Kuchenki: specyfikacje, typy, rodzaje

Rodzaj płyty grzewczej przewidzianej w kuchence.

Płyta jest główną częścią roboczą kuchenki, jej górną częścią, na której znajdują się palniki. Rodzaj takiej powierzchni zależy od rodzaju palników:

— Gazowa. Palniki gazowe wygodne przede wszystkim dzięki natychmiastowej reakcji na obrót pokrętła regulatora mocy. Ponadto nadają się do nich naczynia wykonane z dowolnych materiałów i w dowolnym kształcie dna - pod warunkiem, że są odporne na zmiany temperatury i stabilnie stoją na ruszcie. Ponadto takie piece są tańsze w eksploatacji niż elektryczne. Ich główną wadą jest konieczność podłączenia gazu i tutaj jest kilka niuansów. Po pierwsze, gazociągi nie są wszędzie (np. nie są przeprowadzane do domów powyżej 10 pięter); a używanie butli gazowych jest dość problemowe. Po drugie, połączenie wymaga szczególnej uwagi, musi je wykonać gazownik. Należy również zwrócić uwagę, że palniki gazowe są bardziej wymagające pod względem przestrzegania zasad bezpieczeństwa niż elektryczne.

— Elektryczny. Kuchenki elektryczne są bezpieczne i łatwe w użyciu: nie mają otwartego ognia, który mógłby się zapalić i który może zgasnąć, co prowadzi do wycieku gazu. W takich urządzeniach łatwiej jest zaimplementować różne dodatkowe funkcje niż w kuchenkach gazowych. Poza tym, w każdym domu jest prąd, w przeciwieństwie do gazu; a procedura podłączenia jest dość prosta (choć w niektórych przypadkach może r...ównież wymagać udziału specjalisty). Z drugiej strony, piece elektryczne są dość „żarłoczne” pod względem zużycia energii; w związku z tym wymagają wysokiej jakości okablowania, a ich eksploatacja jest droższa niż w przypadku kuchenek gazowych (choć częściowo jest to kompensowane przez stosowanie specjalnych taryf za energię elektryczną dla właścicieli kuchenek elektrycznych). Inną wadą jest znaczna bezwładność cieplna, jednak w niektórych zaawansowanych typach palników ( Hi-Light , indukcyjnych - patrz poniżej) ona jest zminimalizowana. Chcemy również zwrócić uwagę, że wszystkie piece elektryczne są wymagające pod względem kształtu naczyń: muszą mieć równe dno, aby zapewnić bliski kontakt z palnikiem, a grzejniki indukcyjne mają również ograniczenia materiałowe.

— Kombinowana. Płyta, która łączy w sobie palniki gazowe i elektryczne. Najpopularniejszym formatem takich modeli jest „3+1”, 3 palniki gazowe i 1 elektryczny; oznacza to, że w rzeczywistości mówimy o kuchenkach gazowych, uzupełnionych grzejnikiem elektrycznym. Najbardziej zauważalną zaletą takich płyt jest możliwość pracy nawet wtedy, gdy jedno ze źródeł energii jest niedostępne (np. Podczas przerw w dostawie gazu). Oprócz tego, kombinacja różnych grzałek pozwala użytkownikowi dopasować optymalny rodzaj nagrzewania w każdym przypadku. Jednocześnie taka uniwersalność rzadko jest krytyczna, a po podłączeniu piece kombinowane łączą wszystkie złożoności gazu i energii elektrycznej: wymagają zarówno dostępności zasilania gazem, jak i udziału gazownika oraz wysokiej jakości okablowania. W konsekwencji, takich produkowanych modeli jest stosunkowo niewiele i są one przeznaczone głównie dla tych, którzy chcą mieć „rezerwę” w przypadku problemów z dostawą gazu.

Elementy sterujące, bezpośrednio odpowiedzialne za regulację mocy palników. Przy tym w konstrukcji mogą być przewidziane i inne elementy sterujące - na przykład, pokrętła obrotowe często łączą się z przyciskami, które są odpowiedzialne za dodatkowe funkcje.

— Pokrętła obrotowe. Tradycyjne, najbardziej popularne, spotykane w płytach wszystkich typów — zarówno gazowych, jak i elektrycznych — i kategoriach cenowych. Pokrętła obrotowe są wystarczająco wygodne i funkcjonalne, a przy tym proste w konstrukcji i kosztują tanio.

— Pokrętła podtynkowe. Odmiana powyższego rodzaju, ale w tym przypadku pokrętła regulatorów mogą zatapiać się w panel sterowania. Konkretna konstrukcja może być różna: w niektórych modelach uchwyt zatapia się na czas pracy, w innych — jest zatopiona, dopóki odpowiedni palnik nie jest używany, a na czas pracy jest wyciągana z panelu. Taka konstrukcja nadaje płycie schludny wygląd, zmniejsza ilość miejsc, w których mogą gromadzić się zanieczyszczenia i ułatwia czyszczenie panelu. W przeciwieństwie do obrotowych, pokrętła podtynkowe stosowane są głównie w modelach elektrycznych.

— Dotykowe. Sterowanie za pomocą panelu dotykowego występuje tylko w elektrycznych płytach. Ta opcja ma wiele zalet. Po pierwsze, panele dotykowe delikatnie wyglądają i nie mają wystających elem...entów, dzięki czemu są łatwe w czyszczeniu. Po drugie, sterowanie odbywa się za pomocą lekkich dotknięć i wymaga minimum wysiłku. Po trzecie, sensory nadają płycie elegancki i elastyczny wygląd. Z innej strony, podobne wyposażenie kosztuje dość drogo i może być niewygodne dla niektórych użytkowników, przyzwyczajonych do tradycyjnych pokrętów. Dlatego dotykowych modeli produkowano jest stosunkowo niewiele, są to głównie kompaktowe płyty 1-2 palnikowe bez piekarnika, w których pokrętła nie byłyby zbyt właściwe.

— Suwakowe. Rodzaj sterowania dotykowego reprezentowanego przez wrażliwe ścieżki. Aby dostosować intensywność grzania palników lub szybko uzyskać dostęp do innych ustawień płyty, przesuń palcem po odpowiedniej skali dotykowej do wybranej wartości. Wygoda sterowania suwakowego polega również na tym, że można od razu ustawić wymaganą moc grzewczą, klikając określony obszar skali.

