Porównanie Polaris PCM 1518AE Adore Cappucino stal nierdzewna vs Polaris PCM 1215 stal nierdzewna

— Kolbowy. Wszystkie ekspresy kolbowe działają w następujący sposób: podgrzana do wysokiej temperatury woda pod odpowiednim ciśnieniem (od 4 bar, a najlepiej 10 bar i powyżej) jest przepuszczana przez sito czyli "kolbę", w którym znajduje się mielona kawa. Dzięki temu uwalnia się maksymalna ilość substancji, które nadają kawie smak, zapach i właściwości zdrowotne, zapewniają również charakterystyczną piankę. W podobny sposób przygotowuje się kawę o tej samej nazwie — espresso, a na jego bazie — sporo innych napojów kawowych (patrz "programy"). Ręcznymi nazywają się ekspresy do kawy, w których kolbę można szybko odpiąć z grupy, a wszystkie wykonywane procesy są regulowane ręcznie: użytkownik musi sam odmierzyć odpowiednią ilość kawy, przesypać do kolby, ubić tamperem, zapiąć kolbę w grupie i wyczyścić po przygotowaniu. Kolba jest również nazywana portafiltrem, a takie ekspresy do kawy — ciśnieniowe ekspresy kolbowe. Parzenie kawy espresso ręcznie z jednej strony, wymaga pewnych umiejętności, z drugiej — pozwala baristom pokazać wszystkie swoje umiejętności i osiągnąć smak, którego nie da się osiągnąć w automatycznych ekspresach do kawy. Dlatego w większości kawiarni i restauracji korzysta się właśnie z ekspresów kolbowych, koneserzy kawy również wybierają je do użytku domowego .

— Espresso (automatyczny). Rodzaj ekspresów do kawy (patrz wyżej), w których proces jest maksymalnie zautomatyzowany: użytko...wnik musi tylko dodać kawę i wodę oraz nacisnąć start, wszystkie pozostałe operacje (dozowanie, ubijanie, czyszczenie po zakończeniu przygotowania) wykonuje ekspres do kawy. Automatyczne modele w odróżnieniu od ręcznych są łatwiejsze w użyciu: ilość dodatkowych czynności podczas parzenia kawy jest ograniczona do minimum, "czynnik ludzki" prawie nie ma wpływu na proces przygotowania i jakość napoju się nie zmienia. Z drugiej strony, dla wielu koneserów kawy te możliwości są wadami, a nie zaletami: jedni doceniają właśnie rytuał parzenia kawy, inni — możliwość eksperymentowania z różnymi opcjami (dozowanie, ubijanie itp.), osiągając idealny smak. Automatyczne ekspresy do kawy są droższe od ręcznych modeli o podobnych parametrach.

— Kapsułkowy. Zautomatyzowane urządzenia do przygotowywania kawy pakowanej w szczelne pojemniki — kapsułki. Wewnątrz takich opakowań umieszczana jest kawa mielona. Każda kapsułka zawiera precyzyjnie odmierzoną ilość kawy do otrzymania porcji konkretnego napoju. Z reguły jedna taka kapsułka wystarcza na przygotowanie porcji. Kapsułkowe ekspresy są niezwykle proste i łatwe w obsłudze: wystarczy włożyć kapsułkę, włączyć przygotowanie i poczekać na zakończenie procesu, a następnie wyjąć zużytą kapsułkę. Same kapsułki są zarówno jednorazowe, jak i wielokrotnego użytku. Zaletą pierwszego wariantu jest wyeliminowanie czynnika ludzkiego z procesu przygotowywania: każda kapsułka zawiera standardową porcję kawy, a każda kolejna filiżanka napoju nie różni się od poprzedniej. Dodatkowo jednorazowe kapsułki są hermetycznie zamykane foliowym wieczkiem i mogą być przechowywane przez długi czas bez utraty jakości, a także kapsułki zachwycają szeroką gamą smaków gotowych napojów. Ich wady to: wysoki koszt końcowy napoju (prawie dwukrotnie wyższy niż przy użyciu kawy ziarnistej lub mielonej), używania różnych odmian kapsułek przez różnych producentów ekspresów do kawy. Kapsułki wielokrotnego użytku można z kolei napełniać kawą mieloną według własnego uznania. Są tańsze, jednakże nie nadają się do długotrwałego przechowywania i wymagają dokładnego czyszczenia przy zmianie gatunku kawy.

— Przelewowy (kropelkowy). Rodzaj ekspresów do kawy, cieszący się szczególną popularnością na kontynencie amerykańskim, jednak ostatnio coraz szerzej używany w Europie. Działa na podobnej do opisanych powyżej ekspresów do kawy zasadzie, jednak ma jedną kluczową różnicę: gorąca woda przechodzi przez filtr nie pod ciśnieniem, a tylko za pomocą grawitacji. Ponadto, wykorzystuje się jasno paloną i grubo zmieloną kawę. Ze względu na to napój (znany jako kawa filtrowana) jest mniej intensywny, niż espresso, bez charakterystycznej pianki, bardziej jednolity i posiada mniejszą ilość kofeiny (to się równoważy dzięki pojemności porcji — standardowo około 120 -150 ml). Co do ekspresów przelewowych, to tradycyjnym elementem ich wyposażenia jest przezroczysty dzbanek, do którego często mieści się 10 i więcej standardowych porcji, albo inna pojemność do gotowej kawy — np. kubek.

