Jak wybrać najlepszy zasilacz do swojego komputera?

Krótko mówiąc, zasilacz jest konwerterem napięcia do zasilania wszystkich podzespołów komputera osobistego prądem stałym i niezbędnym napięciem. Pobór mocy komputera może się zmieniać wraz ze zmianami w jego obciążeniu, co również należy wziąć pod uwagę. Zwykle, aby określić wymaganą moc bloku, wystarczy spojrzeć na energochłonność podzespołów i wziąć trochę więcej na odpowiednią pracę przy wyższych częstotliwościach lub przy maksymalnym obciążeniu.

Doświadczeni użytkownicy zalecają również zwrócenie uwagi na producenta. Niektóre mało znane firmy oferują potężne i produktywne bloki, prosząc w zamian o śmieszne pieniądze. Po pewnym czasie takie urządzenia mogą ulec awarii i uszkodzić komponenty komputera - prawdopodobieństwo tego jest prawie niemożliwe do przewidzenia. Dlatego warto początkowo zwrócić uwagę na produkty popularnych producentów: Chieftec, CoolerMaster, Aerocool, Corsair i Zalman.

Jaki zasilacz wybrać?

Jeśli do komputera podłączona jest jednostka, której moc jest mniejsza niż wymagana przez system przy szczytowym obciążeniu, może to prowadzić do awarii poszczególnych komponentów. Niezależnie od tego, czy zaufali produktom znanej marki, czy nowicjuszowi na rynku.

Z reguły w ramach serii produkowane są bloki o różnej mocy. Na zdjęciu - Aerocool Strike-X Power z certyfikatem 80PLUS Bronze

W przypadku prostego komputera biurowego ze zintegrowaną grafiką lub niezbyt wydajnej karty graficznej wystarczy model o mocy do 400 W. Jeśli budujesz komputer domowy do rozrywki i gier, to najlepszym rozwiązaniem będzie jednostka o mocy 500 W - wystarczy na procesory i karty graficzne średniej klasy, które pozwolą Ci uruchamiać nowoczesne gry przy wysokich ustawieniach graficznych.

Jeśli twoje plany obejmują montaż „potwora” do gier, wtedy odpowiednia będzie moc co najmniej 700 W, pod warunkiem, że zainstalowana jest jedna najwyższej klasy karta graficzna. W przypadku kilku kart wideo sytuacja wygląda trochę inaczej - w trybach CrossFire / SLI będziesz potrzebować jednostki o mocy 850 W, w zależności od liczby kart wideo.

Powyższe wartości są względne, w praktyce deklarowana moc może być potrzebna komputerowi tylko przy obciążeniach szczytowych. Producenci komponentów z reguły wskazują minimalną wymaganą moc do prawidłowego działania swoich urządzeń, co pozwala samodzielnie obliczyć wymaganą moc urządzenia. Również w sieci można znaleźć wiele kalkulatorów, które pozwalają to zrobić automatycznie - użytkownik musi tylko wprowadzić konfigurację swojego systemu.

Należy pamiętać, że za normalną praktykę uważa się kupowanie jednostki o 50-100 watów więcej niż jest to potrzebne w tej chwili. Zabezpieczy to przed różnymi problemami związanymi z brakiem mocy podczas przetaktowywania procesora/karty graficznej, a także umożliwi w przyszłości podłączenie dodatkowych wentylatorów lub drugiego dysku twardego.

Współczynnik kształtu zasilacza PC

Bezwentylatorowa jednostka Sea Sonic X-series wykorzystuje pasywny system chłodzenia, może służyć jako świetne rozwiązanie do budowy cichego komputera

Dzięki obudowie zasilaczy wszystko jest proste. Istnieją tylko trzy opcje:

ATX to wersja „klasyczna”, przeznaczona do użytku w połączeniu z obudowami i płytami głównymi o tej samej nazwie. Wymiary odpowiadają 150x140x86 mm. Najpopularniejszy rozmiar bloku, idealny do systemów multimedialnych i gier.

TFX to mniejsza wersja przeznaczona do montażu w obudowach typu Mini-tower i mierzy 83x146x64mm. Różnią się od starszych braci zarówno wielkością, jak i maksymalną mocą (jest mniejsza). Idealny do systemów biurowych.

SFX to miniaturowa wersja zaprojektowana do instalacji w obudowach m-ATX, gdzie kompaktowość może być krytyczna. Wykorzystuje te same złącza co oryginalny ATX, jest w pełni kompatybilny elektrycznie, ale wymiary są zmniejszone do 100x125x64 mm.

Jak uniknąć powszechnego błędu przy wyborze klocka?

