Dostępne obiektywy stałe do systemów bezlusterkowych Micro 4/3

Najmniejszy „naleśnik” mocowania Mikro 4/3 w drugiej generacji ledwo wystaje z korpusu aparatu w pozycji zainstalowanej. Mierzący 21 mm grubości i 56 mm średnicy, szerokokątny obiektyw stałoogniskowy pasuje do podstawowych kompaktowych aparatów bezlusterkowych, które wypełniają system Mikro Cztery Trzecie.

W takim miniaturowym „naleśnikowym” pudełku udało im się umieścić układ optyczny składający się z 6 elementów, połączonych pod skrzydłem 5 grup. W towarzystwie obiektywów zagnieździł się krokowy napęd autofokusa, który zapewnia szybkie i dokładne celowanie w cel, przy czym praktycznie nie wydaje dźwięków podczas ustawiania ostrości. Zamiast tego lub dodatkowo użytkownik ma zawsze prawo do uchwycenia obiektu w centrum uwagi w staromodny sposób, tj. wykorzystanie mechanicznego pierścienia do ustawiania ostrości, zapewniającego ostrą i płynną jazdę.

W ekwiwalencie pełnej klatki obiektyw strzela na ogniskowej 28mm. Ta wartość jest odpowiednia do fotografowania obiektów architektonicznych, ogólnych planów wnętrz i fotografii ulicznej. A co najważniejsze, Panasonic Lumix 14mm f/2.5 II ASPH nie zwraca na siebie zbytniej uwagi – stosunek do fotografów ulicznych z dużym aparatem jest często mniej przychylny niż do posiadaczy aparatów z kompaktową optyką w „mydelniczce” format.

Obiektyw „rysuje” bardzo zabawny obraz z doskonałą ostrością w centrum kadru, zaczynając od otwartej przysłony (f/2,5). Na brzegach sytuacja jest nieco gorsza, a efekt końcowy może czasem zepsuć winietowanie i drobne dystorsje beczkowe. Wszystko to można naprawić za pomocą zaledwie kilku kliknięć myszką w edytorze zdjęć na etapie przetwarzania końcowego materiału filmowego. Ale przysłona f/2.5 będzie musiała się pogodzić. Jeśli chcesz czegoś „lżejszego”, możesz spojrzeć na bliskiego krewnego modelki w obliczu . Co prawda kosztuje półtora raza drożej, a wymiary tej poprawki są prawie dwa razy większe.

Uważa się, że ogniskowa w okolicach 50 mm (ekwiwalent pełnej klatki) z grubsza odpowiada temu, jak widzą nasze oczy. Stąd sekret popularności wszelkiego rodzaju „pięćdziesięciu dolarów”, do których należy Panasonic Lumix 25mm f/1.7 ASPH (biorąc pod uwagę współczynnik crop 2x systemu Mikro 4/3).

W wyglądzie modelu całkowicie dominuje minimalizm – z elementów funkcjonalnych na korpusie obiektywu znajduje się tylko pierścień do ustawiania ostrości. Jego skok od minimalnej odległości ogniskowania (25 cm) do nieskończoności wynosi 600 °, co odpowiada dwóm niepełnym obrotom pierścienia. Plastikowy „strój” fixa jest rozrzedzony metalowym bagnetem w miejscu, w którym obiektyw łączy się z „karkasem” aparatu. Do modelu dołączona jest również „po wyjęciu z pudełka” osłona przeciwsłoneczna.

Konstrukcja optyczna Panasonic Lumix 25mm f/1.7 ASPH składa się z 8 elementów w 7 grupach. Ponadto 7 listków przysłony zapewnia miękki bokeh z regularnymi okręgami obiektów w strefie rozmycia w centrum kadru i elipsoidami bliżej krawędzi. Obiektyw nie gwarantuje bezpośredniego artystycznego rozmycia tła, ale dzięki „prostym ramionom” i ogniskowaniu na bliskie odległości można bardzo skutecznie odseparować obiekt od tła.

Z ostrością model radzi sobie dobrze, z wyjątkiem „rozmycia” krawędzi kadru podczas fotografowania przy otwartej przysłonie f/1.7. Sytuacja wyrównuje się już przy f/2.8, a w przyszłości szczegółowość zdjęć tylko rośnie. Obiektyw miałby jeszcze szybszy autofokus, który czasami powoli zachowuje się o zmierzchu, a także podczas filmowania, a do tego nie miałby ceny. Jednak „półszok” w pełni uwzględnia jego koszt, ponieważ jest najbardziej przystępnym cenowo wśród swoich rówieśników dla systemu Mikro 4/3.

Obiektyw makro premium M.Zuiko Digital ED 30mm f/3.5 Macro (wg klasyfikacji Olympus) to jedno z dwóch „okularów” japońskiej marki do systemu bezlusterkowców Micro 4/3, wyostrzone do fotografowania małych obiektów z niewielkiej odległości .

Cechą wyróżniającą charakter modelu jest wzrost o 1,25:1. Tych. na matrycę aparatu w rozmiarze 1,25 cm zostanie wyświetlony błąd o długości np. 1 cm, poprawiając tym samym ogólną szczegółowość kadru. Do ustawienia ostrości wystarczy trzymać obiektyw w odległości ok 4 cm od celu - minimalna odległość ostrzenia Olympusa M.Zuiko Digital ED 30mm f/3.5 Macro w stosunku do płaszczyzny matrycy to 10 cm, kolejne 6 cm zajmuje korpus obiektywu.

