Porównanie PXN V9 vs Artplays V-1200

Całkowita liczba przycisków przewidziana w konstrukcji kontrolera.

Im więcej przycisków - tym więcej dodatkowych funkcji można „powiązać” z kontrolerem, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że w trakcie gry trzeba będzie korzystać z innych elementów sterujących (np. klawiatury PC). Jednocześnie wiele konsoli do gier (patrz „Kompatybilność z platformami”) zapewnia określoną minimalną liczbę przycisków dla kompatybilnego gamepada - mniejsza liczba po prostu nie pozwoliłaby na pełne wykorzystanie wszystkich funkcji konsoli. Na przykład standardowy kontroler PlayStation 4 ma 11 przycisków.

Zwróć uwagę, że kontroler D-Pad (patrz poniżej) nie jest brany pod uwagę w tych obliczeniach: jest uważany za specyficzny element sterujący, chociaż opiera się na przyciskach.

Rodzaj sprzężenia zwrotnego przewidzianego w konstrukcji kontrolera (jeśli występuje).

Sprzężenie zwrotne to reakcja kontrolera na określone wydarzenia w grze. Ta reakcja potęguje efekt „zanurzenia”, dając graczowi wrażenie, że trzyma się prawdziwej rączki samolotu, kierownicy itp. Może być następująca:

- Wibracje. Sprzężenie zwrotne w postaci wibracji pozwala na symulację np. drżenia podczas jazdy w terenie, drżenia samolotu podczas strzelania z broni powietrznej lub dostania się w strefę turbulencji itp.

- Siłowe. Kontrolery z siłowym sprzężeniem zwrotnym są w stanie stawiać pewien opór wysiłkom gracza – na przykład symulować trudności w kręceniu kierownicą z kołami utkniętymi w błocie.

- Wibracje/siłowe. Kontrolery obsługujące oba powyższe typy sprzężenia zwrotnego. Ta opcja jest najbardziej zaawansowana i jednocześnie najdroższa.

Obecność manipulatora D-Pad w konstrukcji kontrolera; może tutaj być również określony rodzaj takiego kontrolera.

D-Pad służy do przesuwania postaci, kursora itp. w ściśle określonych, standardowych kierunkach. W niektórych przypadkach jest to wygodniejsze niż używanie gałek analogowych, które przechylają się w obie strony (patrz poniżej). Jeśli chodzi o odmiany, w naszych czasach istnieją takie opcje:

— 4-kierunkowy. Klasyczny D-Pad, który pojawił się na zaraniu konsoli do gier i nie stracił w naszych czasach popularności. Może być wykonany jako zestaw 4 przycisków w charakterystycznym układzie krzyżowym lub jako jeden solidny przycisk „wielostronny”. W każdym razie takie urządzenie zapewnia 4 stałe kierunki: w górę, w dół, w prawo, w lewo. Jednak aby poruszać się po przekątnej, musisz jednocześnie wybrać 2 odpowiednie kierunki; nie zawsze jest to wygodne, więc pod tym względem 4-kierunkowe D-Pad'y są uważane za nieco mniej praktyczne niż 8-kierunkowe opisane poniżej. Mimo to są również dość funkcjonalne, a jednocześnie prostsze w konstrukcji, niezawodne i niedrogie; a ściśle ukośne ruchy nie są wymagane tak często, jak ruchy poziome i pionowe. Tak więc tego typu D-Pad'y można znaleźć nawet w akcesoriach do najnowszej generacji konsoli do gier.

— 8-kierunkowy. Odmiana D-Pad'ów, w której 4 standardowe kierunki (2 poziome, 2 pionowe) uzupełniają 4 pośrednie - ukośne. W tym przypa...dku zwykle mówimy o pełnowartościowych stałych pozycjach kontrolera; innymi słowy, aby poruszać się po przekątnej, musisz kliknąć nie na dwa standardowe kierunki, ale na jeden pośredni. Klasyczna konstrukcja tego typu D-Pad'u to przycisk wielokierunkowy, który jest najbardziej odpowiednią opcją w tym przypadku. Jednak w tej odmianie są też rozwiązania dla 4 oddzielnych przycisków - pod warunkiem, że te przyciski są umieszczone bardzo blisko i nietrudno wcisnąć dwa naraz jednym palcem. W każdym razie kontrolery 8-kierunkowe są nieco droższe, ale wygodniejsze niż 4-kierunkowe.

