Lampy błyskowe: specyfikacje, typy, rodzaje

- Normalny. Klasyczna zewnętrzna lampa błyskowa. Zazwyczaj instalowany w gorącej stopce aparatu. Jest to wszechstronna lampa błyskowa, która nadaje się do szerokiej gamy fotografii, od portretów po długie ogniskowe.

- Do makrofotografii. Specjalne lampy błyskowe przeznaczone są do fotografowania obiektów z niewielkiej odległości (makrofotografia). Błyski te mają zwykle formę pierścienia i są montowane z przodu obiektywu, co pozwala uzyskać równomierne oświetlenie obiektu. Połączenie odbywa się przez gorącą stopkę aparatu. Należy zauważyć, że takie lampy błyskowe nie są przeznaczone do normalnego fotografowania ze względu na ich małą moc.

- Łączone. Rozwiązania z tej kategorii to najczęściej zestawy zawierające jednocześnie dwa rodzaje lamp błyskowych – konwencjonalną i do makrofotografii. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat każdej z tych odmian, zobacz odpowiednie punkty. A kluczowa różnica między takim zestawem a dwoma osobnymi lampami polega na tym, że obie lampy z reguły połączone są przez jedną "gorącą stopkę" - najczęściej do tego złącza podłączona jest zwykła lampa błyskowa, a do niej podłączona jest już lampa makro .

- Światło w aparacie można opisać jako analogię lampy błyskowej, używanej głównie do nagrywania filmów. Stąd inna popularna nazwa takich urządzeń - "flash wideo". Jednak ta nazwa nie jest do końca poprawna ze względu na...fakt, że światło w aparacie nie działa impulsowo, ale w trybie ciągłym. Mówiąc prościej, jest to specjalistyczny reflektor, który jest przymocowany do aparatu.

Ten rodzaj lampy błyskowej wykorzystuje jedną lub więcej diod jako źródło światła. Z reguły światło LED jest znacznie gorsze od oświetlenia ksenonowego pod względem natężenia strumienia świetlnego, ale jednocześnie charakteryzuje się wysoką efektywnością energetyczną i niezawodnością. Lampy błyskowe LED są używane głównie jako stacjonarne podświetlenie i znajdują zastosowanie w makrofotografii (pierścieniowe lampy błyskowe LED) oraz w aparacie.

Modele aparatów, z którymi może współpracować lampa błyskowa. Należy pamiętać, że zwykle parametr ten jest wskazany w charakterystyce bardzo w przybliżeniu - wymienieni są tylko producenci kamer, ale modele jako takie nie wchodzą w rachubę. Dlatego przed zakupem lampy błyskowej warto osobno wyjaśnić, czy będzie ona działać normalnie z twoim aparatem - na przykład na stronie internetowej producenta lub forach tematycznych. Dotyczy to zwłaszcza urządzeń innych firm - takie modele są nieco bardziej narażone na problemy niż „natywne” lampy błyskowe do aparatu. Jednocześnie urządzenia tej samej firmy zwykle mają takie same wymagania dotyczące podłączania lamp błyskowych i dlatego parametr ten o dość wysokim stopniu dokładności pozwala ocenić kompatybilność.

Jeśli specyfikacja lampy błyskowej wskazuje na kompatybilność z kilkoma markami aparatów, zwykle oznacza to, że ten model jest dostępny w kilku wersjach, z których każda jest przeznaczona dla odpowiedniego producenta.

Należy zauważyć, że „nienatywny” aparat i lampa błyskowa mogą być całkiem kompatybilne i działać normalnie w większości trybów fotografowania. Niemniej jednak obsługa TTL (patrz poniżej) i szereg innych specyficznych funkcji zwykle nie wchodzi w rachubę w tym przypadku, a ogólnie niezawodność i wydajność takiej kombinacji jest niższa niż w przypadku aparatu z „natywną” lampą błyskową. Dlatego lepiej wybrać wszystkie te same akcesoria o bezpośrednio deklarowanej kompatybilności.

