Jakość bez kompromisów: TOP 5 pełnoklatkowych flagowców

800. seria lustrzanek cyfrowych firmy Nikon zawsze była pozycjonowana jako uniwersalne narzędzie do fotografowania szerokiej gamy scen. Aparat z indeksem D850 nie skupia się na szybkostrzelności, jednak na wysokiej szczegółowości kadru i szerokim zakresie dynamicznym ujęć, co jest bardzo cenione wśród fotografów krajobrazowych i studyjnych.

Kluczowym graczem w aparacie jest podświetlany czujnik o rozdzielczości 45,7 MP, pozbawiony filtra przeciw morom, który poprawia ostrość zdjęć. Dzięki zastosowaniu matrycy BSI CMOS szczegóły są poprawiane przy fotografowania z ultraszerokokątną optyką na krawędziach kadru. Potrzeba tak wysokiej rozdzielczości sensora nie zawsze jest potrzebna, więc użytkownik ma do wyboru również dwa rozmiary: 25,6 MP i 11,4 MP.

Moduł autofokusa trafił do lustrzanki z reportażowego „potwora” Nikona D5. 153-punktowy system autofokusa (w tym 99 punktów krzyżowych) uchwyci obiekt niemal natychmiast w najtrudniejszych warunkach, nie tracąc go z oczu w trybie śledzenia. Aparat staje się trochę przemyślany dopiero patrząc na wyświetlacz (podgląd na żywo), gdy używana jest metoda kontrastowego AF.

Biorąc pod uwagę wysoką rozdzielczość matrycy, naiwnością byłoby liczyć na dużą szybkostrzelność aparatu. Mimo to udaje jej się „klikać” serie w maksymalnej rozdzielczości z prędkością do 7 kl./s, jednocześnie buforując ponad pięćdziesiąt 14-bitowych plików RAW. Powyższe dotyczy kart pamięci w formacie XQD, podczas gdy w połączeniu z napędami SD aparat pokazuje niezbyt dobre wyniki.

Nikon D850 to pierworodny wśród pełnych klatek japońskiej marki, któremu udało się nauczyć nagrywania wideo 4K z całego obszaru matrycy. Klipy w UltraHD są zapisywane z szybkością do 30 klatek na sekundę, a gdy rozdzielczość nagrywania wideo jest obniżona do formatu FullHD, szybkość klatek można zwiększyć do 120 klatek na sekundę, aby zamrozić ruch w klatce. Dodatkowe atuty modelu to obrotowy 3,2-calowy ekran dotykowy, podświetlane klawisze oraz wbudowany interwałometr do robienia zdjęć poklatkowych. Aparat ma być jednym z najbardziej pożądanych lusterek pełnoklatkowych, bo potencjał Nikona D850 jest naprawdę ogromny.

Całkowita ekspansja aparatów bezlusterkowych w świecie sprzętu fotograficznego jest aktywnie kontynuowana. Teraz w segmencie pro trzecia generacja „siódemki” z konsolą „R” japońskiej firmy Sony staje się godnym rywalem lustrzanek Canona i Nikona, które do niedawna osobiście rządziły piłką u szczytu fotograficznego Olympusa .

Sony A7R III pod wieloma względami przewyższa powolne lustrzanki. Przede wszystkim dzięki oddanemu do użytku 5-osiowemu systemowi matrycowej stabilizacji obrazu, który pozwala na kompensację nawet 5,5 stopnia naświetlenia przy fotografowania z ręki w warunkach słabego oświetlenia. Króciec współpracuje z dowolną optyką, niezależnie od tego, czy jest przykręcany bezpośrednio do mocowania bagnetowego, czy instalowany na „karkasie” kamery za pomocą adaptera. Więcej informacji na temat ogólnych zasad stabilizacji obrazu znajdziesz w artykule „Wszystko, co musisz wiedzieć o systemach stabilizacji obrazu”.

Wewnątrz bezlusterkowca zamontowana jest matryca 42,4 MP, której czułość waha się w zakresie 100-32000 ISO, z możliwością rozbudowy do 50-102400 jednostek. Oddzielne pochlebne słowa zasługują na hybrydowy autofokus składający się z 399 punktów fazowych i 425 typu kontrastu, który zapewnia szybkie ustawianie ostrości z minimalną ilością chybień w trudnych warunkach. Możesz ustawić punkt ostrości, dotykając ekranu dotykowego, jednak nie możesz już za jego pomocą zmieniać ustawień fotografowania. O wiele korzystniej jest używać do celowania przy fotografowania wizjera OLED o wysokiej rozdzielczości, który pokazuje kadr tak, jak będzie na wyjściu.

