Nazwa kodowa
Parametr ten charakteryzuje, po pierwsze, proces technologiczny, a po drugie niektóre cechy wewnętrznej budowy procesorów. Nowa nazwa kodowa jest wprowadzana na rynek z każdą nową generacją procesorów; chipy tej samej architekturze są „rówieśnikami”, lecz mogą należeć do różnych serii (patrz wyżej). W takim przypadku jedna generacja może zawierać jedną lub kilka nazw kodowych.
Oto najpopularniejsze obecnie nazwy kodowe Intela:
Cascade Lake-X (10. generacja),
Comet Lake (10. generacja),
Comet Lake Refresh (10. generacja),
Rocket Lake< /a> (11. generacja), Alder Lake (12. generacja),
Raptor Lake (13. generacja),
Raptor Lake Refresh (14. generacja).
W przypadku AMD są to:
Zen+ Picasso,
Zen2 Matisse,
Zen2 Renoir,
Zen3 Vermeer,
Zen3 Cezanne,
Zen4 Raphael i
Zen4 Phoenix.
Liczba rdzeni
Liczba fizycznych rdzeni przewidziana w konstrukcji procesora. Rdzeń to część procesora odpowiedzialna za wykonanie strumienia instrukcji. Obecność kilku rdzeni pozwala procesorowi na jednoczesną pracę z kilkoma zadaniami, co ma pozytywny wpływ na wydajność. Początkowo każdy rdzeń fizyczny miał wykonywać jeden strumień instrukcji, a liczba strumieni odpowiadała liczbie rdzeni. Jednak obecnie istnieje sporo procesorów, które obsługują technologie wielowątkowości i są w stanie wykonywać dwa strumienie instrukcji jednocześnie na każdym rdzeniu. Patrz „Liczba wątków”, aby uzyskać więcej informacji.
W stacjonarnych procesorach
2 rdzenie (2 wątki) z reguły są typowe dla modeli budżetowych.
2 rdzenie (4 wątki) i
4 rdzenie są typowe dla niskobudżetowych modeli ze średniej półki cenowej.
4 rdzenie (8 wątków),
6 rdzeni,
6 rdzeni (12 wątków),
8 rdzeni to średnia półka cenowa.
8 rdzeni (16 wątków),
10 rdzeni,
12 rdzeni,
16 rdzeni i
więcej to oznaki zaawansowanych modeli, w tym procesorów do serwerów i stacji roboczych.
Należy wziąć pod uwagę, że o rzeczywistych możliwoś
...ciach procesora decyduje nie tylko dany parametr, ale także inne parametry – przede wszystkim seria i generacja/architektura (patrz odpowiednie punkty). Nierzadko zdarza się, że bardziej zaawansowany i/lub nowy dwurdzeniowy procesor jest mocniejszy niż czterordzeniowy układ starszej serii lub architektury. Dlatego sensowne jest porównywanie procesorów według liczby rdzeni w ramach tej samej serii i generacji.Efficient
Liczba wydajnych rdzeni (lub e-rdzeni) w procesorach Intel Alder Lake. Są stosunkowo małe i można je dodawać w klastrach po cztery - na chipie krzemowym takie grupy zajmują ten sam obszar, co jeden rdzeń o wysokiej wydajności. E-rdzenie obsługują podstawowe obciążenia w tle.
Liczba wątków
Liczba wątków instrukcji, które procesor może wykonywać jednocześnie.
Pierwotnie każdy rdzeń fizyczny (patrz „Liczba rdzeni”) miał wykonywać jeden wątek instrukcji, a liczba wątków odpowiadała liczbie rdzeni. Jednak obecnie istnieje wiele procesorów obsługujących technologie wielowątkowe Hyper-Threading lub SMT (patrz poniżej) i zdolnych do wykonywania dwóch wątków jednocześnie na każdym rdzeniu. W takich modelach liczba wątków jest dwukrotnie większa niż liczba rdzeni - na przykład 8 wątków zostanie określonych w układzie czterordzeniowym.
Ogólnie rzecz biorąc, większa liczba wątków, przy wszystkich innych niezmiennie równych warunkach, ma pozytywny wpływ na szybkość i wydajność, ale zwiększa koszt procesora.
Performance-core Base
Bazowa częstotliwość zegara wysokowydajnych rdzeni P u procesorów Intel opartych na architekturze hybrydowej
Efficient-core Base
Podstawowa częstotliwość zegara dla energooszczędnych rdzeni elektronicznych dla procesorów Intel APU 12. generacji (Alder Lake).
Performance-core Max
Maksymalna częstotliwość taktowania w trybie Turbo dla rdzeni Performance z ligi procesorów Intel o hybrydowej architekturze.
Efficient-core Max
Szczytowa częstotliwość taktowania energooszczędnych rdzeni Efficient ze składu procesorów Intel opartych na architekturze hybrydowej.
Pamięć podręczna L3
Pojemność pamięci podręcznej poziomu 3 (L3), przewidziana w procesorze.
Pamięć podręczna — pośredni bufor pamięci, w którym podczas pracy procesora zapisywane są najczęściej używane dane z pamięci RAM. Przyspiesza to dostęp do nich i ma pozytywny wpływ na wydajność systemu. Im większa pamięć podręczna, tym więcej danych można w niej przechowywać w celu szybkiego dostępu i wyższej wydajności.