Obecni...e stosowane są kompatybilne aparaty: Canon, Fuji, Leica, Nikon, Olympus, Panasonic, Pentax, Samsung, Sigma, Sony.

Liczba przewodnia jest główną cechą opisującą moc impulsu świetlnego lampy błyskowej. Jest on opisywany jako maksymalna odległość (w metrach), przy której, przy ISO 100 i przysłonie obiektywu f/1 (przysłona 1), lampa błyskowa jest w stanie oświetlić „przeciętny” obiekt wystarczająco dla normalnej ekspozycji; Mówiąc najprościej - w jakiej odległości od lampy błyskowej możliwe będzie prawidłowe sfotografowanie sceny przy określonym ISO i przysłonie.

Istnieją formuły, według których znając liczbę przewodnią, można wywnioskować praktyczną odległość fotografowania dla każdej określonej wartości czułości i przysłony. Najprostszy wzór na obliczenie odległości przy ISO 100 wygląda następująco: S = N / f, gdzie S to odległość, N to liczba przewodnia, a f to wartość przysłony. Na przykład dla liczby przewodniej 56 i obiektywu f/2,8 odległość ta będzie wynosić 56/2,8 = 20 m. Zwiększenie lub zmniejszenie czułości odpowiednio 2 razy zwiększa lub zmniejsza wskazaną odległość o około 1,4 razy. Jeśli chcesz jak najdokładniej obliczyć odległość, skorzystaj z bardziej szczegółowych wzorów, które można znaleźć w specjalistycznych źródłach.

Oddzielnie należy zauważyć, że liczby przewodnie błysków są z reguły wskazywane przez producentów dla określonych ogniskowych obiektywów. Wynika to z faktu, że im krótsza ogniskowa i odpowiednio szerszy kąt widzenia, tym więcej światła potrzeba do oświetlenia sceny i tym mocniejszy powinien być impuls błysku (przy tej samej odległości). Dl...atego przy wyborze według liczby przewodniej warto zwrócić uwagę na ogniskową podaną przez producenta i wybrać model z rezerwą chodu - zwłaszcza, że liczby przewodnie są często przepisywane dla obiektywów o dość „dalekim zasięgu” (z ogniskowej około 80-100 mm w ekwiwalencie 35 mm).

Czas, potrzebny lampie błyskowej lub generatorowi (w przypadku lamp studyjnych) na przygotowanie się do następnego impulsu. Im jest mniejszy, tym lepiej. Parametr ten jest szczególnie ważny przy robieniu zdjęć seryjnych, gdy odstęp między klatkami jest niewielki: jeśli często fotografujesz w tym trybie, warto poszukać lampy błyskowej o jak najkrótszym czasie ładowania. Należy również pamiętać, że w specyfikacji zwykle podaje się najkrótszy czas ładowania; w niektórych trybach pracy może on być większy niż zadeklarowano.

Liczba błysków, jaką lampa błyskowa może wytworzyć bez ładowania lub wymiany baterii (patrz „Zasilanie”). Parametr ten jest bardzo przybliżony, ponieważ w praktyce silnie zależy od wielu czynników: czasu trwania błysku, wykorzystania wyświetlacza i jego podświetlenia (jeśli takowe są obecne, patrz poniżej), podświetlenia autofokusa (patrz „Funkcje i możliwości”) itp., a w przypadku wymiennych baterii - nawet od ich jakości. Często producenci podają w specyfikacji „idealną”, maksymalną możliwą liczbę błysków - tj. przy ich minimalnym czasie trwania, nieużywaniem dodatkowych funkcji, a nawet optymalnym trybem temperaturowym akumulatora. W rzeczywistości wskaźnik ten może być niższy. Niemniej jednak dane podane w specyfikacji umożliwiają ocenę autonomii lampy błyskowej, a nawet porównanie różnych modeli ze sobą.

