Piły: specyfikacje, typy, rodzaje

Rodzaj urządzenia opisuje przede wszystkim ogólną zasadę działania piły. Różnorodność współczesnych pił jest dość duża: piły łańcuchowe, (taśmowe( (do drewna i do metalu), szablaste (w tym aligatory), tarczowe (w tym przecinaki benzynowe), ukośne, odcinające, kombinowane, promieniowe. Oto główne cechy każdej z tych odmian:

— Łańcuchowa. Piły, których elementem roboczym jest łańcuch o specjalnie ukształtowanych zębach. Łańcuch jest zamknięty w pierścieniu i podczas pracy porusza się po owalnej prowadnicy. W mowie potocznej „piła łańcuchowa” najczęściej oznacza właśnie ten rodzaj piły, lecz jednostki łańcuchowe mogą być elektryczne. Generalnie piły łańcuchowe są szeroko stosowane zarówno do drewna (wycinka drzew, okrzesywanie itp.), jak i do innych materiałów - w szczególności do betonu i lodu. Prawie wszystkie narzędzia o tej konstrukcji są przenośne (patrz „Rodzaj”)

— Taśmowa do drewna. Wszystkie piły taśmowe wykorzystują jako element roboczy metalową taśmę pierścieniową z zębami. Jednocześnie, w przeciwieństwie do modeli łańcuchowych, w konstrukcji nie...ma prowadnicy, a wymaganą sztywność pasa uzyskuje się wyłącznie dzięki naprężeniu między dwoma rolkami. Jeśli chodzi o modele taśmowe do drewna, to są one wykonywane wyłącznie stacjonarnymi (patrz „Rodzaj”) - jest to jedna z kluczowych różnic w porównaniu z podobnymi narzędziami do metalu (kolejną różnicą są cechy konstrukcyjne samego brzeszczotu).

— Taśmowa do metalu. Piły taśmowe przeznaczone do obróbki metalu. Różnią się one od modeli do drewna (patrz wyżej), oprócz cech konstrukcyjnych samej taśmy, tym, że tego typu piły mogą być zarówno stacjonarne, jak i przenośne. Jednocześnie ręczne piły taśmowe mogą stać się dobrą alternatywą dla tradycyjnych pił do metalu – choć są one zauważalnie droższe i cięższe, wymagają również źródła zasilania, lecz mają wyższą wydajność i praktycznie nie wymagają żadnego wysiłku.

— Szablaste. Różnorodne piły, zwane również „brzeszczotami elektrycznymi”. Pod względem kluczowej zasady działania są one podobne do konwencjonalnych pił do metalu: brzeszczot takiej piły porusza się tam i z powrotem podczas pracy. Jedną z kluczowych zalet pił szablastych jest ich kompaktowość, pozwalająca na zastosowanie ich w ciasnych przestrzeniach, gdzie brakuje miejsca na piłę tarczową lub łańcuchową. Jednocześnie wymienne brzeszczoty są dość wszechstronne i produkowane do różnych materiałów: drewna, metalu, betonu, kamienia. A niektóre brzeszczoty pozwalają na zgrabne cięcia nawet w połączonym materiale - na przykład dachu, który łączy drewno, filc dachowy i metal.

— Tarczowa. Elementem roboczym w takich piłach jest tarcza z zębami (do drewna) lub diamentowa powłoka ścierna (do kamienia, szkła i innych materiałów specjalnych). Pozwala szybko i łatwo wykonywać proste cięcia, jednak głębokość cięcia jest ograniczona przez promień brzeszczotu. Zwróć uwagę, że niektóre z opisanych poniżej typów pił również wykorzystują tarczę, lecz ze względu na swoją specjalizację są one podzielone na osobne kategorie. W szczególności piły tarczowe mogą być zarówno przenośne, jak i stacjonarne; drugi rodzaj wykonywany jest zwykle w formie stołu z krawędzią brzeszczotu wystającą ponad powierzchnię - ułatwia to pracę z długimi elementami.

- Ukośna. Odmiana piły tarczowej, przeznaczona do przekrojów obrabianych materiałów - desek, płyt, belek itp. Mają tylko stacjonarną konstrukcję (patrz "Rodzaj"), a tarczę tnącą można podnosić i opuszczać względem podstawy. Na podstawie znajduje się platforma z mocowaniem dla obrabianego przedmiotu; wiele modeli jest wyposażonych w dodatkowe ograniczniki dla długich elementów i/lub uchwyty do pozycjonowania przedmiotów obrabianych pod kątem. Podczas pracy z taką piłą, tarcza jest opuszczana na obrabiany przedmiot w punkcie cięcia, zapewniając cięcie; większość modeli pozwala na przechylenie brzeszczotu względem podstawy podczas cięć ukośnych.

— Kombinowana. Piły oferujące dwa warianty zastosowania — zarówno jako piła ukosowa, jak i tarczowa. Szczegółowe informacje na temat tych odmian można znaleźć powyżej. Należy zauważyć, że piła kombinowana przypomina narzędzie do ukosowania, którego górna ruchoma część (z silnikiem i tarczą) jest wyposażona w dodatkowy stół. Dzięki temu piła może być używana również jako „cyrkularka” stacjonarna – opuszczając tarczę do oporu i ustalając ją w tej pozycji. Główną wadą takich uniwersalnych modeli jest dość wysoki koszt, dlatego są one używane głównie w sferze zawodowej.

— Odcinająca. Specjalny rodzaj pił ukosowych przeznaczony wyłącznie do obróbki metalu - do cięcia metalowych rur, prętów, elementów profili i innych części, gdzie nie jest wymagane długie cięcie. Pod względem konstrukcji takie jednostki są prawie całkowicie podobne do pił ukośnych, z wyjątkiem rodzaju zastosowanych tarcz i mocniejszych silników.

— Promieniowa. Specyficzny rodzaj pił ukośnych. Wykorzystują one mechanizm tnący w postaci brzeszczotu, lecz nie jest on instalowany pod stołem roboczym, ale nad nim, na konsoli - specjalnej konstrukcji przypominającej miniaturowy dźwig. „Wysięgnik” tego dźwigu można obracać z boku na bok, a tarczę tnącą można na nim przesuwać do przodu i do tyłu oraz obracać względem pionu. Sprawia to, że piła jest bardzo manewrowa, co z kolei rozszerza jej możliwości, lecz znacząco wpływa na wymiary i koszt.

— Przecinarka benzynowa. W rzeczywistości przecinarka benzynowa jest modyfikacją piły tarczowej (patrz wyżej), wyposażonej, jak sama nazwa wskazuje, w silnik benzynowy. Takie silniki łączą wysoką moc i autonomię; ich cechy zostały szczegółowo opisane w p. „Źródło zasilania”. Tutaj zauważamy, że przecinarki benzynowe dobrze sobie radzą nie tylko z drewnem, lecz także z betonem, kamieniem i innymi podobnymi materiałami, dzięki czemu są szeroko stosowane w budownictwie i akcjach ratowniczych.

— Aligator. Rodzaj modyfikacji pił szablastych (patrz odpowiedni punkt). Narzędzia aligatorowe mają dwa brzeszczoty poruszające się w przód i w tył w przeciwfazie: podczas gdy jeden brzeszczot porusza się do przodu, drugi wraca. To znacznie zwiększa dokładność i bezpieczeństwo pracy - wzajemny ruch brzeszczotów zmniejsza ryzyko odciągnięcia piły na bok. Z drugiej strony rzaz jest szerszy, a same narzędzia są bardziej nieporęczne, cięższe i droższe niż piły szablaste.

— Przenośna. Narzędzia ręczne przeznaczone do trzymania w rękach podczas pracy. Główną zaletą takich pił, zgodnie z nazwą, jest mobilność i łatwość przenoszenia z miejsca na miejsce. Ponadto takie narzędzie może dostawać się do trudno dostępnych miejsc, a także pracować z częściami, których nie można donieść do stacjonarnej piły. Z drugiej strony jednostki przenośne są bardziej wymagające pod względem umiejętności operatora, wymagają większej staranności, a także są mniej odpowiednie do długotrwałej pracy - utrzymywanie narzędzia w rękach przez długi czas może być bardzo uciążliwe. Wszystkie piły łańcuchowe i szablowe, a także przecinarki benzynowe i „aligatory”(patrz „Rodzaj urządzenia”) są z definicji przenośne; ponadto do tego typu należy wiele jednostek tarczowych i niektóre jednostki taśmowe.

— Stacjonarna. Piły, które mają stojak i są instalowane na podłodze, stole warsztatowym lub innej podobnej powierzchni podczas pracy. Takie narzędzia są znacznie większe i cięższe niż przenośne, są zaprojektowane tak, aby zawsze znajdować się w jednym miejscu i nie wymagają częstego przenoszenia. Z drugiej strony piły stacjonarne są wygodniejsze w użyciu niż przenośne, są mniej męczące i dokładniejsze. Ponadto konstrukcja takich jednostek może obejmować ograniczniki, linijki i inne przyrządy dla dodatkowej wygody piłowania (w tym do cięcia...pod kątem). Wszystkie pilarki ukośne, przecinające, kombinowane i z ramieniem promieniowym są pilarkami stacjonarnymi (patrz „Rodzaj urządzenia"), podobnie jak wiele pił tarczowych i większość pił taśmowych.

Ze względu na rodzaj zasilania wszystkie współczesne piły można umownie podzielić na elektryczne i benzynowe. Ogólna różnica między nimi polega na tym, że jednostki elektryczne są bardziej kompaktowe i lżejsze, cichsze, łatwiejsze w utrzymaniu i nie emitują spalin, dzięki czemu można je stosować w pomieszczeniach bez ograniczeń. Z kolei narzędzia zasilane benzyną łączą w sobie dużą moc i niezależność od sieci elektroenergetycznych, lecz są ciężkie, nieporęczne, trudniejsze w obsłudze i naprawie, kosztują więcej (zarówno pod względem własnego kosztu, jak i ceny paliwa) i są generalnie zaprojektowane do użytku na zewnątrz pomieszczeń. Dlatego większość współczesnych pił to modele elektryczne, które z kolei mogą wykorzystywać różne rodzaje zasilania:

— Sieć elektryczna (230 V). Podłączenie do standardowej domowej sieci 230 V, czyli do zwykłego gniazdka. Ten wariant może być stosowany zarówno w piłach przenośnych, jak i stacjonarnych narzędziach o stosunkowo małej mocy (do 3,5 kW). Gniazdka są prawie wszędzie tam, gdzie w ogóle jest prąd, a czas pracy takich jednostek jest prawie nieograniczony (o ile w sieci jest napięcie). Główną wadą takiego sposobu zasilania jest obecność przewodu zasilającego, który nie pozwala odejść daleko od gniazdka (a w przypadku przenośnego narzędzia trzeba też zadbać o to, by przewód nie dostał się pod brzeszczot).

— Sieć elektryczna (110 V).... Narzędzia zasilane na modłę amerykańską i japońską - z sieci elektrycznych o napięciu 110 V. Elektronarzędzia o takim napięciu zasilającym produkowane są na rynek Ameryki Północnej i Środkowej, Kraju Kwitnącej Wiśni, Arabii Saudyjskiej. W Wielkiej Brytanii również występują sieci elektryczne o napięciu 110 V. Aby uniknąć awarii narzędzia po podłączeniu do standardowych sieci domowych 230 V, potrzebne będzie dodatkowe ogniwo w postaci transformatora obniżającego napięcie lub specjalnej przetwornicy na 110 V.

— Sieć elektryczna (400 V). Zasilanie trójfazowym napięciem 400 V. Taki rodzaj zasilania nadaje się nawet do pił o dużej mocy, lecz nie wszędzie jest dostępny — w zasadzie podłączenie trójfazowe jest dostępne w warsztatach i innych obiektach przemysłowych. Dlatego ten wariant występuje wyłącznie w narzędziach stacjonarnych (patrz „Rodzaj”) o dużej mocy, dla których konwencjonalne gniazdo nie jest już wystarczające.

— Akumulator. Zasilanie z własnego akumulatora. Główne zalety tego wariantu to mobilność, możliwość pracy niezależnie od gniazdek oraz brak przewodu zasilającego mogącego przeszkadzać w pracy. Z drugiej strony takie zasilanie nie nadaje się do pilarek o dużej mocy, narzędzie akumulatorowe jest zauważalnie cięższe i droższe niż sieciowe, a czas pracy jest ograniczony przez akumulator. Jednak w większości przypadków akumulator jest wymienny, co pozwala zachować kilka akumulatorów w gotowości i wymieniać je w razie potrzeby.

— Akumulator / sieć elektryczna (230 V). Narzędzia, które dopuszczają dwa warianty zasilania — z gniazdka oraz z własnego akumulatora. Aby uzyskać więcej informacji na temat każdego wariantu, patrz wyżej, a ich kombinacja sprawia, że piła jest tak wszechstronna, jak to tylko możliwe. Tak więc, jeśli w pobliżu znajdują się gniazdka, można pracować z sieci, oszczędzając energię akumulatora (a nawet przy okazji go doładowywać), a jeśli jest problem z gniazdkami lub kabel sieciowy przeszkadza w pracy, można przełączyć się na akumulator. Z drugiej strony taka wszechstronność wpływa na cenę, a samo narzędzie nadal jest bardziej nieporęczne i cięższe niż przewodowe.

Objętość silnika piły spalinowej (patrz „Źródło zasilania”). Wskaźnik ten określa z jednej strony moc i osiągi narzędzia, z drugiej jego wagę, cenę i zużycie paliwa. W związku z tym konieczne jest wybranie modelu uwzględniającego specyfikę planowanej pracy i nie zawsze ma sens gonić za większą objętością. W szczególności w przypadku prostych zadań domowych objętość silnika rzędu 40-50 cm3 jest uważana za wystarczającą, a w modelach profesjonalnych wskaźnik ten może przekraczać 100 cm3. Bardziej szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru można znaleźć w specjalnych źródłach.

Umiejscowienie silnika w elektrycznej pilarce przenośnej (patrz „Rodzaj”).

- Wzdłużnie. Wzdłużne rozmieszczenie pozwala uzyskać dobrą równowagę, umożliwiając wygodną pracę w różnych pozycjach; dotyczy to zwłaszcza wycinania gałęzi z drzew i innych podobnych prac, w których płaszczyzna cięcia może być umieszczana pod różnymi kątami. Dodatkowo takie narzędzie ma mniejszą szerokość i większą długość, co może ułatwić pracę w trudno dostępnych miejscach. Z drugiej strony takie piły są droższe niż piły poprzeczne.

- Poprzecznie. Poprzeczne rozmieszczenie silnika nieco pogarsza równowagę w porównaniu z rozmieszczeniem podłużnym i utrudnia cięcie wzdłuż nachylonej płaszczyzny pod kątem do pionu. Ponadto długość takich pił jest zauważalnie krótsza. Jednak do najprostszej pracy z cięciem od góry do dołu nie są one gorsze od podłużnych, lecz są znacznie tańsze. W niektórych przypadkach niewielka długość może być również zaletą.

Moc silnika piły w watach. W przypadku narzędzi benzynowych (patrz „Źródło zasilania”) dodatkowo podawana jest moc w koniach mechanicznych, informacja o niej — patrz niżej.

Im większa moc, tym lepiej narzędzie nadaje się do dużych prac i twardych materiałów, tym większą głębokość cięcia może zapewnić i tym łatwiej radzi sobie z dużymi obciążeniami. Ponadto rzeczywiste wartości mocy mogą być różne dla różnych typów pił i różnych rodzajów materiałów. Na przykład moc 2,5 - 3 kW jest w rzeczywistości limitem dla pił łańcuchowych, lecz w piłach łańcuchowych jest to średnia liczba, wśród takich narzędzi są modele o mocy 3-4 kW, a nawet więcej. Szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru dla różnych przypadków można znaleźć w specjalnych źródłach.

Moc silnika piły (KM). To oznaczenie jest tradycyjnie używane w modelach benzynowych (patrz „Źródło zasilania”) wraz z watami; 1 km. ≈ 735 W.

Aby uzyskać więcej informacji na temat mocy, patrz punkt o tej samej nazwie wyżej.

