Porównanie Yamaha PSR-E360 vs Casio CTK-3500

- Nieważone. Klawisze o bardzo małej sile nacisku, dosłownie „upadające” pod palcami. Ta opcja dobrze nadaje się do niedrogich syntezatorów z mechaniką pasywną (patrz wyżej), ale rzadko jest stosowana w modelach aktywnych - niska siła oporu utrudnia dobranie optymalnej siły docisku.

- Semi ważony. Klawisze o średniej sile nacisku, które nie osiągają twardości pełnoprawnych klawiszy fortepianowych, ale oferują zauważalnie większy opór niż klawisze nieważone. Ta opcja jest najbardziej popularna wśród instrumentów z dynamiczną mechaniką (patrz wyżej) – siła nacisku na klawisze zapewnia odpowiednie sprzężenie zwrotne, a jednocześnie gra na takim instrumencie nie sprawia szczególnych trudności, nawet tym, którzy wcześniej zajmowali się tylko klawiaturami nieważonymi .

- ważona. Klawisze o dużej sile nacisku porównywalnej z klasycznym fortepianem. Stosowany tylko w profesjonalnych narzędziach młoteczkowych(patrz wyżej) - wysoka sztywność jest koniecznością dla takiego mechanika (a dokładniej dla reakcji, jaką musi zapewnić).

Innymi słowy, polifonia obsługiwana przez syntezator to liczba „głosów” (generatorów tonów), które mogą na nim jednocześnie brzmieć.

Parametr ten jest często opisywany jako liczba dźwięków, które mogą być grane jednocześnie na klawiaturze. Nie jest to jednak do końca prawda, ponieważ w wielu barwach jedna nuta może aktywować kilka generatorów tonów. W rezultacie, na przykład, aby zagrać akord składający się z 3 nut w barwie z 4 generatorami tonów na nutę, wymagana jest polifonia co najmniej 3 * 4=12 głosów. Ponadto automatyczne akompaniamenty i wstępnie zdefiniowane utwory (patrz powiązane sekcje) również wykorzystują generatory brzmień, co wymaga również większej liczby głosów do efektywnej pracy z tymi funkcjami.

Minimalną wartością dla mniej lub bardziej funkcjonalnego nowoczesnego syntezatora jest polifonia na 32 głosy – i nawet wtedy taki instrument może być używany głównie do wstępnego treningu i prostych melodii. Dla bardziej solidnego zastosowania pożądane jest posiadanie co najmniej 50 - 60 głosów, a w modelach profesjonalnych (w szczególności na stacjach roboczych, w których mamy do czynienia z kilkoma ścieżkami audio naraz) są modele z polifonią na 150 generatorów dźwięku lub również.

Ogólnie rzecz biorąc, bardziej zaawansowany syntezator może mieć bardziej rozbudowaną polifonię, jednak klasę instrumentu można ocenić za pomocą tego parametru tylko w przybliżeniu – instrumenty o tej samej liczbie głosów mogą się znacznie różnić po...ziomem. Jedynym wyjątkiem od tej reguły są syntezatory dla dzieci (patrz „Rodzaj”), które obsługują do 20 głosów.

Liczba stylów automatycznego akompaniamentu (patrz wyżej) pierwotnie dostępnych w syntezatorze, innymi słowy liczba opcji akompaniamentu dostępnych dla użytkownika.

Im obszerniejszy ten zestaw, tym większe prawdopodobieństwo znalezienia wśród tych melodii odpowiednich opcji dla konkretnego przypadku. Jednocześnie bogactwo stylów samo w sobie nie daje również 100% gwarancji, że wśród nich znajdzie się odpowiedni, zwłaszcza że różne modele syntezatorów mogą się znacznie różnić w konkretnym zestawie melodii. Tak więc lista nie zaszkodzi wyjaśnić przed zakupem. Zauważamy również, że sytuację można poprawić za pomocą stylów użytkownika (patrz niżej) - obsługuje je wiele syntezatorów z automatycznym akompaniamentem.

Zakres, w jakim można zmienić tempo programu odtwarzanego przez syntezator – akompaniament automatyczny, melodia samouczka (patrz wyżej), metronom (patrz niżej), nagrana próbka itp.

Tempo jest mierzone liczbą bpm. Zmiana go pozwala dostosować szybkość syntezatora do sytuacji - np. nieco spowolnij samouczek, jeśli w początkowym tempie jest zbyt ciężki do opanowania. Im szerszy zakres kontroli tempa, tym więcej możliwości ma do wyboru muzyk, zwłaszcza w zakresie tempa bardzo wolnego i tempa bardzo szybkiego.

