Porównanie Deepcool Matrexx 30 czarny vs SilverStone GD09B czarny

Przeznaczenie obudowy. Parametr ten jest wskazywany tylko dla modeli o określonej specjalizacji i wyraźnie różniących się od obudów ogólnego przeznaczenia.

- Do gier. Obudowy przeznaczone do wysokowydajnych systemów komputerowych do gier. Zwykle posiadają dużą liczbę otworów na gniazda rozszerzeń i wnęki na napędy (patrz odpowiednie punkty), a także zaawansowane opcje instalacji systemów chłodzenia - wiele „miejsc” na wentylatory, możliwość zastosowania chłodzenia cieczą (patrz „Obsługa chłodzenia cieczą”) itp. Ponadto często wyróżniają się designem: można je wyposażyć w oświetlenie dekoracyjne, przezroczyste okna itp.

- HTPC. Obudowy do komputerów multimedialnych, tzw. Home Theatre Personal Computer (HTPC). Typowymi cechami takich obudów są kompaktowe wymiary, obecność dodatkowych przycisków na przednim panelu do sterowania multimediami (a czasem czujnika do pilota) oraz zaawansowany design.

Współczynnik kształtu określa przede wszystkim wewnętrzną objętość obudowy (w rezultacie - używaną do niej płytę główną, patrz „Rodzaj płyty głównej”), a także funkcje montażu. Obecnie obudowy komputerów występują w następujących głównych formach:

— Full Tower. Pionowa obudowa jest obecnie jednym z największych współczynników kształtu do komputerów: szerokość wynosi 15-20 cm, wysokość 50-60 cm, liczba zatok z dostępem z zewnątrz może sięgać 10. Najczęściej w tym formacie produkowane są obudowy komputerów o wysokiej wydajności.

— Ultra Tower. Dalszy rozwój i rozbudowa obudów Full Tower (patrz wyżej), oferujących jeszcze więcej miejsca na „wypełnienie”: szerokość takiej obudowy to około 25 cm, wysokość może dochodzić nawet do 70 cm, co pozwala na rozbudowane konfiguracje wewnątrz i zapewnia wystarczająco dużo wolnej przestrzeni do efektywnego chłodzenia.

— Midi Tower. Przedstawiciel rodziny Tower (obudowy z pionowym montażem) średniej wielkości - około 45 cm wysokości i 15-20 cm szerokości, z liczbą zewnętrznych zatok od 2 do 4. Najpopularniejsze dla domowych komputerów klasy średniej.

— Mini Tower. Najbardziej kompaktowa pionowa obudowa, o szerokości 15-20 cm i wysokości około 35 cm, ma (zazwyczaj) nie więcej niż 2 zatoki z dostępem z zewnątrz. Służy głównie do montażu komputerów biurowych, które nie wy...magają wysokiej wydajności.

— Desktop. Obudowy przeznaczone do montażu bezpośrednio na biurku. Często mają możliwość montażu poziomego – dzięki czemu monitor można postawić na obudowie – choć zdarzają się też modele, które montuje się stricte pionowo. Rozmiar takich obudów może być praktycznie dowolny - od miniaturowych rozwiązań do płyt głównych thin mini ITX po duże obudowy do E-ATX (patrz „Rodzaj płyty głównej”). Jednak większość obudów typu „Desktop” jest stosunkowo niewielka.

— Cube Case. Obudowy sześcienne lub o podobnym kształcie. Mogą mieć różne wymiary i są przeznaczone do różnych rodzajów płyt głównych, ten punkt w każdym przypadku należy doprecyzować osobno. Tak czy inaczej, takie obudowy mają dość oryginalny wygląd, który różni się od tradycyjnych „wież” i „desktopów”.

— Dual Tower. Dość rzadka opcja — obudowa wielkością i proporcjami przypomina dwie „wieże”, ułożone obok siebie. Rozwiązania Dual Tower mają duże rozmiary i są przeznaczone głównie do wydajnych komputerów stacjonarnych (w szczególności do najwyższej klasy stacji do gier).

Zwróć uwagę, że istnieją modele, które umożliwiają zarówno montaż pionowy, jak i poziomy i mogą w rzeczywistości przekształcać się z „wieży” w „desktop” i odwrotnie. W takich przypadkach współczynnik kształtu jest wskazywany według współczynnika kształtu podanego w dokumentacji producenta lub według opisanego tam podstawowego sposobu montażu.

Sposób montażu zwykle zakładany przez konstrukcję obudowy.

- Pionowy. Obudowy tego typu po zainstalowaniu zajmują znacznie więcej miejsca na wysokości niż na szerokości. Ta opcja jest standardowa dla wszystkich obudów typu Tower (patrz „Współczynnik kształtu”). Jest to wygodne, ponieważ montaż wymaga stosunkowo mało wolnego miejsca na podłodze lub innym podparciu. Wiele z tych obudów jest przeznaczonych głównie do ustawienia na podłodze lub podobnego ustawienia (na przykład w specjalnej przegrodzie biurka komputerowego, pod blatem), chociaż istnieją inne opcje - montaż na biurku, a nawet montaż z tyłu monitora.

- Poziomy. Obudowy instalowane poziomo. Jest to standardowa metoda instalacji dla większości komputerów desktopowych (patrz „Współczynnik kształtu”). Właściwie taki układ jest wygodny przy postawieniu komputera na biurku – w szczególności monitor można postawić bezpośrednio na obudowie lub w niektórych przypadkach obok obudowy.