Przedstawiciel rodzaju pełnoklatkowych bezlusterkowców to nie jedyna mocna okazja do robienia zdjęć. Kamera oferuje rejestrację wideo w rozdzielczości 3840x2160 pikseli z częstotliwością do 60 kl/s oraz 1920x1080 pikseli z szybkością do 120 kl /s, operator może również nagrywać w formacie Super 35. poszerz możliwości post-processingu materiał filmowy. Do długoterminowej współpracy z aparatem trzeba będzie zaopatrzyć się w kilka zapasowych baterii, ponieważ naładowanie standardowej baterii wystarcza na zrobienie około 650 zdjęć. Miłym bonusem jest to, że można uzupełnić zapasy energii w akumulatorze z Power Banka bez przerywania procesu fotografowania.

Ze względu na swoją specyfikę flagowe aparaty są rzadko aktualizowane. Na przykład zapowiedź drugiej generacji topowej lustrzanki Canon EOS 1D X body musiał czekać około 4 lata po wydaniu oryginalnego modelu. Jednak cały ten czas spędzili japońscy inżynierowie nie bez powodu,

Aparat wykorzystuje nowy 20,2-megapikselowy czujnik w połączeniu z procesorami obrazu DIGIC 6+. Oddzielny chip poprzedniej generacji (DIGIC 6) zarządza prawidłowym działaniem modułu pomiaru ekspozycji, który zawiera 360 000 punktów. Przy tak poważnym „nadziewaniu”, lustrzanka dosłownie zadziwia błyskawiczną reakcją na wszystkie działania użytkownika i ogromną szybkostrzelnością : 14 kl./s przy włączonym autofokusie i 16 kl./s przy zablokowanej ostrości.

Mocną stroną aparatu jest pewna praca na wysokich czułościach ISO – obraz pozostaje czysty od szumów do ISO 25600. Podstawowy zakres ISO to 100-51200 jednostek ISO, dodatkowo można go rozszerzyć o krok w dół i aż o trzy zatrzymuje się (do ISO 409600). Moduł autofokusa na pokładzie modelu nadal ma 61 punktów, jednak pomaga mu w tym system Dual Pixel AF, który zapewnia płynne ustawianie ostrości przy nagrywania wideo (w tym przy nagrywania filmów w rozdzielczości 4K) oraz w trybie podglądu na żywo (Live). ).

Główny wyświetlacz aparatu Canon EOS 1D X Mark II uzyskał długo oczekiwaną obsługę wprowadzania dotykowego, jednak przy ograniczonej funkcjonalności (nie można przewijać zdjęć i zmieniać ustawień fotografowania, dotykając ekranu). Można to jednak całkowicie pominąć na tle wielu konfigurowalnych przycisków rozsianych po całym obwodzie odpornego na kurz i wilgoć korpusu modelu oraz obecności dwóch kolejnych ekranów serwisowych na górze i z tyłu.

Materiał zarejestrowany w aparacie jest zapisywany na kartach pamięci Compact Flash lub CFast, dla których przewidziano podwójne gniazdo. Bufor może pomieścić do 170 plików RAW na jednym posiedzeniu. Lustrzanka cyfrowa jest dobra prawie we wszystkim, z wyjątkiem ceny, wymiarów i wagi, krótkiego czasu pracy na baterii (1200 zdjęć na jednym ładowaniu baterii) i braku modułu Wi-Fi. W ramach kompensacji „pod maską” model ma zainstalowany odbiornik GPS, który służy do rejestrowania informacji o współrzędnych punktu pomiarowego w EXIF.

Pełnoklatkowy aparat bezlusterkowy Sony Alpha A9 został zbudowany z wykorzystaniem wszystkich zalet aparatów z linii Sony Alpha 7. Weszła na rynek, aby konkurować z topowymi lustrzankami z „rekinów” w świecie branży fotograficznej – i . A jego pierwszą przewagą nad lustrzankami cyfrowymi jest obecność wbudowanego w matrycę 5-osiowego systemu stabilizacji obrazu, który współpracuje ze wszystkimi obiektywami.

Aparat może robić długie serie z szybkością 20 kl./s, buforując ponad 240 klatek w formacie RAW. Podczas szybkiego „fotografowania” moduły automatycznej ekspozycji i automatycznego ustawiania ostrości aktualizują informacje z prędkością 60 kl./s. Nawiasem mówiąc, system autofokusa aparatu jest jednym z najbardziej zaawansowanych na rynku – 693 punktów fazowych pokrywa 93% obszaru kadru i uchwyci obiekt z błyskawiczną prędkością w niemal wszystkich sytuacjach.