— Kombinowany. Modele, które jednocześnie łączą w sobie przelewowy ekspres i ekspres do espresso (zwykle ręcznego typu). O każdym rodzaju patrz wyżej, a ich połączenie zapewnia odpowiednią uniwersalność, co pozwala przygotowywać w jednym ekspresie i kawę filtrowaną, i napoje na bazie espresso. Z drugiej strony, takie połączeniu kosztują dość drogo, a prawdziwa potrzeba w takim urządzeniu występuje rzadko: krajowi miłośnicy kawy znacznie częściej preferują zwykłą "małą czarną" niż kawę filtrowaną. Dlatego model ten nie jest szeroko dystrybuowany.

— Makinetka. Oryginalnie "Moka", często nazywana również kupresem, kafetierką, kawiarką. Z wyglądu takie ekspresy do kawy przypominają czajniki zwężone w połowie. Pojemność takiego "czajnika" jest podzielona na dwie części: dolna - podstawa, do której wlewa się wodę oraz górna - komora, która przeznaczona jest do gotowego napoju; pojemniki są połączone lejkiem (w środku znajduje się sitko) do którego wsypujemy świeżo zmieloną (nieco grubiej niż do espresso) kawę. Podczas podrzewania ciśnienie w dolnej części naczynia zwiększa się, a wrząca woda przesącza się przez kawę w sitku i do kafetierki wypływa zaparzona kawa. To pozwala przygotować kawę prawie tej samej jakości co w ekspresie do kawy, choć makinetki mają prostszą konstrukcję, są łatwiejsze w obsłudze, tańsze, mniejsze i bezpieczniejsze. Ich wadą jest to, że woda może nagrzewać się do wysokich temperatur (powyżej 96 °C), co sprawi, że kawa będzie zbyt gorzka. Zresztą, w wielu modelach umieszczone są ograniczniki temperatury, które niwelują ten problem.

— Tygielek elektryczny. Elektryczny odpowiednik tygielka (dżezwa) to naczynie idealne do zaparzenia prawdziwej kawy po turecku. Jedna z zalet takiego urządzenia polega na tym, że w tygiełku elektrycznym jest automatyka, która wyłączy podgrzewanie po osiągnięciu optymalnej temperatury (a więc użytkownik nie musi tego pilnować). Pojemność tygiełków elektrycznych, jak i zwykłych, jest niewielka — około 300-400 ml; kawa musi być drobno mielona, wtedy napój będzie niezwykle nasycony smakiem, z dużą ilością fusów. Co prawda, niektórzy miłośnicy są sceptycznie nastawieni do tygielek elektrycznych i uważają, że one nie pozwalają osiągnąć "właściwy" smak; jednak jest to raczej związane z uprzedzeniami, niż z prawdziwymi walorami smakowymi kawy.

— Syfon kawowy. Ekspres do kawy, który parzy kawę metodą próżniową; podobna technologia przygotowywania kawy była popularna w XIX wieku, później prawie zapomniana, jednak od niedawna ponownie staje się coraz bardziej popularna. Dla przygotowania kawy taką metodą używane są dwa pojemniki, ustawione jeden nad drugim: do górnej części z filtrem wsypuje się zmieloną nie zbyt drobno kawę, do dolnej komory syfonu wlewa się wodę. Obie części syfonu są połączone rurką, woda zaczyna wrzeć, przemieszcza się w górę i zaparza kawę; kiedy cała górna część syfonu zostanie wypełniona wodą podgrzewanie wyłącza się i temperatura spada, gorąca woda przelewa się z powrotem do dolnej kolby, ponownie przechodzi przez filtr i zamienia się w kawę. Uważa się, że taka metoda pozwala przygotować napój o bardzo łagodnym i przyjemnym smaku. Konstrukcja syfonu kawowego i proces przygotowania kawy jest dość skomplikowany, dlatego takie urządzenia są produkowane w ograniczonych ilościach, głównie licząc na koneserów.

Programy przygotowania poszczególnych napojów, przewidziane w ekspresie do kawy.

Na tej liście umieszczone są zarówno klasyczne, najbardziej popularne kawowe i gorące napoje (espresso, americano, ristretto, cappuccino, latte, latte macchiato, gorąca czekolada), jak i bardziej unikatowe przepisy: espresso macchiato, espresso lungo, podwójne espresso, Flat White, Long Black, kawa crema itp. Również często są przewidziane poszczególne tryby, aby uzyskać gorące mleko, mleczną piankę i gorącą wodę, a niektóre zaawansowane modele mają tryb "program własny". Oto bardziej szczegółowy opis każdej z tych opcji:

— Program własny. Funkcja, która pozwala użytkownikowi samodzielnie tworzyć przepisy kawowe według własnego uznania. W trybie "program własny" można ustawić podstawowe parametry przygotowania: stopień zmielenia kawy (praktycznie każdy ekspres do kawy z tym trybem wyposażony jest w młynek do kawy), tempera...turę i ilość wody, ciśnienie itp. Stworzony przepis można zapisać w pamięci urządzenia, tak aby w przyszłości można było przygotować swój własny, niepowtarzalny napój dosłownie jednym kliknięciem. A w niektórych modelach jest opcja zapisania kilku programów naraz i nawet profile użytkowników, dzięki czemu od razu kilka osób może korzystać ze swojego własnego zestawu przepisów.

