Porównanie Audio-Technica AT-LP120X-USB vs Reloop RP-4000M

Model przystawki (kartridża) dostarczany wraz z gramofonem. Przetwornik jest jedną z najważniejszych części każdego gramofonu winylowego, od jego jakości zależy jakość odbieranego dźwięku. Znając nazwę modelu, możesz znaleźć szczegółowe dane na jego temat i określić, w jakim stopniu jesteś zadowolony z tego konkretnego wkładu.

Kształt igły w przystawce (wkładce) dostarczanej z gramofonem.

- Stożkowy. Można go również nazwać kulistym. Najprostsza odmiana igieł gramofonowych. Takie igły są niedrogie, jednak jakość dźwięku przy ich stosowaniu jest stosunkowo niska - ze względu na to, że kształt igły raczej słabo pokrywa się z kształtem rowka na płytce.

- Eliptyczny. Igły eliptyczne są węższe niż igły stożkowe (sferyczne), co poprawia kontakt i pozwala w szczególności na dokładniejsze odtwarzanie wysokich częstotliwości, a także zmniejsza zużycie płytki. Ze względu na dobry stosunek jakości do ceny ta opcja jest bardzo popularna.

- liniowy. Najbardziej zaawansowany typ: ostro zaostrzone igły o złożonym kształcie, najdokładniej powtarzające kontury rowków na płycie i mające największą powierzchnię styku spośród wszystkich typów. Wadą tego jest złożoność produkcji i odpowiednio wysoki koszt.

Poziom sygnału na wyjściu przetwornika dostarczonego z gramofonem jest w rzeczywistości mocą sygnału dochodzącego z przetwornika do przedwzmacniacza gramofonowego. Parametr ten jest niezbędny przede wszystkim w przypadkach, gdy odtwarzacz ma być podłączony do zewnętrznego przedwzmacniacza gramofonowego: taki sprzęt musi być zaprojektowany dla odpowiedniej siły sygnału z przetwornika.

Siła nacisku igły na płytę, na jaką zaprojektowano kompletny przetwornik (wkład).

Siła ta zależy od sztywności (giętości) igły: im większa siła docisku, tym odpowiednio sztywniejszy wkład, tym mniej jest giętki. Uważa się też, że mniejszy nacisk zużywa się na mniejsze zużycie nagrania, ale „lekkie” wkładki niekoniecznie są lepsze – jest wiele innych niuansów. W praktyce więc informacja o ciśnieniu kompletnego podbieracza jest potrzebna głównie w przypadku wymiany. Zazwyczaj ciśnienie zapewniane przez ramię gramofonu jest regulowane w tych samych granicach, więc nowa wkładka musi być również przystosowana do tej samej siły prowadzącej - w przeciwnym razie istnieje ryzyko, że gramofon nie zostanie odpowiednio wyrównany.

Waga przystawki (wkładki) dostarczonej z gramofonem.

Waga wkładki określa sposób wyważenia ramienia w celu uzyskania optymalnej siły nacisku. Jednak kompletne przetworniki są zazwyczaj optymalnie kompatybilne z odpowiednimi ramionami, więc nie ma problemu z regulacją gramofonu. Kupując wkładkę zastępczą, warto jednak zwrócić uwagę na parametr ten: wskazane jest, aby nowa wkładka nie różniła się zbytnio masą od pełnej, w przeciwnym razie zakres regulacji ramienia może nie wystarczyć do prawidłowego wyważenia.

Przedwzmacniacz gramofonowy to specjalnie zaprojektowany przedwzmacniacz używany z przetwornikami winylowymi. Początkowo dźwięk na takich płytach był rejestrowany ze zniekształceniem charakterystyki amplitudowo-częstotliwościowej, a mianowicie ze wzrostem głośności od niskich częstotliwości do wysokich; wynika to z technicznych cech procesu nagrywania. W związku z tym korektor gramofonowy nie tylko wzmacnia sygnał do poziomu wystarczającego do zasilania wzmacniacza mocy, ale także koryguje pasmo przenoszenia, „rozciągając” basy i obniżając głośność wysokich częstotliwości. Wbudowany przedwzmacniacz gramofonowy umożliwia bezpośrednie podłączenie gramofonu do wzmacniacza mocy, bez użycia sprzętu pośredniego. Co prawda pod względem właściwości wbudowane przedwzmacniacze-korektory są gorsze od zewnętrznych. Dlatego w niektórych modelach z tą funkcją może być przewidziany tryb „bypass”, który pozwala ominąć sygnał z wbudowanego przedwzmacniacza gramofonowego do zewnętrznego, bardziej zaawansowanego. Są też odtwarzacze winylowe bez przedwzmacniacza gramofonowego.

Obecność w odtwarzaczu modułu elektronicznego, który pozwala na zmianę tonacji odtwarzanego dźwięku, czyli podwyższenie lub obniżenie go o określony interwał, czyli zmianę szybkości odtwarzania. Funkcja ta jest również znana jako „kontroler wysokości dźwięku”. Jest to istotne przede wszystkim w przypadku „wentylatorów” DJ-a, ponieważ umożliwia miksowanie utworów nagranych w różnych tonacjach. Niektóre gramofony domowe mają też regulację tempa, ale jej możliwości są znacznie skromniejsze, a realna potrzeba takiej funkcji jest rzadkością.

