Kiedy nadszedł czas na zmianę płynu niezamarzającego? Walczymy o „zimne serce” auta

Który płyn niezamarzający wybrać

Każdy kierowca musi zrozumieć, że ważna jest nie tylko terminowa wymiana płynu chłodzącego, ale także jego właściwy wybór. Dziś w sprzedaży można znaleźć chłodnice różniące się kolorem, standardem produkcji i temperaturą zamarzania. Aby dokonać optymalnego wyboru, należy wziąć pod uwagę tolerancje producenta specjalnie dla Twojego samochodu, które są wskazane w instrukcjach.

Wybierając płyn niezamarzający, musisz kierować się tolerancjami producenta.

Ponieważ podstawą chłodziwa jest mieszanina glikolu etylenowego i wody, wyjątkowość i odmienność chłodziwa zależy od dodanych pakietów dodatków, które są jednym z najważniejszych składników.

Główne technologie produkcji płynu niezamarzającego:

• klasyczny (tradycyjny) : stosowane są dodatki oparte na solach i kwasach nieorganicznych. Z reguły ta technologia służy do produkcji krajowego płynu niezamarzającego - płynu niezamarzającego, który pod względem parametrów jest znacznie gorszy od innych chłodnic.

W nowoczesnych konstrukcjach jednostki napędowej aktywnie wykorzystywane są elementy aluminiowe, dlatego nieorganiczne związki dodatków przeciw zamarzaniu nie są w stanie poradzić sobie z ich ochroną w wysokich temperaturach. Bez względu na to, że nowoczesny płyn niezamarzający ma uderzająco różne właściwości od swojego radzieckiego poprzednika, warto zatrzymać na nim swój wybór tylko wtedy, gdy jesteś właścicielem samochodu krajowego z silnikiem w starym stylu.

• karboksylan : do produkcji wykorzystywane są kwasy organiczne (węglany).
• hybryda : zasada produkcji oparta jest na technologii karboksylowej, ale z dodatkiem różnego rodzaju fosforanów i krzemianów.

Wskaźnikiem decydującym o jakości chłodziwa są dodatki, których ilość w kompozycji roboczej wynosi około 20%, a działanie płynu niezamarzającego zależy od ich składu i jakości. Bez względu na to, że każdy kraj, w zależności od klimatu, ma swoje własne standardy dotyczące płynu niezamarzającego, istnieją podstawowe ogólnie przyjęte standardy:

Różnica czynnika chłodniczego zależy od dodanych dodatków.

• G11 (hybrydowy). Z reguły płyn chłodzący tego standardu jest zielony, ale można znaleźć płyny żółte, a nawet niebieskie. To budżetowy płyn niezamarzający, który zawiera dodatki organiczne i chemiczne, dzięki którym skutecznie ogranicza powstawanie korozji, a elementy silnika otrzymują ochronę w postaci cienkiej warstwy. Wady obejmują zmniejszone odprowadzanie ciepła z powodu „powłoki” powstałej na częściach i jej rozwarstwiania, co prowadzi do zatykania małych kanałów układu chłodzenia. Na żywotność wpływa również „budżet” produktu – zaleca się wymianę płynu niezamarzającego G11 co 2 do 3 lat.

Opcje dodatkowe z oznaczeniem „G11 +” i „G11 ++” można uznać za zaawansowaną wersję G11, ponieważ zawierają one wyższą zawartość węglanów, co pozwala im aktywnie zwalczać korozję.

• G12 (karboksylan). To zaawansowany czerwony płyn niezamarzający, który ma prawie całkowicie organiczny skład z wysoką zawartością kwasu karboksylowego. Dodatki te są niezwykłe, ponieważ mają na celu zwalczanie samych ognisk korozji, nie kruszą się i mają bardzo przyzwoitą żywotność - do pięciu lat.

Warto jednak zauważyć, że ten płyn niezamarzający został zaprojektowany tak, aby działał dokładnie z istniejącymi „zapaleniami” korozji, pozostawiając układ chłodzenia niezabezpieczony. Również płyn niezamarzający klasy G12 nie jest szczególnie przyjazny dla aluminium, dlatego kierowcy powinni zwrócić na to uwagę, którego „serce” auta wykonane jest z mosiądzu i miedzi.

