Porównanie Gorenje GIS 66 XC czarny vs Kaiser KG 6340 stal nierdzewna

— Gazowa. Jedną z kluczowych zalet palników gazowych jest błyskawiczna reakcja na obrót włącznika, co pozwala bardzo dokładnie regulować tryb gotowania. Ponadto takie grzałki są kompatybilne z dowolnymi naczyniami żaroodpornymi, niezależnie od materiału, z którego są wykonane, ponadto działają skutecznie z każdym dnem, niekoniecznie równym (najważniejsze, że naczynia mogą stabilnie stać na ruszcie). Kolejną zaletą w tym przypadku może być niski koszt gazu w porównaniu do energii elektrycznej. Jednocześnie palniki gazowe wymagają ostrożności i uwagi zarówno podczas zapłonu, jak i podczas pracy, a do podłączenia takiej płyty powinien być zaangażowany specjalista. Sam płomień gazowy nie nadaje się do niektórych konkretnych urządzeń (patrz „Urządzenie”): dlatego prawie nie jest używany do grilli i frytkownic. Zwracamy również uwagę, że gazociągi do podłączenia są daleko nie wszędzie: na przykład w sektorze prywatnym lub na obszarach wiejskich może to powodować problemy, a w domach powyżej 10 pięter gaz nie jest w ogóle używany ze względu na wymogi bezpieczeństwa. Co prawda pozostaje opcja awaryjna - wymienne butle gazowe; jednak takie wyjście można potraktować tylko w ostateczności, a przy braku gazu zwykle wygodniej jest zaopatrzyć się w kuchenkę elektryczną.

— Elektryczna. Grzałki elektryczne nie bez powodu są uważane za prostsze i bezpieczniejsze w użyciu niż gazowe. Są o...ne więc włączane i wyłączane prostym przekręceniem pokrętła, wyciek gazu jest w nich niemożliwy, nie ma potrzeby monitorowania płomienia, a wyciek płynu może się zdarzyć tylko podczas nieplanowanego czyszczenia kuchenki. Podgrzewanie elektryczne nadaje się do absolutnie każdego rodzaju wbudowanych powierzchni (patrz "Urządzenie"), a dla grilli jest to generalnie jedyna dostępna opcja. Jednocześnie w urządzeniach z grzałkami elektrycznymi można zapewnić różne dodatkowe funkcje - aż do wbudowanych programów gotowania. Ponadto palnik może mieć niestandardowy kształt, który nie jest dostępny dla grzejnika gazowego. W związku z tym w każdym pomieszczeniu, w którym zwykle używane są płyty grzejne, znajdują się sieci elektryczne, co czyni takie modele bardziej wszechstronnymi; a podłączenie, choć może wymagać udziału specjalisty, jest na ogół znacznie prostsze niż w gazowych płytach do gotowania (więcej szczegółów w rozdziale „Podłączenie zasilania”). Co prawda grzałki elektryczne zużywają dużo energii elektrycznej, co może wpływać na rachunki za energię elektryczną i wymaga wysokiej jakości okablowania; jednak w mniej lub bardziej nowych domach prawie nie ma problemów z okablowaniem, a cena energii elektrycznej dla właścicieli kuchenek elektrycznych w niektórych regionach jest niższa niż taryfa ogólna. Z jednoznacznych wad płyt elektrycznych warto zwrócić uwagę na znaczną bezwładność cieplną: innymi słowy, grzałka nie reaguje natychmiast na obrót pokrętła, czasami opóźnienie liczone jest w dziesiątkach sekund, a nawet minutach. Co prawda istnieją typy palników, w których ta wada jest całkowicie lub częściowo wyeliminowana - jednak one z kolei nie są tanie (więcej szczegółów na temat różnych typów palników poniżej). Drugim ważnym punktem są specyficzne wymagania dotyczące naczyń: do normalnego gotowania musi mieć równe dno, ściśle przylegające do palnika. A płyty indukcyjne mają również ograniczenia materiałowe. Z niedociągnięć można również wspomnieć o niższej temperaturze podgrzania niż gazem, jednak ten punkt dotyczy głównie określonych przepisów. Wśród elektrycznych znajdują się modele wyposażone zarówno w jeden rodzaj palników ( indukcyjne, Hi-Light, żeliwne) jak i mieszane (indukcyjne z palnikami Hi-Light).

