Porównanie Tanita BC-718 vs Tanita BC-730

Wagi są w stanie prowadzić ewidencję w różnych jednostkach miary, natomiast rozliczenia mogą odbywać się zarówno według masy, jak i objętości. Wśród najczęstszych jednostek miary wyróżniamy następujące.

- Gramy (g) - jednostka wagi należąca do systemu metrycznego. Gramy są używane w wagach kuchennych stołowych.

- Kilogramy (kg) - to metryczna jednostka wagi. Kilogramy są używane w urządzeniach podłogowych.

- Funty (lb: oz) - to powszechna jednostka wagi używana w niektórych krajach europejskich, a także w Stanach Zjednoczonych. 1 funt można przyrównać do 0,45 kilograma.

- Mililitry (ml) - to metryczna jednostka objętości. Niektóre modele wag są w stanie określić objętość mleka i wody na podstawie wagi.

- Uncje (fl'oz) - to jednostka miary objętości stosowana w krajach anglojęzycznych. 1 uncja amerykańska może przyrównać do 30 ml.

- Kamienie (st) - brytyjska jednostka wagi. Kamienie służą do obliczania masy ciała człowieka, dlatego ten system pomiarowy znajduje się w podłogowych wagach domowych i specjalistycznych wagach diagnostycznych. 1 kamień można przyrównać do 6,35 kilograma.

- Pomiar wzrostu. Możliwość wykorzystania wagi do pomiaru wzrostu użytkownika. Najczęściej funkcja ta znajduje się w modelach dla dzieci (patrz „Rodzaj wag”): dziecko jest umieszczone poziomo na wadze, a w konstrukcji można przewidzieć urządzenie pomiarowe. Takie urządzenia mogą być różne - od najprostszej taśmy mierniczej po ruchome przegrody instalowane na wadze, które po zmierzeniu przesuwają się na odległość odpowiadającą wzrostowi dziecka. Tak czy inaczej, wzrost jest jednym z najważniejszych wskaźników oceny wzrostu dziecka; i bardzo wygodne może być zmierzenie go jednocześnie z wagą. Ponadto, funkcja ta znajduje się wśród wag podłogowych. Mogą też stosować różne techniki, czasem dość oryginalne: np. w niektórych modelach rolę linijki pomiarowej pełni bezprzewodowy pilot, który podczas pomiaru musi być uniesiony do poziomu głowy. W wagach „dorosłych” pomiar wzrostu często łączy się z możliwością obliczenia wskaźnika masy ciała.

- Pomiar % tkanki tłuszczowej. Pomiar ilości tkanki tłuszczowej w organizmie. Funkcja ta jest szczególnie przydatna dla osób o dużej budowie ciała, pozwala dość dokładnie określić, co spowodowało dużą wagę - otyłość lub ogólne cechy ciała. Zauważ, że w tym przypadku mówimy o ilości wszystkich rodzajów tkanki tłuszczowej; pomiar ilości tłuszczu trzewnego może być przewidziane oddzielnie, patrz poniżej.

- Obliczanie poziomu tłuszczu trzewnego.... Wskazywanie ilości tzw. tłuszczu trzewnego w organizmie. Jest to nazwa tkanki tłuszczowej, która nie tworzy się pod skórą, ale wokół narządów wewnętrznych (żołądek, jelita, nerki itp.). Pewna ilość tego tłuszczu jest niezbędna do ochrony tych narządów i normalnego funkcjonowania organizmu, jednak w przypadku jego nadmiaru, mogą pojawić się poważne problemy zdrowotne. Funkcja ta pozwala określić, jaka część tkanki tłuszczowej w organizmie należy do trzewnej (uważa się, że jej ilość nie powinna przekraczać 10-15% całkowitego poziomu tłuszczu).

- Pomiar % bilansu wodnego organizmu. Wskazywanie całkowitej ilości wody w organizmie. Woda jest niezbędna dla organizmu człowieka, jej brak prowadzi do różnych nieprzyjemnych konsekwencji - od ogólnego osłabienia i zmęczenia po poważne choroby. Jednak nadmiar płynu jest również niepożądany - prowadzi do obrzęku. Warto w tym miejscu zauważyć, że każdy organizm, który nie otrzymuje wystarczającej ilości wody, może zostać odwodniony. Ale obrzęk jest oznaką, że pewien narząd (zwykle serce lub nerki) nie działa wystarczająco wydajnie; może to być spowodowane zarówno chorobą, jak i epizodycznym wzrostem stresu (na przykład, podczas upału lub po wypiciu napojów alkoholowych). Należy pamiętać, że określona norma zawartości wody w organizmie dla różnych osób będzie różna – w zależności od płci, wieku, budowy ciała, stanu zdrowia itp.; specyficzne dane na ten temat, a także metody określania takiej normy, można znaleźć w specjalnych źródłach.