Prędkość obrotowa silnika w pilarce z silnikiem spalinowym (patrz „Moc”) bez obciążenia tarczy i przy całkowicie zwolnionym regulatorze prędkości (ustawionym na minimum). Teoretycznie im niższa prędkość biegu jałowego, tym mniejsze jest zużycie paliwa bez obciążenia (pod warunkiem, że pozostałe parametry są podobne); Jednak różnica między nowoczesnymi piłami łańcuchowymi jest zwykle tak niewielka, że parametr ten jest bardziej odniesieniem niż rzeczywistą wartością praktyczną.

Najwyższa prędkość, jaką silnik piły jest w stanie zapewnić podczas normalnej pracy.

Podkreślamy, że tego parametru nie należy mylić z maksymalną prędkością tarczy (patrz poniżej) - tutaj chodzi wyłącznie o prędkości obrotowej wału silnika. Można go dopasować do wszystkich typów pił, nie tylko do modeli tarczowych. Jednak ogólnie rzecz biorąc, obroty silnika są raczej punktem odniesienia niż naprawdę znaczącą informacją. W praktyce jest to konieczne głównie do wykonywania określonych zadań związanych z konserwacją narzędzia; przy wyborze lepiej skupić się na bardziej „realistycznych” wskaźnikach - moc silnika, głębokość cięcia, prędkość łańcucha/taśmy lub prędkość tarczy itp.

Maksymalne obroty brzeszczotu, zapewniane przez piłę o odpowiedniej konstrukcji - tarczową, przecinarkę itp. (patrz "Typ urządzenia").

Należy pamiętać, że większość tych pił wykorzystuje skrzynie biegów, więc prędkość brzeszczotu jest znacznie niższa niż prędkość silnika (patrz wyżej). W efekcie osiągany jest wzrost momentu obrotowego, który w przypadku pił jest często ważniejszy niż duża prędkość ruchu brzeszczotu.

Jeśli chodzi o konkretną liczbę obrotów, to przede wszystkim warto zauważyć, że według tego wskaźnika można porównywać tylko piły o tej samej średnicy brzeszczotu. W takich przypadkach wyższa prędkość pozwala na lepsze osiągi, lecz jest to możliwe dzięki zmniejszonemu momentowi obrotowemu; piły te radzą sobie lepiej ze stosunkowo „lekkimi” materiałami. I odwrotnie, niska prędkość zmniejsza wydajność, lecz pozwala brzeszczotowi skutecznie „wgryzać się” nawet w gęste, wytrzymałe przedmioty. Bardziej szczegółowe zalecenia dotyczące doboru piły w zależności od liczby obrotów brzeszczotu można znaleźć w specjalnych źródłach.

Największy rozmiar prowadnicy (w piłach łańcuchowych) lub tarczy (w tarczowych i kilku innych, patrz „Typ urządzenia”), dozwolony dla tego narzędzia. Rozmiar prowadnic jest podawany według długości roboczej, tarcz – według średnicy

Większa prowadnica/tarcza umożliwia głębsze cięcie, lecz wymaga mocniejszych silników. Dlatego tego parametru nie można przekroczyć – może to doprowadzić do przeciążenia silnika i wszystkich związanych z tym problemów. Jednak w wielu modelach z tarczą fizycznie niemożliwe jest zainstalowanie nasadki o średnicy większej niż maksymalna dopuszczalna.

Należy również pamiętać, że piły o podobnym rozmiarze prowadnicy/tarczy mogą różnić się maksymalną głębokością cięcia (głównie ze względu na różnice w konstrukcji lub mocy). Jeśli chodzi o konkretne wymiary, zależą one od typu piły (patrz „Typ urządzenia”). Na przykład duże tarcze 450 – 500 mmwystępują wyłącznie w stacjonarnych piłach łańcuchowych, maksymalny wskaźnik dla przecinarek wynosi 400-450 mm, dla modeli ukośnych – 300 – 350 mm, a wymiary 500 – 550 mm lub więcej wyraźnie wskazują, że chodzi o prowadnicy piły łańcuchowej. Szczegółowe zalecenia dotyczące doboru narzędzia według danego rozmiaru można znaleźć w specjalnych źródłach.

Średnica otworu, dla którego zaprojektowano mocowanie tarczy o odpowiedniej konstrukcji (patrz „Typ urządzenia”). W rzeczywistości w tym punkcie wskazywana jest średnica osi, na której zamontowana jest tarcza - ten rozmiar musi odpowiadać otworowi w samej tarczy.

Należy pamiętać, że niektóre modele pił umożliwiają montaż tarcz z większymi otworami niż wskazano w specyfikacji - przy użyciu tulei wciąganej. Najważniejsze, aby wewnętrzna średnica tarczy nie przekraczał wartości dopuszczalnych dla tego modelu (patrz „Średnica prowadnicy/tarczy”). Popularne rozmiary to 20 mm, 25 mm i 30 mm.

Maksymalna głębokość cięcia zapewniana przez piłę.

W większości rodzajów pił (patrz „Typ urządzenia”) głębokość cięcia zależy bezpośrednio zarówno od mocy silnika, jak i rozmiaru prowadnicy/tarczy. Specyfikacje podają wartość maksymalnego dopuszczalnego rozmiaru nasadki roboczej; przy użyciu mniejszych nasadek głębokość cięcia będzie odpowiednio mniejsza. Lecz w piłach taśmowych ta głębokość jest raczej słabo związana z rzeczywistą długością taśmy - determinuje ją przede wszystkim długość otwartego odcinka taśmy, który jest bezpośrednio zaangażowany w pracę.

W każdym razie większa głębokość cięcia sprawia, że narzędzie jest bardziej uniwersalne, jednakże wpływa na jego wagę, cenę oraz zużycie energii elektrycznej/paliwa. Dlatego przy wyborze warto wziąć pod uwagę rzeczywiste cechy planowanej pracy oraz wielkość obrabianych elementów, które planuje się piłować. Jeśli chodzi o konkretne wartości, najmniej wydajne narzędzia zapewniają głębokość do 50 mm; 50 - 75 mm jest uważana za małą wartość, 75 - 100 mm to średnia, 100 - 125 mm to powyżej średniej, 125 - 150 mm to już dość imponująca grubość, a najpotężniejsze współczesne piły mogą mieć głębokość cięcia ponad 150 mm.

Maksymalna głębokość cięcia podczas piłowania pod kątem 45°.

Ta cecha jest wskazywana tylko dla tych modeli, których konstrukcja początkowo przewidywała możliwość cięcia pod kątem - na przykład ze względu na specjalną konstrukcję mocowania brzeszczotu/brzeszczotu (w modelach stacjonarnych, patrz "Typ") lub ze względu na pochyłą platformę podporową (w ręcznych). Maksymalny kąt nachylenia piły w takich modelach może być się różnić (szczegóły poniżej), jednak 45° jest uważane za wariant standardowy, więc dla takiego nachylenia podaje się dane dotyczące głębokości cięcia.

Ogólne znaczenie tego parametru jest dość oczywiste. Z jednej strony większa głębokość cięcia pozwala radzić sobie z grubszymi materiałami i ogólnie zapewnia więcej możliwości ; z drugiej strony zwiększenie głębokości wymaga zwiększenia rozmiaru brzeszczotu/brzeszczotu i zwiększenia mocy, co odpowiednio wpływa na cenę, wymiary i zużycie energii elektrycznej/paliwa.

Największa grubość stalowego przedmiotu obrabianego, jaką może obsłużyć piła szablasta. Należy pamiętać, że w praktyce maksymalna głębokość cięcia będzie zależała od gatunku stali i właściwości materiału. Nie zaleca się przekraczania deklarowanych wskaźników - jest to obarczone nieprojektowanymi obciążeniami narzędzia ze wszystkimi wynikającymi z tego konsekwencjami.

Rzaz określa maksymalny rozmiar linii cięcia, a tym samym maksymalną szerokość przedmiotu obrabianego, jaki piła może przeciąć w jedno przejście. Wartość rzazu zależy przede wszystkim od średnicy tarczy. Dodatkowo należy wziąć pod uwagę postęp mechanizmu przeciągania. Pilarki posuwowe wykonują cięcia większe niż średnica tarczy tnącej.

