Miski i kompakty WC: specyfikacje, typy, rodzaje

Ogólny rodzaj produktu.

Oprócz mniej lub bardziej znanych toalet bez spłuczki oraz kompaktów WC, obecnie w sprzedaży można znaleźć bardziej specyficzne odmiany – toalety impulsowe, kombinitasy, a także specjalistyczne modele dla dzieci. Oto bardziej szczegółowy opis każdej odmiany:

- Toaleta. W tym przypadku „zwykła” muszla klozetowa - to produkty w postaci muszli klozetowej, która nie posiada własnej spłuczki (lub innego systemu spłukiwania). Zbiornik może być jednak dostarczony w zestawie (szczegóły patrz "Wyposażenie"), jednak taka opcja jest niezwykle rzadka i nawet w takich przypadkach zbiornik na wodę jest wykonywany oddzielnie od muszli. Jest to kluczowa różnica między takimi produktami a toaletami kompaktowymi. Ogólnie rzecz biorąc, tradycyjne toalety są stosunkowo trudne do zainstalowania, jednak jest to równoważone wieloma zaletami. Po pierwsze, system spłukiwania w większości przypadków można wybrać według własnego uznania. Po drugie, zbiornik i rury można schować w ścianie, nadając łazience najbardziej schludny wygląd. Po trzecie, możliwe staje się samodzielne wybranie lokalizacji spłuczki, co również jest ważne. A sposób instalacji samej toalety (patrz „Instalacja”) może być prawie dowolny.

- Kompakt WC. Produkty łączące muszlę klozetową i spłuczkę montowaną bezpośredn...io na tej misce. Opcja ta jest bardzo wygodna przy montażu na podłodze (patrz „Instalacja”): nie ma potrzeby przygotowywania miejsca do zawieszenia spłuczki, wystarczy zamocować samą muszlę klozetową i podłączyć produkt do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. A obecność zbiornika w zestawie dostawczym - to ważna zaleta dla wielu użytkowników. Co prawda, kompakty są zwykle sprzedawane „tak jak są”, bez możliwości wymiany zbiornika; jednak znalezienie odpowiedniego modelu zwykle nie stanowi problemu, a ten punkt na ogół nie jest krytyczny. Niektóre modele mogą być sprzedawane w różnych wersjach wyposażenia, w tym bez zbiornika. Do głównych wad tej opcji należy fakt, że spłuczka i toaleta stanowią jedną konstrukcję, co wymaga odpowiedniej ilości miejsca. Również specyfika takich produktów polega na tym, że większa ich liczba jest montowana na podłodze – z wielu powodów montaż naścienny wśród kompaktów prawie nigdy nie jest spotykany.

- Impulsowa toaleta. Toalety wykorzystujące tzw. system spłukiwania bez spłuczki (i zwykle wyposażone są w taki system). Mechanizm spustowy (zwany również „drukspühler”) jest podłączony bezpośrednio do źródła wody; w najprostszych modelach jest obsługiwany ręcznie, jednak obecnie wiele toalet impulsowych jest wyposażone w systemy elektroniczne na baterie. W każdym razie zalety tej konstrukcji to zarówno zwartość, jak i oszczędność: odpływ jest zwykle zorganizowany w taki sposób, aby niewielka ilość wody mogła jak najskuteczniej usunąć zanieczyszczenia.

- Toaleta dla dzieci. Misy WC, specjalnie zaprojektowane dla małych dzieci, wyróżniają się przede wszystkim niewielkimi wymiarami w zakresie wysokości oraz długości/szerokości – inaczej dziecku po prostu byłoby niewygodnie. Ponadto takie produkty często mają odpowiedni design - z jasnymi wzorami, nietypowymi kształtami itp. Toalety tego typu mogą być przydatne w przedszkolach i szkołach podstawowych, placówkach rozrywkowych dla dzieci, rodzinach wielodzietnych itp.

- Kombinitaz. Dość nietypowy projekt: połączenie toalety i umywalki zainstalowanej na szczycie spłuczki. Jedną z kluczowych zalet takiego połączenia jest oszczędność wody: woda używana podczas mycia rąk lub twarzy nie trafia bezpośrednio do kanalizacji, jednak jest filtrowana, odprowadzana do zbiornika, a następnie wykorzystywana do spłukiwania. Może to zmniejszyć zużycie wody o jedną czwartą lub nawet więcej. Ponadto kombinitazy są prawdziwym ratunkiem dla ciasnych przestrzeni, gdzie nie ma możliwości zamontowania osobnej umywalki. Z drugiej strony, takie produkty są dość skomplikowane i drogie, a realna potrzeba połączenia muszli klozetowej z umywalką nie pojawia się tak często. Dlatego kombinitazy w naszych czasach są produkowane rzadko.

Standardowa metoda instalacji, dla której zaprojektowano toaletę.

— Podłogowa. Sposób instalacji toalety na podłodze. Taka instalacja jest znacznie prostsza niż naścienna: w tym przypadku prace instalacyjne ograniczają się do zamocowania muszli klozetowej w miejscu instalacji (na przykład, za pomocą śrub kotwiących). Jednak takie modele zajmują miejsce na podłodze, co czasami może okazać się wadą zarówno z punktu widzenia designu łazienki, jak i z czysto praktycznego punktu widzenia. Tak więc pod stojącą na podłodze muszlą klozetową nie ma wolnej przestrzeni (w przeciwieństwie do modeli podwieszanych), co może mieć krytyczne znaczenie w ciasnych warunkach. Ale za podstawą takiej misy często pozostaje wolna przestrzeń, a mały rozmiar tej przestrzeni i jej niedostępność utrudniają sprzątanie. Dlatego montaż na podłodze w naszych czasach jest typowy głównie dla kompaktów WC (patrz „Rodzaj”), dla których jest to najlepsza opcja; klasyczne toalety z taką instalacją są również powszechne, ale wciąż nie tak rozpowszechnione.

