Latarki w plastikowej obudowie
Tworzywo sztuczne
— latarki, w konstrukcji których zastosowano tworzywo sztuczne; najczęściej jest to jedyny materiał obudowy, jednak produkowane są również modele, w których tworzywo sztuczne łączy się z metalem.Sam ten materiał ma niski koszt, stosunkowo niską wagę i słabą przewodność cieplną. Ta ostatnia cecha sprawia, że nadaje się do niskich temperatur (w szczególności plastikowa latarka „mniej chłodzi” dłoń przy trzymaniu). Natomiast pod względem wytrzymałości przegrywa z metalem, a w normalnych temperaturach jest mniej przyjemny w dotyku. Dzięki temu tworzywo sztuczne w czystej postaci znajduje się głównie wśród latarek zaprojektowanych z myślą o maksymalnej redukcji wagi – w szczególności latarek czołowych i urządzeń turystycznych (patrz „Rodzaj”).
Jeśli chodzi o połączenie metalu z tworzywem sztucznym, jest to raczej rzadka opcja, stosowana głównie w latarkach czołowych (lub modelach, które m.in. umożliwiają takie zastosowanie). W takich urządzeniach przynajmniej część latarki jest zwykle wykonana z metalu, w tym lampa i optyka, a często cała „głowica”; pozostałe części stałe (platforma do mocowania do pasów, klamry do pasów itp.) wykonane są z tworzywa sztucznego. Kolejna, rzadsza opcja - modele do tradycyjnego noszenia w rękach („kompakty”, lampy, turystyczne itp.); w nich najbardziej krytyczne części, które wymagają dużej wytrzymałości i niezawodności, są wykonane z metalu, a reszta konstrukcji wykonana jest z tworzywa sztucznego.
W każdym razie połączenie tych dwóch rodzajów materiałów pozwala osiągnąć większą wytrzymałość niż w obudowach całkowicie plastikowych, przy mniejszej wadze i kosztach niż obudowy całkowicie metalowe. Takie kompromisy jednak rzadko są najlepszym wyborem w praktyce z wielu powodów, dlatego są stosunkowo rzadkie.
| tworzywo sztuczne | wyczyść filtry | Zapisz listę |
Sortowanie