Całkowita długość brzeszczotu piły taśmowej lub szablastej (patrz „Typ urządzenia”). Im większa jest ta długość, tym mocniejsze i wydajniejsze jest z reguły narzędzie, tym większa jest grubość materiałów, z którymi może ono sobie radzić. Ponadto dane dotyczące długości brzeszczotu mogą być potrzebne, jeśli zajdzie potrzeba jego wymiany.

Największa szerokość brzeszczotu, z jaką może pracować piła taśmowa (patrz „Typ urządzenia”). Im szersza taśma, tym mniejsze jest prawdopodobieństwo jej pęknięcia pod dużym obciążeniem, tym lepiej nadaje się ona do twardych, trudnych w obróbce materiałów; w związku z tym duża moc samej piły zwykle oznacza zdolność do pracy z dość szerokimi taśmami. Ponadto dla różnych rodzajów prac różnią się również optymalne rozmiary brzeszczotów; kwestia ta jest opisana bardziej szczegółowo w specjalistycznych źródłach.

Odległość, jaką pokonuje brzeszczot piły szablastej podczas pracy (patrz „Typ urządzenia”) od jednego skrajnego punktu do drugiego; innymi słowy - amplituda oscylacji brzeszczotu w normalnym trybie pracy. Im większy skok (przy tej samej częstotliwości skoków, patrz poniżej), tym większa część brzeszczotu styka się z obrabianym materiałem za jeden ruch i tym bardziej wydajna jest piła (jednak potrzebna jest do tego odpowiednia moc).

Najwyższa częstotliwość skoków brzeszczotu uzyskiwana przez piłę szablastą (patrz „Typ urządzenia”) podczas normalnej pracy. Wyższa częstotliwość z jednej strony zwiększa wydajność i zapewnia dokładniejsze cięcie, z drugiej strony zwiększa obciążenie brzeszczotu i wymaga dość dużej mocy.

Standardowa podziałka łańcucha, dla której została zaprojektowana pilarka (patrz „Typ urządzenia”). Podziałka to odległość między dwoma sąsiednimi zębami łańcucha; im większa odległość, tym wyższa jest wydajność piły, jednak dla dużej podziałki wymagana jest większa moc, a cięcie jest bardziej szorstkie. Dlatego parametr ten w dużej mierze determinuje klasę piły i specyfikę racy, do której jest przeznaczona. Obecnie standardowe odmiany są następujące:

- 1/4". Najmniejszy rozmiar, spotykany jest w narzędziu o małej mocy - 1-1,5 km. Nie jest powszechnie używany ze względu na małą wydajność.

- 0,325 ". Jedna z najpopularniejszych odmian spośród narzędzi klasy amatorskiej. Piły do takiego łańcucha mają moc do 3 - 3,5 km, nadają się zarówno do cięcia gałęzi jak i do ścinania drzew o małej grubości.

- 3/8 ". Czy tez 0,375". Nieznacznie zwiększona podziałka w porównaniu do 0,325", lepiej dostosowana do szorstkich prac na dużą skalę. Uważana jest za wariant domowy i półprofesjonalny, który cieszy się dużą popularnością.

- 0,404". Największa podziałka we współczesnych pilarkach łańcuchowych. Rzadka, stosowana w najpotężniejszych profesjonalnych narzędziach przeznaczonych do ciężkich prac - na przykład wyrębu.

Należy pamiętać, że dozwolone jest instalowanie łańcuchów na piłach o mniejszej podziałce niż standardowe, lecz nie na większej. To ostatnie jest obarczo...ne nie tylko spadkiem jakości pracy, lecz także krytycznym wzrostem obciążeń, z prawdopodobieństwem pęknięcia narzędzia.

Maksymalna prędkość ruchu łańcucha względem materiału, jaką może zapewnić piła o odpowiedniej konstrukcji (patrz „Typ urządzenia”). Wyższe prędkości pozwalają na szybsze i częstsze cięcie, lecz wymagają większej mocy silnika; niska prędkość z kolei zmniejsza osiągi, ale pozwala osiągnąć dobrą siłę pociągową przy stosunkowo niskiej mocy silnika. Bardziej szczegółowe zalecenia dotyczące tego parametru można znaleźć w specjalnych źródłach.

Maksymalna prędkość ruchu taśmy względem materiału, jaki może zapewnić piła taśmowa (patrz „Typ urządzenia”). Wyższe prędkości tną szybciej i czyściej, lecz wymagają większej mocy silnika; niska prędkość z kolei zmniejsza osiągi, lecz pozwala na dobrą siłę pociągową przy stosunkowo niskiej mocy silnika. Bardziej szczegółowe zalecenia dotyczące tego parametru można znaleźć w specjalnych źródłach.

Liczba prędkości przewidzianych w narzędziu. Jest wskazywane tylko wtedy, jeśli prędkości jestwięcej niż jedna. Im większa ta liczba, tym więcej ustawień ma do dyspozycji użytkownik, tym większe są możliwości ustawienia trybu pracy dla konkretnej sytuacji.

Należy zwrócić uwagę, że w niektórych modelach zamiast kilku prędkości można być przewidziana płynna kontrola prędkości (patrz „Funkcje - wstępne ustawienie prędkości ”).

Maksymalny kąt, o jaki tarcza może zostać pochylona w stosunku do pionu. Może być wskazywany nie tylko w przypadku narzędzi stacjonarnych, lecz także narzędzi ręcznych - o ile w konstrukcji przewidziana została platforma podstawy. Warto zwrócić uwagę na parametr ten, jeśli mamy do czynienia z cięciami ukośnymi: wykonywanie takich cięć poprzez ustawienie piły pod określonym kątem jest znacznie wygodniejsze niż ręczna regulacja tego kąta.

Największy kąt, o jaki część robocza piły może się obracać względem standardowej pozycji (zauważ, że nie chodzi tutaj o pochyleniu, lecz o obracaniu na boki. Funkcja ta jest często spotykana w piłach ukośnych (patrz „Typ urządzenia”), których użycie nie ogranicza się do prostych cięć; obracanie piły jest najwygodniejszym, a czasem jedynym sposobem na ukośne cięcie obrabianego przedmiotu.

Pilarki ukośne są wyposażone w system podawania , który dzięki równoległym listom umożliwia przesuwanie się tarczy do przodu i do tyłu względem stołu roboczego, wzdłuż linia cięcia. Ułatwia to pracę z przedmiotami o dużej szerokości, lecz zauważalnie wpływa na wagę i wymiary całej konstrukcji. W takim przypadku prowadnice, wzdłuż których poruszają się listwy, mogą być zarówno przednie, jak i tylne. Pierwszy typ sprawia, że ​​konstrukcja jest bardziej kompaktowa, ponieważ żadne elementy nie wystają. Drugi typ, ze szkodą dla kompaktowości, sprawia, że ​​konstrukcja jest bardziej niezawodna.

Przenośne pilarki tarczowe z modułem obrotu piły umieszczonym po lewej stronie względem osi korpusu. Ułatwia to pracę, ponieważ linia cięcia jest lepiej widoczna (bardzo wygodne jest wykonywanie długich nacięć wzdłuż oznaczeń). Nieprzyjemnym szczegółem może być nieznajomość, a także pewne trudności pojawiające się u osób praworęcznych przy cięciu wąskich pasków (ponieważ arkusz szlifierski nie opiera się całkowicie o prawą stronę odpiłowywanej części, lecz jakby „wisi w powietrzu”). Ponadto, jeśli masz już doświadczenie w używaniu cyrkularek ze standardowym umieszczeniem tarczy po prawej stronie, będziesz musiał poświęcić więcej czasu na przystosowanie się do tej „bestii”.

— Hamulec łańcucha. Urządzenie zatrzymujące piłę przy tzw. odwrotnym uderzeniu. Jak sama nazwa wskazuje, jest ono stosowane w pilarkach łańcuchowych (patrz "Rodzaj urządzenia"). Odrzut może wystąpić w szczególności, gdy sam czubek prowadnicy styka się z obrabianym materiałem. Powoduje to zrzucenie prowadnicy i łańcucha w kierunku operatora, co może spowodować obrażenia. Aby tego uniknąć, przewidziano hamulec łańcucha: przy odrzucie prawie natychmiast zatrzymuje piłę.