— Kombinowana. Płyta grzewcza wyposażona jest jednocześnie w dwa rodzaje palników - gazowy i elektryczny. Więcej szczegółów na temat każdej opcji podano powyżej. A modele łączone to najczęściej płyty czteropalnikowe, wyposażone w grzejniki według schematu „3 + 1” (3 gazowe i 1 elektryczny) lub „2 + 2” (odpowiednio równe części tych i tych). Pierwsza opcja będzie wygodna przede wszystkim tam, gdzie mogą wystąpić przerwy w dostawie gazu: po wyłączeniu gazu można użyć „zapasowego” palnika elektrycznego. Druga opcja jest odpowiednia dla tych, którzy mają obszerny zasób przepisów i wolą używać różnych typów palników w różnych sytuacjach. Jednak obie sytuacje są rzadkie, a same w sobie połączone modele mają nie tylko zalety, jednak także wady obu typów palników. Na przykład wymagają podłączenia gazu (który nie wszędzie jest dostępny) i zużywają dużo energii podczas pracy palników. W konsekwencji ten rodzaj jest znacznie mniej powszechny niż modele czysto gazowe lub czysto elektryczne.

— Emaliowana. Najprostsza i najczęstsza odmiana powłoki. Emalia łączy w sobie niskie koszty i dobre wskaźniki wytrzymałości, a ponadto może być dostępna w prawie każdym kolorze. Z drugiej strony jego czyszczenie może wymagać znacznego wysiłku, a z czasem na takiej powierzchni pojawiają się rysy i odpryski.

— Stal nierdzewna. Powierzchnie stalowe charakteryzują się solidnym wyglądem; dodatkowo są mocniejsze od emaliowanych, nie pojawiają się na nich pęknięcia i odpryski. Stal jest też dość łatwa w utrzymaniu czystości, jednak punkt ten jest prawie zniwelowany ze względu na trudności w utrzymaniu czystości – zanieczyszczenia pojawiają się łatwo, nawet odciski palców mogą zepsuć schludny wygląd. A do czyszczenia musisz użyć specjalnych środków - w przeciwnym razie możesz porysować piec.

— Szklano-ceramiczna . Szkło ceramiczne jako materiał ogólnie wyróżnia się wysoką przewodnością cieplną w połączeniu z dobrą wytrzymałością i odpornością na ciepło. Udało się to zwłaszcza Schott Ceram i EuroKera - producenci tej samej ceramiki szklanej, którą producenci sprzętu gospodarstwa domowego instalują w swoich modelach. Pozwoliło to na stworzenie oryginalnych modeli elektrycznych powierzchni do gotowania, w których elementy grzejne znajdują się pod solidną „pokrywą" ze szkła ceramicznego, warto zauważyć, że...właściwości tego materiału umożliwiają stosowanie go z palnikami indukcyjnymi(patrz poniżej). Takie „osłony” nie mają wystających części, a położenie grzałek jest oznaczone tylko liniami; dzięki temu można wygodnie przenosić naczynia między grzałkami, a czyszczenie takiej powierzchni jest tak proste, jak to tylko możliwe. Co prawda są też wady: szkło ceramiczne jest mniej wytrzymała od emalii czy stali, wymaga idealnie płaskich naczyń, a rozlanie płynu na płaskiej powierzchni obfituje w rozlewanie się na całej płycie i (nie tylko). Materiał ten jest również stosowany w płytach gazowych „gaz na szkle”; jest jednak bardziej obrazowy, ponieważ poza wytrzymałością nie ma kluczowych przewag nad szkłem hartowanym (patrz niżej), jednak kosztuje znacznie więcej.

— Szkło hartowane. Materiał stosowany w powierzchniach kuchennych w formacie „gaz na szkle": z niego wykonana jest powierzchnia, nad którą znajdują się palniki gazowe. Takie modele mają oryginalny wygląd, a samo szkło jest odporne na zarysowania i łatwe do czyszczenia. Jego wytrzymałość i odporność na nagrzewanie jest znacznie mniejsza niż ceramiki szklanej (to właśnie dlatego szkło hartowane nie jest stosowane w kuchenkach elektrycznych), jednak te momenty są z nawiązką rekompensowane niskim kosztem.

