Asystenci w nauce: 5 najlepszych smartfonów dla uczniów szkół średnich i studentów

Jeśli najmłodszy model z linii smartfonów Motoroli z 2017 roku – Moto C – swoimi charakterystykami przypomina raczej pięcioletnie rozwiązanie, to kolejne Moto E4 i E4 Plus wyglądają na całkiem nowoczesne smartfony. A wersja Plus imponuje również pojemnością baterii aż 5000 mAh.

Przy przekątnej ekranu 5,5 cala rozdzielczość 1280x720 pikseli to za mało: gęstość obrazu to 267 PPI, czyli mniej niż optymalne 300+ PPI. Ale dla uczniów i studentów duża przekątna jest być może ważniejsza niż rozdzielczość, aby litery były duże, a oczy nie męczyły się długim czytaniem. Boki i tylna obudowa Moto E4 Plus są wykonane z odpornego na zarysowania matowego tworzywa sztucznego, a duże oko 13-megapikselowego aparatu, w przeciwieństwie do Moto G5 Plus, nie wystaje, a raczej jest wpuszczone w korpus, więc nie powinien też drapać. Skaner linii papilarnych znajduje się w dolnej przedniej części ekranu.

W teorii najsłabszym punktem Moto E4 Plus jest procesor MediaTek MT6737 z zaledwie czterema rdzeniami. W praktyce jego wydajność wystarcza do surfowania po sieci, pracy z dokumentami elektronicznymi i oglądania wideo HD. Ograniczenie nałożone jest tylko na gry (szczególnie wymagające mogą spowolnić lub wcale nie zacząć), ale dla ucznia to nawet plus - będzie mniej skłonny do rozpraszania się. Ponadto energooszczędny procesor sparowany z Androidem 7.1, nieobciążony żadną graficzną powłoką, pozwala smartfonowi pracować jak najdłużej bez ładowania (od trzech do pięciu dni, w zależności od intensywności użytkowania).

W tej chwili Huawei Y7 to najtańszy telefon z aparatem na rynku. Tym określeniem nazywamy smartfony z fotomatrycą większą niż typowa 1/3.06" (odpowiadająca rozdzielczości 13 i 16 MPix). Huawei Y7 ma matrycę 1/2,9" (12 MPix, mniejsza jest lepsza) - nie rekord- łamie duży, ale dzięki dobrej optymalizacji oprogramowania robi dobre zdjęcia nawet przy słabym oświetleniu. A tam, gdzie automatyzacja popełni błąd, możesz skorzystać z całkowicie manualnych ustawień aparatu.

Obudowa Huawei Y7 wykonana jest z metalu, a ekran pokryty jest hartowanym szkłem 2.5D, chociaż brakuje mu powłoki odpychającej tłuszcz. Wyświetlacz, który szybko i obficie brudzi się odciskami palców, to niefortunna wada absolutnie wszystkich budżetowych, a nawet średnich smartfonów Huawei z 2017 roku, na przykład P8 Lite 2017 i GR5 2017.

Pod tylną obudową ukryta jest bateria o pojemności 4000 mAh, z której Huawei Y7, sterowany energooszczędnym ośmiordzeniowym procesorem Qualcomm Snapdragon 453, jest w stanie jeść przez dwa do trzech dni. Tylko 2 GB RAM-u można wybaczyć smartfonowi, bo ten wolumen wciąż wystarcza nawet wymagającym grom, nie mówiąc już o prostszych aplikacjach. Kolejna sprawa to tylko 16 GB pamięci stałej, z czego dla użytkownika dostępne jest tylko 6 GB (inni producenci smartfonów mają 10+ GB). Częściowo rozwiązuje problem, który pojawił się w nowych wersjach systemu operacyjnego Android, możliwość łączenia karty pamięci z pamięcią stałą w jedną macierz, ale funkcja ta nadal nie działa idealnie.

W 2017 roku smartfony średniej ceny linii Samsung Galaxy J – trio modeli J3, J5, J7 – po raz pierwszy otrzymały w całości metalową obudowę. Rozszerzył się także wybór kolorów: do czerni, srebra i złota dodano niebieski i różowy. Ekran pokryty jest ochronnym szkłem 2.5D z przyjemnymi w dotyku zaokrąglonymi krawędziami. Matryca w przypadku modelu J5 o rozdzielczości HD wykonana jest w technologii SuperAMOLED, dzięki czemu charakteryzuje się wysokim kontrastem (dobrze czyta w słońcu) i niskim poborem energii (czarne piksele są całkowicie wyłączone).

Kolejnym prezentem dla Galaxy J5 2017 z królewskiego stołu flagowców był skaner linii papilarnych wbudowany w mechaniczny przycisk menu. To całkowicie eliminuje przypadkowe odblokowanie ekranu, ponieważ aby odczytać odcisk palca wystarczy nie tylko dotknąć palcem, co może się zdarzyć przez przypadek, ale również postarać się nacisnąć przycisk.