— Espresso. Klasyczne włoskie espresso — jeden z najbardziej znanych i popularnych napojów kawowych. Standardowa porcja — 35 ml, przygotowuje się z 7 g kawy. Dobrze przygotowany napój musi mieć charakterystyczną piankę jasno-kremowego koloru. Taka kawa charakteryzuje się bogatym smakiem i aromatem, przez co wiele osób uważa go za najbardziej "potężny" w działaniu napój; jednak w rzeczywistości, espresso zawiera stosunkowo niewiele kofeiny.

— Espresso macchiato. Espresso (patrz wyżej) z mleczną pianką. Taki napój jest podobny do opisanego poniżej cappuccino, jednak ma mniejszą objętość z powodu mniejszej ilości mleka — w tradycyjnych przepisach dodaje się go około 15 ml.

— Espresso lungo. Rodzaj espresso (patrz wyżej), charakteryzuje się dużą ilością wody (do 60 ml zamiast 35 ml), dłuższym czasem ekstrakcji, a w konsekwencji — wyższą zawartością kofeiny. Lungo to napój pomiędzy klasycznym espresso a americano; czasami napój ten jest nazywany "americano po włosku".

— Podwójne espresso. Znane również jako "dopio" (espresso dopio). Nazwa odpowiada podstawie tego napoju: są to dwie porcje kawy (70 g) w jednej filiżance. Ilość kawy również jest dwa razy większa — 14 g zamiast 7 g.

— Ristretto. Najbardziej mocny i intensywny kawowy napój ze wszystkich najbardziej popularnych, zwany również jako "krótkie espresso". Przy tej samej ilości kawy (7 g) na porcję ristretto wykorzystuje się znacznie mniej wody — około 20 – 25 ml.

— >Flat White. Napój na bazie podwójnego espresso (patrz wyżej) z lekko spienionym mlekiem; na 60 ml espresso dodaje się około 110 ml mleka, co daje objętość około 170 ml. "Flat white" ma bardziej wyraźny kawowy smak, niż cappuccino i latte, ale zachowuje charakterystyczny miękki posmak mleka.

— Long Black. Napój ten jest bardzo podobny do americano (patrz poniżej) — przygotowuje się z espresso i gorącej wody. Różnica polega na tym, że, po pierwsze, do Long Black potrzebna jest podwójna porcja espresso, po drugie, do wody wlewa się kawę, a nie na odwrót. Dlatego gotowy napój jest mocniejszy i bardziej intensywny, niż w americano, a do tego ma charakterystyczną dla espresso gęstą i aromatyczną piankę. Standardowa objętość porcji — około 120 ml.

— Americano. Napój przygotowany z porcji zwykłego lub podwójnego espresso (patrz wyżej), rozcieńczony ciepłą wodą — zazwyczaj w proporcji od 1:2 do 1:4, więc objętość gotowego napoju najczęściej wynosi od 110 do 240 ml; możliwe też inne objętości i proporcji. Woda łagodzi intensywny smak espresso i usuwa gorycz, która komuś może wydawać się zbędna. Wielu fanów "kawowej klasyki" sceptycznie odnoszą się do americano, ale jest to wyłącznie kwestią gustu i nie zmniejsza popularności tego napoju.

— Kawa crema. "Czarny" napój kawowy, przygotowywany w dość dużych objętościach podobnie do americano (patrz wyżej) — 180 – 240 ml. Kluczowa różnica polega na sposobie przygotowania: w tym przypadku nie dolewa się do wcześniej zaparzonego espresso wody, a cała objętość wody przepuszczana jest przez zmieloną kawę. Ponadto, sama kawa musi być grubiej mielona, niż do espresso i napojów na jego bazie. Słowo "crema" w nazwie oznacza charakterystyczną piankę orzechowego koloru, która w takim napoju jest szczególnie gęsta.

— Cappuccino. Napój kawowy na bazie espresso z spienionym mlekiem — około 4 części mleka na 1 część espresso, objętość zazwyczaj wynosi około 150 ml. Charakterystyczną cechą cappuccino jest duża ilość pianki. Należy pamiętać, że program przygotowania takiego napoju może być w pełni automatyczny, jak i półautomatyczny, albo ręczny; patrz "Przygotowanie cappuccino".

— Latte. Jeszcze jeden napój na bazie espresso z mlekiem i mleczną pianką na górze. Od opisanego powyżej cappuccino różni się, po pierwsze, trochę mniejszą ilością piany, po drugie, większą objętością (do 360 ml), po trzecie, sposób serwowania — latte serwuje się w specjalnych wysokich szklankach i pije się przez słomkę. Ponadto, do napoju można dodawać różne syropy, żeby nadać oryginalny smak.

— Latte macchiato. Napój, który ma prawie ten sam skład, co opisany powyżej latte, jednak różni się sposobem przygotowania. W tym przypadku nie mleko wlewa się do kawy, a kawę do mleka, robi się to w szczególny sposób — najpierw mleko się spienia, a następnie do piany wlewa się espresso. Na powierzchni pianki pozostaje mała plamka, dlatego napój nazywa się "macchiato" ("poplamiony"). Dobrze przygotowany latte macchiato ma warstwową strukturę: kawa na górze, a na dole bardziej gęste i zimne mleko.

