Porównanie Genesis Seaborg 400 vs Artplays V-1200

Długość kabla przewidzianego w konstrukcji lub w zestawie dostawy kontrolera przewodowego lub kombinowanego (patrz „Podłączenie”).

Ogólnie znaczenie tego parametru jest oczywiste: dłuższy kabel daje większą swobodę ruchu, jednak może powodować niedogodności na krótkich dystansach. W praktyce długość kabla jest ważna głównie w przypadkach, gdy do grania na dużym ekranie używane jest połączenie przewodowe: dla wygodnego oglądania pożądane jest, aby znajdować się w dość dużej odległości od takiego ekranu. Jednak nawet w tym przypadku stosunkowo krótki kabel można zrekompensować długością przewodów biegnących od konsoli (lub innego urządzenia do gier) do ekranu, a nawet bezprzewodowym połączeniem dekodera z ekranem (wiele nowoczesne modele mają tę opcję). Jeśli kontroler jest używany do komputera, możesz zignorować parametr ten: jednostka centralna lub laptop znajdują się zwykle w bezpośrednim sąsiedztwie użytkownika, a do podłączenia wystarczy nawet dość krótki przewód.

Całkowita liczba przycisków przewidziana w konstrukcji kontrolera.

Im więcej przycisków - tym więcej dodatkowych funkcji można „powiązać” z kontrolerem, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że w trakcie gry trzeba będzie korzystać z innych elementów sterujących (np. klawiatury PC). Jednocześnie wiele konsoli do gier (patrz „Kompatybilność z platformami”) zapewnia określoną minimalną liczbę przycisków dla kompatybilnego gamepada - mniejsza liczba po prostu nie pozwoliłaby na pełne wykorzystanie wszystkich funkcji konsoli. Na przykład standardowy kontroler PlayStation 4 ma 11 przycisków.

Zwróć uwagę, że kontroler D-Pad (patrz poniżej) nie jest brany pod uwagę w tych obliczeniach: jest uważany za specyficzny element sterujący, chociaż opiera się na przyciskach.

Rodzaj sprzężenia zwrotnego przewidzianego w konstrukcji kontrolera (jeśli występuje).

Sprzężenie zwrotne to reakcja kontrolera na określone wydarzenia w grze. Ta reakcja potęguje efekt „zanurzenia”, dając graczowi wrażenie, że trzyma się prawdziwej rączki samolotu, kierownicy itp. Może być następująca:

- Wibracje. Sprzężenie zwrotne w postaci wibracji pozwala na symulację np. drżenia podczas jazdy w terenie, drżenia samolotu podczas strzelania z broni powietrznej lub dostania się w strefę turbulencji itp.

- Siłowe. Kontrolery z siłowym sprzężeniem zwrotnym są w stanie stawiać pewien opór wysiłkom gracza – na przykład symulować trudności w kręceniu kierownicą z kołami utkniętymi w błocie.

- Wibracje/siłowe. Kontrolery obsługujące oba powyższe typy sprzężenia zwrotnego. Ta opcja jest najbardziej zaawansowana i jednocześnie najdroższa.

Obecność manipulatora D-Pad w konstrukcji kontrolera; może tutaj być również określony rodzaj takiego kontrolera.

D-Pad służy do przesuwania postaci, kursora itp. w ściśle określonych, standardowych kierunkach. W niektórych przypadkach jest to wygodniejsze niż używanie gałek analogowych, które przechylają się w obie strony (patrz poniżej). Jeśli chodzi o odmiany, w naszych czasach istnieją takie opcje:

— 4-kierunkowy. Klasyczny D-Pad, który pojawił się na zaraniu konsoli do gier i nie stracił w naszych czasach popularności. Może być wykonany jako zestaw 4 przycisków w charakterystycznym układzie krzyżowym lub jako jeden solidny przycisk „wielostronny”. W każdym razie takie urządzenie zapewnia 4 stałe kierunki: w górę, w dół, w prawo, w lewo. Jednak aby poruszać się po przekątnej, musisz jednocześnie wybrać 2 odpowiednie kierunki; nie zawsze jest to wygodne, więc pod tym względem 4-kierunkowe D-Pad'y są uważane za nieco mniej praktyczne niż 8-kierunkowe opisane poniżej. Mimo to są również dość funkcjonalne, a jednocześnie prostsze w konstrukcji, niezawodne i niedrogie; a ściśle ukośne ruchy nie są wymagane tak często, jak ruchy poziome i pionowe. Tak więc tego typu D-Pad'y można znaleźć nawet w akcesoriach do najnowszej generacji konsoli do gier.

