Porównanie Master DH 720 vs Ballu BDH-25L

Od rodzaju zależą ogólny zakres użytkowania osuszacza oraz związane z nim cechy konstrukcyjne i funkcjonalne.

— Do domu. Osuszacze te są również nazywane osuszaczami domowymi. Z reguły są to stosunkowo kompaktowe urządzenia, z których wiele zaprojektowano z myślą o łatwości przemieszczania się z miejsca na miejsce, w tym samym mieszkaniu, biurze itp. (chociaż są też modele do montażu na ścianie, patrz poniżej). Wydajność większości osuszaczy domowych jest stosunkowo niska, ale do celów, do których są używane (osuszanie powietrza w pomieszczeniach mieszkalnych) jest to w zupełności wystarczające. Takie modele charakteryzują się dość zgrabną konstrukcją, która pozwala z powodzeniem wpasować je w ogólny design wspomnianych pomieszczeń.

— Basenowe. Specjalistyczny rodzaj osuszaczy przeznaczony do stosowania na basenach krytych, gdzie konieczna jest ciągła praca z dużymi ilościami powietrza o dużej wilgotności. Jednak wydajność tego typu osuszaczy może być różna – w końcu baseny mogą mieć różne rozmiary. Ale system stałego odprowadzania kondensatu (patrz „Funkcje”) jest obowiązkowy dla wszystkich takich urządzeń — wynika to ze specyfiki pracy (ponieważ wilgoć odparowuje z powierzchni basenu stale). Różnica między takimi osuszaczami a opisanymi poniżej systemami kanałowymi polega na tym, że są instalowane bezpośrednio w pomieszczeniu basenowym.

— Pr...ofesjonalne. Rodzaj osuszaczy, przeznaczony przede wszystkim do użytku w zakładach produkcyjnych, w pomieszczeniach gospodarczych itp. Wszystkie modele profesjonalne wyróżniają się dwiema kluczowymi cechami. Pierwsza — to dość wysoka wydajność; są oczywiście wyjątki, ale bardzo rzadkie. Po drugie, w profesjonalnych osuszaczach minimalną uwagę przywiązuje się do wyglądu. Wynika to z faktu, że takie urządzenia mają być stosowane w lokalach niemieszkalnych, gdzie kluczową rolę odgrywa wyłącznie funkcjonalność sprzętu, a jego estetyka w zasadzie nie jest istotna.

— Kanałowe. Specyficzny rodzaj osuszaczy stosowany w pomieszczeniach basenowych. Ten typ różni się od modeli basenowych (patrz wyżej) przede wszystkim tym, że urządzenie kanałowe jest instalowane w oddzielnym pomieszczeniu, do którego rury doprowadzane są z pomieszczenia głównego. W ten sposób osuszacz nie wpływa na design pomieszczenia; ponadto taka instalacja pozwala na zastosowanie bardzo potężnych i wydajnych (a zatem dużych) jednostek, które mają znacznie lepsze możliwości niż „zwykłe” osuszacze, ale nie nadają się do instalacji w tym samym pomieszczeniu. Modele kanałowe przeznaczone są przede wszystkim do basenów publicznych, parków wodnych i innych dużych przestrzeni.

Wydajność nominalna osuszacza to maksymalna ilość wilgoci, jaką urządzenie może usunąć z powietrza w ciągu dnia.

Aby osuszacz działał wydajnie, jego wydajność nie może być mniejsza niż ilość nadmiaru wilgoci, która w tym samym czasie gromadzi się w pomieszczeniu. Ilość tę można obliczyć za pomocą specjalnych formuł lub programów kalkulatora. Co prawda, wyniki takich obliczeń są dość przybliżone, jednak można je wykorzystać w doborze, a dla pełnej gwarancji warto wziąć margines wydajności co najmniej 10 – 20%. W razie potrzeby ten zapas może być większy; należy jednak pamiętać, że wysoka wydajność znacząco wpływa na cenę, wymiary i zużycie energii osuszacza.

Pobór mocy przez osuszacz podczas normalnej pracy.

Z praktycznego punktu widzenia ta cecha jest drugorzędna – producenci dobierają moc w taki sposób, aby zapewnić wymagane parametry pracy (wydajność, przepływ powietrza itp.), a przy wyborze warto skupić się przede wszystkim na tych parametrach. Niemniej jednak od zużycia energii zależą również pewne praktyczne kwestie. Po pierwsze, tylko modele o mocy nie większej niż 3 – 3,5 kW można podłączyć do zwykłych domowych gniazdek; wyższy pobór mocy wymaga albo zasilania 400 V (patrz „Typ podłączenia”), albo bezpośredniego podłączenia do rozdzielnicy. Jednak we współczesnych osuszaczach rzadko spotyka się moc nawet większą niż 2 kW – dla większości tych urządzeń pobór mocy mieści się w przedziale od 500 do 1000 W lub od 1000 do 2000 W, a w najskromniejszych modelach w ogóle nie przekracza 500 W. Po drugie, dane dotyczące mocy mogą być wymagane do obliczenia obciążenia sieci. Taka potrzeba pojawia się głównie przy doborze dodatkowego wyposażenia – wyłączników, stabilizatorów, zasilaczy awaryjnych itp.

