Jak działają okulary wirtualnej rzeczywistości

Cechy konstrukcyjne

Wielu uważa terminy „okulary VR” i „kask VR” za synonimy, ale to nieprawda. Czym więc gogle wirtualnej rzeczywistości różnią się od kasku? To proste – okulary VR nie mają własnego wyświetlacza. Składają się wyłącznie z soczewek, korpusu (w przypadku okularów być może bardziej odpowiednie byłoby sformułowanie „oprawka”) i paska. Jednak najtańsze okulary – kartonowe Google CardBoard – nie mają paska i trzeba je trzymać przed oczami ręką. Opcjonalnie można zastosować mechanizm regulacji odległości między soczewkami i odległości od oczu do soczewek. Twój smartfon będzie działał jako wyświetlacz.

Marka okularów do wirtualnej rzeczywistości nie ma większego znaczenia przy wyborze modelu. Przykładowo, chociaż Samsung produkuje bardzo ergonomiczne okulary VR, są one nieracjonalnie drogie i są kompatybilne tylko z flagowymi smartfonami Galaxy S i Note (wewnątrz okularów znajduje się chip kontrolny). Xiaomi ugruntowało swoją pozycję jako producent okularów VR - modele Mi VR Play i Mi VR Play 2 - są umiarkowane i dość wygodne w użytkowaniu. W sprzedaży jest również wiele „bezimiennych” chińskich okularów VR w bardzo niskiej cenie. Ale jakość ich montażu jest bardzo zróżnicowana, co jest szczególnie widoczne na soczewkach. W niektórych modelach obiektywy są wysokiej jakości i oglądanie treści VR jest dość wygodne, podczas gdy oczy szybko się męczą od innych. Zalecamy poszukać opinii o konkretnym modelu w Internecie i lepiej, jeśli to możliwe, osobiście przetestować go w sklepie przed zakupem.

Najważniejsze, żeby nie pozostawać zbyt długo w wirtualnej rzeczywistości. Jeśli naukowcy dopiero zaczęli badać wpływ VR na ludzką psychikę, to już dawno udowodniono męczący wpływ na oczy i aparat przedsionkowy. Zalecana długość sesji VR to 15-30 minut, maksymalny dozwolony to 1 godzina. Okulary VR są łączone z konwencjonalnymi okularami dioptrii i soczewkami kontaktowymi. Gdyby tylko oprawka nie była zbyt duża i mieściła się w okularach VR. Oczywiście użytkownicy z problemami ze wzrokiem powinni zwracać szczególną uwagę na pojawienie się nieprzyjemnych wrażeń w oczach (suchość, pieczenie, łzawienie).

Rozdzielczość przekątna i ekranu

Większość okularów VR obsługuje smartfony z ekranem o przekątnej od 4,5 do 6,4 cala. Ale który telefon jest najlepszy do gogli VR? Ale naszym zdaniem nie należy popadać w skrajności, a przekątna od 5 do 5,7 cala będzie optymalna. Przy tej samej rozdzielczości w pierwszym przypadku poszczególne piksele będą mniej zauważalne, a obraz będzie ostrzejszy, w drugim kąt widzenia będzie większy, a efekt immersyjny będzie silniejszy.

Zalecamy rozdzielczość ekranu co najmniej 1920x1080 pikseli. Oczywiście obsługiwana jest również rozdzielczość 1280x720, ale pojedyncze piksele przez soczewkę dioptrii będą wyglądały wręcz na ogromne. Idealną opcją jest rozdzielczość 2560x1440 lub wyższa, która pozwala zmieścić dwa wirtualne ekrany o szerokości 720p (wymagane do uzyskania efektu stereoskopowego i w efekcie trójwymiarowego obrazu). Nowomodne smartfony o wydłużonych proporcjach 18:9 jeszcze lepiej nadają się do VR, ponieważ klasyczne ekrany 16:9 wciąż mają nadmiar pikseli na wysokości (patrz artykuł „Wyświetlanie bez ramek: TOP 5 smartfonów bezramkowych”.