— Przyciski. Sterowanie, wykonywane wyłącznie za pomocą przycisków, stosowane w nowoczesnych płytach bardzo rzadko. Większość modeli z tym systemem są kompaktowymi, przenośnymi płytami na 1-2 palnikowe: wyposażać w takie urządzenia pokrętła nie zawsze jest wygodne, ale przyciski dobrze pasują do płyty, a do tego są mniej kosztowne niż dotykowe. Z innej strony, różnica w cenie nie jest tak wielka, a w użyciu i czyszczeniu przyciski nieco mniej wygodne — głównie dlatego występują one znacznie rzadziej.

Retro design imituje stare sprzęty kuchenne. Retro-kuchenki często wyposażone w detale o nietypowym, fantazyjnym kształcie, szeroko stosowane są w nich mosiądz, brąz i inne podobne materiały. Jednocześnie pod względem funkcjonalności takie modele są dość nowoczesne i pasują do klasycznych kuchenek. Pamiętaj, że retro-design nie jest tani, więc warto zwracać uwagę na takie kuchenki tylko wtedy, gdy charakterystyczny wygląd jest dla Ciebie fundamentalnie ważny i jesteś gotowy za to dodatkowo zapłacić.

Rodzaj piekarnika zainstalowanego w kuchence (jeśli występuje). Piekarniki gazowe i elektryczne mają prawie wszystkie te same cechy, co palniki tego samego typu (patrz "Typ płyty"). Na przykład gazowe nagrzewają się szybciej, są tańsze w obsłudze, ale trudne do podłączenia; elektryczne są bezpieczniejsze i bardziej uniwersalne, ale wymagają okablowania wysokiej jakości i mogą być droższe pod względem kosztu zużywanej energii. Istnieją jednak pewne detale, związane ze specyfiką aplikacji:

- Gazowy. Piekarniki Gazowe są lepsze niż elektryczne pod względem szybkości ogrzewania, ale nagrzewanie to nie jest tak równomierne. Wada ta jest szczególnie widoczna w niedrogich modelach. W rezultacie piekarniki tego typu słabo nadają się do gotowania delikatnych potraw, wrażliwych na dokładne przestrzeganie warunków temperaturowych. Ponadto niektóre określone funkcje (np. Konwekcja) nie są kompatybilne z nagrzewnicą gazową.

- Elektryczny. Piekarnik elektryczny nagrzewa się dłużej niż piekarnik gazowy, ale kompensuje to dobra równomierność ogrzewania. Taki piekarnik ma takie funkcje dodatkowe jak konwekcja, grill i inne, które poszerzają jego możliwości i ułatwiają życie użytkownikowi. Dzięki temu ta opcja jest polecana szefom kuchni i pasjonatom, zajmującym się skomplikowanymi przepisami.

Należy pamiętać, że palniki gazowe są często łączone z piekarnikiem elek...trycznym. Ta opcja jest uważana za optymalną pod względem wygody i praktyczności, co czyni ją bardzo popularną. Lecz mamy sytuację odwrotną - kuchenka elektryczna z piekarnikiem gazowym w ogóle nie występuje.

Nominalna objętość piekarnika, przewidziana w konstrukcji płyty. Z reguły objętość robocza piekarnika jest wskazywana jako nominalna, innymi słowy, maksymalna objętość produktów, które można w nim umieścić bez uszczerbku dla wydajności pracy. Odpowiednio, większy piekarnik przyda się do gotowania większych ilości potraw; z drugiej strony taka pojemność znacznie wpłynie na cenę i wymiary kuchenki.

Chcemy zwrócić uwagę, że kupując zwykłą kuchenkę domową na 4 palniki i nie planując dużo gotować w piekarniku, można zignorować parametr ten: pojemność piekarnika jest zwykle dobierana w taki sposób, że wystarczy do większości prostych zadań, takich jak zrobienie ciasta czy pieczenie kurczaka. Ale w przypadku poważniejszego użytkowania może być wymagany większy piekarnik. Szczegółowe zalecenia, dotyczące objętości można znaleźć w specjalnych źródłach.

Przy obecności kamery dodatkowej (patrz niżej), ten punkt zwykle wskazuje tylko na objętość głównego piekarnika.

Dolny próg temperatury, przy którym piekarnik zaczyna się nagrzewać. Z reguły mieści się w zakresie od +30 do +50 ˚s. Na przykład minimalna temperatura nagrzewania na poziomie +30 ˚s pozwala rozmrażać żywność. Modele o temperaturze co najmniej 40 ˚s i 50 ˚s pozwalają na podgrzewanie gotowych posiłków, podgrzewanie zastawy stołowej (przed podaniem), suszenie sucharów itp.

Najwyższa temperatura, do której piekarnik może się nagrzać w normalnym trybie pracy. Wartość minimalna, występująca w nowoczesnych modelach to 230 °C; jednak nawet tak niska temperatura jest uważana za wystarczającą dla większości prostych potraw. Średnim wskaźnikiem można nazwać 240-250 °C, takie nagrzewanie zapewnia większość nowoczesnych piekarników. A najbardziej „gorące” modele są w stanie nagrzać się do 300 °C i więcej - takie możliwości przydadzą się w przypadku niektórych specyficznych przepisów, które wymagają wysokich temperatur.

Nominalna moc piekarnika, zainstalowanego w kuchence. Wskazana jest tylko dla piekarników elektrycznych (patrz wyżej). Przy określaniu tego parametru brana jest pod uwagę moc wszystkich pól grzejnych i innych urządzeń zainstalowanych w piekarniku (grill, konwektor, rożen z napędem itp.); innymi słowy, ten punkt wskazuje na maksymalne pobór mocy.

Dane te będą przydatne przede wszystkim do oceny zużycia energii elektrycznej, a także obciążenia sieci elektroenergetycznej podczas pracy. Ale tylko piekarniki o podobnej funkcjonalności można porównać ze sobą pod względem mocy - na przykład dwa modele z konwekcją. W przeciwnym razie porównanie może okazać się błędne: np. Model na 3 kW z grillem w trybie „zwykłego piekarnika” będzie gorszy od modelu o tej samej mocy bez grilla, bo część mocy pierwszego urządzenia przypada na grill, który nie działa w tym trybie.

Obecność dodatkowej komory w piekarniku.