Czas trwania błysku światła, wytworzonego przez lampę błyskową. Wskaźnik ten może wynosić od tysięcznych do stu tysięcznych sekundy; jest zwykle wyrażany jako liczba ułamkowa z jedynką w liczniku, na przykład 1/880 s. Ludzkie oko nie dostrzega różnicy, ale w niektórych trybach fotografowania może stać się ona krytyczna. Na przykład, aby uchwycić szybko poruszające się sceny (takie jak rozpryskująca się woda, latające owady lub ruch części mechanizmu), należy wybierać lampę błyskową o najkrótszym możliwym czasie trwania błysku — w przeciwnym razie obraz może być rozmazany.

Najdłuższy czas trwania błysku we współczesnych lampach błyskowych wynosi około 1/800 s; minimalna wartość może wynosić 1/30 000 s, a nawet mniej.

Standardowa jasność lampy oświetleniowej (patrz „Rodzaj”). Z reguły większość tych modeli ma możliwość regulacji jasności, dlatego w specyfikacji podawana jest maksymalna wartość.

Przy nagrywaniu z niewielkiej odległości zbyt jasne urządzenia mogą „prześwietlić” scenę, pogarszając jakość obrazu (a skompensowanie nadmiernej jasności za pomocą przetwarzania końcowego jest znacznie trudniejsze niż niedobór światła). Tak więc przy wyborze według tego parametru, warto kierować się konkretnymi uwarunkowaniami użytkowania.

Liczba diod elektroluminescencyjnych (LED), przewidzianych w urządzeniu (patrz „Rodzaj”).

Obfitość diod LED pozwala na osiągnięcie dobrej jasności przy stosunkowo niskim koszcie całego urządzenia - samych źródeł światła jest wiele, jednakże są one stosunkowo tanie. Natomiast modele te mogą być niewygodne w transporcie aparatu i pracy w ciasnych przestrzeniach. Z kolei kompaktowe lampy błyskowe z niewielką liczbą diod LED są bardziej wygodne, przenośne i "zwinne", natomiast albo ustępują bardziej zaawansowanym modelom pod względem jasności, albo są znacznie droższe.

Lampy błyskowe z obsługą formatu TTL. TTL to skrót od „przez obiektyw”, czyli "Przez soczewkę"; Jest to nazwa metody pomiaru ekspozycji przez ilość światła przechodzącego bezpośrednio przez obiektyw aparatu.

W fotografii cyfrowej TTL działa na zasadzie przedbłysku: przed główną ekspozycją lampa błyskowa emituje jeden lub więcej impulsów testowych. Ilość światła padającego z fotografowanego obiektu jest mierzona przez specjalne czujniki, na podstawie tych danych elektronika sterująca ustawia niezbędne parametry fotografowania, po których następuje właściwa ekspozycja. Pozwala to na precyzyjne dostrojenie aparatu i uzyskanie najlepszej jakości obrazu. Odstęp między impulsami testowymi a roboczymi jest dość mały, że może być całkowicie niewidoczny gołym okiem (zwłaszcza, gdy błysk jest zsynchronizowany przednią kurtyną migawki lub krótkim czasem otwarcia migawki).

Wielu współczesnych producentów aparatów ma własne konstrukcje i odmiany technologii TTL, różniące się odpowiednio nazwą: np. Canon ma E-TTL i E-TTL II, Nikon D-TTL (we wczesnych modelach) i i-TTL (w późniejszych modelach). ) , dla Pentax - P-TTL itp. Obsługa jednej lub drugiej odmiany jest bezpośrednio związana z kompatybilnością lampy błyskowej z aparatami (patrz wyżej), a różne formaty zwykle nie są ze sobą kompatybilne.

Możliwość ręcznej zmiany mocy strumienia świetlnego emitowanego przez lampę błyskową (przy stałym czasie trwania impulsu, patrz wyżej). Funkcja ta jest obecna w większości nowoczesnych modeli; pozwala na ustawienie optymalnych parametrów fotografowania, aby nie „prześwietlić” kadru.