Należy również pamiętać, że modele o podobnych parametrach mogą różnić się zużyciem energii. Oszczędniejszy osuszacz jest często droższy, ale przy regularnym użytkowaniu ta różnica procentuje niższymi kosztami energii.

Powierzchnia pomieszczenia, dla którego przeznaczone jest urządzenie. W rzeczywistości ten punkt wskazuje maksymalną powierzchnię, którą ten model może skutecznie obsłużyć: użycie w mniejszych pomieszczeniach jest całkiem możliwe, ale dla większej przestrzeni urządzenie po prostu nie ma wystarczającej wydajności. Należy również pamiętać, że powierzchnia jest wskazana na podstawie wysokości sufitu 2,5 – 3 m – standardowa wartość dla pomieszczeń mieszkalnych; przy większej wysokości sufitu powierzchnia efektywna maleje, można ją przeliczyć za pomocą specjalnych wzorów.

Wybierając według powierzchni pomieszczenia, warto wziąć pewien margines, ale nie powinien on być zbyt duży – w przeciwnym razie urządzenie okaże się niepotrzebnie mocne, nieporęczne i drogie.

Maksymalna ilość powietrza, którą osuszacz może przetworzyć w ciągu godziny.

Wybór według tego parametru zależy od wielkości pomieszczenia. Uważa się, że w celu efektywnego działania osuszacz musi przepuścić przez siebie ilość powietrza w ciągu godziny, która przekracza powierzchnię pomieszczenia 3 – 4 razy; możesz określić powierzchnię pomieszczenia, mnożąc powierzchnię przez wysokość sufitu. Na przykład pomieszczenie o powierzchni 12 m2 z sufitami o wysokości 2,5 m pomieści 12*2,5 = 30 m3 powietrza; odpowiednio do wydajnej pracy w takim pomieszczeniu wymagany jest osuszacz o wydajności 30*3 = 90 m3/h, a najlepiej 30*4 = 120 m3/h. Całkiem możliwe jest wybranie urządzenia z marginesem przepływu powietrza — chyba że trzeba liczyć się z tym, że wzrost wydajności wpływa na cenę i zużycie energii. Jednak zbyt niska wartość tego parametru jest niepożądana: taki osuszacz po prostu nie radzi sobie skutecznie ze swoim zadaniem.

Jeśli chodzi o konkretne liczby, modele o stosunkowo niskiej mocy przetwarzają do 250 m3/h, urządzenia o wydajności 251 – 500 m3/h i 501 – 750 m3/h można uznać za należące do średniego poziomu, a wiele urządzeń jest w stanie przetworzyć więcej niż 750 m3/h.

Zakres wilgotności względnej (Rh — relative humidity) otaczającego powietrza, przy której osuszacz na pewno poradzi sobie ze swoim zadaniem, a jednocześnie zapewni wydajność na poziomie deklarowanym przez producenta.

Im szerszy zakres, tym bardziej wszechstronne urządzenie, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że znajdzie się w niestandardowych warunkach. Jednocześnie przy wyborze warto wziąć pod uwagę specyfikę zastosowania osuszacza. Tak więc osuszacze są początkowo projektowane z myślą o wysokiej wilgotności powietrza, ale nie zawsze wymagana jest zdolność do działania przy 100% wilgotności względnej. Na przykład w zimnych porach powietrze napływające z ulicy jest samoczynnie „osuszane” podczas nagrzewania w pomieszczeniu (ze względu na wzrost temperatury wilgotność względna spada, chociaż rzeczywista ilość wilgoci w powietrzu nie ulega zmianie), a nawet przy deszczowej pogodzie osuszacz o zakresie 80 – 90% może wystarczyć. Dolna granica wilgotności zależy bezpośrednio od zadań stojących przed urządzeniem. Jeśli mówimy o pomieszczeniach mieszkalnych, biurach i innych miejscach, w których konieczne jest stworzenie przyjemnych warunków dla ludzi, należy wziąć pod uwagę, że najbardziej komfortowe wartości dla osoby w stosunku do wilgotności wynoszą 40 – 70%. Dlatego w takich warunkach nie ma sensu szukać konkretnie urządzenia z dolną granicą mniejszą niż 40%. Ale do zadań specjalnych, takich jak suszenie pomieszczeń podczas remontu, przechowywanie w magazynie itp. mogą...być również potrzebne niższe wskaźniki wilgotności.