• G12+ i G12++ (lobrid). W ramach tego środka przeciw zamarzaniu praktycznie nie ma dodatków chemicznych, co zapewnia niezawodną ochronę elementów układu chłodzenia bez zmniejszania wymiany ciepła. Ta opcja jest idealna dla samochodów zagranicznych (zwłaszcza niemieckich), które mają bardzo czuły układ chłodzenia. Żywotność takiego płynu niezamarzającego nie jest ograniczona (w zależności od normalnego stanu silnika).
• G13. Nowoczesny standard w płynach chłodniczych, charakteryzujący się obecnością w składzie mniej toksycznego glikolu propylowego zamiast glikolu etylenowego. Udoskonalona formuła takich płynów niezamarzających pozwala na stosowanie ich w samochodach sportowych oraz samochodach z mocnym silnikiem.

Kiedy wymienić płyn chłodzący?

Nieterminowa wymiana płynu niezamarzającego prowadzi do korozji, przegrzania silnika, erozji kawitacyjnej i pęknięć elementów układu chłodzenia.

Dla wielu kierowców pytanie brzmi: „kiedy wymienić płyn niezamarzający lub płyn niezamarzający?” - bardzo obolały, wywołujący wiele opinii i domysłów. Całe zamieszanie jest spowodowane przez samych producentów samochodów, ponieważ każda firma motoryzacyjna twierdzi, że ma swój własny okres użytkowania płynu niezamarzającego. Np. Volkswagen daje dożywotnią gwarancję, a założyciele branży motoryzacyjnej, Ford, oferują wymianę co dziesięć lat lub po 240 000 km pojawieniu się na prędkościomierzu. Pedantyczni Niemcy z Mercedes-Benz zalecają lepszą pielęgnację układu chłodzenia i wymianę płynu niezamarzającego co pięć lat.

Dzięki nowym rozwiązaniom i ulepszonym formułom, nowoczesne płyny przeciw zamarzaniu mogą wytrzymać nawet 200 000 km, w zależności od składu.

W momencie, gdy spada poziom składników antykorozyjnych, płyn mętnieje, a nawet zmienia kolor, dlatego jego pilna wymiana jest po prostu konieczna, gdyż chłodnica i głowica cylindrów (zwłaszcza w wersji aluminiowej) szybko staną się bezużyteczne.

Prać czy nie prać?

Wielu mechaników nie jest za płukaniem układu chłodzenia przed wymianą płynu niezamarzającego, ale jest to zasadniczo błędne przekonanie, szczególnie w przypadkach, gdy spuszczany płyn zawiera zanieczyszczenia, olej lub zardzewiałe płatki. Płukanie jest również obowiązkowe, jeśli nie wiesz, jaki płyn niezamarzający był wcześniej używany w Twoim samochodzie.

Samodzielne płukanie układu chłodzenia nie jest trudne. Aby to zrobić, możesz użyć zarówno specjalnych narzędzi, jak i czystej i schłodzonej wody. Wybierając drugą opcję, wystarczy napełnić układ wodą i pozostawić włączony silnik na 10-15 minut. Jeśli zanieczyszczenie jest bardzo duże, procedurę można powtórzyć kilkakrotnie, dodając do wody 20% świeżego płynu niezamarzającego.

Jak wymienić płyn chłodzący

Wymiana płynu niezamarzającego przeprowadzana jest tylko przy zimnym silniku!

• spuścić stary płyn chłodzący (układ chłodzenia każdego samochodu ma swoje własne modyfikacje i dreny, więc warto zapoznać się z instrukcją);
• sprawdzić stan układu chłodzenia pod kątem pęknięć i pęknięć;
• przepłukać układ chłodzenia;
• po oczyszczeniu układu chłodzenia spodziewamy się całkowitego ostygnięcia silnika;
• wlać płyn chłodzący (do zbiornika wyrównawczego lub do szyjki chłodnicy w przypadku modeli składanych);
• odpowietrzamy: zawór umieszczony na bloku cylindrów silnika, dokręcamy do oporu, gdy pojawią się pierwsze krople;
• uruchamiamy silnik i pozwalamy mu pracować (około 5-7 minut na biegu jałowym, a po 10 minutach - z odrobiną gazu).
• pozwól silnikowi ostygnąć, sprawdź poziom płynu niezamarzającego. W razie potrzeby uzupełnij.

W ciągu tygodnia po wymianie należy sprawdzić poziom płynu niezamarzającego, zwłaszcza zimą.