Charakterystyki modeli z zarządzaniem energią zwykle wskazują poziomy, na których można je ustawić. Tradycyjnie każdy następny (w porządku malejącym) poziom odpowiada połowie potęgi niż poprzedni i oznacza się je liczbami ułamkowymi: 1/1 (pełna potęga), 1/2, 1/4, 1/8 itd. Funkcje sterowania mocą błysku w zależności od parametrów fotografowania są szczegółowo opisane w dedykowanych źródłach, jednak w każdym razie im więcej ustawień, tym więcej możliwości masz do ustawienia optymalnych parametrów. Dotyczy to zwłaszcza fotografowania na krótkich dystansach, gdzie wzrasta ryzyko nadmiernej „ekspozycji”.

Kąt, pod którym rozchodzi się główny strumień światła z lampy błyskowej. Parametr ten wyraża się nie bezpośrednio w stopniach, ale poprzez ogniskowe odpowiednich obiektywów w milimetrach: na przykład kąt rozproszenia 105 mm odpowiada kątowi widzenia obiektywu o tej samej ogniskowej (odpowiednik 35 mm). Pozwala to w łatwy sposób dobrać lampę błyskową do konkretnej optyki, tak aby jak najefektywniej oświetliła całą przestrzeń, która wpada w kadr. A najbardziej zaawansowane współczesne lampy błyskowe mogą mieć zmienny kąt rozproszenia, co pozwala dostosować je do różnych funkcji fotografowania/nagrywania; funkcja ta jest szczególnie przydatna przy korzystaniu z obiektywów zmiennoogniskowych. Zmiana kąta rozproszenia odbywa się dzięki ruchomemu obiektywowi, zamontowanemu w główce lampy i może być realizowana zarówno automatycznie, jak i ręcznie (więcej szczegółów w punkcie „Funkcje i możliwości”).

Kąt oświetlenia zapewniany przez źródło światła w aparacie (patrz „Typ”).

Duży kąt świecenia z jednej strony pozwala pokryć jednocześnie większy obszar, co jest szczególnie ważne przy wykonywaniu zdjęć ogólnych (przy krótkich ogniskowych). Z drugiej strony, aby uzyskać wystarczającą jasność, wymaga to dużej mocy źródeł światła, co odpowiednio wpływa na cenę i pobór mocy urządzenia. Niewielki kąt pokrycia daje z kolei niewielką wielkość plamki świetlnej, ale pozwala na uzyskanie dobrej jasności przy stosunkowo małej mocy.

Rozproszona moc źródła światła w aparacie (patrz „Typ”). W przypadku tradycyjnych błysków impulsowych parametr ten nie jest wskazywany ze względu na nieistotność.

Moc rozproszona opisuje ilość energii, która podczas pracy oprawy nie jest zużywana na promieniowanie świetlne, ale jest rozpraszana w otaczającym powietrzu w postaci ciepła. Mówiąc najprościej, mówimy o rozpraszaniu ciepła przez urządzenie. Choć większość nowoczesnych diod LED jest bardzo energooszczędna, nadal nie da się w nich osiągnąć 100% sprawności – część energii jest nieuchronnie zużywana na ogrzewanie; a biorąc pod uwagę, że liczba diod LED we współczesnych źródłach światła w kamerze może sięgać kilkuset, wydzielanie ciepła może być dość zauważalne - na poziomie kilkudziesięciu watów.

Przede wszystkim od tego wskaźnika zależy ogólna wydajność urządzenia: przy równych wartościach jasności (patrz wyżej) model o wyższej mocy rozproszonej nieuchronnie zużyje więcej energii. Ponadto wysokie wydzielanie ciepła może wymagać specjalnych systemów chłodzenia – w tym aktywnych wykorzystujących wentylatory; a to dodatkowo zwiększa zużycie energii, a także wpływa na cenę, wagę, wymiary i poziom hałasu generowanego przez oprawę. Jednak w większości przypadków te momenty nie odgrywają szczególnej roli i warto poszukać konkretnie lampy nakamerowej o minimalnej mocy rozpraszanej, jeśli ważna jest dla Ciebie wydajność i niskie wytwarzanie ciepła.

