Lodówki: specyfikacje, typy, rodzaje

Rodzaj lodówki jest określany w przypadku, gdy konstrukcja urządzenia znacznie różni się od klasycznej (układ pionowy, jedne lub kilka drzwi na całej szerokości urządzenia). Obecnie istnieją trzy główne rodzaje takich niestandardowych modeli: lodówki Side by side i French door (drzwi otwierane na oścież) , a także witryny chłodnicze . Oto bardziej szczegółowy opis każdej z tych rodzajów:

— Side by side. Lodówki tego rodzaju mają co najmniej dwoje drzwi ustawionych side by side (stąd nazwa). Jeśli jest więcej niż dwoje drzwi — wtedy co najmniej jedne drzwi zajmują całą wysokość jednostki; modele te różnią się od lodówek rodzaju French Door (zob. niżej). Kolejną różnicą jest to, że przedziały w modelach Side by side mają układ pionowy: zamrażarka jest zwykle umieszczona z boku i jest całkowicie zasłonięta jedną z drzwi. W każdym razie lodówki z tej kategorii są duże i mają dużą pojemność, są przeznaczone do przestronnych kuchni i dużej ilości produktów.

— French Door (drzwi otwierane na oścież). Jest to specyficzny rodzaj opisanych powyżej modeli Side by side: lodówki typu French Door mają również dużą szerokość i drzwi, które są umieszczone side by side. Główna podstawowa różnica polega na układzie wewnętrznym: komora chłodnicza w takich jednostkach jest umieszczona poziomo, na całej szerokości jednostki....Ponadto w tradycyjnych modelach rodzaju French Door są przewidziane nie dwoje, lecz cztery drzwi — dwie pary na różnych poziomach. Istnieje również inna, rzadsza opcja konstrukcji — dwoje drzwi na górze (side by side) i szuflady wysuwane na całą szerokość urządzenia na dole; jednak komora chłodnicza w takich modelach powinna koniecznie mieć kilka drzwi. Tak czy inaczej, specyfika korzystania z lodówek rodzaju French Door jest podobna do Side by side: są to duże i pojemne jednostki przeznaczone do kuchni z dużą ilością wolnego miejsca. Ich główną zaletą jest to, że układ „2 drzwi na każdą komorę” pozwala na zmniejszenie strat chłodu podczas otwierania: w klasycznej lodówce serii French Door otwarcie jednych drzwi otwiera tylko połowę lodówki lub zamrażarki, natomiast w Side by Side odpowiednia komora otwiera się całkowicie. Wielu użytkowników uważa, że ​​umiejscowienie komór jedna nad drugą jest wygodniejsze niż ustawienie je side by side. Oprócz tego, duża liczba drzwi robi konstrukcję bardzo skomplikowaną i podnosi jej koszt.

— Witryna chłodnicza. Lodówki przeznaczone głównie do użytku komercyjnego. Główną cechą takich jednostek są przezroczyste drzwi, które pozwalają zobaczyć zawartość bez otwierania komory i bez naruszenia reżimu temperatury w niej. Jeśli chodzi o inne cechy, to witryny chłodnicze zwykle mają tradycyjny układ pionowy, małą lub średnią pojemność i nie są wyposażone w zamrażarki. Jednocześnie w konstrukcji mogą występować dwie komory, jednak nie zawsze mają one oddzielną regulację temperatury — znaczenie takiej konstrukcji to przede wszystkim zmniejszenie strat chłodu przy każdym otwarciu oraz optymalizacja dystrybucji zawartości w pojemności wewnętrznej. W każdym razie witryny chłodnicze są szczególnie wygodne do sprzedaży schłodzonych napojów , chociaż można je również wykorzystać do artykułów spożywczych, które wymagają przechowywania w niskich (lecz nie minusowych) temperaturach.

Całkowita pojemność lodówki jest sumą pojemności wszystkich komór: chłodziarki, zamrażarki, komory zero, komory na wino. Oczywiście zestaw tych komór w różnych modelach będzie się różnił (zob. wyżej szczegóły). Warto zaznaczyć, że duża pojemność z jednej strony ułatwia przechowywanie dużej ilości produktów, z drugiej strony – wpływa na wymiary i cenę jednostki. Należy również pamiętać, że lodówki o tej samej całkowitej pojemności mogą się różnić pojemnością poszczególnych komór.

Liczba oddzielnych komór w konstrukcji lodówki.

Warto zauważyć, że jeśli lodówka i zamrażarka są oddzielone, to przy bardziej zaawansowanym sprzęcie możliwe są niuanse: na przykład komora świeżości (zob. „Funkcje”) w niektórych jednostkach może być częścią komory chłodniczej, a w innych — osobną komorą. Te różnice należy wyjaśnić osobno dla każdego modelu. Jeśli chodzi o konkretną liczbę, to obecnie najpopularniejsze są urządzenia dwudrzwiowe, składające się najczęściej z lodówki i zamrażarki. Jednak są też dostępne i inne modele — zarówno dość proste urządzenia jednodrzwiowe, jak i zaawansowane rozwiązania trzydrzwiowe, a nawet więcej. Oto bardziej szczegółowy opis różnych opcji:

— Jednodrzwiowe. Lodówki o konstrukcji najprostszej, mające tylko jedną komorę chłodniczą. Przy tym pojemność takich modeli może być zarówno mała, jak i dość znacząca. Dodatkowo należy zauważyć, że w urządzeniach jednodrzwiowych są przewidziane dodatkowe funkcje „klimatyczne”, takie jak komora świeżości / komora wilgotności. Jeżeli lodówka ma zamrażarkę to należy już ona do kategorii dwudrzwiowej — nawet jeśli zamrażarka jest zainstalowana wewnątrz lodówki i nie ma własnych drzwi dla dostępu z zewnątrz.

Dwudrzwiowe. Jest to najpopularniejszy rodzaj nowoczesnych lodówek. Większość modeli lodówek dwudrzwiowych oprócz głównej komory chłod...niczej ma też zamrażarkę, w której utrzymywana jest temperatura znacznie poniżej zera. Warto pamiętać, że nie każda lodówka z takim wyposażeniem nadaje się do zamrażania żywności (szczegółowo zob.„Temperatura zamrażarki”); jednakże zamrażarka pozwala przynajmniej na efektywne przechowywanie wcześniej zamrożonego jedzenia.
W sprzedaży również można znaleźć (chociaż bardzo rzadko) modele dwudrzwiowe bez zamrażarki. To są albo witryny chłodnicze (zob.„Rodzaj”), albo urządzenia klasyczne, w których przewidziane jest inne wyposażenie — na przykład całkowicie oddzielna komora świeżości.

— Trzydrzwiowe. W urządzeniach z tej kategorii dwie tradycyjne komory (lodówka i zamrażarka) są uzupełnione o trzecią komorę, która ma inne przeznaczenie. O konkretny rodzaj takiej komory warto pytać osobno: może to być na przykład komora świeżości, komora na wino itp. W każdym razie funkcjonalność lodówek trzydrzwiowych jest szersza niż tradycyjnych lodówek dwudrzwiowych. Minusami są wysoka cena i duże rozmiary: większość urządzeń trzydrzwiowych należy do rodzaju French Door lub Side by side (zob. „Rodzaj”), a klasyczne modele wyróżniają się zwiększoną wysokością.

— Czterodrzwiowe. Lodówki tego rodzaju zostały już sklasyfikowane jako wielodrzwiowe. Składają się one z komory głównej, zamrażarki i dwóch komór dodatkowych. Jednocześnie jedna z dodatkowych komór prawie zawsze jest komorą świeżości, a przeznaczenie drugiej komory może być różne: dodatkowa komora świeżości / wilgotności, komora Multi Zone (zob. „Funkcje”), komora na wino, itp. W każdym razie takie lodówki z jednej strony są wielofunkcyjne i pojemne, z drugiej — duże i drogie. One wszystkie należą do rodzaju French Door lub Side by side (zob. Rodzaj).