— System antywibracyjny . Różne rozwiązania konstrukcyjne w celu zmniejszenia wibracji narzędzia podczas pracy. Silne oscylacje, zwłaszcza długotrwałe, niekorzystnie wpływają na jakość pracy i stan narzędzia, a także prowadzą do szybkiego zmęczenia operatora; system antywibracyjny pozwala w pewnym stopniu wyeliminować te zjawiska.

— Beznarzędziowe napinanie łańcucha . Możliwość regulacji napięcia łańcucha w pilarkach łańcuchowych (patrz "Rodzaj urządzenia") bez użycia specjalnych narzędzi - kluczy, śrubokrętów itp. Funkcja ta jest szczególnie wygodna w świetle faktu, że podczas mniej lub bardziej długotrwałej pracy piłę należy okresowo sprawdzać i, jeśli to konieczne, napinać łańcuch bezpośrednio na miejscu - i wygodniej jest to zrobić bez zbędnych narzędzi.

— Bezolejowy zestaw tnący. Piły niewymagające dodatkowego smarowania sprzętu tnącego. Takie...modele nie nadają się do długich, wydajnych cięć i nadają się do drobnych prac. Lecz brak potrzeby smarowania znacznie upraszcza konserwację urządzenia i „utrzymanie go w formie”.

— Łagodny start . Specjalny system sterowania stosowany w piłach elektrycznych (patrz „Źródło zasilania”). Bez łagodnego startu silnik elektryczny uruchamia się bardzo gwałtownie, co prowadzi do szarpnięć piły i stwarza ryzyko wypuszczenia jej z rąk. Ponadto podczas takiego rozruchu narzędzie pobiera wysokie prądy, powodując znaczne obciążenie sieci. System łagodnego startu pozwala uniknąć tych zjawisk: elektronika ogranicza prądy rozruchowe silnika elektrycznego, unikając w ten sposób szarpnięć narzędzia i skoków napięcia.

— Elektroniczna ochrona silnika . System zabezpieczający, który odcina zasilanie silnika piły w przypadku krytycznego wzrostu obciążenia – na przykład w przypadku zakleszczenia się tarczy/łańcucha. Takie systemy są stosowane w piłach elektrycznych (patrz "Źródło zasilania"). Zapobiegają one uszkodzeniu urządzenia w wyniku przeciążenia. Należy podkreślić, że zabezpieczenie elektroniczne jest wielokrotnego użytku, po uruchomieniu i wyeliminowaniu problemu wystarczy ponownie włączyć zasilanie - i piła może być ponownie używana.

— Silnik bezszczotkowy . Obecność w pilarce silnika bezszczotkowego (bezkolektorowego) (patrz „Źródło zasilania”). Takie silniki elektryczne mają szereg zalet w porównaniu z tradycyjnymi silnikami kolektorowymi: w szczególności są bardziej ekonomiczne pod względem zużycia energii, mniej hałaśliwe, a także nie iskrzą, co może mieć znaczenie w warunkach zwiększonego zagrożenia pożarowego. Wadami silników bezszczotkowych są złożoność i wysoki koszt.

— Hamulec silnikowy . Urządzenie, które dodatkowo hamuje silnik, gdy narzędzie jest wyłączone. Sam silnik (i odpowiednio nasadka robocza) po wyłączeniu może nadal obracać się przez dość długi czas przez bezwładność; hamulec zatrzymuje ten obrót niemal natychmiast, dzięki czemu nie musisz trzymać narzędzia w rękach czekając na zatrzymanie nasadki.

— Sprzęgło bezpieczeństwa. Urządzenie chroniące operatora przed nagłymi szarpnięciami, a także silnik przed uszkodzeniem przy nagłym zwiększeniu obciążenia. W takich przypadkach sprzęgło przeciążeniowe odłącza wał silnika, zapobiegając przeciążeniom. Pamiętaj, że takie urządzenia mogą być zarówno wielokrotnego użytku, jak i jednorazowego - te ostatnie ulegają zniszczeniu po uruchomieniu, a aby kontynuować pracę, musisz zainstalować nowe sprzęgło.

— Marker laserowy. Swego rodzaju „desygnatora celu”, który pozwala jednoznacznie określić, gdzie nastąpi cięcie. Aby to zrobić, na obrabiany przedmiot rzutowana jest wyraźnie widoczna linia, której położenie odpowiada położeniu przyszłego cięcia.

— Podświetlenie. System podświetlenia wbudowany w narzędzie. Ta cecha jest zdecydowanie pożądana podczas pracy w warunkach słabego oświetlenia. Może się jednak przydać również w jasnym świetle otoczenia: miejsce pracy często znajduje się w cieniu (na przykład od samego narzędzia), a praca w takich warunkach może być trudna bez specjalnego oświetlenia.

— Regulator obrotów. Możliwość ograniczenia prędkości silnika piły (a tym samym prędkości prowadnicy). Funkcja ta w rzeczywistości jest płynną kontrolą prędkości; jest to szczególnie przydatne, gdy maksymalna prędkość nie jest konieczna – na przykład podczas pracy z miękkimi materiałami, które wymagają delikatnej obróbki.

— Utrzymywanie obrotów. Funkcja, która utrzymuje stałą prędkość obrotową silnika (i odpowiednio stałą prędkość prowadnicy) niezależnie od obciążenia narzędzia. Aby to zrobić, automatyzacja narzędzia dostosowuje moc wyjściową w zależności od aktualnego obciążenia: wraz ze wzrostem obciążenia moc wzrasta, ze spadkiem maleje. Stała prędkość robocza ma pozytywny wpływ zarówno na jakość cięcia, jak i żywotność prowadnicy oraz trwałość całego narzędzia.

— Montaż stacjonarny. Możliwość zamontowania piły przenośnej (patrz "Rodzaj") w sposób stacjonarny. Najczęściej funkcja ta jest dostępna w piłach tarczowych (patrz „Rodzaj urządzenia”), a przy montażu stacjonarnym taka piła jest zwykle odwracana do góry nogami i mocowana na stole warsztatowym lub innej podstawie - w ten sposób podeszwa zamienia się w zaimprowizowany stół roboczy. Ponadto istnieją piły szablaste o podobnej funkcji. W nich montaż stacjonarny oznacza możliwość zamocowania piły bezpośrednio na obrabianym przedmiocie za pomocą zacisku - pozwala to na wykonanie równego cięcia bez konieczności podtrzymywania piły i ciągłego monitorowania jej położenia w dłoniach.

— Chłodzenie wodne (chłodziwo) . Obecność w pile układu chłodzenia wodą. W danym przypadku chodzi o chłodzeniu przedmiotu obrabianego i brzeszczotu: woda jest stale dostarczana do miejsca cięcia za pomocą specjalnej pompy. Zmniejsza to nagrzewanie się brzeszczotu, zwiększa jego żywotność, poprawia jakość cięcia oraz znacznie zmniejsza ilość pyłu powstającego podczas piłowania. Metoda poboru wody może być inna: niektóre modele muszą być podłączone do źródła wody, inne są wyposażone we własne zbiorniki na wodę. Należy pamiętać, że do piłowania drewna nie jest wymagane chłodzenie wodą; lecz podczas pracy z kamieniem, betonem i innymi twardymi i gęstymi materiałami może być bardzo przydatne.

— Beznarzędziowa wymiana brzeszczotu. Możliwość wymiany brzeszczotu bez użycia kluczy, śrubokrętów czy innych specjalistycznych narzędzi. Innymi słowy, aby wymienić brzeszczot, użytkownik nie musi szukać dodatkowego narzędzia.

— Ruch wahadłowy . Obecność w pile szablastej funkcji ruchu wahadłowego patrz ("Rodzaj urządzenia"). Przy przebiegu brzeszczot, wykonując ruch wsteczny, odchyla się nieznacznie od linii cięcia w kierunku przeciwnym do zębów. Zwiększa to prędkość cięcia, zmniejsza nagrzewanie się brzeszczotu i ułatwia usuwanie trocin z obszaru roboczego. Jednocześnie ruch wahadłowy nieco obniża jakość cięcia i nie nadaje się do linii krzywych. Dlatego funkcja ta jest zwykle wyłączana, a w niektórych modelach również regulowana: za pomocą przełącznika można zmienić amplitudę wahadła.