Materiał, z którego wykonana jest bezpośrednio kierownica w manipulatorach odpowiedniego typu (patrz „Typ urządzenia”).

Zwróć uwagę, że podstawą kierownicy jest tradycyjnie tworzywo sztuczne. Dlatego na parametr ten wskazuje materiał zewnętrznej powierzchni kierownicy: to z tą powierzchnią stykają się ręce użytkownika, to ona jest przede wszystkim odpowiedzialna za wygląd urządzenia i ogólne wrażenia z jego użytkowania.

- Guma. Gumowa powłoka jest stosunkowo niedroga, a jednocześnie dość wygodna i praktyczna. Dzięki miękkości i elastyczności taka powierzchnia jest więc przyjemna w dotyku, a jednocześnie wygląda całkiem autentycznie – podobne materiały są często stosowane w kierownicach prawdziwych samochodów. Dlatego właśnie ta opcja jest obecnie najpopularniejsza. Z mankamentów gumy można zauważyć jedynie słabą odporność na zarysowania, jednak jest to wspólna cecha wielu dość zaawansowanych materiałów na kierownicę.

- Tworzywo sztuczne. Kierownica wykonana w całości z tworzywa sztucznego; w tym przypadku powłoka zewnętrzna może nieznacznie różnić się od podstawy, jednak obie należą do tej samej klasy materiałów. Kluczową zaletą tej opcji jest jej niski koszt; dodatkowo tworzywo może być wystarczająco odporne na zarysowania, otarcia i inne uszkodzenia. Natomiast plastikowa powierzchnia jest nieco mniej wygodna niż np. gumowa i nie zawsze wygląda wystarczająco solidnie i niezawodnie. Ponadto gładki plastik ma tendencję do ślizgania się w dłonia...ch (chociaż mogą się stosować wystające wypukłości lub inne podobne rozwiązania, aby zrekompensować tę wadę). Dlatego materiał ten jest rzadziej używany, głównie w stosunkowo niedrogich kierownicach (choć możliwe są wyjątki, przy użyciu wysokiej jakości tworzyw sztucznych).

- Skóra. Powłoka wykonana jest ze sztucznej, czasem naturalnej skóry. Materiały te należą do klasy premium: mają stylowy wygląd, są przyjemne w dotyku, jednak odpowiednio kosztują. Co prawda, skóra sztuczna może być zarówno wysokiej jakości, jak i stosunkowo tania – jednak w tym drugim przypadku nie ma co mówić o odporności i trwałości; z kolei skóra naturalna jest z definicji dość droga. Oczywiście takie powłoki zapewniają maksymalną autentyczność – do tego stopnia, że kontroler „pachnie jak prawdziwa kierownica, a nie plastikowa zabawka”.

- Alcantara. Materiał znany również jako sztuczny zamsz. W rzeczywistości jest to odmiana wyżej opisanej skóry (skóry sztucznej), jednak wyróżnia się w osobną kategorię, ponieważ posiada specyficzne cechy - przede wszystkim charakterystyczną aksamitną powierzchnię. Dzięki temu materiał ten jest przyjemny w dotyku, a jednocześnie świetnie wygląda, a przy tym jest dość trwały i praktyczny; należy powiedzieć, że Alcantara jest szeroko stosowana w dekoracji i tuningu zewnętrznym prawdziwych samochodów, w tym samochodów luksusowych. Jednocześnie koszt takiego wykończenia, w tym kierownic do gier, okazuje się spory; dlatego tylko wybrane modele z wyższej półki są wykonane z Alcantary.

Typ skrzyni biegów umieszczonej w kierownicy (patrz „Typ urządzenia”).

- Dźwignia zmiany biegów. Przełącznik ma postać klasycznej dźwigni, jak w większości samochodów seryjnych. Aby pracować z taką dźwignią, trzeba zdjąć prawą rękę z kierownicy, ale nie jest to wada, a cecha charakterystyczna – tak wszystko dzieje się przy prawdziwej jeździe, a wielu użytkowników docenia tę opcję właśnie za jej realizm. Jednocześnie urządzenie dźwigni zmiany biegów może być różne: w najprostszych kierownicach porusza się tam i z powrotem, umożliwiając jedynie sekwencyjną zmianę biegów, w bardziej zaawansowanych umożliwia natychmiastowe włączenie dowolnego biegu, jak w prawdziwej dźwigni mechanicznej.