— Naścienna. Instalacja, w której misa jest przytwierdzona do ściany (a dokładniej do instalacji wbudowanej w ścianę), tak aby pod nią była wolna przestrzeń. Opcja ta jest najbardziej rozpowszechniona wśród toalet o tradycyjnym wyglądzie (patrz „Rodzaj”). Co prawda, aby zainstalować taki produkt, zwykle trzeba wbudować w ścianę specjalną ramę (instalację); więc sama instalacja...modeli naściennych jest trudniejsza i droższa, niż w przypadku modeli podłogowych. Z drugiej strony, przy takim układzie spłuczka zwykle jest mocowana do instalacji i po zamontowaniu jest chowana za ozdobną przegrodą - w efekcie na zewnątrz znajduje się tylko misa i przycisk spustowy. Taki układ nadaje łazience schludny wygląd, ponadto toaleta zajmuje minimum miejsca, a przestrzeń pod nią pozostaje dostępna do sprzątania. Szczegóły te są szczególnie wygodne w toaletach publicznych - w restauracjach, kinach itp. Dodatkowym atutem jest możliwość wyboru wysokości misy klozetowej według własnego uznania.

Toalety o specjalnej konstrukcji, w których muszla klozetowa nie posiada kołnierz.

Odwrotna strona kołnierza - to jedno z najbardziej niekorzystnych miejsc w całej łazience: łatwo tam gromadzą się brud i mikroorganizmy, a jednocześnie trudno jest tam się dostać podczas sprzątania. W związku z tym niektórzy producenci produkują muszle klozetowe bez kołnierzy - zmniejsza to liczbę trudno dostępnych miejsc, ogólnie czyni produkt bardziej higienicznym i ułatwia czyszczenie.

Toalety przeznaczone do ustawienia w rogu pomieszczenia (tak, aby osoba siedziała na takiej toalecie plecami do rogu). Należy pamiętać, że takie umieszczenie jest teoretycznie możliwe w przypadku większości produktów podłogowych (patrz „Instalacja”). Istnieją jednak modele toalet specjalnie zaprojektowane do instalacji narożnej i mające specjalny kształt z tyłu - dla tych modeli wskazana jest ta osobliwość.

Umieszczenie w rogu może być najlepszą opcją w niektórych sytuacjach - zwłaszcza w ciasnych warunkach, gdzie jest stosunkowo mało miejsca na toaletę. Z drugiej stron,y takie sytuacje zdarzają się stosunkowo rzadko, dlatego produkty „narożne” nie stały się powszechne.

W toaletach dla osób niepełnosprawnych stosowane są różne rozwiązania konstrukcyjne, które znacząco „ułatwiają życie” użytkownikom, którzy mają problemy zdrowotne, a w efekcie trudności w rozwiązywaniu codziennych problemów.

Jedną z charakterystycznych cech większości modeli z tej kategorii jest podwyższona wysokość: zmniejsza to obciążenie stawów, dużo łatwiej jest na niej usiąść i wyjść z takiej toalety niż w przypadku zwykłej. Ale zestaw innych specyficznych funkcji może być różny, należy to określić osobno. Na przykład, niektóre produkty wyposażone są w wycięcie w przedniej części, co ułatwia zabiegi higieniczne po skorzystaniu z toalety. Inni mają własne poręcze lub możliwość ich zainstalowania (tu należy pamiętać, że taki projekt stawia zwiększone wymagania dotyczące niezawodności instalacji). Z reguły szczególną uwagę zwraca się na przycisk spłukiwania: może mieć niestandardową lokalizację, zwiększone wymiary, być wykonany w formie pedału, a nawet czujnika bezkontaktowego itp.

Podsumowując, chcielibyśmy podkreślić, że nie ma uniwersalnej toalety, która byłaby idealna dla wszystkich użytkowników niepełnosprawnych. Takie toalety są dość zróżnicowane, mogą być zaprojektowane dla różnych osobliwości zdrowotnych i sylwetki, więc wybór takiej toalety jest bardzo specyficznym zadaniem, które wymaga starannego indywidualnego podejścia.

Konstrukcja odpływu muszli klozetowej. Określa w szczególności cechy jego instalacji. Obecnie spotyka się następujące rodzaje odpływów:

— Poziomy. W tych toaletach odpływ znajduje się z tyłu misy i jest skierowany poziomo do tyłu. Jest to jeden z najczęstszych typów w Europie i na obszarze postsowieckim - wynika to z faktu, że dystrybucja rur kanalizacyjnych w tych krajach odbywa się wzdłuż sufitów, a rura w łazience zwykle znajduje się pod ściana za toaletą.

— Ukośny. W rzeczywistości - rodzaj poziomego odpływu (patrz wyżej), w którym odpływ nie jest ściśle poziomy, ale pod kątem (zwykle 30 ° lub 45 °). Przyda się, jeśli rura kanalizacyjna znajduje się nisko, blisko podłogi.

