Jak wybrać opryskiwacz?

Opryskiwacze ręczne

Wyposażone są w zbiornik na substancje chemiczne, dyszę z siatką filtracyjną (lub kilka w zależności od konfiguracji), ciecz opryskową oraz drążek do kierowania strumieniem. Ręczny opryskiwacz ogrodowy to najtańsze i najłatwiejsze w utrzymaniu urządzenie.

W zależności od rodzaju pompowania powietrza opryskiwacze ręczne dzielą się na:

Opryskiwacze z pompką z paskiem na ramię

• Działanie pompy. Urządzenia wyposażone są w pompę (pompę), która znajduje się bezpośrednio w zbiorniku z cieczą. Podnoszenie/opuszczanie dźwigni powoduje wzrost ciśnienia, co z kolei zapewnia proces natryskiwania. W przypadku zbiornika o pojemności 12 litrów ciśnienie jest pompowane w ciągu półtorej minuty. Zazwyczaj opryskiwacze ogrodowe z pompką mają pasek na jednym ramieniu. Producenci twierdzą, że taka konstrukcja pozwala na wytworzenie ciśnienia jedną ręką bez zdejmowania opryskiwacza, ale w rzeczywistości jest bardzo niewygodna – trzeba postawić urządzenie na ziemi, jedną ręką trzymać zbiornik i „pompować” inny. Objętość jednostek pompujących nie przekracza 20 litrów, w przeciwnym razie niemożliwe byłoby noszenie ich na ramieniu.

Opryskiwacz dźwigniowy typu plecakowego „Garbus”

• Dźwignia. Modele tego typu różnią się od pompowych sposobem działania pod ciśnieniem, ponieważ pompowanie odbywa się w komorze pompy, a nie w zbiorniku z cieczą. Ta cecha konstrukcyjna zapobiega pęknięciu zbiornika i dostaniu się chemikaliów na osobę podczas wtrysku nadciśnienia. Urządzenie to kwadratowy zbiornik w formie plecaka z dwoma paskami do noszenia na obu ramionach. Niektóre modele wyposażone są w miękką skórzaną lub silikonową podkładkę, dzięki czemu opryskiwacz nie naciska na plecy. Na korpusie znajduje się nadciśnieniowy zawór nadmiarowy. Podczas oprysku ogrodnik jedną ręką trzyma drążek dyszy, a drugą dociska dźwignią umieszczoną po drugiej stronie. Dzięki temu opryskiwacz nie musi być zdejmowany podczas całej operacji. Jednak po pewnym czasie ręka pompująca może zacząć się męczyć. Opryskiwacze plecakowe na 12 litrów umożliwiają obróbkę do 30 akrów plantacji ziemniaków lub krzewów.

Opryskiwacze akumulatorowe i elektryczne

Opryskiwacz ogrodowy z akumulatorem

Jest to uniwersalny rodzaj opryskiwacza, ponieważ może pracować bezpośrednio z sieci, jak również z baterii wbudowanej w konstrukcję urządzenia. Jego główną zaletą w porównaniu z opryskiwaczem ręcznym jest automatyczne zwiększanie ciśnienia, które umożliwia trzymanie belki obiema rękami. O wiele wygodniej jest więc kierować do odpowiednich części roślin. Opryskiwacz akumulatorowy wykonany jest w formie tornistra z dwoma paskami na ramię. U podstawy modelu znajduje się wskaźnik pokazujący poziom naładowania baterii. Niektóre modele są wyposażone w regulator mocy (ciśnienia). Pozwala na zwiększenie/zmniejszenie siły spryskiwania w zależności od rodzaju traktowanej rośliny. Np. przy obróbce delikatnych kwiatów nacisk jest redukowany do minimum, aby nie uszkodzić pędów, natomiast przy opryskiwaniu drzew, przeciwnie, zwiększa się, aby strumień dotarł do wierzchołków.

Zbiorniki większości modeli opryskiwaczy akumulatorowych posiadają pionową przezroczystą skalę, która pozwala określić objętość mieszanki w zbiorniku. Przeważnie modele są zaprojektowane na 4-5 godzin pracy na baterii bez ładowania. Jednak niektórzy producenci kompletują opryskiwacze z bateriami na 8-9 godzin pracy, co jest bardzo wygodne w przypadku braku źródła ładowania (na przykład na polach). Modele akumulatorów są znacznie mniej hałaśliwe i ciężkie w porównaniu do jednostek benzynowych. Ale pod względem mocy (siły nacisku) są gorsze od tych ostatnich i są w stanie rozpylać na wysokość nie większą niż 4-5 metrów.