Ten punkt zasługuje na szczególną uwagę, ponieważ w dużej mierze zależy to od tego, czy można podłączyć do systemu zupełnie nową jednostkę. Jeśli zwracasz uwagę na opis dowolnej płyty głównej w naszym katalogu, to w sekcji „Złącza na płycie” możesz zobaczyć dwa ważne parametry: „Główne złącze zasilania” i „Zasilanie procesora”. Niedrogie zasilacze zazwyczaj posiadają standardowy zestaw kabli do podłączenia do płyty głównej - 24+4pin, gdzie pierwsza cyfra to główne złącze zasilania, a druga to moc procesora.

Ale niektóre potężne procesory wymagają dodatkowej mocy do działania i mają złącza 8-pinowe. W takich przypadkach są droższe bloki z kablami 24+8pin. Przed zakupem zasilacza zwróć uwagę na procesor, który zamierzasz zainstalować w systemie!

Do tej pory prawie każda karta graficzna wymaga dodatkowej energii do pracy i ma złącze 6 pin lub złącze 8 pin, dla takich modeli istnieją odpowiednie bloki z dodatkowym zasilaniem 6 pin lub 8 pin. Szczególnie wydajne modele wymagają zasilania 8 + 8 pinów, ale dotyczy to już super żarłocznych modeli z dwoma układami, takich jak GTX690, GTX Titan Z i Radeon R9 295x2.

Wiele potężnych jednostek posiada zestaw kabli 24+8+8pin, co pozwala bez problemu podłączyć prawie każdą kartę graficzną. W przypadku braku złączy karta graficzna jest zwykle dostarczana z adapterem do zasilania z 4pin na 6 lub 8pin.

Co to jest certyfikacja 80Plus i co to oznacza?

Certyfikat ten poświadcza, że zasilacz spełnia określone standardy efektywności energetycznej. Głównym wymaganiem jest zgodność z wydajnością przy określonym obciążeniu. Istnieje kilka opcji certyfikatów 80Plus, które są przypisane do zasilaczy.

• 80PLUS - odpowiada wydajności około 80%;
• 80PLUS Bronze - minimalna wydajność od 81%;
• 80PLUS Silver - minimalna wydajność od 85%;
• 80PLUS Gold - minimalna wydajność od 88%;
• 80PLUS Platinum - minimalna wydajność od 90%.

Tabela zależności sprawności zasilacza od poziomu obciążenia

System ochrony i dodatkowe funkcje

Wiele zasilaczy posiada dodatkowe funkcje, które mogą być bardzo przydatne dla użytkowników.

Odpinane kable utrzymują porządek i porządek

Współczynnik mocy jest jedną z miar wydajności zasilacza. Im jest wyższy, tym lepiej. W celu utrzymania tego stosunku na maksymalnym poziomie stosuje się system PFC. Uważa się, że aktywny PFC jest znacznie bardziej wydajny niż pasywny PFC, zapewniając współczynnik do 0,99; takie jednostki są lepiej przystosowane do pracy z UPS i są mniej wrażliwe na spadki napięcia.

Okablowanie modułowe - możliwość usunięcia nieużywanych przewodów w celu uporządkowania wyglądu systemu. W związku z tym w żaden sposób nie wpływa to na wydajność pracy, ale jest bardzo wygodne.

Zabezpieczenie przeciwprzepięciowe - możliwość wyłączenia zasilacza w przypadku wystąpienia nadmiernego napięcia na wyjściu, zapobiegająca uszkodzeniu podzespołów. Zabezpieczenie nadprądowe - gdy prąd wyjściowy wzrośnie, urządzenie automatycznie się wyłączy, zapobiegając ewentualnemu uszkodzeniu systemu. Zabezpieczenie przeciwzwarciowe - wyłączenie w przypadku zwarcia.

Obecność podświetlenia pełni wyłącznie funkcję dekoracyjną - dla miłośników pięknych systemów.

Na czym kończymy?

Idealny zasilacz to prawdopodobnie taki, który przekracza minimalną wymaganą moc systemu o około 50-100 watów. Będzie to dobra gwarancja na przyszłość i zapewni stabilną pracę komputera przy szczytowych obciążeniach już dziś.

Nie należy oszczędzać i preferować tanie mało znane marki, wierząc, że zasilacze są dalekie od najważniejszego elementu w konstrukcji komputera. Słabej jakości modele nie wytrzymają długo, a nawet zniszczą podzespoły, których naprawa będzie kosztować znacznie więcej niż przepłacanie za wybitne i wysokiej jakości zasilacze.

A na koniec tego przeglądu - schemat złączy zasilaczy i ich szczegółowy układ: