Porównanie Stern Motion 4.0 27.5 2017 vs Stern Force 2.0 2017

Średnica nominalna kół rowerowych. Z reguły ten punkt faktycznie wskazuje rozmiar opon rowerowych dostarczonych w zestawie, a dokładniej — zewnętrzną średnicę opon.

Średnica kół jest tradycyjnie podawana w calach. W przypadku rowerów o różnym przeznaczeniu i grupach wiekowych (patrz punkty powyżej) istnieją pewne standardy rozmiaru. Tak więc modele górskie dla dorosłych wyposażone są głównie w koła o średnicy 26", rowery szosowe i miejskie - w koła o nieco większej średnicy (najczęściej 28"), a BMX w większości - w koła o znacznie mniejszej średnicy; rowery dla dzieci i młodzieży mają mniejsze koła niż podobne dla osób dorosłych.

Przy pozostałych warunkach równych, większe opony lepiej utrzymują prędkość i radzą sobie z małymi nierównościami na drodze; stosunkowo małe koła są bardziej „przyczepne”, zapewniają wyższy moment obrotowy i lepszą przyczepność. To jest powód opisanej powyżej różnicy w rozmiarach kół pomiędzy rowerami do różnych celów. Takie niuanse przydadzą się, jeśli wybierasz pojazd spośród kilku modeli o podobnej charakterystyce, ale o różnych średnicach kół. Tutaj warto zastanowić się nad cechami planowanego zastosowania. Na przykład do jazdy po mieście i szosie - po twardej nawierzchni bez żadnych nierówności i zmian wzniesień - lepiej wybrać większe koła, a na drogi gruntowe z wzlotami i upadkami - mniejsze.

Zwróć też uwagę, że opony są wymienne, i wiele rowerów...umożliwia montaż opon o „nienatywnym” rozmiarze – np. 29” w modelu z kołami 28”. Należy również pamiętać, że koła (opony) tego samego rozmiaru mogą różnić się średnicą wewnętrzną. Te niuanse są szczegółowo opisane w dedykowanych źródłach.

Rodzaj hamulca, zamontowanego na przednim kole roweru. Pierwsze słowo w nazwie hamulca oznacza miejsce przyłożenia siły hamowania, drugie to cecha konstrukcyjna całego układu hamulcowego.

— Szczękowy (hamulec typu V). Hamulce szczękowe to takie, które działają poprzez dociśnięcie klocków hamulcowych do obręczy koła. Przenoszą siłę hamowania z rączki na klocki za pośrednictwem linki. Wspólnymi zaletami wszystkich hamulców szczękowych są prostota konstrukcji, lekkość, niski koszt, dobra wymienność części, a także minimalne obciążenie piasty i szprych. Z drugiej strony takie hamulce zużywają klocki i obręcz, wymagają okresowej regulacji i tracą skuteczność, jeśli obręcz zabrudzi się, oblodzi lub wygnie.

Konstrukcyjne różnice między podtypami hamulców szczękowych polegają na sposobie ich mocowania do ramy roweru. Co więcej, każda odmiana znalazła swój własny obszar zastosowania. Tak więc, hamulec typu V rozpowszechniony jest w młodzieżowych i budżetowych rowerach górskich, podtyp szczękowy jest stosowany w rowerach szosowych i miejskich, a hamulec typu U występuje w rowerach BMX.

— Tarczowy mechaniczny. W systemach tarczowych hamowanie odbywa się poprzez dociskanie klocków nie do obręczy koła, ale do specjalnej tarczy hamulcowej sztywno przymocowanej do jej osi. Siła hamowania, podobnie jak w szczękowych mechanicznych (patrz wyżej), przenoszona jest na klocki za pomocą specjalnej linki. Główne zalety systemów tarc...zowych to zauważalnie większa moc niż w szczękowych, a także lepsza modulacja (o modulacji patrz "Szczękowy hydrauliczny" powyżej). Ponadto są mniej wrażliwe na warunki atmosferyczne (ponieważ tarcza jest dość wysoka i brudzi się mniej niż obręcz), bez problemu potrafią przenosić „ósemki” na obręczach, a elementy systemu wolniej się zużywają i nie są tak wymagające w dostosowaniu. Wadami są większa waga, wysoki koszt, skłonność do przegrzewania, wzrost obciążenia szprych i piasty koła, a także trudności w naprawie - to ostatnie pogarsza fakt, że różne modele nawet tego samego producenta często nie są kompatybilne w częściach. Jednak mimo wszystko hamulce tarczowe są szeroko stosowane w rowerach do jazdy ekstremalnej, zwłaszcza w modelach klasy średniej i wyższej.

