Ważne! Informacje o zastosowanych matrycach w telewizorach nie są zawsze podawane przez producentów. A dokładniej, producenci zazwyczaj pomijają te informacje: dla około 75% aktualnych modeli na rynku matryca nie jest określona. Z pozostałych 25% największy udział mają telewizory OLED. Ponieważ jest to stosunkowo droga technologia i oznaka statusu premium, ukrywanie informacji o OLED jest niecelowe. Odpowiedni skrót często pojawia się nawet w nazwie telewizora. Jednak w przypadku innych matryc jest inaczej.

1. Jakie są rodzaje matryc: krótko o terminach

Nowoczesne telewizory bazują na następujących matrycach:

  1. VA — wyświetlacz na bazie ciekłych kryształów, z obowiązkowym podświetleniem diodami LED. VA zapewnia dobrą kontrastowość obrazu.
  2. IPS — kolejna popularna technologia wyświetlaczy ciekłokrystalicznych z podświetleniem. Matryca ta zapewnia szerokie kąty widzenia.
  3. OLED — matryca bazująca na organicznych diodach emitujących światło, bez potrzeby podświetlenia. Zapewnia doskonały kontrast i głęboką czerń przy szerokich kątach widzenia.
  4. QD-OLED — matryca oparta na organicznych diodach z dodatkowym filtrem z kropkami kwantowymi. Posiada wszystkie zalety OLED oraz wyższą jasność szczytową.
  5. microLED — nowy, obiecujący rodzaj ekranów, drogi i nie stosowany masowo. Zbliżony do OLED — także bez podświetlenia, z samodzielnie emitującymi elementami, ale nieorganicznymi.

Często pełnoprawne matryce są mylone z innymi marketingowymi terminami, takimi jak:

  • QLED — technologia wykorzystująca warstwę kropek kwantowych w produkcji matryc. To wciąż telewizory LED (czyli z podświetleniem), ale z dodatkowym filtrem zwiększającym nasycenie kolorów i jasność;
  • NanoCell — w zasadzie to samo, co QLED, ale opatentowane przez firmę LG;
  • mini LED — nie jest to matryca, a typ podświetlenia — obecnie najbardziej zaawansowany. Stosowany w telewizorach LED. Jego główną zaletą jest wiele małych diod, co poprawia kontrast, jakość i precyzję odwzorowania kolorów.

2. Jaka matryca do telewizora jest najlepsza?

Aby poprawnie odpowiedzieć na to pytanie, należy określić główne scenariusze użytkowania telewizora oraz budżet. Najlepiej zacząć od ceny. Telewizory można podzielić na trzy półki cenowe — z niższej, średniej i premium.

Po ustaleniu budżetu warto określić główny scenariusz użytkowania. Do najważniejszych należą:

  • filmy (oglądanie w przyciemnionym oświetleniu);
  • transmisje sportowe (także w dużym gronie);
  • gry (na konsoli lub komputerze);
  • programy telewizyjne i tryb tła (oglądanie w dobrze oświetlonym pomieszczeniu);
  • pełnoprawne zastąpienie monitora.

2.1 Najlepsza matryca z niższej półki

W tej kategorii wybór ogranicza się do dwóch opcji — VA lub IPS. Inne matryce rzadko występują w tym przedziale cenowym, a jakość obrazu wymaga pewnych kompromisów.

Do salonu przy ograniczonym budżecie najlepiej wybrać telewizor z matrycą VA. Dobra kontrastowość sprawdzi się przy oglądaniu filmów i w grach fabularnych. Do kuchni, gdzie telewizor nie jest oglądany w ciemności, a widz często nie znajduje się bezpośrednio przed ekranem, ważne są dobre kąty widzenia i lepiej sprawdzi się telewizor z matrycą IPS. Podobne zalecenie dotyczy wspólnego oglądania meczu lub innych transmisji sportowych.

