Porównanie Yamaha P-145 vs Roland FP-10

Liczba brzmień obsługiwanych przez pianino cyfrowe — Mówiąc dokładniej, maksymalna liczba brzmień, z których instrument może grać jednocześnie.

Tego parametru nie należy mylić z liczbą nut, które mogą być grane jednocześnie na klawiaturze. Faktem jest, że w wielu barwach na każdą nutę używa się jednocześnie kilku głosów (generatorów tonów) - to jedyny sposób na uzyskanie mniej lub bardziej niezawodnego dźwięku. Zatem wymagana liczba głosów może być kilkakrotnie wyższa od liczby nut – na przykład najprostszy akord z 3 nutami może wymagać 9, a nawet 12 głosów. Ponadto generatory tonów służą do odtwarzania części automatycznego akompaniamentu i wbudowanych utworów (patrz poniżej), a tutaj liczba głosów może być mierzona w dziesiątkach.

Wobec tego polifonia na mniej niż 90 głosów jest charakterystyczna głównie dla instrumentów stosunkowo prostych i niedrogich, które nie są przeznaczone do skomplikowanych zadań. Najmniejsza liczba znaleziona we współczesnych pianinach cyfrowych to 32 głosy. Pożądane jest, aby mniej lub bardziej solidny instrument miał co najmniej 96 głosów, a w topowych modelach wskaźnik ten może sięgać 256.

Liczba wbudowanych dźwięków zapewnianych przez pianino cyfrowe.

Pomimo nazwy, pianina cyfrowe rzadko są projektowane tylko do symulacji dźwięku fortepianu – elektroniczne „wypełnienie” pozwala im zapewnić również inne dźwięki. Poza tym nawet fortepian ma swoje odmiany – na przykład wśród fortepianów jest 6 klas głównych, od dużego koncertu po miniaturę. Tak więc Preset Voices mogą obejmować różne typy pianin, a także inne instrumenty i efekty dźwiękowe.

Obfitość i różnorodność tonów w pianinach cyfrowych generalnie nie jest tak duża jak w syntezatorach, jednak w tej kategorii są modele bardzo „naładowane”, na sto lub więcej tonów (w najbardziej wielofunkcyjnych liczba ta może przekroczyć 900). Warto jednak poszukać konkretnie modelu „multiinstrumentalnego”, jeśli nie zamierzasz ograniczać się do brzmienia fortepianu i chciałbyś mieć większą swobodę wyboru. Warto pamiętać, że określony zestaw głosów może być inny.

Jeśli instrument kupowany jest wyłącznie jako fortepian, to tutaj wręcz przeciwnie, warto zwrócić uwagę przede wszystkim na rozwiązania z niewielką ilością barw. Takie modele nie tylko kosztują mniej niż „kombi” – potrafią też brzmieć lepiej (ze względu na to, że barw jest niewiele i producent może z większą uwagą podejść do jakości dźwięku każdego wbudowanego „instrumentu”).

Zakres, w którym może zmieniać się tempo dźwięku wytwarzanego przez instrument. Może to być wbudowana melodia lub część nagrana na sekwencerze, a także automatyczny akompaniament, samouczek lub metronom. Szczegółowe informacje na temat wszystkich tych funkcji można znaleźć w odpowiednich pozycjach słownika. Zwracamy tutaj uwagę, że zmiana tempa jest często wymagana w praktyce – na przykład w celu przyspieszenia początkowo „wolnego” akompaniamentu lub spowolnienia programu treningowego, który jest trudny do opanowania w pierwotnym tempie.

Tempo jest tradycyjnie podawane w uderzeniach na minutę. Klasyczny, „akademicki” zakres waha się od 40 bpm („grave”, „bardzo wolno”) do 208 bpm („prestissimo”, „bardzo szybko”), jednak we współczesnych pianinach cyfrowych zakres tempa jest często znaczący. .

Obecność sekwencera w konstrukcji pianina cyfrowego.