— Tarczowy hydrauliczny. Odmiana hamulców tarczowych (patrz wyżej), w której do przeniesienia siły z uchwytu na klocki jest używana nie linka, ale układ hydrauliczny - szczelna konstrukcja wypełniona płynem i zawierająca układ tłokowy. Jedną z głównych zalet href="/list/161/pr-9413/">hydraulicznych hamulców tarczowych jest doskonała modulacja, pozwalająca na bardzo precyzyjną kontrolę siły hamowania. Taki napęd jest jednak bardziej skomplikowany i droższy niż mechaniczny, a w przypadku uszkodzenia obwodu i wycieku płynu hydraulicznego hamulce stają się bezużyteczne. Dlatego układy hydrauliczne są stosunkowo rzadko stosowane, głównie w rowerach profesjonalnych.

— Bębnowy. Hamulce działające za pomocą specjalnego bębna, wewnątrz którego zamontowane są klocki hamulcowe; w rowerach rolę bębna może pełnić bezpośrednio piasta koła lub specjalna część piasty. W każdym razie klocki są dociskane do bębna od wewnątrz, a cała konstrukcja hamulca jest zamknięta. To jedna z głównych zalet tej opcji: mechanizm jest zabezpieczony przed brudem, czynniki zewnętrzne, takie jak brud czy śnieg, praktycznie nie wpływają na wydajność hamulców. Ponadto do zalet mechanizmów bębnowych należy zaliczyć fakt, że praktycznie nie wymagają konserwacji, nie zużywają felgi i nie tracą sprawności przy jej zginaniu. Takie hamulce jednak okazują się dość nieporęczne, a pod względem wydajności są gorsze od szczękowych, a tym bardziej tarczowych odpowiedników. Dlatego ta opcja znajduje się głównie w rowerach miejskich.

— Rolkowy. Odmiana hamulców bębnowych (patrz wyżej), w których klocki hamulcowe są dociskane do bębna dzięki specjalnemu mechanizmowi - rolce. W takim przypadku bęben hamulcowy jest często wykonywany oddzielnie od piasty. Takie rozwiązania powstały jako próba połączenia zalet hamulców tarczowych i bębnowych w jednym mechanizmie i częściowo się udało: systemy rolkowe są znacznie mocniejsze od klasycznych systemów bębnowych, są dobrze zabezpieczone przed kurzem i brudem, praktycznie nie wymagają konserwacji i działają wydajnie nawet z zakrzywioną obręczą. Waga, wymiary i cena takich hamulców jednak okazały się bardzo znaczące, pogarszają one jazdę i nagrzewają się przy ciągłym użytkowaniu; a ochrona przed zanieczyszczeniami nie jest tak dobra jak w systemach bębnowych.

Rodzaj hamulca tylnego, zamontowanego w rowerze. Poniżej wymieniono podstawowe rodzaje hamulców spotykane obecnie.

— Szczękowy (hamulec typu V). Hamulce szczękowe to takie, które działają poprzez dociśnięcie klocków hamulcowych do obręczy koła. Przenoszą siłę hamowania z rączki na klocki za pośrednictwem linki. Wspólnymi zaletami wszystkich hamulców szczękowych są prostota konstrukcji, lekkość, niski koszt, dobra wymienność części, a także minimalne obciążenie piasty i szprych. Z drugiej strony takie hamulce zużywają klocki i obręcz, wymagają okresowej regulacji i tracą skuteczność, jeśli obręcz zabrudzi się, oblodzi lub wygnie.

Konstrukcyjne różnice między podtypami hamulców szczękowych polegają na sposobie ich mocowania do ramy roweru. Co więcej, każda odmiana znalazła swój własny obszar zastosowania. Tak więc, hamulec typu V rozpowszechniony jest w młodzieżowych i budżetowych rowerach górskich, podtyp szczękowy jest stosowany w rowerach szosowych i miejskich, a hamulec typu U występuje w rowerach BMX.

— Tarczowy mechaniczny. Rodzaj hamulców mechanicznych (patrz wyżej), w których klocki podczas hamowania są dociskane do specjalnej tarczy hamulcowej (wirnika) sztywno przymocowanej do piasty koła. Hamulce te są znacznie wydajniejsze od hamulców szczękowych, nie są tak wrażliwe na zabrudzenia i pozostają w pełni sprawne nawet przy zakrzywionej obręczy. Wady systemów tarczowych o...bejmują większą wagę i koszt, zwiększone obciążenie piasty i szprych oraz trudności w naprawie.

