Idealna równowaga: TOP 5 smartfonów poniżej 200 USD

Sony Xperia L2 to smartfon klasy podstawowej, ze znanym wzornictwem Sony i niezwykle niską ceną dla firmy.

I chociaż Sony obiecało przemyśleć wygląd swoich smartfonów, wszystkie nowe produkty w 2018 roku otrzymały znajomy design z surowymi prostymi liniami, ostrymi narożnikami, wyraźnymi ramkami bocznymi i logo Sony na górze. W dobie uniwersalnej „bezramowości” i okrągłości taki projekt niektórym wyda się archaiczny, ale wiele osób kocha smartfony Sony właśnie ze względu na ich markowy wygląd.

Telefon Sony Xperia L2 jest wyposażony w szczerze przeciętny 5,5-calowy ekran IPS. Ta przeciętność przejawia się w niskiej rozdzielczości 1280x720 pikseli jak na dzisiejsze standardy i skromnym marginesie jasności. Ponadto zaraz po wyjęciu z pudełka ekran smartfona jest dziwnie skalibrowany z wyraźną przewagą w zimnych niebieskich odcieniach. Jednak ten ostatni problem można łatwo rozwiązać poprzez ręczną kalibrację RGB w ustawieniach ekranu.

Procesorem smartfona jest czterordzeniowy układ MediaTek MT6737T o taktowaniu 1,45 GHz. Za grafikę odpowiada tutaj Mali T720, a obraz dopełnia 3 GB RAM-u. Ogólnie ten pakiet wygląda na przestarzały, ale jego wydajność w żaden sposób nie pokazuje się w codziennej pracy – surfowaniu po sieci, pracy z aplikacjami społecznościowymi czy niezbyt wymagających zabawkach.

Smartfon ma podstawowe wyposażenie: USB C, 2 gniazda na karty SIM (jedno z nich jest hybrydowe), standardowe wyjście audio i skaner linii papilarnych. Ale pod pewnymi względami idzie dalej niż wielu jego kolegów z klasy. Na przykład istnieje obsługa układu NFC i kodeków do przesyłania wysokiej jakości dźwięku aptX. Przedni aparat wyposażony jest w 120-stopniowy obiektyw szerokokątny, który pozwala uchwycić więcej obiektów w tle. A zamiast standardowej baterii 3000 mAh, Sony Xperia L2 ma baterię 3300 mAh z wydajnym trybem oszczędzania baterii Ultra Stamina.

Tych drobiazgów trudno nazwać decydującymi, ale pozostawiają przyjemne wrażenie i zmieniają postrzeganie smartfona po zapoznaniu się z jego skromnym sprzętem i ekranem. W połączeniu z niską ceną, czynniki te sprawiają, że można polecić do zakupu Sony Xperia L2. Zwłaszcza jeśli jesteś fanem japońskiej marki.

P Smart Dual Sim to niedrogie i stosunkowo proste urządzenie Huawei o utylitarnym wyglądzie, które nie oferuje nic wymyślnego. Cienkie ramki - tak. Proporcje ekranu szerokoekranowego – tak. Metalowa obudowa jest. Wymaganie więcej od smartfona za 200 USD byłoby przesadą.

Smartfon otrzymał znakomity 5,65-calowy ekran IPS o rozdzielczości Full HD+ (2160x1080). Matryca pokryta jest szkłem ochronnym z powłoką oleofobową. Odwzorowanie kolorów jest zwykle na wysokim poziomie dla ekranów IPS, a gama kolorów jest dobrze skalibrowana i można ją dostosować do własnych potrzeb, dzięki czemu kolory są bardziej soczyste lub, przeciwnie, zimne. Zapas jasności z marginesem wystarcza nawet przy użytkowaniu na zewnątrz w słoneczny dzień.