- Łopatki zmiany biegów. Przełączniki mają postać płatków umieszczonych pod kierownicą (a dokładniej za kierownicą, patrząc od strony użytkownika). Ta metoda jest stosowana w samochodach osobowych klasy premium, a także w wielu samochodach wyścigowych. Zmiana biegów odbywa się tylko sekwencyjnie; przy tym nie trzeba odrywać dłoni od kierownicy, co zwiększa szybkość reakcji i zapewnia pełną kontrolę nad sterowaniem.

- Dźwignia zmiany biegów i łopatki zmiany biegów. Kierownica posiada dwie opisane powyżej metody zmiany biegów jednocześnie. Dzięki temu użytkownik może wybrać własną opcję, w zależności od preferencji i sytuacji: na przykład w dynamicznych wyścigach wygodniej jest używać łopatek, a w s...pokojnym symulatorze ciężarówki większy realizm zapewnia dźwignia.

Rodzaje pedałów dostarczanych w zestawie z kontrolerem.

Parametr ten wskazywany jest tylko w kontrolerach przeznaczonych do wyścigów samochodowych (w symulatorach lotu pedały mają tylko jedną specjalizację - ster - i nie ma potrzeby jej dodatkowego określania). Większość z tych kontrolerów to kierownice (patrz „Rodzaj urządzenia”), ale pedały mogą być produkowane całkowicie oddzielnie. Tak czy inaczej, minimum wymagane do mniej lub bardziej efektywnego prowadzenia samochodu to dwa pedały, gaz i hamulec. Jednocześnie dla miłośników maksymalnego realizmu produkowane są droższe trójpedałowe kontrolery, które zawierają również sprzęgło; komplikuje to sterowanie, ale zapewnia wiele dodatkowych funkcji niedostępnych w przypadku dwóch pedałów.

Metoda mocowania kontrolera do gier do stołu lub innej powierzchni. Należy pamiętać, że nie wszystkie typy urządzeń (patrz wyżej) używają mocowań - na przykład w przypadku gamepadów nie są one wymagane z definicji, a pedały są wykonane na masywnej stabilnej podstawie i są instalowane na podłodze, dlatego też nie potrzebują zacisków. W innych przypadkach dostępne są następujące opcje:

- Przyssawki. Klasyczne przyssawki, które „przyklejają się” do powierzchni stołu. Takie mocowania wymagają dość płaskiej powierzchni, jednak w większości przypadków nie stanowi to problemu, biorąc pod uwagę materiały użyte do nowoczesnych stołów. Kolejną zaletą przyssawek jest to, że można je zamontować w dowolnym miejscu na stole - niekoniecznie na krawędzi, jak ma to miejsce w przypadku wielu zacisków. Jedną z wad tej opcji jest to, że wraz ze zużyciem materiał przyssawek traci swoją elastyczność, a niezawodność mocowania spada - zwłaszcza przy częstym mocowaniu/odpinaniu. Jednak w większości przypadków termin efektywnej pracy przyssawek jest dość porównywalny z żywotnością samego kontrolera, więc ta wada zwykle nie jest krytyczna.

- Klipsy. Klipsy mają zazwyczaj postać charakterystycznych zacisków, które umożliwiają przymocowanie urządzenia do krawędzi blatu lub w innym podobnym miejscu. Główną zaletą tej opcji jest niezawodność: po pierwsze, dobrze zaciśnięty klips utrzymuje kontroler w miejscu znacznie mocn...iej niż przyssawki, a po drugie, jakość mocowania prawie nie pogarsza się nawet przy częstych mocowaniach i odpinaniach. Jednak klips może być używany tylko na krawędzi blatu lub na specjalnej podstawce, co ogranicza wybór miejsca instalacji kontrolera do gier.

- Śruby. Specyficzny wariant, stosowany głównie wśród wysokiej klasy urządzeń do symulatorów lotu (patrz „Rodzaj urządzenia”); prawie nigdy nie występuje w innych typach kontrolerów. Za pomocą śrub bloki przyrządów są instalowane w specjalnym stojaku, który symuluje kokpit samolotu.

Istnieją modele, które pozwalają na kilka opcji mocowania: np. kierownica z przyssawkami może być również wyposażona w klips, co pozwala wybrać opcję według uznania gracza.