— Pięciodrzwiowe. Jest to dalszy rozwój idei produkcji lodówek wielodrzwiowych; one są podobne do modeli czterodrzwiowych, różnica polega tylko na tym, że liczba komór dodatkowych stanowi nie dwie, a trzy. W związku z tym funkcjonalność takich urządzeń jest szersza, koszt jest wyższy, a wymiary są jeszcze większe.

Obieg chłodniczy można opisać jako system odprowadzania ciepła, który ma oddzielne połączenie ze sprężarką (zob. „Liczba sprężarek”) i oddzielną, niezależną od innych podobnych systemów regulację trybu pracy.

W najpopularniejszych rodzajach nowoczesnych lodówek — modelach dwudrzwiowych z zamrażarką może być przewidziany zarówno jeden wspólny obieg dla obu komór, jak i 2 obiegi . Druga opcja jest droższa, jednak jej zaletą jest to, że w takich lodówkach można całkowicie niezależnie regulować tryby pracy komory chłodniczej i zamrażarki. Jeśli jest tylko jeden obieg, to regulacje te są ze sobą powiązane: na przykład, gdy włączony jest tryb szybkiego zamrażania (zob. „Funkcje”), komora główna również zaczyna pracować ze zwiększoną mocą chłodzenia, co nie zawsze jest pożądane.

Jeśli chodzi o lodówki trzydrzwiowe lub większe, to z reguły liczba obiegów w nich jest mniejsza niż liczba komór — w przeciwnym razie konstrukcja byłaby niepotrzebnie skomplikowana, uciążliwa i kosztowna.

Kompresor jest swego rodzaju „sercem” lodówki — pompa, która zabezpiecza krążenie freonu wzdłuż obwodów chłodzenia i przenosi ciepło z zawartości na zewnątrz.

Większość nowoczesnych lodówek ma jeden kompresor, który obsługuje wszystkie komory jednocześnie (jeśli jest ich kilka). Taka konstrukcja jest bardzo prosta, niedroga i jednocześnie całkiem funkcjonalna. Na przykład ona nie przeszkadza w regulacji warunków w różnych komorach oddzielnie (do tego są przewidziane oddzielne obwody chłodzenia, obsługiwane przez wspólny kompresor). Poza tym taką lodówkę można rozmrozić tylko jako całość (nie ma możliwości całkowitego wyłączenia poszczególnych komór); a w przypadku awarii kompresora całe urządzenie staje się bezużyteczne.

Z kolei bardziej zaawansowane modele z 2 kompresorami (lub nawet więcej) nie mają tych wad. Takie kompresory (i podłączone do nich komory) można wyłączyć osobno, rozmrażając lodówkę „częściowo”, bez konieczności całkowitego wyładowywania zawartości. A jeśli jedna pompa się zepsuje, to nadal działa druga, i przynajmniej część komór również zachowuje swoją funkcjonalność. Z drugiej strony taka konstrukcja znacznie podnosi koszt lodówki, a jej zalety nie są często czynnikiem decydującym. Dlatego obecnie jest kilka lodówek z dwoma kompresorami, głównie są to modele klasy premium; a większa liczba pomp występuje tylko w pojedynczych topowych modelach z 4 komorami lub więcej.

Inwerterowe to kompresory, które mogą płynnie zmieniać moc pracy.

Przypomnijmy, że kompresor to pompa, która pompuje freon przez obwody chłodnicze lodówki. Konwencjonalny (nieinwerterowy) kompresor ma tylko jeden poziom mocy, a intensywność chłodzenia zmienia się poprzez okresowe włączanie i wyłączanie: im dłuższy czas ciągłej pracy i mniej przerw w pracy, tym silniejsze chłodzenie, i odwrotnie. Ten tryb pracy jest niedrogi, ale ma szereg wad — w szczególności nierównomierne chłodzenie, stosunkowo małą dokładność regulacji temperatury, a także tendencję do skoków napięcia w sieci, do której podłączona jest lodówka. Z kolei kompresory inwerterowe pracują w sposób ciągły, a moc pompy zmienia się w zależności od aktualnych potrzeb. Dzięki temu lodówki z kompresorami tego typu pozbawione są opisanych wad, a także posiadają inne zalety, jak np. niski poziom hałasu i oszczędność energii elektrycznej. Z drugiej strony takie jednostki są dość drogie.

Funkcja No Frost zapobiega tworzeniu się szronu wewnątrz lodówki. Zasada jego działania polega na tym, że nadmiar wilgoci jest „wydmuchiwany” z komory roboczej przez specjalny wentylator, nie osiadając na ścianach i nie tworząc szronu.

Funkcja ta jest najbardziej odpowiednia dla zamrażarki, chociaż technicznie łatwo jest ją przewidzieć w lodówce. Dlatego obecnie najpopularniejsze są lodówki z systemem No Frost we wszystkich komorach , znacznie rzadziej ten system jest instalowany tylko w zamrażarce, a rzadziej - tylko w chłodziarce (zwykle w takich modelach w ogóle nie ma zamrażarki).

W niektórych momentach funkcja No Frost znacznie ułatwia życie użytkownikowi: eliminuje konieczność ręcznego rozmrażania lodówki i nawet pozwala zrezygnować z systemów automatycznego rozmrażania (zob. „Funkcje”). Jednak minusem jest to, że takie systemy „wyciągają” wilgoć nie tylko z powietrza, lecz także z produktów znajdujących się w środku. Tak więc w przypadku długotrwałego przechowywania żywność trzeba szczelnie zapakować - w przeciwnym razie ona szybko wyschnie. Ponadto obecność No Frost zwiększa całkowity koszt urządzenia. Więc jeśli te punkty są istotne - najlepszym wyborem będzie tak zwana lodówka kropelkowa (bez systemu No Frost).

Różne funkcje specjalne przewidziane w lodówce, takie jak tryb wakacyjny, sterowanie przez Internet, zabezpieczenie przed dziećmi, wyświetlacz (LED lub TFT), sygnał zamknięcia drzwi, zmiana kierunku otwierania drzwi. A teraz bardziej szczegółowo:

— Tryb wakacyjny. Specjalny tryb pracy w przypadku dłuższej nieobecności użytkowników — gdy w komorze chłodniczej nie ma produktów i nie ma potrzeby pracy agregatu na pełną moc. W trybie wakacyjnym temperatura wewnątrz utrzymywana jest na poziomie około 12 °C; zapobiega to rozwojowi pleśni i nieprzyjemnych zapachów, a jednocześnie zużycie energii jest bardzo niskie.

— Sterowanie przez Internet. Możliwość dostępu do sterowania lodówką przez Internet. Sama lodówka z reguły jest podłączana do sieci WWW za pomocą Wi-Fi — przez router lub system inteligentnego domu. Wygoda tej funkcji jest oczywista: pozwala kontrolować działanie urządzenia z dowolnego miejsca na świecie, w którym jest połączenie z Internetem. Co prawda, konkretna implementacja takiego sterowania może być różna: niektóre modele lodówek korzystają z aplikacji zainstalowanej na smartfonie lub tablecie, inne umożliwiają pracę przez stronę internetową dostępną w dowolnej przeglądarce (w tym z komputera). Jednak w każdym przyp...adku użytkownik może w ten sposób uzyskać różne dane o trybie pracy urządzenia (temperatura i wilgotność w komorach, wykorzystanie funkcji specjalnych, usterki i sytuacje awaryjne itp.) oraz w razie potrzeby zmienić jego ustawienia.

— Zabezpieczenie przed dziećmi. Różne funkcje chroniące lodówkę przed małymi dziećmi. Najczęściej chodzi o zablokowanie panelu sterowania, aby ciekawskie dziecko nie zepsuło ustawień. Jednak zamki „dziecięce” na drzwi prawie nigdy nie są zawarte standardowo w dostawie współczesnych lodówkach — takie urządzenia należy kupić osobno.