P Smart Dual Sim bazuje na ośmiordzeniowym układzie Kirin 659 ze średniej półki, który jest podobny do Snapdragona 625. Tylko Kirin 659 ma nieco lepszą wydajność, podczas gdy Snapdragon ma nieco mocniejszy procesor wideo. Uzupełnij obraz 3 GB pamięci RAM. Jeśli przeniesiemy te liczby do rzeczywistości, to Huawei P Smart Dual Sim prezentuje przyzwoitą wydajność, która wystarcza do wygodnej pracy z przeglądarką, wymagających aplikacji i nowoczesnych gier, takich jak Fortnite czy Injustice.

Huawei P Smart otrzymał podwójny aparat główny z tym samym „inteligentnym” oprogramowaniem, co starsze modele Huawei. Algorytm oprogramowania aparatu pomaga precyzyjnie dostroić balans bieli, ekspozycję i odwzorowanie kolorów, a także wykorzystuje informacje o głębi ostrości z drugiego modułu aparatu, aby uzyskać wysokiej jakości efekty rozmycia podczas fotografowania portretów i obiektów. W dzień, przy dobrym świetle, aparat robi świetne zdjęcia, ale im mniej światła, tym bardziej spada jakość zdjęć. Problem ten dotyczy jednak prawie wszystkich urządzeń tej kategorii cenowej, prawdziwy telefon z aparatem za 200 dolarów to wciąż marzenie.

W smartfonie zastosowano niewymienną baterię litowo-polimerową (Li-Pol) o pojemności 3000 mAh. Szybkie ładowanie nie jest obsługiwane. Z jednego ładowania w stosunkowo aktywnym trybie użytkowania, P Smart działa nieco dłużej niż jeden dzień, podczas oglądania wideo HD bateria wystarcza na około 7 godzin, a przy obciążeniu wymagającymi zabawkami wystarczy na 3,5 godziny. Ogólnie są to całkowicie standardowe wskaźniki.

Zgodnie z oczekiwaniami smartfon obsługuje dwie karty SIM. Jedno z gniazd jest hybrydowe i może być zajęte przez kartę pamięci. Generalnie zestaw komunikacyjny jest znajomy dla tej klasy, a do jednoznacznych plusów można dodać obecność chipa NFC do płatności zbliżeniowych Androidem Pay czy aplikacji z samych banków.

Z okazji 15-lecia Meizu złamał numer seryjny swoich modeli i wypuścił trzy smartfony z indeksem 15 w tytule. Jednym z nich jest „półbudżetowy” Meizu 15 Lite, który ma doskonały stosunek jakości do ceny.

Niezwykłe, aby zobaczyć to w 2018 roku, jednak proporcje wyświetlacza Meizu 15 Lite są klasyczne 16:9. Co w połączeniu z cienkimi ramkami i kompaktowym wyświetlaczem sprawia, że smartfon wydaje się mniejszy, niż jest w rzeczywistości. I wygodnie leży w dłoni.

Zewnętrznie Meizu 15 Lite subtelnie przypomina każde inne urządzenie tej firmy. Ale dzięki połączeniu niemal niezauważalnych ramek bocznych z szerokim dnem i okrągłym przyciskiem sterującym, subtelnie się od nich różni. Wygląda jak nieślubne dziecko i Samsung Galaxy S8 64 GB / 2 SIM których boczne powierzchnie zostały zniszczone przez wodę.

Meizu 15 Lite jest wyposażony w 5,46-calowy wyświetlacz IPS (rozdzielczość 1920x1080), który jest pokryty szkłem Gorilla Glass z piątej wersji. Trudno powiedzieć coś jednoznacznego o jakości ekranu, nie jest źle, ale gwiazd z nieba jest za mało. Wśród mankamentów warto zwrócić uwagę na zbyt zimny zakres z odchyleniem w kolorze zielonym i niebieskim oraz biały z szarym odcieniem.

Smartfon napędzany jest procesorem Snapdragon 625. Z jednej strony jest to 8 rdzeni o częstotliwości 2,2 GHz, z drugiej nie jest to nowy chipset, który niedługo skończy 3 lata. Jak na współczesne standardy nie błyszczy w testach syntetycznych, ale w praktyce pokazuje dobre osiągi i bez problemu ciągnie dość wymagające gry, takie jak Asphalt 8 czy Marvel Contest of Champions. Pewne naprężanie tego żelaza to tylko bardzo żarłoczny PUBG.