- Pomiar % masy mięśniowej. Wskazywanie całkowitej masy tkanki mięśniowej w organizmie. Jest to jeden z najważniejszych parametrów, określających cechy sylwetki. Funkcja ta jest szczególnie ważna dla kulturystów, pracujących nad zwiększeniem masy mięśniowej. Taka praca wymaga nie tylko intensywnego treningu, ale także diety z dużą ilością węglowodanów, a niewłaściwa organizacja takiej diety może doprowadzić do tego, że jedzenie będzie „odkładać się” w tłuszczu, a nie w mięśniach. Regularnie mierząc masę tkanki mięśniowej, możesz ocenić ogólny trend i, jeśli to konieczne, podjąć na czas działania w celu skorygowania programu przyrostu masy ciała.

- Pomiar % masy kostnej. Oznaczanie całkowitej masy tkanki kostnej w organizmie. Jest to bardzo ważny parametr do oceny budowy ciała: u różnych osób kości mogą mieć różną twardość, a duża masa ciała może nie być związana z tkanką tłuszczową, ale z masą tkanki kostnej. Zwracamy również uwagę, że waga i struktura kości nie zmieniają się tak szybko, jak w mięśniach i tkankach tłuszczowych, dlatego funkcja ta jest przeznaczona głównie do wstępnej diagnozy cech ciała.

- Obliczanie podstawowej przemiany materii(BMR). Możliwość obliczania podstawowej przemiany materii - minimalna ilość energii wymagana organizmu do normalnego funkcjonowania (do pracy układu oddechowego, krążenia, nerwowego, a także różnych narządów). Innymi słowy, podstawowy metabolizm - to ilość energii, którą organizm wydaje bezpośrednio na funkcjonowanie, nie oszczędzając jej na później w postaci tkanki tłuszczowej. Parametr ten jest niezwykle ważny dla organizacji prawidłowego odżywiania, zwłaszcza podczas ćwiczeń na spalanie tkanki tłuszczowej i odchudzanie. Istnieją formuły, które pozwalają określić BMR według wagi, wzrostu, wieku i płci osoby; pozwalają jednak na uzyskanie jedynie przeciętnego wyniku, podczas gdy skale diagnostyczne uwzględniają wiele dodatkowych czynników, wpływających na tempo przemiany materii. Podstawowy metabolizm mierzy się zazwyczaj dziennym wydatkowaniem energii.

- Obliczanie wieku metabolicznego. Możliwość określenia fizycznego lub, jak to się nazywa, metabolicznego wieku użytkownika. Wskaźnik ten określa, jaki wiek w przybliżeniu odpowiada metabolizmowi w ciele (i odpowiednio, jak „stare” lub „młode” jest całe ciało). Sytuację uważa się za normalną, gdy mniej więcej odpowiada kalendarzowemu. Bardzo dobrze, jeśli wiek metaboliczny jest zauważalnie niższy niż rzeczywisty (pod warunkiem, że osoba czuje się normalnie, a przyspieszenie metabolizmu nie jest związane z chorobami) – oznacza to, że organizm działa bardzo aktywnie i jest w doskonałej kondycji. Jeśli wiek metaboliczny jest zauważalnie większy niż wiek kalendarzowy, oznacza to naruszenia, czasami bardzo poważne, i potrzebę ponownego rozważenia swojego stylu życia. Do określenia wieku metabolicznego nowoczesne skale diagnostyczne uwzględniają nie tylko podstawowe parametry (masa, wzrost, wiek, płeć, BMR opisane powyżej itp.), ale także pewne dane specyficzne – w szczególności ilość tkanki kostnej i trzewnej tkanki tłuszczowej. Dzięki temu wynik pomiaru jest dokładniejszy niż przy użyciu specjalnych tabel.

- Obliczanie wskaźnika masy ciała(BMI). Możliwość automatycznego obliczania wskaźnika masy ciała przy każdym ważeniu. Wskaźnik masy ciała jest wskaźnikiem, który określa budowę ciała, obecność niedowagi lub nadwagi i jest wyprowadzany ze wzoru: waga w kilogramach podzielona przez kwadrat wzrostu w metrach. W związku z tym, aby obliczyć BMI, waga musi „poznać” nie tylko wagę, ale także wzrost użytkownika; w tym celu niektóre modele są wyposażone w miarki wysokości (patrz Pomiar wysokości), inne zapewniają możliwość ręcznego wprowadzenia wzrostu użytkownika. Przybliżona interpretacja wartości BMI jest następująca: poniżej 15 – ciężki brak masy ciała, 15-20 – brak masy ciała, 20-25 – normalny, 25-30 – nadwaga, 30 i powyżej – duża nadwaga, otyłość.

- Tętno. Funkcja pomiaru tętna umożliwia ocenę odczytów tętna użytkownika w czasie rzeczywistym.

- Białko. Oznaczanie ilości proteiny lub białka w tkankach ciała jest obliczane jako procent całkowitej masy ciała użytkownika. Obliczenia przeprowadzane są według złożonych algorytmów poprzez analizę bioimpedancji. Białka są „materiałem budowlanym” do wzrostu mięśni człowieka, ich brak w organizmie prowadzi do utraty wagi, zaburzeń metabolicznych i słabego ukrwienia.