2.2 Najlepsza matryca ze średniej półki cenowej

W tej kategorii również dostępne są telewizory LCD z podświetleniem, czyli VA lub IPS. Jednak w tym przedziale cenowym dostępne są różne "ulepszenia", w tym filtry świetlne, bardziej zaawansowane podświetlenie z technologiami lokalnego wygaszania itd.

Uniwersalnie najlepszej matrycy na umiarkowany budżet również nie ma. Jeśli priorytetem są szerokie kąty widzenia, zalecana jest matryca IPS — najlepiej z obsługą technologii lokalnego wygaszania. Jeśli telewizor jest wybierany do oglądania filmów i treści w HDR, dobrym wyborem będzie matryca VA z technologią kropek kwantowych QLED.

2.3 Najlepsza matryca premium

Jeśli nie ma ograniczeń budżetowych, zalecana jest matryca na bazie organicznych diod emitujących światło.

Najlepszym wyborem są sprawdzone telewizory OLED. Wykorzystują one białe organiczne diody. Telewizory te można bez obaw używać do wszelkich zastosowań, z wyjątkiem pomieszczeń o jasnym oświetleniu. Najbardziej bezkompromisową opcją są modele QD-OLED, choć ich wybór jest dość ograniczony.

Warto pamiętać, że obie wersje OLED nie są najlepszym wyborem, jeśli telewizor ma pełnić funkcję monitora komputerowego. Technologia ta jest narażona na ryzyko wypalenia pikseli przy statycznym obrazie.

2.4 Najlepsza matryca do oglądania filmów

Do oglądania filmów najlepiej sprawdzają się matryce OLED. Zapewniają one idealny kontrast, co jest istotne dla naturalnej czerni i jej odcieni w przyciemnionym pomieszczeniu.

Miniranking matryc do oglądania filmów:

  1. OLED i QD-OLED;
  2. VA + kropki kwantowe (zazwyczaj QLED);
  3. Samo VA.

2.5 Najlepsza matryca do transmisji sportowych

Dla fanów sportu najlepszym wyborem będzie telewizor OLED. Łączy on świetne parametry obrazu z szerokimi kątami widzenia, co jest ważne przy wspólnym oglądaniu meczów piłki nożnej, walk bokserskich itp.

Miniranking matryc do transmisji sportowych:

  1. OLED i QD-OLED;
  2. IPS;
  3. VA, w tym z QLED.

2.6 Najlepsza matryca do gier

Najlepszym wyborem dla graczy jest również QD-OLED i OLED. Telewizory te oferują wysoką częstotliwość odświeżania, minimalne opóźnienie sygnału, szybki czas reakcji, a także świetny kontrast i dobrą jasność. Jeśli jednak budżet jest ograniczony, konieczne będą kompromisy i uwzględnienie preferencji gracza. Dla e-sportu i gier wieloosobowych ważniejsza jest płynność, a dla gier fabularnych — kontrast obrazu.

Zalecamy graczom zapoznać się z naszym materiałem „Wybieramy najlepszy telewizor do gier na PS5, Xbox i PC”.

Miniranking matryc do gier:

  1. OLED i QD-OLED;
  2. VA + kropki kwantowe — do gier fabularnych;
  3. IPS — do gier wieloosobowych.

2.7 Najlepsza matryca do jasnego pomieszczenia

Ten scenariusz obejmuje telewizory w kuchni i w jasnych salonach, gdzie ogląda się programy telewizyjne lub inne treści „w tle” przy dziennym świetle. W takich przypadkach istotna jest wysoka jasność szczytowa matrycy, co sprawia, że najlepszym wyborem będzie VA + filtr świetlny QLED lub QD-OLED. Ważne są również szerokie kąty widzenia.