Smartfon ma dość standardową jak na tę klasę baterię o pojemności 3000 mAh, która dzięki niezbyt dużemu ekranowi i optymalnemu wypełnieniu wytrzymuje półtora do dwóch dni pracy w trybie standardowym lub 3 do 4 dni w trybie delikatnym . To całkiem niezły wynik. Inaczej pod względem Meizu 15 Lite w żaden sposób nie zaskakuje ani nie rozczarowuje – aparat nie jest zły, jest skaner linii papilarnych, jest szybkie ładowanie Meizu mCharge z USB C, NFC niestety nie.

Niedawno jeden z liderów chińskiego rynku, Xiaomi, zrobił bezprecedensowy krok i wprowadził na rynek smartfony z czystą wersją Androida. To bezprecedensowe, bo droga Xiaomi nie zaczęła się od smartfonów, ale od powłoki Androida o nazwie MIUI, która w dużej mierze skopiowała system operacyjny Apple.

Nowy Xiaomi Mi A2 to surowy, stylowy i ultracienki smartfon o doskonałej jakości wykonania. Jeśli wydaje ci się znajomy, nie jest to przypadkowe. W rzeczywistości jest to brat bliźniak ostatniego hitu Xiaomi Mi 6x 64 GB / 4 GB z cienkimi ramkami, panoramicznym wyświetlaczem i brakującym wycięciem, które przez ostatni rok stało się dość nudne. A dzięki zaokrąglonym krawędziom i odpowiedniej wadze 168 g jak na taką przekątną wygodnie leży w dłoni.

Jak można się domyślić, główną różnicą w stosunku do Mi6x jest „czysty” Android na pokładzie. W praktyce oznacza to, że aktualizacje otrzymasz na czas, a sam smartfon będzie działał płynniej, gdyż system nie będzie miał dziesiątek zbędnych aplikacji, które uszył producent. Drugą stroną medalu jest brak naprawdę przydatnych funkcji MIUI, takich jak poręczne sterowanie gestami lub elastyczna kalibracja wyświetlacza.

Mi A2 ma 6-calowy wyświetlacz IPS o rozdzielczości Full HD (2160x1080 pikseli). Proporcje obrazu są teraz modne 18:9. W rzeczywistości ekran jest „bezramkowy” i zajmuje większość fasady smartfona, jednak smartfon nie sprawia wrażenia supercienkiego ani „bezramkowego”. Podobno w ciągu ostatniego roku modele takie jak trochę nas rozpieściło.

Smartfonem steruje garść sprzętu z ośmiordzeniowego Qualcomm Snapdragon 660 (taktowanie 2,2 GHz), 4 GB RAM-u i akceleratora graficznego Adreno 512. Jeśli chodzi o ilość pamięci, na rynku dostępne są trzy opcje: 32, 64 i 128 GB. Ta ostatnia wersja 128 GB będzie miała również 6 GB RAM zamiast 4. Warto ostrożnie dobierać odpowiedni zapas, ponieważ nie ma slotu na kartę pamięci. Pod względem szybkości i płynności Mi A2 pozostawia czysto pozytywne wrażenie, żeby zwolnić, trzeba spróbować.

Główny aparat w smartfonie jest podwójny, a moduł główny ma rozdzielczość 20 MP, a pomocniczy ma rozdzielczość 12 MP. Smartfon potrzebuje dodatkowego aparatu, przede wszystkim do robienia zdjęć portretowych. Co do zasady aparat nie jest czymś, co zwyczajowo chwali się w smartfonie za 200 dolarów, ale w Mi A2 potrafi zaskoczyć zarówno jakością zdjęć, jak i możliwością kręcenia wideo. Chociaż czasami brakuje jej szybkości i może dziwnie zbudować ekspozycję.