— Wyświetlacz . Wyświetlacz pokazuje ważne informacje o trybach pracy pilarki. Mogą to być: natężenie prądu, prędkość cięcia, liczba przejść, czas pracy itp. Informacje wyświetlane na ekranie zależą od wyposażenia narzędzia.

— Synchronizacja ze smartfonem. Możliwość połączenia narzędzia ze smartfonem lub innym gadżetem (na przykład tabletem) poprzez Wi-Fi lub Bluetooth. Aplikacja mobilna wyświetla informacje o stanie piły: poziom naładowania akumulatora, temperatura itp., a autorskie oprogramowanie często ostrzega użytkownika o konieczności serwisowania narzędzia lub wymiany części. Niektóre piły stołowe umożliwiają zdalne sterowanie ze smartfona (włączanie/wyłączanie, regulacja prędkości, wybór trybu pracy, konfiguracja różnych parametrów itp.). Ponadto aplikacja może być używana do ustawiania hasła na uruchomienie narzędzia lub zapisywanie do dziennika wykonanych prac.

— Tarcza. Obecność tarczy w zestawie piły tarczowej. Zestaw może zawierać jedną lub kilka tarcz, co pozwala na korzystanie z narzędzia od razu po wyjęciu z pudełka, bez konieczności zakupu dodatkowych materiałów eksploatacyjnych. Jeżeli posiadasz już tarczę lub zamierzasz zakupić ją do specyficznych zadań, warto przyjrzeć się bliżej zestawom bez tarczy — te są zwykle tańsze.

— Łańcuch. Jeden lub kilka łańcuchów w zestawie z piłą. Obecność łańcucha z zębami do cięcia sprawia, że nie musisz dokupywać go osobno. Istnieją jednak również zestawy bez dołączonego łańcucha — zakłada się, że użytkownik posiada już łańcuch lub dobierze potrzebny wariant we własnym zakresie.

— Brzeszczot. Obecność w zestawie z piłą taśmową lub szablastą jednego lub kilku brzeszczotów. Dzięki nim piła jest gotowa do pracy dosłownie od razu po wyjęciu z pudełka. Spotykane są również piły szablaste / taśmowe bez dołączonego brzeszczotu — są tańsze, a użytkownik może dobrać odpowiedni brzeszczot we własnym zakresie.

— Pojemnik na kurz . Obecność pojemnika na kurz w zestawie z piłą. Pojemnik na kurz to pojemnik do zbierania trocin i innych zanieczyszczeń powstałych podczas pracy; z reguły taki pojemnik jest zdejmowany. Zainstalowanie poj...emnika na kurz nieco zwiększa gabaryty całego narzędzia, rekompensuje to jednak czystość i wygoda: kurz i inne odpady produkcyjne w większości osadzają się w pojemniku, a nie na otaczających przedmiotach.

— Ładowarka. Obecność ładowarki w zestawie pozwala na ładowanie akumulatorów. W związku z tym, w przypadku modeli akumulatorowych to akcesorium jest niezbędne do ładowania akumulatora. Istnieją jednak modele bez ładowarki. Natomiast piły z nią mogą różnić się modelem ładowarki, której nazwa pozwoli Ci dowiedzieć się więcej o jej cechach i w razie potrzeby kupić podobną.

— Futerał (torba) . Obecność futerału lub torby w zestawie z narzędziem. Futerał to pojemnik-walizka wykonana z twardego materiału, torby są zwykle miękkie. Dzięki temu futerał zapewnia maksymalną ochronę, a torbę można złożyć, gdy nie jest używana. Konkretny typ futerału, w który wyposażona jest piła, należy określić osobno. Jednak w każdym przypadku futerał lub torba w zestawie z narzędziem będą wygodniejsze do przechowywania i transportu narzędzia niż improwizowane opakowanie.

— Stojak. Stojak sprawia, że ​​narzędzie piłowe jest bardziej stabilne, niezawodne i bezpieczne. Obecność stojaka jest typowe dla pilarek stacjonarnych. W większości są to potężne, wydajne, duże i ciężkie modele, które są umieszczane w osobnym miejscu. Stojak może być zaprojektowany zarówno z klasycznymi nogami jak i z szafką ze schowkiem na narzędzia. W stojak mogą być wyposażone różnego rodzaju piły: pilarki tarczowe, ukośnice, piły taśmowe, przecinarki, a nawet piły łańcuchowe (z napędem elektrycznym).

— Koła do transportu . Kółka transportowe ułatwiają przemieszczanie piły po warsztacie. Obecność kółek przyda się, gdy piła będzie musiała zostać nieco przesunięta, aby zainstalować niektóre wymiarowe elementy do obróbki, lub po prostu podczas sprzątania warsztatu. Z reguły koła są typowe dla pił stacjonarnych z blatem lub uchwytem obrabianego przedmiotu.

Cechy pełnego zestawu piły akumulatorowej, dotyczące obecności akumulatora w zestawie lub konstrukcji narzędzia. Informacje ogólne na temat narzędzia bezprzewodowego można znaleźć w części "Źródło zasilania", lecz w tym przypadku dostępne mogą być następujące odmiany:

— Brak. Kompletny brak akumulatora w zestawie - należy je szukać osobno. Wiąże się to z pewnymi kłopotami, lecz są też istotne zalety. Po pierwsze, model i liczbę zakupionych akumulatorów można wybrać według własnego uznania, w zależności od potrzeb i budżetu. Po drugie, odpowiedni akumulator może już być zakupiony wcześniej - zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę, że niektórzy producenci produkują akumulatory uniwersalne, które nadają się do różnych typów elektronarzędzi tej samej marki. Dzięki temu ten wariant jest niezwykle popularny - tak naprawdę, to większość pił akumulatorowych jest dostarczana bez akumulatora.

— 1 akumulator. „Klasyka gatunku”: jeden wyjmowany akumulator w zestawie. Głównymi zaletami takiej konfiguracji są niski koszt i możliwość korzystania z piły „po wyjęciu z pudełka” bez dobierania do niej źródeł zasilania. Jednocześnie, gdy ładunek się wyczerpie, nieuchronnie będziesz musiał robić przerwy na ładowanie - lub jednak dokupić drugi akumulator. W związku z tym, ten wariant jest stosunkowo rzadki - częściej spotykane są zestawy z dwoma akumulatorami.

— 2 baterie.... Najpopularniejszy wariant wśród pił z dołączonymi akumulatorami. Należy jednak zauważyć, że w tej kategorii występują dwa rodzaje narzędzi. Pierwszy i najbardziej powszechny rodzaj to piły mające jeden aktywny akumulator. W takich modelach drugi akumulator pełni rolę zapasowego, jego obecność pozwala wydłużyć żywotność akumulatora i zminimalizować przerwy w ładowaniu: w trakcie używania jednego akumulatora można ładować zapasowy. Drugi typ pił w podobnej konfiguracji to modele, które początkowo działają na dwóch bateriach (patrz „Zasilane dwoma bateriami”) i dostarczane są ze źródłami zasilania w zestawie; ten przypadek jest analogiczny obecności jednego akumulatora w prostszym narzędziu (patrz wyżej).

— 3 baterie. Bardzo rzadki rodzaj konfiguracji: przy obecności ładowarki na 2 akumulatory, prawie eliminuje przerwy w ładowaniu, lecz jest drogi i niezwykle rzadko wymagany (a w przypadkach, gdy naprawdę potrzebne są 3 akumulatory, wymaganą liczbę akumulatorów można dokupić osobno).

— 4 baterie. Wariant występujący wśród pojedynczych modeli zasilanych jednocześnie 2 bateriami. Zasadniczo, to samo co 2 baterie dla narzędzia zasilanego 1 baterią; szczegóły powyżej.