— Pionowy. Jak sama nazwa wskazuje, w tych toaletach odpływ skierowany jest pionowo w dół. Stosowane są głównie w USA i innych krajach amerykańskich, gdzie podczas budowy kanalizacja umieszczana jest pod podłogą bez uwzględnienia przegród - dzięki temu muszlę klozetową można umieścić bezpośrednio nad rurą. Taki układ występuje również w krajach postsowieckich, w szczególności w pomieszczeniach biurowych i przemysłowych, a także w budynkach mieszkalnych według indywidualnych projektów.

— Uniwersalny. Konstrukcja uniwersalnego odpływu pozwala na podłączenie go według jednego z trzech opisanych powyżej wariantów, w zależności od konkretny...ch potrzeb. Najczęściej odpływ takich toalet jest ukryty w środku i nie ma własnej rury odpływowa; do połączenia wybierana jest osobna rura odpływowa o pożądanym kształcie, może wychodzić pionowo, poziomo lub pod kątem.

Warto zaznaczyć, że teoretycznie możliwe jest zamontowanie muszli klozetowej z odpływem poziomym do łazienki pod odpływem pionowym i odwrotnie – w praktyce jest to jednak obarczone dużymi trudnościami i faktycznie wymaga przebudowy łazienki. Dlatego przed wyborem toalety konieczne jest wyjaśnienie projektu rur kanalizacyjnych w łazience i najbardziej odpowiedniego dla nich rodzaju odpływu.

- Lejowe. Taka miska WC jest lejkiem o prawie takim samym kącie nachylenia ze wszystkich stron i otworem syfonowym pośrodku. Zaletami tej konstrukcji są minimum nieprzyjemnych zapachów, opłacalność i fakt, że niezwykle rzadko używa się szczotki: odpady stałe niemal natychmiast znikają pod wodą w otworze syfonu, nie zalegają na zewnątrz i nie wymagają znacznego zużycia wody do spuszczania. Główną wadą lejków jest rozpryskiwanie; jednak wielu producentów stosuje rozwiązania projektowe mające na celu zminimalizowanie tej niedogodności.

- Z kołnierzem. Konstrukcja ta jest podobna do lejka (patrz wyżej), ale nachylenie boków misy jest nierówne - tylna ściana może być bardziej nachylona niż przednia lub odwrotnie. Główną zaletą toalet z kołnierzem jest brak rozprysków w połączeniu z wydajnością i minimalną ilością nieprzyjemnych zapachów. Jednocześnie na ściance misy mogą zalegać stałe odpady, co będzie wymagało nieco większego zużycia wody i częstszego używania szczotki niż w przypadku lejowych misek WC.

- Z półką. Ten rodzaj misy jest wyposażony w półkę zwykle znajdującą się za otworem syfonu. Gwarantuje to całkowity brak rozprysków; dodatkowo, w przeciwieństwie do wszystkich innych, odpady do momentu spłukiwania nie wpadają do syfonu, lecz są na półce – umożliwia to określenie ich stanu, co jest ważne dla celów medycznych. Jednocześnie misy do naczyń charakt...eryzują się silnym zapachem, a odpady stałe mogą tam zalegać, co wymaga częstego używania szczotki i zwiększa zużycie wody. Ponadto na półce stale znajduje się pewna ilość wody, co w efekcie może prowadzić do nieestetycznych plam. W konsekwencji taka konstrukcja jest uważana za przestarzałą i jest dość rzadka.

Ogólny kształt muszli klozetowej.

Wybór według tego parametru w dużej mierze zależy od preferencji estetycznych użytkownika i ogólnego designu łazienki; jednak kształt muszli ma również praktyczne znaczenie. Tak więc w naszych czasach najbardziej rozpowszechnione są modele półokrągłe, w których tylna krawędź misy jest prosta, a reszta konturu jest zaokrąglona (owalna, jajowata itp.). Taki kształt nie tylko dobrze wygląda - wygodnie jest na nim siedzieć, a brak narożników (przynajmniej z przodu misy) ułatwia czyszczenie i zmniejsza ryzyko uderzenia nogą o toaletę. Ponadto, na taką miskę potrzeba jest mniej materiału niż na prostokątny produkt o podobnych wymiarach - w rezultacie półokrągłe toalety są stosunkowo niedrogie i lekkie.

Prostokątny kształt daje z kolei dużą powierzchnię podparcia, co jest ważne dla użytkowników o dużych wymiarach. Jednak toalety o klasycznym kształcie prostokąta są rzadkością (ze względu na wysoki koszt produkcji, a także z kilku innych powodów). Wariacje na ten temat są znacznie bardziej rozpowszechnione - misy ze ściętymi (zaokrąglonymi) rogami, a także z łukowatą częścią przednią.

Pojemność robocza spłuczki, zainstalowanej na kompakcie WC (patrz „Rodzaj”) lub dostarczana z modelem klasycznym; innymi słowy ilość wody, która może zmieścić się w zbiorniku.

Standardowa wartość pojemności współcześnie wynosi 6 litrów; uważa się, że ta pojemność zapewnia optymalną równowagę między zużyciem wody, wydajnością spuszczania wody i kompaktową konstrukcją. Jednak są też toalety ze zmniejszoną spłuczką — poniżej 6 litrów (zwykle 4 — 5 litrów). Funkcja ta oszczędza wodę i zmniejsza rozmiar zbiornika; aby zapewnić skuteczność spuszczania wody, w konstrukcji można zastosować różne dodatkowe sztuczki. W rezultacie takie toalety mogą być droższe niż odpowiedniki z pełnowymiarowymi zbiornikami; jeśli jednak woda dostaje się do łazienki przez liczniki, różnica w cenie szybko się zwraca.

