Średnica dna
Średnica dna patelni o okrągłym kształcie.
Parametr ten jest niezbędny przede wszystkim do oceny kompatybilności patelni z konkretnym palnikiem na kuchence. Jest to szczególnie istotne, jeśli planowane jest użycie produktu na kuchence elektrycznej: średnica palnika musi być co najmniej nie mniejsza niż średnica dna, w przeciwnym razie nagrzewanie okaże się nierówne i nieskuteczne. A w indukcyjnych kuchenkach elektrycznych (patrz „Funkcje i możliwości - Dno indukcyjne”) średnice te muszą w ogóle się pokrywać. Dobór odpowiednich patelni jest nieco uproszczony przez fakt, że nowoczesne
kuchenki elektryczne zwykle zapewniają palniki o różnych średnicach, a w niektórych modelach grzałki można nawet regulować rozmiarem - aż do automatycznego rozpoznawania wielkości naczynia w poszczególnych kuchenkach indukcyjnych). Niemniej jednak nawet w takich przypadkach warto wyjaśnić, czy patelnia pasuje do zakresu odpowiednich rozmiarów.
Pojemność
Całkowita pojemność patelni to z grubsza ilość jedzenia, która może się na niej zmieścić w jednym „ładunku”. Parametr ten jest w pewnym sensie drugorzędny - przy wyborze patelni główną rolę nadal odgrywa rodzaj i rozmiar (patrz punkty powyżej), a pojemność jest z nimi bezpośrednio związana. Może się jednak przydać przy wyborze podobnych opcji: zwykle im większa szacowana objętość gotowania, tym większą pojemność lepiej wybrać.
Wysokość ścianek
Wysokość ścianek dobiera producent w zależności od rodzaju patelni (patrz wyżej) i jej wielkości, jednak podobne produkty mogą różnić się wysokością boków. W takich przypadkach warto zastanowić się nad cechami zamierzonego stosowania. Wysokie ścianki są więc wygodne do duszenia, robienia sosów i innych rodzajów gotowania, które wymagają dużej ilości płynu; pozwalają również pomieścić więcej treści. Głębokie patelnie jednak są droższe i cięższe. Z kolei płytka głębokość ułatwia obracanie naleśników, omletów i innych podobnych potraw, ale zmniejsza pojemność.
Materiał uchwytu
— Metal.
Uchwyty metalowe są zwykle wykonane z tego samego materiału co patelnia – ze stali lub aluminium (patrz wyżej). Ich głównymi zaletami są wysoka wytrzymałość i odporność na ciepło – w rzeczywistości uchwyt wytrzymuje taką samą temperaturę jak patelnia. Zapewnia to maksymalne bezpieczeństwo przeciwpożarowe: jeśli niefortunnie zostawisz patelnię z uchwytem nad ogniem, metal tylko się nagrzeje, ale nie zapali się, no i taką patelnię można bez problemu włożyć do piekarnika. Jednocześnie materiał ten charakteryzuje się wysoką przewodnością cieplną – innymi słowy, uchwyt bardzo mocno się nagrzewa wraz z samą patelnią. Z tego powodu naczynia można wyjąć z ognia tylko za pomocą specjalnych urządzeń (na przykład chwytaków i rękawic wykonanych z grubej tkaniny) - jeśli przytrzymasz uchwyt gołymi rękami, możesz się poparzyć.
-
Żeliwo. Materiał używany na uchwyty w patelniach żeliwnych (patrz „Materiał patelni”). Posiada wszystkie charakterystyczne zalety i wady uchwytów metalowych (patrz wyżej).
-
Bakelit. Rodzaj tworzywa sztucznego; został stworzony dawno temu, ale nadal jest szeroko rozpowszechniony ze względu na szereg zalet. W przypadku patelni najważniejszą jest niska przewodność cieplna: uchwyty bakelitowe na tyle słabo się nagrzewają, że można je bezpiecznie brać gołymi rękami, gdy patelnia jest gorąca. Ponadto materiał ten jest ognioodporny: nawet jeśl
...i przypadkowo zostawisz uchwyt nad otwartym ogniem, nie zapali się, co najwyżej się zwęgli. Dla większego bezpieczeństwa wiele uchwytów tego typu ma kombinowaną konstrukcję: niewielka część bezpośrednio przy patelni wykonana jest z metalu, reszta z bakelitu. Pod względem wytrzymałości i kruchości materiał ten jest nieco słabszy od metali, jednak bez problemu znosi większość uderzeń i wstrząsów oraz jest niewrażliwy na zarysowania, wilgoć i chemikalia. Dzięki temu ten rodzaj uchwytu jest szeroko stosowany we współczesnych patelniach. Najbardziej uderzającą wadą bakelitu jest słaba przydatność do stosowania w piekarniku; jednak naczynia ze zdejmowanymi uchwytami mogą poprawić sytuację (oba punkty, patrz „Zaawansowane”).
- Drewno. Drewniane uchwyty mają przyjemny „klasyczny” wygląd, a jednocześnie praktycznie nie przewodzą ciepła, co pozwala brać je gołymi rękami. Jednocześnie materiał ten jest dość wrażliwy na wilgoć, brud, podatny na pękanie i stosunkowo krótkotrwały; jego bezpieczeństwo przeciwpożarowe jest bardzo niskie - przypadkowo umieszczony uchwyt nad ogniem może łatwo się zwęglić, a nawet się zapalić. Ponadto takie uchwyty nie nadają się do piekarników, należy je usunąć (jeśli istnieje taka możliwość, patrz „Zaawansowane”) lub użyć innych naczyń w piekarniku. W rezultacie drewno jest dość rzadkie we współczesnych patelniach i jest rodzajem modnego materiału przeznaczonego dla miłośników tradycyjnego wzornictwa.
- Silikon. Sam w sobie materiał ten jest zbyt miękki, aby można go było użyć w uchwytach patelni w czystej postaci; dlatego w tym przypadku zwykle chodzi o metalowy uchwyt z silikonową nakładką. Silikon zapewnia dobrą izolację termiczną, z reguły można bezpiecznie brać takie uchwyty nawet przy nagrzanej patelni; dodatkowo są bardziej miękkie i przyjemniejsze w dotyku niż np. bakelitowe. Wśród wad warto zwrócić uwagę na wrażliwość na silne ciepło, dlatego w naczyniach kompatybilnych z piekarnikami silikonowe uchwyty muszą być zdejmowane.