— Wyświetlacz. W wyświetlacze mogą być wyposażone lodówki z każdej półki — od najprostszych do zaawansowanych. W każdym razie ekran zapewnia dodatkową wygodę w działaniu: może wyświetlać różne szczegółowe informacje o pracy urządzenia, a także inne przydatne dane (na przykład godziny). Jednak konkretny rodzaj ekranu może być różny.
— LED. Z reguły są bardzo proste — wyświetlają jeden kolor (maksymalnie — dwa lub trzy podstawowe kolory) oraz ograniczony zestaw symboli (cyfry, pojedyncze litery i niektóre specjalne ikony). Jednak tak ograniczona funkcjonalność wystarcza nawet w przypadku dość zaawansowanych lodówek, a ekrany LED są niedrogie.

— TFT. Są to już najbardziej funkcjonalne ekrany — jak te używane w smartfonach, tabletach itp. Mogą wyświetlać ogromną różnorodność informacji, a nawet mogą być czułe na dotyk. Niektóre agregaty z wyświetlaczami TFT to wcale nie tylko lodówki, ale wielofunkcyjne elementy inteligentnego domu. Jednak takie AGD kosztuje odpowiednio.

— Czujnik otwartych drzwi. System alarmowy, który ostrzega, że drzwi lodówki są otwarte przez długi czas (lub nie są wystarczająco szczelnie zamknięte). Po pewnym czasie od otwarcia taki system daje sygnał (najczęściej dźwiękowy), informujący użytkownika o konieczności sprawdzenia stanu drzwi. Pozwala to uniknąć krytycznego wzrostu temperatury w komorze lodówki i uszkodzenia zawartości. W niektórych modelach system ten uzupełniany jest również wskaźnikiem świetlnym potwierdzającym prawidłowe zamknięcie drzwi – to dodatkowo zmniejsza ryzyko pozostawienia lodówki nieszczelnie zamkniętej.

— Zmiana kierunku otwierania drzwi. Możliwość wyboru, po której stronie będą znajdować się zawiasy na drzwiach lodówki i odpowiednio w którym kierunku drzwi będą się otwierać. Pozwala to zoptymalizować przestrzeń w kuchni, zapewniając dostęp do zawartości lodówki z najwygodniejszej strony. Należy pamiętać, że funkcja ta jest dostępna tylko dla modeli o klasycznym wyglądzie, w tym witryn chłodniczych (patrz „Rodzaj”); w lodówkach formatów Side-by-Side i French Door w zasadzie nie ma sensu przewidywać zmiany kierunku otwierania drzwi.

Funkcje te dotyczą wyłącznie designu i ogólnego wyglądu lodówki. Cechy te obejmują szklane wykończenie drzwi, ukryte uchwyty do drzwi, podświetlane uchwyty, wymienne panele dekoracyjne i styl retro. Oto szczegółowy opis wszystkich tych cech:

— Szklane wykończenie drzwi. Lodówki z tą funkcją mają drzwi wykończone na zewnątrz szkłem. Takie wykończenie nie wpływa na funkcjonalność urządzenia, jednak nadaje mu solidny i stylowy wygląd dzięki charakterystycznemu odblaskowi na szklanej powierzchni; w niektórych modelach szkło może mieć również wzór dekoracyjny. Ponadto taka powłoka jest bardzo odporna na zarysowania. Jej wadą jest dość wysoki koszt; więc szklane wykończenie drzwi jest typowe głównie dla „designerskich” lodówek, tworzonych z naciskiem nie tylko na funkcjonalność, jednak także na bogate wzornictwo.

— Ukryte uchwyty do drzwi. Uchwyty wykonane w formie wnęk na końcach drzwi lodówki. Mogą być umieszczone na górze, na dole i/lub z boku, w zależności od konstrukcji konkretnego urządzenia i umiejscowienia samych drzwi. W każdym razie dzięki ukrytym uchwytom lodówka zyskuje przynajmniej schludny, dyskretny wygląd — z minimum zbędnych detali na drzwiach. Ponadto zwykłęgo uchwytu można dotknąć nieostrożnym ruchem, jednak w przypadku ukrytego jest to niemożliwe; ten szczegół jest szczególn...ie istotny w ciasnych warunkach. Z drugiej strony nie wszyscy użytkownicy uważają, że ukryte uchwyty są wystarczająco wygodne; dlatego też lodówki z drzwiami o bardziej tradycyjnym wyglądzie są nadal produkowane w naszych czasach.

— Podświetlane uchwyty. Ta cecha nie tylko nadaje lodówce ciekawy wygląd, jednak także sprawia, że jest ona lepiej widoczna w warunkach słabego oświetlenia. To ostatnie może być przydatne nie tylko wieczorem lub w nocy, jednak także w innych porach dnia — jeśli urządzenie jest zainstalowane w miejscu, które samo jest słabo oświetlone. Warto jednak zauważyć, że na rynku jest niewiele modeli z podświetlanymi uchwytami, a należą one głównie do klasy średniej i premium.

— Wymienne panele dekoracyjne. Wymienne panele, które pozwalają zmieniać wygląd lodówki. Ta cecha nie wpływa na funkcjonalność, jednak pozwala optymalnie dopasować projekt do wnętrza pokoju i upodobań właściciela. Oddzielne urządzenia z tą cechą dostarczane są początkowo bez paneli dekoracyjnych — w oczekiwaniu, że użytkownicy sami dobiorą lub zamówią wzór według własnego uznania. Z drugiej strony rzadko pojawia się realna potrzeba użycia zdejmowanych paneli — nawet w przypadku niestandardowego wnętrza łatwiej jest wybrać lodówkę, która została pierwotnie wykonana w określonym designie. Tak więc w naszych czasach jest bardzo niewiele modeli z tą funkcją.

— Styl retro. Lodówki wykonane w stylu „retro”. Zazwyczaj takie modele imitują urządzenia z lat 50. — 60. XX wieku, z zaokrąglonymi kształtami obudowy, masywnymi uchwytami itp. Istnieją jednak inne opcje projektowe — przypominające stary kredens, a nawet zupełnie nietypowe, w postaci samochodu, samolotu itp. W każdym razie pod taką obudową kryje się zwykle całkowicie nowoczesne „wypełnienie”, a oryginalny wygląd może być bardzo przydatny we wnętrzu w nietypowym stylu. Z drugiej strony warto wziąć pod uwagę, że styl retro jest bardzo drogi; większość z tych modeli jest przeznaczona dla tych, dla których design jest nie mniej ważny niż funkcjonalność.

Całkowita pojemność komory chłodniczej — głównej komory roboczej lodówki. W przypadku obecności oddzielnych komór zerowych, przegród na wino i innych dodatkowych funkcji, niniejszy punkt uwzględnia tylko pojemność komory chłodniczej, bez dodatkowego wyposażenia. W najmniejszych nowoczesnych jednostkach wskaźnik ten nie osiąga nawet 100 l, w największych może przekraczać 400 l.

Wybór pojemności zależy od rzeczywistych potrzeb przechowywania żywności. W tym przypadku liczy się zarówno wielkość zapasów, jak i częstotliwość ich uzupełniania (codziennie, raz w tygodniu itp.). Komory nie należy wypełniać po brzegi, ponieważ to wpływa negatywnie na jakość pracy lodówki. Warto także pamiętać, że duże pojemności mają odpowiedni wpływ na rozmiar i cenę jednostki.

Ogólnie dla jednej lub dwóch osób uważa się całkiem wystarczającą pojemność 200-250 l lub nawet mniej. Optymalna pojemność dla trzyosobowej rodziny to około 250 - 300 l, dla czterech - pięciu osób — 300 - 350 l, a większe pojemności są naprawdę potrzebne głównie w szczególnych sytuacjach, gdy żywność musi być przechowywana w dużych ilościach i przez długi czas.