Model nie twierdzi, że jest modelem o wysokiej aperturze. Ze względu na zbyt małą głębię ostrości przy minimalnych odległościach ostrzenia nadal trzeba fotografować przy zamkniętej przysłonie, a gonić za dużą przysłoną nie ma sensu. Obiektyw jest a priori zaprojektowany do uchwycenia drobnych szczegółów, dzięki czemu wszystko działa w najlepszy sposób. Pozytywny obraz dopełnia przyjemny i miękki bokeh, prawie całkowity brak aberracji chromatycznych i minimalne winietowanie obrazu.

Olympus M.Zuiko Digital ED 30mm f/3.5 Macro wygląda ascetycznie – nie masz ani skali odległości ogniskowania, ani przełącznika odległości ogniskowania. Spośród elementów sterujących w arsenale obiektywu prawdopodobnie znajduje się szeroki, sterowany elektronicznie pierścień do ustawiania ostrości. Trzeba się do tego trochę przyzwyczaić, bo szybkość zmiany ostrości zależy od szybkości obrotu pierścienia. Podsumowując powyższe, nasuwa się wniosek, że dla początkujących fotografów amatorów, którzy chcą wejść w niezwykły świat makrofotografii, lepiej nie szukać obiektywu w równie przystępnej cenie.

Obiektywy z serii Comtemporary japońskiej firmy Sigma skierowane są do fotografów amatorów i nie wyróżniają się szczególnie na tle swoich rówieśników wybitnymi parametrami optycznymi. Nie przeszkodziło to jednak poprawce Sigma 30mm f/1.4 DC DN Contemporary zająć pierwsze miejsce na podium najlepszej optyki dla bezlusterkowców Sony w 2016 roku (według autorytatywnego zasobu DxOMark).

W wersji na system Mikro 4/3 ekwiwalent ogniskowej obiektywu stałoogniskowego wynosi 60 mm. Oznacza to, że zarówno pracę z codziennymi obiektami, jak i bardziej skomplikowaną fotografię portretową można wziąć na swoje barki. To nie żart, model ma największą aperturę w klasie budżetowej optyki, wraz z czym urzeka 9-listkową konstrukcją membrany. Dzięki takim danym można skutecznie odseparować obiekt od tła i uzyskać bajeczny bokeh z równomiernymi „zaokrągleniami” w strefie rozmycia.

Aperture f/1.4 całkiem działa w przypadku Sigma 30mm f/1.4 DC DN Contemporary. Tyle, że obraz podczas fotografowania na otwartym otworze może zostać zepsuty przez winietowanie, a system autofokusa czasem uparcie nie chce się przyczepić do obiektów w oddali. Wystarczy zakryć do f/1.8 – a wszystkie problemy zostają zredukowane do zera. Obraz dosłownie „dzwoni” ostrością przy każdym ustawieniu do f/8.

W kierownicy układu autofokusa obiektywu nieruchomego montowany jest napęd krokowy, który zapewnia płynne ustawianie ostrości podczas nagrywania wideo oraz szybkie ustawianie ostrości podczas robienia zdjęć. Jeśli weźmiemy pod uwagę system Micro 4/3, to biorąc pod uwagę cenę i charakter wzoru, po prostu nie ma sobie równych Sigma 30mm f/1.4 DC DN Contemporary.

„Portret ludowy” dla bezlusterkowców Olympus i Panasonic o nazwie modelu M.Zuiko Digital ED 45mm f/1.8 to jeden z pierworodnych systemu Mikro 4/3, który wciąż jest aktualny.

Dzięki wysokiemu otworowi przysłony f/1,8 i długiej ogniskowej (90 mm w odpowiedniku filmu 35 mm) stałoogniskowe dobrze rozmywa tło i rysuje miękki, kremowy bokeh. Co więcej, minimalna odległość ogniskowania modelu to 50 cm, co nie ogranicza zasięgu obiektywu tylko do portretów. Równie dobrze radzi sobie również w fotografii zbliżeniowej i tematycznej.

Długość obiektywu okazała się mniejsza niż pudełko zapałek (46 mm), a „szkło” waży nędzne 116 g. Niemniej jednak Olympus M.Zuiko Digital ED 45 mm f/1 w połączeniu z dużym kalibrem Bezlusterkowce Olympus z linii OM-D. Ponadto model wyróżnia się wysoką jakością wykonania - plastikowy korpus obiektywu łatwo pomylić z metalowym, choć jest to mocowanie czysto bagnetowe.

Fix daje doskonałą ostrość do środka w centrum kadru z najszerszego otworu przysłony (f/1.8). Co prawda podczas fotografowania z otwartą przysłoną obrazom często towarzyszą widoczne aberracje chromatyczne na granicach przejść o wysokim kontraście. Łatwo je przezwyciężyć w edytorze zdjęć, a HA może się przeciwstawić fakt, że obiektyw doskonale trzyma podświetlenie. Podczas strzelania na nim można obejść się bez osłony przeciwsłonecznej, której nie ma w standardowej konfiguracji. Podsumowując, Olympus M.Zuiko Digital ED 45mm f/1.8 ma najlepszy stosunek ceny do jakości wśród swoich kolegów z warsztatu portretowego i zasługuje na dołączenie do grona bezlusterkowców dla posiadaczy aparatów Mikro 4/3.