— Wbudowany. Akumulator wbudowany w korpus pilarki. Nie jest przeznaczony do wyjmowania lub wymiany przez użytkownika. Taka konstrukcja nieco zmniejsza gabaryty narzędzia, jednak nie pozwala na szybką wymianę wyczerpanego akumulatora na nowy - jedyną opcją jest ładowanie, które może zająć sporo czasu. Ponadto, w przypadku awarii akumulatora narzędzie w najlepszym przypadku zostanie zabrane do serwisu, w najgorszym - wymienione na nowe. Dlatego ta odmiana jest używana niezwykle rzadko - w pojedynczych narzędziach o małej mocy, które nie są zaprojektowane do dużych obciążeń i długotrwałej pracy.

Nazwa platformy akumulatorowej obsługiwanej przez urządzenie. Pojedyncza platforma akumulatorowa służy do łączenia różnych elektronarzędzi tej samej marki w jednej linii (śrubokręt, szlifierka, piła tarczowa itp.). Urządzenia tej samej platformie używają wymiennych akumulatorów i ładowarek. Dzięki temu np. nie ma potrzeby dobierania akumulatora do każdego modelu elektronarzędzia z osobna, ponieważ jeden akumulator zakupiony jako zapasowy może być używany w różnych elektronarzędziach, w zależności od sytuacji lub w razie potrzeby. Baterie jednej platformy zasadniczo różnią się od siebie, z wyjątkiem pojemności.

Napięcie robocze akumulatora w pile z odpowiednim rodzajem zasilania (patrz "Źródło zasilania"). Im mocniejsze narzędzie, tym z reguły wyższe jest napięcie akumulatora. Jednocześnie parametr ten jest zwykle dobierany w taki sposób, aby optymalnie odpowiadać charakterystykę konkretnego modelu; dlatego w praktyce dane dotyczące napięcia mogą być wymagane tylko przy poszukiwaniu zapasowego lub dodatkowego akumulatora.

Należy pamiętać, że w nowoczesnych piłach najczęściej stosowane jest jedno z dwóch standardowych napięć - 18 V lub 36V . Baterie poniżej 18 V są typowe głównie dla kompaktowych modeli o niskim poborze mocy, a 40 V lub więcej - dla ciężkich jednostek, głównie profesjonalnych.

Typ baterii zainstalowanej w narzędziu bezprzewodowym(patrz "Źródło zasilania").

- Ni-Cd (kadmowo-niklowa). Najbardziej „stary” wariant spotykany w nowoczesnych elektronarzędziach. Różni się wysoką niezawodnością, odpornością na skrajne temperatury i dobrą prędkością ładowania nawet przy dużej pojemności (co jest ważne, biorąc pod uwagę „obżarstwo” elektronarzędzia). Główną wadę tego typu akumulatora można nazwać wyraźny „efekt pamięci” - zmniejszenie pojemności akumulatora, jeśli jest on ładowany bez uprzedniego całkowitego rozładowania. Ponadto ogniwa Ni-Cd są uważane za niebezpieczne dla środowiska. Niemniej jednak są one nadal szeroko stosowane w narzędziach - nie tylko ze względu na ich niski koszt i przyzwoitą charakterystykę wydajności.

- Ni-Mh (niklowo-metalowo-wodorkowa). Takie baterie powstały wskutek ewolucji opisanych powyżej akumulatora niklowo-kadmowych. Zachowując wszystkie główne zalety swoich poprzedników, jednocześnie pozbawione są one większości wad - w szczególności praktycznie nie podlegają efektowi pamięci. Z własnych wad tej odmiany warto wspomnieć o nieco niższej trwałości i wyższym koszcie w porównaniu z Ni-Cd.

- Li-Ion (litowo-jonowa). Rodzaj akumulatora pierwotnie zaprojektowanych do użytku w urządzeniach przenośnych; Jednak wraz z rozwojem technologii Li-Ion znalazły one zastosowanie również w elektronarzędziach. Główną zaletę takich akumulatorów w tym przypadku można nazwać dużą...pojemność przy niewielkich wymiarach i wadze. Warto też zaznaczyć, że nie podlegają one efektowi pamięci i dość szybko się ładują. Z drugiej strony ten wariant nie jest pozbawiony wad - przede wszystkim chodzi o wrażliwość i na zbyt niskie lub wysokie temperatury, a także wysoką cenę

Pojemność akumulatora dostarczanego z piłą odpowiedniego typu (patrz „Źródło zasilania”).

Teoretycznie im większa jest pojemność, tym dłużej narzędzie może pracować bez ładowania/wymiany akumulatora. Jednak w praktyce wszystko nie jest takie proste. Po pierwsze, faktyczna autonomiczność zależy nie tylko od charakterystyki akumulatora, lecz także od poboru mocy narzędzia (bezpośrednio determinowanego przez moc silnika). Po drugie, pod względem pojemności w amperogodzinach można porównać tylko akumulatory o tym samym napięciu znamionowym; jeśli napięcie jest inne, amperogodziny należy zamienić na watogodziny według specjalnych wzorów i wykorzystać już uzyskane wyniki. Warto więc porównywać według tego parametru tylko piły o tym samym napięciu akumulatora i podobnej mocy silnika. Aby ocenić faktyczną autonomiczność, lepiej zwrócić uwagę na już podany czas pracy i/lub liczbę cięć (patrz poniżej).

Należy pamiętać, że wiele modeli umożliwia pracę z akumulatorami o różnych pojemnościach - wystarczy, że będą one kompatybilne pod względem złączy i napięcia roboczego.

Model standardowego akumulatora pozwala bardziej szczegółowo poznać jego cechy, a także zrozumieć, do jakich urządzeń on pasuje i jaki należy kupić w przypadku wymiany z powodu awarii lub w razie potrzeby dokupić drugi akumulator.

Modele akumulatorów, z którymi odpowiednia piła jest kompatybilna (patrz "Źródło zasilania"). Informacja ta będzie przydatna w przypadkach, gdy akumulator (akumulatory) trzeba dokupić osobno – na przykład, gdy narzędzie nie jest w ogóle wyposażone w akumulator, jeśli trzeba uzupełnić oryginalne wyposażenie, lub jeśli dotychczasowy akumulator jest niesprawny.

Orientacyjny czas ciągłej pracy piły akumulatorowej (patrz „Źródło zasilania”) na jednym ładowaniu kompletnego akumulatora. Parametr ten jest podawany dla pewnego średniego trybu pracy, więc w praktyce czas pracy narzędzia może różnić się od tego podanego, przy czym w obu kierunkach - w zależności od intensywności obciążenia. Niemniej jednak deklarowany czas pracy dość dokładnie charakteryzuje rzeczywistą autonomiczność piły, według niego całkiem możliwe jest ocenianie różnych modeli i porównanie ich ze sobą.

Przypominamy również, że wiele modeli pozwala na wymianę standardowego akumulatora na bardziej pojemny, jeśli początkowy czas pracy na jednym naładowaniu jest niewystarczający.

Czas potrzebny do pełnego (od zera do 100%) naładowania akumulatora w pilarce akumulatorowej (patrz Źródło zasilania); chodzi o kompletny akumulator i standardową ładowarkę. Im krótszy jest ten czas, tym mniej przerw będziesz musiał wykonać, aby naładować baterię; jednak większe akumulatory będą nieuchronnie ładować się dłużej niż akumulatory mniejsze. Można to zrekompensować zastosowaniem technologii szybkiego ładowania, lecz one z kolei wpływają na koszt narzędzia.

Liczba suwów, jakie może wykonać piła akumulatorowa (patrz "Zasilanie") na jednym pełnym ładowaniu dołączonego akumulatora.

W tym przypadku za jeden suw uważa się całkowite przecięcie przedmiotu obrabianego o określonych właściwościach - na przykład metalowej rury o średnicy 20 mm, drewna sosnowego 100x100 mm itd. Te szczegóły są zwykle podawane w uwagach do danego punktu. Ogólnie rzecz biorąc, liczba suwów jest bardzo wyraźnym wskaźnikiem, który pozwala bez specjalnych trudności oszacować, na jak długo wystarczy naładowania akumulatora.