Smartfon ma baterię o pojemności 3010 mAh, która wystarcza na około półtora dnia „standardowego” użytkowania (połączenia, poczta, portale społecznościowe, muzyka z umiarem). Nie mówię, że to dużo, ale sytuację rozjaśnia szybkie ładowanie, które towarzyszy zestawowi. Kolejnym ważnym punktem, na który zdecydowanie trzeba zwrócić uwagę, jest to, że Xiaomi Mi A2 nie ma zwykłego gniazda słuchawkowego 3.5, więc pozostaje korzystać z Bluetooth lub adapterów audio do USB C.

W przypadku smartfonów z serii A firma Samsung znalazła delikatną granicę między jakością wykonania, wydajnością, podstawowymi funkcjami i rozsądną ceną bez marży marki. To połączenie sprawiło, że smartfony z indeksem A stały się popularnym hitem i mogą pochwalić się sprzedażą nie gorszą od flagowych smartfonów Galaxy.

Zewnętrznie Samsung Galaxy A6 powtarza starszy model Samsung Galaxy A6 Plus 2018 32 GB / 3 GB z wydłużonym kształtem, umiarkowanymi ramkami bocznymi, surowym wyglądem i starannie wykonanym aluminiowym korpusem. Choć smartfon na zdjęciach wygląda dyskretnie, za sprawą metalowego korpusu, ekranu o odpowiednich wymiarach i proporcjach 18:9, wygodnie leży w dłoni, tworząc solidne wrażenie.

Smartfon wyposażono w matrycę klasy Super AMOLED jak w droższych modelach Samsunga. W rezultacie wyświetlacz może pochwalić się mocnym kontrastem i bardzo głęboką czernią. Z niedociągnięć warto zwrócić uwagę na zimną gamę kolorów i niską rozdzielczość 1440x720 pikseli przy przekątnej wyświetlacza 5,6 cala.

Generalnie wyświetlacz jest dobrej jakości, poza rozdzielczością trudno się do niego przyczepić. Ponadto w menu możesz dostosować ekran do siebie, zmieniając tryb renderowania kolorów (są trzy), ręcznie zmienić ustawienia RGB i dostosować filtr niebieski. W rzeczywistości jest w stanie wyświetlić zarówno najbardziej soczysty obraz w jasnych letnich kolorach, jak i uczynić obraz bardziej neutralnym w duchu zwykłych matryc IPS.

Co do wypełnienia, Samsung Galaxy A6 bazuje na nowym 8-rdzeniowym procesorze Exynos 7870 i jest wyposażony w 3 GB pamięci RAM. Ich wydajność w zupełności wystarcza do wygodnej pracy codziennych aplikacji, takich jak Facebook, YouTube i Instagram, czy surfowania po sieci z mnóstwem otwartych kart i dużymi artykułami ze stosem ilustracji i treści multimedialnych. Jeśli chodzi o gry, akcelerator wideo ARM Mali-T830 MP1 umożliwia granie bez przerw na średnich ustawieniach graficznych w nie najłatwiejsze gry, takie jak PUBG czy WOW.

Samsung Galaxy A6 ma standardowy akumulator o pojemności 3000 mAh jak na tę klasę. Pokazuje wyniki odpowiedniej autonomii - dzień pracy przy bardzo aktywnym użytkowaniu lub do 2 dni przy minimum. Ale do jednoznacznych plusów można dodać zaawansowany system oszczędzania energii z ogromną liczbą ustawień.

Dodatkowym plusem jest aparat główny z matrycą 16 MP i inteligentnym trybem Bixby, który analizuje wszystko, co wpada w pole widzenia obiektywu, wyświetla podpowiedzi, wyszukuje produkty w sklepach internetowych, rozpoznaje i tłumaczy tekst z etykiet. Jeśli chodzi o jakość zdjęć, to jak na smartfona za 200 dolarów pozostawia bardzo przyjemne wrażenie. Dotyczy to zwłaszcza fotografii dziennej.

Warto też pochwalić dobrą jakość dźwięku podczas odtwarzania muzyki w słuchawkach oraz obecność chipa NFC, który niestety nie stał się jeszcze obowiązkowym elementem niedrogich smartfonów.