Oddzielne pochlebne słowa zasługują na ergonomię aparatu. Mnóstwo fizycznych klawiszy sterujących i odchylany ekran dotykowy umożliwiają zmianę ustawień fotografowania za pomocą zaledwie kilku przesunięć. Odporny na kurz i wilgoć korpus Sony Alpha A9 okazał się dokładnie taki, że wygodnie było z nim korzystać z najwyższej klasy optyki (na przykład obiektywów z serii G-Master), które mają dość duże wymiary i waga. Z boku aparatu znajduje się podwójne gniazdo na karty pamięci, a od dołu można uzyskać dostęp do wymiennej baterii. Jego autonomia została zbliżona do poziomu lustrzanek cyfrowych (650 strzałów na jednym ładowaniu).

Bezlusterkowiec ma ogromny potencjał w nagrywaniu wideo 4K. Filmy o rozdzielczości 3840x2160 pikseli powstają poprzez odczyt sygnału z całego obszaru matrycy bez przeskakiwania pikseli w formacie 6K, który jest dalej konwertowany do 4K przez sam aparat. Rezultatem jest imponująca szczegółowość obrazu i uniknięcie efektu „rolling shutter”. Podczas fotografowania z szybkością 30 kl./s zdjęcie jest rejestrowane z małym przycięciem (około 1,2x), podczas gdy liczba klatek na sekundę spada do 24 kl./s, nie jest.

Sony pozycjonuje swoje najlepsze dzieło jako narzędzie dla profesjonalnych fotografów. W związku z tym niektóre możliwości wideo bez lustra są na siłę ograniczane (nie ma trybów S-Log, nie można nagrywać w formacie Cinema 4K itp.). Ale nawet bez tego wszystkiego Sony Alpha A9 jest prawdziwym okrętem flagowym, pożądanym zarówno przez prawdziwych profesjonalistów, jak i zaawansowanych entuzjastów fotografii.

Ciężki Nikon D5 to najlepszy z dzisiejszych aparatów wypuszczanych pod skrzydła słynnej japońskiej marki. Wszystko w jego konstrukcji jest naostrzone, aby uzyskać wynik najwyższej jakości, niezależnie od aktualnych warunków fotografowania.

Podczas spotkania z lustrzanką cyfrową uwagę przykuwa wypracowana ergonomia – liczba i rozmieszczenie elementów sterujących na „karkasie” Nikona D5 jest przemyślane w najmniejszym szczególe. Do dyspozycji użytkownika oddano dwa dodatkowe ekrany serwisowe do wyświetlania parametrów oraz podświetlane klawisze, których nie trzeba szukać po omacku przy fotografowania w ciemności. Proponuje się celować za pomocą wizjera optycznego lub 3,2-calowego ekranu dotykowego.

Jak zwykle wszystko, co najciekawsze, kryje się wewnątrz odpornego na wstrząsy, kurz i wilgoć korpusu modelu. „Centrum wszechświata” aparatu to sensor 21 MP w połączeniu z wydajnym procesorem EXPEED 5, który pozwala na fotografowanie w pełnej rozdzielczości przy 12 kl./s (z autofokusem). Bufor zaczyna się „dławić” dopiero po 15-20 sekundach. ciągłe „klikanie” migawki, co w zupełności wystarcza, aby otrzymać w danym okresie ponad 200 plików RAW. Zapisywane są one na kartach pamięci w formacie /list/32/pr-6091/ lub XQD(kamera produkowana jest z podwójnymi slotami obu tych wersji).

System autofokusa na pokładzie aparatu ma 153 punkty, z których 99 ma kształt krzyża. Centralna kropka pozwala na ustawienie ostrości przy poziomie oświetlenia -4 EV (odpowiadającym światłu księżyca), reszta przylega do obiektu przy -3 EV. Automatyce można całkowicie zaufać w kwestii kręcenia dynamicznych scen, nie martwiąc się o ewentualne chybienia.

Jedną z najbardziej imponujących cech Nikona D5 jest fenomenalny poziom maksymalnej czułości ISO w rozszerzonym zakresie – ISO 3280 000. Oczywiście nie można tego nazwać pracownikiem, jednak do ISO 16000-32000 aparat robi bardzo dobre zdjęcia z minimalnymi artefaktami szumowymi. Na pochwałę zasługuje również rekordowa autonomia modelu, mierzona wsparciem dla możliwości uzyskania ponad 3500 klatek na jednym ładowaniu akumulatora. Aby nie sprawiać wrażenia, że mamy do czynienia z rozwiązaniem idealnym pod każdym względem, należy podkreślić kilka wad lustrzanki cyfrowej: ograniczenie czasu nagrywania wideo 4K (do 3 minut) i brak Wi-Fi i GPS na pokładzie. Te ostatnie są opcjonalnie dostępne jako moduły zewnętrzne.