Akcelerometr, żyroskop i kompas magnetyczny

Dlaczego gogle VR nie obsługują tego lub innego telefonu? Obowiązkową częścią smartfona do okularów VR jest akcelerometr – najprostszy czujnik ruchu w kosmosie, który na szczęście znajduje się we wszystkich smartfonach bez wyjątku ostatnich pięciu lat, a nawet starszych. Jeśli Twój smartfon może automatycznie obracać obraz z trybu pionowego do poziomego, to ma akcelerometr. Dzięki temu możesz nie tylko kontemplować statyczny trójwymiarowy obraz w okularach wirtualnej rzeczywistości, ale także obracać głowę, aby rozejrzeć się dookoła, na przykład na okrągłym filmie 360 stopni.

Drugim ważnym, ale opcjonalnym elementem VR jest żyroskop – czujnik położenia w kosmosie. Jest dokładniejszy niż akcelerometr i jest używany przede wszystkim w grach wymagających precyzyjnego celowania w oko. Mówiąc najprościej, w wyścigi VR można grać na smartfonie z akcelerometrem, podczas gdy strzelanki (takie jak Zombie Shooter VR i The Lost Future: VR Shooter) potrzebują żyroskopu.

Trzecim elementem smartfona, najrzadziej używanym w VR, jest kompas magnetyczny (nie mylić z elektronicznym). Używają go tylko te okulary VR, które mają wbudowany magnes (na przykład Google CardBoard w wersji 2.0). Dzięki niemu możesz spojrzeć na obiekt w wirtualnej rzeczywistości (na przykład przycisk menu) i nie spuszczając z niego oka przez kilka sekund, aktywować go. Jeśli smartfon nie ma kompasu magnetycznego lub okulary nie mają magnesu, aplikacjami i grami VR można sterować tylko za pomocą fizycznych przycisków na okularach lub zewnętrznego gamepada Bluetooth.

Obecność wszystkich powyższych czujników można sprawdzić na smartfonie z systemem Android za pomocą aplikacji AIDA64. iPhone najnowszych generacji ma wszystkie te czujniki. Jeśli wszystko jest w porządku, zainstaluj aplikację Google Cardboard (wymaga Android 4.1+ lub iOS 8.0+) i zacznij przeglądać zgromadzone w niej treści VR.

Treść ukierunkowana

Funkcjonalność okularów VR jest bardzo szeroka, a jednocześnie bardzo ograniczona. Treści dostosowanych do wirtualnej rzeczywistości jest dużo, ale jest to zbyt monotonne. Co więc mogą w końcu zrobić okulary wirtualnej rzeczywistości? Konwencjonalnie wszystkie treści VR można podzielić na pięć typów:

• gry wyścigowe: samochody, samoloty, łodzie, kolejki górskie;
• strzelanki z falami wrogów;
• horrory z krzykaczami (polecamy zabawę ze słuchawkami);
• okólniki edukacyjne: przyroda, muzea, koncerty;
• Filmy 3D zawierające treści erotyczne i pornograficzne.

Możesz znacznie rozszerzyć funkcjonalność okularów VR, jeśli masz komputer stacjonarny lub laptop z kartą graficzną GeForce obsługującą technologię NVIDIA Share (modele zaczynające się od GTX 650 Ti, 750, 950, 1050 lub ich laptopowe odpowiedniki). Korzystając z pakietu oprogramowania Trinus, możesz skonfigurować transmisję treści VR z komputera na smartfon przez USB lub Wi-Fi. Dzięki temu można grać, jeśli nie w trybie VR, to przynajmniej w 3D w dowolną grę komputerową: nawet GTA V (obsługuje rotację głowy), nawet Skyrim (tylko widok z perspektywy pierwszej osoby). Jednocześnie jednak pojawi się silne opóźnienie obrazu, przez co nie będzie wygodnie grać np. w strzelanki. Ale grafika w grach komputerowych jest wielokrotnie lepsza niż w mobilnych.

Polecamy również przeczytanie artykułu:

• „Całkowite zanurzenie: TOP 5 okularów wirtualnej rzeczywistości”
• „Całe nasze życie to gra: TOP 5 prezentów dla zapalonego gracza”
• „5 gadżetów do noszenia z linii Samsung Gear”