- Pionowy i poziomy. Uniwersalne obudowy, które można ustawiać zarówno w pionie, jak i w poziomie, w zależności od konkretnych warunków. Eliminuje to do pewnego stopnia kłopoty z montażem – uniwersalny model można dostosować do specyfiki każdego miejsca pracy. Co więcej, ta opcja dostępna jest zarówno wśród miniaturowych obudów, jak i pełnowymiarowych.

Należy pamiętać, że chociaż technicznie nie jest trud...no zainstalować obudowę w sposób inny niż natywny (na przykład pionowy - na boku), nadal nie jest to zalecane. Przecież sama konstrukcja została początkowo zoptymalizowana pod konkretną pozycję – wystarczy powiedzieć, że ma to związek w szczególności z wydajnością układów chłodzenia.

Rodzaj płyty głównej, dla której jest przeznaczona konstrukcja. Parametr ten jest wskazywany według współczynnika kształtu płyty głównej, dla której zaprojektowana jest obudowa. Opcje mogą być następujące:

- ATX. Jeden z najpopularniejszych obecnie rodzajów płyt głównych, standardowy rozmiar ATX to 30,5 x 24,4 cm. Jest używany zarówno w domowych, jak i biurowych komputerach klasy średniej.

- XL-ATX. Ogólna nazwa dla kilku standardów płyt głównych, zjednoczonych, jak sama nazwa wskazuje, są dość dużymi wymiarami i odpowiednim wyposażeniem. Konkretne wartości dla tych wymiarów mogą wahać się od 324 do 345 mm długości i od 244 do 264 mm szerokości, w zależności od producenta i modelu. W związku z tym wybierając taką obudowę, warto osobno wyjaśnić jej kompatybilność z konkretną płytą główną.

- E-ATX (Extended ATX). Największy rodzaj płyt głównych, dla których wykonywane są nowoczesne obudowy, ma wymiary 30,5x33 cm i jest zwykle stosowany w systemach o wysokiej wydajności, które wymagają dużej liczby gniazd rozszerzeń.

- micro-ATX (m-ATX). Kompaktowa wersja płyty ATX, ma wymiary 24,4x24,4 cm. Głównym obszarem zastosowania takich płyt są systemy biurowe, które nie wymagają wysokiej wydajności.

- mini-ITX. Jedna z kolejnych, po m-ATX, zmniejszonych wersji formatu pły...t głównych, zakłada rozmiar płyty około 17x17 cm i jedno (najczęściej) gniazdo rozszerzeń. Przeznaczona również do kompaktowych systemów, które nie wyróżniają się wydajnością.

- Thin mini-ITX. Modyfikacja opisanej powyżej mini-ITX, zaprojektowana w celu zmniejszenia grubości obudowy (do 25 mm), a kości pamięci RAM nie wystają i leżą na płycie głównej równolegle do samej płyty (więcej szczegółów, patrz „Współczynnik kształtu”). Podobnie jak większość kompaktowych wersji, płyty Thin mini-ITX nie oferują dużej mocy obliczeniowej.

Zauważ, że większość obudów pozwala również na instalację płyt głównych o mniejszych wymiarach - na przykład wiele obudów na E-ATX może być używanych z płytami głównymi ATX. Jednak w każdym przypadku konkretną kompatybilność należy wyjaśnić osobno.

Położenie płyty głównej w obudowie; implikuje się, że obudowa znajduje się w normalnej pozycji.

Najwygodniej jest umiejscowić płytę główną wzdłuż obudowy - daje to najwięcej miejsca na nią (a płyty główne, jak pamiętamy, mają duży rozmiar). A ponieważ największą popularnością w dzisiejszych czasach cieszą się obudowy o układzie pionowym (głównie te lub inne rodzaje "wież"), zatem płyty w nich umieszczane są pionowo. Zdecydowanie rzadziej może występować układ poziomy – w poszczególnych Mini-Towerach i „kostkach” (Cube Cases), których wysokość nie jest dużo większa niż szerokość, a także w desktopach, przeznaczonych do umiejscowienia poziomego.

Możliwa długość zasilacza, który można zamontować w obudowie.

Maksymalna długość karty graficznej, którą można zainstalować w tej obudowie.

Nowoczesne wysokowydajne karty graficzne średniego i najwyższego poziomu często wyróżniają się znaczną długością, dlatego taka karta nie pasuje do każdej obudowy. Wobec tego przed zebraniem komponentów warto ocenić długość planowanej karty graficznej i wybrać obudowę, w której na pewno się zmieści. Takie przewidywanie nie będzie zbyteczne w żadnym wypadku, ale jest szczególnie istotne, jeśli budujesz system, który wymaga wydajnej karty graficznej - na przykład wysokiej klasy komputer do gier lub stację roboczą do projektowania 3D.

Najwyższa dopuszczalna wysokość chłodnicy dla tej obudowy.

W tym przypadku chodzi o chłodnicę służącą do chłodzenia procesora – taki komponent jest dostępny w zdecydowanej większości współczesnych komputerów. Wysokość mierzona jest względem płyty głównej.

Grubość ścian bocznych, użytych w obudowie. Wybierając grubość, producenci muszą szukać kompromisu między kilkoma punktami naraz. Z jednej strony, cienkie ściany są niedrogie i ciepło przez nie rozprasza się szybciej, co ma pozytywny wpływ na wydajność chłodzenia. Z drugiej strony, grube ściany są niezbędne w przypadku wydajnych systemów, w przeciwnym razie obudowa może po prostu nie wytrzymać wagi zaawansowanych podzespołów. Po trzecie, stal to dość mocny materiał, nawet przy stosunkowo niewielkiej grubości. W związku z tym w większości modeli wskaźnik ten nie przekracza 0.7 — 0,8 mm, a częściej wynosi około 0.5 – 0,6 mm.