— Gorąca czekolada. Może to być jak klasyczna gorąca czekolada, tak i bardziej przystępne cenowo i łatwe w przygotowaniu kakao. Pierwsza opcja tego napoju przygotowuje się z twardej czekolady, rozpuszczonej w gorącym mleku; kakao przygotowuje się z proszku kakaowego z mlekiem albo wodą. Sposoby przygotowania gorącej czekolady w różnych ekspresach do kawy mogą się różnić, warto je doprecyzować.

— Gorące mleko. Program do podgrzewania mleka — zazwyczaj do temperatury około 65 °C. Podgrzane do takiej temperatury mleko jest już postrzegane jako gorące, jednak nie zagotowane, a do tego ma słodkawy smak. Takie mleko może być używane zarówno do przygotowania różnych napojów kawowych (tego samego cappuccino lub latte), ale również jako samodzielny napój.

— Mleczna pianka. Program do przygotowywania pianki. Sposób, przewidywany w modelach z automatycznym i półautomatycznym przygotowaniem cappuccino (patrz poniżej): ekspres do kawy samodzielnie pobiera mleko z pojemnika (zewnętrznego lub wewnętrznego), ubija pianę i wylewa przez wylewkę. Taki program daje dodatkowe możliwości eksperymentowania i opracowywania własnych przepisów: pozwala dodać pianę do napoju, nawet jeśli oryginalny przepis tego nie przewiduje.

— Gorąca woda. Program do podgrzewania wody — zazwyczaj do temperatury około 90 °C. Taka woda może być używana do przygotowania kawy (przede wszystkim americano, patrz wyżej), jak i do parzenia różnych herbat — klasycznych, ziołowych, owocowych itp.: dla wielu z nich optymalna temperatura do 90 °C.

Należy pamiętać, że powyżej są wymienione nie wszystkie, a tylko niektóre z najbardziej popularnych programów, stosowane w nowoczesnych ekspresach do kawy. Oprócz nich mogą być przewidziane też inne przepisy — na przykład cold bru (parzenie na zimno), cortado (espresso i gorące mleko 1 do 1), itp.

Sposób przygotowania napojów mleczno-kawowych (cappuccino, latte, latte macchiato itp. — patrz "Programy"), przewidziany w ekspresie do kawy. Różnica między metodami polega przede wszystkim na różnych sposobach spieniania mleka:

— Ręczne. Użytkownik musi samodzielnie spienić mleko — ekspres do kawy tylko zapewnia niezbędną do tego gorącą parę pod ciśnieniem. Para leci z dyszy parowej, która zazwyczaj ma specjalną końcówkę "pannarello", która ułatwia spienianie mleka. Istnieją też modele bez takiej końcówki — są one przeznaczone głównie dla profesjonalistów. Ręczne systemy są proste i tanie, a do tego dają pewną "wolność wyobraźni", co pozwala eksperymentować z procesem przygotowania; jednak korzystanie z takich systemów wymaga pewnych umiejętności.

— Półautomatyczne. Dla tego sposobu potrzebna jest pojedyncza dysza, z której leci gotowa mleczna pianka. Taką piankę ekspres do kawy przygotowuje samodzielnie, pobierając mleko z zewnętrznego naczynia przez specjalną rurkę (są też modele z wbudowanym pojemnikiem na mleko). Podczas korzystania z takiego urządzenia należy najpierw przygotować espresso, a następnie przenieść filiżankę pod "mleczną" dyszę i nacisnąć przycisk podawania piany (lub w odwrotnej kolejności, jeśli przygotowuje się latte macchiato). Otwory mogą znajdować się w pobliżu — wtedy nie trzeba ruszać filiżanki; kawę i piankę w takich urządzeniach nadal przygotowuje się oddziel...nie. Nie mniej jednak sposób ten jest znacznie łatwiejszy i szybszy niż ręczny.

— Automatyczne. Maksymalnie zautomatyzowany proces, który umożliwia przygotowanie napoju z mleczną pianką dosłownie jednym kliknięciem: wystarczy umieścić filiżankę pod dyszą, włączyć program i ekspres do kawy automatycznie przygotuje espresso z odpowiednią ilością pianki. Zazwyczaj modele te są wyposażone we własne pojemniki na mleko (patrz poniżej). Ten sposób jest najbardziej wygodny, jednak warto pamiętać o tym, że różne sposoby przewidują inną kolejność: w trakcie przygotowania latte i cappuccino mleko wlewa się do kawy, podczas przygotowania latte macchiato — na odwrót. Opcja wyboru kolejność jest nie we wszystkich automatycznych ekspresach do kawy; niuans ten warto doprecyzować przed zakupem.

— Automatyczne i ręczne. Niektóre zaawansowane modele ekspresów do kawy zapewniają obie metody przygotowywania napojów mlecznych, zapewniając w ten sposób elastyczność w wyborze podejścia. Ręczny spieniacz do mleka może okazać się lepszym wyborem, jeśli chcesz mieć większą kontrolę nad procesem, natomiast automatyczny — to wygodna opcja dla tych, którzy cenią sobie łatwość obsługi.