— Żeliwo. Oryginalny wariant występujący w niektórych modelach gazowych premium. W tym przypadku powierzchnia robocza wykonana jest z tego samego żeliwa co ruszty palnika, a same ruszty są w rzeczywistości występami na powierzchni żeliwnej. Nadaje to całej konstrukcji niezwykły, bardzo solidny wygląd, a także zwiększa jej niezawodność: konstrukcja kratownic jest taka, że nie uginają się one nawet pod najcięższymi naczyniami. Z drugiej strony czyszczenie takiej powierzchni może być dość pracochłonne (zarówno ze względu na specyfikę samego żeliwa, jak i ze względu na konieczność czyszczenia narożników między rusztami a powierzchnią), a ta opcja nie jest tania. Z tego powodu na rynku dostępnych jest tylko kilka modeli z powierzchnią żeliwną.

Całkowita liczba tradycyjnych palników gazowych w modelu gazowym lub kombinowanym. Zalety i wady takich grzejników można znaleźć w rozdziale „Rodzaj powierzchni”.

Liczba palników gazowych, w których płomień nie znajduje się w jednym, jak w standardowych palnikach, ale w dwóch (lub trzech) rzędach — innymi słowy, w postaci dwóch (trzech) pierścieni, jednego w drugim. Palniki o tej konstrukcji mają większą moc niż zwykłe jednorzędowe, a także bardziej równomiernie ogrzewają dno naczyń, co może być szczególnie przydatne podczas smażenia. Ponadto uważa się, że takie grzejniki najlepiej nadają się do patelni typu "Wok". Jednocześnie dla większości zadań taka zwiększona moc jest zbędna, dlatego większość modeli z tą funkcją ma tylko jedną turbosprężarka. większe ilości są niezwykle rzadkie.

Liczba palników indukcyjnych w konstrukcji powierzchni do gotowania.

Cechą takiego palnika jest to, że nie nagrzewa się samodzielnie, ale przenosi energię do naczyń za pomocą promieniowania elektromagnetycznego. Promieniowanie to jest bezpieczne dla ludzi, a na dnie naczyń tworzy specjalne prądy, które zapewniają podgrzanie. Ten rodzaj pracy ma wiele zalet w porównaniu z tradycyjnymi grzałkami Po pierwsze, palnik natychmiast reaguje na zmianę trybu pracy - w tym przypadku nagrzewnice indukcyjne są podobne do gazowych. Po drugie, powierzchnia płyty (najczęściej szklana lub szklano-ceramiczna) prawie się nie nagrzewa — z wyjątkiem tego, że część ciepła jest przenoszona z nagrzanych naczyń; ma to pozytywny wpływ na bezpieczeństwo. Po trzecie, płyty indukcyjne są dość ekonomiczne pod względem zużycia energii. Wśród wad podgrzewania indukcyjnego, oprócz wysokich kosztów, możemy wspomnieć, że działa tylko z naczyniami wykonanymi z grubej stali lub żeliwa. Inne metale na takim palniku słabo się nagrzeją, a szkło, ceramika i inne niemagnetyczne materiały w ogóle się nie nagrzeją. Jednak wiele nowoczesnych naczyń powstaje właśnie w oparciu o zgodność z indukcją, co często ma odpowiednie oznaczenie na dole.

Funkcja pozwalająca na połączenie dwóch (lub więcej) sąsiednich palników elektrycznych w jeden nagrzewacz. Najczęściej ten tryb występuje w palnikach indukcyjnych, rzadziej w Hi-Light, a w palnikach gazowych w ogóle nie jest stosowany. Często „most” wygląda jak jeden ciągły wydłużony nagrzewacz, którego poszczególne części można włączać niezależnie - są one w rzeczywistości palnikami. Tak czy inaczej, tryb Bridge może być przydatny przede wszystkim do pracy z wydłużonymi naczyniami – na przykład z gęsiarką. Co więcej, konstrukcja może przewidywać różne dodatkowe funkcje – na przykład możliwość zadania różnych ustawień mocy dla poszczególnych części „mostu” i przesuwania naczyń pomiędzy nimi, w zależności od gotowości naczynia. W takim przypadku, w przeciwieństwie do konwencjonalnych palników, nagrzewanie włączy się automatycznie, w zależności od obecności naczyń na palniku.

W płytach z tą funkcją panel sterowania nie znajduje się z przodu, ale z boku - zwykle po prawej stronie. Panel sterowania umieszczony z boku nie tylko nadaje urządzeniu oryginalny wygląd, ale może być również wygodne z praktycznego punktu widzenia. W szczególności taki układ pozwala na zmniejszenie głębokości panelu, co może być przydatne, gdy głębokość samego blatu jest niewielka.