Liczba półek dostarczanych w zestawie z lodówką. Warto zwrócić uwagę, że w tym przypadku uwzględnia się tylko półki znajdujące się wewnątrz komory głównej (chłodniczej); a szuflady, które zwykle znajdują się na dole, nie liczą się jako półki.

Ogólnie rzecz biorąc, liczba ta zależy od pojemności: im pojemniejsza komora chłodnicza, tym więcej przegród znajduje się zwykle w zestawie. Jednocześnie nie ma tu ustalonej liczby półek, a lodówki o podobnej pojemności mogą się wyposażać w różną liczbę półek. Jeśli chodzi o konkretne opcje, to najprostsze modele są wyposażone w 1 – 2 półki, 3 półki i 4 półki można nazwać wartością średnią, a w niektórych lodówkach jest ich więcej.

Warto przypomnieć, że w większości nowoczesnych lodówek półki są wyjmowane, ponadto można je dowolnie przestawiać. W tym przypadku nie jest konieczne wykorzystanie całego kompletu, np. jeśli w środku planowane jest umieszczenie wysokich rzeczy, jedną z półek można wyjąć, tworząc ogromną przestrzeń. I odwrotnie: w razie potrzeby do półek dostarczonych w zestawie można dokupić dodatkowe półki. Tak więc liczba przegród w zestawie pozwala tylko ocenić ogólne możliwości organizacji miejsca w lodówce. Sposób korzystania z tych funkcji zależy już od użytkownika.

Możliwość składania półki przyda się do umieszczenia w komorze lodówki dużych naczyń, wysokich lub nieporęcznych produktów i dań. Może to być realizowane na zupełnie różne sposoby: poprzez składanie połówki półki w górę lub w dół, stosowanie przesuwnej konstrukcji półki itp. Niektóre półki mogą się składać w kilku etapach: najpierw na pół, a następnie opierają się o tylną ścianę komory lodówki.

Oddzielne strefy, które pomagają rozszerzyć mozliwości przechowywania żywności. Wśród nich znajdują się komora Multi Zone, komora świeżości , komora wilgotności , komora na wino, półka na butelki. Więcej szczegółów o nich:

- Komora świeżości. Specjalna komora przeznaczona do długotrwałego przechowywania świeżych warzyw, ziół i innych podobnych produktów. Taka komora może być wykonana w postaci całkowicie oddzielnej komory - w takich przypadkach nazywa się ona „komorą zerową”, a jej pojemność jest osobno podana w charakterystyce. Jednak znacznie częściej komora świeżości znajduje się wewnątrz komory głównej. Jak by nie było, wilgotność w tej strefie jest nieco wyższa niż w lodówce, a temperatura jest nieco niższa: w niektórych modelach jest to około zera (co pozwala na przechowywanie surowego mięsa lub ryb), w innych jest to około +1 ...3 °C (nadaje się tylko do owoców, warzyw i serów). W każdym razie wilgoć z żywności w komorze świeżości nie odparowuje tak szybko, jak w komorze głównej, a produkty dłużej zachowują swój pierwotny wygląd i smak. Funkcja ta jest szczególnie przydatna, jeśli w komorze chłodniczej urządzenia znajduje się system No Frost (zob. wyżej).

- Komora wilgotności. Jeszcze jedna funkcja przeznaczona do długotrwałego przechowywania świeżej żywności - podobna do op...isanej powyżej komory świeżości. Różnica polega na tym, że w tym przypadku świeżość jest zachowana wyłącznie dzięki zwiększonej wilgotności powietrza (stąd i nazwa); temperatura odpowiada temperaturze w komorze chłodziarki. Komora wilgotności przeznaczona jest głównie do przechowywania warzyw i owoców; w niektórych lodówkach komora ta ma regulację wilgotności, co pozwala optymalnie dostosować ją do różnych rodzajów zawartości (szczegółowe zalecenia na ten temat można znaleźć w specjalnych źródłach)

- Komora Multi Zone. Komora, która jednocześnie łączy w sobie funkcje kilku komór. Najprostszą opcją jest możliwość pracy w trybie chłodziarki lub zamrażarki; jednak w nowoczesnych lodówkach istnieją komory Multi Zone o szerszych możliwościach. Możliwości te mogą być dość specyficzne - jak szybkie schładzanie napojów, powolne rozmrażanie, a nawet schładzanie gorących potraw. Tak więc o konkretne osobliwości komory Multi Zone trzeba pytać osobno; jednak jej obecność w każdym przypadku znacznie rozszerza możliwości lodówki. Warto zauważyć też, że w niektórych modelach funkcję takiej komory pełni cała zamrażarka; jednak najczęściej komora Multi Zone jest nadal umieszczona oddzielnie od innych komór.

- Komora na wino. Specjalna komora do długotrwałego przechowywania wina. Zwykle w takim przedziale temperatura jest utrzymywana na poziomie + 10...12° C - właśnie ta temperatura jest uważana za optymalną do tego zadania; a w niektórych modelach może być również przewidziana możliwość bardziej precyzyjnej regulacji temperatury - dla różnych rodzajów wina. Tradycyjne wyposażenie komory na wino obejmuje system amortyzacji, który niweluje drgania kompresora i inne wstrząsy, a także filtry węglowe chroniące przed obcymi zapachami; a drzwi takiej komory są tradycyjnie przezroczyste, aby można było zobaczyć kolekcję win bez otwierania lodówki.
Warto zauważyć, że obecnie funkcja ta występuje tylko w pojedynczych lodówkach klasy premium. Wynika to z faktu, że większość koneserów wina woli korzystać ze specjalnych szafek na wino: takie urządzenia są mniejsze i często bardziej funkcjonalne niż wbudowane komory lodówki.

- Półka na butelki. Specjalnie zaprojektowana półka ułatwiająca przechowywanie butelek w lodówce. Ma kształt kratownicy lub stojaka o charakterystycznym falistym kształcie. W zagłębieniach takich „fal” wygodnie jest trzymać małe lub średnie butelki: nie przewracają się one w lodówce i są pod ręką, wystarczy otworzyć drzwi.

Wbudowany w lodówkę system zaopatrzenia w zimną wodę, z charakterystycznym kranem, zwykle instalowanym na drzwiach. Specyficzna funkcjonalność dystrybutora może być różna: woda może pochodzić z wbudowanego pojemnika lub z sieci wodociągowej, do której podłączone jest urządzenie; projekt często obejmuje filtry tego czy innego typu; różne modele mogą różnić się wydajnością, szybkością chłodzenia itp. Jednak w każdym przypadku ta funkcja zapewnia co najmniej dwie zalety. Po pierwsze, nalewanie wody z dystrybutora jest o wiele wygodniejsze niż schładzanie jej w butelkach czy innych pojemnikach. Po drugie, aby uzyskać zimną wodę, nie trzeba ponownie otwierać głównej komory – minimalizuje to utratę ciepła i pomaga oszczędzać energię. Dozowniki są natomiast drogie i dość nieporęczne, dlatego można je spotkać jedynie w lodówkach premium – najczęściej w formacie Side-by-Side lub French Door (patrz „Typ”), choć zdarzają się też modele klasyczne.

Pojemność komory na wino w lodówce (zob. „Funkcje”).

Im większa komora, tym więcej butelek wina można w niej jednocześnie umieścić. Warto też pamiętać, że pojemność takich przedziałów zależy nie tylko od pojemności w litrach, lecz także od liczby miejsc na butelki; to trzeba wyjaśniać osobno. Jednocześnie komory na tę samą liczbę butelek mogą różnić się pojemnością. W takich przypadkach preferuje się większa pojemność — zapewnia ona lepszą cyrkulację powietrza i wydajność chłodzenia; z drugiej strony, duża pojemność komory na wino wpływa odpowiednio na wymiary i koszt całej jednostki.

