Fundament serii Sony Alpha został położony w 2006 roku wraz z ogłoszeniem pierwszej klasycznej lustrzanki pod znakiem marki. Kontynuowała filozofię aparatów Konica-Minolta, będących przodkami aparatów Sony z wymienną optyką. Po pewnym czasie japońska firma wprowadziła do swoich lustrzanek technologiczne know-how — w ich konstrukcji zastosowano nieruchome półprzezroczyste lustro i elektroniczny wizjer zamiast optycznego.

Obecnie lustrzanki Sony można już wprowadzić do "Czerwonej Księgi" - stały się gatunkiem zagrożonym na tle gwałtownego wzrostu popularności aparatów bezlusterkowych. Jednak na półkach sklepowych wciąż znajdują się pojedyncze egzemplarze lustrzanych kamer. Co więcej, zarówno ze ściętą matrycą formatu APS-C, jak i pełnoklatkowym czujnikiem obrazu. Więcej informacji na temat klas lustrzanek Sony Alpha można znaleźć w artykule "Dekodowanie serii i oznaczeń aparatów Sony".

Aparat fotograficzny Sony A99 II - ostatni przedstawiciel lustrzanych japońskiej marki w tej chwili.

W połączeniu z lustrzankami z serii Alpha zwykle stosuje się optykę z mocowaniem bagnetowym Sony A. Pasują do nich również stare obiektywy Minolta. Zaawansowane modele rodziny, w szczególności, Sony A99 II, wyposażone są w stabilizator matrycy, hybrydowy autofokus, mogą nagrywać wideo 4K z całej płaszczyzny pełnoklatkowego czujnika obrazu o wysokiej przepływności. Ale są odpowiednio drogie.