Należy pamiętać, że wyjście poza zakres roboczy nie zawsze jest sytuacją awaryjną, obarczoną awariami i innymi problemami: wiele modeli jest w stanie pracować w takich warunkach, chyba że wydajność pracy może się zmniejszyć. Jednak ten punkt warto wyjaśnić zgodnie z oficjalną dokumentacją.

Zakres temperatur otoczenia, w którym osuszacz może normalnie pracować. Im szerszy zakres, tym bardziej wszechstronny osuszacz, tym bardziej zróżnicowane są warunki, w jakich może być używany. Należy pamiętać, że w przeciwieństwie do zakresu wilgotności (patrz wyżej), przekroczenie temperatury roboczej jest obarczone nie tylko utratą wydajności, ale także poważnymi usterkami, a nawet awariami. Dlatego warto dobierać urządzenie według tego parametru w taki sposób, aby zagwarantować pokrycie ewentualnych wahań temperatury powietrza, z jakim osuszacz ma pracować.

Należy pamiętać, że większość nowoczesnych modeli jest zaprojektowana do pracy w temperaturach „plusowych”, a dolny próg wynosi średnio około 4 – 5 °C. Jedynym rodzajem osuszaczy, które potrafią działać w temperaturach poniżej zera, są adsorpcyjne (patrz „Rodzaj”).

Pojemność zbiornika do zbierania skroplonej wody (wilgoci usuwanej z powietrza), przewidzianego w konstrukcji osuszacza.

Im pojemniejszy zbiornik na skropliny, tym wolniej będzie się napełniał i tym rzadziej trzeba go opróżniać. Jest to szczególnie ważne w przypadku urządzeń o wysokiej wydajności (patrz wyżej). Z drugiej strony pojemny zbiornik jest odpowiednio zwymiarowany, co wpływa na wymiary osuszacza. Oceniając zależność pomiędzy pojemnością zbiornika a wydajnością osuszacza, należy pamiętać, że urządzenie bardzo rzadko pracuje z pełną wydajnością. Aby uzyskać szczegółowe informacje, zobacz „Wydajność”; tutaj zwracamy uwagę, że jeśli np. osuszacz o wydajności 24 l/dobę ma zbiornik o pojemności 4 l, to nie oznacza to, że zbiornik będzie koniecznie napełniany do góry co 4 godziny. Alternatywą dla zbiorników jest zastosowanie stałych systemów odprowadzania skroplin; aby uzyskać więcej szczegółów, patrz „Funkcje”.

Maksymalny poziom hałasu wytwarzanego przez osuszacz podczas pracy. Im niższy wskaźnik ten, tym wygodniejsze będzie korzystanie z urządzenia; dotyczy to zwłaszcza pomieszczeń mieszkalnych. W warsztatach produkcyjnych, magazynach i innych podobnych miejscach poziom hałasu nie jest tak krytyczny — tego typu urządzenia klimatyzacyjne są często instalowane w miejscach, w których ludzie rzadko bywają, lub w pobliżu takich hałaśliwych urządzeń, na tle których hałas z osuszacza może po prostu zaniknąć. Niemniej jednak, nawet w przypadku pomieszczeń niemieszkalnych, dane dotyczące „głośności pracy” mogą być przydatne – na przykład w celu oceny konieczności zastosowania specjalnej ochrony słuchu i innych środków ochrony pracy.

Zauważ, że wskaźnik ten jest mierzony w decybelach i jest to wartość nieliniowa: na przykład zmiana o 3 dB odpowiada w przybliżeniu dwukrotnemu wzrostowi/zmniejszeniu mocy, 10 dB — 10 razy itd. Dlatego najłatwiejszym sposobem oceny poziomu hałasu są tabele porównawcze. Oto uproszczona tabela dla zakresu, do którego należy większość nowoczesnych osuszaczy.

35 dB — rozmowa w wyciszonych tonach;
40 dB — cicha rozmowa; maksymalny poziom hałasu dozwolony w pomieszczeniach mieszkalnych w ciągu dnia;
45 — 50 dB — mówienie normalnym tonem;
55 dB — tło akustyczne w biurze bez specjalnych źródeł hałasu;
60 dB — głośna rozmowa;
65 dB — ulica miejska o średnim natężeniu ruchu;
70 dB — rozmowa kilku osób w podniesionych tonach.