Główny(e) materiał(y) użyty(e) do budowy kontrolera.

Zwykle z materiału określonego w tym punkcie wykonane są obudowa urządzenia i elementy sterujące – przyciski, dźwignie, gałka padu itp. Jedynymi wyjątkami są kierownice (patrz „Rodzaj urządzenia”) – dla nich w punkcie „Materiał kierownicy” (patrz wyżej), często określany jest rodzaj powłoki.

Oto główne materiały, które są dziś aktualne:

- Tworzywo sztuczne. Jest używane w zdecydowanej większości nowoczesnych kontrolerów do gier - od przystępnych cenowo po high-endowe; jednocześnie, nawet w niedrogich urządzeniach, można stosować wystarczająco wysokiej jakości rodzaje tworzyw sztucznych. Ogólnie rzecz biorąc, materiał ten łączy niski koszt, praktyczność i łatwość projektowania: elementom plastikowym można łatwo nadawać złożone kształty, a także wszelkie odcienie i wzory. Z niedociągnięć tej opcji możemy jedynie zauważyć pewną tendencję do zarysowań; jest to jednak moment czysto estetyczny, prawie bez znaczenia praktycznego.

- Gumowa powłoka. Dodatkowa powłoka powszechnie stosowana na urządzeniach z tworzyw sztucznych. Guma jest miękka, elastyczna i mniej podatna na poślizg niż gładka powierzchnia z tworzywa sztucznego. Zapewnia to wygodniejszy i pewniejszy chwyt. Ponadto na takim materiale rysy są mniej widoczne. Minusem tych zalet jest nieznaczny wzrost kosztów i wymiarów kontrolera (to ostatnie można jednak zrekompensować zmniejszeniem rozmiaru plastikowej podstawy).
...
- Soft Touch. Specjalna odmiana tworzywa sztucznego, rodzaj przejściowego wariantu pomiędzy tradycyjnym gładkim plastikiem a gumą. Powierzchnia takiego materiału ma specjalną fakturę, dzięki czemu jest miękka w dotyku (stąd nazwa), ponadto prawie nie wyślizguje się w dłoniach. Jednak z wielu powodów taki materiał nie zyskał dużej popularności w manipulatorach do gier.

- Gumowany plastik, gumowana powłoka. Te określenia w różnych modelach mogą oznaczać różne materiały: w niektórych przypadkach jest to tworzywo sztuczne z pełną gumową powłoką, w innych jest to miękka w dotyku powierzchnia Soft Touch. Aby uzyskać więcej informacji na temat obu, patrz powyżej; a to, o czym dokładnie mówimy, warto wyjaśniać osobno.

- Guma. Słowo „guma” w tym przypadku zwyczajowo oznacza poszczególne elementy wykonane z tego materiału – przede wszystkim przyciski i dodatkowe wstawki. Takie elementy są zwykle łączone z plastikową podstawą obudowy (patrz wyżej). A gumę stosowano dla dodatkowej wygody: palce nie zsuwają się z takich przycisków, jak z plastikowych, a wstawki zapobiegają ślizganiu się samego kontrolera w dłoni.

- Metal. W przypadku kontrolerów do gier metal to materiał premium: jest wytrzymały, wygląda solidnie, jednak nie jest tani. A w niektórych typach kontrolerów - na przykład gamepadach (patrz „Rodzaj urządzenia”) - użycie tego materiału nie jest uzasadnione z praktycznego punktu widzenia. W rezultacie metal jest używany głównie do pojedynczych, wysokiej klasy kierownic, joysticków/wolantów i przyrządów lotniczych, stworzonych z myślą zarówno o funkcjonalności, jak i realizmie wyglądu i wrażeń użytkownika. Co więcej, nawet jeśli w specyfikacji wskazany jest tylko metal, konstrukcja z reguły nadal zawiera pojedyncze elementy z innych materiałów: na przykład podkładka na gałce padu może być wykonana z gumy lub tworzywa sztucznego, co zapewnia dodatkowy komfort i niezawodność.

- Aluminium. Jeden z opisanych powyżej rodzajów metalu - ze wszystkimi charakterystycznymi cechami. Aluminium jest często postrzegane jako zaawansowany i drogi materiał (w szczególności ma szerokie użytek w lotnictwie); dlatego czasami w specyfikacji nazwa ta jest podana w celach reklamowych.