Należy pamiętać, że oprócz mniejszej spłuczki, do oszczędności przyczyniają się również takie funkcje, jak spłukiwanie połowy (patrz „Funkcje i możliwości”) oraz konstrukcja bez kołnierza (patrz powyżej).

Lokalizacja rury doprowadzającej wodę do spłuczki WC. We współczesnych toaletach istnieje boczne, tylne i dolne doprowadzenie wody. W pierwszych dwóch typach rura znajduje się w górnej części zbiornika, a wybór między doprowadzaniem bocznym i tylnym w praktyce zależy głównie od umiejscowienia rur w łazience i odpowiednio od wygody podłączenia. Dolne doprowadzanie jest uważane za najnowocześniejszą opcję: zapewnia minimalny poziom hałasu podczas napełniania zbiornika, ponadto takie doprowadzanie jest łatwe do ukrycia, co zapewnia estetykę.

Niektóre modele w naszym katalogu mają połączone oznaczenia wlotu - „bok / dół” lub „bok / tył”. Może to oznaczać zarówno urządzenie uniwersalne z możliwością wyboru rodzaju połączenia, jak i model produkowany w kilku odmianach, różniących się rodzajem doprowadzania.

Wśród podstawowych funkcji toalety są spłukiwanie połowy, powłoka antybakteryjna, system przeciwrozbryzgowy, podnoszenie deski sedesowej. Więcej o nich:

- Spłukiwanie połowy. Możliwość spuszczenia nie całej wody ze zbiornika, a tylko jej części, zwykle połowy (stąd nazwa). Wiąże się to z tym, że nie zawsze wymagane jest pełne opróżnianie – np. połowa zbiornika wystarcza do spłukiwania moczu. Funkcja ta będzie przydatna przede wszystkim dla tych, dla których oszczędność wody jest krytyczna (na przykład, jeśli w mieszkaniu są zainstalowane liczniki).

- System przeciwrozbryzgowy. System przeciwrozbryzgowy zapobiega rozpryskiwaniu się wody na boki podczas spuszczania wody ze spłuczki. Toalety z funkcją przeciwrozbryzgową mają specjalną konstrukcję muszle. W nich miska jest nachylona, woda spływająca po pochyłej płaszczyźnie ze zbiornika natychmiast trafia do kanalizacji. Funkcja przeciwrozbrygowa poprawia higienę i warunki sanitarne w łazience. Toalety z systemem zapobiegającym spłukiwaniu mają również wady. Główną wadą takich modeli jest zwiększone zużycie wody.

- Podnoszenie deski sedesowej. Urządzenie zapobiegające uderzaniu deski sedesowej o brzeg muszli klozetowej. Działa podobnie jak samozamykacze: ruch jest wyhamowywany, maksymalnie spowalniając przy zbliżaniu się do obrzeża, co zapewnia miękki kontakt, zapobie...ga nieprzyjemnemu trzaśnięciu oraz chroni siedzisko i obrzeże przed uszkodzeniem i zużyciem. Dodatkowo podnoszenie deski sedesowej zapewnia dodatkową wygodę - wystarczy popchnąć deskę sedesową, a sama się obniży.

Funkcje wbudowane w toaletę, pozwalające na wykorzystanie jej jako bidetu - higienicznej wanny do mycia zewnętrznych narządów płciowych i odbytu po skorzystaniu z toalety. Toalety o podobnej funkcjonalności z definicji wyposażone są w prysznic higieniczny(z jednym lub kilkoma trybami pracy); dodatkowo mogą również zapewnić podgrzewanie wody i/lub samooczyszczanie dyszy. Oto szczegółowy opis tych funkcji:

- Higieniczny prysznic. Funkcja ta - to cały sens bidetu: prysznic higieniczny to urządzenie, za pomocą którego można umyć okolice krocza po skorzystaniu z toalety. Teoretycznie taki prysznic może mieć inną konstrukcję, ale w toaletach najczęściej spotyka się najprostszą i najbardziej kompaktową opcję - mała rurka zabudowana bezpośrednio w obrzeżu muszli klozetowej w takiej pozycji, że strumień wody z niej spada ''dokładnie zgodnie z przeznaczeniem”. Inną opcją jest pokrywa i deska sedesowa, uzupełnione własnym higienicznym prysznicem; podobną pokrywę w wielu modelach można nawet zdjąć i przełożyć na inną miskę, jeśli jest to konieczne.
Często w charakterystykach określana jest również liczba higienicznych trybów prysznica. Najczęściej jest tylko jeden taki tryb - w większości przypadków jest to wystarczające. Zdarzają się jednak wyjątki – np. projekt może przewidywać tryby „męski” i „kobiecy” (biorąc pod uwagę różnice anatomicz...ne między płciami), funkcję masażu itp. W niektórych modelach liczba trybów dochodzi do 7. W każdym razie, jeśli jest więcej formatów pracy, jeden - ich konkretny zestaw nie zaszkodzi wyjaśnić osobno; a wzrost liczby trybów nieuchronnie wpływa na koszty.

- Podgrzewanie wody. Wbudowany element grzejny na wodę doprowadzoną do prysznica higienicznego. Domyślnie taki prysznic wykorzystuje zwykłą zimną wodę, a to nie zawsze jest wygodne i nie dla wszystkich. Nagrzewanie wody pozwala poprawić sytuację; należy jednak pamiętać, że funkcja ta znacząco wpływa na cenę toalety, a do działania podgrzewacza wymagane jest podłączenie elektryczne.