Procesor Galaxy J5 2017 to zastrzeżony ośmiordzeniowy Samsung Exynos 7870, który jest porównywalny pod względem wydajności z konkurencyjnym cenowo Qualcomm Snapdragon 453, ale dzięki nowoczesnej technologii procesowej (14 kontra 28 nm) jest również zimniejszy i więcej energooszczędny. W efekcie z pozoru niewielka bateria o pojemności 3000 mAh wystarcza na dwa do trzech dni. Tylny aparat, wprawdzie najzwyklejszy 13-megapikselowy, ale z tradycyjnym dla smartfonów Samsunga, doskonale działającym trybem makro, który przydaje się uczniom i studentom do robienia zdjęć stron podręczników i instrukcji. Przedni aparat ma dokładnie taką samą rozdzielczość i, co rzadko, ma lampę błyskową LED do robienia selfie w ciemności.

LG Q6α to pierwszy stosunkowo niedrogi smartfon, który wpisuje się w dwa główne trendy projektowe 2017 roku: bezramkowy (a dokładniej: wyjątkowo wąskie ramki) i ekran o proporcjach szerszych (dłuższych) niż klasyczny 16:9. Tak więc proporcje wyświetlacza Q6α (czytaj dokładnie „Alfa”, a nie „A”) są porównywane jako 18:9, tym samym powtarzając flagowego LG G6. Ale jak powinno być w prostszym modelu, rozdzielczość jest niższa - 2160x1080 pikseli, czyli niepełne 2K.

Sercem LG Q6α stał się najpopularniejszy jednoukładowy system tego roku, Qualcomm Snapdragon 435 z grafiką Adreno 505. Nie ma problemów z odtwarzaniem wideo FullHD: smartfon programowo dostosowuje wideo do 18:9, aby pozbyć się czerni paski na krawędziach. Ale w przypadku gier powtórzenie tej samej sztuczki nie zawsze jest możliwe. Niektóre nie będą wyświetlane na pełnym ekranie, podczas gdy inne mogą w ogóle odmówić uruchomienia, dopóki takie proporcje nie staną się powszechne.

LG Q6α ma 2 GB pamięci RAM, 16 GB pamięci ROM (jest modyfikacja 3/32), rozdzielczość aparatu to 13 megapikseli, a pojemność baterii to 3000 mAh. Charakterystyki są bardziej typowe dla budżetowych smartfonów niż smartfonów ze średniej półki cenowej, ale biorąc pod uwagę unikalny design, to aż błaga. Ale za to, za co LG Q6α na pewno warto zbesztać, to za materiały, z których wykonany jest korpus. Jeśli końce są wykonane z metalu, tylna pokrywa wykonana jest z błyszczącego plastiku, który szybko zbiera odciski palców i drobne rysy. Smartfon po prostu prosi o umieszczenie go w obudowa. Główną grupą docelową LG Q6α są młode dziewczyny, prawdopodobnie studentki. Spodoba im się gadżet o nietypowym wyglądzie, a wydłużony ekran pozwoli na efektywną pracę z dwoma aplikacjami, takimi jak przeglądarka internetowa i edytor tekstu jednocześnie.

Po tym, jak 5,5, a nawet 5,7 cala stały się typowymi przekątnymi dla smartfonów, tylko modele większe niż 6 cali zaczęto nazywać phabletami. Nowy Xiaomi Mi Max 2 to najbardziej prawdziwy phablet w historii: 6,44-calowy wyświetlacz ze szkłem 2.5D, metalowa obudowa, bateria 5300 mAh i waga ponad 200 gramów. Nawiasem mówiąc, oba głośniki, konwersacyjne i multimedialne, mogą pracować jednocześnie, tworząc w ten sposób efekt stereo.

Konstrukcyjnie Xiaomi Mi Max 2, jeśli nie weźmiemy pod uwagę ogromnego ekranu, to coś pomiędzy dwoma innymi smartfonami chińskiej firmy – Redmi Note 4X i Mi 5X. Procesor Qualcomm Snapdragon 625 jest spokrewniony z pierwszym z nich: ośmiordzeniowy, 14-nanometrowy i z potężnym zintegrowanym akceleratorem graficznym Adreno 506 (96 mikrordzeni). Z drugim – 4 GB RAM-u i 12-megapikselowy aparat z matrycą o rozmiarze 1/2,9” (Mi 5X ma jednak podwójny aparat).

Duży rozmiar wyświetlacza sprawia, że Xiaomi Mi Max 2 jest jak najbliżej 7-calowych tabletów. Oznacza to, że wygodnie jest na nim czytać e-booki, w tym podręczniki z tabelami i schematami blokowymi. W rezultacie otrzymujemy naszym zdaniem najlepszy smartfon ze średniej półki cenowej lub, jeśli chcesz, phablet dla studentów, a nawet z marginesem wydajności na kilka lat do przodu. Mi Max 2 to także pierwszy smartfon Xiaomi sprzedawany z preinstalowaną najnowszą wersją Androida 7.1, która jest szybsza, bardziej energooszczędna i bezpieczniejsza od swoich poprzedników.