Ta cecha oznacza, że piła wymaga dwóch akumulatorów jednocześnie. Więcej informacji na temat pił akumulatorowych można znaleźć w części "Źródło zasilania"; a podobna konfiguracja zasilacza jest używana głównie w zaawansowanym sprzęcie, dla którego jeden akumulator już nie wystarcza (w tym w modelach stacjonarnych, patrz „Rodzaj”).

Obecność wskaźnika w narzędziu, który wyświetla aktualny poziom naładowania akumulatora. Konstrukcja i funkcjonalność takiego wskaźnika może być różna, często stosuje się najprostsze wskaźniki LED, pozwalające jedynie na przybliżone oszacowanie pozostałej energii. Należy również pamiętać, że wskaźnik może być zlokalizowany nie na korpusie narzędzia, lecz na samym akumulatorze. Niemniej jednak funkcja ta w każdym przypadku zapewnia dodatkową wygodę, ułatwia monitorowanie stanu akumulatora i zmniejsza ryzyko pozostawienia „rozładowanej” akumulatora w niewłaściwym momencie.

Typ mocowania akumulatora określa sposób montażu akumulatora na elektronarzędziu.

- Magazynek. Akumulator w kształcie magazynka wkładany jest do korpusu elektronarzędzia, a mianowicie do rękojeści, od której faktycznie pochodzi nazwa. Zwróć uwagę, że ten typ mocowania nadaje się do akumulatorów o małej pojemności, ponieważ często nie ma możliwości ukrycia mocnych elementów pojemnościowych w korpusie rękojeści.

- Suwak. Suwak zakłada zamocowanie akumulatora na powierzchni korpusu elektronarzędzia. Ten rodzaj mocowania jest reprezentowany przez suwak, po którym przesuwa się akumulator. Zaletą suwaka jest możliwość wykorzystania większej ilości ogniw, co z kolei zwiększa pojemność. Jeżeli chodzi o wady, można wypunktować zwiększenie rozmiaru elektronarzędzia po podłączeniu akumulatora.

Uchwyt w górnej płaszczyźnie korpusu piły dla wygody przenoszenia narzędzia i trzymania go podczas wykonywania pracy. Ponadto górny uchwyt pomaga prowadzić pilarkę we właściwym kierunku podczas pracy.

Obrotowa rękojeść umożliwia pracę piłą w różnych pozycjach i trudno dostępnych miejscach. Odpowiada za wygodę chwytu narzędzia. Z reguły położenie uchwytu obrotowego reguluje się poprzez obrót wokół jego osi.

Poziom hałasu wytwarzanego przez piłę podczas pracy. Należy zauważyć, że parametr ten jest raczej przybliżony, ponieważ w praktyce „głośność pracy” zależy nie tylko od narzędzia, lecz także od obrabianego materiału i charakterystyki środowiska. Niemniej jednak dane podane w charakterystyce pozwalają ocenić komfort pracy z narzędziem. Im niższy wskaźnik ten, tym mniejszy dyskomfort będzie powodował hałas, a przy wysokich wartościach może być potrzebna nawet specjalna ochrona narządu słuchu.

Zwróć uwagę, że poziom hałasu jest zwykle mierzony w decybelach, a ta jednostka nie jest liniowa: na przykład różnica 3 dB odpowiada różności 2 razy, 10 dB - 10 razy. Dlatego najłatwiejszym sposobem oceny poziomu hałasu są tabele porównawcze. Oto uproszczona wersja takiej tabeli dla zakresu, w którym działają nowoczesne piły:

70 dB - głośna rozmowa kilku osób w bezpośrednim sąsiedztwie;
75 dB - krzyk w bliskiej odległości;
80 dB - silnik ciężarówki, dzwonienie budzika mechanicznego;
85 dB - głośny krzyk;
90 dB - wagon towarowy w odległości 7 - 10 m;
95 dB - wagon metra w odległości 7 - 10 m;
100 dB - warsztat przemysłowy;
110 dB - silnik traktora;
120 dB - młot pneumatyczny, grzmot od bliskiego uderzenia pioruna (próg bólu percepcji słuchowej).

Objętość zbiornika paliwa w piłach z silnikiem benzynowym (patrz „Źródło zasilania”). Duży zbiornik z jednej strony pozwala na długą pracę urządzenia bez tankowania, z drugiej strony poważnie wpływa na wagę i wymiary. To ostatnie nie jest krytyczne dla jednostek stacjonarnych (patrz „Rodzaj”), lecz jest bardzo ważne dla urządzeń przenośnych - a zdecydowana większość pił łańcuchowych i spalinowych są przenośne. A biorąc pod uwagę, że tankowanie zwykle nie powoduje żadnych szczególnych trudności, nie ma sensu wyposażać narzędzi ręcznych w pojemne zbiorniki, dlatego w takich piłach ta objętość jest niewielka.

Pojemność zbiornika oleju w narzędziu.

W tym przypadku chodzi o zbiornik, z którego dostarczany jest olej do łańcucha piły (patrz „Typ urządzenia”) w celu smarowania podczas pracy. Ogólnie jest to parametr pomocniczy, który pozwala oszacować, ile oleju potrzeba na jedno napełnienie narzędzia.

Stół składany pozwala w szybki i prosty sposób zwiększyć obszar roboczy pilarki, co może być konieczne przy obróbce detali o dużych gabarytach. Po zakończeniu konstrukcję można również łatwo złożyć. Po złożeniu wyposażenie pilarki jest łatwe do przechowywania, nie zajmuje dużo miejsca i nie przeszkadza. Z reguły składany stół jest instalowany na stojaku. Na powierzchni składanego stołu można nanieść liniową skalę pomiarową lub siatkę znakującą. W niektórych przypadkach stół wyposażony jest w chwytaki, haki lub inne rodzaje uchwytów na obrabiane przedmioty.

Rozmiar stołu roboczego przewidziana w konstrukcji narzędzia.

Stół roboczy to płaszczyzna, na której umieszczany jest przedmiot obrabiany; występuje wyłącznie w piłach stacjonarnych (patrz „Rodzaj”) - w szczególności tarczowych i kombinowanych (patrz „Typ urządzenia”). Im większy stół roboczy, tym wygodniej jest używać piły do obróbki dużych materiałów; z drugiej strony ten punk ma bezpośredni wpływ na wymiary narzędzia.

Wymiary piły. W przypadku narzędzia stacjonarnego (patrz „Rodzaj”) parametr ten określa przede wszystkim ilość miejsca, jaka będzie wymagana do instalacji; problem z tym może wystąpić tylko w bardzo ograniczonych przestrzeniach, tak że w większości przypadków nie trzeba zwracać szczególnej uwagi na wymiary stacjonarnej piły. W przypadku modeli ręcznych mały rozmiar ułatwia pracę w trudno dostępnych miejscach i poprawia ogólną użyteczność. Z drugiej strony kompaktowe narzędzie ma nieuchronnie małą moc; a niektóre prace z definicji wymagają dużych, ciężkich pił z dużą długością prowadnicy lub średnicą tarczy.

Całkowita waga narzędzia. W przypadku modeli benzynowych (patrz „Źródło zasilania”) z reguły wskazywana jest czysta waga, z wyłączeniem paliwa.

Ogólnie rzecz biorąc, warto zwrócić uwagę na parametr ten przede wszystkim przy wyborze narzędzia ręcznego. Należy pamiętać, że większa moc, bardziej pojemny akumulator czy zbiornik nieuchronnie wpłyną na wagę. Jednak narzędzia o podobnych cechach mogą znacznie różnić się pod kątem wagi. I tutaj należy pamiętać, że lżejszy model będzie wygodniejszy w obsłudze, jednak redukcja wagi może wpłynąć na niezawodność i/lub cenę. Ponadto bardziej masywne narzędzie jest bardziej stabilne, mniej podatne na szarpanie przy nierównych obciążeniach. Jeśli chodzi o konkretne cyfry, wówczas waga3 kg lub mniej jest uważana za bardzo lekką, 3-5 kg - stosunkowo mała, 5-7 kg - średnią, 7-10 kg - znaczącą, a niektóre mocne narzędzia (głównie benzynowe) ważą więcej niż 10 kg.

W przypadku pił stacjonarnych - waga ma dla nich drugorzędne znaczenie - wpływa głównie na wygodę transportu.