Dodatkowa komora w rzeczywistości jest to drugi piekarnik z własną grzałką i niezależną regulacją temperatury. Jego obecność pozwala na jednoczesne gotowanie dwóch różnych potraw w jednym piekarniku. Jednocześnie zauważamy, że w największych i najbardziej zaawansowanych modelach, dodatkowy piekarnik może praktycznie nie różnić się pojemnością od głównego. Tylko że nawet przy małych pojemnościach funkcja ta nie jest tania.

- Termostat - urządzenie do regulacji i utrzymania wymaganej temperatury w piekarniku. Obecność termostatu eliminuje konieczność ciągłego monitorowania trybu gotowania przez użytkownika - zamiast tego wystarczy ustawić termostat na żądaną temperaturę, a piekarnik automatycznie będzie ją utrzymywał.

- Timer. Urządzenie do odliczania czasu: użytkownik ustawia określony czas, po którym emitowany jest sygnał dźwiękowy. Funkcjonalność timera może być różna w zależności od urządzenia - od prostego pokrętła z dokładnością regulacji +/- 3 minuty, do jednostki elektronicznej z wyświetlaczem, która odlicza czas z dokładnością do sekundy, a nawet wyłącza piec na koniec odliczania (patrz „Automatyczne wyłączanie”). Jednak w każdym przypadku funkcja ta znacznie upraszcza życie użytkownika - wygodniej jest ustawić timer i czekać na sygnał, niż śledzić czas przez timer.

- Konwekcja. Funkcja konwekcji zapewnia dodatkową cyrkulację gorącego powietrza i równomiernie rozprowadza ciepło w całym piekarniku. Szczególnie przydatna podczas przygotowywania wypieków.

- Rożen. Stosuje się do przygotowywania wielu potraw, w szczególności szaszłyka: produkty są nawlekane na rożen i obracane na nim, co zapewnia równomierne nagrzewanie i pieczenie. Najczęściej rożen łączy się z grillem (patrz poniżej), chociaż nie jest to konieczne. Ponadto urz...ądzenie to może być wyposażone w silnik elektryczny do automatycznego obracania.

— Grill (elektryczny lub gazowy). W tym przypadku grill jest otwartym grzejnikiem zainstalowanym w komorze piekarnika i przeznaczonym do gotowania potraw za pomocą promieniowania cieplnego; może być używany samodzielnie lub w połączeniu z innymi trybami piekarnika. Grill pozwala na efektywne smażenie różnych potraw: np. można na nim gotować mięso z charakterystyczną skórką, zarumienione grzanki, smażyć warzywa itp, co jest. zdrowsze, niż tradycyjne smażenie.
Jeśli chodzi o rodzaje grilli, to obecnie najbardziej popularne są grille elektryczne - są proste w konstrukcji, zapewniają równomierne grzanie, pozwalają na dokładne dostosowanie trybu i korzystanie z wielu dodatkowych funkcji (aż do automatycznych programów gotowania). Więc te grille można znaleźć nawet w piekarnikach gazowych. Jednak urządzenia gazowe są używane znacznie rzadziej: są uważane za bardziej ekonomiczne, ale bardziej złożone w konstrukcji i mniej wygodne w regulacji niż elektryczne.

- Gotowanie na parze. Możliwość wykorzystania piekarnika do gotowania na parze. Gotowanie odbywa się w głównej komorze piekarnika, a para pochodzi ze specjalnego zbiornika, do którego wcześniej wlewa się woda. Ta metoda jest uważana za „zdrowszą” niż tradycyjne gotowanie, a tym bardziej smażenie; ponadto ona często okazuje się optymalną dla osób z ograniczeniami żywieniowymi.

- Blokada drzwi . System bezpieczeństwa niektórych nowoczesnych modeli pieców zapewnia blokowanie drzwi piekarnika, które można odwołać, naciskając jednocześnie kilka klawiszy na panelu sterowania lub używając zamek. Funkcja ta jest przydatna w rodzinach z małymi dziećmi.

- Automatyczny samozamykacz drzwi . Takie urządzenie odpowiada za samoczynne domykanie drzwi, a w niektórych modelach także za otwieranie. Chodzi o to, że użytkownik nie musi całkowicie zamykać/otwierać drzwi - wystarczy dociągnąć je do właściwego miejsca, a dalej samozamykacz płynnie doprowadzi do stanu całkowicie otwartego lub zamkniętego. Taki system zmniejsza do zera ryzyko pozostawienia piekarnika nie do końca zamkniętego i wydłuża żywotność urządzenia na równi z komfortem akustycznym wynikającym z ciągłego trzaskania drzwiami.

- Podświetlenie piekarnika. Lampa do oświetlenia wnętrza piekarnika. Włączając taką lampkę można ocenić sytuację w piekarniku bez ponownego otwierania i bez uwalniania ciepła. Nawet przy otwartych drzwi podświetlenie może się przydać - na przykład podczas wyjmowania poszczególnych produktów z blachy do pieczenia (ciasta, ciasteczek itp.) Lub podczas czyszczenia piekarnika. Chcemy zwrócić uwagę, że podświetlenie wymaga połączenia sieciowego, nawet jeśli mówimy o kuchence gazowej.

Liczba trybów gotowania przewidzianych w konstrukcji piekarnika. W tym przypadku tryb gotowania oznacza ogólny format pracy - na przykład „nagrzewanie”, „nagrzewanie + konwekcja” itp. W związku z tym, wskaźnik ten zależy od dodatkowego wyposażenia, jednak nawet w podobnych modelach liczba trybów może być inna. Ogólnie rzecz biorąc, im ich więcej, tym jest więcej możliwości gotowania, tym łatwiej będzie wybrać optymalny tryb dla konkretnej sytuacji.

Sposób czyszczenia powierzchni wewnętrznej przewidziany w konstrukcji piekarnika. Oprócz tradycyjnego i bardziej zaawansowanego czyszczenia parowego, istnieje czyszczenie katalityczne i pirolityczne(z wyższego segmentu, zarówno pod względem jakości, jak i ceny). Więcej o nich:

- Tradycyjny. Ta opcja w rzeczywistości zakłada brak jakichkolwiek urządzeń, ułatwiających czyszczenie: piekarnik należy myć ręcznie, za pomocą zwykłych detergentów i środków czyszczących.Taka procedura może być dość kłopotliwa i czasochłonna, ale piekarniki „tradycyjne” są znacznie tańsze niż podobne modele z bardziej zaawansowanymi metodami oczyszczania.

- Czyszczenie pyrolityczne. Czyszczenie za pomocą wysokiej temperatury. Zanieczyszczenia na wewnętrznych powierzchniach piekarnika są spalane do stanu popiołu, który można następnie łatwo usunąć bez użycia detergentów. Przy tym czyszczenie pyrolityczne jest skuteczne w usuwaniu wszystkich zanieczyszczeń - zarówno nowych, jak i starych. Wadami takiego systemu są czas trwania oczyszczania (czasem nawet do kilku godzin), wysoki koszt oraz znaczne zużycie zasobów (prąd lub gaz, w zależności od rodzaju piekarnika). Ponadto, podczas działania systemu oczyszczania, często pojawiają się nieprzyjemne zapachy, powstałe w wyniku spalania brudu w piekarniku.

- Katalityczne. Piekarniki z tego typu czyszczeniem mają specjalną powło...kę na wewnętrznej powierzchni, która rozkłada pozostały na ściankach piekarnika tłuszcz. Rozszczepienie jest przyspieszane w wysokich temperaturach; w ten sposób piekarnik czyści się do pewnego stopnia samoczynnie przy każdym użyciu. Co prawda skuteczność oczyszczania katalitycznego jest niższa od oczyszczania pyrolitycznego, nie jest w stanie poradzić sobie z całą objętością tłuszczu zostającego na ścianach. Dlatego taki piekarnik trzeba albo od czasu do czasu myć w tradycyjny sposób, albo często (co 2 - 3 włączenia) przecierać wnętrze. Z drugiej strony piekarniki katalityczne są tańsze niż piekarniki pyrolityczne, a samo czyszczenie nie wymaga dodatkowych kosztów energii elektrycznej / gazu ani czasu (z wyjątkiem mycia/wycierania).

- Czyszczenie parą. Czyszczenie piekarnika gorącą parą. Aby to zrobić, do blachy do pieczenia lub innego pojemnika wlewa się określoną ilość wody, pojemnik umieszcza się w piekarniku i włącza się tryb oczyszczania. Przez ogrzewanie woda odparowuje, a podgrzana para zmiękcza brud na ścianach i częściowo rozkłada tłuszcz. Po zakończeniu programu wystarczy wytrzeć piekarnik wilgotną szmatką. Taki reżim wymaga mniej czasu i zasobów niż pyroliza i często okazuje się skuteczniejszy niż czyszczenie katalityczne - para jest w stanie zmiękczyć nawet stare, zaschnięte zanieczyszczenia. Jednocześnie takie piekarniki są stosunkowo niedrogie. Ale nie można powiedzieć, iż ten tryb gwarantuje, że poradzi sobie z każdym zabrudzeniem - po zakończeniu oczyszczania parą piekarnik nadal trzeba będzie umyć do końca w tradycyjny sposób.

Rodzaj prowadnic blach, przewidzianych w piekarniku.

- Metalowe drabinki. Najprostsze prowadnice, wykonane w postaci stałego rusztu, a czasem w postaci szczelin w ścianach piekarnika. Są dość praktyczne, a jednocześnie niedrogie, dzięki czemu są używane w zdecydowanej większości piekarników. Główną wadą takich prowadnic jest to, że blacha do pieczenia porusza się dość trudno, zwłaszcza jeśli piekarnik nie był czyszczony przez jakiś czas i prowadnice są brudne.

- Teleskopowe. Prowadnice w postaci wysuwanej podpórki pod blachę do pieczenia, oparte na mechanizmie teleskopowym. Po wyjęciu blachy do pieczenia mechanizm jest rozsuwany, a podpórka, tocząc się po specjalnej rolce, "wyjeżdża" z piekarnika. Główną zaletą prowadnic teleskopowych, w stosunku do klasycznych metalowych drabinek, jest to, że nie trzeba wiele wysiłku przy wstawianiu i wyjmowaniu blachy do pieczenia - prowadnica przesuwa się bardzo łatwo. Z drugiej strony takie urządzenia są droższe i bardziej skomplikowane niż klasyczne prowadnice, gdyż brudzą się, ich skuteczność wyraźnie spada, a duże zanieczyszczenie może całkowicie zepsuć mechanizm. W świetle tego wszystkiego producenci najczęściej używają prowadnic teleskopowych nie jako opcji podstawowej, ale jako dodatek do wyżej opisanego rodzaju. Jeżeli w charakterystyce piekarnika wstępnie wskazane są prowadnice teleskopowe, oznacza to zazwyczaj, że piec z tradycyjnym rusztem jest dodatkowo wyposażony w zdejm...owane prowadnice teleskopowe (zwykle 1 para na 1 blachę do pieczenia). Te zaawansowane prowadnice można łatwo zainstalować na żądanym poziomie i wyjąć do czyszczenia.

Należy pamiętać, że wiele piekarników, pierwotnie wyposażonych tylko w tak zwane metalowe drabinki, można doposażyć w prowadnice teleskopowe, zakupione oddzielnie. Jednak prowadnice teleskopowe z zestawu są z definicji optymalnie dostosowane do „rodzimego” piekarnika, więc ta opcja jest często najwygodniejsza.

Liczba warstw szkła, zainstalowanych w drzwiach piekarnika. Im jest większa, tym mniej ciepła wychodzi i tym mniej nagrzewa się powierzchnia zewnętrzna. Minimalna ilość, wymagana do skutecznej izolacji termicznej wynosi dwie warstwy szkła i ta opcja jest uważana za najpopularniejszą. Piekarniki z 3 warstwami szkła są znacznie mniej powszechne, głównie są to modele ze średniej i wyższej klasy. Maksymalna liczba szyb to 4; taka izolacja termiczna jest najskuteczniejsza, jednak nie jest tania, dlatego jest stosowana niezwykle rzadko, głównie w płytach najwyższej klasy.

Takie urządzenie odpowiada za „dociągnięcie” drzwi podczas zamykania, a w niektórych modelach także podczas otwierania. Chodzi o to, że użytkownik nie ma potrzeby zamykania/otwierania drzwi całkowicie - wystarczy pociągnąć je do żądanego miejsca, a potem drzwi „podniosą” się za pomocą samozamykacza i płynnie doprowadzą się do stanu całkowicie otwartego lub zamkniętego. Taki system eliminuje ryzyko pozostawienia piekarnika niedomkniętego i wydłuża żywotność urządzenia na równi z komfortem dźwiękowym wynikającym z ciągłego trzaskania drzwiczkami.

