Pełne zanurzenie: TOP 5 okularów wirtualnej rzeczywistości

HTC Vive jest obecnie najbardziej funkcjonalnym, a jednocześnie najdroższym zestawem VR na rynku. Jego sprzęt został opracowany przez znanego producenta smartfonów HTC, a oprogramowanie zostało opracowane przez Valve, twórcę serwisu gier Steam. Dzięki temu w każdą grę z katalogu Steam, której jest już ponad 10 tysięcy (i w ogóle w każdą grę na PC), można grać w wirtualnej rzeczywistości.

Aby rozpocząć grę, kask musi być najpierw podłączony do komputera i wystarczająco mocnego - co najmniej czterowątkowego procesora i karty graficznej poziomu GeForce GTX 1050 lub Radeon RX 460 (patrz artykuł „Montaż gry komputer za 500 dolarów na rok 2017”. Wymiana danych odbywa się za pomocą kabla HDMI i USB.

Należy jednak pamiętać, że tylko ograniczona liczba gier w pełni obsługuje technologie VR (np. możliwość rozglądania się podczas obracania głową) – w większości proste projekty niezależne. Reszta po prostu działa na ekranie ogromnego wirtualnego telewizora, który jednak też wygląda fajnie.

W zestawie z HTC Vive wszystko, czego potrzebujesz, aby zanurzyć się w wirtualnej rzeczywistości. Mianowicie: sam hełm, dwie kamery ścienne do śledzenia pozycji gracza w przestrzeni oraz dwa kontrolery do odczytywania ruchów dłoni. Słuchawki nie są dostarczane, ale to raczej plus, ponieważ pozwala na podłączenie własnych wygodnych.

Główną wadą Vive jest potrzeba dużej przestrzeni do gry w pokoju (minimum 2,5x2,5 m bez mebli). To właśnie sprawia, że kreacja HTC nie jest polecana absolutnie wszystkim i zmusza mieszkańców miejskich mieszkań do spojrzenia w stronę innych kasków VR.

Oculus Rift jest głównym konkurentem HTC Vive na rynku gogli VR do komputerów PC. Potrzebuje również dość wydajnego procesora i karty graficznej, ale nie stawia żadnych wymagań dotyczących obszaru gry w pokoju. Możesz grać siedząc na krześle tuż przed komputerem, ale lepiej, jeśli krzesło się obraca.

Rift kosztuje o jedną trzecią mniej niż Vive, ale to ze względu na skromniejszy pakiet: kask z wbudowanymi słuchawkami (nie można podłączyć innych), kamerę stacjonarną śledzącą ruch, pilot do nawigacji w menu i Xbox One Gamepad z bezprzewodowym adapterem do podłączenia do komputera. Ale nie ma kontrolerów ruchu na dłonie - to jest powód niższych kosztów. Kupuje się je osobno dla Rift i trudno je znaleźć w krajowych sklepach.

Na szczęście nie wszyscy użytkownicy i nie wszystkie gry VR, nie mówiąc już o zwykłych, wymagają kontrolerów ruchu. Ale niższy koszt niż bezpośredni konkurent, brak wymagań dotyczących przestrzeni do gry, a także udział w dalszym rozwoju projektu tak znanych wizjonerów IT jak Mark Zuckerberg (założyciel Facebooka) i John Carmack (autor trylogii Doom) uczynić Oculus Rift, naszym zdaniem, ciekawszym zakupem. Co więcej, Steam, wraz z własnym Vive, obsługuje również Rift.

Główną nowością urządzeń gamingowych tego sezonu nie były wcale zaktualizowane konsole Sony i Microsoftu, ale kask wirtualnej rzeczywistości PlayStation VR. Na początku sprzedaży dostępnych jest ponad pięćdziesiąt płatnych i bezpłatnych gier VR, z których niektóre są ekskluzywne, a pozostałe są przeniesione z Oculus Rift i HTC Vive.