Temperatura barwowa światła emitowanego przez urządzenie. Klasyczne lampy impulsowe w większości mają standardową temperaturę barwową 5500 - 5600 K, więc parametr ten zwykle nie jest podawany dla takich lamp. Ale źródła światła w aparacie (patrz „Typ”) mogą się znacznie różnić w tym wskaźniku, zostaną one omówione.

Temperatura barwowa charakteryzuje ogólną barwę światła wytwarzanego przez urządzenie. Jednocześnie ciekawy niuans polega na tym, że niskie wartości odpowiadają kolorom postrzeganym przez osobę jako ciepłe; a wraz ze wzrostem temperatury barwowej odcień przesuwa się coraz bardziej w kierunku zimniejszych kolorów. Na przykład dla żarówki o mocy 60 W, której światło ma wyraźny żółtawy kolor, parametr ten wynosi około 2700 K, a dla świetlówki, która wytwarza światło „dzienne” o niebieskawym odcieniu, wynosi około 7000 K.

Ogólnie rzecz biorąc, temperatura barwowa oświetlenia jest jednym z najważniejszych parametrów podczas fotografowania: określa balans kolorów obrazu „widzianego” przez aparat. W ustawieniach aparatu wskaźnik ten nazywa się „balansem bieli”. Można go wyznaczyć automatycznie, jednak dla jak najbardziej wiernego odwzorowania barw nadal pożądane jest ustawianie jego wartości według znanej temperatury barwowej oświetlenia.

W szczególności w przypadku źródeł światła na kamerze temperatura barwowa może być stała lub regulowana. W modelach nieregulowanych wartość tego parametru jest taka sama jak w większości lamp błyskowych - 55...00 K, co w przybliżeniu odpowiada neutralnej bieli. Regulacja zapewnia możliwość przynajmniej obniżenia temperatury barwowej – zwykle do 3200 K, co z grubsza odpowiada ciepłemu białemu światłu. Ponadto sporadycznie pojawiają się modele, w których maksymalna temperatura barwowa przekracza 5500 K, osiągając 6000 K, a nawet więcej.

Możliwość zmiany temperatury barwowej może przydać się nie tylko przy fotografowaniu jako takim, ale także przy „dopasowaniu” lampy do innych źródeł światła. Faktem jest, że jeśli kilka jednocześnie używanych źródeł światła ma różne temperatury barwowe, odwzorowanie kolorów na kręconej scenie będzie zawodne – do tego stopnia, że monochromatyczny obiekt oświetlony różnymi lampami z różnych stron może wyglądać jak dwukolorowy. Jednym ze sposobów uniknięcia tego jest ustawienie temperatury barwowej światła w aparacie na temperaturę otoczenia. Warto jednak tutaj zauważyć, że metody regulacji odcienia i dokładność takiej regulacji mogą się różnić. Najbardziej zaawansowaną opcją jest zastosowanie dwóch zestawów diod LED o ciepłej i zimnej poświacie; zmieniając stosunek jasności między tymi zestawami, możesz zmienić ogólną temperaturę kolorów - i to dość płynnie i dokładnie. Innym sposobem jest zastosowanie kolorowych dyfuzorów (patrz niżej), ale tutaj regulacja odbywa się krokowo, ze stałymi wartościami (z dyfuzorem i bez dyfuzora). Niektóre urządzenia łączą obie te metody.

Możliwość obrócenia głowicy lampy (lampy) na bok.

Fotografowanie z lampą błyskową skierowaną bezpośrednio na scenę „z przodu” nie zawsze jest najlepszą opcją: w szczególności ten tryb wytwarza ostre, nieprzyjemne cienie, a przy fotografowaniu portretowym prowadzi do efektu „czerwonych oczu”. Jednocześnie, obracając głowę w kierunku sufitu, można uzyskać miękkie, rozproszone światło. Istnieją inne zastosowania głowic obrotowych.