Możliwość automatycznej „identyfikacji” osoby, korzystającej z wagi. Funkcja ta występuje w modelach podłogowych, wyposażonych w zaawansowane możliwości diagnostyczne. Identyfikacja użytkownika odbywa się za pomocą zestawu parametrów, począwszy od rzeczywistej wagi, a skończywszy na ilości danego rodzaju tkanki w organizmie. Aby funkcja ta działała należy przeprowadzić wstępne pomiary, na podstawie których waga „zapamięta” osobę i automatycznie ją rozpozna podczas późniejszego użytkowania. Jednocześnie nowoczesne modele są programowane z oczekiwaniem, że pewne parametry diagnostyczne osoby mogą się zmieniać w czasie. Większość z tych wag dość dokładnie identyfikuje osobę, wpisaną w pamięć, nawet jeśli pewne cechy ciała (procent płynów, ilość tłuszczu itp.) uległy znacznej zmianie. Co prawda, identyfikacja nie jest absolutnie dokładna, a nawet zaawansowane wagi mogą zmylić osoby o podobnych wskaźnikach ciała; z drugiej strony, takie zbiegi okoliczności są niezwykle rzadkie i w większości przypadków funkcja ta jest dość niezawodna.

Materiał, z którego wykonana jest powierzchnia robocza wagi - platforma lub misa.

— Plastik. Niedrogi i jednocześnie całkiem praktyczny materiał, odpowiedni do wszystkich rodzajów wag. Plastik jest uważany za niezbyt trwały, ale ta opinia jest błędna: można z niego wykonać nawet misy wag podłogowych, zaprojektowanych na obciążenie 150 kg lub więcej. Z praktycznych zalet tego materiału możemy wymienić fakt, że nie chłodzi skóry – na takiej wadze można wygodnie stać nawet boso; a w przypadku modeli dla dzieci(patrz „Rodzaj wag”) funkcja ta nie jest zbyteczna.

— Metal. Metal jest bardzo trwały i nadaje urządzeniu solidny wygląd. Z drugiej strony, kosztuje więcej niż plastik, a wspomniane zalety rzadko mają znaczenie w przypadku wag. Dlatego materiał ten jest używany głównie w dość drogich wagach. A w modelach niedrogich „metal” może oznaczać cienką metalową powłokę nałożoną na plastikową platformę.

— Szkło. Główną cechą szklanych powierzchni jest ich stylowy wygląd. Szkło z jakiegoś powodu jest uważane za kruche, ale rozbicie go wymaga dość silnego uderzenia. A wytrzymałość nowoczesnych szkieł jest wystarczająca nawet w przypadku wag podłogowych o limicie wagowym większym niż 100 kg. Kolejną zaletą tego materiału jest łatwość oczyszczania.

— Drewno. Platformy drewniane wygl...ądają nietuzinkowo i atrakcyjnie dzięki charakterystycznym kolorom i wzorom na powierzchni. Ponadto opcja ta jest bardzo ceniona przez miłośników naturalnych materiałów i ogólnie stylu „eko”. Z drugiej strony, drewno nie ma żadnych specjalnych praktycznych zalet w porównaniu z tym samym plastikiem i może kosztować znacznie więcej. W rezultacie, materiał ten jest używany głównie ze względów konstrukcyjnych, a na rynku jest stosunkowo niewiele „designerskich” wag.

— Guma. Guma występuje głównie w dwóch rodzajach wag (patrz wyżej) - kieszonkowych i podłogowych. W modelach kieszonkowych platforma jest dolną częścią urządzenia, która przy ważeniu leży na dłoni; guma jest materiałem dość miękkim i wygodnym do takiego zastosowania, dlatego jest bardzo popularna wśród tego typu wag. W urządzeniach podłogowych platformy gumowe są używane są prawie z tych samych powodów: guma jest bardziej miękka niż plastik, nie ślizga się tak bardzo i wygodniej jest na niej stać, a ponadto można zapewnić wypustki masujące (bąbelki) na nim, natomiast na twardym plastiku mogą powodować dyskomfort. Jednak te zalety nie są kluczowe, a guma jest droższa, dlatego jest mniej powszechna.

Oprócz wyżej opisanych, we współczesnych wagach można zastosować inne materiały, czasem dość nietypowe – na przykład marmur lub kamień (w tym w formie mozaiki, którą wyłożono platformę), czy skóra (eko skóra). Najczęściej materiały te są używane ze względów estetycznych.

Przytłaczająca większość wag elektronicznych wyposażone są w zasilanie bateryjne. Jednak niektóre modele mogą mieć wbudowany akumulator, który nie wymaga ciągłej wymiany. Trzeba tylko pamiętać, aby doładowywać urządzenie.

W wadze zasilanej bateryjnie można używać różnych typów ogniw zasilających:

— AA — format klasycznych baterii typu „paluszki";

— AAA — baterie "małe paluszki";

— CR2032 — tzw. „baterie guzikowe”. Wielu użytkowników komputerów PC zna ten format baterii. „Guziki” służą do zasilania BIOS w płytach głównych.

Oprócz typu baterii należy również zwrócić uwagę na ich liczbę w komorze bateryjnej.