Zwracamy również uwagę, że przestronną komorę na wino można podzielić na strefy temperaturowe — do przechowywania (wszystkie wina są przechowywane w temperaturze 10..12 °C) oraz do przygotowania do podania (optymalna temperatura serwowania różni się w zależności od rodzaju wybranego wina). Jednak o istnienie takiego podziału należy również wyjaśniać osobno.

Pojemność komory zero w lodówce. Taka komora nazywana jest również „komorą świeżości”, więcej szczegółów zob. w „Funkcje”.

Producenci zwykle wybierają pojemność komory zero zgodnie z całkowitą pojemnością i kategorią cenową lodówki. Więc wskaźnik ten jest ważny głównie w tych przypadkach, jeżeli planowane jest jednoczesne przechowywanie wielu produktów wymagających głównie komory świeżości. W takich przypadkach ma sens zrezygnować z części pojemności komory chłodniczej lub zamrażarki i wybrać jednostkę z większą komorą zerową. Jeśli lodówka jest tylko do zwykłego użytku domowego, można zignorować parametr ten.

Niewielkie drzwiczki, umożliwiające szybki dostęp do poszczególnych półek komory schładzającej lodówki, bez konieczności jej całkowitego otwierania. Są także nazywane minibarem, gdyż najczęściej służą do przechowywania napojów. Niewielki rozmiar drzwiczek przyczynia się do oszczędzania zużycia energii — do urządzenia dostaje się mniej obcego ciepła. W dodatku są one zwykle przezroczyste, dzięki czemu nie trzeba w ogóle otwierać lodówki aby sprawdzić jej zawartość. Z drugiej strony, z wielu powodów obecność minibaru ma sens tylko w lodówkach o zwiększonych gabarytach – Side-by-Side i French Door (patrz „Rodzaj”); jednakże ta cecha konstrukcyjna znacząco wpływa na cenę urządzenia.

Tryb szybkiego chłodzenia, w którym intensywność pracy komory chłodniczej jest znacznie zwiększona; w rzeczywistości - analog szybkiego zamrażania opisanego powyżej, stosowanego w chłodziarce. Szybkie chłodzenie jest również przeznaczone głównie do sytuacji, w których należy umieścić w lodówce dużą ilość żywności na raz - pozwala to uniknąć krytycznego wzrostu temperatury wewnątrz lodówki. Ten tryb trzeba również wcześniej włączyć i wyłączyć po pewnym czasie; w niektórych modelach wyłączenie następuje automatycznie, jednak obecność tej funkcji warto sprawdzić osobno.

Funkcja ta oznacza obecność wbudowanego wentylatora, który rozprowadza powietrze przez komorę chłodziarki. Sprzyja to najbardziej równomiernemu rozkładu zimna i bardziej wydajnemu chłodzeniu niż w jednostkach bez wentylatora, gdzie powietrze porusza się wyłącznie dzięki naturalnej konwekcji. Główne minusy chłodzenia dynamicznego to zwiększenie poziomu hałasu, zużycie energii i koszt lodówki.

Funkcja, dzięki której właścicielowi nie trzeba ręcznie wyłączać i rozmrażać lodówkę. Zamiast tego, co jakiś czas kompresor się wyłącza, szron na ściankach topnieje i spływa do specjalnej komory, skąd wilgoć jest następnie odparowywana pod wpływem ciepła kompresora. Warto podkreślić, że nie trzeba mylić automatycznego rozmrażania z systemem No Frost (zob. wyżej), są to różne funkcje: No Frost zapobiega tworzeniu się szronu, a automatyczne rozmrażanie pozwala pozbyć się tego, co już nagromadziło się.

Urządzenie do neutralizacji nieprzyjemnych zapachów w komorze lodówki. Źródłem takich zapachów mogą być nie tylko zepsute, lecz także w pełni przydatne do spożycia produkty – na przykład wędzone ryby; z kolei niektóre rodzaje żywności mają tendencję do wchłaniania tych zapachów, co negatywnie wpływa na ich własny aromat i smak. Pochłaniacz zapachów pomaga uniknąć takich problemów, oczyszczając powietrze wewnątrz lodówki.

Lampa ultrafioletowa zainstalowana wewnątrz lodówki. Oświetlenie UV jest jedną z najskuteczniejszych i jednocześnie najbezpieczniejszych metod dezynfekcji: skutecznie niszczy mikroorganizmy bez tworzenia szkodliwych substancji i bez wpływu na jakość produktów (z pewnymi wyjątkami). Lampa UV zwykle włącza się przy zamkniętych drzwiach, dzięki czemu jest całkowicie bezpieczna dla ludzi. Wadą tej funkcji jest dość wysoki koszt.

Oświetlenie wewnętrzne oparte na wbudowanej diodzie elektroluminescencyjnej (LED) ma szereg zalet w stosunku do tradycyjnych żarówek wymiennych. Po pierwsze, dzięki swojej wysokiej wydajności, daje doskonałą jasność przy niskim poborze mocy, a także praktycznie nie generuje ciepła. Po drugie, małe lampy LED można równomiernie umieścić wzdłuż ścian komory, zapewniając jasne oświetlenie całej pojemności lodówki. Wady takiego oświetlenia można przypisać jedynie pewnej trudności w naprawie i wymianie; jednak nowoczesne diody LED są na tyle trwałe, że tego punktu nie można nazwać krytycznym.

Wysuwane prowadnice pozwalają szufladzie toczyć się płynnie po specjalnej rolce. Główną zaletą prowadnic teleskopowych jest to, że nie trzeba wkładać dużego wysiłku. Takie urządzenia jednak są droższe i stosowane w urządzeniach klasy premium.

Zamrażarka, jeżeli jest umieszczona w lodówce, może znajdować się w różnych częściach odnośnie głównej komory lodówki. W jednostkach klasycznych i modelach typu French Door (zob. „Rodzaj”), zamrażarka znajduje się na dole (niekiedy taka zamrażarka ma konstrukcję wysuwaną ). Umiejscowienie zamrażarki na górze jest mniej popularne, chociaż również jest używane dość często. Modele z zamrażarką boczną prawie wszystkie należą do typu Side by side (zob. Rodzaj). Niektóre nowoczesne lodówki mogą w ogóle nie mieć zamrażarki. Poniżej przedstawiony bardziej szczegółowy opis każdej opcji

— Na dole. Instalując zamrażarkę na dole, można podnieść komorę główną (chłodniczą) na wysokość optymalną: będzie ona znajdowała się przed oczami użytkownika i żeby uzyskać dostęp do zawartości tej komory nie trzeba się schylać. Dlatego ta opcja jest teraz najbardziej popularna: większość użytkowników często potrzebuje dostępu do pojemności lodówki głównej , a zamrażarki używa się stosunkowo rzadko. Warto zwrócić uwagę, że w tym przypadku mówimy o zamrażarkach klasycznych z drzwiami; zamrażarki z konstrukcją wysuwaną są przedstawione poniżej.

— Na dole (wysuwane). Zamrażarka na dole jest w kształcie wysuwanego pojemnika. Ogólne zalety umiejscowienia zamrażarki na dole opisano powyżej. Wysuwana konstrukcja zabezp...iecza dodatkową wygodę użytkownikowi, eliminując konieczność wykonywania zbędnych ruchów: aby dostać się do zawartości, wystarczy wysunąć szufladę, nie ma potrzeby otwierać drzwi. Z drugiej strony, takie zamrażarki są bardziej wymagające pod względem jakości izolacji termicznej, co wpływa na koszt całej lodówki. Ponadto komora wysuwana to jeden pojemnik bez podziału na części, przy tym jest ich nie więcej niż dwie — ogranicza to możliwości rozdzielania różnych rodzajów żywności w różne komory zamrażarki.

