Porównanie Scarlett SC-EK27G58 2200 W 1.7 l stal nierdzewna vs Scarlett SC-1020 2200 W 2.2 l czarny

Design, w którym wykonany jest czajnik elektryczny. Oprócz klasycznego designu, obecnie istnieją bardziej oryginalne style, a mianowicie:

- Retro. Urządzenia stylizowane na antyki - głównie na przybory kuchenne z lat 30. - 50. XX wieku. W tym przypadku stopień stylizacji może być różny: na przykład niektóre sprzęty są prawie nie do odróżnienia od zwykłych czajników kuchennych, które stawia się na kuchence. Zauważamy również, że prawie wszystkie samowary wykonywane są w stylu retro (patrz „Rodzaj”). Ale termopoty i czajniki w tym designie prawie nigdy nie są produkowane. W każdym razie czajnik retro będzie nieodzowny w kuchni w tym samym stylu, ale może też pasować do nowoczesnego wnętrza.

- Hi-tech. Urządzenia o technologicznym, czasem wręcz futurystycznym designie - z wykorzystaniem niemalowanego metalu, przezroczystego szkła, a także minimalnej ilości (lub nawet całkowitego braku) detali dekoracyjnych. Jednocześnie sam design może być dość nietypowy: na przykład istnieją modele, które zwężają się ku górze i niejasno przypominają kolby laboratoryjne. Podobnie jak w stylu retro, prawie nie ma innych urządzeń w tym stylu, z wyjątkiem klasycznych czajników.

Wybierając urządzenie w konkretnym designie należy mieć na uwadze, że wzornictwo nieuchronnie wpływa na koszt – czasami dość zauważalnie, podczas gdy zazwyczaj nie zapewnia korzyści funkcjonalnych.

Pojemność nominalna czajnika, innymi słowy, największa ilość wody, jaką można do niego wlać. Do tej właśnie pojemności jest zwykle zaznaczany wskaźnik poziomu wody (jeśli jest, patrz poniżej). W przypadku zestawów do parzenia herbaty i kawy (patrz „Rodzaj”) ten punkt zwykle podaje pojemność głównego czajnika; pojemność zaparzacza może być określona osobno (patrz poniżej).

Im większa pojemność, tym więcej wody można za jednym razem ugotować w urządzeniu. Z drugiej strony, duża pojemność czajnika elektrycznego odpowiednio wpływa na wymiary i wagę, a nagrzewanie wymaga albo dużej mocy, albo dużo czasu. Warto więc wybierać według tego parametru w zależności od rzeczywistych potrzeb. Na przykład małe czajniki turystyczne (lub dla jednej osoby) mają pojemność do 1 litra. Do użytku domowego w rodzinie 2 - 3 osobowej wystarczy model 1,5 - 2 litrowy. Urządzenia o pojemności na 2 - 3 l już dobrze nadają się do małego biura lub podobnej sytuacji. Najpojemniejsze modele mogą pomieścić 10 litrów lub więcej - są to głównie termopoty przeznaczone do „rozdania” gorącej wody w stołówkach, kawiarniach i innych miejscach publicznych.

Materiał użyty jako zewnętrzna powłoka grzałki. Powłoka ta ma bezpośredni kontakt z podgrzewaną wodą, dlatego jej właściwości są dość istotnym niuansem w specyfikacji czajnika.

- Stal nierdzewna. Najpopularniejsza opcja powłoki: stal nierdzewna jest stosunkowo niedroga, a jednocześnie dość odporna na osadzanie się kamienia. Niemniej jednak pod względem odporności na kamień wciąż ustępuje bardziej zaawansowanym materiałom.

- Aluminium. Kolejny popularny materiał, nieco droższy i odporniejszy na osadzanie się kamienia niż stal nierdzewna, ale generalnie nie różniący się znacząco.

