Przyspiesz każdy komputer: pięć najlepszych dysków SSD 2017

Wysoka prędkość odczytu, bardzo niski koszt.

Brak bufora czasu rzeczywistego, niska prędkość zapisu poza pamięcią podręczną SLC.

Radeon R3 SSD to druga wyprawa AMD na rynek dysków półprzewodnikowych. Pierwszy z nich nazywał się AMD Ruby i był niczym innym jak dyskiem o zmienionej nazwie OCZ Arc 100. Teraz mamy przed sobą niezależne dzieło AMD, aczkolwiek wykonane na połączeniu kontrolera Silicon Motion SM2256KX i 16-nanometrowej planarnej pamięci TLC SK Hynix.

Oznaczenie Radeon R3, analogicznie do kart graficznych, mówi o przynależności do budżetowej serii produktów AMD. Rzeczywiście, jest to obecnie jeden z najtańszych, jeśli nie najtańszy dysków SSD na rynku. Niską cenę udało się osiągnąć dzięki zastosowaniu najprostszego kontrolera (SM2256KX zastąpił jeszcze prostszy SM2246EN, który nie mógł działać nawet przy szybkim zużyciu pamięci TLC) oraz odrzucenie bufora RAM, czego jednak oczekiwano wraz z pojawieniem się technologii wirtualnego cache'owania SLC ...

Ta technologia łączy programowo kilka sekcji wolnej pamięci TLC w jedną małą (od 1 do 4 GB), ale znacznie szybszą macierz (RAID 0). W rezultacie pliki mniejsze niż wirtualna pamięć podręczna SLC są szybko zapisywane na dysku, a pliki przekraczające rozmiar są zapisywane powoli. W przypadku dysku Radeon R3 SSD prędkość sekwencyjnego zapisu pamięci podręcznej SLC wynosi 470 MB / s, a sama pamięć TLC to tylko 50 MB / s. Dlatego możemy polecić ten dysk SSD do zakupu tylko tym, którzy potrzebują najtańszego dysku SSD wyłącznie do zadań edukacyjnych i biurowych, ale nie do gier wymagających dużej ilości zasobów, a ponadto do zastosowań profesjonalnych.

Najpopularniejszym kontrolerem SSD na rynku w zeszłym roku był Phison PS3110-S10. W tym roku został zastąpiony zaktualizowanym PS3111-S11. Wydawałoby się, że dyski na nim oparte powinny stać się szybsze. Ale po pierwsze, po prostu nie ma gdzie zwiększyć liniowej prędkości odczytu, ponieważ od dawna jest ona ograniczona przez przepustowość magistrali SATA III. Po drugie, głównym trendem na rynku dysków SSD jest całkowita redukcja kosztów. W efekcie Goodram CX300, jeden z pierwszych napędów ze sterownikiem S11, okazał się jeszcze prostszy niż poprzedni model CX200.

Zbudowany przez CX300 na 15 nm planarnej pamięci flash Toshiba TLC. Jego połączenie z kontrolerem S11 jest stosowane w innych popularnych dyskach SSD, na przykład Kingston A400 SA400S37/240G 240 GB Cena od 100 do 151 zł i Patriot Memory Spark PSK256GS25SSDR 256 GB . Nawiasem mówiąc, deklarowana pojemność pamięci 240 GB dla CX300 i A400 zamiast 256 GB dla Sparka wcale nie jest wadą. Tyle, że Goodram i Kingston wskazali wolumen dysków bez uwzględnienia backupu 16 GB niedostępnego dla użytkownika, a Patriota - w tym. Rzeczywista pojemność wszystkich trzech dysków jest taka sama.

W przeciwieństwie do dysków SSD opartych na pakiecie SMI-Hynix, Goodram CX300 i podobne dyski mają buforowaną pamięć RAM. To prawda, ma tylko 32 MB i jest wbudowane bezpośrednio w kontroler Phison S11. Dla porównania dysk SSD w kontrolerze S10 miał od 128 do 512 MB superszybkiego bufora. CX300 ma również wirtualną pamięć podręczną SLC, a gdy się kończy, prędkość zapisu również znacznie spada - z 460 do 80 MB / s. Jednak pamięć Toshiba TLC jest nadal 1,5 razy szybsza niż SK Hynix. Dlatego zalecamy Goodram CX300 do budowy podstawowego komputera do gier.

Wysoka prędkość odczytu, dodatkowe 35 GB miejsca, duży bufor RAM, duża pamięć podręczna SLC.

Niska prędkość zapisu poza pamięcią podręczną SLC.

Crucial MX300 jest doskonałym przykładem tego, jak będą wyglądać wszystkie tanie dyski SSD w najbliższej przyszłości. Faktem jest, że planarna (dwuwymiarowa) pamięć flash opierała się na fizycznych ograniczeniach technologii procesowej 15/16-nm. Dalsza redukcja tranzystorów flash jest zbyt kosztowna, jeśli nie niemożliwa. Jedynym wyjściem z impasu jest przejście na pamięć 3D, której komórki są upakowane warstwami w chipie.