— Na górze. Usytuowanie zamrażarki na górze umożliwia łatwiejszy dostęp do jej zawartości — nie trzeba dla tego nachylać się. Z drugiej strony, najprawdopodobniej trzeba będzie nachylać się, aby uzyskać dostęp do komory głównej. Tak więc taka opcja jest rzadziej spotykana niż instalacja z zamrażarką na dole, a głównie w dwóch kategoriach lodówek. Pierwsza — są to oddzielne modele z konstrukcją klasyczną typu French Door (zob.„Rodzaj”); wiele z nich ma dużą wysokość całkowitą, co częściowo kompensuje specyfikę usytuowania zamrażarki na górze. Drugi typ to kompaktowe jednostki o małej objętości, w których zamrażarka jest zainstalowana wewnątrz komory głównej i nie ma własnych drzwi zewnętrznych; w takich przypadkach usytuowanie na górze jest uważane za optymalne z wielu powodów technicznych.

— Boczne. Opcja tradycyjna dla jednostek Side by side (zob. Rodzaj) , praktycznie nie występuje w innych typach lodówek. Warto pamiętać, że boczna zamrażarka w takich przypadkach niekoniecznie zajmuje całą wysokość lodówki — można ją połączyć, na przykład z komorą świeżości lub komorą na wino. W niektórych modelach zamrażarki z takim układem mogą być nawet wyposażone w oddzielne drzwi, chociaż zwykle wszystkie przedziały z jednej strony urządzenia są nadal zamykane wspólnymi drzwiami.

— Brak. Modele jednodrzwiowe nie posiadają zamrażarek (zob. „Liczba komór”); jednocześnie w tej kategorii znajdują się zarówno kompaktowe, jak i dość duże i pojemne lodówki. W sprzedaży również można znaleźć jednostki dwudrzwiowe bez zamrażarki — w nich komorę główną zwykle uzupełnia wydzielona komora świeżości, ale są tylko jedne drzwi, wspólne dla obu komór. Innym typem urządzeń z tą funkcją są witryny chłodnicze (zob. „Rodzaj”).

Pojemność zamrażarki umieszczonej w lodówce. Taka zamrażarka jest przeznaczona do przechowywania żywności w temperaturach znacznie poniżej zera (średnio -18 °C). Jej pojemność jest związana z całkowitą pojemnością lodówki (i pojemnością głównej komory chłodniczej), jednak nie ma tutaj ścisłej zależności - modele o podobnej pojemności komory chłodniczej mogą być wyposażone w zamrażarki o różnych rozmiarach.

Wybierając pojemność, warto zastanowić się, ile mrożonek będzie przechowywano jednocześnie. Należy pamiętać, że nie trzeba wypełniać zamrażarkę po brzegi — wpływa to negatywnie na efektywność pracy. Zresztą, jeżeli planuje się wykorzystywać zamrażarkę okazjonalnie i nie będzie w niej przechowywano dużo żywności — nie warto wybierać dużą pojemność, w takich przypadkach wystarczy pojemności 25-50 litrów, a nawet mniejszej pojemności. W najmniejszych nowoczesnych lodówkach pojemność zamrażarki nie przekracza 10 l. I odwrotnie, są bardzo pojemne zamrażarki — z pojemnością 176 - 200 litrów, a nawet więcej. Takie pojemności są typowe głównie dla jednostek side by side (zob.„Rodzaj”), jednak one występują również w modelach klasycznych dwudrzwiowych.

Liczba szuflad, na które podzielona jest zamrażarka w lodówce. W przypadku zamrażarek umieszczonych na górze (zob. „Zamrażalnik”), tutaj może wskazywać się liczba przedziałów, uwzględniając przy tym półki, które są w komplecie (szuflady nie są używane w takich zamrażalnikach).

Z jednej strony, duża liczba szuflad ułatwia rozmieszczenie produktów w różnych przedziałach. Z drugiej strony, większa liczba przedziałów (przy tej samej całkowitej pojemności zamrażalnika) oznacza mniejszą wysokość i pojemność każdego przedziału. Dlatego przy wyborze warto wziąć pod uwagę to, co jest dla Ciebie ważniejsze — duże możliwości sortowania zawartości czy pojemność poszczególnych szuflad. Jeśli chodzi o konkretną liczbę, większość współczesnych lodówek ma zamrażalniki na 3 szuflady — ta liczba jest powszechnie uważana za optymalny kompromis między opisanymi powyżej niuansami. Większa liczba przedziałów występuje głównie w jednostkach o dużej pojemności, natomiast 1 – 2 szuflady zamrażalnika można spotkać we wszystkich rodzajach lodówek — od małych klasycznych po duże typu French Door i Side by side (zob.„Rodzaj”).

Obecność dużej szuflady w zamrażarce. Takie szuflady Big Box umożliwiają przechowywanie całego indyka i innych dużych produktów. Warto zauważyć, że każdy producent ma swoją wizję dużej szuflady. W niektórych modelach całkiem możliwe, że szuflada Big Box będzie współmierna do klasycznej szuflady innego modelu.

Półka Slim to niska (do 5 cm) tacka, która doskonale nadaje się do przechowywania przypraw, ciasta francuskiego, lodu, masła, przetworów mięsnych i innych produktów o niewielkich rozmiarach. W takim pojemniku nie da się umieszczać produktów jeden na drugim, a więc znacznie łatwiej będzie znaleźć żądany zamrożony produkt.

Wysuwane prowadnice pozwalają szufladzie toczyć się płynnie po specjalnej rolce, „wyjeżdżając” z zamrażarki. Główną zaletą prowadnic teleskopowych jest to, że nie trzeba podejmować dużego wysiłku. Takie urządzenia jednak są droższe i stosowane w urządzeniach z segmentu premium.

Temperatura robocza w zamrażarce lodówki.

Standardowa temperatura zamrażarki faktycznie wynosi -18 °C. Ona pozwala nie tylko na efektywne przechowywanie wcześniej zamrożonej żywności, lecz także na zamrażanie (z zachowaniem pewnych środków ostrożności). Jednocześnie dla wielu współczesnych lodówek wskazywano niższe temperatury — -24 °C, a w wybranych modelach jeszcze niższe. Warto pamiętać, że podane wskaźniki nie zawsze są dostępne — w większości urządzeń można je osiągnąć tylko w w trybie szybkiego zamrażania (patrz „Funkcje”); przy wyborze ten szczegół warto osobno doprecyzować. W każdym razie temperatura w zamrażarce poniżej -18 °C oznacza optymalne warunki zamrażania.

Z kolei komory z niższym wskaźnikiem temperatury minimalnej — -12 °C, a nawet i -6 °C — przeznaczone wyłącznie do przechowywania wcześniej zamrożonej żywności; nie nadają się one do zamrażania dużej ilości żywności. Jednak na rynku są bardzo mało lodówek z takimi wskaźnikami — głównie to są modele niedrogie lub przestarzałe.

Temperatura zamrażarki jest często oznaczana za pomocą gwiazdek, każda z których wskazuje na obniżenie temperatury o 6 °C. Na przykład w modelach o -24 °C można spotkać oznaczenie *(***) — cztery gwiazdki, jedna z których jest wyodrębniona. Zazwyczaj to oznacza, że w trybie standardowym zamrażarka działa przy temperaturze -18 °C (trzy gwiazdki), a o kolejne 6 °C (do -24 °C) temperatura obniża się przy szybkim zamrażaniu.

Czas utrzymywania zimna przewidziany w lodówce po wyłączeniu zasilania.

Najczęściej parametr ten opisuje możliwości zamrażarki. W takich przypadkach za czas utrzymywania zimna podaje się czas, w ciągu którego przy temperaturze zewnętrznej + 25 °C temperatura w całkowicie wypełnionej zamrażarce nie wzrośnie powyżej -9 °C (ten poziom jest uważany za krytyczny dla przechowywania mrożonek). W związku z tym rzeczywisty czas utrzymywania zimna może różnić się od zadeklarowanego — w zależności od temperatury otoczenia, częstotliwości otwierania lodówki itp. Jednak ogólnie rzecz biorąc, parametr ten dość dokładnie opisuje jakość izolacji termicznej oraz pozwala ocenić różne modele i porównać je ze sobą.