Funkcja ta pozwala nie tylko odtwarzać muzykę na instrumencie, ale także nagrywać ją z możliwością późniejszego odtwarzania. Jest to jednak przynajmniej; oprócz nagrywania partii samego instrumentu, sekwencer może zapewnić nagrywanie sygnału audio lub MIDI z odpowiedniego wejścia, miksowanie kilku partii (w tym nagrywanie muzyki odtwarzanej na muzyce odtwarzanej „w drodze”), działanie z parametrami poszczególnych utworów (głośność, barwa, barwa), a także określonymi funkcjami, takimi jak kwantyzacja (wyrównywanie nierównego tempa). Specyficzna funkcjonalność sekwencera może być inna, nie zaszkodzi wyjaśnić to przed zakupem. Jednak w każdym przypadku funkcja ta może być dobrą pomocą dla muzyka; będzie to szczególnie przydatne dla tych, którzy nie ograniczają się do wykonywania gotowej muzyki i chcą komponować własne kompozycje.

Możliwość zmiany jasności dźwięku niektórych barw lub ścieżek.

Jasność określa ogólną barwę dźwięku - od miękkiego, wygładzonego do dzwoniącego, ostrego. Funkcja ta pozwala muzykowi dopasować tę barwę do swoich preferencji, a tym samym jeszcze bardziej rozszerza możliwości strojenia brzmienia instrumentu.

- Gniazdo mini (liniowe). Każde wejście liniowe jest przeznaczone do odbioru dźwięku w formacie analogowym. Taki sygnał audio może być odtwarzany za pomocą samego instrumentu przez wbudowane głośniki, zewnętrzną akustykę lub słuchawki, podłączony do zewnętrznego sprzętu (na przykład wzmacniacz lub odbiornik audio) lub nagrywany (jeśli dostępny jest sekwencer, patrz wyżej ). W pianinach cyfrowych najpopularniejszą opcją jest odtwarzanie; Zazwyczaj dźwięk podawany na wejście liniowe służy albo jako akompaniament do partii głównej, albo zapewnia dodatkowe efekty. Jeśli chodzi o standard mini-Jack, jest to miniaturowa wtyczka, zwana również „3,5 mm” i znana wielu jako standardowe gniazdo audio smartfona, laptopa lub komputera. Jednak ten standard jest również bardzo popularny w pianinach cyfrowych — wśród zewnętrznych źródeł sygnału mini-jacki są ogólnie bardziej powszechne niż pełnowymiarowe gniazda jack.

- Jack (liniowy). Wejście liniowe za pomocą złącza typu Jack (aka „6.35 mm”). Pod względem przeznaczenia takie wejście nie różni się od wejścia mini-Jack opisanego powyżej. Jeśli chodzi o złącze, to jest ono prawie 2 razy większe od średnicy mini-jacka - jednak biorąc pod uwagę gabaryty pianin cyfrowych nie można tego nazwać poważnym mankamentem. Jednocześnie gniazdo Jack zapewnia lepsze i bardziej niezawodne połączenie, z mniejszym prawdopodobieństwem zakłóceń. Jednocześnie z wielu powodów ten typ złącza jest nieco rzadziej używany w...pianinach cyfrowych.

- Wejście MIDI. Wejście umożliwiające pianino cyfrowe odbieranie sygnałów MIDI z urządzeń zewnętrznych. MIDI to standardowy format sygnału w elektronicznych instrumentach muzycznych; taki sygnał (zdarzenie MIDI) jest generowany dla każdego naciśnięcia klawisza i zawiera informacje o numerze nuty, sile, dynamice i czasie trwania naciśnięcia klawisza; wtedy sygnały te mogą być rejestrowane i/lub odtwarzane w określonej barwie. Możliwość odbierania zdarzeń MIDI z urządzeń zewnętrznych może być przydatna np. podczas gry na dwóch klawiaturach jednocześnie (aby odtworzyć całą muzykę na jednej z nich z lepszym dźwiękiem) lub podczas używania pianina cyfrowego jako adaptera do innego instrumentu , a nie żądanymi tonami. Ponadto technicznie sygnał MIDI może być podłączony do innych urządzeń (patrz „Wyjścia - MIDI thru”).

- USB do urządzenia (typ A). Złącze USB, które umożliwia podłączenie różnych urządzeń zewnętrznych do pianina cyfrowego. Jednak najczęściej asortyment takich urządzeń ogranicza się do „dysków flash” i innych urządzeń pamięci masowej. Jednak nawet taka funkcjonalność może zapewnić bardzo rozbudowane dodatkowe możliwości: można odtwarzać towarzyszące melodie z pamięci flash, aktualizować własne brzmienia i style akompaniamentu automatycznego (patrz wyżej) lub nawet oprogramowanie sprzętowe instrumentu, a także kopiować materiały nagrane przez sekwencer na pamięć flash (lub nawet pisać muzykę bezpośrednio) itp. Specyficzne możliwości w różnych modelach mogą się różnić, ten punkt należy wyjaśnić osobno.

