Polska
Katalog   /   Komputery   /   Podzespoły   /   Zasilacze

Porównanie Seasonic FOCUS GX FOCUS GX-750 vs Seasonic ATX SSP-750RT

Dodaj do porównania
Seasonic FOCUS GX FOCUS GX-750
Seasonic ATX SSP-750RT
Seasonic FOCUS GX FOCUS GX-750Seasonic ATX SSP-750RT
od 699 zł
Produkt jest niedostępny
od 694 zł
Produkt jest niedostępny
Opinie
0
0
13
TOP sprzedawcy
Tryb pasywnego chłodzenia. Oddzielny przycisk do przełączania trybów pracy chłodnicy.
Moc750 W750 W
StandardATXATX
Dane techniczne
Typ PFCaktywneaktywne
Sprawność90 %90 %
Chłodzeniepółpasywna (wyłączenie wentylatora)aktywna (wentylator)
Średnica wentylatora120 mm120 mm
Rodzaj łożyskahydrodynamiczne
Certyfikat80+ Gold80+ Gold
Cybenetics EfficiencyGold
Cybenetics NoiseStandard ++
Standard ATX 12V v.2.32.31
Standard EPS 12V v.2.92
Złącza zasilania
Zasilanie MB/CPU24+8+8(4+4) pin24+8+8(4+4) pin
SATA8 szt.6 szt.
MOLEX3 szt.6 szt.
PCI-E 8pin (6+2)4 szt.4 szt.
Floppy
Okablowaniemodularnenie modularne
Przewody w oplocie
Długość kabli
MB610 mm
CPU650 mm
SATA810 mm
MOLEX690 mm
PCI-E750 mm
Wydajność prądowa i moc
+3.3V20 А
+5V20 А
+12V162 А
-12V0.3 А
+5Vsb3 А
Moc +12V744 W
Zasilanie +3.3V +5V100 W
Moc -12V3.6 W
Moc +5Vsb15 W
Dane ogólne
Zabezpieczenie przed zbyt wysokim napięciem wyjściowym (OVP)
Zabezpieczenie przed przeciążeniem (OPP)
Zabezpieczenie przed zwarciem (SCP)
ZabezpieczeniaUVP, OCP, OTP
Poziom hałasu39 dB
Gwarancja producenta10 lat3 lata
Wymiary (WxSxG)86x150x140 mm86x140x150 mm
Data dodania do E-Katalogpaździernik 2017luty 2015
Glosariusz

Chłodzenie

Aktywne chłodzenie. Używa wentylatora, który stale pracuje, aby odprowadzić ciepło z wewnętrznych komponentów. W przeciwieństwie do chłodzenia pasywnego, aktywna system zapewnia lepszy odbiór ciepła i stabilność pracy przy wysokich obciążeniach, zapobiegając przegrzewaniu. Jednak generuje hałas. Aby temu zaradzić, wentylatory w takich PSU mogą posiadać dynamiczną kontrolę prędkości (AFC – Automatic Fan Control), zmniejszając obroty przy niskim zużyciu energii.

Półpasywne. Aktywne chłodzenie z automatycznym wyłączaniem wentylatora w sytuacjach, gdy obciążenie na zasilacz jest niskie i emisja ciepła się zmniejsza. Przypomnijmy, systemy tego typu są skuteczniejsze niż pasywne, jednak zużywają dodatkową energię i generują hałas podczas pracy. W związku z tym, przy niewielkim obciążeniu, gdy intensywne chłodzenie nie jest wymagane, rozsądnie jest wyłączyć wentylatory — pozwala to zaoszczędzić energię i zmniejszyć poziom hałasu.

Pasywne (radiatory). W porównaniu do wentylatorów, radiatory mają szereg zalet: po pierwsze, nie generują hałasu i nie wymagają własnego zasilania (obniżając tym samym ogólne zużycie energii). Z drugiej strony, są znacznie mniej efektywne, w wyniku czego moc zasilaczy z pasywnym chłodzeniem nie przekracza 600 W. Dodatkowo, takie PSU są dość drogie.

Rodzaj łożyska

Łożysko jest częścią pomiędzy obrotową osią wentylatora a nieruchomą podstawą, która podtrzymuje oś i zmniejsza tarcie. W nowoczesnych wentylatorach występują następujące typy łożysk:

- Slajdy. Działanie tych łożysk opiera się na bezpośrednim kontakcie dwóch stałych powierzchni, starannie wypolerowanych w celu zmniejszenia tarcia. Takie urządzenia są proste, niezawodne i trwałe, ale ich sprawność jest raczej niska - toczenie, a tym bardziej hydrodynamiczna i magnetyczna zasada działania, zapewniają znacznie mniejsze tarcie.