Istnieją również ekspresy bez spieniacza. Ze względu na specyfikę swojej pracy znacznie oszczędzają one czas przygotowania napojów i nie wymagają starannej pielęgnacji. W systemie takich ekspresów nie ma przewodu mlecznego, któremu należy poświęcać najwięcej uwagi w zakresie regularnej i pracochłonnej konserwacji. Modele bez funkcji przygotowania cappuccino i innych napojów kawowo-mlecznych doskonale sprawdzają się w biurach i miejscach użyteczności publicznej.

— Stopień mielenia ziarna. Możliwość wyboru stopnia mielenia kawy. Od mielenia zależy moc i ogólna konsystencja gotowej kawy (im drobnej kawa zmielona, tym napój ma bogatszy smak), dla różnych rodzajów napojów kawowych optymalny stopień mielenia też będzie się różnić. Dla espresso i napojów na jego bazie (cappuccino, latte itp. - patrz "programy") kawa musi być drobno zmielona, dla kawy parzonej w tygielku — bardzo drobno zmielona, do kawy crema i kawy filtrowanej wykorzystuje się średnio zmieloną kawę, a dla tłokowego zaparzacza — grubo zmieloną. — Wstępne zwilżanie. Możliwość wstępnie zwilżyć zmieloną kawę gorącą wodą przed przygotowaniem napoju. Zazwyczaj jest to opcja włączana albo wyłączana na życzenie użytkownika, choć zdarzają się wyjątki. W każdym razie taka możliwość występuje w modelach przeznaczonych do kawy mielonej lub kapsułek (patrz "Wykorzystywana kawa"). Rola wstępnego zwilżania polega przede wszystkim na tym, aby w pełni odkryć smak i aromat kawy i uzyskać maksymalnie intensywny napój. A w przypadku kapsułek zabieg ten usuwa dwutlenek węgla, który jest używany podczas pakowania kapsułek i chroni zawartość przed utlenianiem i zapobiega ekstrakcji.

— Moc napoju. Możliwość ręcznej regulacji mocy uzyskiwanego napoju. Taka regulacja może odbywać się w różny sposób: poprzez zmianę ilości kawy na porcję, temperatury wody, prędkości jej przejścia itp. Ilo...ść ustawień może być różna: najprostsza opcja — dwie ("twardy" i "miękki"), ale może też być większa ilość opcji. W każdym razie funkcja ta daje dodatkowe możliwości zmiany smaku napoju według osobistych preferencji.

— Objętość napoju. Opcja wyboru objętości gotowego napoju według własnego życzenia. Sposoby takiego wyboru w różnych modelach mogą się różnić: w jednych są stałe ustawienia (20 ml, 35 ml, itp.), z których użytkownik wybiera opcję dla siebie, w innych objętość można ustawiać ręcznie, a nawet "na oko". Ta cecha pozwala nie tylko dostosować standardowe programy pod swoje preferencje, ale i daje dodatkowe możliwości do eksperymentowania z różnymi oryginalnymi przepisami.

— Regulacja temperatury. Opcja regulacji temperatury wody wykorzystywanej do parzenia kawy. Od tego wskaźnika zależy końcowy smak napoju: im wyższa temperatura, tym bardziej intensywny jest smak; jednak podczas silnego podgrzewania (96 °c i powyżej) zaczynają uwalniać się substancje, które nadają więcej goryczy. Optymalna temperatura do parzenia kawy mieści się w granicach 92 – 95 °c, jednak w ekspresach do kawy może być ustalony szerszy zakres regulacji. Istnieje opinia, że nawet różnica zaledwie 1 °C może znacznie wpłynąć na właściwości gotowego napoju, więc regulacja ta będzie bardzo ważna dla osób, którym zależy na najmniejszych niuansach smaku i aromatu kawy.

— Twardości wody. Opcja ustawienia urządzenia w zależności od twardości używanej wody. Podczas pracy ekspresu do kawy grzałki nieuchronnie pokrywają się kamieniem i od czasu do czasu wymagają czyszczenia. Im twardsza woda, tym szybciej pojawia się kamień i tym częściej wymagane jest czyszczenie. Ekspres do kawy ocenia stan grzałek nie według rzeczywistej ilości kamienia, a według wpisanej w ustawienia twardości wody i czasu pracy od ostatniego czyszczenia. A więc, żeby usuwać kamień w odpowiednim terminie trzeba prawidłowo zmienić ustawienia twardości wody, w innym przypadku komunikaty o konieczności czyszczenia będą pojawiać się albo zbyt często, albo z opóźnieniem. W zestawie ekspresu do kawy z tą funkcją, zazwyczaj jest wskaźnik do pomiaru twardości wody oraz są przewidziane cztery ustawienia: woda bardzo miękka, miękka, twarda i bardzo twarda.

Ilość filiżanek kawy, które można przygotować w ekspresie za jednym razem.

Znaczenie tej cechy może być różne, w zależności od konstrukcji ekspresu do kawy. Jeśli urządzenie nie należy do makinetek lub tygielków elektrycznych (patrz "Typ"), a także nie ma własnego dzbanka (zbiornika do zaparzonej kawy), liczba porcji zależy od liczby wylewek. Dużą popularność wśród takich modeli zyskały urządzenia na dwie wylewki, czyli na dwie filiżanki: są one przydatne nie tylko podczas przygotowywania kawy dla dwóch osób, ale i dla przepisów, w których wymagana jest podwójna porcja espresso. Modele na jedną wylewkę występują znacznie rzadziej, są to głównie niewielkie i dość tanie modele.

Z kolei, w tygielkach i makinetkach ilość porcji zależy od pojemności zbiornika na wodę (patrz poniżej), a w modelach z własnym dzbankiem — od pojemności dzbanka (która jest prawie taka sama, jak pojemność zbiornika). Podlicza się również na różne sposoby. W tygiekach, makinetkach oraz ekspresach do kawy espresso, które mają pojemność do gotowej kawy, jedna porcja zazwyczaj wynosi 60 g napoju — maksymalna pojemność jednej filiżanki klasycznego espresso; dla ekspresów przelewowych — dwa razy więcej 120 – 125 g (standardowa pojemność porcji kawy filtrowanej). W każdym razie ilość porcji może wynosić trzy i więcej, a wiele dzbanków do kawy w ogóle mieszczą w sobie 10 – 12 porcji.

Pojemność zbiornika wody, przewidzianego do ekspresu; dla kawiarek (patrz "Typ") w tym punkcie podaje się właściwą pojemność kawiarki.

Im większy zbiornik, tym więcej kawy można zaparzyć, nie doładowując urządzenie; z drugiej strony, duża pojemność odpowiednio wpływa na wymiary, wagę i cenę urządzenia. Dlatego o tej opcji producenci decydują zgodnie z ogólnym poziomem ekspresu i szczegółów zamierzonego zastosowania. W domowym użyciu rzadko zdarza się parzyć kawę więcej niż dla dwóch filiżanek kawy jednocześnie, i 300 – 400 ml w takich przypadkach zazwyczaj jest wystarczająco. Do użytku w kawiarni lub restauracji, gdzie kawę przygotowuje się często i sporo, produkowane są wielkogabarytowe urządzenia, pojemność których mierzy się w litrach; zalecenia dotyczące objętości kawiarek do profesjonalnego użytku można znaleźć w odpowiednich źródłach.

Ekspres posiada własny pojemnik na mleko. Technicznie nie potrzebujesz własnego pojemnika do przygotowania różnego rodzaju kawy z mlekiem - możesz użyć dowolnego naczynia z mlekiem, umieszczając tam rurkę z ekspresu (lub nawet osobno przygotować mleko i dodać ręcznie). Jednocześnie obecność specjalnego pojemnika z reguły oznacza, że ekspres posiada własne programy do parzenia kawy z mlekiem - cappuccino, latte itp. (Patrz „Programy zainstalowane”). Ponadto, własny pojemnik na mleko zwykle jest wygodniejszy niż obcy pojemnik, zajmuje on mniej miejsca.

— Podgrzewanie filiżanek/dzbanka. Obecność w ekspresie podgrzewacza do filiżanek lub dzbanka. Znaczenie tej funkcji zależy od typu urządzenia (patrz wyżej). Do ekspresów do kawy espresso potzrebne są gorące kubki, ponieważ uważa się, że espresso i napoje na jego bazie najlepiej wlewać do podgrzanego naczynia. Grzejnik w takich modelach ma wygląd platformy na górnej części obudowy, gdzie zawsze stoją czyste kubki, gotowe do parzenia kawy. Z kolei w ekspresach filtracyjnych grzejnik jest wbudowany w podstawkę pod dzbanek — to pozwala stale utrzymywać gotową kawę gorącą.

— Samooczyszczenie. Funkcja, która pozwala automatycznie usunąć z ekspresu kamień, resztki ziaren i inne zanieczyszczenia. Opcje procesu samooczyszczenia i skuteczność w różnych modelach mogą być różne (ale nie idealne). Jednak w każdym przypadku funkcja ta znacznie ułatwia obsługę ekspresu do kawy.

— Filtr do wody. Wbudowany filtr do oczyszczania wody używanej w procesie parzenia kawy. Takie narzędzia w dużej mierze są podobne do tych z filtrami-dzbankami: wkład filtrujący jest zainstalowany w zbiorniku wody, przez który woda przepływa "w drodze" do bloku zaparzającego. Obecność filtra uwzględnia się tylko dla tych ekspresów do kawy, które początkowo są wyposażone takim wkładem. Możliwości filtra mogą być różne, ale w każdym razie będzie to przydatne, jeśli z jakiegokolwiek powodu nie jesteś...pewien w jakości używanej wody (lub po prostu chcesz mieć dodatkową gwarancję). Aczkolwiek elementy filtrujące po upływie pewnego czasu należy wymieniać, co oznacza dodatkowe koszty.

— Wyświetlacz. Mały ekran zewnętrzny, umożliwiający wygodniejsze sterowanie ekspresem do kawy. Tutaj mogą pojawiać się różne informacje, na przykład dane o uruchomionym programie i czasie jego zakończenia, o ilości wody w zbiorniku lub kawy w młynku (w modelach z wbudowanym młynkiem), komunikat o sytuacjach awaryjnych, itp. Podkreślamy, że w tym przypadku chodzi o tradycyjne wyświetlacze; ekrany dotykowe są zaznaczone jako odrębna funkcja (patrz poniżej).