Rodzaj sterowania stosowanego w płycie grzewczej. Warianty mogą być następujące:

— Pokrętła. Sterowanie oparte na klasycznych pokrętłach obrotowych. Czasami w konstrukcji mogą być również przewidziane przyciski, jednak odpowiadają one tylko za pomocnicze funkcje urządzenia, natomiast włączaniem i mocą palników sterują właśnie pokrętła (a kombinacja pokręteł i czujników jest wskazywana osobno - patrz poniżej). Ten rodzaj sterowania wyróżnia się prostotą, wygodą, niezawodnością oraz niskim kosztem, dzięki czemu jest niezwykle popularny - jest stosowany w większości nowoczesnych płyt grzewczych typu niezależnego (patrz wyżej).

— Dotykowe. Sterowanie oparte na panelach dotykowych. Czujniki są zwykle „powiązane" z elektronicznymi obwodami sterującymi i mogą kontrolować prawie wszystkie funkcje płyty, a zakres takich funkcji może być bardzo obszerny. Wśród zalet paneli dotykowych można wymienić stylowy wygląd, łatwość czyszczenia ze względu na brak wystających elementów, a także fakt, że czujniki nie muszą być naciskane — wystarczy lekki dotyk. Główną wadą tego typu sterowania jest wysoki koszt, jednak jest on stosowany głównie w wysokiej klasy płytach grzewczych, gdzie cena czujników jest prawie niezauważalna na tle kosztu całego urządzenia.

— Obrotowe + dotykowe. Połączenie przełączników obrotowych (patrz wyżej) z czujnikami. Należy pamiętać, że do głównego sterowania palnikami wystar...czą tylko pokrętła, a do dodatkowych funkcji można również użyć przycisków - są tańsze niż czujniki. Dlatego tego typu sterowanie zwykle oznacza, że mamy do czynienia z dość drogim modelem z mnóstwem dodatkowych funkcji. Wśród zalet czujników można wypunktować schludny i stylowy wygląd, a także łatwość czyszczenia – w przeciwieństwie do przycisków nie mają szczelin i wystających elementów, w których może gromadzić się brud. A niektóre modele o podobnym sterowaniu mają dość nietypową aranżację - na przykład tylko jedno pokrętło, którego przeznaczenie zmienia się za pomocą poleceń z czujników.

— Dotykowe + dysk magnetyczny. Sterowanie dotykowe (patrz wyżej), uzupełnione specjalnym sterowaniem obrotowym - dyskiem magnetycznym. Ten dysk jest do pewnego stopnia podobny do przełączników obrotowych, jednak nazywa się go magnetycznym ze względu na mocowanie - za pomocą magnesu stałego, który umożliwia zdjęcie regulatora. Najczęściej na wszystkie palniki przypada jeden dysk, rzadziej spotyka się modele z osobnym dyskiem na każdy palnik. Jednak w każdym razie takie pokrętło ma dwie kluczowe różnice w stosunku do przełączników obrotowych. Po pierwsze, dysk magnetyczny kontroluje nie tylko moc, lecz także mnóstwo innych funkcji płyty. Po drugie, dyski wyglądają schludniej i wygodniej w użyciu: łatwo się obracają, a wyjmowana konstrukcja ułatwia czyszczenie i zapewnia ochronę przed dziećmi. Jednak zastosowanie tego rodzaju sterowania ma sens głównie w wysokiej klasy płytach grzewczych z dużą ilością funkcji.

— Na piekarniku. Jak sama nazwa wskazuje, takie płyty nie mają własnego sterowania - odbywa się ono z panelu piekarnika, do którego podłączone jest urządzenie. Ten wariant z definicji występuje tylko w modelach zależnych (patrz "Rodzaj").

— Suwakowe. Rodzaj sterowania dotykowego reprezentowanego przez wrażliwe ścieżki. Często są wydłużone w smukłą linię, rzadziej są wykonane w kształcie koła. Aby dostosować intensywność grzania palników lub szybko uzyskać dostęp do innych ustawień płyty, przesuń palcem po odpowiedniej skali dotykowej do wybranej wartości. Wygoda sterowania suwakowego polega również na tym, że można od razu ustawić wymaganą moc grzewczą, klikając określony obszar skali.