- Ceramika. Powłoka ceramiczna wyróżnia się doskonałą odpornością na osadzanie się kamienia i na korozję. Oczywiście nie daje to absolutnej gwarancji przed osadzaniem się kamienia, jednak osad z kamienia tworzy się znacznie wolniej niż na powierzchni stalowej lub aluminiowej. Ponadto wiele z tych grzałek można czyścić nawet dość agresywnymi środkami odkamieniającymi, które nie nadają się do powłok metalowych. Z drugiej strony, ceramika jest dość droga i dlatego jest używana głównie w czajnikach klasy premium.

- Srebro. Kolejny wysokiej jakości materiał, który jest odporny na osadzanie się kamienia i na korozję. Ponadto srebro ma pewne właściwości bakteriobójcze, co może być przydatne, jeśli czajnik jest regularnie używany jako pojemnik na schłodzoną ugotowaną wodę. Jednocześnie srebrna powłoka jest dość droga.

Urządzenie pozwalające ustawić temperaturę, do jakiej zostanie podgrzana woda – termostat monitoruje temperaturę i automatycznie wyłącza grzanie po osiągnięciu żądanej wartości. W praktyce wodę podgrzewaną w czajniku nie zawsze trzeba doprowadzać do wrzenia: np. do zaparzenia niektórych rodzajów herbaty optymalna temperatura to ok. 80 °C, a do przygotowywania jedzenia dla niemowląt – 60 °C. W termostaty najczęściej wyposażone są w termopoty, ale zdarzają się też klasyczne czajniki elektryczne z tą funkcją.

Możliwości regulacji temperatury przewidziane w konstrukcji czajnika, a mianowicie konkretne wartości temperatury, które można ustawić w urządzeniu. Podkreślamy, że jest to właśnie automatyczna regulacja, w której urządzenie automatycznie wyłącza się (lub przechodzi w tryb utrzymywania temperatury) po osiągnięciu pożądanego stopnia nagrzania.

Jeśli ten punkt zawiera kilka opcji oddzielonych przecinkami (na przykład „60 °C, 80 °C, 90 °C”), oznacza to, że ten model ma kilka opcji stałej temperatury. Istnieją jednak również urządzenia z płynną regulacją, która pozwala regulować temperaturę w skokach co 5 °C, a nawet 1 °C; dla takich urządzeń wskazany jest tutaj cały zakres regulacji, na przykład „60 – 100 °C”.

Ogólnie rzecz biorąc, im więcej możliwości ustawienia temperatury w czajniku, tym bardziej wszechstronny on jest, tym dokładniej można dobrać optymalny tryb zaparzania dla danego napoju. Oto prosta tabela zalecanych temperatur:

— biała herbata — 60 °C;
— żółta herbata — 70 °C;
— zielona herbata — 80 °C;
— czarna herbata — 90 °C;
— rooibos, hibiskus — 100 °C (do wrzenia);
— jedzenie dla niemowlaka — 40 °C.

Oczywiście są wyjątki od takich zasad, w zależności od konkretnego rodzaju napoju. Na przykład niektó...re rodzaje zielonej herbaty można parzyć w temperaturze 90 °C.

Możliwość obsługi klasycznego czajnika (patrz "Typ") w trybie utrzymania temperatury wody - gdy podgrzana woda jest utrzymywana w cieple dzięki pracy grzałki przy małej mocy. W przypadku czajników, w przeciwieństwie do termopotów, ten tryb nie jest obowiązkowy, dlatego jego obecność jest wskazywana osobno w specyfikacji.

Ogólny kształt korpusu czajnika elektrycznego.

- Stożkowy. Najpopularniejsza opcja: szeroki u dołu korpus, lekko zwężający się ku górze. Ten kształt przyczynia się do stabilności: środek ciężkości uzyskuje się maksymalnie przesunięty w dół. Co prawda, mycie takiego czajnika od wewnątrz może być niezbyt wygodne ze względu na stosunkowo mały rozmiar otworu w górnej części.

- Cylindryczny. Cylindryczny kształt zapewnia mniej więcej taką samą szerokość korpusu zarówno u podstawy, jak i u góry. Przy tej samej wysokości i średnicy podstawy takie czajniki zatrzymują nieco więcej wody niż stożkowe; ponadto takie urządzenie jest łatwiejsze do czyszczenia dzięki szerokiemu otworowi na pokrywę.

- Pochylony. Korpus jest lekko pochylony do przodu; szerokość takiego korpusu jest zwykle mniej więcej taka sama na całej wysokości. Te czajniki mają niezwykły, przyciągający wzrok wygląd; ponadto nieco łatwiej jest z nich wylać wodę - w tym celu urządzenie musi być przechylone pod mniejszym kątem niż w przypadku cylindrycznego, a tym bardziej stożkowego. Jednak ta opcja nie daje fundamentalnych korzyści w porównaniu z tym samym cylindrycznym kształtem, ale kosztuje więcej, dlatego nie jest powszechna.

Główny materiał czajnika.

Zauważ, że ten punkt uwzględnia przede wszystkim materiał zewnętrzny; powłoka wewnętrzna może się od niego różnić. Jeśli chodzi o konkretne opcje, to obecnie najpopularniejsze są wyroby z metalu (najczęściej ze stali), tworzywa sztucznego i szkła. Rzadziej spotykane są wyroby ze szkła z metalem i ceramiki (w tym porcelany). Oto bardziej szczegółowy opis różnych materiałów:

- Stal. Najpopularniejszy materiał w naszych czasach. Stal wyróżnia się, z jednej strony, wysoką wytrzymałością i niezawodnością, a z drugiej — stylowym wyglądem. Ponadto w czajnikach zwykle stosuje się odmiany nierdzewne, które nie korodują i nie reagują z zawartością. Takie produkty kosztują nieco więcej niż plastikowe, jednak wśród nich można znaleźć urządzenia z dowolnej półki cenowej - od niedrogich po te z najwyższej półki. Do jednoznacznych wad metalu należy przede wszystkim wysoka przewodność cieplna, co nieco zwiększa zużycie energii i stwarza ryzyko poparzenia przez nieumyślne dotknięcie korpusu. Ponadto stal nie jest przezroczysta, a do kontroli ilości wody takie pojemniki muszą być wyposażone w przezroczyste wkładki. Również ten materiał jest uważany za słabo nadający się do zaparzaczy: nawet najwyższej jakości stal nierdzewna może nadać przygotowanemu napojowi nieprzyjemny smak....

- Tworzywo sztuczne. Tworzywo sztuczne wyróżnia się niskim kosztem, podczas gdy bez problemu można mu nadać prawie każdy odcień lub sprawić, że będzie przezroczyste. Ponadto materiał ten ma dość słabą przewodność cieplną, dzięki czemu po dotknięciu korpusu takiego czajnika istnieje mniejsze ryzyko poparzenia. Plastikowe pojemniki są jednak podatne na zarysowania, a przezroczysty plastik może z czasem wyblaknąć i stracić swój pierwotny wygląd. Niektóre rodzaje tworzywa sztucznego (szczególnie niedrogie stosowane w modelach przystępnych cenowo) mogą wydzielać specyficzny zapach podczas nagrzewania, a nawet nadać wodzie nieprzyjemny posmak. Wobec tego w niektórych czajnikach z tego materiału ścianki są podwójne, a wewnętrzna powierzchnia wykonana jest z metalu. Zwiększa to niezawodność i stanowi dodatkową gwarancję przed pojawieniem się „plastikowego” posmaku. W modelach ze średniej i wyższej półki cenowej mogą się stosować specjalne wysokiej jakości gatunki tworzyw sztucznych, pozbawione opisanych wad; oczywiście, takie materiały odpowiednio kosztują.