- Samooczyszczanie. Funkcja automatycznego oczyszczania z reguły wykorzystuje zarówno spłuczkę, jak i prysznic higieniczny (dlatego samooczyszczanie określane jest mianem funkcji bidetu); ale inne cechy działania takich systemów mogą się różnić w zależności od modelu. Tak więc w niektórych toaletach tryb ten włącza się okresowo po pewnym czasie lub określonej liczbie spłukań, w innych - po każdym spłukaniu, w innych używany jest czujnik zanieczyszczenia, który określa potrzebę czyszczenia itp. Tak czy inaczej funkcja ta znacząco podnosi higienę i ułatwia utrzymanie czystości. Tak więc regularne samooczyszczanie znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo, że brud lub szkodliwe mikroorganizmy dostaną się do narządów płciowych podczas korzystania z prysznica; a ręczne czyszczenie toalety staje się łatwiejsze i rzadsze.

Dodatkowe funkcje toalety, realizowane przez elektroniczne „wnętrze” i inne specjalne wyposażenie. Możliwości te prawie nie wpływają na podstawową funkcjonalność produktu, mogą jednak znacząco podnieść komfort, a nawet bezpieczeństwo podczas użytkowania. Wśród najpopularniejszych smart funkcji w naszych czasach są: czujnik obecności, automatyczny odpływ, wstępny odpływ, eliminacja nieprzyjemnych zapachów, suszenie powietrzem, automatyczne podnoszenie (opuszczanie) deski sedesowej, podgrzewanie sedesu, wyświetlacz, pilot, sterowanie smartfonem , ochrona przed dziećmi i podświetlenie. Więcej szczegółów na temat każdego z nich:

- Czujnik obecności. Czujnik, reagujący na pojawienie się osoby przy toalecie. Taki czujnik służy głównie do automatycznego sterowania innymi funkcjami. Na przykład, w niektórych toaletach czujnik obecności zapewnia automatyczne podnoszenie pokrywy, gdy osoba zbliża się i opuszczanie - podczas odchodzenia; w innych włącza podgrzewanie deski sedesowej, steruje spłukiwaniem itp. Specyficzne cechy czujnika należy doprecyzować osobno. Jednak w każdym przypadku funk...cja ta zapewnia nie tylko dodatkową wygodę, jednak także higienę: użytkownik nie musi ponownie dotykać przycisków i innych elementów sterujących. Taka funkcjonalność może być również przydatna, jeśli z toalety korzysta osoba niepełnosprawna, która z tego czy innego powodu ma trudności ze stosowaniem bardziej tradycyjnych elementów sterujących.

- Automatyczne spłukiwanie. Funkcja eliminująca konieczność ręcznego spuszczania wody. Z reguły działa w oparciu o czujnik obecności opisany powyżej: spłuczka zwykle włącza się po tym, jak czujnik przestanie wykrywać obecność osoby w pobliżu toalety. Możliwość ta daje jednocześnie kilka zalet w porównaniu z bardziej tradycyjną konstrukcją, z ręcznym uwalnianiem wody. Po pierwsze, wzrasta higieniczność: nie trzeba ponownie dotykać uchwytów, przycisków i innych elementów toalety. Jest to szczególnie przydatne w toaletach publicznych (w biurach, kawiarniach/restauracjach, dworcach itp.), jednak przyda się również do użytku domowego. Po drugie, przy takiej toalecie w zasadzie sytuacja „zapomniał spłukać po sobie” jest niemożliwa. Po trzecie, automatyczne spłukiwanie może być prawdziwym ratunkiem dla tych użytkowników, którzy z różnych powodów (starość, niepełnosprawność, problemy zdrowotne) mają trudności z korzystaniem z tradycyjnych systemów. Znaczącą wadą tej funkcji jest jedynie dość wysoki koszt.

- Wstępne spłukiwanie. Istotą tej funkcji jest spryskiwanie cienką warstwą wody przed każdym użyciem toalety. Daje to jednocześnie dwie korzyści. Po pierwsze, otwierając pokrywkę, użytkownik widzi czystą, schludną powierzchnię i nie czuje obcych zapachów, które mogą pozostać po poprzednim użyciu. Po drugie, w procesie korzystania z toalety odpady stałe prawie nie przyklejają się do wilgotnej powierzchni, a odpływ główny jest maksymalnie wydajny. Zwykle spuszczanie wstępne uruchamia się automatycznie - sygnałem z czujnika obecności lub podniesieniem pokrywy.

- Eliminacja zapachów. Urządzenie do eliminowania nieprzyjemnych zapachów, wbudowane bezpośrednio w toaletę. Konkretna implementacja tej funkcji może się różnić. Na przykład, niektóre modele używają urządzenia takiego jak wyjmowane odświeżacze toaletowe - pojemnik wypełniony specjalnym zestawem. Woda po spuszczeniu przechodzi przez ten pojemnik, a zawarte w nim substancje neutralizują nadmiar zapachów i tworzą przyjemny aromat. W bardziej zaawansowanych toaletach można zamontować system z wentylatorem i wbudowanym filtrem (np. węglowym), który oczyszcza powietrze na poziomie molekularnym.

- Suszenie powietrzem. Funkcja uzupełniająca prysznic higieniczny (patrz „Funkcje bidetu”). Po skorzystaniu z takiego prysznica włącza się strumień ciepłego powietrza (ręcznie lub automatycznie), skutecznie osuszając skórę. Eliminuje to konieczność usuwania nadmiaru wilgoci papierem toaletowym lub chusteczkami.

- Automatyczne podnoszenie/opuszczanie deski sedesowej. Mechanizm eliminujący konieczność ręcznego podnoszenia i opuszczania deski sedesowej (a najczęściej pokrywki) przez użytkownika. Metody sterowania takim mechanizmem mogą być różne: w niektórych modelach włącza się go ręcznie (przez naciśnięcie przycisku, zbliżenie dłoni lub stopy do czujnika zbliżeniowego, z panelu sterowania itp.), w innych -uruchamia się automatycznie komendami z czujnika obecności. Jednak w każdym przypadku funkcja ta ma dwie główne zalety. Po pierwsze sprzyja higienie – użytkownik nie musi dotykać deski sedesowej i pokrywki rękami. Po drugie, podnoszenie i opuszczanie jest bardzo płynne, bez uderzeń i niepotrzebnego hałasu (czego nie zawsze da się uniknąć przy korzystaniu z tradycyjnych desek sedesowych/pokrywek).

- Podgrzewane deski sedesowej. System podgrzewania, który podnosi temperaturę deski sedesowej do komfortowej temperatury. Cechę tę szczególnie docenią użytkownicy, którzy mają skłonność do zamarzania nawet w temperaturze pokojowej. Również na pewno przyda się w dwóch przypadkach. Po pierwsze, sam materiał deski nie jest zbyt wygodny i może być postrzegany jako zimny nawet w ciepłym pomieszczeniu. Po drugie, jeśli temperatura powietrza w łazience może spaść: na przykład, w pomieszczeniu jest okno, które okresowo otwiera się w celu wentylacji nawet w zimnych porach roku. Elektryczne elementy grzejne są zwykle używane do podgrzewania desek sedesowych.

- Wyświetlacz. Własny wyświetlacz montowany bezpośrednio na toalecie - zwykle na pokrywie lub z tyłu za pokrywą. Z reguły, jest to najprostszy jednokolorowy ekran LCD, zdolny do wyświetlania cyfr i ograniczonej liczby znaków. Biorąc jednak pod uwagę specyfikę zastosowania, więcej w tym przypadku zazwyczaj nie jest wymagane. Wyświetlacz zazwyczaj pokazuje takie dane, jak temperatura siedziska lub wody w prysznicu bidetowym, wybrany tryb pracy prysznica bidetowego itp.

- Pilot sterowania. Osobny pilot, umożliwiający sterowanie funkcjami toalety (spłukiwanie, podnoszenie/opuszczanie deski, prysznic higieniczny itp.). W przeciwieństwie do bardziej tradycyjnych pilotów, sterownik deski sedesowej montowany jest zazwyczaj w jednym miejscu – na ścianie łazienki, a nawet bezpośrednio na misce. W każdym razie pilot zapewnia dodatkową wygodę: wszystkie ważne funkcje są połączone w jednym urządzeniu, które znajduje się pod ręką. Oczywiście ma sens używanie takiego sterowania tylko w zaawansowanych modelach z dużą ilością specjalnych możliwości.

- Sterowanie ze smartfona. Możliwość sterowania ustawieniami i funkcjami toalety ze smartfona, tabletu lub innego mobilnego gadżetu z zainstalowaną na nim specjalną aplikacją. W rzeczywistości jest to odpowiednik opisanego powyżej panelu sterowania, zaimplementowany jedynie jako aplikacja mobilna. Połączenie może odbywać się przez Bluetooth lub Wi-Fi; a niektóre toalety z funkcją tą są nawet w stanie połączyć się z siecią lokalną lub systemem inteligentnego domu, co daje dostęp do sterowania z dowolnego miejsca w pomieszczeniu, a nawet zdalnie przez Internet. Inną ciekawą funkcją, często spotykaną w aplikacjach mobilnych, są profile użytkowników, w których zapisywana jest temperatura wody, tryb prysznica higienicznego oraz inne preferowane przez daną osobę parametry.

- Ochrona przed dziećmi. Miska ustępowa, nawet z powłoką antybakteryjną, to jedno z najniebezpieczniejszych miejsc w domu dla małego dziecka. Funkcja ta uniemożliwia ciekawskiemu maluchowi dotarcie do wewnętrznej powierzchni misy i zabranie niebezpiecznych bakterii lub chemikaliów. Najczęściej zabezpieczenie przed dziećmi jest realizowane jako blokada pokrywy, którą dorosły może łatwo wyłączyć, jednak małe dziecko nie.

- Podświetlenie. Podświetlenie dekoracyjne nie wpływa na funkcjonalność toalety, jednak nadaje zarówno samemu urządzeniu, jak i łazience oryginalnego wyglądu. Specyficzne możliwości podświetlenia mogą być różne: na przykład, w niektórych modelach ma osobne tryby dzienny i nocny, różniące się jasnością.

Dodatkowe elementy dostarczane z muszlą klozetową.

- Spłuczka. Zbiornik, w którym gromadzona jest woda do spuszczania. Z definicji jest dostarczany w zestawie z kompaktowymi toaletami (patrz „Rodzaj”), chociaż niektóre z tych modeli mogą mieć opcję „bez spłuczki”. Ale tradycyjne muszle klozetowe są niezwykle rzadko sprzedawane od razu ze spłuczką - uważa się, że ten element konstrukcyjny w takich przypadkach jest wygodniejszy do wyboru osobno.