Miniranking matryc do programów telewizyjnych i jasnych pomieszczeń:

  1. VA + QLED;
  2. QD-OLED;
  3. IPS.

2.8 Najlepsza matryca do telewizora jako monitora

Jest to jedyny przypadek, w którym technologia OLED nie jest najlepszym wyborem z powodu ryzyka wypalenia pikseli przy wyświetlaniu statycznego obrazu. Jeśli telewizor ma pełnić funkcję monitora, lepiej wybrać matrycę z technologią kropek kwantowych, która zapewnia dobrą kontrastowość i odwzorowanie kolorów.

Miniranking matryc do telewizora jako monitora:

  1. Matryca z QLED;
  2. VA;
  3. IPS lub OLED.

W rzeczywistości już odpowiedzieliśmy, jaka matryca do telewizora jest najlepsza, a jaka jest optymalna pod względem stosunku ceny do jakości. Chcemy jednak pomóc lepiej zrozumieć współczesne technologie produkcji ekranów, aby uniknąć zamieszania między OLED i QLED czy microLED i mini LED.

3. Czym jest matryca TV?

Bez wchodzenia w techniczne szczegóły, można powiedzieć, że matryca jest głównym elementem ekranu, który bezpośrednio odpowiada za jakość obrazu. Wpływa na nią kontrast, jasność, zakres kolorów i odwzorowanie kolorów, a także kąty widzenia.

We współczesnych telewizorach matryca to cienka, ale wielowarstwowa struktura. Głównym elementem wyświetlaczy ciekłokrystalicznych (LCD) jest warstwa ciekłych kryształów z elektrodami sterującymi. Potrzebne są również źródła światła, którym zazwyczaj jest podświetlenie diodowe LED, stąd też nowoczesne oznaczenie — telewizory LED. Matryca zawiera również polaryzatory i filtr kolorów (jeden lub kilka).

Tak wygląda nowoczesna matryca LED w przekroju:
1 — podświetlenie; 2 — polaryzator; 3 — ciekłe kryształy; 4 — filtr kolorów; 5 — polaryzator.

Prosta schematyczna procedura wyświetlania obrazu na takiej matrycy wygląda następująco:

  • światło z podświetlenia przechodzi przez warstwę ciekłych kryształów;
  • kryształami sterują elektrody;
  • jeśli kryształ jest zamknięty, światło nie przechodzi;
  • jeśli kryształ jest otwarty, światło przechodzi dalej, a filtr kolorów barwi je na odpowiedni kolor — czerwony, zielony lub niebieski;
  • w wyniku mieszania kolorów tworzy się obraz na ekranie.

4. Jakie matryce są obecnie stosowane w telewizorach?

W dużym uproszczeniu współczesne matryce do telewizorów można podzielić na ciekłokrystaliczne (z podświetleniem) i bazujące na organicznych diodach świecących (bez podświetlenia). Pierwsze nazywane są LED, a drugie — OLED.

W matrycach LED różna może być geometria (układ) ciekłych kryształów na panelu. Pod tym względem wyróżniamy trzy główne rodzaje matryc — TN+Film, IPS i VA. Wyświetlany przez nie obraz, nawet przy innych równych parametrach, wyraźnie się różni.

Kiedyś popularna była matryca typu TN (TN+Film), ale obecnie stosowana jest prawie wyłącznie w ultratanich telewizorach, monitorach biurowych lub gamingowych. Matryca ta jest tania i oferuje szybki czas reakcji, jednak kontrast, kąty widzenia i zakres kolorów ustępują konkurencyjnym technologiom. Na TN+Film nie będziemy się szczegółowo skupiać.

Dla telewizorów obecnie istotne są dwa rodzaje matryc z podświetleniem — IPS i VA. Kluczowe różnice między nimi dotyczą budowy warstwy z ciekłymi kryształami i zasad ich wyrównywania, co bezpośrednio wpływa na parametry obrazu.

Struktura pikseli matryc IPS i VA.

4.1 VA

Technologia VA to skrót od vertical alignment, co oznacza pionowe wyrównanie. Taka struktura w matrycy VA sprawia, że ciekłe kryształy są bliżej siebie. W zamkniętym stanie skutecznie blokują światło z podświetlenia, co zwiększa kontrast obrazu (ponad 3000:1) i zapewnia głębszą i bardziej jednolitą czerń.