— Dotykowy wyświetlacz. Wrażliwy na dotyk ekran, podobny do tych stosowanych w smartfonach i tabletach. Taki ekran nie tylko wyświetla różne informacje na temat pracy ekspresu do kawy, dzięki niemu też sterujemy urządzeniem. Takie sterowanie często okazuje się bardziej wygodne i szczegółowe, niż w sposób tradycyjny, jak za pomocą przycisków: na ekranie mogą być wyświetlane różne wizualne elementy (przyciski, suwaki, liczniki, itp.), w zależności od bieżącego zadania. Główną wadą takiego wyposażenia jest dość wysoka cena. Ponadto, ekrany dotykowe mają sens tylko w zaawansowanych urządzeniach z dużą ilością opcji. Funkcja ta jest prawie gwarantowaną oznaką tego, że dany ekspres do kawy jest z wyższej półki.

— Przyciski dotykowy. Obecność przycisków na panelu sterowania urządzenia. Takie przyciski mają szereg zalet w stosunku do konwencjonalnych mechanicznych. Po pierwsze, nie trzeba naciskać mocno — wystarczy lekkie dotknięcie. Po drugie, panel dotykowy nadaje urządzeniu stylowy i "technologiczny" wygląd. Po trzecie, taki panel nie ma szczelin, w których mogą zostawać zanieczyszczenia, i wystających elementów, dzięki czemu jest on bardzo łatwy w czyszczeniu. Z drugiej strony, przyciski dotykowe kosztują dość drogo, dlatego najczęściej występują w zaawansowanych modelach — mid i top poziomów. Należy pamiętać, że takie przyciski doskonale łączą się z ekranem dotykowym (patrz wyżej), choć najczęściej w podobnych ekspresach do kawy wyświetlacz jest zwykły (a czasami nie ma go wcale).

— Sterowanie przez Internet. Możliwość sterowania ekspresem do kawy przez Internet. Konkretna realizacja takiego sterowania może być różna: w niektórych modelach trzeba użyć specjalnej aplikacji na smartfonie lub tablecie, w innych wystarczy otworzyć w dowolnej przeglądarce specjalną stronę internetową. W każdym razie funkcja ta pozwala sterować ekspresem do kawy z dowolnego miejsca na świecie, gdzie jest dostęp do sieci, a także otrzymywać różne informacje o jego stanie (wykonywany program, ilość kawy/wody, komunikaty o błędach itp.). Sterowanie przez Internet nie jest potrzebne podczas podróży na inny kontynent, ale może się przydać, na przykład, w drodze z pracy, dzięki czemu mamy możliwość "zamówić" ulubiony napój chwilę wcześniej i otrzymać go od razu po powrocie, lub sprawdzić ilość kawy i w razie potrzeby ją dokupić. Sam ekspres do kawy zazwyczaj łączy się z Internetem przez Wi-Fi.

— Sterowanie za pomocą smartfona. Możliwość zdalnego sterowania ekspresem do kawy za pomocą smartfona lub innego gadżetu (np. tablet) z zainstalowaną specjalną aplikacją. Taka aplikacja przemienia gadżet w interaktywny pilot: dzięki temu można nie tylko sterować ekspresem, ale również kontrolować parametry pracy i otrzymywać różne powiadomienia. Użyteczność tej funkcji jest oczywista: nie musimy po raz kolejny podchodzić do ekspresu. Połączenie odbywa się zazwyczaj przez Wi-Fi lub Bluetooth i jest to wystarczające dla bezproblemowego połączenia w promieniu kilku metrów, nawet przez ściany. Podkreślamy, że nie należy mylić tej funkcji ze sterowaniem przez Internet (patrz wyżej): w tym przypadku chodzi o bezpośrednie połączenie ekspresu do kawy ze sterującym urządzeniem.

— Timer. Funkcja, która pozwala opóźnić rozpoczęcie parzenia kawy na określony czas. Na przykład, można zaprogramować ekspres do kawy wieczorem w taki sposób, aby rano kawa już czekała na właściciela w kuchni. Są też bardziej zaawansowane timery, które pozwalają tworzyć kilka "punktów startowych" w ciągu dnia lub nawet w dni powszednie.

— Zabezpieczenie przed dziećmi. Możliwość blokady panelu sterowania ekspresu do kawy, dzięki czemu zaciekawione dziecko nie będzie w stanie uruchomić urządzenie lub zmienić tryb jego pracy. Wyłączyć taką blokadę można, na przykład, jednocześnie naciśkając kilka przycisków, lub w inny sposób, dostępny dla dorosłych i niedostępny dla dzieci.

— 2 bojlery. Obecność w ekspresie dwóch odrębnych bojlerów — elementów do podgrzewania wody. Głównym znaczeniem takiej konstrukcji jest "podział zadań": jeden z bojlerów bezpośrednio odpowiada za podgrzewanie wody do parzenia kawy, drugi — za wytwarzanie pary do spieniania mleka. Z jednym bojlerem proces przygotowania cappuccino i innych podobnych napojów zajmował by sporo czasu: po zaparzeniu kawy trzeba było by czekać, aż bojler przejdzie w tryb wytwarzania pary, a po ubijaniu piany — schłodzić go, aby wrócić do trybu parzenia kawy. Obecność dwóch bojlerów pozwala przygotowywać napoje bez przełączania trybów i znacznie przyspiesza proces. Ponadto, w takich modelach główny podgrzewacz wody nie musi być w formie bojlera, a może być w formie grzejnika (w którym nie podgrzewa się całość, tylko małe porcje wody, które są bezpośrednio podawane do kolby podczas parzenia kawy).
Taka konstrukcja jest szczególnie przydatna w kawiarniach, restauracjach itp., gdzie trzeba przygotowywać różne napoje i szybkość procesu ma ogromne znaczenie. A jeśli ekspres ma służyć głównie do parzenia kawy bez mleka — funkcja ta jest raczej niepotrzebna.