- Emalia. Powłoka emaliowana jest tania i stosunkowo łatwa do czyszczenia. Co więcej, emalia może mieć różną kolorystykę, daje to możliwość nadania płytom oryginalnego wyglądu (choć najpopularniejszy jest klasyczny biały kolor). Z drugiej strony, podczas użytkowania na takiej powierzchni mogą się pojawić pęknięcia, wióry i zadrapania. W konsekwencji taka powłoka jest typowa głównie dla stosunkowo niedrogich płyt.

- Stal nierdzewna. Stalowe powierzchnie płyt są bardzo trwałe i atrakcyjne. Co prawda utrzymanie takiej płyty w czystości będzie wymagało wiele wysiłku: nawet niewielkie zanieczyszczenia są zauważalne na powierzchni stalowej (szczególnie polerowanej), a czyszczenie jest trudniejsze niż z emalii (w szczególności użycie produktów ściernych może prowadzić do zadrapań). Ponadto takie powierzchnie są nieco droższe niż emaliowane, a w rzeczywistości istnieją dla nich dwie opcje wyglądu - matowa i błyszcząca.

- Szkło ceramiczne. Materiał, występujący głównie w piecach elektrycznych; w modelach gazowych jest rzadko używany, głównie ze względów estetycznych. Główne zalety ceramiki szklanej to odporność na ciepło oraz wysoka przepuszczalność ciepła i promieniowania elektromagnetycznego. Pozwala to na umieszczenie grzejników elektrycznych (niezależnie od typu) bezpośrednio pod taką powierzchnią. W efekcie powierzchnia płyty jest płaska, bez wystających elemen...tów, co ułatwia czyszczenie i zapewnia schludny wygląd. Ceramikę szklaną można czyścić nawet bardziej silnymi detergentami. Głównymi wadami tego materiału są jego wysoki koszt i wrażliwość na uderzenia.

- Szkło hartowane . Materiał, podobny wyglądem do ceramiki szklanej, opisanej powyżej: powierzchnie szklane mają atrakcyjny wygląd, zwykle z połyskiem. Inną wspólną cechą jest łatwość czyszczenia: większość plam ze szkła hartowanego można łatwo usunąć. Jednak materiał ten nie jest tak wytrzymały jak szkło ceramiczne: jest znacznie bardziej wrażliwy na uderzenia i znacznie gorzej znosi ciepło, przez co nie nadaje się do montażu nad grzejnikami. W efekcie szkło ceramiczne stosowana jest głównie w piecach gazowych, gdzie palniki umieszczone są nad powierzchnią płyty, przez co ona stosunkowo słabo się nagrzewa. Kolejną kategorią płyt z taką powierzchnią są modele elektryczne z palnikami indukcyjnymi, w których podstawowe nagrzewanie jest poddawane garnkom (więcej szczegółów poniżej).

- Tworzywo sztuczne. Powierzchnia płyty grzewczej wykonana ze specjalnego żaroodpornego tworzywa sztucznego. Dość specyficzny wariant, występujący głównie wśród przenośnych jednopalnikowych kuchenek elektrycznych z palnikami indukcyjnymi (patrz poniżej). Wynika to z kilku powodów. Jednym z nich jest to, że mimo „żaroodporności”, nawet dość wytrzymałe odmiany plastiku nie tolerują ciepła na gazie czy klasycznym palniku elektrycznym; ale z nagrzewnicą indukcyjną ten materiał działa bez problemów, zwłaszcza, że jest dobrze przepuszczalny dla promieniowania elektromagnetycznego. Plastik jest tańszy niż szkło hartowane czy szkło ceramiczne, poza tym waży mniej - to ostatnie jest ważne w przypadku kuchenki, którą często planuje się przenosić z miejsca na miejsce. Jednocześnie wszystkie te zalety nie można nazwać krytycznymi, w wyniku czego ta opcja, nawet w swojej niszy, nie otrzymała dużej dystrybucji.

Liczba palników gazowych zwykłych w konstrukcji płyty (bez względu na Palniki WOK, patrz poniżej). Informacje na temat ogrzewania gazowego można znaleźć w "Rodzaj powierzchni do gotowania". Klasycznym rozwiązaniem dla zwykłej kuchenki domowej z piekarnikiem (bez względu na rodzaj płyty) jest 4 palniki — to zapewnia dobrą "wielozadaniowość" i w tym samym czasie pozwala zachować wymiary urządzenia w granicach rozsądnych.

Liczba palników gazowych, w których płomień znajduje się nie w jednym, jak w standardowych palnikach, ale w dwóch (lub trzech) rzędach - innymi słowy z podwójnym lub potrójnym płomieniem. Palniki te mają większą moc niż konwencjonalne palniki jednorzędowe, a także równomiernie podgrzewają dno garnka, co może być szczególnie przydatne podczas smażenia. Z drugiej strony potrzeba takiego trybu nagrzewania pojawia się dość rzadko, a jednocześnie zużywa się znacznie więcej gazu, niż przy użyciu klasycznego palnika. W rezultacie, nawet w zaawansowanych kuchenkach liczba palników WOK rzadko przekracza 1.

Liczba palników żeliwnych w konstrukcji płyty.

Palniki żeliwne to najprostszy rodzaj palników elektrycznych (patrz „Rodzaj płyty”). Taka grzałka wygląda jak koło wzniesione nad płytą. Głównymi zaletami takich palników są prostota konstrukcji i niski koszt. Z drugiej strony nagrzewają się wolno i mają wysoką bezwładność cieplną - czyli reagują z dużym opóźnieniem na zmiany mocy grzewczej. Inną wadą jest to, że kółka z czasem mogą się odkształcać, po 2-3 latach taka grzałka może wymagać wymiany. W rezultacie głównym obszarem zastosowania palników żeliwnych są niedrogie piece elektryczne, a także modele kombinowane, w których grzejnik elektryczny jest zapasowy.

Liczba palników spiralnych w konstrukcji kuchenki.

Podstawą takiego palnika jest grzałka rurowa o kształcie spiralnym (stąd nazwa). Jednocześnie, w przeciwieństwie do tychże palników żeliwnych, grzałka wykonana na otwarto, a naczynia są stawiane bezpośrednio na niej. Zaletami „spirali” jest niska waga, wyższa szybkość nagrzewania niż u żeliwa, a także mniejsza skłonność do deformacji. Jednocześnie takie grzałki nie wyróżniają się ani wysoką efektywnością, ani równomiernością grzania; a czyszczenie spiralnego elementu grzejnego z zanieczyszczeń jest dość kłopotliwym zadaniem. W efekcie tego typu palniki spotyka się obecnie głównie w kompaktowych kuchenkach przenośnych, dla których lekka waga jest ważniejsza niż opisane wady.