Wśród czołowych marek takie ekrany najczęściej spotykane są w telewizorach Samsung, ale są również powszechnie stosowane przez innych producentów — Sony, Philips, TCL itp. Warto dodać, że w około trzech przypadkach na cztery informacja o zastosowaniu matrycy VA nie jest podawana w specyfikacji telewizora.

Główne zalety VA:

  • dobry kontrast;
  • stosunkowo jednolite ciemne odcienie;
  • przystępna cena.

Główna wada VA — słabe kąty widzenia — obraz traci jasność i nasycenie kolorów przy oglądaniu pod kątem.


4.2 IPS

Skrót ten oznacza In-Plane Switching, czyli ułożenie kryształów w jednej płaszczyźnie. W praktyce, matryca IPS stosuje poziome wyrównanie kryształów, co pozwala na przepuszczenie większej ilości światła, obniżając kontrast obrazu (dla tych matryc współczynnik 1000:1 to norma). Czerń jest bardziej zbliżona do ciemnoszarego. Jednak struktura pikseli w IPS sprzyja większym kątom widzenia. Wśród tańszych rozwiązań, przy pozostałych warunkach równych, IPS często wygrywa pod względem zakresu kolorów i naturalności odwzorowania barw.

Matryce IPS są szeroko stosowane w telewizorach LG, choć sam producent rzadko to ujawnia.

Główne zalety IPS:

  • szerokie kąty widzenia;
  • naturalne odwzorowanie kolorów;
  • przystępna cena.

Główna wada IPS — niski kontrast — w ciemnym pomieszczeniu czarny kolor na ekranie wygląda jak szary.


4.3 OLED

To zupełnie inna technologia produkcji matryc, która utrzymuje status lidera pod względem jakości obrazu. W porównaniu do zwykłych modeli ciekłokrystalicznych, telewizory OLED wyróżniają się brakiem podświetlenia. Źródłem światła są samoświecące organiczne diody — piksele. Każdy z 8 milionów punktów (w panelu o rozdzielczości 4K) może być wyłączony, aby wyświetlać idealną czerń bez rozmycia lub poświaty wokół jasnych obiektów na ekranie. Obraz na matrycy OLED charakteryzuje się współczynnikiem kontrastu dążącym do nieskończoności, doskonałą głębią i jednolitością czerni, szeroką gamą kolorów i świetnymi kątami widzenia (zazwyczaj nawet szerszymi niż w IPS).

Główne różnice między matrycami OLED i LED
Cechy LED/LCD: złożona struktura, podświetlenie lampą lub LED, jednostka świecenia — piksel.
Cechy OLED: prosta struktura, światło bezpośrednio od LED, jednostka świecenia — piksel.

Główne zalety OLED:

  • doskonały kontrast;
  • szeroka gama kolorów;
  • szerokie kąty widzenia.

Do wad takich wyświetlaczy należy cena oraz niska jasność szczytowa. Jednak na tle głębokich ciemnych odcieni nawet niezbyt jasny obraz wygląda dobrze, więc treści HDR nie budzą zastrzeżeń. Główna wada OLED to ryzyko wypalenia pikseli przy wyświetlaniu statycznego obrazu. Jednak w przypadku pauzy wideo na 10 minut problemów nie będzie, zwłaszcza że użytkownikom oferowane są różne funkcje regeneracji matrycy. Na dłuższą metę wypalenie może jednak wystąpić.

Warto wspomnieć, że matryca MicroLED, także bez podświetlenia, jest bardzo obiecującą technologią, ale nie jest jeszcze powszechnie stosowana. Wykorzystuje nieorganiczne diody na bazie azotku galu i indu. Panele te są cieńsze i bardziej niezawodne, ale ich produkcja jest znacznie droższa. Jeśli telewizory MicroLED trafią na rynek konsumencki, dodatkowy koszt będzie uzasadniony dłuższą żywotnością.

