Platforma Intel LGA2011-v3: procesory i płyty główne

Intel Core i7-6800K to młodszy przedstawiciel serii procesorów Broadwell-E. Ma niewielką liczbę rdzeni i wątków Hyper-Threading według standardów tej serii: odpowiednio sześć i dwanaście (jeden rdzeń działa w dwóch wątkach). Ale w każdym razie jest to więcej niż ośmioliniowy flagowiec linii Kaby Lake - Core i7-7700K.

Podstawowa częstotliwość 6800K to 3,4 GHz, częstotliwość Turbo Boost dwóch rdzeni to 3,8 GHz, a częstotliwość automatycznego przetaktowania wszystkich rdzeni to 3,6 GHz. To na nim chip działa przez większość czasu. W razie potrzeby odblokowany mnożnik pozwala na ręczne przetaktowanie do 4,5 GHz. Na szczęście zamiast wątpliwej podkładki termicznej pod pokrywą procesora znajduje się lut, który dobrze przewodzi ciepło. Oczywiście przetaktowywanie powinno być wykonywane tylko wtedy, gdy masz solidną chłodnicę wieżową, która jest w stanie rozproszyć co najmniej 140 W ciepła (patrz artykuł „Cisza i przetaktowywanie: pięć najlepszych chłodziarek procesorów”). Chłodnica pudełkowa nie jest dostarczana z 6800K. Tak wysoka częstotliwość przy dużej liczbie strumieni pozwala cieszyć się najnowszymi grami w rozdzielczości 4K i ustawieniach ultra-graficznych.

6800K nie ma też zintegrowanego akceleratora graficznego: po prostu nie było na niego miejsca w krysztale takiego wielordzeniowego procesora. Strata jest jednak niewielka, ponieważ Intel Core i7-6800K jest zalecany przede wszystkim do budowy komputerów do gier z dwoma, trzema lub nawet czterema flagowymi kartami graficznymi (patrz artykuł „Przegląd kart graficznych GeForce GTX 1050, 1050 Ti, 1060, 1070 i 1080").

Szesnastowątkowy Intel Core i7-5960X należy do przedostatniej generacji procesorów LGA2011 (Haswell-E), dlatego jego proces technologiczny jest stosunkowo duży i gorący – 22 nm. Ale kosztuje aż o jedną czwartą taniej niż 14 nm Core i7-6900K z taką samą liczbą wątków. Co prawda maksymalna liczba obsługiwanej pamięci RAM to tylko 64 GB, w przeciwieństwie do Broadwell-E ze 128 GB.

Sufiks „X” w nazwie chipów Haswell-E oznacza to samo, co „K” - odblokowany mnożnik, czyli możliwość ręcznego przetaktowania. Ale stary proces technologiczny nie pozwala 5960X osiągnąć paska podkręcania 4,5 GHz, będzie musiał zostać ograniczony do 4,2 GHz. Jednak nawet to jest znacznie lepsze niż początkowa częstotliwość 3 GHz. A duża powierzchnia kryształu i osłony styku sprawiają, że należy używać nie tylko chłodnicy powietrza, ale także kropli (patrz artykuł „5 sprawdzonych wskazówek, jak schłodzić komputer w letnie upały”) .

W rezultacie możemy doradzić Intel Core i7-5960X w dwóch przypadkach. Pierwszym z nich jest zbudowanie bezkompromisowego komputera do gier z wieloma kartami wideo dla rozdzielczości 4K, a nawet 8K z gwarantowanym marginesem wydajności wynoszącym pięć lat. Drugi dotyczy profesjonalnego oprogramowania, które musi zachować równowagę między dużą liczbą rdzeni a wysoką częstotliwością procesora (przede wszystkim są to aplikacje do modelowania trójwymiarowego).

Daj za pół ceny Intel Xeon E5-2630 v4 ma niewiele, nie kilka, dziesięć fizycznych rdzeni czy dwadzieścia wirtualnych wątków. Jednocześnie kosztuje o połowę mniej niż Core i7-6950X przy tej samej liczbie wątków, ale też pracuje ze znacznie niższą częstotliwością (ale też z mniejszym rozpraszaniem ciepła - 85 W). Co więcej, procesory Xeon E5 nie podlegają ręcznemu podkręcaniu (mnożnik jest mocno zablokowany).