— Indywidualne. Sterowanie sensorowe lub suwakowe (patrz odpowiednie punkty), dzięki czemu możesz sterować każdym polem grzejnym z osobna — wszystkie wyposażone są we własne regulatory mocy. Indywidualne sterowanie umożliwia ustawienie wymaganego poziomu grzania dla określonej strefy bez konieczności uprzedniego wybierania konkretnego pola poprzez dotknięcie panelu. Jest to bardziej intuicyjne i daje większą elastyczność przy przygotowywaniu różnych potraw jednocześnie.

— Kontrola gazu. System bezpieczeństwa, który automatycznie odcina dopływ gazu w przypadku przypadkowego zgaśnięcia płomienia. Składa się z dwóch głównych elementów: termopary i urządzenia blokującego gaz. Gdy płomień gaśnie, termopara wysyła sygnał do urządzenia blokującego, które odcina dopływ gazu, zapobiegając wyciekowi gazu.

— Automatyczny zapłon. System zapłonowy do palników gazowych wbudowanych bezpośrednio w płytę grzewczą. Najczęściej samozapłon wykorzystuje iskrę elektryczną, a urządzenie musi być podłączone do sieci, nawet jeśli wszystkie palniki na powierzchni są gazowe. Z drugiej strony funkcja ta znacznie ułatwia zapłon, dzięki czemu można zrezygnować z zapałek, zapalniczek i innych źródeł otwartego ognia. Warto powiedzieć, że systemy samozapłonu mogą działać na różne sposoby: w niektórych modelach zapłon jest uruchamiany natychmiast po obróceniu pokrętła otwierającego gaz, w innych trzeba w tym celu nacisnąć osobny przycisk.

— Termosonda. Przyrząd do mierzenia temperatury potrawy i określania stopnia jej gotowości. Pomiary takie można przeprowadzić zarówno na powierzchni, jak i wewnątrz. Termosondy zwykle komunikują się z płytą bezprzewodowo. Na podstawie pomiarów mierzonych przez termosondę panel automatycznie reguluje intensywność grzania lub utrzymuje wymaganą temperaturę wody. Termosonda przyda się również przy gotowaniu potraw metodą sous-...vide.

— Automatyczne wyłączanie. System, który w razie potrzeby pozwala automatycznie wyłączyć podgrzewanie. Konkretny sposób działania automatycznego wyłączania może być różny: w niektórych modelach działa on zgodnie z zegarem ustawionym przez użytkownika (patrz poniżej), w innych — po osiągnięciu przez palnik temperatury krytycznej lub w przypadku, gdy nagrzewacz pracował przez długi czas bez interwencji użytkownika. Szczegóły dotyczące każdego modelu należy doprecyzować osobno. Jednak w każdym przypadku funkcja ta sprawia, że korzystanie z płyty kuchennej jest wygodniejsze, a nawet bezpieczniejsze. Należy pamiętać, że automatyczne wyłączanie prawie nie występuje w palnikach gazowych ze względów technicznych.

— Timer. Urządzenie, które odlicza określony czas (ustawiony przez użytkownika) i daje sygnał na koniec odliczania. Ponadto timer może również zapewniać automatyczne wyłączanie podgrzewania (patrz wyżej). Konkretne rodzaje timerów są różne - od najprostszych pokręteł mechanicznych po elementy elektroniczne z wyświetlaczami. Pierwszy wariant jest tańszy, lecz margines błędu w takim urządzeniu może sięgać kilku minut; urządzenia elektroniczne są droższe, ale znacznie dokładniejsze i bardziej naoczne. Tak czy inaczej, obecność timera może znacznie ułatwić życie użytkownika, pozbawiając go konieczności samodzielnego śledzenia czasu.

— Tryb pauzy. Możliwość „wstrzymania” wszystkich palników jednym naciśnięciem przycisku, a następnie wznowienia ich pracy poprzez naciśnięcie tego samego przycisku. W trybie pauzy palniki są faktycznie wyłączone, a podgrzewanie jest kontynuowane tylko ze względu na ciepło resztkowe; a po wyłączeniu pauzy przywracane są wszystkie wcześniej ustawione ustawienia pracy - moc, odliczanie timera itp. Funkcja ta może się przydać w przypadku, gdy musisz wyjść z kuchni na krótki czas - zwłaszcza jeśli przygotowane danie może się w każdej chwili spalić lub „uciec”, a nie masz pewności, jak długo potrwa nieobecność. Zwróć uwagę, że tryb pauzy ma zwykle limit czasu wynoszący kilka minut, po czym powierzchnia jest całkowicie wyłączana.