- Szkło. Szklane pojemniki dobrze wyglądają i zazwyczaj są przezroczyste. Możesz więc sprawdzić obecność i przybliżoną objętość wody w takim czajniku nawet bez specjalnych wskaźników; w przypadku zaparzaczy szkło pozwala również monitorować kolor zawartości, kontrolując proces parzenia i nasycenie powstałego napoju. Ponadto materiał ten w ogóle nie wpływa na zapach i smak napoju — kolejna właściwość, która jest szczególnie przydatna w przypadku zaparzaczy, jednak nie jest zbyteczna również w przypadku czajników zwykłych. Wyroby ze szkła są uważane za kruche, jednak w praktyce zwykle trudno jest rozbić taki pojemnik. Natomiast ich jednoznaczne wady to przede wszystkim fakt, że kamień i inne zanieczyszczenia wewnątrz pojemnika są wyraźnie widoczne z zewnątrz; więc aby zachować ich pierwotny wygląd, należy je szczególnie ostrożnie pielęgnować. Przewodność cieplna szkła jest przeciętna, niższa niż stali, jednak zauważalnie wyższa niż wielu rodzajów tworzyw sztucznych. Dlatego należy unikać dotykania rozgrzanego czajnika, aby się nie poparzyć.
Zwróć uwagę, że górna i dolna część szklanych czajników, a także uchwyt, są zwykle wykonane z innych materiałów. Najczęściej jest to tworzywo sztuczne lub tworzywo sztuczne z elementami metalowymi; jednak jeśli te części są całkowicie (lub prawie całkowicie) metalowe, jako materiał wskazuje się „szkło z metalem”.

- Szkło z metalem. Rodzaj szklanych czajników, w których górna i dolna część korpusu są w całości wykonane z metalu (poza tym, że w pokrywce można umieścić plastikową wkładkę — dla ułatwienia obsługi — nie ma ona jednak kontaktu z wodą). Produkty te są na ogół bardziej zaawansowane niż „zwykłe” modele szklane, w których zastosowano tworzywo sztuczne. Metal nadaje czajnikowi solidny wygląd i zapewnia dodatkową niezawodność; ponieważ zawartość nie wchodzi w interakcję z plastikiem, prawdopodobieństwo pojawienia się obcych smaków i zapachów zmniejsza się prawie do zera. Minusem tych zalet jest stosunkowo wysoki koszt, choć wśród podobnych produktów są też całkiem niedrogie rozwiązania.

- Ceramika. Jedną z głównych zalet ceramiki jest jej stylowy wygląd. Jest to więc idealny materiał na czajniki w stylu retro, a nawet produkty, które formalnie są związane z klasycznym designem, zewnętrznie bardzo podobne do tradycyjnych czajników bez grzałek. Ponadto korpusy ceramiczne zazwyczaj uzupełniane są oryginalnymi wzorami. Z praktycznego punktu widzenia ten materiał jest dobry, ponieważ nie wpływa na smak zawartości, a także dobrze utrzymuje ciepło — zwłaszcza, że ścianki ceramiczne są zwykle dość grube. Jednocześnie czajniki takie są ciężkie i dość wrażliwe na wstrząsy, ich korpusy są nieprzezroczyste, a wskaźniki poziomu wody z wielu powodów nie są wykorzystywane w konstrukcji — trzeba więc otworzyć pokrywę, aby sprawdzić, czy czajnik jest pełny. W związku z tym warto zwrócić uwagę na ceramikę głównie w przypadkach, w których charakterystyczny wygląd jest dla Ciebie wyraźnie ważniejszy niż wspomniane niedociągnięcia.

- Porcelana. W rzeczywistości jest to rodzaj ceramiki opisanej powyżej. Porcelana uważana jest za materiał drogi i prestiżowy, jednak jest dość krucha i wymaga szczególnych zasad pielęgnacji, dlatego rzadko jest stosowana w czajnikach elektrycznych.