Droga powrotu na stopę z kodem kreskowym była długa i ciernista. Od momentu narodzin pierwszych pomysłów do wprowadzenia technologii do mas minęły prawie cztery dekady.

Krótka wycieczka historyczna

Historia kodów kreskowych sięga 1932 roku. W tym trudnym okresie Wielkiego Kryzysu amerykański student Wallace Flint opublikował podstawowe tezy, które opisywały działanie idealnego supermarketu tamtych czasów. Bez wchodzenia w szczegóły, karty dziurkowane miały służyć do automatyzacji procesów handlowych. Techniczna realizacja pomysłu okazała się trudna, więc pomysł został odłożony na lepsze czasy.

Wrócili do niej ponownie w 1948 roku, kiedy zaproponowano użycie atramentu UV do znakowania towarów. Skok liniowy został wynaleziony zaledwie rok później. Przy jego tworzeniu wykorzystano alfabet Morse'a i technologie ścieżki dźwiękowej. Mówiąc przystępnym językiem, ciąg kropek i kresek został przetłumaczony na linie przerywane, a do odczytania informacji odwołali się do metod kopiowania filmów. Polegało to na zamianie na dźwięk elementów o różnym stopniu przezroczystości na filmie.

Nowo wybita technologia czekała w skrzydłach do 3 kwietnia 1973 roku - to właśnie w tym dniu zarejestrowano wersję UPC (Universal Product Code). Rok później, z małym ogonkiem pod wiązką skanera na kasie supermarketu, „przebito” pierwszy nagłówek - paczkę gumy do żucia Wrigley's Juicy Fruit.

Juicy Fruit firmy Wrigley miało być pierwszym, którego kod kreskowy został ostemplowany w kasie sklepu. Stało się to 26 czerwca 1974 roku o godzinie 8 rano.

Wciąż można to zobaczyć na własne oczy – paczka gumy do żucia jest prezentowana publiczności w muzeum Smithsonian Institution.

Nasze dni

We współczesnych realiach do przenośnika dostarczono ponad 50 systemów kodów kreskowych. Najczęściej używane kody to UPC i EAN (europejski system kodowania). W praktyce na całym świecie najczęściej stosuje się 13-bitowe kody kreskowe typu EAN-13. Porozmawiamy o nich.

Dla większej przejrzystości spójrzmy na tajniki kodu kreskowego z poniższego obrazka.

Wiele przydatnych informacji można uzyskać z symboli pod linijką graficzną kodu kreskowego.

Pierwsze dwie lub trzy cyfry w nim wskazują kod kraju, w którym zarejestrowany jest znak towarowy. Kolejne 4-5 znaków niesie informacje o producencie. Pięć kolejnych cyfr opisuje właściwości konsumenckie produktów:

  • 1. nazwa produktu;
  • 2. cechy konsumenckie;
  • 3. wymiary i waga;
  • 4. składniki;
  • 5. kolor.

Wreszcie na końcu zawsze znajduje się cyfra sumy kontrolnej, która służy do sprawdzenia, czy skaner poprawnie odczytał kod kreskowy. Jest także wskaźnikiem autentyczności produktu.

Suma kontrolna jest obliczana za pomocą prostych manipulacji matematycznych w sześciu prostych krokach:

  • 1. Dodawanie liczb w miejscach parzystych (9 + 1 + 3 + 1 + 3 + 5 = 22).
  • 2. Mnożenie otrzymanej kwoty przez 3 (22 ⋅ 3 = 66).
  • 3. Dodawanie liczb w miejscach nieparzystych (5 + 0 + 2 + 4 + 2 + 4 = 17).
  • 4. Dodanie liczb w ust. 2 i 3 (66 + 17 = 83).
  • 5. Odrzucanie dziesiątek (usuwamy pierwszą cyfrę z liczby 83 i otrzymujemy 3).
  • 6. Liczba uzyskana w punkcie 5 jest odejmowana od liczby 10 (10 - 3 = 7).

W ten sposób możesz samodzielnie sprawdzić autentyczność towaru, uzbrojony w konwencjonalny kalkulator.