Na przykład chipy 3D NAND TLC zastosowane w Crucial MX300 produkowanym przez IMFT (joint venture pomiędzy Intelem i Micronem) mają 32 warstwy tranzystorów (Samsung ma 48 warstw, które są trudniejsze w produkcji) i rekordową na rynku pojemność kryształów 48 GB (konkurent ma tylko 32 GB). ... To ze względu na nietypową pojemność kryształu (w każdym układzie pamięci są dwa kryształy) pojemność dysku nie wynosi zwykle 240, ale zwiększoną pojemność 275 GB (trzy chipy z wyłączeniem obszaru zapasowego).

Oprócz pamięci flash IMFT 3D NAND, MX300 ma kontroler Marvell 88SS1074 z obsługą sprzętowego szyfrowania danych 256-bit AES, 256 MB pamięci RAM bufora i wirtualną pamięć podręczną SLC, która jest zauważalnie większa niż większość innych dysków TLC, o pojemności 10 GB. Dzięki temu problem spadku prędkości zapisu na dużych plikach bardzo rzadko będzie irytował. Wszystko to, plus 35 GB dodatkowej przestrzeni dyskowej, jest oczywiście warte zapłacenia trochę więcej za Crucial MX300 niż za bardzo prosty dysk SSD z planarną pamięcią TLC.

Kompaktowe dyski półprzewodnikowe M.2 w końcu zyskują na popularności, napędzane kilkoma czynnikami. Po pierwsze, w sprzedaży są stosunkowo niedrogie płyty główne z chipsetem Intel B250 obsługującym M.2 (zobacz artykuł „Najlepsze płyty główne 4 + 1 dla procesorów Intel Kaby Lake” ).

Po drugie, nawet laptopy ze średniej półki cenowej, nie mówiąc już o drogich, zaczęto wyposażać w gniazdo M.2 zamiast przestarzałego mSATA. Po trzecie, same dyski SSD M.2 znacznie spadły i teraz kosztują tylko trochę więcej niż zwykłe dyski SATA. Dobrym przykładem niedrogiego dysku M.2 SSD jest WD Green.

Ważne jest, aby rozróżnić dwa typy dysków M.2: AHCI i NVMe. Te pierwsze działają przez magistralę SATA, dlatego są ograniczone do 550-560 MB / s. Te ostatnie działają poprzez interfejs PCI-E i są w stanie przetaktować do 2200 MB / s. WD Green to pierwszy, wolniejszy, ale też tańszy gatunek.

WD Green jest zbudowany na konwencjonalnej dwuwymiarowej pamięci TLC, ze wszystkimi tego konsekwencjami: potrzebą pamięci podręcznej SLC i znacznym spadkiem szybkości po jej zakończeniu. Jednak teraz albo to, albo zapłać półtora lub dwa razy więcej za MLC. Docelowi odbiorcy WD Green to ci, którzy chcą zminimalizować plątaninę kabli wewnątrz komputera (M.2 podłącza się bezpośrednio do płyty głównej bez dodatkowych przewodów), a także właściciele laptopów, którzy chcą zainstalować dysk SSD bez utraty dysku twardego.

Wysoka prędkość odczytu i zapisu, duży bufor operacyjny, trwałość.

Nie ma żadnych istotnych wad.

Najszybszym dyskiem SSD dla konsumentów jest Samsung 950 PRO M.2 MZ-V5P256BW 256 GB , ale znalezienie go teraz w sprzedaży jest niezwykle problematyczne. Faktem jest, że Samsung paradoksalnie boryka się z deficytem własnej pamięci flash. 950 Pro wykorzystuje najnowszą pamięć 3D V-NAND MLC trzeciej generacji firmy Samsung z 48 warstwami tranzystorów. Samsung nie wyprodukował jeszcze tak złożonych produktów półprzewodnikowych w dużych partiach. W efekcie popyt na flagowego Samsunga 950 Pro przewyższa podaż.

Poszukując alternatywy, sprawdź Samsung 850 Pro z pamięcią 3D drugiej generacji. Jest produkowany w wystarczających ilościach: zarówno TLC, który jest używany w serii Samsung SSD Evo, jak i MLC w modelach Pro. Co więcej, dwubitowa pamięć MLC może wytrzymać trzy razy więcej cykli przepisywania niż trzy-bitowa pamięć TLC.

Samsung 850 Pro to klasyczny 2,5-calowy dysk, w przeciwieństwie do formatu M.2 NVMe 950 Pro. Interfejs SATA ogranicza oczywiście prędkość odczytu do 550 MB / s, ale pamięć MLC pozostaje równie szybka podczas zapisywania nawet dużych plików (stabilne 520 MB / s).

Interfejs NVMe teoretycznie pozwoliłby napędowi przyspieszyć jeszcze szybciej, ale w praktyce po kilku minutach aktywnego obciążenia nadal spowolniłby do poziomu SATA z powodu przegrzania kontrolera. Więc jest mała strata. Ze względu na wysoki koszt możemy polecić zakup Samsung 850 Pro tylko zapalonym graczom i użytkownikom wymagającego dużej ilości zasobów profesjonalnego oprogramowania, którzy wymagają niezmiennie dużej szybkości działania i zwiększonej trwałości od dysku SSD.