Zwróć uwagę, że tradycyjny zakres tempa muzycznego obejmuje wartości od 40 bpm („grave”, „bardzo wolno”) do 208 bpm („prestissimo”, „bardzo szybko”), ale w syntezatorach może być jeszcze bardziej rozbudowany – np. na przykład 30 - 255 bpm.

Sekwencer to urządzenie, które umożliwia nagrywanie muzyki odtwarzanej na instrumencie w czasie rzeczywistym. Nagrywanie odbywa się zwykle w formacie MIDI. Jednocześnie możliwości sekwencera mogą obejmować nie tylko nagrywanie i odtwarzanie odtwarzanej muzyki, ale także zaawansowane możliwości edycyjne: sekwencyjne nakładanie kilku części, miksowanie nagranych ścieżek, zmiana głośności, tempa, barwy, tonacji nagranego kompozycje, kwantyzacja w celu wyeliminowania nieregularności tempa itp. .P. Specyficzne możliwości sekwencera z reguły zależą bezpośrednio od typu (patrz wyżej) i półki cenowej syntezatora. Jednak w każdym przypadku funkcja ta może stać się ważną pomocą zarówno dla początkującego muzyka, jak i profesjonalisty.

Efekt Chorus w syntezatorze.

Słowo "chór" pochodzi od chóru, "chór", a przeznaczenie tej funkcji jest dość zgodne z pochodzeniem jej nazwy - daje efekt chóralnego brzmienia kilku instrumentów. Aby to zrobić, oryginalny sygnał dźwiękowy jest kopiowany (jeden lub więcej razy), a kopie są dodawane do ogólnego dźwięku z małym, do 30 ms przesunięciem czasowym, a przesunięcie to ciągle się zmienia. W ten sposób imitowana jest niewielka, ale zauważalna różnica w poszczególnych „głosach”, charakterystyczna dla prawdziwego chóru. Należy jednak zauważyć, że pełne podobieństwo do wykonania chóralnego za pomocą chóru jest niemożliwe do osiągnięcia nawet na najbardziej zaawansowanym syntezatorze; jednak sam ten efekt brzmi bardzo ciekawie, więc nie traci na popularności.

Moc znamionowa wbudowanej akustyki syntezatora.

Wskaźnik ten przede wszystkim charakteryzuje głośność, z jaką mogą brzmieć wbudowane głośniki instrumentu. Jednocześnie nie zapominajmy, że w większości przypadków takie głośniki przeznaczone są raczej do użytku indywidualnego – tak, aby muzykę mógł usłyszeć sam muzyk oraz osoby znajdujące się w jego bliskim sąsiedztwie. Ta aplikacja nie wymaga dużej mocy dla normalnej słyszalności; jeśli jednak potrzebujesz głośnego dźwięku, możesz podłączyć instrument do zewnętrznego głośnika.

Dlatego warto zwrócić uwagę na moc wbudowanej akustyki, jeśli syntezator ma być używany do poważniejszych zadań niż odsłuch indywidualny, a jednocześnie nie zawsze dostępne są głośniki zewnętrzne.

Moc znamionowa pobierana przez narzędzie podczas pracy. Nowoczesne syntezatory, nawet te najpotężniejsze i najbardziej zaawansowane, jak stacje robocze (patrz „Rodzaj”), zużywają bardzo mało energii – do 100 W, a częściej zauważalnie mniej. Dlatego w praktyce rzadko trzeba zwracać uwagę na parametr ten, głównie w dość specyficznych sytuacjach - np. podczas pracy z autonomicznego generatora, gdy konieczne jest uwzględnienie całego obciążenia podłączonego do takiego zasilacza.

Czas pracy syntezatora z autonomicznego zasilania (patrz wyżej) bez wymiany lub ładowania akumulatorów. Parametr ten jest raczej przybliżony, ponieważ Rzeczywiste zużycie energii przez instrument może się różnić w zależności od długości utworów, czasu nie grania, głośności wbudowanych głośników, używanych funkcji opcjonalnych i innych czynników. Ponadto pojemność wymiennych baterii może się również różnić w zależności od marki. Niemniej jednak czas działania wskazany w specyfikacji daje pewne wyobrażenie o możliwościach syntezatora i ile zestawów baterii może być potrzebnych do długotrwałego autonomicznego użytkowania.