— Tarczowy hydrauliczny. Hamulce tarczowe (patrz wyżej), w których siła jest przenoszona na klocki nie za pomocą linki, jak w systemach mechanicznych, ale za pomocą obwodu hydraulicznego. Są najbardziej zaawansowaną opcją pod względem wydajności: zastosowanie tarczy zapewnia wysoką skuteczność hamowania, a hydraulika zapewnia doskonałą modulację i umożliwia dokładne odmierzanie siły na uchwycie. Jednocześnie takie systemy nie są tanie, a do ogólnych wad hamulców tarczowych dochodzi wrażliwość na uszkodzenia: naruszenie szczelności obwodu prowadzi do wycieku płynu i awarii hamulców.

— Bębnowy. Hamulce, w których klocki są dociskane od wewnątrz do specjalnego bębna; w tym przypadku rolę tego bębna zwykle odgrywa sama piasta koła. Jedną z zalet takich systemów jest to, że prawie cały mechanizm jest ukryty wewnątrz bębna i chroniony przed kurzem i brudem, dzięki czemu praktycznie nie wymaga konserwacji. Dodatkowo hamulce bębnowe nie zużywają obręczy i mogą działać nawet przy zgiętym kole. Takie systemy są jednak dość nieporęczne, a ich wydajność jest mniejsza niż hamulców szczękowych i tarczowych. Dodatkowo tylny hamulec bębnowy może być używany z pojedynczą kasetą lub piastą planetarną (patrz niżej) - hamulce te nie są kompatybilne z klasycznymi przerzutkami kasetowymi z wieloma gwiazdami.

— Rolkowy. Odmiana opisanych powyżej hamulców bębnowych, w której klocki są dociskane do bębna dzięki tzw. mechanizmowi rolkowemu. W takim przypadku bęben z reguły jest wykonywany oddzielnie od piasty. Dzięki temu udało się osiągnąć wyższą wydajność (porównywalną z hamulcami tarczowymi) przy zachowaniu głównych zalet obwodu bębnowego - bezpretensjonalnej konserwacji, dobrej ochrony przed zabrudzeniami i niezależności od zniekształceń obręczy. Hamulce rolkowe nie są jednak tanie, a poza tym mają szereg wad - w szczególności pogarszają jazdę pod górę i umożliwiają cofnięcie się koła po zaciągnięciu hamulca. No i takie systemy są słabo kompatybilne z klasycznymi przełącznikami prędkości.

— Pedałowy. W rzeczywistości - odmiana opisanego powyżej hamulca bębnowego, sterowana nie uchwytem, ale pedałami: hamowanie odbywa się poprzez naciskanie pedałów w przeciwnym kierunku. Ta metoda sterowania znacznie upraszcza konstrukcję, eliminując niepotrzebne uchwyty i drążki. Jednocześnie pod pewnymi względami nie jest zbyt wygodny i praktyczny. Tak więc skuteczność hamulców zależy bezpośrednio od położenia pedałów - dla maksymalnej skuteczności powinny one być w momencie rozpoczęcia hamowania w pozycji poziomej, a w pozycji pionowej mogą pojawić się trudności. Ponadto, gdy łańcuch spada, rowerzysta zasadniczo traci hamulec. W związku z tym mechanizmy pedałowe są stosowane stosunkowo rzadko – głównie w rowerach miejskich, które nie są przeznaczone do szczególnie szybkiej jazdy.

Dodatkowe wyposażenie dostarczane w zestawie z rowerem.

- Błotniki. Urządzenia ochronne w postaci osłon, które montowane są nad kołami i chronią rowerzystę i inne osoby przed wodą i brudem lecącym z kół podczas jazdy. Z reguły są zdejmowane - w razie konieczności maksymalnego zmniejszenia masy pojazdu.

- Siodełko na sprężynach. Siodełko wyposażone jest w sprężyny, które czynią je bardziej miękkim i zapewniają amortyzację. Zwróć uwagę, że miękkie, sprężynowe siodełka są przeznaczone głównie do spokojnej, niespiesznej jazdy – w przypadku szybkich rowerów (w tym zaawansowanych rowerów szosowych) bardziej odpowiednie są wąskie sztywne siodełka.

- Osłona łańcucha. Osłona ochronna osłaniająca łańcuch rowerowy. Zwróć uwagę, że rozmiar i konstrukcja takiej osłony może być różna: w niektórych modelach zakrywa całą górną część łańcucha od przedniej do tylnej zębatki, w innych — chroni tylko przednią zębatkę od zewnątrz. W każdym razie głównym zadaniem takiego urządzenia jest ochrona łańcucha przed wnikaniem ciał obcych, zwłaszcza krawędzi odzieży rowerzysty. Osłona może być zdejmowana - w razie konieczności zmniejszenia wagi.