Podstawowa częstotliwość 2630 v4 wynosi 2,2 GHz, a częstotliwość automatycznego podkręcania dwóch rdzeni to 3,1 GHz. Przy obciążeniu większej liczby rdzeni częstotliwość stale waha się między tymi dwiema wartościami. Nie jest to jednak krytyczne zarówno w przypadku edycji wideo, jak i maszyn wirtualnych — kilka komputerów programowych z niezależnymi systemami operacyjnymi działającymi na jednym fizycznym komputerze.

Tutaj instrukcje sprzętowe Intel VT, AVX i AES ujawniają swój potencjał, przyspieszając pracę z maszynami wirtualnymi, kompresję danych i szyfrowanie. Przydatna jest również obsługa w konfiguracjach wieloprocesorowych do 1,5 TB pamięci RAM (patrz artykuł „Jak dobrać pamięć RAM do komputera lub laptopa?”). W rezultacie procesor Intel Xeon E5-2630 v4 nie jest najlepszy do gier, ale doskonale nadaje się do łatwych do równoległych zadań profesjonalnych, które nie są szczególnie wymagające pod względem częstotliwości.

MSI X99A Raider to jedna z najbardziej przystępnych cenowo płyt głównych z gniazdem LGA2011-v3. W przeciwieństwie do analogów jest sprzedawany ze świeżym oprogramowaniem układowym BIOS, które obsługuje nie tylko starą rodzinę procesorów Haswell-E, ale także najnowszą generację Broadwell-E, w tym modele Core i7 i Xeon E5.

Duży format ATX umożliwił umieszczenie aż ośmiu slotów pamięci RAM DDR4 (łączna pojemność 128 GB) oraz trzech długich slotów PCI-E dla kart graficznych (obsługiwane są pakiety NVIDIA SLI i AMD CrossFire). Znalazło się też miejsce na nowomodny slot M.2 dla szybkich dysków SSD (patrz artykuł „Jak wybrać dysk SSD do komputera stacjonarnego i laptopa?”). W przypadku flagowego procesora i kilku kart graficznych jego użycie jest w pełni uzasadnione.

W rezultacie MSI X99A Raider okazał się płytą główną bez zbędnych ozdobników, takich jak pstrokaty kolor radiatorów i podświetlenia płytki drukowanej. Nacisk kładziony jest na niezawodność i trwałość (wysokotemperaturowe dławiki MSI SFC i Dark Chocks), a także proste przetaktowywanie jednym przyciskiem bezpośrednio z systemu Windows (technologia MSI OC Genie). Jak mówią, włączony i działa!

ASUS X99-M WS przełamuje utrwalony stereotyp, że płyta główna z gniazdem LGA2011-v3 musi mieć duży format ATX. Dzięki zmniejszonym rozmiarom może być wykorzystany do budowy komputera do gier lub pracy w stosunkowo kompaktowej obudowie MiniTower (patrz artykuł „Jak wybrać obudowę komputera?”).

Płytka drukowana mATX nakłada ograniczenia tylko na liczbę gniazd RAM (cztery zamiast ośmiu) i karty graficzne (dwa zamiast trzech lub czterech). Ale nawet 64 GB pamięci RAM i para kart graficznych NVIDIA SLI lub AMD CrossFire powinny wystarczyć zdecydowanej większości użytkowników. Pod względem obsługiwanych procesorów i ich podkręcania, X99-M WS w niczym nie ustępuje, a nawet przewyższa odpowiedniki ATX. Według inżynierów ASUS, płyta główna jest w stanie stale dostarczać procesorowi napięcie 1,8 V, co toruje drogę do ekstremalnego przetaktowania.

X99-M WS kładzie szczególny nacisk na połączenia sieciowe: dwa porty Gigabit Ethernet i ten sam gigabitowy adapter Wi-Fi 802.11ac z zewnętrzną anteną zdalną są dostępne jednocześnie. Pozwala to na zaimplementowanie zapasowego kanału internetowego lub umieszczenie komputera w dowolnej dogodnej odległości od routera. Biorąc pod uwagę powyższe, możemy doradzić ASUS X99-M WS przede wszystkim tym, którzy chcą uzyskać maksimum funkcji z płyty głównej przy minimalnych wymiarach i są gotowi zapłacić za nią dodatkowo.