Samsung już produkuje telewizory microLED, ale jeszcze nie dla masowej publiczności.

5. Podświetlenia matryc

W telewizorach z matrycami IPS i VA stosowane jest obowiązkowe podświetlenie. Źródłem światła są diody LED, ale same technologie ich rozmieszczenia mają istotne różnice, co bezpośrednio wpływa na jakość obrazu. W telewizorach z niższej półki stosuje się boczne podświetlenie Edge LED lub tylne Direct LED. Pierwsze jest umieszczone wokół krawędzi ekranu lub tylko po bokach, po lewej i prawej stronie, i jest wyposażone w specjalny reflektor dla poprawy równomierności podświetlenia. Drugie natomiast obejmuje całą tylną powierzchnię ekranu.

Różnice między podstawowymi rodzajami podświetlenia LED.

Edge LED częściej stosuje się z matrycami VA, ponieważ nawet przy nierównomiernym podświetleniu kontrast pozostaje wysoki, a nie pojawiają się jasne plamy w ciemnych scenach.

Bardziej równomierne Direct LED jest częściej stosowane z matrycą IPS, aby zniwelować problem nierównomierności i niezbyt głębokiej czerni. Oczywiście istnieją wyjątki od tej reguły, ale jeśli kombinacja VA + Direct LED poprawia jakość obrazu, to IPS + Edge LED tylko pogłębia problem z niezadowalającą czernią i zwiększa ryzyko poświaty (efekt Glow).

Specjalną odmianą bocznego podświetlenia w niektórych telewizorach Samsung jest system Dual LED. W tym systemie stosowane są dwa rodzaje diod LED — emitujące światło w ciepłym i chłodnym zakresie barw. Zastosowanie tej technologii ma pozytywnie wpływać na kontrast i odwzorowanie kolorów.

W telewizorach ze średniej półki cenowej dla poprawy obrazu stosuje się bardziej zaawansowane rodzaje podświetlenia, np. Full-Array Local Dimming lub FALD, a Sony określa podobny system mianem „dywanowego”. Jest to dalszy rozwój technologii Direct LED, gdzie diody LED są rozmieszczone równomiernie na tylnej powierzchni ekranu. Dla zwiększenia kontrastu i lepszego odwzorowania ciemnych odcieni zastosowano funkcję lokalnego wygaszania.

Zasada działania funkcji lokalnego wygaszania.

Zwykły, niedrogi telewizor LED nie wyłącza podświetlenia, jeśli trzeba wyświetlić ciemną scenę. W takim przypadku kryształy matrycy są ustawione w pozycji zamkniętej i próbują blokować światło. W matrycach IPS oznacza to w praktyce ciemnoszary obraz. Aby wyeliminować ten efekt, stworzono funkcję lokalnego wygaszania, która przyciemnia lub wyłącza podświetlenie w odpowiednich obszarach ekranu. Dzięki temu ciemne sceny wyglądają bardziej naturalnie, a pozostałe obszary nie tracą jasności, co zwiększa ogólny kontrast obrazu.

Jakość realizacji lokalnego wygaszania różni się w zależności od telewizora i nie zawsze działa idealnie. Mogą ucierpieć na tym jednolitość kolorów, szczegółowość w przyciemnionym obszarze, mogą pojawiać się aureole lub inne artefakty wokół jasnych obiektów. Ponadto rzeczywista korzyść z tej funkcji zależy od liczby stref lokalnego wygaszania. Im jest ich więcej, tym wyższy kontrast i jednolitość kolorów oraz mniejsze ryzyko wystąpienia defektów obrazu. Wśród rozwiązań ze średniej półki cenowej można spotkać telewizory z małą i średnią liczbą stref lokalnego wygaszania.