Najprostsze modele lamp błyskowych z tą funkcją zwykle można obracać tylko w pionie. Bardziej zaawansowane opcje obejmują obrót poziomy. Tutaj zauważamy, że im większy kąt, tym więcej możliwości regulacji położenia głowicy daje lampa błyskowa. Zwykle nie przekracza 90° w pionie, a w płaszczyźnie poziomej może osiągnąć pełne 360°.

- Oświetlacz autofokusa. Lampa błyskowa posiada funkcję diody wspomagającej AF aparatu. Nowoczesne aparaty w zdecydowanej większości wykorzystują tzw. pasywne układy autofokusa, które mają jedną poważną wadę: bardzo niską skuteczność w słabym oświetleniu i/lub niski kontrast obiektu. Oświetlacz autofokusa ma za zadanie rozwiązać ten problem: przed ustawieniem ostrości scena oświetlana jest osobną lampą, umieszczoną w tym przypadku bezpośrednio w korpusie lampy. Zapewnia to wystarczającą ilość światła do normalnego działania autofokusa. Najczęściej lampy podświetlające nadają światłu charakterystyczny czerwonawy odcień, ale niektóre zaawansowane modele wykorzystują oświetlenie podczerwone - niewidoczne dla oka, ale odbierane przez kamerę. Ponadto systemy oświetlenia mogą wykorzystywać specjalny wzór światła zamiast stałej wiązki, co dodatkowo upraszcza zadanie systemów autofokusa. W każdym razie obecność tej funkcji jest szczególnie ważna, biorąc pod uwagę fakt, że lampa błyskowa jest często używana właśnie jako źródło światła przy słabym oświetleniu.

- Sterowanie w aparacie. Możliwość zmiany ustawień lampy błyskowej za pomocą elementów sterujących samego aparatu, do którego jest podłączona. W niektórych przypadkach (na przykład przy połączeniu bezprzewodowym) jest to znacznie wygodniejsze niż przenoszenie uwagi z aparatu na lampę błyskową.

- Automatyczny zoom. Możliwość automatycznej zmian...y kąta rozproszenia światła błyskowego. O kącie rozproszenia, patrz odpowiedni punkt powyżej, tutaj zauważamy, że funkcja ta zapewnia synchronizację między lampą błyskową a obiektywem: po zmianie ogniskowej obiektywu kąt rozproszenia zmieni się automatycznie. Zapewnia to najefektywniejsze oświetlenie sceny, eliminując jednocześnie konieczność ręcznego dopasowywania lampy do zmienionego kąta widzenia za każdym razem.

- Ręczny zoom. Możliwość ręcznej zmiany kąta rozproszenia błysku (patrz „Kąt rozproszenia światła”). Funkcja ta rozszerza możliwości „dokładnej” regulacji parametrów pracy i umożliwia ustawienie parametrów niedostępnych przy automatycznym powiększeniu (patrz wyżej). Dodatkowo przyda się w przypadku konieczności zastosowania kilku stałoogniskowych obiektywów o różnych ogniskowych – lampę błyskową można łatwo dopasować do każdego z nich.

- Sterowanie bezprzewodowe. Możliwość bezprzewodowego podłączenia lampy błyskowej do aparatu lub innej lampy błyskowej jako master/slave (jeśli jest dostępna, patrz poniżej). Format i specyficzne możliwości takiego połączenia mogą być różne: połączenie przewodowe, kanał IR, radio itp. Sterowanie bezprzewodowe jest niezbędne, jeśli lampa błyskowa musi być umieszczona z dala od aparatu; ułatwia również tworzenie systemów wielu lamp błyskowych dla optymalnego oświetlenia. Te funkcje są szczególnie przydatne w przypadku filmowania w studiu (choć nie jest to ograniczone do).