- Stopka. Małe urządzenie z obrotowym sworzniem, które zapewnia dodatkowe wsparcie. Dzięki stopce rower nie musi opierać się na słupie, ścianie, płocie itp. - można go ustawić pionowo na dow...olnej stosunkowo płaskiej powierzchni. Zwróć uwagę, że do wielu rowerów bez stopki można ją kupić i zamontowaćgo osobno.

- Pegi. Specjalne mocowania montowane na osi rowerów kaskaderskich - BMX lub rowerów górskich o odpowiedniej specjalizacji (patrz „Zastosowanie”). Pegi wyglądają jak przedłużenia osi skierowane w obie strony. Standardowy rozmiar jednego takiego „przedłużenia” to 11 cm długości i 4 cm średnicy. Wykorzystywane są do różnych wyczynów akrobatycznych, od jazdy w oparciu o pegi po ślizganie się po krawędziach, balustradach itp.

- Bagażnik. Klasyczny bagażnik rowerowy - platforma do przewożenia różnych towarów, montowana nad tylnym kołem. Stosowany głównie w rowerach miejskich (patrz „Zastosowanie”), a także w niektórych stosunkowo prostych modelach górskich i szosowych. Oddzielnie zauważamy, że przewożenie pasażerów na bagażniku jest co najmniej bardzo odradzane, a w wielu krajach jest to bezpośrednio zabronione przez przepisy ruchu drogowego.

- Bagażnik przedni. Bagażnik (patrz wyżej) znajduje się nad przednim kołem. Zaletą takiego rozwiązania jest to, że przewożony bagaż zawsze znajduje się przed oczami rowerzysty. Przedni bagażnik jednak jest zwykle przymocowany do kierownicy i obraca się wraz z nią; w związku z tym dodatkowa waga może znacznie skomplikować kontrolę. Dlatego ta cecha jest stosunkowo rzadka, zwykle jako dodatek do tradycyjnego (tylnego) bagażnika; wyjątkiem są modele trekkingowe (patrz „Zastosowanie”).

- Koszyk na kierownicę. Koszyk do przewożenia różnych towarów, montowany przed kierownicą, nad przednim kołem; rodzaj analogu do opisanego powyżej przedniego bagażnika. Jednocześnie, z jednej strony, koszyk jest bardziej masywny, z drugiej — lepiej nadaje się do przewożenia dużych przedmiotów lub dużej ilości małych przedmiotów. Ponadto ładunek na bagażniku musi być dodatkowo zabezpieczony, co nie zawsze jest wymagane w przypadku koszyka.

- Sygnał/dzwonek. Dzwonek lub inny sygnał dźwiękowy - na przykład klakson - zwykle montowany na kierownicy, blisko dłoni rowerzysty. Taki sprzęt jest bardzo wygodny do ostrzegania innych użytkowników drogi o zbliżającym się rowerze. W niektórych krajach obecność sygnału dźwiękowego jest obowiązkowa zgodnie z przepisami ruchu drogowego.

- Sprzęt oświetleniowy. W tym przypadku może to oznaczać obecność reflektora, tylnego światła, a w niektórych przypadkach obu jednocześnie; konkretną konfigurację należy wyjaśniać osobno. Tak czy inaczej, takie wyposażenie jest niezbędne do jazdy po zmroku: sprawia, że rowerzysta jest widoczny dla innych użytkowników drogi, a reflektor oświetla drogę. W wielu krajach przepisy ruchu drogowego wyraźnie zabraniają jazdy nocą bez świateł.

- Uchwyt na butelkę. Dedykowany uchwyt na butelkę wody, zwykle montowany na ramie. Wygodniej jest nosić zapas wody na takim uchwycie niż trzymać butelkę w plecaku, torbie, na bagażniku itp. Niektóre modele rowerów z tą funkcją są od razu wyposażone również w butelkę, w innych musi być zakupiona osobno.

- Pompka. Obecność pompki w zestawie dostawczym eliminuje konieczność jej oddzielnego zakupu; ponadto pompka „rodzima” pasuje początkowo do istniejących mocowań, podczas gdy w przypadku pompki innej firmy mogą wystąpić problemy. Należy pamiętać, że w zestawie najczęściej dostarczane są stosunkowo proste i kompaktowe pompki ręczne; nie są przeznaczone do dużych nakładów pracy, ale bez problemu poradzą sobie z codziennymi zadaniami, takimi jak pompowanie przebitej opony.