Liczba pól grzejnych typu Hi-Light w konstrukcji płyty.

Hi-Light- to ulepszony, w porównaniu do opisanego powyżej żeliwnego, rodzaj palników elektrycznych (patrz „Rodzaj płyty”). W takich płytach klasyczny element grzejny zastępowany jest cienką metalową taśmą, a powierzchnia robocza jest zwykle wykonana z ceramiki szklanej (patrz „Powierzchnia płyty”). Z tego powodu szybkość nagrzewania i chłodzenia takich palników jest znacznie wyższa niż w przypadku żeliwnych (choć nie dosięga błyskawicznej reakcji kuchenek gazowych).

Liczba palników indukcyjnych w konstrukcji płyty.

Palniki indukcyjne działają dzięki promieniowaniu elektromagnetycznemu, które wytwarza w dnie naczyń specjalne prądy - właśnie te prądy zapewniają nagrzewanie. Jednocześnie same palniki nie nagrzewają się - nagrzewa je jedynie ciepło z naczyń, dzięki czemu ten rodzaj grzejników jest najbezpieczniejszy. Kolejną zaletą jest to, że palniki błyskawicznie reagują na zmianę mocy grzewczej - podobnie jak w kuchenkach gazowych. Z drugiej strony, grzejniki indukcyjne są dość drogie i mają specyficzne wymagania odnośnie naczyń kuchennych: aby skutecznie je podgrzać, musi mieć grube metalowe dno. Jednak w naszych czasach produkuje się wiele naczyń, pierwotnie tworzonych w oparciu o możliwość pracy z takimi palnikami.

Liczba palników halogenowych w konstrukcji kuchenki.

Konstrukcja takich palników łączy konwencjonalną spiralę elektryczną i lampę halogenową - szklaną rurkę z żarowym żarnikiem wypełnionym specjalnym gazem. Przy włączonym palniku (lub przy zwiększeniu intensywności grzania) zarówno spirala, jak i lampa pracują jednocześnie - zapewnia to bardzo szybkie nagrzanie do temperatury pracy. A ze względu na to, że palniki halogenowe są zwykle instalowane pod powierzchnią szklano-ceramiczną (patrz „Blat”), schładzają się dość szybko (znacznie szybciej niż klasyczne żeliwne). Główną wadą takich grzejników, oprócz dość wysokiej ceny, jest stosunkowo krótka żywotność lamp halogenowych.

Specjalne strefy na powierzchni płyty sugerujące możliwość zastosowania naczyń o niestandardowych kształtach i rozmiarach. FlexZone składa się z kilku indukcyjnych stref grzewczych pod pojedynczym podłożem szklano-ceramicznym, które są aktywowane w zależności od wielkości zainstalowanych naczyń. Płyty z obszarem adaptacyjnym automatycznie rozpoznają obecność obiektów, a także dozwolone jest jednoczesne stosowanie różnych rodzajów naczyń na tym obszarze.

Funkcja pozwalająca na połączenie dwóch (lub więcej) sąsiadujących ze sobą elektrycznych płyt grzewczych w jeden grzejnik. Najczęściej ten tryb znajduje się w płytach indukcyjnych, rzadziej w Hi-Light i w ogóle nie jest używany w płytach gazowych. Często „most” wygląda jak jeden ciągły grzejnik o wydłużonym kształcie, którego poszczególne części można włączać niezależnie iw rzeczywistości są palnikami. Tak czy inaczej, tryb pomostowy (Bridge) może być przydatny przede wszystkim do pracy z wydłużonymi naczyniami - na przykład gęsią. Dodatkowo konstrukcja może przewidywać różne dodatkowe funkcje – na przykład możliwość ustawienia różnych ustawień mocy dla różnych części „mostu” i przesuwania czasz pomiędzy nimi w zależności od gotowości naczynia. Jednocześnie, w przeciwieństwie do konwencjonalnych palników, ogrzewanie włączy się automatycznie, w zależności od obecności naczyń na palniku.

Płyta posiada jeden lub więcej palników koronowych - grzałek z możliwością zwiększenia średnicy pola grzejnego.

Konturować można tylko palniki Hi-Light lub indukcyjne. Taki grzejnik wygląda jak kilka kręgów o różnych średnicach ze wspólnym środkiem; każdy okrąg odpowiada jednej ze średnic roboczych, które można wybrać dla pola grzejnego. Liczba tych opcji wynosi zwykle 2 lub 3, a jeśli jest więcej niż jeden palnik konturowy, mogą się one różnić liczbą dostępnych średnic.

Tak czy inaczej, funkcja ta pozwala optymalnie dobrać rozmiar roboczy palnika do średnicy naczynia. Chcemy zauważyć, że tą funkcję nie należy mylić ze strefą owalną (patrz poniżej): strefa owalna nadaje palnikowi wydłużony kształt, a grzejniki konturowe pozostają okrągłe niezależnie od wybranego rozmiaru.

Obecność Strefy kombi na płycie. Takie pole grzejne przyda się przy gotowaniu w odpowiednim podłużnym garnku (np. brytfance). W modelach z palnikami elektrycznymi (patrz „Rodzaj płyty”) pożądany kształt zapewnia dodatkowy segment zamontowany w pobliżu podstawowego palnika; palnik w trybie normalnym działa jak zwykły okrągły, a po podłączeniu wspomnianego segmentu zamienia się w owal. W modelach gazowych zainstalowany jest oddzielny palnik z owalnym kształtem płomienia lub dwa małe palniki umieszczone obok siebie.

Wskaźnik ciepła resztkowego jest stosowany w kuchenkach elektrycznych. Pozwala określić obecność gorących palników przy wyłączonym zasilaniu, zmniejszając w ten sposób ryzyko oparzenia palnikiem, który nie zdążył ostygnąć. Ponadto, obecność takiego wskaźnika pomaga oszczędzać energię.