- Toczenie. Nazywane również „łożyskami kulkowymi”, ponieważ „pośrednikami” między osią obrotu a stałą podstawą są kulki (rzadziej - wałki cylindryczne), zamocowane w specjalnym pierścieniu. Gdy oś się obraca, takie kulki toczą się między nią a podstawą, dzięki czemu siła tarcia jest bardzo niska - zauważalnie mniejsza niż w łożyskach ślizgowych. Z drugiej strony konstrukcja okazuje się droższa i bardziej złożona, a pod względem niezawodności nieco ustępuje zarówno tym samym łożyskom ślizgowym, jak i bardziej zaawansowanym urządzeniom hydrodynamicznym. Dlatego chociaż łożyska toczne są w naszych czasach dość rozpowszechnione, to jednak generalnie są one znacznie mniej powszechne niż wymienione typy.

- Hydrodynamiczny. Łożyska tego typu wypełnione są specjalnym płynem; podczas obracania tworzy warstwę, po której ślizga się ruchoma część łożyska. Pozwala to uniknąć bezpośredniego kontaktu między twardymi powierzchniami i znaczni...e zmniejsza tarcie w porównaniu z poprzednimi typami. Ponadto łożyska te są ciche i bardzo niezawodne. Do ich wad należy stosunkowo wysoki koszt, ale w praktyce ten szczegół jest często niewidoczny na tle ceny całego systemu. Dlatego ta opcja jest obecnie niezwykle popularna, można ją znaleźć w systemach chłodzenia na wszystkich poziomach - od niedrogich po zaawansowane.

- Centrowanie magnetyczne. Łożyska oparte na zasadzie lewitacji magnetycznej: oś obrotu jest „zawieszona” w polu magnetycznym. W ten sposób można (podobnie jak w hydrodynamicznych) uniknąć kontaktu między powierzchniami stałymi i dodatkowo zmniejszyć tarcie. Uważane za najbardziej zaawansowany typ łożysk, są niezawodne i ciche, ale są drogie.

Cybenetics Efficiency

Cybenetics Efficiency – to system certyfikacji efektywności energetycznej zasilaczy (PSU), która jest alternatywą dla standardu 80 PLUS. Jest bardziej precyzyjna, ponieważ uwzględnia efektywność przy różnych poziomach obciążenia (10%, 20%, 50%, 100%) oraz przy różnych napięciach wejściowych (115V, 230V). Oznaczenia tej systematyki są identyczne z 80 PLUS:

Bronze — ogólna efektywność od 82% do 85% przy napięciu wejściowym 115 V i od 84% do 87% przy 230 V;

Silver — 85 – 87% i 87 – 89% odpowiednio;

Gold — od 87% do 89% (115 V) i od 89% do 91% (230 V);

Platinum — 89 – 91% przy 115 V i 91 – 93% przy 230 V;

Titanium — 91 – 93% (115 V) i 93 – 95% (230 V);

Diamond — ≥ 93/95%.

Cybenetics Noise

System certyfikacji Cybenetics Lambda ocenia poziom hałasu zasilaczy (PSU), dostarczając konsumentom informacji o ich właściwościach akustycznych. W rezultacie można polegać nie tylko na wydajności pracy zasilacza, ale także na jego hałaśliwości. Istnieją następujące poziomy certyfikacji Cybenetics Lambda:

Standard — od 40 dB(A) do 45 dB(A) – odczuwalny hałas;

Standard+ — od 35 dB(A) do 40 dB(A) – zauważalny hałas;

Standard++ — od 30 dB(A) do 35 dB(A) – umiarkowany hałas;

A- — od 25 dB(A) do 30 dB(A) – umiarkowanie cicho;

A — od 20 dB(A) do 25 dB(A) – cicho;

A+ — od 15 dB(A) do 20 dB(A) – bardzo cicho;

A++ — mniej niż 15 dB(A) – praktycznie bezgłośnie.

Standard ATX 12V v.

Standard dla zasilaczy uzupełniający specyfikacje ATX w zakresie zasilania 12 V. Wprowadzony od czasów procesora Intel Pentium 4. Pierwsza seria standardu wykorzystywała głównie linię +5 V, od wersji 2.0 została wprowadzona linia +12 V w celu pełnego zasilania podzespołów komputera. Również w drugiej generacji pojawiło się 24-pinowe złącze zasilania, które jest używane w większości współczesnych płyt głównych.

Standard EPS 12V v.

Wersja standardu EPS12V, z którą zgodny jest zasilacz. Standard EPS12V jest przeznaczony przede wszystkim dla energochłonnych komputerów osobistych (ponad 700 W, patrz „Moc”) i serwerów klasy podstawowej. Te zasilacze mają 24-pinowe złącze do płyty głównej i 8-pinowe złącze do zasilania procesora (czasami więcej niż jedno, więcej szczegółów można znaleźć w „Zasilanie płyty głównej/CPU”). Charakteryzują się również zwiększoną niezawodnością w porównaniu do ATX12V. Są one kompatybilne z większością płyt głównych w standardzie ATX, jednak w starych płytach głównych mogą wystąpić problemy z kompatybilnością złączy, dlatego kwestię tę należy wyjaśnić osobno (jednakże w celu rozwiązania tego problemu w niektórych zasilaczach części wtyczki są zdejmowane, co umożliwia zmniejszenie ich w razie potrzeby do wymiarów złączy na płycie głównej).