Modele benzynowe

Opryskiwacz benzynowy Stihl ze sztywną dyszą natryskową

Opryskiwacze benzynowe to kwadratowa rama z tworzywa sztucznego lub aluminium, na której zamocowany jest zbiornik mieszanki, silnik dwusuwowy oraz dysza z uchwytem sterującym. Sama rura odgałęziona składa się z kilku kolan sztywnych i jednego kolanka falistego. Do niego dołączona jest elastyczna rurka do dostarczania mieszanki, która na końcu ma dyszę rozpylającą. Aby ułatwić transport, opryskiwacze benzynowe są wyposażone w dwa paski na ramię lub kółka (jak walizki podróżne).

Działanie jednostki odbywa się w następujący sposób: silnik napędza pneumatyczną jednostkę napędową, która tworzy silny przepływ powietrza. W tym przypadku w komorze z mieszaniną powstaje pewne nadciśnienie, doprowadzając roztwór elastycznymi rurkami do dyszy. Na końcu dyszy silny strumień powietrza rozpyla mieszankę na rośliny. Dzięki tej pracy możliwe jest opryskiwanie na odległość do 15-20 metrów i na wysokość do 10 metrów. Opryskiwacz benzynowy doskonale nadaje się do obróbki dużych działek i wysokich drzew. Modele ze sztywną dyszą mogą również rozpylać proszki i roztwory na bazie wody, więc opryskiwacz może być używany jako pistolet w rzadkich przypadkach (np. do malowania dachu szklarni).

Dźwignia sterowania dopływem mieszanki i powietrza pod lewą ręką

Doprowadzanie i rozpylanie mieszanki odbywa się za pomocą uchwytu na dyszy. Jednak niektóre modele mają dodatkową jednostkę sterującą w postaci dźwigni pod lewą ręką. Ponadto jedna z dźwigni pozwala regulować siłę dostarczanego powietrza. Silniki powyżej 5 KM a pojemność butli 70 cm3 lub więcej umożliwia użycie opryskiwacza do mycia samochodu lub roweru. Opryskiwacze benzynowe to najbardziej wydajne modele obsługiwane przez jedną osobę bez dodatkowych instalacji transportowych. Ale jednocześnie są najdroższe i hałaśliwe.

Opryskiwacze samojezdne i przyczepiane

Opryskiwacz przyczepiany do ciągnika

To ciężka artyleria do zwalczania szkodników na polach. Opryskiwacze przyczepiane są używane wyłącznie przez firmy rolnicze i gospodarstwa o polach uprawnych do 10 000 ha. Już sama nazwa sugeruje, że nie pracują samodzielnie, ale są podczepione do ciągnika. Średnio zbiornik z pestycydami nie przekracza objętości 2-4 tys. litrów. Wiszące pręty, na których znajdują się rury doprowadzające mieszankę i dysze, w stanie rozłożonym osiągają w zależności od modelu 25-40 metrów. Podczas transportu składają się tak, że można je rozpędzić po drodze. Główną zaletą agregatów przyczepianych jest wysoka wydajność i możliwość pracy bez uzupełniania paliwa. Mają jednak jedną istotną wadę - mały prześwit od 0,5 do 1 m. Z tego powodu przetwarzanie wysokich upraw, takich jak słonecznik i kukurydza, jest praktycznie niemożliwe, ponieważ nastąpi duże uszkodzenie roślin.

Opryskiwacz samojezdny

Narzędzia samobieżne to niezależne pojazdy przeznaczone wyłącznie do oprysków upraw. Opryskiwacz samojezdny jest bardzo drogi, dlatego jego zakup jest uzasadniony tylko dla dużych przedsiębiorstw rolnych o łącznej powierzchni zasianej ponad 10 000 hektarów, które będą go stale użytkować bez przestojów. Jego główną zaletą jest duży prześwit (powyżej 1,5 m), który umożliwia obróbkę upraw o dowolnej wysokości.