- Gniazdo USB B. Złącze przeznaczone do podłączenia odtwarzacza do komputera jako urządzenia peryferyjnego. To połączenie jest używane głównie do kopiowania płyt winylowych na cyfrowy format audio, taki jak MP3. Jednocześnie przetwarzanie komputerowe pozwala „oczyścić” nagranie z kliknięć i innych zewnętrznych zakłóceń; wymagane do tego oprogramowanie może nawet być zawarte w zestawie.

- Bluetooth. Obecność wbudowanego modułu Bluetooth w konstrukcji odtwarzacza. Technologia ta jest przeznaczona do bezpośredniej komunikacji bezprzewodowej z innymi urządzeniami w odległości do 10 m. Możliwości takiej komunikacji mogą się różnić w zależności od obsługiwanych protokołów Bluetooth. Najpopularniejszym zastosowaniem tej funkcji w gramofonach jest przesyłanie strumieniowe dźwięku do bezprzewodowych słuchawek lub głośników. Takie połączenie może być nieco gorsze od przewodowego pod względem jakości dźwięku, ale nie wymaga manipulowania kablami i doboru kompatybilnych złączy; a różnica w jakości jest często nieistotna, zwłaszcza biorąc pod uwagę specyfikę dźwięku z winylu. Inne zastosowania Bluetooth są technicznie możliwe - na przykład zdalne sterowanie ze smartfona lub tabletu - ale są one niezwykle rzadkie.

- Wejście audio. Obecność wejścia audio w konstrukcji odtwarzacza; zwykle odnosi się to do analogowego wejścia audio na poziomie liniowym. W różnych modelach...może korzystać z różnych typów złączy - na przykład mini-jack 3,5 mm lub tulipanów RCA. Jednak niezależnie od rodzaju złącza, przeznaczenie takiego wejścia jest wszędzie takie samo – jest przeznaczone do podłączenia zewnętrznego źródła dźwięku i obróbki tego dźwięku za pomocą wbudowanych instrumentów odtwarzacza. Na przykład można podłączyć przenośny odtwarzacz do wejścia audio i odtwarzać dźwięk przez wbudowany wzmacniacz gramofonu.

- Cyfrowe wyjście audio. Obecność cyfrowego wyjścia audio w konstrukcji odtwarzacza. Zazwyczaj wyjście to ma postać złącza S/PDIF - optycznego lub elektronicznego; pierwsza opcja jest mniej podatna na zakłócenia, druga nie wymaga szczególnej delikatności przy obsłudze kabla. To złącze może być przydatne do podłączania zewnętrznych urządzeń audio z wejściami cyfrowymi do odtwarzacza. W niektórych przypadkach preferowane jest połączenie cyfrowe niż analogowe – na przykład, jeśli w urządzeniu zewnętrznym nie ma wejść liniowych lub wszystkie są zajęte. Jednocześnie interfejs cyfrowy wymaga przetwornika analogowo-cyfrowego w gramofonie, który jest dodatkowym układem elektronicznym i potencjalnym źródłem zakłóceń. Dlatego wyjścia te nie są używane w sprzęcie klasy audiofilskiej.

- Wyjście słuchawkowe. Obecność oddzielnego wyjścia słuchawkowego w konstrukcji odtwarzacza. Zazwyczaj to wyjście wykorzystuje mini-jack 3,5 mm lub jack 6,35 mm. Pierwszy typ znajduje się w większości nowoczesnych słuchawek, drugi jest bardziej niezawodny i typowy dla modeli profesjonalnych; podczas gdy oba interfejsy są kompatybilne za pośrednictwem najprostszego adaptera. W każdym razie podłączenie słuchawek może się przydać w dwóch sytuacjach: gdy pożądane jest zachowanie ciszy i nie przeszkadzanie innym muzyką, lub odwrotnie, gdy wokół jest głośno i dźwięk z głośników byłby słabo słyszalny. Teoretycznie drugi wariant zastosowania jest popularny wśród DJ-ów – w ogólnym brzmieniu ważne jest, aby usłyszeć, co dokładnie „gramofon” gra w danej chwili. W praktyce jednak DJ-e wolą podłączyć swoje słuchawki nie do samego odtwarzacza, a do zewnętrznego sprzętu. Dlatego jego własne wyjście słuchawkowe jest typowe głównie dla modeli konsumenckich.

Częstotliwość próbkowania przetwornika analogowo-cyfrowego zainstalowanego w odtwarzaczu. Aby słuchać winylu zgodnie ze zwykłym schematem (wkładka - przedwzmacniacz gramofonowy - wzmacniacz mocy - głośniki), nie jest wymagana konwersja sygnału analogowego z przetwornika na format cyfrowy. Funkcja ta (i odpowiednio charakterystyka ADC) ma znaczenie tylko podczas nagrywania na komputerze lub nośniku wymiennym, a także podczas korzystania z cyfrowego wyjścia audio (patrz „Funkcje”).

Podczas digitalizacji dźwięk analogowy jest rozkładany na oddzielne „kawałki” (próbki), a dane dla każdej próbki są zapisywane w postaci cyfrowej. Częstotliwość próbkowania opisuje, ile próbek przypada na każdą sekundę przekonwertowanego dźwięku; im jest on wyższy (pozostałe czynniki są równe), tym bliższy będzie sygnał cyfrowy audio względem oryginału. Najskromniejsze przetworniki we współczesnych „gramofonach” potrafią pracować z częstotliwością próbkowania 44 (dokładniej 44,1) kHz – jakość takiego nagrania odpowiada płycie Audio CD i może już być nie do odróżnienia od wysokiej jakości winylu. A w najbardziej zaawansowanych wskaźnik ten sięga 48 kHz (poziom DVD i DAT).