- Deska sedesowa z klapą. Deska sedesowa do wygodnego umieszczenia na toalecie, uzupełniona pokrywą, która zakrywa miskę poza godzinami pracy i zatrzymuje w niej nieprzyjemne zapachy i szkodliwe mikroorganizmy. Zarówno deski sedesowe, jak i pokrywy sprzedawane są osobno, ale wygodniej (a czasem taniej) jest je kupić od razu wraz z toaletą. Zestaw ten może być szczególnie przydatny przy zakupie produktu o niestandardowym kształcie, do którego trudno jest znaleźć akcesoria.

— Wyroby sanitarne(„fajans sanitarny”). Najpopularniejszy materiał na nowoczesne toalety, przy niskim koszcie, ma schludny wygląd, jest trwały i niezawodny. Główną wadą jest porowata struktura, która przyczynia się do gromadzenia się brudu i nieprzyjemnych zapachów (choć ostatnio wprowadzono technologie eliminujące tę wadę). Żywotność takiego materiału w nowoczesnych toaletach może osiągnąć 40 lat.

— Sanfarfor(„porcelana sanitarna”). Podobnie jak ceramika sanitarna należy do materiałów ceramicznych, jednak przy podobnej wytrzymałości i wyglądzie znacznie trudniej wchłania wodę i brud, dzięki czemu charakteryzuje się dłuższą żywotnością – nawet do 60 lat. Jednak porcelana sanitarna jest również droższa.

- Stal nierdzewna. Kluczową zaletą „stali nierdzewnej” jest jej wysoka wytrzymałość: materiał ten z łatwością wytrzymuje nawet silne uderzenia, które mogą spowodować pęknięcie porcelany sanitarnej lub wyrobów sanitarnych. Z drugiej strony takie toalety nie są tanie, mimo że wspomniana siła w rzeczywistości nie jest tak często potrzebna. Dlatego warto zwrócić uwagę na tę opcję w przypadkach, gdy kluczowa jest niezawodność i odporność na uszkodzenia – np. gdy zakupowana jest armatura wodno-kanalizacyjna na stadion, bar itp., która musi być wandaloodporna.

- Ceramika. Te lub inne rodzaje ceramiki, które albo nie należą do opisanej powyżej porcelany sanitarnej lub wyrobów sanitarnych, al...bo reprezentują określone odmiany tych materiałów. Specyficzne cechy toalet ceramicznych należy wyjaśnić osobno; jednak w większości są to produkty dość zaawansowane i wysokiej jakości.

- Duroplast. Siedziska Duroplast z wyglądu przypominają ceramikę. Wyglądają na znacznie droższe od tradycyjnych siedzisk plastikowych, a duroplast charakteryzuje się także dużą wytrzymałością, trwałością, odpornością na uderzenia, promienie ultrafioletowe i agresywne detergenty. To także ciężki materiał. Należy wziąć pod uwagę, że w modelach bez samozamykacza, duroplastowa deska i jej pokrywa mogą mocno uderzyć w toaletę po opuszczeniu.

— Polipropylen. Fotele wykonane są z tworzywa sztucznego, zwanego często termoplastem. Jest to tani, lekki i łatwy w czyszczeniu materiał na deski sedesowe. Polipropylen może być dość mocny i stabilny, jednak z biegiem czasu takie produkty często żółkną, a plastikowe siedzenia mogą ulegać deformacji, porysowaniu i pęknięciu na skutek uszkodzeń mechanicznych.

Wymienione materiały mogą dodatkowo posiadać specjalną powłokę antybakteryjną, która zapobiega rozwojowi i rozmnażaniu się bakterii. Znacząco poprawia higienę korzystania z toalety, ale ma swoją cenę.

Toalety są szczególnie wytrzymałe i mogą skutecznie oprzeć się próbom uszkodzenia lub demontażu produktu.

Główną cechą wyróżniającą toalety antywandalowe jest materiał: są wykonane nie z ceramiki, ale ze stali nierdzewnej, co zapewnia niezbędną wytrzymałość. Oczywiście ten projekt nie zapewnia absolutnej gwarancji na uszkodzenia; jednak bardzo trudno jest zrujnować taką muszlę klozetową gołymi rękami lub „improwizowanymi środkami”. Modele wandaloodporne doskonale nadają się do toalet publicznych; a tam, gdzie ryzyko uszkodzenia kanalizacji jest początkowo wysokie (na przykład, na stadionach), takie produkty są całkowicie niezastąpione. Ale do użytku domowego ta opcja nie jest zalecana: technicznie nic nie przeszkadza, ale toalety wandaloodporne nie są tanie i zwykle nie pasują do wnętrza mieszkalnego.

Obecność dekoracyjnego wzoru na toalecie. Cecha ta nie wpływa na funkcjonalność, jednak modele ze wzorem mają nietypowy wygląd i zauważalnie wyróżniają się na tle zwykłych toalet bez wzoru. Taki produkt może być szczególnie przydatny w łazience w swoim oryginalnym designie.

Całkowita waga produktu; w przypadku toalet-kompaktów (patrz „Rodzaj”), z reguły jest to wskazane dla standardowej konfiguracji - wraz ze spłuczką „rodzimą” (pustą).

Wybierając modele stojące, możesz zignorować wskaźnik ten, ale w przypadku toalety naściennej (patrz „Instalacja”) waga jest dość podstawowa: w końcu instalacja (lub inne mocowanie) musi wytrzymać zarówno konstrukcję, jak i siedzącego na nim użytkownika.

Wysokość muszli klozetowej, czyli górnej krawędzi misy.

