: 5 obiektywów zmiennoogniskowych do przyciętych lustrzanek Canona”.