— 8-kierunkowy. Odmiana D-Pad'ów, w której 4 standardowe kierunki (2 poziome, 2 pionowe) uzupełniają 4 pośrednie - ukośne. W tym przypa...dku zwykle mówimy o pełnowartościowych stałych pozycjach kontrolera; innymi słowy, aby poruszać się po przekątnej, musisz kliknąć nie na dwa standardowe kierunki, ale na jeden pośredni. Klasyczna konstrukcja tego typu D-Pad'u to przycisk wielokierunkowy, który jest najbardziej odpowiednią opcją w tym przypadku. Jednak w tej odmianie są też rozwiązania dla 4 oddzielnych przycisków - pod warunkiem, że te przyciski są umieszczone bardzo blisko i nietrudno wcisnąć dwa naraz jednym palcem. W każdym razie kontrolery 8-kierunkowe są nieco droższe, ale wygodniejsze niż 4-kierunkowe.

Liczba i układ gałek analogowych przewidzianych w konstrukcji kontrolera.

Gałkę analogową można opisać jako miniaturowy joystick - wystająca dźwignia, który można przechylić w dowolnym kierunku. Jej przeznaczenie jest ogólnie podobne do D-Pad'u (patrz wyżej), jednak gałka nie ma stałych pozycji; zapewnia to „subtelniejsze” sterowanie, co jest bardzo ważne we współczesnych grach. Ponadto wymachiwanie gałką jest często wygodniejsze niż naciśnięcie D-Pad'u.

Osobno warto wzmiankować o gałkach na czujniki Halla. Konstrukcja takich dźwigni jest bardziej niezawodna ze względu na brak elementów trących i stykających się, a położenie gałki zależy od zmian wahań pola magnetycznego, które są monitorowane przez odpowiednie czujniki. Gałki na czujniki Halla nie mają „martwych stref”, są pozbawione efektu dryfu (niewspółosiowości) i zużywają się o rząd wielkości wolniej. Jednak takie rozwiązania nie są tanie.

Funkcja ta jest najczęściej używana w gamepadach (patrz „Typ urządzenia”) - w większości tych kontrolerów dostępna jest przynajmniej jedna gałka, modele bez gałek analogowych są już uważane za rzadkie. Ponadto wyposażenie to jest z definicji instalowane we wszystkich kontrolerach do gier arkadowych; a w broniach do wirtualnej rzeczywistości i kontrolerach ruchu również występują drążki analogowe - za ich pośrednictwem bardzo wygodnie jest sterować ruchem p...ostaci.

Jeśli chodzi o układ, jest on wskazywany głównie dla gamepadów o tradycyjnej konstrukcji z pełnym zestawem sterowników, w tym 2 gałkami analogowymi. Najpopularniejszymi opcjami są tutaj lewa gałka na górze, prawa na dole (jak w Xbox) lub oba drążki na dole (jak w PlayStation). Dużo rzadziej spotykane są urządzenia, w których na górze zainstalowane są oba drążki analogowe – w szczególności zwykły gamepad do Wii U, a także wiele modeli gadżetów mobilnych. W niektórych manipulatorach zapewniono konfigurowalny układ gałek: z reguły prawy drążek w takich modelach jest stały, a lewy można zainstalować od góry lub od dołu, zmieniając format gamepada według własnego uznania.

Materiał, z którego wykonana jest bezpośrednio kierownica w manipulatorach odpowiedniego typu (patrz „Typ urządzenia”).

Zwróć uwagę, że podstawą kierownicy jest tradycyjnie tworzywo sztuczne. Dlatego na parametr ten wskazuje materiał zewnętrznej powierzchni kierownicy: to z tą powierzchnią stykają się ręce użytkownika, to ona jest przede wszystkim odpowiedzialna za wygląd urządzenia i ogólne wrażenia z jego użytkowania.

- Guma. Gumowa powłoka jest stosunkowo niedroga, a jednocześnie dość wygodna i praktyczna. Dzięki miękkości i elastyczności taka powierzchnia jest więc przyjemna w dotyku, a jednocześnie wygląda całkiem autentycznie – podobne materiały są często stosowane w kierownicach prawdziwych samochodów. Dlatego właśnie ta opcja jest obecnie najpopularniejsza. Z mankamentów gumy można zauważyć jedynie słabą odporność na zarysowania, jednak jest to wspólna cecha wielu dość zaawansowanych materiałów na kierownicę.