Należy również pamiętać, że czas utrzymywania zimna można również podać dla modeli bez zamrażarek: w takich przypadkach mówimy o czasie, w ciągu którego temperatura w komorze chłodniczej pozostaje na optymalnym poziomie w mniej więcej takich samych warunkach.

Przybliżona ilość świeżej żywności, którą lodówka może całkowicie zamrozić od temperatury pokojowej do temperatury roboczej zamrażarki w ciągu 24 godzin. Zdolności do 10 – 15 kg/24h wystarczy do codziennego użytku, ale jeśli planujesz zamrażać żywność często i w dużych ilościach, warto zwrócić uwagę na bardziej wydajne zamrażarki.

Tryb wymuszonego zamrażania, w którym temperatura wewnątrz zamrażarki spada na krótki czas poniżej standardowego poziomu. Ten tryb jest szczególnie przydatny podczas wkładania do zamrażarki dużej ilości niezamrożonej żywności. Rzecz w tym, że ciepło z tych produktów może prowadzić do wzrostu temperatury wewnątrz; ta sama funkcja pozwala zrekompensować to zjawisko i uniknąć naruszeń reżimu temperatury. Należy jednak pamiętać, że szybkie zamrażanie z reguły należy włączyć na kilka godzin przed załadowaniem nowej zawartości, a zamrażarka zazwyczaj nie jest przystosowana do stałej pracy w tym formacie, po chwili trzeba ją przełączyć w tryb normalny (w niektórych lodówkach odbywa się to automatycznie).
Podkreślamy również, że niektóre urządzenia posiadają wydzielone szuflady lub strefy „szybkiego zamrażania”, o niższej temperaturze. Taki sprzęt nie jest uważany za funkcję szybkiego zamrażania, ponieważ ma nieco inną specyfikę pracy.

Oddzielny system wytwarzania lodu – najczęściej w formie kostek, ale w niektórych modelach istnieje również możliwość jego kruszenia na drobny okruszek. Korzystanie z kostkarki do lodu jest na ogół wygodniejsze niż zamrażanie wody na tacach lub torebkach; Ponadto lód w takich przypadkach jest zwykle odizolowany od reszty objętości, dzięki czemu nie pochłania obcych zapachów. Główną wadą tej funkcji jest klasyczna - wysoki koszt.

Rodzaj sterowania dla lodówek jest wskazywany przede wszystkim przez rodzaj panelu sterowania; często bierze się również pod uwagę jego lokalizację. Zgodnie z tymi kryteriami obecnie wyróżnia się następujące opcje: pokrętła, przyciski wewnętrzne, przyciski zewnętrzne, dotykowe wewnętrzne i dotykowe zewnętrzne. Oto cechy każdej z tych opcji:

— Pokrętła. Sterowanie za pomocą pokręteł; one są tradycyjnie instalowane wewnątrz lodówki, więc w tym przypadku lokalizacja nie jest określona. Ogólnie jest to najprostsza i najtańsza opcja używana w jednostkach odpowiedniego rodzaju. Najczęściej jest tylko jedno pokrętło, które jest bezpośrednio połączone z termostatem i reguluje tylko temperaturę wewnątrz lodówki (dość w przybliżeniu); ustawienia szczegółowe są pominięte. Niemniej jednak nawet to często wystarcza — zwłaszcza jeśli lodówka pracuje w mniej więcej stałych warunkach temperaturowych (na przykład w kuchni domowej lub biurowej). W wielu przypadkach sprawa ogranicza się do jednorazowego wybrania mniej więcej odpowiedniej pozycji przełącznika, a potem w ogóle nie warto dotykać ustawień. Ponadto jednoznacznymi zaletami tego typu sterowania są niezawodność i łatwość naprawy.

— Przycisk wewnętrzny. Panele przyciskowe są ogólnie uważane za bardziej zaawansowane niż pokrętła. Funkcjonalność lodówe...k z takim sterowaniem może być różna, jednak wśród nich znacznie częściej spotykane są modele z dodatkowymi funkcjami i możliwością precyzyjnej regulacji temperatury (a czasem nawet wilgotności). Jeśli chodzi o układ wewnętrzny, pozwala na schowanie panelu za drzwiami lodówki, zapewniając schludny wygląd z minimalną ilością wystających elementów. A jeśli drzwi posiadają blokadę przed dziećmi (wbudowaną lub kupioną osobno) — ona w tym przypadku pełni jeszcze funkcję ochrony przed dziećmi. Dla uzyskania dostępu do elementów sterujących, trzeba otwierać lodówkę — ale, generalnie, to nie jest krytyczne: taki dostęp nie jest potrzebny bardzo często, a zmiana ustawień nie zajmuje dużo czasu.

— Przycisk zewnętrzny. Podobnie jak przycisk wewnętrzny (zob. wyżej), sterowanie takie jest typowe głównie dla dość zaawansowanych modeli (chociaż możliwe są wyjątki). A lokalizacja zewnętrzna jest wygodna, ponieważ nie trzeba otwierać drzwi, aby uzyskać dostęp do ustawień. Z drugiej strony rzeczywista potrzeba takiego układu nie jest tak częsta, a panel przyciskowa musi jeszcze pasować do designu urządzenia (co nie zawsze wychodzi najlepiej). W rezultacie sterowanie za pomocą zewnętrznych paneli przyciskowych są rzadziej spotykane niż wewnętrzne.

— Dotykowe wewnętrzne. Panele dotykowe są uważane za kolejny krok w ewolucji sterowania, zaraz po przyciskach. One wyglądają stylowo i są zaawansowane technologicznie, nie trzeba na nie mocno naciskać (wystarczy dotknąć), a na powierzchni panelu nie ma wystających elementów, kątów i szczelin, co ułatwia czyszczenie z zabrudzeń. Odpowiednio obecność sterowania dotykowego jest typowe głównie dla lodówek klasy średniej i najwyższej; jego cena jest trochę wyższa od ceny przycisku, jednak jest to niezauważalne na tle całkowitej ceny jednostek. Warto jednak zauważyć, że wewnętrzna lokalizacja w tym przypadku jest znacznie mniej powszechna niż zewnętrzna. Wynika to z faktu, że nie ma potrzeby chować czujniki za drzwiami — można je łatwo połączyć z zewnętrzną konstrukcją lodówki.

— Dotykowe zewnętrzne. Osobliwości ogólne sterowania dotykowego przedstawiono powyżej. A zewnętrzne panele dotykowe w lodówkach są używane znacznie częściej niż wewnętrzne: panelom takim można nadać prawie dowolny wygląd, optymalnie dopasowując je do konstrukcji lodówki, ponadto umieszczenie ich na zewnątrz pozwala nie otwierać ponownie drzwi, aby uzyskać dostęp do ustawień.

Klasa energetyczna lodówki zgodnie z poprzednim standardem europejskim obowiązującym do 2021 roku.

Ogólnie rzecz biorąc, kasa energetyczna pokazuje, na ile ekonomicznym jest agregat w porównaniu z innymi modelami, mającymi podobną specyfikację. Jeżeli chodzi o dany standard, jest on wykorzystywany w stosunku do urządzeń wyprodukowanych do 1 marca 2021 roku. Początkowo w tym standardzie klasy oznaczano łacińskimi literami od A (najbardziej ekonomiczna) do G (wysoka konsumpcja energii elektrycznej); jednak później pojawiły się ulepszone klasy «A+», «A++» itd. (im więcej «plusów», tym bardziej efektywne urządzenie). Dla współczesnych lodówek oznaczenie A według starego systemu jest faktycznie minimalnym poziomem efektywności energetycznej, charakterystycznym dla urządzeń przestarzałych i niedrogich; większość modeli należy do klas A+ i A++, a najbardziej A+++. Dużej liczby "plusów" nie warto oczekiwać – od 2021 roku nowe urządzenia elektryczne będą oznaczone według nowego systemu, gdzie starej klasie A będzie odpowiadać klasa G, klasie A+ – klasa F i tak dalej.
Co do wyboru według danego wskaźnika warto uwzględniać, że bardziej wysoka klasa energetyczna (przy podobnej charakterystyce) oznacza bardziej wysoką cenę, jednak różnica ta może dość szybko opłacić się dzięki oszczędności energii elektrycznej.