Moc znamionowa palników. Parametr ten oznacza zużycie energii przez grzejnik. On pozwala oszacować, ile energii elektrycznej zużyje palnik pracując z maksymalną intensywnością grzania. Jednocześnie moc wymiany ciepła dla różnych palników, nawet nominalnie, może być różna, a rzeczywista wydajność grzewcza będzie również silnie zależeć od właściwości naczyń. W rezultacie, nie ma sensu oceniać możliwości roboczych płyty na podstawie mocy palników. W praktyce można założyć, że palnika wystarczy na garnek o tej samej średnicy.

Od średnicy palników zależy moc grzania, a wraz z tym — wydajność urządzenia i szybkość gotowania. Im większy palnik, tym większą wymianę ciepła ma. Również średnica palnika pozwala określić jakie wymiary naczynia nadają się do stosowania na płycie grzejnej. Przecież dla indukcyjnych modeli to znaczenie jest niezwykle istotne dla jakości nagrzewania. Palniki mogą mieć następującą średnicę:

• małe — około 145 mm, moc około 1200 W;
• średnie — około 180 mm, moc około 1700 W;
• duże — około 220 mm i więcej, moc około 2000 W.

W niektórych płytach są wyprofilowane palniki, które umożliwiają regulację średnicy strefy grzania. Jeśli zaznaczono, że średnica palnika wynosi 180, 200, 220 mm, oznacza to, że strefy grzania na konkretnym polu grzewczym można zwężać i/lub rozszerzać w zależności od rozmiaru używanego naczynia.

Materiał, z którego wykonane są ruszty na palnikach płyty. Parametr ten dotyczy tylko palników gazowych - płyty elektryczne nie są wyposażone.

- Stalowe. Najpopularniejszym rodzajem ruszt jest stal, pokryta specjalną żaroodporną emalią. Są dość praktyczne, niezawodne, mają stosunkowo niską wagę, schludny wygląd, a jednocześnie niedrogie, dzięki czemu często spotykane w modelach najprostszych i standardowych. Główną wadą ruszt stalowych jest trudność w oczyszczeniu przylegających zabrudzeń - w tym sensie, że zbyt intensywne czyszczenie może uszkodzić emalię. Ponadto są mniej trwałe niż żeliwne i mogą się odkształcać pod ciężkimi garnkami - w efekcie nie będą stabilnie stać na płycie, a ruszt najprawdopodobniej będzie wymagał wymiany.

- Żeliwne. Ruszty żeliwne znacznie cięższe od stalowych, ponadto często wyglądają na masywniejsze i bardziej rażące. Z drugiej strony, są bardziej niezawodne, trwałe i stabilne, dobrze znoszą nawet duży ciężar i znacznie dłużej zachowują swoją roboczą formę. Ponadto, żeliwo jest w pewnym sensie łatwiejsze do czyszczenia: chociaż zanieczyszczenia odchodzą z niego gorzej niż z emalii, jednak w skrajnych przypadkach całkiem możliwe jest użycie środków ściernych bez obawy o uszkodzenie powierzchni.

Zabezpieczenie przeciwwypływowe gazu w kuchence gazowej i/lub piekarniku.

Zabezpieczenie przeciwwypływowe gazu to system bezpieczeństwa dla pieców gazowych, który odcina dopływ gazu przy zgaśnięciu płomienia. Taki system można stosować tylko w płycie grzewczej , tylko w piekarniku lub zarówno w obu urządzeniach. Ta ostatnia opcja, z punktu widzenia bezpieczeństwa, jest uważana za idealną dla pieców na „czysty gaz”, w których zarówno płyta, jak i piekarnik są zasilane gazem. Jednak zabezpieczenie przeciwwypływowe gazu jest ważniejsza dla piekarnika - trudniej jest kontrolować obecność w nim płomienia. Ale w przypadku płyty funkcja ta nie jest tak istotna, zwłaszcza jeśli piec jest stale pod nadzorem podczas gotowania.

Rodzaj samozapłonu przewidzianego w płycie.

Systemy samozapłonu są stosowane tylko w przypadku palników gazowych i piekarników. Działają na zasadzie iskry elektrycznej, od której zapala się gaz, oraz znacznie ułatwiają rozpalanie płyty, eliminując potrzebę używania zapałek, zapalniczek i innych źródeł ognia. Automatyczny zapłon może być przewidziany dla płyty (płyty grzewczej), piekarnika lub obu urządzeń. We wszystkich tych przypadkach zakłada się, że zapłon włącza się automatycznie po przekręceniu pokrętła. Istnieje również inna opcja zapłonu elektrycznego — osobnym przyciskiem: do wystąpienia iskry przewidziano przycisk pomocniczy. Takie systemy są nieco prostsze i tańsze, natomiast zazwyczaj obejmują wszystkie obecne w piecu grzejniki gazowe (dlatego dla przyciskowego zapłonu elektrycznego miejsce umiejscowienia nie jest podawane).

W każdym razie do działania tej funkcji płyta wymaga podłączenia do sieci elektrycznej.

Środek bezpieczeństwa, w celu zablokowania sterowania płytą grzejną. Przyda się w rodzinach z małymi dziećmi: gdy blokada jest włączona, zaciekawione dziecko nie będzie mogło włączyć płytę, ani zmienić ustawień, jeśli jest już włączona. Aby wyłączyć blokadę, zapewnia się działanie łatwe do wykonania przez osobę dorosłą, ale niedostępne dla dziecka: na przykład trzeba nacisnąć jednocześnie dwa określone przyciski.

Rodzaj automatycznego wyłączania przewidziany w konstrukcji pieca.

Automatyczne wyłączanie można zapewnić dla samego pieca(płyty kuchennej), dla piekarnika lub dla obu naraz, niezależnie od tego, czy kuchenka i piekarnik są gazowe czy elektryczne. Funkcja ta jest realizowana za pomocą timera, po którym urządzenie się wyłącza.

Własny wyświetlacz na panelu sterowania kuchenki. Najczęściej jest to bardzo prosty, jednokolorowy ekran: 3 - 4 cyfry plus kilka dodatkowych symboli (na przykład ikona termometru i ikona zegara). Jednak nawet na takim ekranie mogą się wyświetlać prawie wszystkie ważne informacje związane z pracą kuchenki: temperatura grzania, godziny, ustawienia timera i inne istotne dane. Dzięki temu wyświetlacz znacznie upraszcza obsługę płyty i czyni ją wygodniejszą.

Ze względów technicznych funkcja ta jest wykorzystywana głównie w kuchenkach elektrycznych; są też modele gazowe z wyświetlaczami, ale jest ich bardzo mało.