W modelach podłogowych (patrz „Instalacja”) wymiar ten liczony jest od podstawy, w modelach naściennych – od dolnej krawędzi. Należy pamiętać, że produkty naścienne zwykle są montowane na wysokości co najmniej 5-10 cm nad podłogą, więc rzeczywista wysokość muszli klozetowej będzie większa o odpowiednią wysokość. Modele podłogowe są zazwyczaj ustawione na poziomie podłogi, a rzeczywista wysokość muszli klozetowej w nich odpowiada deklarowanej (teoretycznie wysokość tę można regulować instalując muszlę klozetową na wzniesieniu lub wnęce, ale w praktyce łatwiej jest od razu wybrać model o pożądanej wysokości).

Najmniejsze wysokości - do 30 cm włącznie - można znaleźć wyłącznie w naściennych muszlach klozetowych (nie powoduje to w nich niedogodności, biorąc pod uwagę cechy instalacji). Do tego typu instalacji należy większość modeli 31-34 cm i 35-37 cm, chociaż produkty podłogowe są już dostępne w tych kategoriach. Jednak wśród tych ostatnich najpopularniejszą wysokością jest 38 - 40 cm, bardzo popularne są również toalety podłogowe o wysokości powyżej 40 cm(w modelach naściennych wysokość powyżej 38 cm, choć występuje, jest rzadkością ).

Jeśli chodzi o wybór według tego parametru, tutaj warto rozważyć zastosowanie toalety. Tak wi...ęc, do użytku publicznego, rzeczywista wysokość 40-44 cm jest uważana za najlepszą opcję; taka wysokość jest bezpośrednio przewidziana w niektórych normach sanitarnych, jest wygodna dla większości dorosłych i całkiem akceptowalna dla dzieci (z wyjątkiem najmłodszych, które już potrzebują pomocy dorosłych podczas korzystania z toalety). Ale do użytku osobistego toaleta powinna być wybierana dokładniej, tutaj mogą być odpowiednie różne wartości. Ogólna zasada jest następująca: najlepiej, aby nogi osoby siedzącej były zgięte pod kątem prostym i stały swobodnie na podłodze, nie wisząc ani nie napinając się zbytnio. Jednak ludzie w rodzinie mogą się znacznie różnić pod względem budowy ciała i potrzeb. Mając to na uwadze, generalnie zaleca się uwzględnienie wzrostu najwyższego członka rodziny, a jeśli w rodzinie jest osoba ze specjalnymi potrzebami, to przede wszystkim potrzeby tej osoby.

Ogólne wymiary toalety w wysokości, szerokości i głębokości (głębokość oznacza odległość od przedniej krawędzi do tylnej krawędzi).

Wskaźniki te pozwalają określić, ile miejsca będzie potrzebne do zainstalowania produktu, a także wpływają na niektóre praktyczne punkty. W tym przypadku kluczowe znaczenie ma szerokość i głębokość. Konkretne liczby i niuanse dla tych wymiarów są następujące:

- Szerokość: do 35 cm w najwęższych modelach, 40 cm i więcej w najszerszych, średnie wersje - 36 - 37 cm i 38 - 39 cm. Duża szerokość jest pożądana, jeśli toaleta będzie używana przez osoby o dużej budowie ciała. Należy jednak mieć na uwadze, że na ten rozmiar wskazuje najszersza część konstrukcji i niekoniecznie jest to muszla klozetowa – możemy mówić o spłuczce.
- Głębokość: do 50 cm - uważana za małą, w największych produktach - powyżej 65 cm ; opcje średnie to 51-55 cm, 56-60 cm i 61-65 cm. Tutaj wybór zależy od wzrostu i budowy ciała użytkownika: osobom wysokim i osobom o długich nogach będzie najwygodniej z toaletami o dużej głębokości.

Na osobną wzmiankę zasługuje wysokość. W modelach bez spłuczki odpowiada wysokości misy, więcej szczegółów na temat teg...o wskaźnika, patrz wyżej. W toaletach kompaktowych (patrz „Rodzaj”) zwykle podawana jest wysokość ze spłuczką, zależy to od tego, ile miejsca w pionie potrzeba do instalacji. Tutaj wskaźnik 75 cm lub mniej jest uważany za mały, 76–80 cm jest średni, 81–85 cm jest powyżej średniej, a w przypadku najwyższych produktów wymagane będzie ponad 85 cm wolnej przestrzeni nad podłogą.

Kraj pochodzenia marki, pod którą sprzedawana jest toaleta. Obecnie w sprzedaży można znaleźć głównie produkty z następujących krajów (alfabetycznie): Belgia, Niemcy, Indie, Hiszpania, Włochy, Polska, Turcja, Francja, Czechy, Szwajcaria, Szwecja, Japonia.

Istnieje wiele stereotypów związanych z tym, jak pochodzenie towarów z danego kraju wpływa na ich jakość. Jednak na ogół stereotypy te nie mają podstaw. Po pierwsze, punkt ten nie wskazuje faktycznego miejsca produkcji toalety, ale „ojczyznę” marki (lub lokalizację siedziby producenta); zakłady produkcyjne mogą znajdować się w innym kraju. Po drugie, rzeczywista jakość produktu zależy nie tyle od położenia geograficznego, ile od organizacji procesów w ramach danej firmy. Dlatego przy wyborze najlepiej skupić się nie tyle na „narodowości” toalety, ale na ogólnej reputacji konkretnej marki. I sensowne jest zwrócenie uwagi na kraj pochodzenia, jeśli zasadniczo chcesz (lub nie chcesz) wspierać producenta z określonego kraju.