- Tworzywo sztuczne. Kierownica wykonana w całości z tworzywa sztucznego; w tym przypadku powłoka zewnętrzna może nieznacznie różnić się od podstawy, jednak obie należą do tej samej klasy materiałów. Kluczową zaletą tej opcji jest jej niski koszt; dodatkowo tworzywo może być wystarczająco odporne na zarysowania, otarcia i inne uszkodzenia. Natomiast plastikowa powierzchnia jest nieco mniej wygodna niż np. gumowa i nie zawsze wygląda wystarczająco solidnie i niezawodnie. Ponadto gładki plastik ma tendencję do ślizgania się w dłonia...ch (chociaż mogą się stosować wystające wypukłości lub inne podobne rozwiązania, aby zrekompensować tę wadę). Dlatego materiał ten jest rzadziej używany, głównie w stosunkowo niedrogich kierownicach (choć możliwe są wyjątki, przy użyciu wysokiej jakości tworzyw sztucznych).

- Skóra. Powłoka wykonana jest ze sztucznej, czasem naturalnej skóry. Materiały te należą do klasy premium: mają stylowy wygląd, są przyjemne w dotyku, jednak odpowiednio kosztują. Co prawda, skóra sztuczna może być zarówno wysokiej jakości, jak i stosunkowo tania – jednak w tym drugim przypadku nie ma co mówić o odporności i trwałości; z kolei skóra naturalna jest z definicji dość droga. Oczywiście takie powłoki zapewniają maksymalną autentyczność – do tego stopnia, że kontroler „pachnie jak prawdziwa kierownica, a nie plastikowa zabawka”.

- Alcantara. Materiał znany również jako sztuczny zamsz. W rzeczywistości jest to odmiana wyżej opisanej skóry (skóry sztucznej), jednak wyróżnia się w osobną kategorię, ponieważ posiada specyficzne cechy - przede wszystkim charakterystyczną aksamitną powierzchnię. Dzięki temu materiał ten jest przyjemny w dotyku, a jednocześnie świetnie wygląda, a przy tym jest dość trwały i praktyczny; należy powiedzieć, że Alcantara jest szeroko stosowana w dekoracji i tuningu zewnętrznym prawdziwych samochodów, w tym samochodów luksusowych. Jednocześnie koszt takiego wykończenia, w tym kierownic do gier, okazuje się spory; dlatego tylko wybrane modele z wyższej półki są wykonane z Alcantary.

Metoda mocowania kontrolera do gier do stołu lub innej powierzchni. Należy pamiętać, że nie wszystkie typy urządzeń (patrz wyżej) używają mocowań - na przykład w przypadku gamepadów nie są one wymagane z definicji, a pedały są wykonane na masywnej stabilnej podstawie i są instalowane na podłodze, dlatego też nie potrzebują zacisków. W innych przypadkach dostępne są następujące opcje:

- Przyssawki. Klasyczne przyssawki, które „przyklejają się” do powierzchni stołu. Takie mocowania wymagają dość płaskiej powierzchni, jednak w większości przypadków nie stanowi to problemu, biorąc pod uwagę materiały użyte do nowoczesnych stołów. Kolejną zaletą przyssawek jest to, że można je zamontować w dowolnym miejscu na stole - niekoniecznie na krawędzi, jak ma to miejsce w przypadku wielu zacisków. Jedną z wad tej opcji jest to, że wraz ze zużyciem materiał przyssawek traci swoją elastyczność, a niezawodność mocowania spada - zwłaszcza przy częstym mocowaniu/odpinaniu. Jednak w większości przypadków termin efektywnej pracy przyssawek jest dość porównywalny z żywotnością samego kontrolera, więc ta wada zwykle nie jest krytyczna.

- Klipsy. Klipsy mają zazwyczaj postać charakterystycznych zacisków, które umożliwiają przymocowanie urządzenia do krawędzi blatu lub w innym podobnym miejscu. Główną zaletą tej opcji jest niezawodność: po pierwsze, dobrze zaciśnięty klips utrzymuje kontroler w miejscu znacznie mocn...iej niż przyssawki, a po drugie, jakość mocowania prawie nie pogarsza się nawet przy częstych mocowaniach i odpinaniach. Jednak klips może być używany tylko na krawędzi blatu lub na specjalnej podstawce, co ogranicza wybór miejsca instalacji kontrolera do gier.

- Śruby. Specyficzny wariant, stosowany głównie wśród wysokiej klasy urządzeń do symulatorów lotu (patrz „Rodzaj urządzenia”); prawie nigdy nie występuje w innych typach kontrolerów. Za pomocą śrub bloki przyrządów są instalowane w specjalnym stojaku, który symuluje kokpit samolotu.