W zaawansowanych telewizorach i telewizorach premium często pojawia się podświetlenie Mini LED, które czasem jest nazywane ostatnim etapem ewolucji paneli ciekłokrystalicznych. Kluczową cechą tego podświetlenia jest mniejszy rozmiar diod, co pozwala na znaczne zwiększenie ich liczby, a tym samym na uzyskanie większej liczby stref lokalnego wygaszania, co zwiększa kontrast, poprawia odwzorowanie kolorów i jakość treści HDR.

Elementy składowe premium telewizora LED na dzisiejszym rynku.

Technologię Mini LED firma Samsung często łączy z filtrami świetlnymi QLED w swoich flagowych telewizorach LED, o których warto powiedzieć więcej.


5.1 Filtry z kropkami kwantowymi (QLED)

W ciekłokrystalicznych matrycach ulepszane są nie tylko podświetlenia, ale i inne podzespoły. W ten sposób powstały telewizory QLED. Obecnie technologia ta jest kojarzona z produktami Samsunga, ale podobne telewizory produkują także inne marki, w tym Hisense i Xiaomi. LG opracowało zbliżoną technologię NanoCell, jednak nie zdobyła ona takiego sukcesu marketingowego.

Czy słusznie jest nazywać QLED osobnym rodzajem matryc? Nie, to wciąż dobrze znane telewizory ciekłokrystaliczne bazujące na panelach IPS lub VA. Mają takie samo podświetlenie LED. Główna różnica polega na zastosowaniu filtra z kropkami kwantowymi, umieszczonego pomiędzy podświetleniem a warstwą ciekłych kryształów.

Główna cecha wyróżniająca QLED to obecność warstwy kropek kwantowych.
Na schemacie: 1 — podświetlenie; 2 — QDEF; 3 — polaryzator; 4 — ciekłe kryształy; 5 — filtr kolorów; 6 — polaryzator.

Kropki kwantowe faktycznie poprawiają jakość obrazu, poszerzając zakres kolorów i zapewniając jaśniejszy, żywszy i bardziej nasycony obraz, co jest szczególnie ważne przy oglądaniu treści HDR. Najlepszy efekt w telewizorach ze średniej półki cenowej zapewnia tandem VA i filtra QLED, a wyższej — połączenie z podświetleniem Mini LED, jak na przykład w modelu Samsung QE-65QN90D.

Warto zauważyć, że oznaczenia marketingowe czołowych producentów częściej utrudniają niż ułatwiają rozumienie niuansów. Na przykład w telewizorach Samsung kombinacja QLED i Mini LED nosi nazwę Neo QLED, a w LG połączenie NanoCell i mini diod LED — QNED. Na szczęście firma Sony nie wymyśliła dodatkowego terminu.


5.2 QD-OLED

Technologia kropek kwantowych wiąże się bezpośrednio z ulepszeniem matryc OLED. W 2022 roku na rynku masowym zadebiutowały telewizory QD-OLED. Jest to technologia łącząca możliwości OLED i QLED. Matryca bazuje na diodach organicznych, ale diody te są niebieskie (w tradycyjnych OLED są białe). Brak podświetlenia, ale dodano warstwę kropek kwantowych. Główne zmiany to zwiększenie jasności szczytowej oraz niezwykle szeroka gama kolorów (ponad 100% DCI-P3). Niestety, problem wypalania pozostał, a cena jest wyższa niż w przypadku „klasycznych” OLED.

Modyfikacja matrycy OLED z dodaniem warstwy kropek kwantowych.

Główne zalety QD-OLED:

  • doskonały kontrast;
  • zwiększona jasność szczytowa;
  • jeszcze szersza gama kolorów;
  • szerokie kąty widzenia.

Główne wady QD-OLED:

  • ryzyko wypalenia;
  • najwyższa cena.