Niektóre kuchenki mają wbudowaną zmywarkę. Oszczędza to miejsce w kuchni, ponieważ przy wielkości standardowej płyty, użytkownik otrzymuje właściwie dwa urządzenia. Jednak piekarnik w takich piecach jest bardzo mały (jeśli w ogóle jest), a koszt takich kuchenek jest znacznie wyższy niż w przypadku tradycyjnych, przy czym inne funkcje pozostają niezmienne.

Głównymi cechami zmywarki są pojemność, liczba programów zmywania, zużycie wody, klasa efektywności energetycznej, klasa efektywności mycia i klasa suszenia. Omówmy niektóre z nich:

- Pojemność mierzy się w standardowych zestawach naczyń. 1 zestaw to zestaw dla jednej osoby składający się z: czterech talerzy (do sałatki, pierwszego dania, drugiego dania, chleba), filiżanki, spodku na deser, dwóch łyżek lub widelców. Oczywiście, naczynia nie muszą być ładowane tylko w takiej konfiguracji..

- Zużycie wody na cykl prania. Parametr ten jest szczególnie ważny, jeśli są zainstalowane wodomierze. Maszyny, które zużywają do 15 l, uważane są za ekonomiczne, do 20 l - średnie. Należy jednak pamiętać, że generalnie wszystkie zmywarki zużywają mniej wody niż przy myciu ręcznym.

- Klasa efektywności energetycznej charakteryzuje oszczędność zużycia energii elektrycznej przez maszynę. Klasy oznaczone są łacińskimi literami od A (najbardziej ekonomiczne) do C (wysokie zużycie energii).

- Klasa efektywności mycia charakteryzuje jakość zmywania naczyń. Klasy oznaczone są łacińskimi li...terami od A do C; oznacza to, że maszyny klasy A myją naczynia do prawie idealnej czystości, natomiast w klasie C dopuszczają się ślady zabrudzeń na zmywanych w jednym cyklu naczyniach.

- Klasa efektywności suszenia charakteryzuje jakość suszenia naczyń. Klasy oznaczone są łacińskimi literami od A do C. Maszyny klasy A suszą naczynia do sucha; w klasach B i C możliwe są pozostałości w postaci kilku kropli.

Pokrywka odgrywa ważną rolę w projektowaniu każdej płyty. Po pierwsze, po otwarciu chroni ścianę przed brudem i rozpryskiwanym tłuszczem podczas gotowania lub podgrzewania potraw. Po drugie, w pozycji zamkniętej pokrywa ułatwia sprzątanie w kuchni, zapobiegając możliwości przedostania się agresywnych środków czyszczących na powierzchnię płyty.

- Szkło. Pokrywy szklane są bardziej estetyczne. Dodatkowo są łatwe do utrzymania w czystości. Rewers monety wyrobów szklanych to częsta konieczność dbania o powierzchnię okładki, ponieważ ślady brudu i plamy są na niej wyraźnie widoczne.

— Metaliczny. Masywne osłony metalowe charakteryzują się trwałością, dobrą odpornością na uszkodzenia mechaniczne oraz bezpretensjonalnością w eksploatacji. Na korpusie płyty mocuje się je za pomocą specjalnych zawiasów.

Klasa energetyczna opisuje ogólną sprawność kuchenki pod względem zużycia energii. Chcemy zwrócić uwagę, że nie mówimy o rzeczywistym zużyciu (o tym patrz „Moc przyłączeniowa”), ale o sprawności kuchenki, o efektywności wykorzystania zużywanej energii.

Wskaźnik ten jest szczególnie ważny w przypadku modeli posiadających przynajmniej jedną grzałkę elektryczną (palniki, piekarnik lub grill) - takie grzejniki z definicji są „żarłoczne”. Ale jeśli chodzi o kuchenki gazowe, nie zwraca się uwaga na klasę zużycia energii: energia elektryczna w takich modelach jest zużywana tylko do funkcji pomocniczych, takich jak samozapłon lub oświetlenie piekarnika, co wymaga bardzo mało energii, a różnica między klasami jest niewielka.

Początkowo klasy oznaczono literami łacińskimi od A (najbardziej ekonomiczna), a następnie alfabetycznie w kolejności malejącej efektywności - B, C, D ... Później pojawiły się ulepszone klasy energetyczne A + , A ++ ; im więcej plusów, tym wyższa wydajność. Dziś zużycie energii w klasie A można nazwać średnim, w niższej klasie - wysokim. Maksymalny wskaźnik znaleziony w nowoczesnych płytach to A ++; jeśli chodzi o model z grzejnikiem elektrycznym, to taki piec jest zwykle drogi, ale opłaca się to dzięki oszczędzaniu energii elektrycznej podczas użytkowania.

Moc przyłączeniowa płyty - jest to maksymalna moc elektryczna, pobierana przez nią podczas pracy. Parametr ten jest wskazany tylko w przypadku modeli wyposażonych w co najmniej jedną grzałkę elektryczną - palnik (palniki), piekarnik lub grill. Właśnie grzejniki są najbardziej „żarłoczne” pod względem zużycia energii; funkcje pomocnicze takie jak samozapłon czy podświetlenie wymagają mało energii, wystarczy im zwykłe gniazdko.

Wymagania instalacji elektrycznych zależą przede wszystkim od tego wskaźnika: ona musi być w stanie zapewnić taką moc bez przeciążeń. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że dla gniazdek domowych obowiązuje ograniczenie mocy do około 3 - 3,5 kW, przy większej mocy kuchenkę należy podłączyć do sieci 230 V według specjalnych zasad. Alternatywną opcją jest użycie sieci trójfazowej 400 V: większość nowoczesnych płyt grzewczych indukcyjnych można podłączyć do prądu 230 V i 400 V.

Kraj, w którym według producenta ten lub inny model jest produkowany. Pomimo tego, że większość mocy produkcyjnych jest skoncentrowana w Chinach, europejskie fabryki ( w Polsce, Słowenii, Rumunii, Turcji, Czechach itp.) produkujące sprzęt AGD nie zniknęły. I można tam produkować niektóre modele. Generalnie taki podział na fabrykę chińską czy europejską nie powinien w szczególny sposób wpływać na jakość produktów, ale wciąż obecny jest w nas stereotyp solidnego europejskiego montażu. Możliwe jednak, że model może mieć kraj produkcji np. Polskę, a w sklepie pod tym samym artykułem spotkasz Chiny.