- Praca w trybie mistrzowskim. Możliwość obsługi lampy błyskowej jako głównej dla systemu wielu lamp błyskowych. Cały system jest kontrolowany przez główną lampę błyskową, parametry pracy podporządkowanych lamp błyskowych są ustawiane i wydawane jest polecenie wyzwolenia błysku (zwróć uwagę, że sama główna lampa błyskowa może w ogóle nie dawać impulsu). Jeśli planujesz fotografować z wykorzystaniem systemu wielu lamp błyskowych, na pewno przyda Ci się model z tą funkcją – bez niej stworzenie systemu jest niemożliwe. Oczywiście główne i podporządkowane lampy błyskowe muszą być wzajemnie kompatybilne; punkt ten należy wyjaśnić osobno.

- Praca w trybie slave. Możliwość obsługi lampy błyskowej jako lampy podporządkowanej w systemie z wieloma lampami błyskowymi. W tym trybie urządzenie łączy się z główną lampą błyskową i wyzwala błysk na polecenie z niej. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat systemów lamp błyskowych, patrz powyżej „Działanie w trybie głównym”.

- Dyfuzor. Kolor klosza dostarczanego w zakresie dostawy nakamerowego źródła światła (patrz „Typ”). Kolor może być pomarańczowy, biały, różowy lub żółty.

Dyfuzor to specjalny filtr przeznaczony do rozpraszania światła z poszczególnych diod, a także w niektórych przypadkach do nadania mu określonej barwy i zmiany temperatury barwowej.

- Synchronizator radiowy. Urządzenie przeznaczone do bezprzewodowego sterowania lampą błyskową lub zestawem lamp błyskowych (jeśli każda ma własny odbiornik). Zazwyczaj oddzielny moduł gorącej stopki; Na polecenie odpalenia moduł ten wysyła sygnał radiowy do wszystkich dostrojonych do niego odbiorników, zapewniając synchroniczne wystrzeliwanie błysków. Jednocześnie niektóre modele opraw z taką funkcją są w stanie odbierać drogą radiową nie tylko sygnał startowy, ale także parametry pracy (przede wszystkim czas trwania i moc impulsu).

Lampa błyskowa posiada własny wbudowany wyświetlacz. Funkcja ta znacznie upraszcza sterowanie, a nawet zapewnia szereg dodatkowych opcji. Wyświetlacz może wyświetlać różne informacje serwisowe – od prostego wyświetlania różnych parametrów (czas trwania impulsu, kąty rozproszenia itp.) a skończywszy na danych ze specjalnych kalkulatorów, które zapewniają obliczenie optymalnych parametrów fotografowania.

Wyświetlacz posiada lampy błyskowej (patrz wyżej) z własnym podświetleniem. Dzięki tej funkcji informacje na wyświetlaczu będą widoczne nawet w całkowitej ciemności. Należy pamiętać, że podświetlenie zużywa energię baterii, co odpowiednio wpływa na autonomię.

Rodzaj ogniwa używanego do zasilania lampy błyskowej.

- AA. Zasilany wymiennymi ogniwami o standardowym rozmiarze AA, znanymi na co dzień jako „paluszki”. Główną zaletą takiego zasilacza jest możliwość szybkiej wymiany „martwych” akumulatorów na nowe: proces wymiany wymaga jednej lub dwóch minut na sile (podczas gdy dla wbudowanego akumulatora często jedyną opcją jest ładowanie, które zabiera dużo czasu). Ogniwa AA są sprzedawane prawie wszędzie. Z drugiej strony przy takim zasilaniu będziesz musiał albo regularnie wydawać pieniądze na jednorazowe akumulatory, albo osobno kupować akumulatory AA i ładowarkę do nich; w każdym razie nie da się uniknąć dodatkowych kosztów. Kolejną wadą jest zależność autonomii lampy błyskowej od jakości akumulatorów: przy użyciu tanich ogniw, które nie są przeznaczone do poważnych „obciążeń”, liczba impulsów na ładowaniu może być znacznie (kilkakrotnie) niższa niż podano w Charakterystyka. Niemniej jednak te niedociągnięcia na ogół nie są krytyczne, a ten rodzaj żywienia stał się dość powszechny. Większość nowoczesnych miga używać 2xAA, 4xAA, 6xAA, w zależności od mocy.

