Obiektyw Panasonic 14mm f/2.5 II ASPH (H-H014A)

Najmniejszy „naleśnik” pod bagnetem Mikro 4/3 w drugiej generacji ledwo wystaje z korpusu aparatu w pozycji zainstalowanej. Mierzący 21 mm grubości i 56 mm średnicy, szerokokątny uchwyt pasuje do podstawowych kompaktowych aparatów bezlusterkowych w systemie Mikro Cztery Trzecie.

Wewnętrzne „wypełnienie”

W tak maleńkim korpusie „naleśnika” udało się umieścić układ optyczny składający się z 6 elementów, połączonych pod skrzydłem 5 grup. W towarzystwie obiektywów wygodnie mieści się schodkowy napęd autofokusa, który zapewnia szybkie i dokładne celowanie w cel, przy czym podczas ustawiania ostrości praktycznie nie wydaje żadnych dźwięków. Zamiast tego lub dodatkowo użytkownik ma zawsze prawo do skupienia się na obiekcie w staromodny sposób, tj. wykorzystanie mechanicznego pierścienia do ustawiania ostrości z ostrą i płynną jazdą.

Szara mysz

W ekwiwalencie pełnej klatki obiektyw strzela na ogniskowej 28 mm. Ta wartość dobrze nadaje się do fotografowania obiektów architektonicznych, ogólnych planów wnętrz i gatunku fotografii ulicznej. A co najważniejsze, Panasonic Lumix 14mm f/2.5 II ASPH nie przykuwa zbytniej uwagi do swojej osoby – stosunek do fotografów ulicznych z dużym aparatem jest często mniej przychylny niż do posiadaczy aparatów z kompaktami w formacie „ mydelniczki".

Właściwości optyczne

Obiektyw „rysuje” bardzo ciekawy obraz z doskonałą ostrością w centrum kadru, zaczynając od otwartej przysłony (f/2,5). Na brzegach sytuacja jest nieco gorsza, a efekt końcowy może czasem zepsuć winietowanie i drobne dystorsje beczkowe. Wszystko to można poprawić kilkoma kliknięciami myszy w edytorze zdjęć na etapie obróbki końcowej materiału. Ale przy przysłonie f/2,5 trzeba się z tym pogodzić. Jeśli chcesz czegoś „lżejszego”, możesz przyjrzeć się bliskiemu krewnemu modelu w osobie Panasonic Leica DG Summilux 15mm f/1.7 ASPH. Co prawda kosztuje półtora razy więcej, a wymiary tej poprawki są prawie dwa razy większe.