Istnieją modele, które pozwalają na kilka opcji mocowania: np. kierownica z przyssawkami może być również wyposażona w klips, co pozwala wybrać opcję według uznania gracza.

Źródło zasilania używane przez kontroler do gier.

Parametr ten zależy bezpośrednio od rodzaju połączenia (patrz „Połączenie”). Tak więc zasilanie z portu USB lub sieci (zasilacza) jest zapewnione głównie w modelach przewodowych, a urządzenia z łącznością bezprzewodową (zarówno czysto bezprzewodową, jak i kombinowaną) mają prawie gwarancję korzystania z akumulatora lub baterii. Oto bardziej szczegółowy opis każdej z tych opcji:

- Port USB. Zasilanie przez port USB - zazwyczaj ten sam, przez który kontroler komunikuje się bezpośrednio z konsolą, komputerem stacjonarnym lub innym urządzeniem do gier. Ta metoda połączenia pozwala obejść się bez zbędnych przewodów. Jednak zasilanie z USB jest stosunkowo niskie, dlatego opcja ta słabo nadaje się do kontrolerów z potężnymi systemami sprzężenia zwrotnego (w szczególności zaawansowanych kierownic) - przy takich akcesoriach trzeba korzystać z osobnych zasilaczy (patrz poniżej).
Zauważamy również, że ta metoda zasilania występuje również w poszczególnych modelach bezprzewodowych - zwykle kontrolerach do urządzeń mobilnych, które współdziałają z gadżetem przez Bluetooth i otrzymują energię z portu USB tego samego gadżetu. Taki format pracy eliminuje konieczność używania baterii w samym kontrolerze, jednak dodatkowo zużywa energię głównego urządzenia.

- Sieć. Zasilanie ze z...wykłego gniazdka za pomocą oddzielnego zasilacza. Stosowane jest głównie w kierownicach przewodowych wysokiej klasy (patrz „Rodzaj urządzenia”), które wymagają dużej mocy do wydajnej pracy systemów sprzężenia zwrotnego. Teoretycznie ta opcja nie jest zbyt wygodna, ponieważ wymaga poszukiwania dodatkowego gniazdka; jednak w praktyce zwykle nie jest to szczególnie trudne (w skrajnych przypadkach można użyć przedłużacza).

- Akumulator. Zasilanie z wbudowanego akumulatora o niestandardowym rozmiarze (w przeciwieństwie do baterii), który często jest niewymienny. To obecnie najpopularniejszy sposób zasilania kontrolerów bezprzewodowych. Jego główną przewagą nad bateriami jest to, że opcja ta nie wymaga dodatkowych pieniędzy i wysiłku: akumulator jest początkowo zawarty w zestawie, nie trzeba go kupować osobno, a gdy ładunek się wyczerpie, wystarczy naładować kontroler. Co prawda, ta procedura zajmuje trochę czasu; jednak czas pełnego naładowania rzadko przekracza kilka godzin, a czas pracy można mierzyć w dniach (choć są też skromniejsze wskaźniki). Ponadto z wielu kontrolerów można korzystać bez odłączania ładowarki; to nieco ogranicza mobilność, jednak ten szczegół zwykle nie jest krytyczny.

- Baterie (AA, AAA). Zasilanie z wymiennych elementów o standardowym rozmiarze - zwykle "paluszków" AA lub "małych paluszków" AAA. Liczba użytych elementów może być różna; jednak ogólne cechy takiego zasilacza są takie same we wszystkich kontrolerach. Z jednej strony, baterie można szybko wymienić, co pozwala na grę z minimum przerw: gdy ładunek się wyczerpie, wystarczy po prostu zainstalować nowe baterie zamiast rozładowanych. W takim przypadku użytkownik ma wybór: albo regularnie kupować baterie jednorazowe, albo wydawać pieniądze na akumulatory z zewnętrzną ładowarką. A jeśli kupisz dwa zestawy takich baterii, możesz ładować jeden zestaw, podczas gdy drugi jest używany. Z drugiej strony, korzystanie z baterii wiąże się nieuchronnie z dodatkowymi kosztami: baterie zwykle nie są zawarte w zestawie, a przed pierwszym użyciem należy je dokupić osobno. W efekcie tego typu zasilacze są używane znacznie rzadziej niż akumulatory, choć można je spotkać również w dość zaawansowanych i znanych urządzeniach – w szczególności w standardowych gamepadach do Xbox 360, Xbox One, a nawet Xbox Series X|S.