Źródło zasilania używane przez kontroler do gier.

Parametr ten zależy bezpośrednio od rodzaju połączenia (patrz „Połączenie”). Tak więc zasilanie z portu USB lub sieci (zasilacza) jest zapewnione głównie w modelach przewodowych, a urządzenia z łącznością bezprzewodową (zarówno czysto bezprzewodową, jak i kombinowaną) mają prawie gwarancję korzystania z akumulatora lub baterii. Oto bardziej szczegółowy opis każdej z tych opcji:

- Port USB. Zasilanie przez port USB - zazwyczaj ten sam, przez który kontroler komunikuje się bezpośrednio z konsolą, komputerem stacjonarnym lub innym urządzeniem do gier. Ta metoda połączenia pozwala obejść się bez zbędnych przewodów. Jednak zasilanie z USB jest stosunkowo niskie, dlatego opcja ta słabo nadaje się do kontrolerów z potężnymi systemami sprzężenia zwrotnego (w szczególności zaawansowanych kierownic) - przy takich akcesoriach trzeba korzystać z osobnych zasilaczy (patrz poniżej).
Zauważamy również, że ta metoda zasilania występuje również w poszczególnych modelach bezprzewodowych - zwykle kontrolerach do urządzeń mobilnych, które współdziałają z gadżetem przez Bluetooth i otrzymują energię z portu USB tego samego gadżetu. Taki format pracy eliminuje konieczność używania baterii w samym kontrolerze, jednak dodatkowo zużywa energię głównego urządzenia.

- Sieć. Zasilanie ze z...wykłego gniazdka za pomocą oddzielnego zasilacza. Stosowane jest głównie w kierownicach przewodowych wysokiej klasy (patrz „Rodzaj urządzenia”), które wymagają dużej mocy do wydajnej pracy systemów sprzężenia zwrotnego. Teoretycznie ta opcja nie jest zbyt wygodna, ponieważ wymaga poszukiwania dodatkowego gniazdka; jednak w praktyce zwykle nie jest to szczególnie trudne (w skrajnych przypadkach można użyć przedłużacza).

- Akumulator. Zasilanie z wbudowanego akumulatora o niestandardowym rozmiarze (w przeciwieństwie do baterii), który często jest niewymienny. To obecnie najpopularniejszy sposób zasilania kontrolerów bezprzewodowych. Jego główną przewagą nad bateriami jest to, że opcja ta nie wymaga dodatkowych pieniędzy i wysiłku: akumulator jest początkowo zawarty w zestawie, nie trzeba go kupować osobno, a gdy ładunek się wyczerpie, wystarczy naładować kontroler. Co prawda, ta procedura zajmuje trochę czasu; jednak czas pełnego naładowania rzadko przekracza kilka godzin, a czas pracy można mierzyć w dniach (choć są też skromniejsze wskaźniki). Ponadto z wielu kontrolerów można korzystać bez odłączania ładowarki; to nieco ogranicza mobilność, jednak ten szczegół zwykle nie jest krytyczny.

- Baterie (AA, AAA). Zasilanie z wymiennych elementów o standardowym rozmiarze - zwykle "paluszków" AA lub "małych paluszków" AAA. Liczba użytych elementów może być różna; jednak ogólne cechy takiego zasilacza są takie same we wszystkich kontrolerach. Z jednej strony, baterie można szybko wymienić, co pozwala na grę z minimum przerw: gdy ładunek się wyczerpie, wystarczy po prostu zainstalować nowe baterie zamiast rozładowanych. W takim przypadku użytkownik ma wybór: albo regularnie kupować baterie jednorazowe, albo wydawać pieniądze na akumulatory z zewnętrzną ładowarką. A jeśli kupisz dwa zestawy takich baterii, możesz ładować jeden zestaw, podczas gdy drugi jest używany. Z drugiej strony, korzystanie z baterii wiąże się nieuchronnie z dodatkowymi kosztami: baterie zwykle nie są zawarte w zestawie, a przed pierwszym użyciem należy je dokupić osobno. W efekcie tego typu zasilacze są używane znacznie rzadziej niż akumulatory, choć można je spotkać również w dość zaawansowanych i znanych urządzeniach – w szczególności w standardowych gamepadach do Xbox 360, Xbox One, a nawet Xbox Series X|S.