Klasa energetyczna lodówki zgodnie z nowym europejskim standardem obowiązującym od 2021 roku.

Ogólnie klasa energetyczna pokazuje, jak ekonomiczna jest jednostka w porównaniu z innymi modelami o podobnych właściwościach. W starym systemie (obowiązującym do 2021 r.) najbardziej energooszczędną klasę oznaczono jako „A+++”; jednakże postęp technologiczny nieuchronnie prowadzi do powstania bardziej oszczędnych urządzeń, do których trzeba by było dodawać jeszcze większą liczbę "plusów". Aby uprościć etykietowanie, zdecydowano się przejść na nowy system oznaczania. W tym systemie wszystkie litery zostały „przesunięte w dół”:

— stara klasa A odpowiada w przybliżeniu nowej klasie G;
— stara klasa A + — klasie F;
— stara klasa A ++ — klasie E;
— stara klasa A +++ — klasie D.

Nowy standard etykietowania będzie dotyczyć wszystkich lodówek wyprodukowanych od 1 marca 2021 r.

Średnie zużycie energii elektrycznej przez lodówkę w ciągu roku. Oczywiście liczby te nie są całkowicie dokładne; faktyczne zużycie energii może się różnić w zależności od określonych warunków pracy. Jednak parametr ten całkiem pozwala ocenić energochłonność lodówki i porównać ze sobą różne modele. Jednocześnie często on okazuje się wygodniejszy i bardziej wizualny niż klasa energetyczna (zob. wyżej), ponieważ w tej części mówimy o określonej liczbie (za pomocą której można również obliczyć koszt zużytej energii elektrycznej). Dla jasności podamy przykład: mała dwudrzwiowa lodówka klasy energetycznej A może zużywać mniej energii rocznie niż duża jednostka side by side klasy A +++, chociaż formalnie według klas energetycznych, drugi model będzie bardziej ekonomiczny niż pierwszy.

Klasa klimatyczna, której odpowiada lodówka.

Jak sama nazwa wskazuje, parametr ten opisuje warunki środowiskowe, dla których lodówka jest zaprojektowana. Im jest cieplej wokół, tym mocniejsza powinna być lodówka i powinna mieć lepszą izolację termiczną. Poszczególne klasy są oznaczane literami; oto najpopularniejsze rodzaje:

— SN (rozszerzona umiarkowana). Modele do klimatu umiarkowanego chłodnego, mają zakres roboczy od +10 °C do +32 °C. Takie urządzenie może być przydatne w słabo ogrzewanym pomieszczeniu, w którym temperatura może spaść poniżej +16 °C - na przykład na werandzie prywatnego domu, w garażu itp.

— N (umiarkowana). Lodówki do klimatu umiarkowanego, z zakresem roboczym temperatur zewnętrznych od +16... do +32 °C. Takie urządzenie jest odpowiednie dla większości mieszkań i domów mieszkalnych na średnich szerokościach geograficznych. — SN (rozszerzona umiarkowana). Modele przeznaczone do klimatu umiarkowanego chłodnego, mają zakres roboczy od +10 °C do + 32 °C. Taka jednostka może się przydać w pomieszczeniu słabo ogrzewanym, w którym temperatura może spaść poniżej +16 °C, np. na werandzie domu, w garażu itp.

— ST (subtropikalna). Modele do klimatów subtropikalnego i wilgotnego tropikalnego. Działają normalnie w zakresie temperatur zewnętrznych od +18... do +38 °C.

— T (tropikalna).... Lodówki do suchego klimatu tropikalnego. Zaprojektowane dla zakresu temperatur od +18 °C do +43 °C.

Zwracamy również uwagę, że na rynku są dostępne modele z rozszerzonym zakresem temperatur, który obejmuje kilka klas klimatycznych. Na przykład urządzenie oznaczone jako N-ST będzie miało zakres temperatur od +16 do +38 °C. Takie lodówki są niezbędne w trudnych klimatach, warunki których nie są objęte jedną standardową klasą, na przykład podczas mroźnej zimy i upalnego lata.

Ogólna klasa emisji hałasu, której odpowiada lodówka.

Tradycyjne oznaczenie poziomu hałasu — w decybelach — nie zawsze jest oczywiste dla przeciętnego użytkownika; czasami to bardziej myli niż pomaga. Aby zaradzić tej sytuacji, wprowadzono oznaczenie według klas hałasu — literami łacińskimi od A do D. Zgodnie z nim klasa A obejmuje najcichsze jednostki; klasę B można określić jako stosunkowo cichą, C — średniej głośności, D — dość hałaśliwą.

Średni poziom hałasu generowany podczas pracy lodówki.

Najcichsze modele lodówek generują hałas na poziomie około 30 dB — ta głośność jest porównywalna do szeptu lub tykania zegara ściennego i nie przekracza norm sanitarnych dla pomieszczeń mieszkalnych w nocy. Innymi słowy, taka lodówka nie będzie przeszkadzać snowi, nawet jeśli umieścić ją w sypialni. Jednocześnie standardowym miejscem dla lodówki nadal pozostaje kuchnia, dzięki tej lokalizacji jest ona oddzielona od innych pomieszczeń mieszkalnych. Dlatego hałas na poziomie 40 – 42 dB, co odpowiada cichej rozmowie, jest uważany za całkiem akceptowalny dla zwykłych lodówek domowych. Przy dobrej izolacji akustycznej dopuszczalna jest głośność do 50 dB — jest to poziom rozmowy o średniej głośności.

Wyższe wartości poziomu hałasu lodówek są rzadko spotykane, one są typowe głównie dla witryn chłodniczych (patrz „Rodzaj”) instalowanych w punktach sprzedaży detalicznej, gdzie ograniczenia dotyczące poziomu hałasu nie są tak restrykcyjne, jak w przypadku pomieszczeń mieszkalnych.

Kraj, w którym produkowany jest ten model lodówki (zgodnie z oświadczeniem producenta).

Istnieje wiele stereotypów związanych z zależnością między „pochodzeniem” a jakością sprzętu AGD. Na przykład lokalizacja produkcji w Europie (Niemcy, Litwa, Polska, Rumunia, Serbia, Turcja itp.) jest uważana za bardziej prestiżową niż w krajach azjatyckich (Chiny, Tajlandia) lub krajach WNP (Białoruś, Rosja, Uzbekistan itd.); przy tym różne kraje europejskie mają w tym przypadku różną reputację wśród kupujących. Do tych stereotypów należy jednak podchodzić z dużą nieufnością: faktyczna jakość produktu zależy nie tyle od geografii produkcji, ile od jakości organizacji procesów u danego producenta. W rezultacie ten sam model, produkowany przez różne marki w tym samym kraju, może znacznie różnić się jakością.

Ponadto warto zauważyć, że ten sam model lodówki może być jednocześnie produkowany w kilku krajach; a egzemplarze tego samego modelu, które są produkowane w różnym czasie w różnych fabrykach mogą znajdować się w sprzedaży w tym samym czasie. W rezultacie zdarza się, że w ogólnej charakterystyce jest wskazany jeden kraj pochodzeni...a, a w dokumentacji zakupionego sprzętu inny. To jest zupełnie normalna sytuacja; jeśli jednak kraj pochodzenia jest nadal istotny, warto wyjaśnić ten szczegół wcześniej przed zakupem.