6. Hierarchia cenowa matryc

Aby pomóc w wyborze optymalnej matrycy telewizora pod względem ceny i jakości obrazu, przedstawiamy minihierarchię TV w porządku wzrastającego przedziału cenowego:

  1. Skromny budżet do oglądania filmów — VA + Edge LED.
  2. Niższa półka cenowa do transmisji sportowych lub jako monitor — IPS + Direct LED.
  3. Średnia półka cenowa do filmów, gier fabularnych i jasnych pomieszczeń — matryce z QLED.
  4. Średni budżet do transmisji sportowych i gier wieloosobowych — IPS + funkcja lokalnego wygaszania.
  5. Klasa premium do różnych zastosowań, szczególnie do filmów, gier i sportu — OLED.
  6. Flagowe modele do jasnych pomieszczeń — QD-OLED.
  7. Modele z najwyższej półki cenowej jako monitor lub telewizor bez ryzyka wypalania pikseli — matryce z QLED i Mini LED.

7. Jak samodzielnie określić rodzaj matrycy?

Jeśli telewizor jest wyposażony w OLED lub QD-OLED, producenci o tym informują, gdyż jest to przewaga konkurencyjna modelu. W przypadku matrycy z filtrem QLED i/lub podświetleniem Mini LED informacje te również prawie zawsze są podane w specyfikacjach. Natomiast w przypadku VA i IPS jest inaczej — producenci często nie ujawniają tej technologii.

Istnieje kilka sposobów na określenie rodzaju matrycy LCD na podstawie cech pośrednich. Najłatwiej jest to zrobić na podstawie współczynnika kontrastu statycznego. Producenci nie zawsze podają tę wartość, ale częściej niż sam rodzaj matrycy. Typowy współczynnik kontrastu dla VA wynosi około 3000:1 i więcej, a dla IPS — 1000:1.

Jeśli kontrast również nie jest znany, określenie rodzaju matrycy LCD wymaga bezpośredniego testowania:

  • Test jakości czerni i poziomu kontrastu. Można go przeprowadzić, oglądając wideo w ciemnym pomieszczeniu. Dla matryc VA charakterystyczne są naturalne ciemne odcienie bez defektów, natomiast na IPS czerń przypomina raczej ciemnoszary, a jeśli podświetlenie jest słabe, możliwe są poświaty przy krawędziach ekranu.
  • Test kątów widzenia. W matrycy IPS jasność i odwzorowanie kolorów prawie się nie zmieniają podczas oglądania bezpośrednio i pod kątem. Natomiast na panelu VA obraz zmienia się wraz z położeniem widza — przy oglądaniu z boku kolory stają się blade i mniej wyraźne.
  • Test pod mikroskopem. Przy dużym powiększeniu można rozpoznać ułożenie pikseli — ustawienie pionowe wskazuje na VA, a poziome na matrycę IPS.

8. Jaką matrycę wybrać: podsumowanie

Preferowany rodzaj matrycy telewizora zależy bezpośrednio od głównych zastosowań i budżetu. Jeśli chcesz uzyskać bezkompromisową jakość obrazu, potrzebujesz telewizora z matrycą bazującą na samoświecących diodach — OLED lub QD-OLED. Jeśli budżet jest ograniczony, warto dokładnie przeanalizować główne scenariusze użytkowania. Na przykład, do oglądania filmów można polecić matryce z kropkami kwantowymi QLED, a do wspólnego oglądania telewizor z ekranem IPS.

Przy wyborze stosunkowo tanich i średniobudżetowych telewizorów skupianie się wyłącznie na technologii produkcji ekranu nie zawsze jest celowe. Marki często nie podają informacji o technologii IPS i VA, dlatego przede wszystkim warto zwrócić uwagę na kluczowe parametry obrazu — kontrast, jasność, zakres kolorów. Jeśli tych informacji brakuje, najlepiej udać się do sklepu i samodzielnie ocenić jakość obrazu wyświetlanego przez poszczególne modele. Pamiętaj, że często oświetlenie w salonie sprzedaży może maskować główne wady telewizora.