- Czytnik kart. Czytnik kart - zwykle popularny format SD. Z założenia funkcja ta jest podobna do pracy z pamięcią flash USB (patrz wyżej), z tą różnicą, że karty pamięci będą wygodne przede wszystkim podczas wymiany danych z laptopem - prawie wszystkie nowoczesne laptopy są wyposażone w czytniki kart, czego nie można powiedzieć o komputerach stacjonarnych.

Największa liczba pedałów, które można jednocześnie podłączyć do pianina cyfrowego.

Pedały są niezbędnym elementem tradycyjnego pianina, dlatego też są niezbędne w przypadku elektronicznych analogów tego instrumentu. Jednak w urządzeniach stacjonarnych (patrz „Obudowa”) pedały są wbudowane (patrz powyżej), więc ta opcja występuje wyłącznie w modelach przenośnych. Należy również pamiętać, że jeśli stacjonarne pianino cyfrowe ma standardowo 3 pedały - tak jak w prawdziwym pianinie - w przenośnych często jest ich mniej. Wynika to z faktu, że komplet trzech pedałów jest w praktyce rzadko wymagany, a w wielu przypadkach wystarczy jeden (zwłaszcza, że wiele narzędzi pozwala na rekonfigurację jego funkcji).

Ogólnie rzecz biorąc, sensowne jest kupowanie instrumentu z trzema wtykanymi pedałami, głównie dla wymagających profesjonalnych muzyków, którzy cenią sobie pełną funkcjonalność pedałów (lub możliwość powiązania rozszerzonego zestawu funkcji do sterowania nożnego). W innych przypadkach parametr ten nie jest szczególnie ważny.

Liczba wyjść liniowych przewidzianych w konstrukcji pianina cyfrowego.

Wyjście liniowe umożliwia przesyłanie dźwięku z instrumentu do zewnętrznego sprzętu audio. W tym przypadku dźwięk jest przesyłany w formacie analogowym, a do odtwarzania wystarczy przepuścić go przez wzmacniacz mocy; a aktywną akustykę można generalnie podłączyć bezpośrednio do wyjścia liniowego. Same wyjścia mogą korzystać z różnych typów złączy, ale najczęściej są to mini-jack 3,5 mm lub jack 6,35 mm, kompatybilne z większością sprzętu audio bezpośrednio lub poprzez najprostsze adaptery.

Wiele wyjść liniowych umożliwia jednoczesne podłączenie do instrumentu wielu odbiorników sygnału – na przykład głośników ze wzmacniaczem do odtwarzania i zewnętrznego rejestratora do nagrywania. Jednak pianina cyfrowe rzadko mają więcej niż 2 wyjść liniowych – więcej, biorąc pod uwagę specyfikę użycia takich instrumentów, po prostu nie jest wymagane.

Moc własnej akustyki pianina cyfrowego.

Maksymalna głośność, jaką instrument jest w stanie wytworzyć „samo” bez podłączania zewnętrznych głośników, zależy bezpośrednio od tego wskaźnika. Jednocześnie warto zauważyć, że wielu producentów jest podstępnych i wskazuje w charakterystyce nie moc nominalną (moc skuteczną przy pracy na pełnej głośności), ale moc szczytową, jaką głośniki jest w stanie dostarczyć podczas krótkich „wzrostów” w objętości. Wartości mocy szczytowej mogą być imponujące – w dziesiątkach lub setkach watów – ale te liczby są bardzo pośrednio związane z rzeczywistymi możliwościami głośników. Dlatego przed dokonaniem wyboru warto wyjaśnić, o jakiej mocy mowa w charakterystyce. W tym celu nie trzeba szukać szczegółowych danych na instrumencie, wystarczy porównać moc głośników z poborem mocy (patrz niżej): jeśli deklarowana moc akustyki jest większa niż pobór mocy całego instrumentu, a następnie producent wskazał wartość szczytową.