- AAA. Zasilany wymiennymi ogniwami (akumulatory lub akumulatory) o standardowym rozmiarze AAA, znanym pod nieformalną nazwą "paluszki cienkie" lub "mini palec". Takie elementy są całkowicie analogiczne do opisanego powyżej AA i różnią się jedynie mniejszymi wy...miarami, co umożliwia odpowiednie zmniejszenie wymiarów samych flar. Jednak z wielu powodów są one używane rzadziej. Stosowane są głównie 2xAAA.

- Akumulator. Zasilany własną oryginalną baterią, która nie należy do standardowych rozmiarów, a czasem nawet jest niewymienna.

Z jednej strony pod pewnymi względami takie źródło zasilania jest znacznie wygodniejsze niż wymienne akumulatory. Po pierwsze, jest początkowo dostarczany w zestawie i urządzenie jest gotowe do pracy po wyjęciu z pudełka. Po drugie, ten sam zestaw zwykle zawiera ładowarkę (lub sama lampa błyskowa podłączona do sieci odgrywa swoją rolę). Dzięki temu podczas użytkowania nie musisz wydawać pieniędzy na zakup akumulatora - wszystko, czego potrzebujesz, znajduje się już w zestawie. Ponadto zauważamy, że akumulatory specjalne są często bardziej pojemne, mocniejsze i jednocześnie bardziej kompaktowe niż elementy wymienne; ponadto łatwiej je „wpasować” w ogólną konstrukcję lampy i zmniejszyć jej rozmiar (choć wbudowane akumulatory są inne). Z drugiej strony taki zasilacz ma jedną kluczową wadę: gdy ładunek się wyczerpie, akumulator najprawdopodobniej będzie musiała zostać naładowana, co wymaga czasu i dostępności gniazdka (lub innego zewnętrznego źródła energii). W najlepszym przypadku, jeśli akumulator jest wymienna, możesz dokupić do niej zapasową i trzymać ją w gotowości - ale nawet funkcja ta nie jest dostępna we wszystkich modelach.

W związku z tym głównym obszarem zastosowania akumulatora jest "flash" do wideo - źródła światła kamery (patrz "Rodzaj"). To w takich urządzeniach kluczowa jest duża pojemność: trzeba świecić „ciągle i dużo”, a przy dużej mocy źródła światła akumulatory nie radzą sobie skutecznie z tym zadaniem.

- CR123A. Akumulatory wymienne o cylindrycznym kształcie, nieco grubsze i zauważalnie krótsze od akumulatora AA - mają średnicę 17 mm i długość 34,5 mm. Różnią się też napięciem roboczym – 3 V. Kiedyś były dość popularne w sprzęcie fotograficznym, ale dziś są niezwykle rzadkie.

Możliwość zasilania urządzenia z sieci 230 V, czyli zwykłego domowego gniazdka.

Ta opcja jest używana wyłącznie jako dodatek do autonomicznego źródła zasilania - akumulatora lub akumulatora; czysto „sieciowe” urządzenia nie są dziś produkowane. Rozszerza łączność i może znacznie zwiększyć autonomię lampy błyskowej: jeśli w pobliżu znajduje się gniazdko elektryczne, urządzenie może być z niego zasilane, oszczędzając w ten sposób energię akumulatora. Ponadto połączenie to może służyć również do ładowania wbudowanego akumulatora, w tym. bezpośrednio podczas pracy.

Należy zauważyć, że opisane zalety dotyczą głównie źródeł światła o dużej mocy i wysokim zużyciu energii. Jednocześnie lampy błyskowe o tradycyjnym formacie pracy impulsowej zużywają stosunkowo mało energii i można je bez problemu poradzić sobie z wymiennymi bateriami. Dlatego zdecydowana większość modeli z zasilaniem sieciowym należy do źródeł światła nakamerowych (patrz „Typ”). W związku z tym warto również zauważyć, że wiele takich lamp, zwłaszcza dużych i mocnych, można również wykorzystać na statywie jako stacjonarne źródła światła; w takich przypadkach podłączenie jest często idealne.