Widok świata z lotu ptaka: TOP 5 kompaktowych dronów

Wspólny rozwój DJI, Intela i chińskiego startupu Ryze Tech zwraca uwagę na jego niski koszt oraz szereg ciekawych funkcji zaimplementowanych na pokładzie minikoptera.

„Pod maską” maluch ma zainstalowany 14-rdzeniowy układ Intel Movidius Myriad 2. Dron do swoich potrzeb wykorzystuje podobny procesor DJI Spark , młodszy brat, którego w rzeczywistości jest omawiany model. Model Tello podpatrywał zasady sterowania gestami z wzorca, nauczył się startować z wyciągniętą ręką, ponadto dron został wyposażony w wizualne czujniki pozycjonowania(2 czujniki ultradźwiękowe i 1 optyczny), aby uniknąć kolizji z ziemią i różnymi przeszkody.

Kamera będąca w posiadaniu DJI Tello nagrywa wideo w rozdzielczości HD (1280x720 pikseli) z cyfrową stabilizacją. Do realizacji zadań na poziomie amatorskim (na przykład nagrywanie krótkiego wideo do publikacji w sieciach społecznościowych) możliwości helikoptera w nagrywaniu wideo są więcej niż wystarczające. A jeśli chcesz się pochwalić swoim rówieśnikom, pilot ma możliwość wykonania akrobacji, w szczególności ośmiu różnych przewrotów.

Moc silników kwadrokoptera wystarcza do przyspieszenia przy locie do 8 m/s. Jednak ze względu na niewielką wagę (80 g) dron jest bardzo wrażliwy na wiatr, dlatego wskazane jest, aby wystrzelić go w niebo w spokoju. Na jednym ładowaniu akumulatora DJI Tello jest w stanie unosić się w powietrzu przez około 13 minut. - trochę jak na standardy zawodowca, ale absolutnie normalne w kontekście dronów amatorskich.

Co ciekawe mini-dron został stworzony z możliwością programowania w języku Scratch, do czego trzeba będzie zainstalować odpowiednie oprogramowanie. „Oczy” pilota podczas programu lotu to albo ekran smartfona, albo okulary wirtualnej rzeczywistości, które pozwalają przeżyć lot z pierwszej osoby. W rzeczywistości przebrany za zabawkę DJI Tello jest prawie najlepszą opcją wśród masy niedrogich rozwiązań tego samego typu, których docelowymi odbiorcami są początkujący piloci.

Malutki quadkopter wyznaczający trendy w branży dronów, chińskiej firmy DJI, jest gotowy wzbić się w chmury bez poważnych przygotowań i „tańczenia z tamburynem” do sterowania lotem. Wystarczy wyjąć śmigłowiec z walizki transportowej i wydać mu polecenie startu, co zajmie tylko kilka sekund.

W locie DJI Spark rozwija prędkość do 50 km/h, przesyłając obraz do operatora z odległości do 2 km. O takiej odległości możemy mówić tylko wtedy, gdy jako kontrolera używamy pilota z pakietu Fly More Combo, bo. przy sterowaniu dronem wyłącznie ze smartfona zasięg komunikacji wynosi około 100 m. W rozszerzonym zestawie akcesoriów znajduje się również torba na ramię, hub do ładowania trójki akumulatorów, dodatkowy akumulator, zestaw zapasowych śmigieł oraz ochrona śmigieł.

W zależności od siły wiatru lot na jednym ładowaniu baterii trwa średnio 14-16 minut. Jednocześnie dron produkuje materiał wideo z powietrza w formacie FullHD (1920x1080 pikseli). Powstały obraz stabilizowany jest za pomocą 2-osiowego gimbala kamery, którego obiektyw „patrzy” na otaczającą rzeczywistość z kątem widzenia około 82 °. Aparat służy również do sterowania quadkopterem za pomocą gestów. Możesz np. ustawić dla niego kierunek lotu, a jeśli pomachasz ręką do drona i złożysz palce w formie ramki, dron zrobi zdjęcie.

W maleńkim korpusie DJI Spark zdołał przydzielić kawałek wolnej przestrzeni na czujniki, aby zapewnić bezpieczeństwo lotu, co pozwala quadkopterowi automatycznie rozpoznawać przeszkody i omijać je podczas poruszania się w powietrzu. A w przypadku niskiego poziomu baterii dron sam wraca do punktu startowego, z którego został wystrzelony. „Sparka” nie została „podniesiona” poza składaną konstrukcją, ale nawet bez niej śmigłowiec zajmuje minimalną ilość miejsca wśród bagażu, stając się godną uwagi opcją dla podróżniczych blogerów wideo i jest dobrym rozwiązaniem podczas codziennych lotów.

„Dziecko”, obdarzone potencjałem pełnowymiarowych dronów, jest rodzajem „złotego środka” pomiędzy ultrakompaktowym dronem i poważne narzędzie pro , która również nie jest gigantyczna.

Biorąc pod uwagę niską wagę helikoptera (tylko 430 g), jesteś zaskoczony wyposażeniem modelu. Oceńcie sami, udało nam się „wsadzić” kamerę 4K na trójosiowy gimbal w kompaktową obudowę DJI MAvic Air i własną pamięć na dane o pojemności 8 GB (na wypadek gdyby pendrive się zatkał lub po prostu został zapomniany w domu) i jak zwykle pełen zestaw czujników bezpieczeństwa lotu. Czujniki i kamery serwisowe kontrolują sytuację na wszystkich frontach (również od tyłu), poza tym z ich pomocą dron buduje mapę otoczenia 3D w czasie rzeczywistym, co ułatwia sterowanie nim w pomieszczeniach.

