Porównanie Audio-Technica AT-LP120X-USB vs Audio-Technica AT-LP60X-USB

Obecność nieusuwalnego przetwornika w konstrukcji gramofonu.

Przystawka (wkładka) jest kluczowym elementem każdego gramofonu; awaria tej części powoduje, że całe urządzenie nie nadaje się do użytku. Dlatego nieusuwalne (to znaczy nienadające się do wymiany bez demontażu w warsztacie), przetworniki są produkowane głównie w odtwarzaczach niedrogich, gdzie producent stara się maksymalnie uprościć i odpowiednio obniżyć koszty projektu. Jednak nawet w takich modelach z reguły istnieje możliwość wymiany najdelikatniejszej części przetwornika – rysika.

Model przystawki (kartridża) dostarczany wraz z gramofonem. Przetwornik jest jedną z najważniejszych części każdego gramofonu winylowego, od jego jakości zależy jakość odbieranego dźwięku. Znając nazwę modelu, możesz znaleźć szczegółowe dane na jego temat i określić, w jakim stopniu jesteś zadowolony z tego konkretnego wkładu.

Kształt igły w przystawce (wkładce) dostarczanej z gramofonem.

- Stożkowy. Można go również nazwać kulistym. Najprostsza odmiana igieł gramofonowych. Takie igły są niedrogie, jednak jakość dźwięku przy ich stosowaniu jest stosunkowo niska - ze względu na to, że kształt igły raczej słabo pokrywa się z kształtem rowka na płytce.

- Eliptyczny. Igły eliptyczne są węższe niż igły stożkowe (sferyczne), co poprawia kontakt i pozwala w szczególności na dokładniejsze odtwarzanie wysokich częstotliwości, a także zmniejsza zużycie płytki. Ze względu na dobry stosunek jakości do ceny ta opcja jest bardzo popularna.

- liniowy. Najbardziej zaawansowany typ: ostro zaostrzone igły o złożonym kształcie, najdokładniej powtarzające kontury rowków na płycie i mające największą powierzchnię styku spośród wszystkich typów. Wadą tego jest złożoność produkcji i odpowiednio wysoki koszt.

Poziom sygnału na wyjściu przetwornika dostarczonego z gramofonem jest w rzeczywistości mocą sygnału dochodzącego z przetwornika do przedwzmacniacza gramofonowego. Parametr ten jest niezbędny przede wszystkim w przypadkach, gdy odtwarzacz ma być podłączony do zewnętrznego przedwzmacniacza gramofonowego: taki sprzęt musi być zaprojektowany dla odpowiedniej siły sygnału z przetwornika.

Siła nacisku igły na płytę, na jaką zaprojektowano kompletny przetwornik (wkład).

Siła ta zależy od sztywności (giętości) igły: im większa siła docisku, tym odpowiednio sztywniejszy wkład, tym mniej jest giętki. Uważa się też, że mniejszy nacisk zużywa się na mniejsze zużycie nagrania, ale „lekkie” wkładki niekoniecznie są lepsze – jest wiele innych niuansów. W praktyce więc informacja o ciśnieniu kompletnego podbieracza jest potrzebna głównie w przypadku wymiany. Zazwyczaj ciśnienie zapewniane przez ramię gramofonu jest regulowane w tych samych granicach, więc nowa wkładka musi być również przystosowana do tej samej siły prowadzącej - w przeciwnym razie istnieje ryzyko, że gramofon nie zostanie odpowiednio wyrównany.

Waga przystawki (wkładki) dostarczonej z gramofonem.

Waga wkładki określa sposób wyważenia ramienia w celu uzyskania optymalnej siły nacisku. Jednak kompletne przetworniki są zazwyczaj optymalnie kompatybilne z odpowiednimi ramionami, więc nie ma problemu z regulacją gramofonu. Kupując wkładkę zastępczą, warto jednak zwrócić uwagę na parametr ten: wskazane jest, aby nowa wkładka nie różniła się zbytnio masą od pełnej, w przeciwnym razie zakres regulacji ramienia może nie wystarczyć do prawidłowego wyważenia.

Kształt całego ramienia (widok z góry). We współczesnych gramofonach można znaleźć zarówno ramiona proste, jak i w kształcie litery S (zakrzywione). Nie można jednoznacznie powiedzieć, który z nich jest lepszy: zaletą pierwszej opcji jest niska waga, druga - długa długość i niska częstotliwość rezonansowa, co zmniejsza prawdopodobieństwo zakłóceń. Dlatego w praktyce wybór zależy od konkretnej sytuacji i osobistych preferencji.

Efektywna długość całego ramienia to odległość od punktu mocowania (osi obrotu) do igły.

Wskaźnik ten jest ważny przede wszystkim w przypadku obrotowych ramion gramofonowych: im dłuższa długość - im mniejszy błąd kątowy, tym mniejsza niewspółosiowość między kierunkiem toru a osią wzdłużną głowicy (szczegóły w rozdziale "Typ") i niższe poziom odpowiedniego zniekształcenia. Ponadto dłuższa długość obniża częstotliwość rezonansową i zmniejsza prawdopodobieństwo zniekształceń. Z drugiej strony dłuższe ramię jest cięższe, co wymaga pewnych technicznych poprawek i może również negatywnie wpłynąć na czystość dźwięku. Dlatego długa długość nie zawsze jest gwarantem wysokiej jakości – warto również zwrócić uwagę na wagę (patrz niżej).

Metoda przenoszenia obrotu z silnika elektrycznego na tarczę gramofonu.

- Pasek. Znany również jako pas. Jak sama nazwa wskazuje, taki napęd wykorzystuje napęd pasowy. Jego głównymi zaletami są równomierność obrotów połączona z niewymagającą jakością silników elektrycznych, co pozwala osiągnąć dobrą czystość dźwięku nawet przy stosunkowo prostych i niedrogich silnikach. Co prawda gracze na pasach nabierają prędkości wolniej i nie nadają się do specjalnych technik, takich jak drapanie; jednak te momenty są krytyczne tylko dla DJ-ów i nie mają tak naprawdę znaczenia podczas normalnego słuchania muzyki. Ale z jednoznacznych niedociągnięć można tylko zauważyć potrzebę okresowej (zwykle co kilka lat) wymiany paska.

- Bezpośrednio. W gramofonach z tego typu napędem tarcza osadzona jest bezpośrednio na wale silnika. Pozwala to na bardzo szybkie przyspieszanie i zwalnianie, a także stosowanie różnych specjalnych technik, dzięki czemu bezpośredni napęd jest prawie obowiązkowy dla gramofonu DJ-a. Jednak ta konstrukcja stawia specjalne wymagania dotyczące jakości silników elektrycznych, ponieważ wszelkie nierówności i wibracje znacząco wpłyną na jakość dźwięku. Dlatego w modelach „audiofilskich” rzadko stosuje się napęd bezpośredni - przy braku oczywistych zalet w stosunku do napędu paskowego konstrukcja okazuje się znacznie droższa.