Istnieją trzy główne typy kodów EAN:

  • międzynarodowy - stosowany w skali globalnej;
  • krajowe - używane w tym samym kraju;
  • lokalny - w ramach systemu zarządzania jednym przedsiębiorstwem handlowym.

W przypadku towarów o dużych rozmiarach czasami stosuje się uproszczony system kodowania EAN-8, który w praktyce wykorzystuje krótki 8-znakowy kod kreskowy.

Importowane towary trafiają na rynek krajowy z kodami kreskowymi, którymi bez większych trudności można zidentyfikować kraj pochodzenia. Oto najpopularniejsze z nich:

Lista kodów krajów powszechnych w krajowych szerokościach geograficznych, posortowana według rosnących liczb.

kody 2D

Nowym etapem w rozwoju technologii kodowania czcionek są dwuwymiarowe kody przeznaczone do kodowania dużej ilości danych. Dekodowanie takiego kodu odbywa się w dwóch wymiarach - w pionie i poziomie. Są one znane masowemu konsumentowi w szczególności dzięki matrycowym kodom QR.

Szybka płatność rachunków za media to tylko jeden z nielicznych przypadków użycia kodów QR.

Każdy QR kod zawiera kilka obowiązkowych elementów: trzy duże „kwadraty” otoczone pustą przestrzenią (za ich pomocą program skanera określa położenie kodu i koryguje zniekształcenie perspektywy), a także mniejszy „kwadrat” (służy do określenia orientacji obszary usługowe).

Za pomocą kodu QR możesz wsiąść do pociągu, szybko zapłacić paragon, uzyskać informacje o atrakcji turystycznej, pobrać książkę lub aplikację na mobilny gadżet. Istnieje wiele scenariuszy ich wykorzystania i każdy może wygenerować własny kod QR. Wystarczy uzbroić się w specjalny program na smartfona. Służy również jako czytnik danych kodów QR za pomocą aparatu.

Popularne smartfony na rynku

Artykuły

Artykuły są powiązanymi identyfikatorami produktów z kodami kreskowymi . Mają postać kodu alfanumerycznego, który zawiera informacje o właściwościach i wyposażeniu technicznym produktu. Artykuł określa rodzaj towaru, kraj pochodzenia, kraj dostawcy, kolor, rozmiar i inne parametry.

Żywy przykład na to, że ten sam produkt można przypisać pod dwa tuziny różnych artykułów opisujących różnice w jego wyposażeniu.

Artykuły są często używane w pojedynczych przedsiębiorstwach z dużym asortymentem towarów. Z praktycznego punktu widzenia pozwalają na uproszczenie procesów księgowania i wyszukiwania odpowiednich towarów w magazynie. Również firma z osobnym artykułem może wprowadzić produkty o innym kolorze lub fakturze, które pod względem swoich właściwości nie różnią się już od analogów. Często te produkty są dostarczane z jednym kodem kreskowym. Tajniki artykułów to temat na osobny materiał szczegółowy, więc nie będziemy tu zagłębiać się w jego studium.

Przydatny link. Artykuł "Jak się nie pomylić - numery artykułów iPhone'a i ich dekodowanie" zawiera informacje o różnicach w asortymencie modeli najnowszej generacji gadżetów mobilnych "apple" zgodnie z kodem artykułu przypisanym bezpośrednio przez Apple.

Przestrzeń dla kreatywności

Kody kreskowe bez twarzy czasami dość trudno wpasować w koncepcję wyglądu zewnętrznego opakowania produktu. Dlatego niektórzy projektanci tworzą z nich kreatywne zdjęcia. Ten kierunek w projektowaniu nazywa się „sztuką kodów kreskowych”.

Kiedy kreatywny projektant zabiera się do pracy, zwykły kod kreskowy zamienia się w ciekawy rysunek.

Kreatywność nie uniemożliwia skanerom odczytania kodu i cieszy oczy konsumentów. Zgadzam się, oryginalnie zaprojektowany kod kreskowy wygląda co najmniej przyjemniej z estetycznego punktu widzenia niż zwykły „kwadrat” z czarno-białymi paskami, niedbale umieszczony na opakowaniach produktów handlowych.