— Ochrona przed dziećmi. Możliwość zablokowania panelu sterowania urządzenia tak, aby obroty pokręteł i wciskanie przycisków nie wpływały na tryb jego pracy (często, gdy blokada jest włączona, pokrętła są na ogół zamocowane w stałej pozycji). Funkcja ta przydaje się przede wszystkim jako ochrona przed dziećmi: ciekawski maluch nie będzie w stanie włączyć płyty według własnego uznania ani zmienić jej trybu pracy. Blokadę zwykle usuwa się w taki sposób, aby mógł to zrobić dorosły, ale nie dziecko – na przykład poprzez wciskanie przycisków w określonej kolejności.

— Wskaźnik ciepła resztkowego. Wskaźnik sygnalizujący, że dana płyta grzewcza nadal jest ciepła. Z reguły reaguje na podgrzanie od 50 °C i więcej. Głównym przeznaczeniem takiego wskaźnika jest zapobieganie oparzeniom na skutek dotknięcia gorącego palnika, który jeszcze nie ostygł. Można go również używać przy włączonym palniku - w celu określenia, czy się rozgrzał, czy nie. Funkcja ta jest szczególnie istotna w przypadku palników żeliwnych (patrz wyżej), chociaż może być również przydatna w przypadku podgrzewaczy typu Hi-Light.

— Wbudowany okap. Obecność własnego wbudowanego okapu w konstrukcji płyty kuchennej. Z reguły wlot powietrza znajduje się na poziomie palników, jego rozmiar jest niewielki, a wydajność niska. W związku z tym wbudowany okap raczej nie będzie głównym systemem wentylacyjnym w kuchni, lecz jednocześnie może być dobrym dodatkiem do oddzielnie instalowanego okapu. Głównymi wadami płyt z tą funkcją są wysoki koszt i złożoność instalacji.

— Sterowanie okapem. Możliwość sterowania okapem kuchennym z poziomu płyty. Aby to zrobić, oba urządzenia muszą być zsynchronizowane za pośrednictwem jednego kanału łączności, okap włącza się, gdy palnik na płycie jest włączony i dostosowuje moc roboczą w zależności od tego, ile palników działa i z jaką mocą. Eliminuje to potrzebę ręcznego włączania i wyłączania okapu przez użytkownika; a parametry sterowania z reguły dobierane są w taki sposób, aby moc była wystarczająca nawet w najtrudniejszych sytuacjach. Niektóre modele pozwalają nawet na dostosowanie konkretnej wydajności okapu w zależności od sytuacji. Warto jednak zauważyć, że różni producenci urządzeń kuchennych stosują do komunikacji różne technologie, które różnią się nawet zasadą działania: na przykład Con@Ctivity firmy Miele działa za pośrednictwem komunikacji radiowej, a Hob2Hood firmy Electrolux działa za pośrednictwem kanału na podczerwień. Dlatego jeśli planujesz korzystać z tej funkcji, warto zwrócić szczególną uwagę na kompatybilność powierzchni i okapu; a dla maksymalnej gwarancji warto wybierać spośród urządzeń tego samego producenta.

— Sterowanie przez Internet. Możliwość sterowania płytą przez internet. Aby połączyć się z siecią, zwykle używany jest wbudowany moduł Wi-Fi, a sama metoda sterowania może być różna: w niektórych modelach trzeba zainstalować firmową aplikację na smartfonie lub tablecie, w innych wystarczy otworzyć specjalną stronę w dowolnej przeglądarce. Tak czy inaczej, funkcja ta pozwala kontrolować płytę grzewczą i monitorować jej stan z dowolnego miejsca na świecie, gdzie jest Internet. Dzięki czemu możesz na przykład zostawić czajnik na płycie i uprzednio włączyć nagrzewanie w drodze do domu, aby gorąca woda była gotowa do czasu powrotu. A wyjeżdżając w długą podróż, możesz w każdej chwili sprawdzić, czy nie zapomniałeś wyłączyć płyty i, jeśli to konieczne, naprawić sytuację. Co prawda należy pamiętać, że taka funkcjonalność znacząco wpływa na koszt.