SATA

Liczba złączy zasilania SATA zapewnionych w zasilaczu.

Obecnie SATA jest standardowym interfejsem do podłączania wewnętrznych dysków twardych, można go również znaleźć w innych typach dysków (SSD, SSHD itp.). Ten interfejs składa się ze złącza danych, które łączy się z płytą główną, i złącza zasilania, które łączy się z zasilaczem. W związku z tym w tym punkcie chodzi o liczbę wtyczek zasilania SATA zapewnionych w zasilaczu. Liczba ta odpowiada liczbie dysków SATA, które mogą być jednocześnie zasilane z tego modelu.

MOLEX

Liczba złączy Molex (IDE) przewidziana w konstrukcji zasilacza.

Początkowo złącze to było przeznaczone do zasilania urządzeń peryferyjnych interfejsu IDE, przede wszystkim dysków twardych. I chociaż samo IDE jest dziś całkowicie przestarzałe i nie jest używane w nowych komponentach, złącze zasilania Molex nadal jest instalowane w zasilaczach i prawie bezbłędnie. Prawie każdy współczesny zasilacz ma co najmniej 1-2 takie złącza, a w modelach z wyższej półki liczba ta może wynosić 7 lub więcej. Ta sytuacja wynika z faktu, że Molex IDE jest dość uniwersalnym standardem, a za pomocą najprostszych adapterów można zasilać komponenty z innym interfejsem zasilania. Na przykład są adaptery Molex - SATA do napędów, Molex - 6 pin do kart graficznych itp.

Okablowanie

Okablowanie zastosowane w zasilaczu.Według tego parametru rozróżnia się urządzenia modularne, częściowo modularne i niemodularne, oto ich cechy:

- Niemodularne. Klasyczna wersja konstrukcji, która od samego początku stosowana była w zasilaczach komputerowych i do dziś nie traci na popularności. Przewody w takim okablowaniu mają nieusuwalną konstrukcję, a podłączenie dodatkowych kabli nie jest przewidziane. W efekcie użytkownik ma do czynienia tylko z kablami dostarczonymi przez producenta, bez możliwości ich usunięcia lub wymiany (jedyne dostępne modyfikacje to montaż dodatkowych akcesoriów, takich jak przedłużacz czy rozgałęźnik). Z tego powodu takie zasilacze są mniej wygodne niż modularne i częściowo modularne: ich przewody są często nadmiernie długie, a część z nich w ogóle nie jest używana, a taka „ekonomia” dodatkowo zaśmieca obudowę, utrudniając cyrkulację powietrza i wydajność chłodzenia. Wady te jednak można zredukować prawie do zera dzięki starannemu doborowi zasilaczy i starannemu okablowaniu; i same w sobie systemy niemodularne są niezawodne i jednocześnie tanie. To właśnie dzięki tym cechom są one w naszych czasach najczęściej spotykane.

- Modularne. Systemy, w których każdy kabel jest odpinany; do mocowania przewodów służą specjalne gniazda. Dzięki tej konstrukcji można optymalnie zorganizować przestrzeń wewnątrz komputera - na przykład usunąć niepotrzebne przewody, aby nie...zakłócały cyrkulacji powietrza w jednostce systemowej; zamienić zbyt długi kabel na krótszy (lub odwrotnie); zamienić kable itp. Jednocześnie okablowanie modularne jest znacznie droższe niż niemodularne, podczas gdy jest uważane za nieco mniej niezawodne ze względu na obecność „słabych punktów” w postaci wyjmowanych uchwytów kablowych.

- Częściowo modularne. Swego rodzaju kompromis między opisanymi powyżej opcjami: część przewodów w takich zasilaczach jest nieusuwalna, część wyposażona jest w mocowania modularne. Pozwala to częściowo połączyć zalety i zrekompensować wady obu systemów: zasilacze półmodularne są tańsze i bardziej niezawodne niż modularne, a jednocześnie wygodniejsze niż niemodularne. Z reguły w systemach tego typu konstrukcję nieusuwalną mają najważniejsze przewody, które praktycznie na pewno są używane podczas montażu komputera, a kable wtórne są wyposażone w zdejmowane łączniki i można je usunąć w razie potrzeby. Jednak konkretne cechy zasilacza częściowo modularnego należy wyjaśnić osobno.
Dynamika cen
Seasonic FOCUS GX często porównują
Seasonic ATX często porównują