Fotografowanie i nagrywanie wideo z kwadrokoptera odbywa się na aparacie 12 MP, który otrzymał obiektyw o kącie widzenia 85 ° i przysłonie f / 2.8. Filmy są nagrywane w maksymalnej rozdzielczości 3840x2160 pikseli z szybkością klatek 24/30 kl./s, a podczas nagrywania w formacie FullHD (1920x1080 pikseli) operator staje się dostępny do szybkiego nagrywania z szybkością klatek 120 kl./s w celu zamrożenia w rama ruchu.

Kwartet składanych śmigieł jest w stanie rozpędzić drona do imponującej prędkości 68 km/h (w trybie sportowym). W powietrzu model może być bez ładowania przez 21 minut, oddalając się od operatora na odległość do 4 km. Dron nie obywał się bez markowych „gadżetów”, które z powodzeniem „najeżdżały” na pokładzie krewnych: obsługa sterowania gestami i inteligentny tryb lotu Active Track (śledzenie poruszających się obiektów), a wyjątkowa zdolność DJI Mavic Air polega na tworzeniu Panoramy sferyczne 32 MP. Helikopter nadal miałby śmigła, które nie są tak głośne i nie miałby żadnych minusów. Jednak zwartość modelu i jego zaawansowane możliwości wideo całkowicie zakrywają tę drobną wadę i pozwalają bezpiecznie ją zignorować.

Nic nie ujawnia prawdziwej natury jaja „dinozaura” z PowerVision do momentu jego włączenia. Dosłownie za naciśnięciem przycisku cztery nogi podwozia automatycznie wysuwają się z jajowatego korpusu urządzenia, a cechy statka latającego zaczynają być widoczne w urządzeniu. Wreszcie, przynależność PowerVision PowerEgg do drużyny dronów staje się jasna, gdy ręcznie montuje się kwartet osi ze składanymi śmigłami.

Jajokopter surfuje po niebie z maksymalną prędkością 46 km/h w odległości do 5 km od pilota, jednocześnie nagrywając wideo w rozdzielczości 3840x2160 pikseli (30 kl./s). Za płynność nagrania odpowiada 3-osiowy system stabilizacji. Aby nic zbędnego nie dostało się do ramy, po starcie śmigłowiec automatycznie usuwa mechanizację, pochylając podwozie blisko nadwozia (tak jak jest to realizowane w pozycji transportowej).

Przydatne umiejętności quadkoptera to śledzenie obiektu, poruszanie się po trasie i latanie po orbicie z określoną prędkością i wysokością. Również trajektorią lotu drona unoszącego się w chmurach można sterować za pomocą dodatkowego pilota wskaźnikowego Maestro, który służy jako przydatny dodatek do znanego joysticka z drążkami. Do tego ostatniego, nawiasem mówiąc, dołączona jest platforma do instalacji smartfona lub tabletu, na ekranie której wyświetlane są wszystkie informacje o locie i przesyłany jest obraz z kamery.

Jedno ładowanie baterii o pojemności 6400 mAh trwa około 23 minut. dron w powietrzu. I choć PowerVision PowerEgg z rozmachem pasuje do roli poważnego pro-narzędzia, dzięki oryginalnemu wyglądowi i niezwykłym zdolnościom w kręceniu filmów, eggcopter wciąż znajdzie swoich odbiorców, ponieważ urządzenie o tak nietypowej obudowie jest samo w sobie ciekawe .

Przepis na DJI Mavic Pro jest bardzo prosty: weź kompaktowy korpus, „wypchaj” go zaawansowanym „wypychaniem” i voila, mamy drona o zaawansowanej charakterystyce lotu, który zapewnia bezkompromisową jakość obrazu.

Składana konstrukcja śmigieł ułatwia spakowanie quadkoptera do plecaka, włożenie go do obszernej kieszeni kurtki lub np. powieszenie na pasie operatora-pilota. Kompaktowe wymiary nie są jednak kosztem funkcjonalności drona, który nabył kamery serwisowe i sonary do wykrywania przeszkód po drodze, a także moduły GPS i GLONASS do geolokalizacji.

Całe to „faszerowanie” byłoby bezużyteczne bez głównego atutu modelu – fajnej kamery zamontowanej na 3-osiowym gimbalu. Nagrywa stabilizowane filmy 4K z prędkością do 30 klatek na sekundę i zdjęcia „kliknięcia” w formacie RAW, co jest bardzo wygodne do dalszej obróbki materiału. Po wyjęciu z pudełka quadkopter jest wyposażony w napęd microSD o pojemności 16 GB, na którym przechowywane są filmy wraz ze zdjęciami.

W powietrzu dron czuje się jak ryba w wodzie. Sterowany pilotem dron może zostać wysłany w podróż po niebiańskiej powierzchni na odległość nawet 7 km, podczas gdy czas spędzony w powietrzu wyniesie około 27 minut. Zasięg lotów bez pilota jest znacznie mniejszy i ograniczony zasięgiem sieci Wi-Fi między dronem a mobilnym gadżetem pełniącym funkcję kontrolera. Na koniec nie byłoby zbytecznie wspominać o obsłudze sterowania gestami.

Dodatkowymi atutami modelu są rozbudowany zestaw kompletnych akcesoriów: 2 akumulatory oprócz głównego, hub do ich jednoczesnego ładowania, zapasowe ostrza, ładowarka samochodowa oraz torba transportowa. Dysponując takimi danymi, DJI Mavic Pro jest skazany na zajęcie wiodącej pozycji w segmencie kompaktowych quadkopterów, licząc na uzyskanie wysokiej jakości wyników w niemal każdych warunkach filmowania.