Inżynierowie Sony wykonali dobrą robotę w zakresie ergonomii kasku. W przeciwieństwie do konkurencyjnych rozwiązań, główny ciężar nie leży na twarzy użytkownika, ale na głowie. Dzięki temu możesz wygodnie siedzieć w kasku znacznie dłużej. Jednak nie warto też męczyć oczu i aparatu przedsionkowego zbyt długim zanurzeniem w wirtualnej rzeczywistości.

Możesz oglądać filmy za pomocą PlayStation VR nawet po podłączeniu do komputera i Xbox One, ale jego możliwości w grach są w pełni ujawniane tylko w połączeniu z PlayStation 4. Co więcej, każda wersja PS4 będzie działać: oryginalna, Slim lub Pro. Ponadto, aby uzyskać maksymalny efekt zanurzenia w rzeczywistości wirtualnej, musisz kupić kamerę PlayStation Camera i dwa kontrolery ruchu PlayStation Move.

Polecamy również przeczytanie artykułu„Konsole do gier 2016-2017: najciekawsze nowości”

Google Cardboard to najłatwiejszy i najtańszy sposób na zapoznanie się z wirtualną rzeczywistością. Oczywiście oprócz kartonowych okularów VR za 10 dolarów będziesz potrzebować smartfona, czy to Androida, czy iPhone'a. Na szczęście w dzisiejszych czasach prawie każdy ma smartfona. Optymalnym modelem będzie ekran o przekątnej od 5 do 6 cali i rozdzielczości ekranu FullHD lub 2K.

W sprzedaży są dwie wersje kartonowych okularów Google Cardboard. Pierwsza starsza wymaga podłączenia zakupionego osobno joysticka Bluetooth, aby poruszać się po menu aplikacji VR. Drugim sterujemy spojrzeniem: trzeba obrócić głowę, najechać kursorem na przycisk i przytrzymać przez kilka sekund, w wyniku czego zostanie wykonana pożądana akcja. Drugą wersję okularów można odróżnić po okrągłym magnesie po lewej stronie.

Biorąc pod uwagę bardzo niski koszt, tekturowe Google Cardboard można bez cienia wątpliwości wybaczyć za kruchość i szybkie zabrudzenie. To swoista sonda technologii VR - nie ma nawet paska w zestawie, trzeba trzymać go rękami przy twarzy. Jeśli Ci się spodoba, zdecydowanie będziesz chciał kupić lepsze gogle lub kask.

Daydream View to trzeci model okularów VR od Google. Wewnątrz projekt pozostał tekturowy, ale na wierzchu dla lepszej estetyki i przyjemniejszego kontaktu z twarzą został obszyty tkaniną. W zestawie pojawił się brakujący wcześniej pasek i pilot. Ale nadal nie ma możliwości dostosowania odległości między soczewkami i odległości od soczewek do oczu, choć jest to dostępne w wielu chińskich plastikowych odpowiednikach Google Cardboard.

Znacznie bardziej globalne zmiany wpłynęły na część oprogramowania. Zamiast starej aplikacji Google Cardboard, którą można zainstalować na dowolnym smartfonie, powstała nowa – Daydream. Twórcom gier i aplikacji VR daje większe możliwości, natomiast producentom smartfonów, wręcz przeciwnie, stawia bardziej rygorystyczne wymagania.

Dzięki temu kupujący nie muszą już zastanawiać się, czy ten czy inny smartfon nadaje się do wirtualnej rzeczywistości. Modele spełniające wszystkie standardy (przekątna, rozdzielczość, częstotliwość odświeżania ekranu, moc procesora) otrzymują certyfikat Daydream, a te, które do czegoś się nie nadają, zostają z niczym. Przed zakupem okularów Google Daydream View zdecydowanie zalecamy zainstalowanie aplikacji o tej samej nazwie i sprawdzenie kompatybilności smartfona z nią. Do tej pory certyfikowano tylko pięć modeli: ZTE Axon 7, Google Pixel, Motorola Moto Z, Huawei Mate 9 Pro i ASUS Zenfon AR. Ale w przyszłości lista będzie się powiększać.