— Termometr. Wbudowany termometr w ekspres do kawy pozwala dokładnie określić temperaturę wody, spienionego mleka, gotowego napoju itp. Specyficzne niuanse stosowania termometru mogą być różne, jednak w każdym przypadku, funkcja ta pozwala dokładnie kontrolować tryb gotowania; jest to szczególnie cenione przez profesjonalnych baristów i smakosze, dokładnie obserwujących wszystkie niuanse przygotowania ulubionego napoju. Należy również pamiętać, że termometry często są mechaniczne — w postaci "tarczy ze wskazówką"; takie urządzenia nie są tak dokładne, jak cyfrowe, ale ciekawie się prezentują i taki ekpres do kawy wygląda stylowo. Również kamień mechanicznego termometru może wskazywać nie na konkretne liczby, a na ogólne zakresy temperatury ("niska temperatura", "optymalna", "wysoka"), które są zaznaczone różnymi kolorami.

— Manometr. Wskaźnik ciśnienia w zbiorniku ekspresu do kawy. Funkcja ta występuje głównie w ekspresach do kawy do parzenia espresso (patrz "Rodzaj"): w których niezbędne jest podwyższone ciśnienie pary, manometr pozwala kontrolować stan ekspresu do kawy i sprawdzać, czy jest on gotowy do pracy. Również takie wyposażenie jest potrzbne z punktu widzenia bezpieczeństwa: otworzyć zbiornik pod ciśnieniem się nie da, trzeba najpierw upewnić się, że ono spadło do bezpiecznego poziomu.

— Tamper. Wbudowany tamper — specjalne urządzenie do ubijania kawy w kolbie ekspresu do kawy. Proces ten jest potrzebny do osiągnięcia odpowiedniej jakości parzenia: im mocniej ubijemy kawę, tym wodzie będzie ciężej się przebić przez zbite cząsteczki kawy, co wpływa na smak kawy i długość ekstrakcji. Tampery są produkowane w postaci osobnych urządzeń, przypominających okrągłą pieczątkę, i wielu profesjonalnych baristów wolą korzystać właśnie z takich narzędzi. Jednak wbudowane narzędzia mają wiele zalet praktycznych. Najważniejsze polegają na tym, że taki tamper jest zawsze w jednym miejscu, nie gubi się i jest zawsze pod ręką. Ponadto, w niektórych zaawansowanych ekspresach do kawy z młynkami tamper jest wbudowany, aby ubić kawę wystarczy tylko obr.ócić dźwignię; systemy te nie tylko są bardzo proste w użyciu, ale również zapewniają stałą jakość ubijania, samodzielnie od umiejętności użytkownika. Jednak spotyka się i prostszy wariant konstrukcji, powierzchnia tampera jest zainstalowana bezpośrednio na obudowie ekspresu.

— Zwiększona izolacja termiczna. Zwiększona izolacja termiczna w zbiornikach ekspresu do kawy. Ogólna zasada takiej konstrukcji polega na tym, że zbiornik jest wyposażony w podwójne ścianki, w przestrzeni pomiędzy którymi znajduje się próżnia lub warstwa specjalnego materiału izolacyjnego. Pozwala to zminimalizować straty ciepła, zachowując zawartość w cieple przez dłuższy czas i unikając zbędnych wydatków na dodatkowe ciepło. Konkretny rodzaj zbiornika, gdzie stosowana jest dodatkowa izolacja, zależy od rodzaju ekspresu do kawy (patrz wyżej): w modelach filtracyjnych jest to pojemność do gotowej kawy, w ekspresach do kawy jest to pojemnik dla mleka (bojler do wody nie trzeba dodatkowo izolować z różnych powodów, do tego wiele ekspresów do kawy espresso nie mają bojlera i wykorzystują termobloki z ogrzewaczem przepływowym).

Ciśnienie wytworzone w zbiorniku ekspresu do kawy w normalnym trybie pracy.

Parametr ten odnosi się do ekspresów do kawy espresso i makinetek — to właśnie w takich urządzeniach kawa się parzy przy podwyższonym ciśnieniu pary. Przy czym w drugim przypadku na parametr ten można nie zwracać szczególnej uwagi — w makinetkach substancje rozpuszczalne ekstrahowane z ziaren kawy głównie z powodu wysokiej temperatury. A dla ekspresów do kawy espresso ciśnienie jest kluczowe. Biorąc to pod uwagę, wszystkie urządzenia te można podzielić na dwie kategorie. Pierwsza – modele na poziomie początkowym, w których ciśnienie wynosi zaledwie 4 – 5 bar. Taki skromny wynik kompensuje się wysoką temperaturą pary, przez co aromat kawy okazuje się stosunkowo słaby, ale w napoju jest dość dużo kofeiny. Bardziej zaawansowane ekspresy do kawy zapewniają 15 barów, a nawet więcej (19 barów i 20 barów); znacząco wpływa to na koszt, lecz kawa okazuje się być tak pyszna i aromatyczna, jak to tylko możliwe.